Χημεία Β΄ Λυκείου ΕΚΦΕ ΑΓΙΩΝ ΑΝΑΡΓΥΡΩΝ Χημική Κινητική Εισηγητές Στέφανος Κ. Ντούλας Χημικός MSc-Med Αντώνιος Ε. Χρονάκης Χημικός

Επίδραση συγκέντρωσης στην ταχύτητα αντίδρασης 1ο Πείραμα Επίδραση συγκέντρωσης στην ταχύτητα αντίδρασης Na2S2O3(aq) + 2HCℓ(aq)  2NaCℓ(aq) + SO2(g) + S(s) + H2O(l) Όργανα – Συσκευές Ποτήρι ζέσεως 100 mL Ογκομετρικός κύλινδρος 50 mL Σιφώνιο Γυάλινη ράβδος Χρονόμετρο Αντιδραστήρια HCℓ(aq) 1M Na2S2O3(aq) 0,1M

Επίδραση συγκέντρωσης στην ταχύτητα αντίδρασης 1ο Πείραμα Επίδραση συγκέντρωσης στην ταχύτητα αντίδρασης Na2S2O3(aq) + 2HCℓ(aq)  2NaCℓ(aq) + SO2(g) + S(s) + H2O(l) Πειραματική πορεία Σχεδιάζουμε στον πυθμένα του ποτηριού ένα σημάδι π.χ ένα Χ. Προσθέτουμε στο ποτήρι ζέσεως 25 mL διαλύματος Na2S2O3 0,1M. Προσθέτουμε 3 mL διαλύματος HCℓ 1M. Αναδεύουμε με τη γυάλινη ράβδο. Χρονομετρούμε μέχρι να μην διακρίνεται το σημάδι στον πυθμένα του ποτηριού. Επαναλαμβάνουμε την ίδια διαδικασία χρησιμοποιώντας διαφορετικές συγκεντρώσεις διαλύματος Na2S2O3 οι οποίες προκύπτουν ως εξής:

Επίδραση συγκέντρωσης στην ταχύτητα αντίδρασης 1ο Πείραμα Επίδραση συγκέντρωσης στην ταχύτητα αντίδρασης Na2S2O3(aq) + 2HCℓ(aq)  2NaCℓ(aq) + SO2(g) + S(s) + H2O(l) Πειραματική πορεία Ποτήρι Na2S2O3 (mL) H2O (mL) HCℓ (mL) Χρόνος εξαφάνισης σημαδιού (s) 1 5 20 3 2 10 15 4 25 *Ο συνολικός όγκος πρέπει να είναι ίδιος.

Επίδραση συγκέντρωσης στην ταχύτητα αντίδρασης 1ο Πείραμα Επίδραση συγκέντρωσης στην ταχύτητα αντίδρασης Na2S2O3(aq) + 2HCℓ(aq)  2NaCℓ(aq) + SO2(g) + S(s) + H2O(l) Παρατηρήσεις Το διάλυμα θολώνει διότι σχηματίζεται κολλοειδές S(s). Η ταχύτητα της αντίδρασης (θολώματος) εξαρτάται από την συγκέντρωση των αντιδρώντων (Na2S2O3 ή HCℓ). Το πείραμα μπορεί να επαναληφθεί χρησιμοποιώντας τα αρχικά διαλύματα σε διαφορετικές θερμοκρασίες.

