ΕΡΓΑΣΙΑ ΠΡΟΤΖΕΚΤ Α’ ΛΥΚΕΙΟΥ ΕΡΓΑΣΙΑ ΠΡΟΤΖΕΚΤ Α’ ΛΥΚΕΙΟΥ ΑΣΤΡΟΝΟΜΙΑ ΗΛΙΑΣ ΣΒΑΡΝΑΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΝΤΟΒΑΚΟΣ ΚΩΣΤΑΣ ΚΡΙΩΝΑΣ ΘΟΔΩΡΗΣ ΠΑΤΣΑΤΖΗΣ

ΚΥΡΙΑ ΖΩΝΗ ΑΣΤΕΡΟΕΙΔΩΝ Η Κύρια Ζώνη Των Αστεροειδών είναι περιοχή ανάμεσα στις τροχιές του Άρη και του Δία στην οποία εντοπίζονται οι περισσότεροι αστεροειδείς του ηλιακού συστήματος. Η ζώνη αυτή εκτείνεται από 2,1 έως 3,3 Α.Μ. από τον Ήλιο και περιλαμβάνει εκατοντάδες χιλιάδες αστεροειδείς διαφόρων τύπων, των οποίων το μέγεθος ποικίλλει σε πολύ μεγάλο βαθμό, από μερικές εκατοντάδες μέτρα (όπως ο Δάκτυλος) μέχρι εκατοντάδες χιλιόμετρα (όπως η Παλλάς και η Εστία). ΖΩΝΗ ΤΟΥ ΚΑΙΠΕΡ Η Ζώνη του Kuiper είναι μεγάλο σύνολο μικρών σωμάτων στην περιοχή του εξωτερικού Ηλιακού Συστήματος. Είναι ένας δίσκος στο επίπεδο της κίνησης των πλανητών και σε απόσταση από 30 μέχρι 50 περίπου αστρονομικές μονάδες από τον Ήλιο. Αποτελείται από δύο ειδών αντικείμενα: μικρά σώματα, παρόμοια με τον πλανήτη Πλούτωνα, σε αργή τροχιά γύρω από τον Ήλιο, και πυρήνες κομητών. Θεωρείται και ως μία δεύτερη ζώνη αστεροειδών, πέρα από την «κύρια ζώνη των αστεροειδών».

ΑΣΤΕΡΟΣΚΟΠΕΙΑ ΕΛΛΑΔΟΣ ΑΣΤΕΡΟΣΚΟΠΕΙΟ ΠΕΝΤΕΛΗΣ: To Αστεροσκοπείο βρίσκεται στον λόφο της Πεντέλης και χτίστηκε την δεκαετία του '50. Αποτελεί τμήμα του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών. ΑΣΤΕΡΟΣΚΟΠΕΙΟ ΧΕΛΜΟΥ: Το Αστεροσκοπείο Χελμού  βρίσκεται στην Αχαΐα και στην δεύτερη ψηλότερη κορυφή του όρους Χελμός. ΑΣΤΕΡΟΣΚΟΠΕΙΟ ΣΚΙΝΑΚΑ: Το Αστεροσκοπείο Σκίνακα αποτελεί κοινή ερευνητική εγκατάσταση του Πανεπιστημίου Κρήτης, του Ιδρύματος Τεχνολογίας & Έρευνας (ΙΤΕ) και του Ινστιτούτου Max Planck για Εξωγήινη Φυσική. ΑΣΤΕΡΟΣΚΟΠΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ –ΣΙΝΑ: Θεμελιώθηκε στις 28 Ιουνίου του 1842. Εμπνευστής του ήταν ο Μακεδόνας αστρονόμος και καθηγητής αστρονομίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, Γεώργιος Βούρης. Ο Γεώργιος Βούρης έπεισε τον Γεώργιο Σίνα να χρηματοδοτήσει την ανέγερση του αστεροσκοπείου Αθηνών.

ΠΛΑΝΗΤΕΣ ΓΗΙΝΟΙ ΠΛΑΝΗΤΕΣ ΔΙΙΟΙ ΠΛΑΝΗΤΕΣ Άρης Αφροδίτη Ερμής Δίας Κρόνος Ουρανός Ποσειδώνας

ΓΗΙΝΟΙ ΠΛΑΝΗΤΕΣ

ΔΙΙΟΙ ΠΛΑΝΗΤΕΣ Εσωτερική δομή Ατμόσφαιρα Μάζα Δορυφόροι ΔΙΑΣ Εσωτερική δομή Ο Δίας θεωρείται ότι αποτελείται από ένα πυκνό πυρήνα με ένα μείγμα στοιχείων, ένα στρώμα υγρού μεταλλικού υδρογόνου με λίγο ήλιο που τον περιβάλλει, και ένα εξωτερικό στρώμα κυρίως από μοριακό υδρογόνο. Πέραν αυτής της βασικής διάρθρωσης, υπάρχει ακόμα μεγάλη αβεβαιότητα. Ο πυρήνας συχνά περιγράφεται ως βραχώδης, αλλά κάθε λεπτομέρεια στη σύνθεση του είναι άγνωστη, όπως και οι ιδιότητες των υλικών σε θερμοκρασίες και πιέσεις σε τέτοια βάθη. Ατμόσφαιρα Η ατμόσφαιρα του Δία είναι η μεγαλύτερη στο ηλιακό σύστημα, καθώς εκτείνεται σε πλάτος μεγαλύτερο των 5.000 χιλιομέτρων. Επειδή ο Δίας δεν έχει επιφάνεια, η βάση της ατμόσφαιρας θεωρείται το σημείο στο οποίο η ατμοσφαιρικά πίεση ισούται με 10 bar. Μάζα Ο Δίας έχει μάζα 2,5 φορές όσο η μάζα όλων των άλλων πλανητών του ηλιακού συστήματος μαζί - ως μέγεθος μάζας είναι τόσο μεγάλο, ώστε το βαρύκεντρο του συστήματος Δία - Ήλιου βρίσκεται επάνω από την επιφάνεια του Ήλιου σε απόσταση 1,068 ηλιακές ακτίνες από το κέντρο του Ήλιου. Αν και αυτός ο πλανήτης κάνει τη Γη να μοιάζει με νάνο, με διάμετρο 11 φορές μεγαλύτερη, είναι πολύ λιγότερο πυκνός. Δορυφόροι Έχει επιβεβαιωθεί η ύπαρξη 67 δορυφόρων διαφόρων μεγεθών σε τροχιά γύρω από τον Δία από τους οποίους οι τέσσερις Γανυμήδης, Καλλιστώ, Ιώ και Ευρώπη ανακαλύφθηκαν από τον Γαλιλαίο όταν παρατήρησε τον ουρανό με το τηλεσκόπιό του το 1610, είναι πολύ μεγάλοι με διάμετρο από 4.980 έως 2.880 χλμ. Οι δύο πρώτοι είναι μεγαλύτεροι της Σελήνης. Μαγνητικό πεδίο Ο Δίας έχει ισχυρότατο μαγνητικό δίπολο, 14 φορές ισχυρότερο από εκείνο της Γης, με ισχύ 4,2 gauss στον ισημερινό και 10 με 14 στους πόλους.