Καθολικες Κοινοτητες στην ελλαδα Γιωργος λεπιδασ γ2

Οι καθολικοί στην Ελλάδα (Παραδοσιακές κοινότητες Καθολικών πιστών) Οι γηγενείς Έλληνες καθολικοί ενώ μέχρι το 1990 ήταν γύρω στις 50.000, από το 1990, λόγω της εισόδου της Ελλάδος στην Ευρωπαϊκή Ένωση, λόγω της κατάρρευσης του κομουνισμού, και λόγω των ταραχών στη Μέση Ανατολή, το 2010 είχαν φθάσει περίπου τις 300.000. Τώρα εξ’ αιτίας της οικονομικής κρίσης και της ενεργείας έχουν λιγοστέψει και είναι γύρω στις 250.000. Πρόκειται για θρησκευτική και όχι εθνική μειονότητα. Τα ονόματα και τα επίθετα, τα έθιμα και οι παραδόσεις, ιδίως στα νησιά, είναι κοινά μεταξύ καθολικών και ορθοδόξων. Η συμβολή των Ελλήνων καθολικών στη νεοελληνική λογοτεχνία και στην εκπαίδευση κατά τους τελευταίους αιώνες είναι σημαντική. Οι περισσότεροι Έλληνες καθολικοί είναι απόγονοι Βενετών και Γενοβέζων που είχαν υπό την επικυριαρχία τους πολλά ελληνικά νησιά από τις αρχές του 13ου μέχρι τα τέλη του 18ου αιώνα. Υπάρχουν επίσης και οι απόγονοι των Βαυαρών που ήρθαν στην Ελλάδα κατά τη βασιλεία του Όθωνα, αν και αρκετοί από αυτούς στην πορεία των χρόνων ασπάστηκαν την ορθόδοξη πίστη. Τα έθιμα και οι παραδόσεις, ιδίως στα νησιά, είναι κοινά μεταξύ καθολικών και ορθοδόξων. Η συμβολή των Ελλήνων καθολικών στο χτίσιμο του νεοελληνικού κράτους, αλλά και στον πολιτισμό, τις τέχνες και εν γένει τη δημόσια ζωή είναι σημαντική.

Η παρουσία των αλλοδαπών καθολικών Η παρουσία των αλλοδαπών καθολικών, που είναι πια μόνιμοι κάτοικοι της Ελλάδος. Πρόκειται κυρίως για γυναίκες, συζύγους ελλήνων που σπούδασαν ή εργάσθηκαν στο εξωτερικό, για συζύγους ελλήνων ναυτικών κλπ. Επίσης ο τουρισμός, καθώς και η ελεύθερη διακίνηση των πολιτών της Ενωμένης Ευρώπης είναι αιτία αυξήσεως της παρουσίας αλλοδαπών καθολικών λόγω των μικτών γάμων. Εκτός από τους πιστούς αυτούς, που εντάσσονται πλήρως στην τοπική καθολική Εκκλησία, έντονη είναι και η «προσωρινή παρουσία» άλλων καθολικών, που βρίσκονται στη χώρα μας είτε ως οικονομικοί είτε ως πολιτικοί πρόσφυγες. (Η παραμονή τους στην Ελλάδα κυμαίνεται από μερικούς μήνες ως αρκετά χρόνια).

Η παρουσία των αλλοδαπών καθολικών Οι Πολωνοί, που προ ετών είχαν φθάσει τις 250.000, σήμερα είναι περίπου 40.000. -Οι Φιλιππινέζοι, (κυρίως Φιλιππινέζες) περίπου 45.000 (από τους οποίους 15.000 στην περιοχή των Αθηνών). -Οι ιρακινοί, περίπου 14.000, κυρίως στην περιοχή των Αθηνών. -Οι Αλβανοί (αριθμός ακαθόριστος) σκορπισμένοι σε όλη τη χώρα ξεπερνούν τις 50.000. -Οι Ουκρανοί καθολικοί, καθώς και άλλοι από διάφορες χώρες τόσο της Ανατολικής Ευρώπης όσο και της εγγύς Ανατολής, αλλά και της Αφρικής. Έτσι ο αριθμός των καθολικών πιστών σήμερα στην Ελλάδα υπερβαίνει τις 250.000. Οι περισσότεροι καθολικοί βρίσκονται στην «μεγάλη Αθήνα», μια πόλη σχεδόν τεσσάρων εκατομμυρίων κατοίκων.

