Αρχαίες Ελληνικές Διάλεκτοι II Α) Δυτικές διάλεκτοι Β) Αιολικές διάλεκτοι

τάδε ἐνίκαℎε Δαμο̄́νο̣̄[ν] το̑ι αὐτο̑ τεθρ̣ίππο̄[ι] αὐτὸς ἀνιοχίο̄ν· Δαμο̄́νο̄ν ἀνέθε̄κε Ἀθαναία[ι] Πολιάχο̄ι νικάℎας ταυτᾶ, ℎᾶτ’ οὐδε̄̀ς 5 πε̄́ποκα το̑ν νῦν. τάδε ἐνίκαℎε Δαμο̄́νο̣̄[ν] το̑ι αὐτο̑ τεθρ̣ίππο̄[ι] αὐτὸς ἀνιοχίο̄ν· ἐν Γαιαϝόχο̄ τετράκιν, 9a ————— 10 καὶ Ἀθάναια τετρ̣[άκιν], κε̄̓λευℎύνια τετρά[κιν]. Δυτική διάλεκτος 1 Λακωνική, 5ος αι. π.Χ. IG. V. 1.213

ὄς κ’ ἐλευθέρο̄ι ἒ̄ δο̄́λο̄ι μέλλε̄ι ἀν- θιοί. ὄς κ’ ἐλευθέρο̄ι ἒ̄ δο̄́λο̄ι μέλλε̄ι ἀν- πιμο̄λε̄̀ν, πρὸ δίκας με̄̀ ἄγεν. αἰ δ- έ κ’ ἄγε̄ι, καταδικακσάτο̄ το̑ ἐλευθέρ- 5 ο̄ δέκα στατε̑ρανς, το̑ δο̄́λο̄ πέντ- ε ὀ̑τι ἄγει καὶ δικακσάτο̄ λαγάσαι ἐν ταῖς τρισὶ ἀμέραις. α̣ἰ [δέ] κα με̣̄̀ [λαγ]άσει, καταδικαδδέτο̄ το̑ μὲν ἐλευθέρο̄ στατε̑ρα, το̑ δο̄́λο̄ [δα]ρκν- 10 ὰν τᾶ̣ς̣ ἀμέρας ϝεκάστας, πρίν κα λα- γάσει· το̑ δὲ κρόνο̄ τὸν δι[κ]αστ- ὰν ὀμ̣νύντα κρίνεν. Δυτική διάλεκτος 2 Νόμος της Γόρτυνας, Κρήτη 5ος αι. π.Χ. IC IV 72

ἀ ϝράτρα τοῖς Ϝαλείοις· Πατρίαν θαρρε̑ν καὶ γενεὰν καὶ ταὐτο̑· αἰ ζέ τις κατιαραύσειε, ϝάρρε̄ν, ο̄̓ρ Ϝαλείο̄· αἰ ζὲ με̄̀ ’πιθεῖαν τὰ ζί- καια ὂρ μέγιστον τέλος ἔχοι καὶ τοὶ βασιλᾶες, ζέκα μναῖς κα ἀποτίνοι ϝέκαστος το̑ν με̄̀ ’πιποεόντο̄ν κα(θ)θυταῖς τοῖ Ζὶ Ὀλυν- 5 πίοι, ἐπένποι ζέ κ’ ἐλλανοζίκας, καὶ τἆλλα ζίκαια ἐπενπ- έτο̄ ἀ ζαμιο̄ργία· Δυτική διάλεκτος 3 Ηλεία, 6ος αι. π.Χ. IvO 2

[τοιὶ χρε]ί̣ματα συνεβ[άλονθο ἐν τὸν πόλεμον], [τὸν] ἐπο〚[λέμιον]〛 Βοιωτοὶ περ̣[ὶ τῶ ἱαρῶ τῶ ἐμ Βελφοῖς] [π]ὸτ τὼς ἀσεβίοντας τὸ ἱαρὸ[ν τῶ Ἀπόλλωνος τῶ] [Π]ουθίω.                 vacat 5 Ἀριστίωνος ἄρχοντος· Ἀλυζῆοι [— — — — — —]· π̣ρισγε̑ες Χάροψ Δάδωνος ⋮ Ἀριστο[— — — — —] Ἀνακτοριε̑ες τριάκοντα μνᾶς ⋮ πρι[σγεῖες — —] Φόρμω ⋮ Ἄρκος Τε̄ρε̑ος. Αιολική διάλεκτος 1 Βοιωτία, Θήβα 4ος αι. π.Χ. IG VII. 2418

συνθείκα Βασαίδουν τεῖς εἴντεσσι τοῦν πε- θιός· τύχαν ἀγαθάν· συνθείκα Βασαίδουν τεῖς εἴντεσσι τοῦν πε- τταροῦν γενίουν καὶ τᾶς ταγᾶς κοινανείντ- ουν τὲν πάντα χρόνεν καὶ αὐτεῖς καὶ τᾶι γε- 5 νιᾶι τᾶι ἐς τύτουν γινυμέναι· μὰ ἔστου πο- δέξαστα πὸτ τὰν ἰσοτιμίαν μαδέμινα μα- δὲ ταγὰν δοῖν ἔξου τᾶς συγγενείας· Αιολική διάλεκτος 2 Θεσσαλία, Ματρόπολις 3ος αι. π.Χ. SEG 36.548 Συνθείκα: τα <η> και <ω> αποκτούν μια πιο κλειστή προφορά και δανείζονται την ορθογραφία από την Αττική (μόνο στην Θεσσαλική)

[— — — — — καὶ οἰ β]ασ[ίληες προστίθ]ησ[θον τῷ κατεληλύθον]- [τι ὠς τέχναν τεχνα]μέ[νω τ]ῶ ἐ[ν τᾶι] πόλι πρόσθε [ἔοντος. αἰ δέ κέ τις] [τῶν κατεληλυθόν]των μὴ ἐμμένη ἐν ταῖς διαλυσί[ε]σσι ταύ[ταισι] [μη ․․․․․․․․․ ἐ]ζέσθω πὰρ τᾶς πόλιος κτήματος μηδενὸς μ[ηδὲ στ]- 5 [ειχέτω ἐπὶ μη]δὲν τῶμ παρεχώρησαν αὔτωι οἰ ἐν τᾶι πόλι πρό[σθε] [ἔοντες, ἀλλὰ σ]τειχόντων ἐπὶ ταῦτα τὰ κτήματα οἰ παρχωρήσα[ντ]- [ες αὔτωι ἐκ τῶν] ἐν τᾶι πόλι πρόσθε ἐόντων, καὶ οἰ στρόταγοι εἰς [αὖθις ἀποφέρο]ντον ἐπὶ τὸν ἐν τᾶι πόλι πρόσθε ἔοντα τὰ κτήματα Αιολική διάλεκτος 3 Λέσβος 4ος αι. π.Χ. IG XII, 2.6