ΠΕΠΤΙΚΟ ΕΛΚΟΣ: ΕΛΚΟΣ ΣΤΟΜΑΧΟΥ - ΕΛΚΟΣ ΔΩΔΕΚΑΔΑΚΤΥΛΟΥ Γιώργος Π. ΠΕΠΤΙΚΟ ΕΛΚΟΣ: ΕΛΚΟΣ ΣΤΟΜΑΧΟΥ - ΕΛΚΟΣ ΔΩΔΕΚΑΔΑΚΤΥΛΟΥ Είναι η διάβρωση του βλεννογόνου του στομάχου ή του δωδεκαδακτύλου. Η διάβρωση αυτή έχει ορισμένο βάθος και φτάνει ως τη βλεννογόνιο μυική στιβάδα.

ΚυριΟτερεΣ αιτΙεΣ που προκαλοΥν πεπτικΟ ΕλκοΣ ΚυριΟτερεΣ αιτΙεΣ που προκαλοΥν πεπτικΟ ΕλκοΣ Το ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού  Τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα που χρησιμοποιούνται συχνά σε επώδυνες καταστάσεις αρθρώσεων και οστών. Καταστάσεις αύξησης της έκκρισης οξέος από το στομάχι όπως στο σύνδρομο Zollinger- Ellison.

ΕπιπλοκΕΣ Αιμορραγία (γαστρορραγία). Εκδηλώνεται με αιματηρούς εμέτους ή με μαύρα, πολτώδη, δύσοσμα κόπρανα. Χαρακτηριστικό είναι ότι ο πόνος του έλκους σταματάει μόλις αυτό αιμορραγήσει. Διάτρηση, δηλαδή δημιουργία οπής του τοιχώματος του στομάχου ή του δωδεκαδακτύλου στο σημείο του έλκους. Πυλωρική στένωση. Ο πυλωρός είναι το τελευταίο τμήμα του στομάχου, αμέσως μετά ξεκινά το δωδεκαδάκτυλο.

ΔιΑγνωση Παλαιότερα, αυτή στηριζόταν στον ακτινολογικό έλεγχο με βαριούχο γεύμα. Σήμερα, η γαστροσκόπηση είναι η μόνη αξιόπιστη μέθοδος άμεσης διάγνωσης του πεπτικού έλκους. Προσφέρει επίσης τη δυνατότητα να ληφθούν βιοψίες και να αναζητηθεί το ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού στις βιοψίες αυτές. Πρέπει να τονισθεί, ότι το έλκος στομάχου μπορεί να είναι κακόηθες, γι' αυτό πρέπει να λαμβάνονται βιοψίες κατά τη γαστροσκόπηση. Έχει βρεθεί ότι 3-5% ελκών του στομάχου που φαίνονταν καλοήθη αποδείχθηκαν με τη βιοψία κακοήθη. Με τη γαστροσκόπηση διαγνώσκονται άμεσα και οι επιπλοκές του έλκους (αιμορραγία, διάτρηση, πυλωρική στένωση). Η διάγνωση συμπληρώνεται με τις διάφορες μεθόδους αναζήτησης του ελικοβακτηριδίου, οι οποίες προς το παρόν έχει νόημα να διενεργούνται μόνο αν έχει διαπιστωθεί έλκος και γίνονται: - Στο υλικό της βιοψίας (άμεση αναζήτηση, CLO test) - Στον εκπνεόμενο αέρα μετά από κατάποση συγκεκριμένης ουσίας (test εκπνοής αέρα) - Στο αίμα με αναζήτηση αντισωμάτων έναντι ελικοβακτηριδίου. Η διάγνωση πρέπει να γίνεται μόνο από το γιατρό, γιατί τα συμπτώματα του έλκους είναι δύσκολο να αξιολογηθούν από τον ασθενή και μπορεί να υποκρύπτεται άλλη νόσος.

ΑντιμετΩπιση Φάρμακα 1. που μειώνουν την όξινη έκκριση του στομάχου - αναστολείς της αντλίας προτωνίων (ομεπραζόλη) για 4-6 εβδομάδες, αναλόγως του είδους του έλκους - αναστολείς των υποδοχέων Η2 της ισταμίνης 2. που ενισχύουν την άμυνα του βλενογόνου - σουκραλφάτη - βισμούθιο - ανάλογα προσταγλανδινών (μισοπροστόλη) - αντόξινα 3. που εκριζώνουν το ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού - αναστολείς της αντλίας πρωτονίων (ομεπραζόλη) και - αντιβιοτικά Αντιμετώπιση των επιπλοκών 1. Αιμορραγία: ενδοσκοπικά με ηλεκτροκαυτηρίαση, ή χειρουργικά, σε περίπτωση υποτροπής της αιμορραγίας (το 10% τελικά χειρουργείται) 2. Διάτρηση: χειρουργική αντιμετώπιση 3. Πυλωρική στένωση: κένωση του στομάχου και αντιμετώπιση του οιδήματος με ρινογαστρικό σωλήνα. Σε περίπτωση αποτυχίας της συντηρητικής αγωγής χρειάζεται χειρουργική αντιμετώπιση (στα 2/3 των περιπτώσεων).