2ο Πείραμα Επίδραση θερμοκρασίας και συγκέντρωσης στην ταχύτητα χημικής αντίδρασης Mg(s) + 2HCℓ(aq)  MgCℓ2(aq) + H2(g) Όργανα – Συσκευές Ποτήρια ζέσεως 250 mL (3) Δοκιμαστικοί σωλήνες Γυάλινη ράβδος Σιφώνια Θερμόμετρο Χρονόμετρο Αντιδραστήρια Ταινία Mg HCℓ(aq) 1M και 0,5Μ Πάγος

2ο Πείραμα Επίδραση θερμοκρασίας στην ταχύτητα αντίδρασης Mg(s) + 2HCℓ(aq)  MgCℓ2(aq) + H2(g) Πορεία αντίδρασης Σε 3 δοκιμαστικούς σωλήνες εισάγουμε 5 mL HCℓ 1M. Τοποθετούμε τον 1ο σωλήνα σε ποτήρι ζέσης που περιέχει ζεστό νερό. Τοποθετούμε το 2ο σωλήνα σε ποτήρι ζέσεως που περιέχει νερό θερμοκρασίας δωματίου. Τοποθετούμε τον 3ο σωλήνα σε ποτήρι ζέσεως που περιέχει κρύο νερό και παγάκια. Αφήνουμε τους σωλήνες λίγο χρόνο ώστε να εξισωθεί η θερμοκρασία με αυτή του κάθε ποτηριού. Κόβουμε την ταινία Mg σε 3 ίσα κομμάτια και εισάγουμε ένα σε κάθε σωλήνα. Μετράμε το χρόνο μέχρι την εξαφάνιση του Mg.

2ο Πείραμα Επίδραση θερμοκρασίας στην ταχύτητα αντίδρασης Mg(s) + 2HCℓ(aq)  MgCℓ2(aq) + H2(g) Παρατηρήσεις Συμπληρώνουμε τον παρακάτω πίνακα. Διαπιστώνουμε ότι το Mg αντιδρά γρηγορότερα στο διάλυμα με την υψηλότερη θερμοκρασία. Συνεπώς συμπεραίνουμε ότι με την αύξηση της θερμοκρασίας αυξάνεται η ταχύτητα των χημικών αντιδράσεων Σωλήνας Θερμοκρασία (0C) Χρόνος αντίδρασης (s)

3ο Πείραμα Επίδραση συγκέντρωσης στην ταχύτητα αντίδρασης Mg(s) + 2HCℓ(aq)  MgCℓ2(aq) + H2(g) Πορεία αντίδρασης Σε στήριγμα δοκιμαστικών σωλήνων αριθμούμε 6 δοκιμαστικούς σωλήνες. Προσθέτουμε με σιφώνιο στους σωλήνες HCℓ και νερό, στις ποσότητες που φαίνονται παρακάτω: Σωλήνας H2O (mL) HCl (mL) Χρόνος αντίδρασης 1 4 2 3 2,5 5 6

3ο Πείραμα Επίδραση συγκέντρωσης στην ταχύτητα αντίδρασης Mg(s) + 2HCℓ(aq)  MgCℓ2(aq) + H2(g) Πορεία αντίδρασης Κόβουμε 6 κομμάτια Mg μήκους 1 cm. Στον 1ο σωλήνα προσθέτουμε ένα κομμάτι Mg και χρονομετρούμε μέχρι την ολοκλήρωση της αντίδρασης. Επαναλαμβάνουμε την ίδια διαδικασία και για τους υπόλοιπους 5 σωλήνες. Καταγράφουμε τους χρόνους στον προηγούμενο πίνακα. Σχεδιάζουμε διάγραμμα της συγκέντρωσης HCℓ σε συνάρτηση με το χρόνο.

4ο Πείραμα Επίδραση συγκέντρωσης στην ταχύτητα αντίδρασης Υπολογισμοί με multilog Mg(s) + 2HCℓ(aq)  MgCℓ2(aq) + H2(g) Πορεία αντίδρασης Κόβουμε 2 κομμάτια Mg μήκους 5 cm. Σε κωνική φιάλη τοποθετούμε 1 κομμάτι Mg και προσθέτουμε 50 mL διαλύματος HCl 0,5M. Πωματίζουμε γρήγορα και ξεκινάμε να λαμβάνουμε τιμές από το multilog. Επαναλαμβάνουμε την ίδια διαδικασία χρησιμοποιώντας διάλυμα HCl 2M. Συγκρίνοντας τις 2 γραφικές παραστάσεις εντοπίζουμε την επίδραση της συγκέντρωσης στην ταχύτητα της αντίδρασης.

