ΑΝΤΙΛΗΨΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΕΣΕΙΣ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΩΝ ΥΓΕΙΑΣ ΣΤΟ ΧΩΡΟ ΤΟΥ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ ΑΝΤΙΛΗΨΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΕΣΕΙΣ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΩΝ ΥΓΕΙΑΣ ΣΤΟ ΧΩΡΟ ΤΟΥ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ “Η περίπτωση του Νοσοκομείου Π & Αγλαϊα Κυριακού”

Ο τομέας της Υγείας ως ένας από αυτούς Οι σύγχρονες κοινωνίες διαπνέονται από την αρχή της συνεχούς μεταβολής σε όλους τους τομείς ανθρώπινης δράσης Ο τομέας της Υγείας ως ένας από αυτούς τους τομείς καλείται να ανταποκριθεί στις νέες προδιαγραφές που διαμορφώνονται ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ: ο τόπος παραγωγής υπηρεσιών υγείας, εκπαίδευσης & έρευνας. Συγκεντρώνει μια μεγάλη ποικιλία υπηρεσιών για την ικανοποίηση φυσικών, ψυχολογικών και κοινωνικών αναγκών των ασθενών. Φορέας ποιότητας παροχής υπηρεσιών Υγείας.

Ποιότητα: o βαθμός στον οποίο οι υπηρεσίες αυξάνουν την πιθανότητα των επιθυμητών αποτελεσμάτων με δεδομένη την παρούσα γνώση. Κυριότεροι παράγοντες που την ορίζουν: Αποτελεσματικότητα Αποδοτικότητα Συνέχεια Ασφάλεια Διαθεσιμότητα Καταλληλότητα Επικαιρότητα

Το Νοσοκομείο είναι μια Οργάνωση (τη συνειδητή & αποτελεσματική χρησιμοποίηση των πόρων του τομέα Υγείας) με δομή & λειτουργία ίδια με οποιαδήποτε άλλο σύγχρονο Οργανισμό τόσο στο εξωτερικό τους περιβάλλον (οικονομικο-πολιτικο-κοινωνικο-τεχνολογικοί παράγοντες) όσο και στο εσωτερικό τους περιβάλλον (στην οργανωσιακή κουλτούρα) που επιτρέπουν την ολοκλήρωση των δραστηριοτήτων και την επίτευξη των στόχων.

Οργανωσιακή κουλτούρα: Η κατάσταση των εγκαταστάσεων & ο εξοπλισμός Η σύνθεση των επιμέρους υπηρεσιών Οι συνθήκες εργασίας του προσωπικού Το θεσμικό πλαίσιο που διέπει την υπηρεσιακή του κατάσταση (π,χ. Δημοσιοϋπαλληλικός κώδικας) Η επάρκεια του προσωπικού & το σύστημα αμοιβής οι διαδικασίες μέτρησης & αξιολόγησης του τελικού προϊόντος Κώδικες και συμπεριφορές Η εκπαίδευση & η συνεχής επιμόρφωση Η ύπαρξη θετικών κινήτρων απόδοσης *η αποτυπωσή τους:την εύνοια ή δυσχέρεια της λειτουργικότητας του Νοσοκομείου

ΔΙΟΙΚΗΣΗ:Ο μέχρι τώρα ρόλος της(αρχές δεκαετίας 1990) ήταν να διευθετεί διαμάχες ώστε να συνεχίζεται από τους επαγγλματ. το έργο τους, η φροντίδα των ασθενών. ΣΗΜΕΡΑ:έχει προσδιοριστεί ως ο κλάδος της οργ. Κουλτούρας, που διαχειρίζεται εξ’ολοκλήρου τις εργ.σχέσεις. Προγραμ/σμός-Οργάνωση-Διευθυνση-Έλεγχος ΑΠΟΚΤΗΣΗ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΥ ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑΤΟΣ

Ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του Νοσοκομ/ου που το διαφοροποιεί απότουςυπόλοιπους και που οριοθετεί την ταυτοτητά του είναι: Οι επαγγελματικές ομάδες που το πλαισι- ώνουν. Γιατροί – Νοσηλευτές – Διοικητικοί Υπ. Συνυπάρχουν:με διαφορετικές οικο/μικές απολαβές,κοινωνική αναγνώριση,επιρροή εντός&εκτόςΝοσοκομείου,ασάφεια ρόλων και καθηκόντων

