Ειδική θεωρία της σχετικότητας Άλμπερτ Αϊνστάιν 1905 ΕΡΓΑΣΙΑ ΣΤΗ ΦΥΣΙΚΗ Γ’ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΤΟΥΠΗΣ ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΔΡΟΣΙΑΣ ΣΧΟΛΙΚΟ ΕΤΟΣ 2015-16

ειδικH θεωρία της σχετικότητας Μια πρώτη μορφή της αρχής της σχετικότητας είχε διατυπωθεί ήδη από τον Γαλιλαίο και στη συνέχεια ενσωματώθηκε στη Νευτώνεια σύνθεση. Η αρχή αυτή δήλωνε ότι όλοι οι νόμοι της μηχανικής πρέπει να έχουν την ίδια μορφή σε όλα τα αδρανειακά συστήματα αναφοράς. Η μετάβαση από το ένα αδρανειακό σύστημα στο άλλο γινόταν με ένα ορισμένο είδος μετασχηματισμών συντεταγμένων, που ονομάστηκαν αργότερα μετασχηματισμοί του Γαλιλαίου ή αλλιώς, νόμος πρόσθεσης ταχυτήτων. Ενώ οι νόμοι της μηχανικής συμμορφώνονταν με τον μετασχηματισμό αυτό (ήταν αναλλοίωτοι κατά την εφαρμογή του), οι νόμοι του Ηλεκτρομαγνητισμού, και ειδικά ο νόμος για την σταθερότητα και παγκοσμιότητα της ταχύτητας του φωτός, τον παραβίαζαν. Ο Αϊνστάιν το 1905 στην περίφημη εργασία του "Περί της Ηλεκτροδυναμικής των κινουμένων σωμάτων”, αντικατέστησε τους μετασχηματισμούς του Γαλιλαίου με ένα νέο σύνολο μετασχηματισμών, τους μετασχηματισμούς του Λόρεντζ, και διατύπωσε την αρχή της σχετικότητας, σύμφωνα με την οποία  1. Όλοι οι νόμοι της Φύσης (μηχανικής, ηλεκτρομαγνητισμού και όποιοι άλλοι) είναι αναλλοίωτοι κάτω από τους νέους αυτούς μετασχηματισμούς και (πρέπει να) παίρνουν την ίδια μορφή σε όλα τα αδρανειακά συστήματα 2. Η ταχύτητα του φωτός είναι σταθερή για όλους τους αδρανειακούς παρατηρητές.

Αξιώματα  Στην αρχική παρουσίαση της ειδικής σχετικότητας το 1905 ο Αϊνστάιν εξέφρασε αυτά τα αξιώματα ως εξής:  Η Αρχή της Σχετικότητας - Οι νόμοι με τους οποίους οι καταστάσεις των φυσικών συστημάτων υπόκεινται σε αλλαγές δεν μεταβάλλονται, είτε δεχόμενοι τις αλλαγές αυτές ως προς ένα σύστημα αναφοράς είτε ως προς άλλο που κάνει ομοιόμορφη μεταφορική κίνηση σε σχέση με αυτό. Η Αρχή Αμεταβλητότητας (σταθερής) της ταχύτητας του φωτός - "... το φως πάντα διαδίδεται στο κενό με μια καθορισμένη ταχύτητα c η οποία είναι ανεξάρτητη από το είδος της κίνησης του σώματος που το εκπέμπει." (Από τον πρόλογο ). Δηλαδή, το φως διαδίδεται στο κενό με μια ταχύτητα c (σταθερή και ανεξάρτητη της κατεύθυνσης) σε τουλάχιστον ένα σύστημα αδρανειακών συντεταγμένων (αδρανειακό σύστημα), ανεξάρτητα από το είδος της κίνησης της φωτεινής πηγής. Μετά την αρχική παρουσίαση του Αϊνστάιν για την ειδική θεωρία της σχετικότητας το 1905, διάφορες διατυπώσεις έχουν προταθεί για αυτά τα αξιώματα.  Ωστόσο, η πιο κοινή μορφή των αξιωμάτων αυτών παραμένει η αρχική του Αϊνστάιν.

Τιτλοι τΕλουσ Ο Αϊνστάιν με την θεωρία της σχετικότητας αναθεώρησε την παλιά Νευτώνεια Μηχανική και έφερε επανάσταση στην επιστημονική έρευνα όποτε πρέπει να ευχαριστούμε και τους παλιούς αλλά και τους νέους φυσικούς επιστήμονες . Πηγή: Βικιπαίδεια Πληροφορίες βικιπαίδεια