Εξαγωγή καμπύλης αντίδρασης Mg(s) + 2HCℓ(aq)  MgCℓ2(aq) + H2(g) 5ο Πείραμα Εξαγωγή καμπύλης αντίδρασης Mg(s) + 2HCℓ(aq)  MgCℓ2(aq) + H2(g) Όργανα – Συσκευές Σύριγγα Δοκιμαστικός σωλήνας Πώμα ελαστικό Σιφώνια Ογκομετρικός κύλινδρος Χρονόμετρο Αντιδραστήρια Ταινία Mg HCℓ(aq) 0,5Μ Τοποθετούμε σε μεγάλο δοκιμαστικό σωλήνα ΗCl 2,5M (5ml πυκνό HCl και 15ml Η2Ο) και 3 κομματάκια ταινίας Mg μήκους 1 cm. Κλείνουμε με πώμα στο οποίο έχουμε προσαρμόσει τη σύριγγα και μετρούμε κάθε λεπτό ή μισό λεπτό τον όγκο του αερίου στη σύριγγα.

Εξαγωγή καμπύλης αντίδρασης Mg(s) + 2HCℓ(aq)  MgCℓ2(aq) + H2(g) 5ο Πείραμα Εξαγωγή καμπύλης αντίδρασης Mg(s) + 2HCℓ(aq)  MgCℓ2(aq) + H2(g) t(min) Vυδρογόνου 2 12 3 16,5 4 24 5 29 6 35 7 40 8 45 9 47,5 10 48 11

Επίδραση καταλυτών στην ταχύτητα αντίδρασης 6ο Πείραμα Επίδραση καταλυτών στην ταχύτητα αντίδρασης 5(COONa)2 + 2KMnO4+ 8H2SO4  10CO2 + 2MnSO4 + K2SO4 + 5Na2SO4 + 8H2O Όργανα – Συσκευές Δοκιμαστικοί σωλήνες Σιφώνιο Χρονόμετρο Αντιδραστήρια KMnO4(aq) 0,01M H2SO4(aq) 1M (COONa)2(aq) 0,1M MnSO4(s)

6ο Πείραμα Επίδραση καταλυτών στην ταχύτητα αντίδρασης 5(COONa)2 + 2KMnO4 + 8H2SO4  10CO2 + 2MnSO4 + K2SO4 + 5Na2SO4 + 8H2O Πειραματική Πορεία Αριθμούμε 2 δοκιμαστικούς σωλήνες και ρίχνουμε στον καθένα από 3 mL διαλύματος KMnO4 0,01Μ και 1 mL διαλύματος H2SO4 1M. Στον 1ο σωλήνα προσθέτουμε 2 mL διαλύματος (COONa)2 0,1Μ. Στον 2ο σωλήνα προσθέτουμε 2 mL διαλύματος (COONa)2 0,1Μ και ένα κόκκο MnSO4(s). Μετρούμε τους χρόνους μέχρι τον πλήρη αποχρωματισμό του διαλύματος σε κάθε σωλήνα.

6ο Πείραμα Επίδραση καταλυτών στην ταχύτητα αντίδρασης Παρατηρήσεις 5(COONa)2 + 2KMnO4 + 8H2SO4  10CO2 + 2MnSO4 + K2SO4 + 5Na2SO4 + 8H2O Παρατηρήσεις Η αντίδραση στον 1ο σωλήνα αρχικά έχει μικρή ταχύτητα. Όταν σχηματιστεί MnSO4 -το οποίο δρα καταλυτικά- η αντίδραση επιταχύνεται (αυτοκατάλυση). Η αντίδραση στον 2ο σωλήνα πραγματοποιείται αρχικά με μεγαλύτερη ταχύτητα, λόγω της προσθήκης καταλύτη στο αρχικό διάλυμα.

