Τέκνον ἐμόν, πῶς ἦλθες ὑπό ζόφον ἠερόεντα ζωός ἐών; Χαλεπόν δέ τάδε ζωοῖσιν ὁρᾶσθαι. Ομήρου.

Slides:



Advertisements
Παρόμοιες παρουσιάσεις
Ο ΟΛΟΔΙΚΟΣ ΜΟΥ ΦΑΡΟΣ Του Φρανσίσκο Κούνα Εάν έρθεις στο σπίτι μου, από το παράθυρο της κρεβατοκάμαράς μου θα δεις τη θάλασσα, την παραλία και πολλές.
Advertisements

Η ιστορία του Πέπε.
Συγχώρα με, Αγάπη μου, που Ζούσα Πριν σε Γνωρίσω
«Τι είναι αυτό που σας εκπλήσσει περισσότερο στους ανθρώπους;»
Ένας πατέρας με οικονομική άνεση, θέλοντας να διδάξει στο γιο του τι σημαίνει φτώχεια, τον πήρε μαζί του για να περάσουν λίγες μέρες στο χωριό, σε κάτι.
Ευχούλα-Ελπίδα-Αγάπη-Αυγούλα
Κράτησα τη ζωή μου….
Ποίημα στον Φίλο Jorge Luis Borges Κλικ για το επόμενο.

