Γλωσσική ανάπτυξη
Θεωρίες Γλωσσικής Ανάπτυξης Οι υπέρμαχοι της θεωρίας της μάθησης- με πρωταγωνιστή τον Skinner- πιστεύουν ότι η ανάπτυξη της γλώσσας ακολουθεί τους βασικούς κανόνες της ενίσχυσης και της εξαρτημένης μάθησης. Π.χ. Ένα βρέφος που προφέρει τη συλλαβή «μπα» είναι πολύ πιθανόν ότι θα δεχθεί ενίσχυση με αγκαλιές και επιφωνήματα απο τον πατέρα του, ο οποίος βγάζει το συμπέρασμα ότι το παιδί αναφέρεται στον ίδιο. Συνοπτικά, η θεωρία αυτή υποστηρίζει ότι το παιδί μαθαίνει να μιλά διότι επιβραβεύεται όταν αρθρώνει ήχους που προσεγγίζουν το λόγο. Οι γενετιστές, όπως ο Chomsky, υποστηρίζουν ότι ο άνθρωπος έχει εγγενείς γλωσσικές ικανότητες, οι οποίες κατευθύνουν την ανάπτυξη της γλώσσας, ο οποία εμφανίζεται λίγο ως πολύ αυτόματα, λόγω της ωρίμανσης. Συγκεράζοντας τις δυο αυτές θεωρίες, οι υπέρμαχοι των θεωριών της αλληλεπίδρασης πιστεύουν ότι η γλώσσα είναι αποτέλεσμα τόσο περιβαλλοντικών όσο και εγγενών παραγόντων. Η προσέγιση αυτή αποδέχεται την ύπαρξη εγγενών παραγόντων που διαμορφώνουν το γενικό περίγραμμα της γλωσσικής ανάπτυξης. Ωστόσο, πιστεύει επίσης, ότι η πορεία της γλωσσικής ανάπτυξης καθορίζεται απο τη γλώσσα, με την οποία έρχεται σε επαφή το παιδί και απο την ενίσχυση που αυτό δέχεται, όταν χρησιμοποιεί τη γλώσσα με τον κατάλληλο τρόπο. Οι κοινωνικοί παράγοντες θεωρείται ότι παίζουν ζωτικής σημασίας ρόλο στην ανάπτυξη της γλώσσας, με τη συμμετοχή των ατόμων σε μια κοινωνία και την αλληλεπίδραση με άλλα μέλη της ομάδας που οδηγούν στη χρήση της γλώσσας και στην ανάπτυξη των γλωσσικών δεξιοτήτων.
Γλωσσική ανάπτυξη και επίδραση στη γνωστική ανάπτυξη των παιδιών
Δίγλωσση εκπαίδευση
Σε παιδικό σταθμό του Λονδίνου – όπως και σε εκαταντάδες άλλους της πόλης- η ταμπέλα καλωσορίσματος των παιδιών, τα ονόματα των αριθμών που διδάσκονταν και το κολλάζ με φωτογραφίες των παιδιών και των οικογενειών τους, ήταν αναρτημένα σε όλες τις γλώσσες που ήταν οι μητρικές των παιδιών που φοιτούσαν σε αυτόν. Αυτό κρίθηκε εντελώς απαραίτητο απο τους υπεύθυνους του προγράμματος, γιατί ένας σημαντικός αριθμός οικογενειών ήταν μετανάστες που στα σπίτια τους χρησιμοποιούσαν διαφορετικές γλώσσες- απο Ισπανικά μέχρι Τούρκικα.
Μια επικρατούσα προσέγγιση στην εκπαίδευση των μεταναστών, είναι η δίγλωσση εκπαίδευση, κατά την οποία το παιδί διδάσκεται στη μητρική του γλώσσα, ενώ παράλληλα μαθαίνει και την επικρατούσα γλώσσα. Η προσέγγιση αυτή έχει γίνει αντικείμενο διενέξεων σε χώρες με πολλούς μετανάστες. Ορισμένοι τάσσονται υπέρ της αποκλειστικής διδασκαλίας στην επικρατούσα γλώσσα, ενώ άλλοι προτρέπουν τις εκπαιδευτικές αρχές να σεβαστούν τις ιδιαίτερες ανάγκες των δίγλωσσων μαθητών και να διδάσκουν μέρος του προγράμματος στη μητρική γλώσσα.
Ποιά είναι τα ωφέλη της διγλωσσίας; Τελικά, ο στόχος των δίγλωσσων προγραμμάτων είναι να καταστήσουν το παιδί ικανό να παρακολουθήσει αποτελεσματικότερα το σχολικό πρόγραμμα που διδάσκεται στην επικρατούσα γλώσσα.
Διδασκαλία της Ανάγνωσης