ΣΥΝΟΠΤΙΚΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΕΡΓΑΣΙΩΝ ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΠΡΑΚΤΙΚΗΣ ΑΣΚΗΣΗΣ ΠΡΟΠΤΥΧΙΑΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ ΣΤΟ ΓΕΩΠΟΝΙΚΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΑΘΗΝΩΝ ΑΠΟΨΗ ΚΕΝΤΡΙΚΟΥ ΚΤΙΡΙΟΥ ΓΠΑ
ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΠΡΑΚΤΙΚΗΣ ΑΣΚΗΣΗΣ: ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑΚΕΣ ΑΝΑΛΥΣΕΙΣ ΣΕ ΔΕΙΓΜΑΤΑ ΝΕΡΩΝ. ΦΟΙΤΗΤΡΙΑ: ΤΣΑΝΙΚΛΙΔΟΥ ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ ΑΜ:Ζ15853 ΤΜΗΜΑ: ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ ΦΥΣΙΚΩΝ ΠΟΡΩΝ ΚΑΙ ΓΕΩΡΓΙΚΗΣ ΜΗΧΑΝΙΚΗΣ
ΧΩΡΟΣ ΔΙΕΞΑΓΩΓΗΣ ΕΡΓΑΣΙΩΝ: ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ ΓΕΩΡΓΙΚΗΣ ΥΔΡΑΥΛΙΚΗΣ (ΚΤΙΡΙΟ ΡΟΥΣΣΟΠΟΥΛΟΥ) ΕΠΙΒΛΕΠΩΝ ΠΡΑΚΤΙΚΗΣ: ΨΥΧΟΓΙΟΥ ΜΑΡΙΑ ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ: ΦΛΩΡΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΓΑΛΑΖΙΟΣ ΑΔΡΙΑΝΟΣ
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ: Γενικά Ηλεκτρική αγωγιμότητα Ενεργός οξύτητα Ιόντα χλωρίου Ιόντα ασβεστίου Ιόντα μαγνησίου Νιτρικά ιόντα Νιτρώδη ιόντα Θειικά ιόντα Ιόντα νατρίου Ιόντα καλίου Ανθρακικά ιόντα Όξινα ανθρακικά ιόντα
ΓΕΝΙΚΑ: Στις εργαστηριακές αναλύσεις προσδιορίζονται χημικές παράμετροι όπως η αγωγιμότητα, το pH και τα ιόντα: χλώριο, ασβέστιο, μαγνήσιο, νιτρικά, νιτρώδη, θειικά και όξινα ανθρακικά.
ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ: ΗΛΕΚΤΡΙΚΗ ΑΓΩΓΙΜΟΤΗΤΑ(Ε.C): Στο εργαστήριο η μέτρηση της ηλεκτρικής αγωγιμότητας πραγματοποιήθηκε με το αγωγιμόμετρο Consort C931.
ΕΝΕΡΓΟΣ ΟΞΥΤΗΤΑ (pH): Η μέτρηση του pH στο εργαστήριο πραγματοποιήθηκε με χρήση του πεχαμέτρου Metrohm 654.
ΙΟΝΤΑ ΧΛΩΡΙΟΥ (CI-): Η μέτρηση του χλωρίου στο εργαστήριο υπολογίστηκε με ποτενσιομετρική τιτλοδότηση με ΑgNO 3 με αυτόματο τιτλοδότη που καταγράφει τη μεταβολή δυναμικού στο διάλυμα (702 SM Titrino-Metrohm).
ΙΟΝΤΑ ΑΣΒΕΣΤΙΟΥ (Ca 2+ ): Χρησιμοποιήθηκε η μέθοδος με EDTA 0.02N. Ο προσδιορισμός των ιόντων Ca 2+ έγινε με απ’ ευθείας τιτλοδότηση με EDTA (ethylenediaminetetraacetic acid, disodium salt),κάτω από υψηλό pH (12-13) με την προσθήκη 1 ml KOH κανονικότητας 8Ν, ώστε το Μg να κατακρημνίζεται σαν υδροξείδιο.
