PROJECT (ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ) (ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ & ΣΥΝΑΓΕΡΜΟΣ) Α

ΣΚΟΠΟΣ Οι μαθητές ερευνώντας να συλλέξουν πληροφορίες σχετικές με ηλεκτρονικά εξαρτήματα που χρησιμοποιούνται εις τους συναγερμούς. Να μελετήσουν αυτά μεμονωμένα και συναρμολογημένα κατάλληλα στο συγκεκριμένο κύκλωμα.

ΣΤΟΧΟΙ ΟΙ μαθητές να : .Εξοικειωθούν με διαφόρους τρόπους εις την έρευνα . .Αποκτήσουν επαγγελματικές τεχνικές γνώσεις. .Συνδυάσουν θεωρητικές και τεχνικές γνώσεις. .Εμπλουτίσουν τις δεξιότητες αυτών. .Καλλιεργήσουν πνεύμα ερευνητικής συνεργασίας. .Συνθέτουν καταλλήλως τις συλλεγόμενες πληροφορίες. .Συνεργάζονται μεταξύ τους ώστε να μεταβιβάζεται η καινούργια γνώση από μαθητή σε μαθητή.

Ηλεκτρική αντίσταση Η ηλεκτρική αντίσταση ενός αγωγού είναι η δυσκολία (αντίσταση) που παρουσιάζεται στη διέλευση ηλεκτρικού ρεύματος δια μέσου ενός αγωγού. Η αντίθετη έννοια ονομάζεται ηλεκτρική αγωγιμότητα, η οποία αναφέρεται στην ευκολία διέλευσης ηλεκτρικού ρεύματος. Οι ηλεκτρικές αντιστάσεις μπορούν να παραλληλιστούν με την ιδέα της μηχανικής τριβής. Στο Διεθνές σύστημα μονάδων (SI) η μονάδα ηλεκτρικής αντίστασης μετριέται σε Ωμ (και συμβολίζεται με το ελληνικό γράμμα Ω), ενώ η ηλεκτρική αγωγιμότητας μετριέται σε μονάδα siemens (S).

Κάποια υλικά, όπως τα μέταλλα, ο γραφίτης και το αλατ ΑΓΩΓΟΙ ΚΑΙ ΜΟΝΩΤΕΣ Κάποια υλικά, όπως τα μέταλλα, ο γραφίτης και το αλατ όνερο, επιτρέπουν τη ροή του ηλεκτρικού ρεύματος ενώ κάποια άλλα, όπως το ξύλο ή το λάστιχο όχι. Τα υλικά που επιτρέπουν τη ροή του ηλεκτρικού ρεύματος ονομάζονται αγωγοί ενώ όσα δεν την επιτρέπουν ονομάζονται μονωτές. Οι αγωγοί είναι χρήσιμοι για την κατασκευή ηλεκτρικών κυκλωμάτων ενώ οι μονωτές είναι απαραίτητοι όταν θέλουμε να προφυλαχτούμε από το ηλεκτρικό ρεύμα. Το ανθρώπινο σώμα είναι αγωγός του ηλεκτρικού ρεύματος

Πυκνωτής Διάφορα είδη πυκνωτών.

Πυκνωτής (συμβ. C) ονομάζεται ένα σύστημα δύο γειτονικών αγωγών ανάμεσα στους οποίους παρεμβάλλεται μονωτικό υλικό. Αυτό το μονωτικό υλικό μπορεί να είναι αέρας, πλαστικό, μίκα κ.α. Οι δύο αγωγοί ονομάζονται οπλισμοί του πυκνωτή, ενώ το παρεμβαλλόμενο υλικό ονομάζεται διηλεκτρικό του πυκνωτή. Βασικό χαρακτηριστικό κάθε πυκνωτή είναι η ιδιότητά του να αποθηκεύει ηλεκτρικό φορτίο, επομένως ηλεκτρική ενέργεια. Όταν ένας πυκνωτής είναι φορτισμένος, οι οπλισμοί του έχουν ηλεκτρικά φορτία κατά μέτρο ίσα και αντίθετα. Ονομάζουμε φορτίο του πυκνωτή (Qc) το φορτίο του θετικά φορτισμένου οπλισμού του.