7ο Πείραμα Επίδραση επιφάνειας επαφής στην ταχύτητα αντίδρασης Fe(s) + CuSO4(aq)  FeSO4(aq) + Cu(s) Όργανα – Συσκευές Δοκιμαστικοί σωλήνες Γυάλινη ράβδος Χρονόμετρο Αντιδραστήρια Σιδερένιο καρφί Fe(s) Σύρμα κουζίνας Fe(s) CuSO4 (aq) 0,1M

7ο Πείραμα Επίδραση επιφάνειας επαφής στην ταχύτητα αντίδρασης Fe(s) + CuSO4(aq)  FeSO4(aq) + Cu(s) Πειραματική Πορεία Σε 2 δοκιμαστικούς σωλήνες ρίχνουμε από 10 mL διαλύματος CuSO4 0,1M. Στον 1ο προσθέτουμε ένα σιδερένιο καρφί (καθαρό χωρίς σκουριά). Στο 2 προσθέτουμε ένα μπαλάκι από σύρμα κουζίνας. Παρατηρούμε το χρόνο μεταβολή του χρώματος του διαλύματος στους 2 σωλήνες.

7ο Πείραμα Επίδραση επιφάνειας επαφής στην ταχύτητα αντίδρασης Fe(s) + CuSO4(aq)  FeSO4(aq) + Cu(s) Παρατηρήσεις Στο σωλήνα με το σύρμα κουζίνας λόγω μεγαλύτερης επιφάνειας επαφής η αντίδραση πραγματοποιείται με μεγαλύτερη ταχύτητα. Ο μεταλλικός Fe κοκκινίζει αμέσως εξαιτίας της επικάλυψης του με Cu. Για να αποφύγουμε πιθανά σφάλματα μετράμε, αντί του χρόνου που κοκκινίζει ο Fe, το χρόνο αποχρωματισμού του γαλάζιου διαλύματος CuSO4.

7ο Πείραμα Επίδραση θερμοκρασίας στην ταχύτητα αντίδρασης Fe(s) + CuSO4(aq)  FeSO4(aq) + Cu(s) Πειραματική Πορεία Σε 3 δοκιμαστικούς σωλήνες ρίχνουμε από 10 mL διαλύματος CuSO4 0,1M. Θερμαίνουμε τον 1ο δοκιμαστικό σωλήνα σε υδρόλουτρο. Τοποθετούμε τον 2ο δοκιμαστικό σωλήνα σε παγόλουτρο. O 3ος δοκιμαστικός σωλήνας αφήνεται σε θερμοκρασία δωματίου Σε κάθε δοκιμαστικό σωλήνα προσθέτουμε ένα μπαλάκι από σύρμα κουζίνας. Παρατηρούμε το χρόνο μεταβολή του χρώματος του διαλύματος στους 2 σωλήνες.

Διάσπαση Η2Ο2 με MnO2 πυρολουσίτη 2H2O2(aq) MnO2 2H2O(ℓ) + O2(g) 8ο Πείραμα Διάσπαση Η2Ο2 με MnO2 πυρολουσίτη 2H2O2(aq) MnO2 2H2O(ℓ) + O2(g) Όργανα – Συσκευές Ποτήρι ζέσεως Κωνική φιάλη Ελαστικό πώμα Σύριγγα των 2,5 mL Usb-Link, αισθητήρας πίεσης Αντιδραστήρια Η2Ο2(aq) 3%w/w MnO2(s)

Διάσπαση Η2Ο2 με MnO2 πυρολουσίτη 2H2O2(aq) MnO2 2H2O(ℓ) + O2(g) 8ο Πείραμα Διάσπαση Η2Ο2 με MnO2 πυρολουσίτη 2H2O2(aq) MnO2 2H2O(ℓ) + O2(g) Πειραματική πορεία Σε κωνική φιάλη εισάγουμε 30 mL Η2Ο2(aq). Προσαρμόζουμε την σύριγγα στο πώμα. Προσαρμόζουμε τον αισθητήρα πίεσης του multilog στη σύριγγα. Προσθέτουμε περίπου 0,4 g πυρολουσίτη MnO2(s). Πωματίζουμε γρήγορα και ανοίγουμε το καταγραφικό του multilog.

