ΔΙΑΙΤΗΤΙΚΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΑΣΘΕΝΩΝ (1)  Προεγχειρητικοί ασθενείς: αποφυγή λήψης τροφής-νερού 8 ώρες πριν την επέμβαση – πρόληψη αναγωγής και εισρόφησης κ.λ.π  Μετεγχειρητικοί ασθενείς:  Παρεντερική χορήγηση (Ι.V ). -Υδρική δίαιτα: αποφυγή υπολείμματος στο ΓΕ σωλήνα, εύκολη αφομοίωση, χαμηλός κίνδυνος ΓΕ διαταραχών (έμετος-διάταση εντέρου: βλάβη στις χειρουργικές τομές) – ζωμός κρέατος, σούπες, υγρά -Υδρική δίαιτα: αποφυγή υπολείμματος στο ΓΕ σωλήνα, εύκολη αφομοίωση, χαμηλός κίνδυνος ΓΕ διαταραχών (έμετος-διάταση εντέρου: βλάβη στις χειρουργικές τομές) – ζωμός κρέατος, σούπες, υγρά -Υδαρής δίαιτα: εφόσον γίνεται ανεκτή, μπορεί να χορηγηθεί για μεγάλο διάστημα (επάρκεια θρεπτικών στοιχείων) - κρέμες, δημητριακά, ελαφρές πίτες

ΔΙΑΙΤΗΤΙΚΗ(1α)  Εγκυμοσύνη: αυξημένη πρόσληψη θρεπτικών ουσιών για την κάλυψη αναγκών μητέρας-εμβρύου. - Αύξηση βάρους/θερμίδων κυρίως το 2 ο και 3 ο τρίμηνο - ½ kgr ανά 1-2 εβδομάδες, ως 12,5kgr συνολικά, 300 επιπλέον θερμίδες ανά ημέρα, ιδιαίτερη βαρύτητα σε πρωτεΐνες, βιταμίνες, ιχνοστοιχεία (Fe, Ca, Mg) - Ανάλογα με το προηγούμενο βάρος της μητέρας(υπέρβαρη,λιποβαρής), προηγούμενες κυήσεις.

ΔΙΑΙΤΗΤΙΚΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΑΣΘΕΝΩΝ (2)  Αλκοολικοί – χρήστες ουσιών: διατροφικά ελλείμματα λόγω μείωσης όρεξης, δυσαπορρόφησης ουσιών, υψηλών μεταβολικών αναγκών, οικονομικών προβλημάτων -Χορήγηση συμπληρωμάτων υγρών, ηλεκτρολυτών, βιταμινών, μετάλλων, υψηλή περιεκτικότητα σε θερμίδες, υδατάνθρακες - Αλκοολισμός: περιορισμός λήψης λίπους λόγω ηπατικής βλάβης, χορήγηση θειαμίνης (Β1 – μεταβολισμός υδατανθράκων, μετάδοση νευρoλογικών σημάτων)

ΔΙΑΙΤΗΤΙΚΗ (2 α )  Ασθενείς με καρδιαγγειακές παθήσεις: -Αθηροσκλήρυνση: μείωση πρόσληψης κορεσμένου λίπους, αύξηση/μείωση καλής/κακής χοληστερόλης (HDL/LDL) – γαλακτοκομικά με χαμηλά λιπαρά, σπορέλαιο, κρέας από πουλερικά, ψάρια. -Υπέρταση,συμφορητικήκαρδιακή ανεπάρκεια: μείωση πρόσληψης Na, αποφυγή κατακράτησης υγρών (οιδήματα, αναπνευστική δυσχέρεια), χορήγηση γαλακτοκομικών με χαμηλά λιπαρά, φρούτων, λαχανικών, όσπριων.

ΔΙΑΙΤΗΤΙΚΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΑΣΘΕΝΩΝ (3)  Διαβητικοί: τύπου Ι (διαταραχή έκκρισης ινσουλίνης), τύπου ΙΙ (μειωμένη δραστικότητα ινσουλίνης-αντίσταση) - Έλεγχος κατανάλωσης υδατανθράκων για τη διατήρηση γλυκόζης αίματος mg/dl - Ημερήσιο διαιτητικό σχήμα με 50-60% υδατάνθρακες, 20-25% πρωτεΐνες, 20-25% λίπη - Σύνθετοι υδατάνθρακες: ρύζι, ζυμαρικά, όσπρια – βραδεία απορρόφηση γλυκόζης, διατήρηση σταθερών τιμών στο αίμα - Κίνδυνος καρδιαγγειακών παθήσεων, υπέρτασης, ΑΕΕ: μείωση προσλαμβανόμενου λίπους, νατρίου

 Ασθενείς με αιμόπτυση: αποφυγή αγγειοδιαστολής τοπικά, όχι θερμές τροφές- υγρά  Ασθενείς με AIDS: αναπλήρωση υγρών- ηλεκτρολυτών, απώλειας μυϊκής μάζας, ενίσχυση ανοσοποιητικού συστήματος - επιβράδυνση εκδήλωσης νόσου - Αυξημένη πρόσληψη θερμίδων, λευκωμάτων, μικρά και συχνά γεύματα, πολτοποιημένες τροφές (στοματικές αλλοιώσεις)

ΡΙΝΟΓΑΣΤΡΙΚΟΣ ΚΑΘΕΤΗΡΑΣ (1)  Σε έντονους εμέτους, σε ανάγκες γαστρικής αποσυμφόρησης (ειλεός, επεμβάσεις στο έντερο), πρόληψης εισρόφησης γαστρικού περιεχομένου (μειωμένο επίπεδο συνείδησης), εντερική σίτιση

 Τοποθέτηση: - Ψύξη καθετήρα: τον καθιστά σκληρότερο, διευκολύνει την εισαγωγή - Εφαρμογή gel ξυλοκαϊνης στο άκρο (λίπανση, αναλγησία), ανύψωση κεφαλής (διευκολύνει την προώθηση) - Ελαφρά περιστροφή κατά την προώθηση, παρότρυνση ασθενή να καταπίνει όταν ο σωλήνας περάσει το οπίσθιο φαρυγγικό τοίχωμα - Επί έντονης αντίστασης, ο καθετήρας αποσύρεται και εισάγεται στην άλλη ρινική κοιλότητα (κίνδυνος αιμορραγίας) -

Τακτικός έλεγχος σωλήνα για τσάκισμα, περιέλιξη Τακτικός έλεγχος σωλήνα για τσάκισμα, περιέλιξη - Έλεγχος θέσης σωλήνα: με χρήση μεγάλης σύριγγας με ρύγχος, είτε αναρρόφηση γαστρικού υγρού, ή χορήγηση 10-20ml αέρα με ταυτόχρονη ακρόαση της κοιλιάς

ΡΙΝΟΓΑΣΤΡΙΚΟΣ ΚΑΘΕΤΗΡΑΣ (2)  Κατά την τοποθέτηση, πάντα να υπάρχει λεκάνη εμέτου και απορροφητικό χαρτί – επί δυσφορίας, προσωρινή διακοπή διαδικασίας  Μαύρες γραμμές καθετήρα : έλεγχος θέσης άκρου με βάση το μήκος σωλήνα – μια γραμμή στο στόμαχο, δυο στον πυλωρό, τρεις στο 12 δάκτυλο

 Μεγάλη προσοχή για λανθασμένη τοποθέτηση καθετήρα στην τραχεία (υψηλός κίνδυνος εισρόφησης,ασφυξία) – συχνά τα λάθη στους ασθενείς με μειωμένο επίπεδο συνείδησης  Διεγερτικοί ασθενείς: ακινητοποίηση, αναζήτηση βοήθειας.  Επαρκής στερέωση καθετήρα στη μύτη: αρχικά καθαρισμός δέρματος με βάμμα βενζοϊκού οξέος, τοποθέτηση ταινίας.

