Επαναστατικά κινήματα στη Μακεδονία και την Κρήτη Δημιουργία: Ζάρκος Δημήτριος Μίσσιου Γεωργία

Έναρξη Επανάστασης 1827 Ναυμαχία Ναυαρίνου Καποδίστριας Κυβερνήτης 1831 Δολοφονία Καποδίστρια 1830 Ανεξάρτητο ελληνικό κράτος 1832 Εκλογή Όθωνα 1843 Παραχώρηση Συντάγματος 1850

1854Μακεδονία

1854Μακεδονία Επαναστατικό κίνημα εναντίον των Οθωμανών, με τη συμμετοχή εθελοντών από την ελεύθερη Ελλάδα Στρατολογία Εφοδιασμό Αποστολή εθελοντών Αναλάμβαναν συνήθως μυστικές εταιρείες από την ελεύθερη Ελλάδα «Αδελφότης» «Εθνική Άμυνα» Το ελληνικό κράτος υιοθετούσε επίσημα ουδέτερη στάση

Παλιοί και έμπειροι αγωνιστές Παλιοί και έμπειροι αγωνιστές Θεόδωρος Ζιάκας Θεόδωρος Ζιάκας

Ο Θεόδωρος Ζιάκας (Μαυρονόρος Γρεβενών Αταλάντη 1882) ήταν οπλαρχηγός από παλιά οικογένεια κλεφτών και αρματολών, που πολέμησε στην Ελληνική επανάσταση του 1821 και στις επαναστάσεις της Μακεδονίας του 1854 και του Πατέρας του ήταν ο γερο-Ζιάκας (Γεώργιος Ζιάκας) ( ), πρωτοπαλίκαρο κατά το 1750 του λήσταρχου και αρματολού Ντελή - Δήμου της επαρχίας των Γρεβενών επί Κουρτ Πασά. Όταν σκοτώθηκε το 1780, τον διαδέχτηκε στο αρματολίκι ο γιος του, Θεόδωρος.

Παλιοί και έμπειροι αγωνιστές Παλιοί και έμπειροι αγωνιστές Θεόδωρος Ζιάκας Θεόδωρος Ζιάκας Τσάμης Καρατάσος Τσάμης Καρατάσος

Ο Δημήτριος Καρατάσος σε ώριμη ηλικία κατά τη Μακεδονική Επανάσταση του 1854 Ο Δημήτριος ή Τσάμης Καρατάσος ( ), ήταν Αγωνιστής - οπλαρχηγός στην Ελληνική Επανάσταση του 1821, που έδρασε στην περιοχή της Νάουσας κα αργότερα υπασπιστής του Όθωνα

Η εκστρατεία του Τσάμη Καρατάσου στη Χαλκιδική

Παλιοί και έμπειροι αγωνιστές Παλιοί και έμπειροι αγωνιστές Θεόδωρος Ζιάκας Θεόδωρος Ζιάκας Τσάμης Καρατάσος Τσάμης Καρατάσος Μαζί με ντόπιους Μακεδόνες Μαζί με ντόπιους Μακεδόνες Πολέμησαν εναντίον των Τούρκων Πολέμησαν εναντίον των Τούρκων Αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τη Μακεδονία Αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τη Μακεδονία Μεσολάβηση των Μεγάλων Δυνάμεων Μεσολάβηση των Μεγάλων Δυνάμεων Πίεση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας Πίεση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας

Εσείς βουνά των Γρεβενών και πεύκα του Μετσόβου, λίγο για χαμηλώσετε μιας τουφεκούλας τόπο, για να φανούν τα Γρεβενά κι αυτό το Μέγα Σπήλιο, που πολεμούν οι Έλληνες με του Αβδή τ’ ασκέρι. Τρεις μέρες κάνουν πόλεμο, τρεις μέρες και τρεις νύχτες, χωρίς νερό, χωρίς ψωμί, χωρίς κάνα μαντάτο. Πέφτουν τα βόλια σαν βροχή, τα τόπια σαν χαλάζι κι αυτά τα λιανοντούφεκα σαν την ψιλή βροχούλα. Κι’ Αβδή πασάς εφώναξε, Αβδή πασάς φωνάζει. - Ζιάκα πάψε τον πόλεμο, πάψε και το ντουφέκι να κατακάτσ’ ου κουρνιαχτός, να σηκωθεί αντάρα, να βρούνε οι μάνες τα παιδιά και τα παιδιά τις μάνες να βρει κι η χήρα τον υγιό, π’ άλλον υγιό δεν έχει, να μετρηθούμε κι εμείς να δούμε πόσοι λείπουν. Μετριούνται οι Τούρκοι τρεις φορές και λείπουν τρεις χιλιάδες, μετριούνται τα Ελληνόπουλα και λείπουν τρεις λεβέντες. —Δημοτικό τραγούδι