Ο δείκτης που χρησιμοποιήθηκε (συνήθως eriochrome blue-black R ή ammonium purpurate) ή Calver-2 (hydroxynaprol blue ) που χρησιμοποιήθηκε στις αναλύσεις αυτές ενώνεται αρχικά με τα ιόντα ασβεστίου και αλλάζει χρώμα όταν τα ιόντα Ca αφαιρεθούν από το σύμπλοκο και ενωθούν με EDTA.
ΙΟΝΤΑ ΜΑΓΝΗΣΙΟΥ(Mg 2+ ): Χρησιμοποιήθηκε η μέθοδος ογκομέτρησης με EDTA 0.02N. Αρχικά προσδιορίστηκε το άθροισμα των ιόντων Ca και Mg που υπήρχαν στο υδατικό δείγμα, και στη συνέχεια με αφαίρεση της ποσότητας των ιόντων του ασβεστίου που είχαν προσδιοριστεί από τη προηγούμενη μέθοδο υπολογίζεται η περιεχόμενη ποσότητα των ιόντων Mg.
H τιτλοδότηση πραγματοποιήθηκε σε pH= ή και όχι μεγαλύτερο για την αποφυγή του κινδύνου κατακρήμνισης ιζημάτων με την προσθήκη 1ml buffer solution. Ο δείκτης που χρησιμοποιείται και σε αυτές τις αναλύσεις ενώνεται με τα ιόντα Ca και Mg και αλλάζει χρώμα, όταν όλα τα ιόντα Ca και Mg απομακρυνθούν από το σύμπλοκο και ενωθούν με EDTA.
ΝΙΤΡΙΚΑ ΙΟΝΤΑ (ΝΟ 3 - ): Η μέθοδος που χρησιμοποιήθηκε για τη μέτρηση των νιτρικών στο εργαστήριο ήταν μια τροποποίηση της μεθόδου αναγωγής με κάδμιο. Η επίδραση του καδμίου επί των νιτρικών προκαλεί τη ποσοτική μετατροπή τους σε νιτρώδη. Τα νιτρώδη αντιδρούν σε όξινο περιβάλλον με το σουλφονικό οξύ για να δώσουν ένα ενδιάμεσο διαζωνικό άλας.
Στη συνέχεια, η αντίδραση μας δίνει ένα έγχρωμο σύμπλοκο που τελικά καταλήγει να έχει κίτρινο χρώμα. Η ένταση του χρώματος του συμπλόκου αποτελεί μέτρο της συγκέντρωσης των νιτρικών στο δείγμα και μετρείται με το σπεκτοφωτόμετρο, με δίοδο του φωτός, μήκους κύματος 550 nm, από κυβέτα (1cm). Στο εργαστήριο χρησιμοποίηθηκε το σπεκτοφωτόμετρο Hitachi U-2000.
ΝΙΤΡΩΔΗ ΙΟΝΤΑ (ΝΟ 2 - ): Η συγκέντρωση των νιτρωδών καθορίζεται με τη δημιουργία ενός κόκκινου-ροζ χρώματος,το οποίο παράγεται από το χρωματισμό του Ν σε pH με τη δημιουργία δεσμού από sulfanilic diazotized με Ν-(1- ναφθυλο-)αιθυλενοδιαμίνη. Η μέθοδος διαζώτησης είναι κατάλληλη για τον προσδιορισμό των νιτρωδών σε εύρος 1-25mg/1N. Στο εργαστήριο χρησιμοποίηθηκε το σπεκτοφωτόμετρο Hitachi U-2000.
ΘΕΙΙΚΑ ΙΟΝΤΑ (SO 4 2- ): Για τον προσδιορισμό των ιόντων SO 4 2- χρησιμοποιήθηκε η Turbid metric Method. Aρχικά τα θειικά ιόντα σε ένα όξινο περιβάλλον ενώνονται με χλωριούχο βάριο κατά τέτοιο τρόπο ώστε να δημιουργηθούν κρύσταλλοι άλατος θειικού βαρίου ομοιόμορφου μεγέθους, οι οποίοι διατηρούνται σε αραίωση.