Δίοδος

Στην ηλεκτρονική, η δίοδος είναι ένα στοιχείο που περιορίζει τη κατευθυντήρια ροή των φορέων αγωγιμότητας (charge carriers). Ουσιαστικά, η δίοδος επιτρέπει στο ηλεκτρικό ρεύμα να περάσει από τη μια κατεύθυνση, αλλά μπλοκάρει την κίνηση από την αντίθετη κατεύθυνση. Έτσι, η δίοδος μπορεί να θεωρηθεί ως μια ηλεκτρονική εκδοχή της βαλβίδας, η οποία, για παράδειγμα, σε ένα σωλήνα νερού, δεν επιτρέπει ροή αντίθετη από την επιθυμητή. Οπότε, τα κυκλώματα που απαιτούν ροή προς μία μόνο κατεύθυνση περιλαμβάνουν μία ή περισσότερες διόδους στη σχεδίαση του κυκλώματος. Οι πρώτες δίοδοι περιλάμβαναν κρυστάλλους cat’s whisker και λυχνίες κενού. Σήμερα, οι περισσότερες δίοδοι είναι κατασκευασμένες από υλικά ημιαγωγών όπως πυρίτιο ή γερμάνιο.

Τρανζίστορ

Το τρανζίστορ (αγγλικά: transistor), στα ελληνικά κρυσταλλοτρίοδος και παλαιότερα κρυσταλλολυχνία, είναι διάταξη ημιαγωγών στερεάς κατάστασης, η οποία βρίσκει διάφορες εφαρμογές στην ηλεκτρονική, μερικές εκ των οποίων είναι η ενίσχυση, η σταθεροποίηση τάσης, η διαμόρφωση συχνότητας, η λειτουργία ως διακόπτης και ως μεταβλητή ωμική αντίσταση. Το τρανζίστορ μπορεί, ανάλογα με την τάση με την οποία πολώνεται, να ρυθμίζει την ροή του ηλεκτρικού ρεύματος που απορροφά από συνδεδεμένη πηγή τάσης. Τα τρανζίστορ κατασκευάζονται είτε ως ξεχωριστά ηλεκτρονικά εξαρτήματα είτε ως τμήματα κάποιου ολοκληρωμένου κυκλώματος.

ΗΛΕΚΤΡΟΝΟΜΟΣ Μικρός ηλεκτρονόμος που χρησιμοποιείται στην ηλεκτρονική Ο ηλεκτρονόμος, ρελέ (relay) ή ρελές είναι ένας ηλεκτρικός διακόπτης που ανοίγει και κλείνει ένα ηλεκτρικό κύκλωμα κάτω από τον έλεγχο ενός άλλου ηλεκτρικού κυκλώματος. Στην αρχική μορφή του, ένας ηλεκτρομαγνήτης ενεργοποιούσε το διακόπτη, με το άνοιγμα ή κλείσιμο μιας ή περισσότερων επαφών. Εφευρέθηκε από τον Τζόζεφ Χένρυ το 1835. Επειδή ένας ηλεκτρονόμος είναι ικανός να ελέγχει ένα κύκλωμα εξόδου υψηλότερης ισχύος από το κύκλωμα εισόδου, μπορεί να θεωρηθεί, γενικά, μια μορφή ηλεκτρικού ενισχυτή.

ΣΥΜΕΤΕΧΟΝΤΕΣ ΜΑΘΗΤΕΣ ΑΓΓΕΛΕΑΣ ΣΤΑΥΡΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΒ ΒΛΑΝΤΙΜΙΡ ΔΙΑΜΑΝΤΕΑΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΖΑΚΚΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΚΑΠΕΤΑΝΕΑΣ ΕΥΘΥΜΙΟΣ ΚΑΡΑΠΕΤΙΑΝ ΑΡΑΜ ΚΑΤΣΟΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΚΟΥΜΟΥΝΔΟΥΡΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΟΥΡΜΟΥΖΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ ΛΙΑΚΟΠΟΥΛΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΜΑΝΟΥΣΟΠΟΥΛΟΣ ΜΙΖΕΚΙΑΡΙ ΜΑΡΙΑ - ΜΑΙΡΗ ΜΠΑΣΤΑΚΟΣ ΜΠΙΝΙΟΥ ΕΛΕΑΝΝΑ ΡΟΥΜΕΛΙΩΤΗΣ ΧΙΩΤΗ ΜΑΡΙΑ-ΡΕΒΕΚΚΑ