Το ανθρώπινο δυναμικό που απασχολεί- ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΕΣ ΥΓΕΙΑΣ Το ανθρώπινο δυναμικό που απασχολεί- ται στον υγειονομικό τομέα είναι ο σημαντικότερος μοχλός υλοποίησης της πολιτικής για την Υγεία, είναι ο εκφραστής της φιλοσοφίας της διοίκησης για το αγαθό ΥΓΕΙΑ. *Οι ασθενείς δεν είναι δυνατόν να διαχειριστούν τα θέματα υγείας λόγω άγνοιας του τομέα

Γιατροί:Η ανάπτυξη του ανθρώ/νου δυναμικού *υπερπροσφορά γιατρών στην Ελλάδα υπήρξε απρογραμμάτιστη&άναρχη *υπερπροσφορά γιατρών *υψηλή αναλογία/πληθυσμό( δημ. δαπάνες) *επάγγελμα με εξειδικευμένες γνώσεις (μονοπώλιο- αυτονομία-επιρροή-αναγνώριση) σε συνδιασμό με την άγνοια του ασθενούς= κυριαρχία του ιατρικού σώματος Διπλό σύστημα εξουσίας

Νοσηλευτές: *χαμηλή κοινωνική αναγνώριση και επιρροή *εξαρτημένη εργασία ***έλλειψη καθηκοντολογίου Η φύση της εργασίας απαιτεί ετοιμότητα, ταχύτητα, και συνεχή παρουσία στο πλευρό του ασθενούς Αδρός δείκτης εκτίμησης: 4 νοσηλ/ 1 γιατρό Στην Ελλάδα η αναλογία διαμορφώνεται: 1,5 νοσηλ/ 1 γιατρό Διαρροή σπουδαστών-επαναπροσδιορισμός

Διοικητικοί Υπ. *Οικονομικές επιστήμες Νομική, Διοίκηση, μετατάξεις. Το έργο τους δεν έχει άμεση σχέση με τους ασθενείς αλλά έγκειται στην διευκόλυνση των χρηστών σε θέματα γραφειοκρατίας. Αντιλαμβάνονται την εργασία τους διαφορετικά από τους άλλους επαγγλ. Υγείας και φέρον ται ως υπάλληλοι γραφειοκ.υπηρεσίας κεντρικής διοικ Η επαρκειά τους &η ζήτηση περισσοτέρων οργ. θέσεων σχετίζεται με την άρνηση εισαγωγής & υιοθέτησης νέων τεχνολογικών προγραμμάτων τόσο ποσοτικά όσο και ποιοτικά

ΣΤΕΛΕΧΩΣΗ Π & ΑΓΛΑΙΑ ΚΥΡΙΑΚΟΥ OΡΓ

Μπορούν οι επαγγελματίες υγείας να θεωρηθούν μια ενιαία ομάδα κάτω από τους ίδιους πολιτιστ/ους κανόνες &την ίδια οργανωσ. κουλτούρα καθώς υπάρχουν διαφορές στην θεσμική τους κατοχύρωση; Το Νοσοκομείο εκτός από τόπος παραγωγής υπηρεσιών Υγείας είναι επίσης τόπος εκπαίδευ- σης και έρευνας; Οι επαγγελ.Υγείας συμμετέχουν ενεργά στη δομή & την οργάνωση του Νοσοκομείου; επικοινωνούν Με την Διοίκηση γνωρίζοντας τους στόχους της & τις απαιτήσεις της;

Υπάρχει αξιοκρατία; Οι μη ικανοποιητικές μισθ/ες αμοιβές, η επαγγελματική εξέλιξη είναι λόγοι που επερεάζουν αρνητικά την απόδοση του ανθρώπινου δυναμικού; Οι συγκρούσεις είναι συχνό φαινόμενο; Εκτείνονται &έξω από τα όρια της ίδιας ομάδας; Κάτω από ποιες προυποθέσεις θα εγκατέλει- παν το δημόσιο για μια θέση στον ιδιωτικό τομέα;

ΑΠΑΝΤΗΜΕΝΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΑ ΓΙΑΤΡΟΙ 100 ΕΠΙΣΤΡΑΦΗΣΑΝ 83 44% ειδικευόμενοι 28%Επιμελ.Β’-22% Α’ Διευθυντές 6% ΝΟΣΗΛΕΥΤΕΣ 100 ΕΠΙΣΤΡΑΦΗΣΑΝ 91 51% Νοσηλ.37% β. Ν 9%Προϊστ. 3% τομεαρ ΣΥΝΟΛΟ 266 ΑΠΑΝΤΗΜΕΝΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΑ ΔΙΟΙΚΗΤ.ΥΠ. 100 ΕΠΙΣΤΡΑΦΗΣΑΝ 92 99% Υπάλληλοι 1% Προϊστάμενοι

ΣΥΝΘΕΣΗ ΔΕΙΓΜΑΤΟΣ ΩΣ ΠΡΟΣ: ΦΥΛΟ ΓΥΝΑΙΚΕΣ: 185 ANΔΡΕΣ: 81 ΗΛΙΚΙΑ 40-49 ετών (45%) 30-39 (33%) 20-29(18%) 50-59(4%) ΠΡΟΥΠΗΡΕΣΙΑ 16-19 χρόνια (43%) ΕΠΙΠΕΔΟ ΣΠΟΥΔΩΝ Α.Ε.Ι: 90 άτομα Τ.Ε.Ι: 98 άτομα Μ.Ε:60άτ Β.Ε:18 άτ.

ΔΙΔΑΚΤΟΡΙΚΟ 3% 5 ΓΙΑΤΡΟΙ 3 ΝΟΣΗΛΕΥΤΕΣ ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΟ 4,88% 8 ΓΙΑΤΡΟΙ 5 ΝΟΣΗΛΕΥΤΕΣ ΑΛΛΕΣ ΣΠΟΥΔΕΣ 19,9% 42 ΝΟΣΗΛΕΥΤΕΣ 6 ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΙ 5 ΓΙΑΤΡΟΙ ΤΙΠΟΤΑ 72%

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΣΥΝΑΦΕΙΑ ΣΤΙΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΑ ΘΕΣΗΣ ΠΡΟΥΠΗΡΕΣΙΑΣ ΗΛΙΚΙΑΣ ΦΥΛΟΥ ΤΌ ΔΗΜΟΣΙΟ ΔΕΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ ΜΕ ΑΞΙΟΚ-ΡΑΤΙΑ ΣΕ ΘΕΜΑΤΑ ΠΡΟΑΓΩΓΩΝ Η ΘΕΣΗ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΥΠΑΛΛΗΛΟΥ ΔΕΝ ΘΕΩΡΕΙΤΑΙ ΚΑΛΗ ΟΙ ΔΗΜΟΣΙΟΙ ΥΠΑΛΛΗΛΟΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΜΕΝΟΙ ΜΙΣΘΟΛΟΓΙΚΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΜΕΝΟΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗ ΤΟΥΣ ΕΞΕΛΙΞΗ

(αφορά την πλειοψηφία των νοσηλευτών και ΔΕΝ ΘΑ ΕΓΚΑΤΕΛΕΙΠΑΝ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ (αφορά την πλειοψηφία των νοσηλευτών και των διοικητικών υπαλλήλων) Η ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ-ΕΞΟΥΣΙΑ ΤΩΝ ΓΙΑΤΡΩΝ ΕΙΝΑΙ ΣΑΦΗΣ ΚΑΙ ΈΝΤΟΝΗ ΣΤΟ ΧΩΡΟ ΤΟΥ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΣΤΙΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ, ΜΕ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ ΠΡΟΥΠΗΡΕΣΙΑ,ΗΛΙΚΙΑ,ΜΟΡΦΩΣΗ,ΦΥΛΟ Κατοχής μεταπτυχιακών σπουδών, τίτλου γλωσσομάθειας ξένης γλώσσας, άλλων επιμορφωτικών προγραμμάτων (πλειοψηφούν οι γιατροί & οι νοσηλευτές, διοικητικοί τριτοβάθμιας εκπαίδευσης) Εξειδίκευσης επιμορφωτικών προγραμ. ανάλογα με την ειδικότητα & όχι σε θέματα γενικής επιμόρφωσης (πλειοψηφούν άτομα ηλικ.ομάδας 49-60 της διοικ.& νοσηλ.υπηρεσίας, γυναικείο φύλο .