Ο Θεόδωρος Ζιάκας οργάνωσε κατά το 1854 την εξέγερση της Δυτικής Μακεδονίας κατά των Τούρκων. Στη μάχη του Σπηλαίου Γρεβενών, αμέσως μετά τη μάχη στο σημερινό Καρπερό Γρεβενών, το Μάιο του 1854, ο Θεόδωρος Ζιάκας αντιμετώπισε κατά τις μέρες 28 Μαΐου-1 Ιουνίου του 1854 με 300 άνδρες Τουρκαλβανούς με επικεφαλής τον Αβδή Πασά. Στη μάχη αυτή ο Θεόδωρος Ζιάκας αντιστάθηκε στους πολύ περισσότερους αντιπάλους για πολλές μέρες. Όταν τα πολεμοφόδια τελείωσαν, έδωσε εντολή ν' αδειάσουν τα βαρέλια του κρασιού που υπήρχαν στο χωριό, όπου υπήρχαν σημαντικές καλλιέργειες αμπελιών, να τα γεμίσουν με πέτρες και να τ' αφήσουν από ψηλά να κατρακυλήσουν προς τη μεριά των εχθρών. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να σκοτωθούν πολλοί απ' αυτούς. Συνέχισε να πολεμά, αλλά όταν η κατάσταση είχε αρχίσει να δυσχεραίνει, αποδέχτηκε τη μεσολάβηση των ξένων διπλωματών και κατόρθωσε να μεταφέρει γυναικόπαιδα στην ελεύθερη Ελλάδα (Λαμία).

1878 Έλληνες επαναστάτες Ελεύθερη Ελλάδα Μακεδονία Ξεσηκώθηκαν Κήρυξαν την ένωση με την Ελλάδα Το επαναστατικό λάβαρο της Δυτικής Μακεδονίας το 1878.

Ο λοχαγός Κοσμάς Δουμπιώτης Ο λοχαγός Κοσμάς Δουμπιώτης

Ο Κοσμάς Δουμπιώτης γεννήθηκε το 1826 στη Σκόπελο. Ως λοχαγός του ελληνικού στρατού τέθηκε αρχηγός της Επανάστασης του Ολύμπου του 1878 που διαδραματίστηκε στην περιοχή της Πιερίας. Μετά την αποτυχία της επανάστασης επέστρεψε στην Ελλάδα. Το 1899 εξελέγη βουλευτής Σποράδων και διετέλεσε προσωρινός πρόεδρος της Βουλής ως ο γηραιότερος των βουλευτών. Πέθανε το 1922.

Ο λοχαγός Κοσμάς Δουμπιώτης Ο λοχαγός Κοσμάς Δουμπιώτης Αποβιβάστηκε στο Λιτόχωρο της Πιερίας με εθελοντές

Λιτόχωρο

Ο λοχαγός Κοσμάς Δουμπιώτης Ο λοχαγός Κοσμάς Δουμπιώτης Αποβιβάστηκε στο Λιτόχωρο της Πιερίας με εθελοντές Με τη βοήθεια του Επισκόπου Κίτρους Νικόλαου

Έλληνες επαναστάτες της Μακεδονίας το 1878, μεταξύ αυτών ο επίσκοπος Κίτρους Νικόλαος, ο πρόεδρος της προσωρινής κυβέρνησης Ε. Κοροβάγγος, ο Κ. Φαρμάκης, ο Ν. Αξελός και ο Χαραλ. Λελούδας.

Ο λοχαγός Κοσμάς Δουμπιώτης Ο λοχαγός Κοσμάς Δουμπιώτης Αποβιβάστηκε στο Λιτόχωρο της Πιερίας με εθελοντές Με τη βοήθεια του Επισκόπου Κίτρους Νικόλαου Αντιμετώπισαν τους Τούρκους Οι επαναστάτες Ηττήθηκαν και διασκορπίστηκαν

Παρόλο που η επανάσταση στη Μακεδονία το 1878 απέτυχε Στο Συνέδριο του Βερολίνου το 1878

Το συνέδριο του Βερολίνου.