 Τακτικός έλεγχος για ερεθισμό περιοχής, νέκρωση  Τακτικός έλεγχος ποσότητας- σύστασης αποβαλλόμενων (στην άκρη του συνήθως τοποθετείται (συλλέκτης)  Ο καθετήρας συνδέεται με συσκευή αναρρόφησης για την παροχέτευση μεγάλης ποσότητας περιεχομένου

ΡΙΝΟΓΑΣΤΡΙΚΟΣ ΚΑΘΕΤΗΡΑΣ (3)  Σε όλες τις διαδικασίες: αυστηρή τήρηση κανόνων ασηψίας-αντισηψίας και καταγραφή συμβάντων  Έκπλυση καθετήρα: τουλάχιστον μια φορά την ημέρα για τη διατήρηση βατότητας - Τοποθέτηση ασθενή σε μέση θέση Fowler: αποτρέπει την παλινδρόμηση του γαστρικού περιεχομένου - Επιβεβαίωση σωστής θέσης, αναρρόφηση μετά από χορήγηση με μεγάλη σύριγγα με ρύγχος 30-60ml N/S (ισότονο διάλυμα, δεν επηρεάζει τους ηλεκτρολύτες )

- Εφαρμογή γεμάτης σύριγγας στο άκρο του καθετήρα, χορήγηση υγρού, σύνδεση με αναρρόφηση (απομάκρυνση υγρού) - Προσοχή: όταν το άκρο του καθετήρα αποσυνδέεται (από αναρρόφηση ή συλλέκτη) πρέπει να αποτρέπεται η είσοδος αέρα στο στόμαχο (κλείσιμο κυλινδρικού σφιγκτήρα του καθετήρα)  Σύνδεση με αντλία σίτισης: Ενημέρωση ασθενούς, εάν αυτό είναι εφικτό.Ενημέρωση ασθενούς, εάν αυτό είναι εφικτό. - Χρήση τυποποιημένου διαλύματος, έλεγχος θέσης καθετήρα, ρυθμού χορήγησης, ασθενής σε θέση Fowler - Παρακολούθηση έγχυσης, έλεγχος για επιπλοκές (γαστρική διάταση, άλγος, ναυτία, έμετος)

ΟΛΙΚΗ ΠΑΡΕΝΤΕΡΙΚΗ ΔΙΑΤΡΟΦΗ  Χορήγηση θρεπτικών συστατικών μέσω καθετήρα που τοποθετείται σε κεντρική φλέβα (υποκλείδιος, σφαγίτιδα): υψηλή αιματική ροή, ταχεία αραίωση διαλύματος  Ασθενείς ΜΕΘ, με εγκαύματα, AIDS, Ca, βαριά φλεγμονώδης νόσος εντέρου  Βραδεία έναρξη χορήγησης: προσαρμογή στα υψηλά επίπεδα γλυκόζης και την υψηλή ωσμωτικότητα

 Κατά τις πρώτες 24 ώρες χορηγούνται 1-2Lt διαλύματος – στη συνέχεια ο ρυθμός μπορεί να αυξηθεί (προσοχή στη δυσανεξία στη γλυκόζη)  Έλεγχος ανά 4-8 ώρες: ερυθρότητα, εξοίδηση παροχέτευση, ζωτικά σημεία, τιμές γλυκόζης αίματος, ανησυχία/δυσφορία ασθενή, αποβολή ούρων  Καθημερινή εκτίμηση ανταπόκρισης ασθενή: αύξηση βάρους, μυϊκή μάζα, λευκωματίνη, ηλεκτρολύτες, ουρία-κρεατινίνη