27 ο Δημοτικό Σχολείο Αθηνών Το Απέραντο Γαλάζιο.
Κώστας Βάρναλης.
Οι Πυξ Λαξ (ονομασία προερχόμενη από την αρχαιοελληνική γλώσσα που σημαίνει με γροθιές και κλωτσιές) ήταν ελληνικό έντεχνο / εναλλακτικό συγκρότημα, που.
ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΑΓΑΠΗ.
27ο Δημοτικό Σχολείο Αθηνών
Το μοιρολόγι της φώκιας Εσπερινό Λύκειο Ναυπλίου
Το θαύμα της γέννησης Η ιστορία ενός παιδιού.
Αλίκη Αποστολάκη. Ω, Μούσα των δασόπυκνων βουνών! Στα ματόκλαδά σου πάνω οι κερασιές δένουν τον πρώιμο εύχημο καρπό για το φιλί των εραστών. Αφήνοντας.
Έχεις δύο επιλογές! από το
Της δικαιοσύνης ήλιε νοητέ
Τσιρίκου Ρόζα- Σταυρούλα
Αν μ’αγαπάς κι ειν’ όνειρο
ΣΗΜΕΡΑ, ακριβώς από αυτή την στιγμή Ωρα Ωρα 10:54:06 p.m.10:54:06 p.m. ΞΑΝΑΡΧΙΖΩ ΝΑ ΖΩ Είναι μια απόφαση… Είναι η δική μου απόφαση….
Διονύσιος Σολωμός “Ελεύθεροι Πολιορκημένοι” Σχεδίασμα Β΄ Απόσπασμα 1ο
ωρα σκεφτομαι στιχο για να φιαξω…
 ΜΑΡΙΑ XATΖΗΚΑΛΛΙΑ  ΤΑΞΗ Β2  ΕΤΟΣ  ΜΑΘΗΜΑ ΙΛΙΑΔΑ –ΣΕΛΙΔΑ45, ΑΣΚΗΣΗ 2δ 1 ZAΡΚΟΓΙΑΝΝΗ ΕΥΑ.
ΕΣΠΕΡΙΝΟ ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΣΠΑΡΤΗΣ
ΣΠΟΥΔΑΙΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΟΙΗΤΕΣ
Τα Ουράνια Σώματα Στη Λογοτεχνία και στη Λαϊκή Παράδοση
Όλα τώρα γύρω μου γελούνε κι απ’ αγάπη τώρα με μεθούνε σαν φιλώ γλυκά τα δυο σου χείλη που `ναι σαν τριαντάφυλλα τ’ Απρίλη.
17 Ν ΟΕΜΒΡΗ χρόνια μετά Τα πέτρινα χρόνια ( )
All things in time Αφήνω το γόνο να γίνει γονιός 1 ο Δημοτικό Σχολείο Πύργου Δ τάξη Εκπαιδευτικός: Σοφία Κουζούλη
1 Του Γενάρη το φεγγάρι λάμπει σαν μαργαριτάρι..
ΜΝΗΜΟΝΕΥΕΤΕ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝTΗ
O γέρος και τα τρία αδέλφια
Αναγνωσεις & ακουσματα
21 Μαρτίου Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης
ΕΛΕΝΗ!!! Κατά ποσόν και κατά ποιόν μέρη της τραγωδίας.
Ιωάννης Χρυσόστομος Επίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως Οικουμενικός διδάσκαλος Άγιος της Εκκλησίας Ικανός ρήτορας, γι’ αυτό Χρυσόστομος Προσπάθησε να καταπολεμήσει.
Οι κλεψύδρες του Αγνώστου
Καβαφικές Φωνές.
Εργασία Κειμένων Νεοελληνικής Λογοτεχνίας Διδ/ων Καθ/της: Μαγαλιού Λ.
Πόσα χρόνια πέρασαν από τότε;
Ο ΓεωργΟς και τα ΠαιδιΑ του
Ο Γεωργός και τα Παιδιά του
Να σ’ αγναντεύω θάλασσα
Ανδρουλάκη Μελιτίνη Γεωργούλια Μαριάννα
ΦΑΝΤΑΣΟΥ ΕΝΑΝ ΚΟΣΜΟ.
Ας βάλουμε στίχους στις εικόνες!! Α1 – Α Σοφία Χαντζή
Κείμενα Νεοελληνικής Λογοτεχνίας
« ένα άλλο πιθανό … τέλος ». Την κρίσιμη μέρα τύλιξε τα παπούτσια, τα πήρε στο σπίτι και τα έκρυψε. Προς το απόγευμα έβαλε τα καλά του, ετοιμάστηκε και.
ΘΑΛΕΙΑ ΣΤΑΘΑΤΟΥ Σεπτέμβρης 2015 E2. Κ ΡΙΜΑ ΚΙ ΑΔΙΚΟ Ζωρζ Σαρή.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 17 Ο Ιησούς υπερασπίστηκε και εξύψωσε τις γυναίκες και τα παιδιά στην καινούρια ανθρωπότητα Μπραϊμάκης Αχιλλέας.
Μουσική παράσταση μνήμης για τον αγώνα του Οκτώβρη του 1940 ΜΟΥΣΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΑΡΤΑΣ 27 Οκτώβρη 2016 Υπεύθυνος εκπαιδευτικός : Γιαννούτσος Παναγιώτης Επιμέλεια.
Ασπρογάλανο πανί ● Μιλούσανε δυο νεράιδες: ● - Τι σημαία να δώσουμε σ' αυτή τη χώρα; ● είπαν κι έδειξαν την Ελλάδα. ● - Ας ρωτήσουμε την ίδια, είπε η μια.
Ομαδική εργασία στο μάθημα των Κειμένων Νεοελληνικής Λογοτεχνίας 2 ο Πρότυπο Πειραματικό Γυμνάσιο Θεσσαλονίκης Τμήμα: Α1 Σχολικό Έτος: 2013 – 2014 Διδάσκων:
Η ΔΙΑΧΕΙΡΗΣΗ ΤΩΝ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΩΝ ΣΧ.ΜΟΝΑΔΑ: 6/ΘΕΣΙΟ ΔΗΜ. ΣΧ. ΑΓΚΑΘΙΑΣ-ΚΥΨΕΛΗΣ ΣΧ.ΕΤΟΣ: ΤΑΞΗ: Α' ΜΑΘΗΤΕΣ: 15 ΔΑΣΚΑΛΑ: ΜΑΝΙΑ ΑΘΗΝΑ.
Μικρά και σοφά!.
Στέφανος Σκαρπέλλος (Φιλόλογος) Σωτηρία Διαμαντοπούλου (Φιλόλογος)
ΟΥΡΑΝΙΟ ΤΟΞΟ Στίχοι: Σπύρου Λάμπρου.
Ωσάν κι αυτή που μού ‘λαχε δεν είδα Όμορφη και παράξενη πατρίδα,
Ωσάν κι αυτή που μού ‘λαχε δεν είδα Όμορφη και παράξενη πατρίδα,
Ο Ιησούς Βαπτίζεται Πρoτυπο Γυμνaσιο Ευαγγελικhσ Σχολησ Σμυρνησ
ΔΕΚΑ ΕΝΤΟΛΕΣ Πρότυπο Πειραματικό Γυμνάσιο Ευαγγελικής Σχολής Σμύρνης
Ένας Καπετάνιος Θυμάται
Αξέχαστα....
Η εξέλιξη της ποίησης.
Διαθεματική δραστηριότητα στη Νεοελληνική Γλώσσα Γ΄ Γυμνασίου Αργυρώ Μοχιανάκη – 4 ο Γυμνάσιο Ηρακλείου.
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΙΗΣΗ ΣΤΑ ΙΑΠΩΝΙΚΑ
ΑΠΟΦΘΕΓΜΑΤΑ ΚΑΙ ΓΝΩΜΙΚΑ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ
ΑΞΕΧΑΣΤΑ.....
Μεταγράφημα παρουσίασης:

τέκνον ἐμόν, πῶς ἦλθες ὑπό ζόφον ἠερόεντα ζωός ἐών; Χαλεπόν δέ τάδε ζωοῖσιν ὁρᾶσθαι. Ομήρου Οδύσσεια λ 155-156

Ο Έρωτας εχόρεψε με τον ξανθόν Απρίλη, και η φύσις όλη βρίσκεται μεσ’ στη γλυκειά της ώρα. Και στου ουρανού την πλατωσιά και στα κρυφά του βάτου, ανάκουστοι κιλαϊδισμοί και λιποθυμισμένοι. Διονυσίου Σολωμού, Ελεύθεροι Πολιορκημένοι Σχεδίασμα Γ΄ (αυτόγραφα του ποιητή)

Καν ὡς πέτρα, Σῶτερ, ἡ ἀκρότομος σύ κατεδέξω τήν τομήν, ἀλλ' ἐπήγασας ζῶν τό ρεῖθρον ὡς πηγήν ὧν τῆς ζωῆς. Ἐπιτάφιος Θρῆνος - Ἐγκώμια (Στάση Πρώτη)

Παράξενο, το βλέπω εδώ το φως του ήλιου∙ το χρυσό δίχτυ όπου τα πράγματα σπαρταρούν σαν τα ψάρια που ένας μεγάλος άγγελος τραβά μαζί με τα δίχτυα των ψαράδων. Γιώργος Σεφέρης, Αγιάπανα, Α΄, Ημερολόγιο Καταστρώματος, Γ΄

καὶ μήτε νικέων ἀμφάδην ἀγάλλεο͵ μηδὲ νικηθεὶς ἐν οἴκωι καταπεσὼν ὀδύρεο∙ ἀλλὰ χαρτοῖσίν τε χαῖρε καὶ κακοῖσιν ἀσχάλα μὴ λίην͵ γίνωσκε δ΄ οἷος ῥυσμὸς ἀνθρώπους ἔχει. Αρχίλοχος, θυμέ, θύμ’ [D67a, 128W]

Μόνο μπορεί να μείνουνε κατόπι μας οι στίχοι, δέκα μονάχα στίχοι μας να μείνουνε, καθώς τα περιστέρια που σκορπούν οι ναυαγοί στην τύχη, κι όταν φέρουν το μήνυμα δεν είναι πια καιρός. Κώστας Καρυωτάκης, Υστεροφημία, Ελεγεία και Σάτιρες

Μνημοσύνης δ᾽ ἐξαῦτις ἐράσσατο καλλικόμοιο, ἐξ ἧς οἱ Μοῦσαι χρυσάμπυκες ἐξεγένοντο ἐννέα, τῇσιν ἅδον θαλίαι καὶ τέρψις ἀοιδῆς. Ησίοδος, Θεογονία 915-917

Tου Κύκλου τα γυρίσματα, που ανεβοκατεβαίνουν, και του Τροχού, που ώρες ψηλά κι ώρες στα βάθη πηαίνουν· και του Καιρού τα πράματα, που αναπαημό δεν έχουν, μα στο Kαλό κ' εις το Kακό περιπατούν και τρέχουν· Βιτσέντζου Κορνάρου, Ερωτόκριτος

Άλλοτε μάς ήταν εύκολο ν’ αντλήσουμε είδωλα και στολίδια για να χαρούν οι φίλοι που μας έμεναν ακόμη πιστοί. Γιώργος Σεφέρης, Μυθιστόρημα, Β΄