Διάσπαση Η2Ο2 με MnO2 πυρολουσίτη 2H2O2(aq) MnO2 2H2O(ℓ) + O2(g) 8ο Πείραμα Διάσπαση Η2Ο2 με MnO2 πυρολουσίτη 2H2O2(aq) MnO2 2H2O(ℓ) + O2(g) Παρατηρήσεις Παρατηρούμε την αύξηση της πίεσης στο δοχείο η οποία οφείλεται στην παραγωγή του Ο2. Σχεδιάζουμε με το multilog τη γραφική παράσταση της 1ης παράγωγου με την οποία υπολογίζουμε τη στιγμιαία ταχύτητα. Παρατηρούμε την ελάττωση της ταχύτητας με την πάροδο του χρόνου. Η διάσπαση του Η2Ο2 μπορεί να γίνει και με ΚΙ, KMnO4, NaBr,…….

Οξείδωση Γλυκερίνης από Υπερμαγγανικό Κάλιο 9ο Πείραμα Οξείδωση Γλυκερίνης από Υπερμαγγανικό Κάλιο Όργανα – Συσκευές Γουδί Σπάτουλα Κάψες πορσελάνης Σιφώνιο Αντιδραστήρια Γλυκερίνη KMnO4 (s)

9ο Πείραμα Οξείδωση Γλυκερίνης από Υπερμαγγανικό Κάλιο 14KMnO4 + 4CH2 – CH - CH2  7Mn2O3 + 5CO2 + 7K2CO3 + 16H2O OH OH OH Πειραματική Πορεία Αριθμούμαι δύο κάψες πορσελάνης. Στην 1η εισάγουμε 5 g KMnO4 σε κρυσταλλική μορφή και σχηματίζουμε ένα μικρό κώνο. Στη 2η εισάγουμε 5 g KMnO4 τα οποία έχουμε λειοτριβήσει και σχηματίζουμε πάλι μικρό κώνο. Με τη σπάτουλα ανοίγουμε μία μικρή τρύπα στην κορυφή κάθε κώνου και χρησιμοποιώντας το σιφώνιο, ρίχνουμε σε κάθε κώνο περίπου 2 mL γλυκερίνης

9ο Πείραμα Οξείδωση Γλυκερίνης από Υπερμαγγανικό Κάλιο Παρατηρήσεις 14KMnO4 + 4CH2 – CH - CH2  7Mn2O3 + 5CO2 + 7K2CO3 + 16H2O OH OH OH Παρατηρήσεις Μετά από λίγο παρατηρούμε καπνό στη 2η κάψα. Στη συνέχεια δημιουργούνται σπινθήρες και αργότερα παρατηρούμε κόκκινη – ιώδη φλόγα. Στη 2η κάψα η αντίδραση έχει μεγαλύτερη ταχύτητα λόγω μεγαλύτερης επιφάνειας επαφής του στερεού αντιδρώντος. Η αντίδραση είναι ισχυρά εξώθερμη. Αρχικά είναι αργή, αλλά στη συνέχεια το σύστημα γίνεται θερμότερο με αποτέλεσμα να επιταχύνεται η ανάφλεξη της γλυκερίνης. Η φλόγα χρωματίζεται μωβ εξαιτίας των ιόντων Κ+ από το KMnO4. Η αντίδραση που παραθέτουμε παρουσιάζει τη βασική πορεία της αντίδρασης. Το τελικό υπόλειμμα αποτελείται κυρίως από Mn2O3 (και MnO2) και K2CO3.

