OI TΡEIΣ ΙΕΡΑΡΧΕΣ Οι τρεις Ιεράρχες ,προστάτες των γραμμάτων και των εκπαιδευτικών, γιορτάζουν στις 30 Ιανουαρίου

Λίγα λόγια γι’αυτούς Οι τρεις Ιεράρχες ήταν : Ο Μέγας Βασίλειος Ο Γρηγόριος ο Θεολόγος Ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος

Πότε καθιερώθηκε η γιορτή των Τριών Ιεραρχών Το 1842 καθιερώθηκε από το Καποδιστριακό πανεπιστήμιο Αθηνών να γιορτάζονται οι Τρεις Ιεράρχες σαν προστάτες των γραμμάτων και των δασκάλων στις 30 Ιανουαρίου.

MEΓΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ Γεννήθηκε από Άγιους γονείς το 330 μ.χ. στη Καισάρεια της Καππαδοκίας. Είχε άλλα οκτώ ή εννέα αδέρφια. Μετά το θάνατο του πατέρα του ως χριστιανός μάρτυρας, έζησε με την ευσεβή γιαγιά του Μακρίνα. Μεγαλώνοντας, η αγάπη του για μόρφωση τον οδήγησε στην Καισάρεια και αργότερα στην Κων/λη. Σπούδασε: Φιλοσοφία, ρητορική, φιλολογία, Ιστορία, Ιατρική, Αστρονομία, άλγεβρα και Γεωμετρία. Έμεινε στην ιστορία ως παιδαγωγός, γιατί ασχολήθηκε με τα καθήκοντα και τις υποχρεώσεις τόσο των μαθητών, όσο και των δασκάλων. Αγωνίστηκε κατά των αιρετικών, πίστευε στην απόλυτη ισότητα των ανθρώπων και ανέπτυξε μεγάλο κοινωνικό έργο με αποκορύφωμα τη «Βασιλειάδα», μια πόλη για όλους όσους είχαν ανάγκη. Πέθανε πάμπτωχος, αλλά πλούσιος από την αγάπη του κόσμου.

ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΝΑΖΙΑΝΖΗΝΟΣ Ο Γρηγόριος ο Ναζιανζηνός, γνωστός και ως Γρηγόριος ο Θεολόγος, ήταν Αρχιεπίσκοπος της Κωνσταντινουπόλεως τον 4ο αιω. μ.Χ.Θεωρείται ως ο πιο ταλαντούχος ρήτορας ανάμεσα στους Πατέρες της Εκκλησίας. Γεννήθηκε στην Αριανζό της Καππαδοκίας από πλούσια οικογένεια. Σπούδασε ρητορική και φιλοσοφία κοντά σε σπουδαίους δασκάλους. Έγινε κυρίως γνωστός για τη συνεισφορά του σχετικά με το Άγιο Πνεύμα και την αιωνιότητά του. Επίσης υποστήριξε το δόγμα της ομοουσίας του Υιού-Χριστού με τον Πατέρα – Θεό.

ΙΩΑΝΝΗΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ Ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος γνωστός και ως Ιωάννης της Αντιόχειας είναι Άγιος Πατέρας και ιεράρχης της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Γεννήθηκε στην Αντιόχεια της Συρίας το 344.΄Εδρασε στην Κωνσταντινούπολη και τελικά πέθανε εκδιωγμένος το 407.Συγκαταλέγεται ανάμεσα στις κορυφαίες εκκλησιαστικές προσωπικότητες λόγω του αξεπέραστου χαρίσματός του στην ομιλία. Διετέλεσε επίσης επίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως, όπου διακρίθηκε για το σπουδαίο ποιμαντικό και φιλανθρωπικό του έργο. Σήμερα κατατάσσεται στους μεγάλους πατέρες της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Άφησε πίσω του σπουδαίο, ανεκτίμητο και διαχρονικό συγγραφικό έργο που αγκαλιάζει το φάσμα των ποιμαντικών και θεολογικών ζητημάτων της εκκλησίας.

Απολυτίκιο Ἀπολυτίκιον Ἦχος α’ Ἀπολυτίκιον Ἦχος α’ Τοὺς τρεῖς μεγίστους φωστῆρας τῆς τρισηλίου Θεότητος, τοὺς τὴν οἰκουμένην ἀκτῖσι δογμάτων θείων πυρσεύσαντας∙ τοὺς μελιρρύτους ποταμοὺς τῆς σοφίας, τούς τὴν κτίσιν πᾶσαν θεογνωσίας νάμασι καταρδεύσαντας∙ Βασίλειον τὸν μέγαν, καὶ τὸν Θεολόγον Γρηγόριον, σὺν τῷ κλεινῷ Ἰωάννῃ, τῷ τὴν γλώτταν χρυσορρήμονι∙ πάντες οἱ τῶν λόγων αὐτῶν ἐρασταί, συνελθόντες ὕμνοις τιμήσωμεν∙ αὐτοὶ γὰρ τῇ Τριάδι, ὑπὲρ ὑμῶν ἀεὶ πρεσβεύουσιν.