Να κριθεί κάθε Άνοιξη από τη χαρά της από το χρώμα του το κάθε λουλούδι από το χάδι του το κάθε χέρι απ' τ' ανατρίχιασμά του το κάθε φιλί Μίλτος Σαχτούρης, Αστεροσκοπείο

ἐπάμεροι· τί δέ τις; τί δ’ οὔ τις; σκιᾶς ὄναρ ἄνθρωπος ἐπάμεροι· τί δέ τις; τί δ’ οὔ τις; σκιᾶς ὄναρ ἄνθρωπος. Πίνδαρος, Πυθιονίκαις VIII, 95-96

Είδα τον ουρανό θολό και τ’ άστρα ματωμένα, είδα την μπόρα που άστραψε και το φεγγάρι εχάθη, και στης Αττάλειας τα βουνά αστροχαλάζι πέφτει. Παραλογή Του Κυρ Βοριά

Γέμισε ο τόπος λέξεις ελληνικές ανορθόγραφες, από παλιά προικοσύμφωνα και όρκους Φιλικών. Οπού πήρα να δακρύζω έτσι καθώς είχα δει κάποτε τον πατέρα μου, τον Αύγουστο του 22. Οδυσσέας Ελύτης, Ημερολόγιο ενός αθέατου Απριλίου

ὡς εὖτ᾽ ἂν τὸ νέον παρῇ κούφας ἀφροσύνας φέρον, τίς πλάγχθη πολὺ μόχθος ἔ- ξω; τίς οὐ καμάτων ἔνι; φθόνος, στάσεις, ἔρις, μάχαι καὶ φόνοι· τό τε κατάμεμπτον ἐπιλέλογχε πύματον ἀκρατὲς ἀπροσόμιλον γῆρας ἄφιλον, ἵνα πρόπαντα κακὰ κακῶν ξυνοικεῖ. Σοφοκλέους Οἰδίπους ἐπὶ Κολωνῷ (1229-1238)

Δεν ωφελεί το παράπονο Ίδια παντού θα ‘να η ζωή με το σουραύλι των φιδιών στη χώρα των φαντασμάτων Με το τραγούδι των ληστών στα δάση των αρωμάτων Με το μαχαίρι ενός καημού στα μάγουλα της ελπίδας Με το μαράζι μιας άνοιξης στα φυλλοκάρδια του γκιώνη Φτάνει ένα αλέτρι να βρεθεί κι ένα δρεπάνι κοφτερό σ’ ένα χαρού- μενο χέρι Φτάνει ν’ ανθίσει μόνο Λίγο σιτάρι για τις γιορτές λίγο κρασί για τη θύμηση λίγο νερό για τη σκόνη … Νίκος Γκάτσος, Αμοργός

αρχινώ το τραγούδι μου μ’ αιθέρια λόγια μα γι’ αυτό κι απαλά στ’ άκουσμα * την Ομορφιά διακόνησα∙ τι πιο μεγάλο θα μπο ρούσα * που μ’ αξίωσαν (οι Μούσες) τη δική τους δύναμη δίνοντας * να λέω: αλή θεια σε μελλούμενους καιρούς κάποιος θα βρίσκεται να με θυμάτ’ εμένα. Σαπφώ, ανασύνθεση & απόδοση Οδυσσέας Ελύτης

Έχω κι εγώ ένα σωρό απωθημένους ουρανούς μα δε σκοτώνω άστρα Έχω κι εγώ ένα σωρό απωθημένους ουρανούς μα δε σκοτώνω άστρα. Και αν καμιά φορά από μανία αδέσποτη συμβεί κάποιο να σημαδέψω το πολύ να κλείσω τον τραυματία κελαηδισμό του σ’ ένα κλουβάκι στίχου φευγαλέο. Κική Δημουλά, Εκρηκτικό Πόρισμα, πέρασα

ἀνδρὶ δ᾽ οὐ θέμις, πολιὸν π[αρ]έντα γῆρας, θάλ[εια]ν αὖτις ἀγκομίσσαι ἥβαν. ἀρετᾶ[ς γε μ]ὲν οὐ μινύθει βροτῶν ἅμα σ[ώμ]ατι φέγγος, ἀλλὰ Μοῦσά νιν τρ[έφει.] Βακχυλίδου Επίνικοι (3.88-3.92)