Αρχαίες Ελληνικές Διάλεκτοι I A: ΕΙΣΑΓΩΓΗ Β: ΑΤΤΙΚΗ-ΙΩΝΙΚΗ ΔΙΑΛΕΚΤΟΣ
Αττικο-ιωνική διάλεκτος ἔδοχσεν τε̑[ι β]ολε̑ι καὶ το̑ι δέμοι, Ἀντιοχὶς ἐ[πρυτ]- άνευε, Δρακ[ον]τίδες ἐπεστάτε, Διόγνετος εἶπε· κατὰ τάδε τὸν ℎόρκον ὀμόσαι Ἀθεναίον τ- ὲν βολὲν καὶ τὸς δικαστάς· οὐκ ἐχσελο̑ Χα- 5 λκιδέας ἐχ Χαλκίδος οὐδὲ τὲν πόλιν ἀνά- στατον ποέσο οὐδὲ ἰδιότεν οὐδένα ἀτιμ- όσο οὐδὲ φυγε̑ι ζεμιόσο οὐδὲ χσυλλέφσο- μαι οὐδὲ ἀποκτενο̑ οὐδὲ χρέματα ἀφαιρέ- σομαι ἀκρ̣ίτο οὐδενὸς ἄνευ το̑ δέμο το̑ Ἀθ- 10 εναίον, Αττικο-ιωνική διάλεκτος Αττική 446-445 π.Χ. IG.I. 3.40
ἔδοξεν τεῖ βουλῆι· Ἡγέλοχον τὸν Ταραντῖνον πρόξενον εἶ- θεοί. ἔδοξεν τεῖ βουλῆι· Ἡγέλοχον τὸν Ταραντῖνον πρόξενον εἶ- ναι καὶ εὐεργέτην καὶ αὐτὸν κ[α]ὶ παῖδας καὶ σίτηριν εἶνα- ι καὶ αὐτῶι καὶ παιρίν, ὅταν ἐ- [π]ιδημέωριν, καὶ ἀτελέην καὶ προεδρίην ἐς τὸς ἀγῶνας, ὡς σ- υνελευθερώραντι τὴμ πόλιν ἀπ’ Ἀθηνάων.
Αρκαδοκυπριακή διάλεκτος [ϝο̄]φλε̄́ασι οἵδε ἰν Ἀλέαν· [ὁσ5έοι {²⁶ὁτέωι}²⁶ ἂν χρε̄στε̄́ριον κακρίνε̄ 15 ἒ̄ γνο̄σιδίκα κριθε̄́ε̄ το̑ν χρε̄μάτο̄ν, π̣ὲ τοῖς ϝοικιάται(ς) τᾶς θεο̑ ἐ̑ναι, κὰ ϝοικίας δάσασσθαι τὰς ἂν ὁ̑δ’ ἐάσας. εἰ τοῖς ϝο̄φλε̄κόσι ἐπὶ τοῖδ’ ἐδικάσαμεν ἅ τε θεὸς κὰς οἱ δικασσταί, ἀπυσεδομίν[ος] {²⁶ἀποδεδομένους}²⁶ 20 το̑ν χρε̄μάτο̄ν τὸ λάχος, ἀπεχομίνος κὰ το̄̓ρρέντερον γένος ἐ̑ναι ἄματα πάντα ἀπὺ τοῖ ἱεροῖ, ἵλαον ἐ̑ναι· εἰ δ’ ἄλλ̣α σι[ν]’ {²⁶τινὰ}²⁶ ἐᾶτοι κὰ το̑νν[υ], ἰνμενφὲς ἐ̑ναι. Αρκαδοκυπριακή διάλεκτος Αρκαδία, Μαντίνεια 5ος αι. π.Χ. IG. V. 2.262