Η παρουσία των αλλοδαπών καθολικών Σημαντική είναι η παρουσία της καθολικής Εκκλησίας στις Κυκλάδες, κυρίως στα νησιά Σύρο (8.000) και Τήνο (3.000). Καθολικοί επίσης υπάρχουν στην Κέρκυρα (2.500) στη Θεσσαλονίκη (2.000), στην Πάτρα, στην Καβάλα, στο Βόλο και σε άλλες πόλεις της ηπειρωτικής Ελλάδος, καθώς και σε αρκετά νησιά (Νάξος, Θήρα, Κρήτη, Ρόδος, Κως, Σάμος, Χίος, Κεφαλληνία, Ζάκυνθος κλπ.). Ένας καθολικός ναός στο Ναύπλιο και ένας άλλος στα Άσπρα Σπίτια Βοιωτίας (κοντά στο Αλουμίνιο της Ελλάδος) εξυπηρετούν πολύ τους καθολικούς τουρίστες που επισκέπτονται αντίστοιχα τις Μυκήνες και την Επίδαυρο (στην Πελοπόννησο) και τους Δελφούς (στη Βοιωτία).

Προβλήματα καθολικων στην ελλαδα Η αύξηση του καθολικού πληθυσμού βεβαίως είναι ευχάριστη για τους Καθολικούς αλλά τους δημιούργησε και προβλήματα. Το κυριότερο πρόβλημα, από ποιμαντικής πλευράς, για την Καθολική Εκκλησία στην Ελλάδα είναι η διασπορά των πιστών της σε όλη τη χώρα. Υπάρχει έλλειψη χώρων λατρείας διότι η Καθολική Εκκλησία δεν έχει χώρους λατρείας σε όλες τις πόλεις της Ελλάδος. Και έχοντας πολλαπλασιαστεί οι πιστοί δεν επαρκούν οι ιερείς για την εξυπηρέτησή τους. Έτσι δημιουργούνται ποιμαντικές δυσκολίες για τη συγκέντρωση των παιδιών για την κατηχητική τους μόρφωση, των εφήβων, των νέων. Δυσκολίες για τη δημιουργία «χριστιανικής κοινότητας» με κέντρο τον ενοριακό ναό (εφόσον δεν υπάρχει). Η διασπορά αυτή, ακόμη και μέσα στις πόλεις, καθιστά πολύ δύσκολο το έργο των ιερέων και των μοναχών.

Προβλήματα της ελληνικής Καθολικής Εκκλησίας Διασπορά του ποιμνίου: Το κυριότερο πρόβλημα, από ποιμαντικής πλευράς, για την Καθολική Εκκλησία στην Ελλάδα είναι η διασπορά των πιστών της σε όλη τη χώρα. Από τη διασπορά αυτή προέρχονται όλα τα άλλα προβλήματα που αντιμετωπίζει σήμερα η Εκκλησία, η οποία, με την παρουσία τόσων ξενόγλωσσων πιστών της, βλέπει να αλλάζει η μέχρι προ μερικών ακόμη ετών «παραδοσιακή» μορφή της. Έτσι δημιουργούνται ποιμαντικά προβλήματα με τους μικτούς γάμους, δυσκολίες για τη συγκέντρωση των παιδιών του κατηχητικού, των εφήβων, των νέων, δυσκολίες για τη δημιουργία «χριστιανικής κοινότητας» με κέντρο τον ενοριακό ναό. Η διασπορά αυτή, ακόμη και μέσα στις πόλεις, καθιστά πολύ δύσκολο το έργο των ιερέων και των μοναχών. Εξάλλου, το πρόβλημα νέων ιερατικών και μοναχικών κλήσεων, ιδιαίτερα μεταξύ των μοναχικών ταγμάτων, είναι πολύ οξύ και ανησυχητικό κατά τις δύο τελευταίες δεκαετίες. Νομικό καθεστώς: Ένα άλλο πρόβλημα που αντιμετώπισαν οι Καθολικοί στην Ελλάδα είναι η μη αναγνώριση νομικής προσωπικότητας σε Μονές και Ναούς που ιδρύονται από Καθολικούς Επισκόπους[10] Επίσης η υπερφορολόγηση και μη ύπαρξη ατελειών φορολογικών.