Παρόλο που η επανάσταση στη Μακεδονία το 1878 απέτυχε Στο Συνέδριο του Βερολίνου το 1878 Η ελληνική Κυβέρνηση την επικαλέστηκε

Η αντιπροσωπεία της Ελλάδας στο συνέδριο του Βερολίνου. Στο κέντρο, καθιστός, ο Υπουργός Εξωτερικών Θεόδωρος Δηλιγιάννης

Παρόλο που η επανάσταση στη Μακεδονία το 1878 απέτυχε Στο Συνέδριο του Βερολίνου το 1878 Η ελληνική Κυβέρνηση την επικαλέστηκε Για να πείσει τις Μεγάλες Δυνάμεις να μην παραχωρήσουν την Μακεδονία στη Βουλγαρία, που την διεκδικούσε

Εθνολογικός χάρτης της βαλκανικής χερσονήσου το 1861 Οθωμανοί Έλληνες Αλβανοί Βούλγαροι Σερβοκροάτες Ρουμάνοι

Παρόλο που η επανάσταση στη Μακεδονία το 1878 απέτυχε Στο Συνέδριο του Βερολίνου το 1878 Η ελληνική Κυβέρνηση την επικαλέστηκε Για να πείσει τις Μεγάλες Δυνάμεις να μην παραχωρήσουν την Μακεδονία στη Βουλγαρία, που την διεκδικούσε Η Μακεδονία παρέμεινε επαρχία της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας

Αυστροουγγαρία Ρωσία Ρουμανία Βουλγαρία Βοσνία Μαυροβούνιο Ανατολική Ρωμυλία Οθωμανική Αυτοκρατορία Ελλάδα Σερβία Χάρτης των Βαλκανίων σύμφωνα με τη συνθήκη του Βερολίνου

1866 Επαναστάτησε η Κρήτη

Εθνολογικός χάρτης της Κρήτης κατά το 1866 Έλληνες Οθωμανοί

1866 Επαναστάτησε η Κρήτη Ένωση με την Ελλάδα

Γενική Συνέλευσις των Κρητών (1866)

Σημαία που χρησιμοποιήθηκε κατά την επανάσταση του 1866: Κ (Κρήτη), Ε (Ένωσις), Ε (Ελευθερία), Θ (Θάνατος).

Στις 21 Αυγούστου 1866 η Γενική συνέλευσις των Κρητών στο Ασκύφου των Σφακιών αποτελούμενη από τις σημαντικότερες οικογένειες της Νήσου (Κόρακας, Χατζήμιχάλης, Γογόνης, Μάντακας, Νικολούδης, Ξηράκης, Τζελεπής, Βάρδης, Τσουδερός, Μαστραχής, Σίφακας, Δασκαλάκης κτλ) κήρρυξε την "αδιάσπαστον και παντοτεινήν Ενωσιν της Κρήτης και παντώνεξαρτημάτων αυτής μετά της μητρός Ελλάδος υπό το σκήπτρον της ΑυτούΜεγαλειότητος του βασιλέως των Ελλήνων Γεωργίου Α΄...".

Μονή Αρκαδίου

Η μονή Αρκαδίου κοντά στο Ρέθυμνο

Μονή Αρκαδίου Επαναστάτες Αντιμετώπισαν Τούρκους Κατέφυγαν και γυναικόπαιδα για να προστατευθούν

Το κύμα φυγής των γυναικόπαιδων από την επαναστατημένη Κρήτη του

Μονή Αρκαδίου Επαναστάτες Αντιμετώπισαν Τούρκους Κατέφυγαν και γυναικόπαιδα για να προστατευθούν Για να μην αιχμαλωτιστούν Ανατινάχθηκαν

Ιερά Μονή Αρκαδίου, Ελαιογραφία του Ιταλού ζωγράφου Γκαττέρι. 9 Νοεμβρίου 1866, Ο Κωνσταντίνος Γιαμπουδάκης βάζει φωτιά στην πυριτιδαποθήκη

