Περιβάλλον και οργανισμοί

Διασπορά Η περίπτωση του Phoxinellus epiroticus Περιορισμένη κατανομή (Λίμνη Παμβώτιδα) Η περίπτωση του Valencia letournexi Συναντάται σε μικρές υδατοσυλλογές στη Δ. Ελλάδα Η περίπτωση του Mugil cephalus Ιδιαίτερα εκτεταμένη κατανομή

Κατανομή των ιχθύων Η αιτία για την περιορισμένη διασπορά είναι η ετερογένεια του φυσικού περιβάλλοντος οι περιβαλλοντικοί παράγοντες, γενετικοί παράγοντες ή και συνδυασμός διάφορων παραγόντων. Οι εξελικτικοί μηχανισμοί έχουν καθορίσει τη διασπορά των ειδών Στο επίπεδο της εξελικτικής πορείας αυτή η ετερογένεια είναι σημαντική, καθώς φυσικά εμπόδια αποτρέπουν τη ροή γενετικού υλικού μεταξύ πληθυσμών συντελώντας στην ειδογένεση. Στο βιογεωγραφικό επίπεδο φυσικά εμπόδια αποκλείουν είδη που ζουν σε μια περιοχή να εξαπλωθούν σε μια άλλη στην οποία θα μπορούσαν να προσαρμοστούν. Τέτοιου είδους μηχανισμοί είναι πολύ πιο εύκολο να παρατηρηθούν στα εσωτερικά νερά σε σχέση με τη θάλασσα.

Προσαρμογές στους αβιοτικούς παράγοντες Η επίδραση πολλών αβιοτικών παραγόντων ασκείται έμμεσα στη βιολογία των ειδών με τις μεταβολές που προκαλούν οι παράγοντες αυτοί στην υδάτινη στήλη.

Νερό - πλευστότητα πυκνότητα του νερού - περιεκτικότητα σε άλατα - θερμοκρασία. Το νερό είναι το περιβάλλον μέσα στο οποίο ζουν και κινούνται τα διάφορα είδη. Το ε.β των ψαριών είναι μεγαλύτερο του νερού: ε.β. 1,02 g/cm3 – 1.06 g/cm3 Ρύθμιση ε.β Νηκτική κύστη Λίπος Αβγά Σταγόνα λαδιού Προνύμφες Απότομες μεταβολές της υδροστατικής πίεσης

Θερμοκρασία Ποικιλόθερμοι οργανισμοί Στενόθερμα Ευρύθερμα Θερμικό σοκ Σχέση ψαριών με ομοιόθερμους οργανισμούς Στενόθερμα Ευρύθερμα Θερμικό σοκ Σχηματισμός πάγου Επιπτώσεις στα ψάρια Επιπτώσεις στο διαλυμένο οξυγόνο Επιπτώσεις στην αλατότητα και πυκνότητα του νερού

Διαλυμένα άλατα Επίδραση των αλάτων στη διαβίωση των ψαριών

Οσμωρυθμιστικοί μηχανισμοί Ισοτονικά (κυκλοστομοι- μυξίνοι) Θαλάσσια υπερτονικά (θαλάσσιοι χονδριχθύες) Θαλάσσια υποτονικά (θαλασσιοι οστεϊχθύες) Υπερτονικά (οστειχθύες εσ. Υδάτων)

Διαλυμένο οξυγόνο Όργανα αναπνοής Βράγχια Δέρμα

Ανάγκες των ψαριών σε οξυγόνο Ψάρια με υψηλές απαιτήσεις O. mykiss Σχετικά μεγάλες ποσότητες Leuciscus cephalus Σχετικά χαμηλές Rutilus rutilus Επιβιώνουν σε ιδιαίτερα χαμηλές C. carpio, C. gibelio

Διοξείδιο του άνθρακα Μηχανισμός δράσης Φυτοπλαγκτό Το CΟ2 ακόμη και σε μικρές συγκεντρώσεις μπορεί να προκαλέσει το θάνατο των ιχθύων. Ο μηχανισμός δράσης του σχετίζεται με τη μείωση της ικανότητας απορρόφησης του οξυγόνου από το αίμα. Η ποσότητα του CO2 στο νερό είναι μικρή, ιδιαίτερα στο θαλασσινό νερό, καθώς τα ιόντα Ca+2, Mg+2 όπως και άλλα κατιόντα ενώνονται γρήγορα μαζί του προς σχηματισμό ανθρακικών αλάτων.

Υδρόθειο Το υδρόθειο είναι μια ιδιαίτερα τοξική ένωση για τους ιχθύες. Σχηματίζεται και απελευθερώνεται όταν υπάρχουν ανοξικές συνθήκες σε ορισμένες περιοχές, όπου υπάρχει μεγάλο οργανικό φορτίο. Η κατανάλωση του διαλυμένου οξυγόνου στο νερό δίνει τη δυνατότητα αποσύνθεσης της οργανικής ύλης σε ανοξικές συνθήκες με παραγωγή υδρόθειου. Μαζικοί θάνατοι

Επίδραση περιβαλλοντικών παραγόντων στην οντογένεση Επίδραση περιβαλλοντικών παραγόντων στην οντογένεση Φυσικοχημικοί παράμετροι Αλατότητα Τοξικοί παράγοντες