10ο Πείραμα    

10ο Πείραμα Όργανα – Συσκευές Αντιδραστήρια Ογκομετρικό κύλινδρο 10 mL   Όργανα – Συσκευές Ογκομετρικό κύλινδρο 10 mL Κωνική φιάλη 250 mL Δοκιμαστικοί σωλήνες (5 μικροί & 5 μεγάλοι) Ύαλοι ωρολογίου 2 Χρονόμετρο Αντιδραστήρια Διάλυμα ΚΙΟ3 0,02Μ Διάλυμα Na2SO3 0,02M Διάλυμα αμύλου 4% w/w

10ο Πείραμα Παρασκευή διαλυμάτων (Διάλυμα Α) ΚΙΟ3 0,02Μ   Παρασκευή διαλυμάτων (Διάλυμα Α) ΚΙΟ3 0,02Μ Ζυγίζουμε 1,07 g KIO3 σε ύαλο ωρολογίου. Το προσθέτουμε σε ογκομετρική φιάλη των 250 mL. Συμπληρώνουμε με νερό μέχρι τη χαραγή.

(Διάλυμα Β) Na2SΟ3 0,02Μ οξινισμένο με άμυλο 10ο Πείραμα Παρασκευή διαλυμάτων (Διάλυμα Β) Na2SΟ3 0,02Μ οξινισμένο με άμυλο Ζυγίζουμε 0,63 g Na2SO3 σε ύαλο ωρολογίου. Το προσθέτουμε στην ογκομετρική φιάλη των 250 mL και προσθέτουμε 50 mL Η2Ο. Σε ποτήρι ζέσεως ζυγίζουμε 1 g αμύλου και προσθέσουμε 150 mL H2O. θερμαίνουμε μέχρι βρασμού υπό συνεχή ανάδευση μέχρι το διάλυμα να γίνει διαυγές. Ψύχουμε το διάλυμα σε υδρόλουτρο. Μεταγγίζουμε το διάλυμα στην ογκομετρική φιάλη των 250 mL. Προσθέτουμε 10 mL HCℓ 1M. Προσθέτουμε απιονισμένο νερό μέχρι τη χαραγή.

Πειραματική διαδικασία 10ο Πείραμα Πειραματική διαδικασία Σε 5 μικρούς δοκιμαστικούς σωλήνες προσθέτουμε 10 mL από το διάλυμα Β. Σε 5 μεγάλους δοκιμαστικούς σωλήνες τους οποίους έχουμε αριθμήσει (1-5) προσθέτουμε διάλυμα Α αραιωμένο με νερό όπως δείχνει ο παρακάτω πίνακας: Δοκιμαστικός σωλήνας Διάλυμα Α (mL) V H2O (mL) 1 10 2 9 3 7 4 5

Πειραματική διαδικασία Χρόνος εμφάνισης χρώματος (s) 10ο Πείραμα Πειραματική διαδικασία Αδειάζουμε το περιεχόμενο ενός μικρού σωλήνα στο μεγάλο σωλήνα 1. Χρονομετρούμε μέχρι να εμφανιστεί το μπλε χρώμα. Επαναλαμβάνουμε τη διαδικασία με τους σωλήνες 2, 3, 4, 5. Συμπληρώνουμε τους χρόνους εμφάνισης του μπλε χρώματος στον πίνακα τιμών. Δοκιμαστικός σωλήνας Διάλυμα Α (mL) V H2O (mL) Χρόνος εμφάνισης χρώματος (s) 1 10 2 9 3 7 4 5