Εκτίμησης της γνώσης στους δημόσιους φορείς. (πλειοψηφεί το ηλικιακό δείγμα 20-39) Ύπαρξης του φαινομένου ο υφιστάμενος να γνωρίζει περισσότερα από τον υφιστάμ (υποστηρίζει η ηλικιακή ομάδα των 20-39) Εγκατάλειψης του δημοσίου για μια θέση στον ιδιωτικό τομέα (η πλειοψηφία των διοικητικών & των νοσηλευτών δεν θα εγκατέλειπαν το δημόσιο σε σχέση με τους γιατρούς που θα το εγκατέλειπαν για περισσότερα $ και γρηγορότερη επαγγελματική εξέλιξη)

Χρήσης προσωπικών (άτυπων) τρόπων σε διαφορές με συναδέλφους ή άλλους επαγγελματίες υγείας (πλειοψηφεί η ομάδα των 49-60+ στο συνολό τους γυναίκες) Συγκρούσεων μέσα στον εργασιακό χώρο εντός και εκτός κάθε επαγγελματικής ομάδας (η πλειοψηφία των νοσηλευτών & των διοικητικών συγκρούεται με τους γιατρούς, ενώ η τελευταία ότι συγκρούεται με τις άλλες δυο επαγγελμ. ομάδες)

κανόνες & την ίδια οργανωσιακή κουλτούρα. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ Παρουσιάζονται αμφιβολίες σχετικά με το αν οι επαγγελματίες υγείας μπορούν να θεωρηθούν μια ενιαία ομάδα που διέπεται από τους ίδιους πολιτιστικούς κανόνες & την ίδια οργανωσιακή κουλτούρα. Συμφωνούν σε θέματα αξιοκρατίας(μισθοί επαγγλ.εξέλιξη) Διαφωνούν σε βασικές αρχές οργ.κουλτού ρας(επιμόρφωση=βάση οποιαδήποτε αλλαγής)

Έτσι δεν επιτρέπεται η συμμετοχή του ανθρώπινου δυναμικού στη δομή και την λειτουργία-οργάνωση του Νοσοκομείου αλλά οδηγείται σε μονομερή δράση του κάθε επαγγελματία Υγείας ανάλογα των προσωπικών του συμφερόντων. Κατ΄επέκταση και η διοίκηση δεν εντάσσει τον επαγγελματία υγείας στις αποφάσεις που θα πάρει για τον Οργανισμό

Προσδοκίες –ανάγκες ασθενών Προσδοκίες και ανάγκες κοινωνικού συνόλου ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ Για οποιαδήποτε αλλαγή πρέπει να ληφθούν υπόψην οι: Προσδοκίες –ανάγκες ασθενών Προσδοκίες και ανάγκες κοινωνικού συνόλου Προσδοκίες και ανάγκες στελεχών υγείας ΜΕΣΩ: THΣ ΣΥΝΕΧΟΥΣ ΜΑΘΗΣΗΣ

Αποτελεσματικότητας (κάλυψη των αναγκών) Από τους πιο συνηθισμένους τρόπουςμέτρησης εξέλιξης των δεικτών ενός οργανισμού είναι:η χρησιμοποίηση τριών διαστάσεων απόδοσης Οικονομίας (διαχείριση πόρων) Αποδοτικότητας (χρήση της λιγότερης ποσότητας με σκοπό την υψηλότερη ποιότη Αποτελεσματικότητας (κάλυψη των αναγκών)

ΠΟΙΟΤΙΚΗ ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΣΗ του νέου προτύπου ISO (9000:2000) Η εφαρμογή του έγκειται στην ύπαρξη Διοίκησης Ολικής Ποιότητας με πλήρη συμμετοχή του επαγγελματία υγείας