Η απορρόφηση του φωτός από το αιωρούμενο άλας θειικού βαρίου μετράται με φασματοφωτόμετρο στα 420nm, με δίοδο φωτός (κυβέτα) 4-5 cm και η συγκέντρωση των θειικών προσδιορίζεται από την καμπύλη συγκέντρωσης γνωστών διαλυμάτων θειικών – απορρόφησης. Οι προσδιορισμοί πρέπει να γίνουν σε θερμοκρασία δωματίου και μπορούν να ποικίλουν σε μία κλίμακα 10 βαθμούς Κελσίου χωρίς να προκληθούν λάθη. Στο εργαστήριο χρησιμοποιήθηκε το σπεκτοφωτόμετρο Hach-Lange DR2800.
ΙΟΝΤΑ ΝΑΤΡΙΟΥ (Νa + ): Ο προσδιορισμός των ιόντων Νa πραγματοποιήθηκε με τη χρήση του φλογοφωτομέτρου Corning Flame Photometer 410. H μετατροπή των ενδείξεων του οργάνου επιτυγχάνεται με τη χρήση της καμπύλης πρότυπων διαλυμάτων γνωστής συγκέντρωσης νατρίου εύρους 0-30 ppm ενδείξεων του οργάνου. Τα προς εξέταση υδατικά δείγματα αραιώνονται κατάλληλα, ώστε η συγκέντρωση τους να βρίσκεται μέσα στο εύρος της καμπύλης.
ΙΟΝΤΑ ΚΑΛΙΟΥ (Κ + ): Ο προσδιορισμός των ιόντων Κ + πραγματοποιήθηκε με τον ίδιο τρόπο, όπως των ιόντων Νa +, με τη μόνη διαφορά ότι το μήκος κύματος εδώ ήταν 770nm και το εύρος μέτρησης των δειγμάτων 0-10 ppm.
ΑΝΘΡΑΚΙΚΑ ΙΟΝΤΑ (CO 3 - ): Χρησιμοποιήθηκε η μέθοδος ογκομέτρησης με διάλυμα θειικού οξέος κανονικότητας 0.02Ν. Η τιτλοδότηση του δείγματος έγινε παρουσία του δείκτη φαινυλοφθαλείνης. Η εμφάνιση ρόδινης απόχρωσης αποτελεί ένδειξη παρουσίας ανθρακικών ιόντων. Ακολουθεί αποχρωματισμός του δείγματος με τη προσθήκη θειικού οξέος. Στο εργαστήριο οι ποσότητες ανθρακικών ιόντων ήταν μηδενικές σε όλα τα προς εξέταση δείγματα.
ΟΞΙΝΑ ΑΝΘΡΑΚΙΚΑ ΙΟΝΤΑ (ΗCO 3 - ): Χρησιμοποιήθηκε η ίδια μέθοδος ογκομέτρησης με διάλυμα θειικού οξέος κανονικότητας 0.02Ν. Μετά την εξουδετέρωση των CO 3 - παρουσία φαινολοφθαλείνης, ακολουθεί η τιτλοδότηση των HCO 3 -, παρουσία πορτοκαλόχρου δείκτη, του μεθυλίου 0.1%. Από την ποσότητα σε ml του διαλύματος Η 2 SO 4 που καταναλώνεται κατά την τιτλοδότηση των CO 3 -, για να βρούμε τη ποσότητα που χρειάστηκε για την εξουδετέρωση των όξινων ανθρακικών ιόντων.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ: American Public Health Association, (1989). Standard Methods for the Examination of Water and Wastewater, Clesceri, L.S., Greenberg, A.E.and Trussell, R.R. (eds), 17th edition Washington. Hach. Water analysis handbook. Fifth edition.