10ο Πείραμα  

Πειραματικές μετρήσεις Χρόνος εμφάνισης χρώματος (s) 10ο Πείραμα Πειραματικές μετρήσεις Δοκιμαστικός σωλήνας Διάλυμα Α ΚΙΟ3 (mL) V H2O (mL) Σχετική [KIO3] Χρόνος εμφάνισης χρώματος (s) [1/t] (1/s) 1 10 0,5C 7,1 0,141 2 9 0,45C 8,1 0,123 3 7 0,35C 11,3 0,088 4 5 0,25C 14,1 0,071 0,15C 30,7 0,033

* όπου C η αρχική συγκέντρωση του KIO3 10ο Πείραμα Διαγράμματα * όπου C η αρχική συγκέντρωση του KIO3

10ο Πείραμα Διαγράμματα

10ο Πείραμα Ε     Πορεία αντίδρασης

Επίδραση συγκέντρωση στην ταχύτητα αντίδρασης 11ο Πείραμα Επίδραση συγκέντρωση στην ταχύτητα αντίδρασης 2KI + H2O2  2KOH + I2 Όργανα – Συσκευές Ποτήρια ζέσεως 100 mL (3) Γυάλινη ράβδος Ογκομετρικοί κύλινδροι Χρονόμετρο Αντιδραστήρια Διάλυμα Η2Ο2 Διάλυμα ΚΙ Διάλυμα HCℓ 1M Αμυλούχος σκόνη (Corn flower) Απεσταγμένο νερό

Επίδραση συγκέντρωση στην ταχύτητα αντίδρασης 11ο Πείραμα Επίδραση συγκέντρωση στην ταχύτητα αντίδρασης 2KI + H2O2  2KOH + I2 Παρασκευή διαλυμάτων Διάλυμα Η2Ο2 Σε ποτήρι ζέσεως των 250 mL εισάγουμε 50 mL διαλύματος Η2Ο2 περιεκτικότητας 3 % w/w (φαρμακείου). Προσθέτουμε 80 mL απεσταγμένου Η2Ο.

Επίδραση συγκέντρωση στην ταχύτητα αντίδρασης 11ο Πείραμα Επίδραση συγκέντρωση στην ταχύτητα αντίδρασης 2KI + H2O2  2KOH + I2 Παρασκευή διαλυμάτων Διάλυμα ΚΙ Σε ποτήρι ζέσεως των 250 mL εισάγουμε 2g στερεού ΚΙ. Εισάγουμε 100 mL απεσταγμένου Η2Ο. Προσθέτουμε 4 mL διαλύματος HCℓ 1M.

Επίδραση συγκέντρωση στην ταχύτητα αντίδρασης 11ο Πείραμα Επίδραση συγκέντρωση στην ταχύτητα αντίδρασης 2KI + H2O2  2KOH + I2 Πειραματική πορεία Σε ποτήρι ζέσεως εισάγουμε: I. 5mL από το διάλυμα Η2Ο2 ΙΙ. 40 mL απεσταγμένου Η2Ο ΙΙΙ. μικρή ποσότητα corn flower. Αναδεύουμε μέχρι να σχηματιστεί αιώρημα. Σε ογκομετρικό κύλινδρο εισάγουμε 5 mL του διαλύματος ΚΙ. Χρονομετρούμε μέχρι την εμφάνιση του ιώδους χρώματος.

Επίδραση συγκέντρωση στην ταχύτητα αντίδρασης 11ο Πείραμα Επίδραση συγκέντρωση στην ταχύτητα αντίδρασης 2KI + H2O2  2KOH + I2 Πειραματική πορεία Σε ποτήρι ζέσεως εισάγουμε: I. 10 mL από το διάλυμα Η2Ο2 ΙΙ. 35 mL απεσταγμένου Η2Ο ΙΙΙ. μικρή ποσότητα corn flower. Αναδεύουμε μέχρι να σχηματιστεί αιώρημα. Σε ογκομετρικό κύλινδρο εισάγουμε 5 mL του διαλύματος ΚΙ. Χρονομετρούμε μέχρι την εμφάνιση του ιώδους χρώματος.