Η νομική θέση της Καθολικής Εκκλησίας στην Ελλάδα Ήδη με το 3ο Πρωτόκολλο του Λονδίνου της 3ης Φεβρουαρίου 1830 που συνομολογήθηκε ανάμεσα στις Προστάτιδες Δυνάμεις οριζόταν ό,τι, αποφασισθεί να εκτελείται ελευθέρως και δημοσίως εις την Ελληνικήν Πολιτείαν η λατρεία της Καθολικής θρησκείας. αι κτήσεις της να είναι ησφαλισμέναι , να διατηρηθώσιν ανέπαφα τα καθήκοντα, δίκαια και προνόμια των αρχιερέων, τα οποία ούτοι απελάμβανον επί της προστασίας των Βασιλέων της Γαλλίας..., δηλαδή κατοχυρώνονταν το ελεύθερο της λατρείας και το αναπαλλοτρίωτο της περιουσίας της Καθολικής Εκκλήσίας και η νομική και πραγματική εξασφάλιση της αρχιερατικής δικαιοδοσίας των Καθολικών Επισκόπων σύμφωνα και με το Κανονικό Δίκαιο της Καθολικής Εκκλησίας.[8]. Στη συνέχεια η Συνθήκη των Σεβρών μέσα από το άρθρο 8 διασφάλιζε κάθε γνωστή θρησκεία, ενώ με το άρθρο 13 του Εισαγωγικού Νόμου του Αστικού Κώδικα (Αναγκ. Νόμος 2783/1941) αναγνωρίζει πως εξακολουθούν να υφίστανται τα νομικά πρόσωπα που έχουν συσταθεί νόμιμα κατά την εισαγωγή του Αστικού Κώδικα. Επίσης με το Άρθρο 13 παρ. 2 του Συντάγματος της Ελλάδος κάθε γνωστή θρησκεία είναι ελέυθερη.... Η Συνταγματική διάταξη περιλαμβάνει και το δικαίωμα της εσωτερικής αυτοδιοίκησης της Καθολικής Εκκλησίας,τόσο ως σύνολο όσο και στις βασικές του υποδιαιρέσεις. Πάλι σύμφωνα με το Ελληνικό Σύνταγμα, η Καθολική Εκκλησία δεν συνιστά θρησκευτική μειονότητα.[9]. Οι ένδεκα Καθολικές Επισκοπές της Καθολικής Εκκλησίας της Ελλάδος διακρίνονται στις αναγνωρισμένες και τις μη αναγνωρισμένες από το ελληνικό κράτος. Οι τελευταίες δεν αναγνωρίζονται επειδή η σύστασή τους έγινε μετά το 1830, δηλαδή μετά την υπογραφή του Πρωτοκόλλου του Λονδίνου.

πηγεσ http://www.cathecclesia.gr/hellas/ https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CE%B1%CE%B8%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CE%BA%CE%AE_%C E%95%CE%BA%CE%BA%CE%BB%CE%B7%CF%83%CE%AF%CE%B1_%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD_ %CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1 Η Καθολική Εκκλησία στην Ελλάδα