Ολοκαύτωμα του Αρκαδίου Συγκίνησε την Ευρώπη

«Η ηρωική μονή, η δίκην φρουρίου αγωνισαμένη, αποθνήσκει ως ηφαίστειον. Τα Ψαρά δεν είναι επικότερα, το Μεσολόγγι δεν ίσταται υψηλότερα» Ανταπόκριση του Βίκτωρος Ουγκώ για το Ολοκαύτωμα του Αρκαδίου σε Γαλλική Εφημερίδα της εποχής, « V. HUGO, Correspondance »,

Ολοκαύτωμα του Αρκαδίου Συγκίνησε την Ευρώπη Οι Μεγάλες Δυνάμεις υποχρέωσαν την Ελλάδα Να μην υποστηρίζει επαναστατικά κινήματα Να μην υποστηρίζει επαναστατικά κινήματα Να πληρώσει αποζημίωση στους Οθωμανούς Να πληρώσει αποζημίωση στους Οθωμανούς

1896 Μακεδονία και Κρήτη εξεγέρθηκαν ταυτόχρονα

Κρητικοί επαναστάτες το 1896

1896 Μακεδονία και Κρήτη εξεγέρθηκαν ταυτόχρονα Πολεμικές επιχειρήσεις διακόπηκαν Επέμβαση μεγάλων δυνάμεων

Ο Σουλτάνος ως αντάλλαγμα υποχρεώθηκε να παραχωρήσει αυτονομία στην Κρήτη Ο Σουλτάνος ως αντάλλαγμα υποχρεώθηκε να παραχωρήσει αυτονομία στην Κρήτη

Η Κρητική Πολιτεία (1896 – 1913) ήταν το επίσημο όνομα με το οποίο αναγνωρίστηκε η Κρήτη ως αυτόνομο κράτος μετά την κρητική επανάσταση του 1896 και την απόσχισή της από την Οθωμανική Αυτοκρατορία, όπου και τέθηκε υπό την προστασία των Μεγάλων Δυνάμεων, του Ηνωμένου Βασιλείου, της Γαλλίας, της Ιταλίας και της Ρωσίας

Η σημαία της Κρητικής Πολιτείας (1896 – 1913). Πρόκειται για μια παραλλαγή της ελληνικής σημαίας του 1822

Ο θυρεός της Κρητικής Πολιτείας ήταν παραλλαγή αυτού του Βασιλείου της Ελλάδος, και εμφανιζόταν σε επίσημα έγγραφα καθώς και νομίσματα.

Νόμισμα της Κρητικής Πολιτείας ορίστηκε η δραχμή

Οι ένοπλοι αγώνες, αν και με καθυστέρηση, άρχισαν να δικαιώνονται Οι ένοπλοι αγώνες, αν και με καθυστέρηση, άρχισαν να δικαιώνονται

Έναρξη Επανάστασης 1827 Ναυμαχία Ναυαρίνου Καποδίστριας Κυβερνήτης 1830 Ανεξάρτητο ελληνικό κράτος 1832 Εκλογή Όθωνα Ο Όθωνας φεύγει από την Ελλάδα 1863 Ο Γεώργιος Α΄ εκλέγεται Βασιλιάς 1831 Δολοφονία Καποδίστρια 1854 Επανάσταση στη Μακεδονία 1866 Κρητική Επανάσταση Ολοκαύτωμα στο Αρκάδι 1878 Επανάσταση στο Λιτόχωρο 1896 Εξέγερση σε Κρήτη και Μακεδονία – Αυτονόμηση Κρήτης

Ματιά στο παρελθόν

Τον Ιούνιο του 1859 ο Ελβετός Ερρίκος Ντυνάν……

…….βρέθηκε στο Σολφερίνο, μία κωμόπολη στη Βόρεια Ιταλία

……..όπου είχε διεξαχθεί αιματηρή μάχη ανάμεσα στα αυστριακά και τα γαλλοϊταλικά στρατεύματα

Ο Ντυνάν για αρκετές μέρες ασχολήθηκε με την περίθαλψη των περίπου τραυματιών που είχαν μείνει αβοήθητοι

Τις οδυνηρές εντυπώσεις του τις κατέγραψε σε σχετικό βιβλίο………

……το οποίο υπήρξε η αφορμή για τη δημιουργία του Διεθνούς Ερυθρού Σταυρού λίγα χρόνια αργότερα, το 1863.