Επίδραση συγκέντρωση στην ταχύτητα αντίδρασης 11ο Πείραμα Επίδραση συγκέντρωση στην ταχύτητα αντίδρασης 2KI + H2O2  2KOH + I2 Πειραματική πορεία Συμπληρώνουμε τον παρακάτω πίνακα. H2O2 (mL) KI (mL) H2O (mL) Vολικός (mL) Χρόνος (t) 5 40 50 10 35

Επίδραση συγκέντρωση στην ταχύτητα αντίδρασης 11ο Πείραμα Επίδραση συγκέντρωση στην ταχύτητα αντίδρασης 2KI + H2O2  2KOH + I2 Παρατηρήσεις Διαπιστώνουμε ότι η αύξηση της συγκέντρωσης των αντιδρώντων αυξάνει την ταχύτητα των χημικών αντιδράσεων. Το Ι2 που παράγεται αντιδρά με το άμυλο και σχηματίζει πολυμερές εγκλείσεως.

Υπολογισμός μέσης & στιγμιαίας ταχύτητας αντίδρασης 12ο Πείραμα Υπολογισμός μέσης & στιγμιαίας ταχύτητας αντίδρασης Όργανα – Συσκευές Σφαιρική φιάλη 250 mL Ελαστικό πώμα Σύριγγα των 2,5 mL Usb-Link, αισθητήρας πίεσης Αντιδραστήρια Αναβράζοντα δισκία Απιονισμένο νερό

Υπολογισμός μέσης & στιγμιαίας ταχύτητας αντίδρασης 12ο Πείραμα Υπολογισμός μέσης & στιγμιαίας ταχύτητας αντίδρασης Πειραματική πορεία Σε σφαιρική φιάλη των 250 mL συμπληρώνουμε 200 mL απιονισμένου νερού. Προσθέτουμε ένα αναβράζον δισκίο. Πωματίζουμε γρήγορα. Καταμετρούμε την πίεση στη φιάλη.

12ο Πείραμα Υπολογισμός μέσης & στιγμιαίας ταχύτητας αντίδρασης Επίδραση θερμοκρασίας Πειραματική πορεία Σε σφαιρική φιάλη των 250 mL συμπληρώνουμε 200 mL απιονισμένου νερού το οποίο έχουμε θερμάνει στους 40 0C. Προσθέτουμε ένα αναβράζον δισκίο. Πωματίζουμε γρήγορα. Καταμετρούμε την πίεση στη φιάλη.

12ο Πείραμα Υπολογισμός μέσης & στιγμιαίας ταχύτητας αντίδρασης Επίδραση επιφάνειας επαφής στερεών αντιδρώντων Πειραματική πορεία Σε σφαιρική φιάλη των 250 mL συμπληρώνουμε 200 mL απιονισμένου νερού. Λειοτριβούμε ένα αναβράζον δισκίο και το προσθέτουμε στη σφαιρική φιάλη. Πωματίζουμε γρήγορα. Μετρούμε την πίεση στη φιάλη.

Υπολογισμός μέσης & στιγμιαίας ταχύτητας αντίδρασης 12ο Πείραμα Υπολογισμός μέσης & στιγμιαίας ταχύτητας αντίδρασης Παρατηρήσεις Με την αύξηση της θερμοκρασίας αυξάνει η ταχύτητα των χημικών αντιδράσεων. Με την αύξηση της επιφάνειας επαφής των στερεών αντιδρώντων αυξάνει η ταχύτητα των χημικών αντιδράσεων. Τα αναβράζοντα δισκία περιέχουν όξινο ανθρακικό νάτριο (NaHCO3) και ένα στερεό οξύ (όπως κρυσταλλικό κιτρικό οξύ ή τρυγικό οξύ). Σε επαφή με το νερό, το όξινο ανθρακικό νάτριο και το οξύ αντιδρούν μεταξύ τους, σχηματίζοντας τελικά νερό και CO2.

Ευχαριστούμε