ΑΦΟΔΕΥΣΗ (1)  Λεπτό έντερο: διοχέτευση αναγκαίων ουσιών από τις τροφές στην κυκλοφορία αίματος μέσω λαχνών  Παχύ έντερο: επαναρρόφηση νερού, Na, διάσπαση τελικών προϊόντων πέψης από βακτήρια  Ορθό: απώτερο τμήμα παχέως εντέρου που καταλήγει στον πρωκτό - συγκέντρωση κοπράνων, η αύξηση της πίεσης δημιουργεί έπειξη για αφόδευση - έξω πρωκτικός σφιγκτήρας: υπό εκούσιο έλεγχο  Κόπρανα: ¼ στερεό υλικό (30% νεκρά βακτήρια, 70% άπεπτα συστατικά υδρογονανθράκων), ¾ νερό

ΑΦΟΔΕΥΣΗ (2)  Φυσιολογικές κενώσεις: καστανή χρώση (χολή), μαλακές, στερεές – μεταβάλλεται από λήψη τροφής, φαρμάκων  Παθολογικά χαρακτηριστικά: - αίμα: μέλαινα κένωση (στομάχι, λεπτό έντερο) ή παρουσία ζωηρού κόκκινου χρώματος (παχύ έντερο, ανάλογα με το ύψος αιμορραγίας) – απαραίτητη η εξέταση κοπράνων - αποχρωματισμός, λιπαρά κόπρανα: απουσία χολής στο έντερο – απόφραξη χοληφόρων - μεγάλη ποσότητα βλέννης: φλεγμονώδεις παθήσεις εντέρου - πύο: έλκος με φλεγμονή -παράσιτα: νηματώδεις σκώληκες, οξύουρος

Ακράτεια κοπράνων: νευρολογική δυσλειτουργία (Κ.Ε.Κ., εγκεφαλικό επεισόδιο, κακώσεις Ν.Μ.) – ψυχολογικά προβλήματα, κίνδυνος διαταραχής ακεραιότητας δέρματος Ακράτεια κοπράνων: νευρολογική δυσλειτουργία (Κ.Ε.Κ., εγκεφαλικό επεισόδιο, κακώσεις Ν.Μ.) – ψυχολογικά προβλήματα, κίνδυνος διαταραχής ακεραιότητας δέρματος

ΔΥΣΚΟΙΛΙΟΤΗΤΑ-ΔΙΑΡΡΟΙΑ  Υποτονικότητα-μείωση περισταλτικών κινήσεων εντέρου: μειωμένη συχνότητα κενώσεων ή σκληρά, ξηρά κόπρανα (δυσχερής εξώθηση κατά την κένωση) - χαμηλή πρόσληψη φυτικών ινών, χαμηλό επίπεδο άσκησης, παρατεταμένη παραμονή στην κλίνη, άγχος - φάρμακα (γενικά αναισθητικά, οπιοειδή, διουρητικά, αντικαταθλιπτικά, αντιχολινεργικά) - κοιλιακή διάταση: συσσώρευση αερίων στον εντερικό σωλήνα (άλγος) – συχνή μετά από χειρουργείο - υπακτικά, μαλακτικά κοπράνων, ωσμωτικώς δρώντα καθαρτικά

 Aυξημένη κινητικότητα πεπτικού:  συχνή αποβολή υδαρών κοπράνων - επιτάχυνση διάβασης τροφής: μειωμένη απορρόφηση θρεπτικών συστατικών, νερού, ηλεκτρολυτών - σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου, φλεγμονώδεις νόσοι, φάρμακα (αντιβιοτικά), λοιμώδεις ασθένειες - θεραπεία αντιδιαρροϊκά

ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΕΝΤΕΡΟΥ  Προηγούμενες εντερικές συνήθειες ασθενή, μέτρα για προαγωγή αφόδευσης (τροφές, φάρμακα)  Αναζήτηση μεταβολών στο σχήμα αφόδευσης/ χαρακτηριστικά κοπράνων  Διαιτητικές συνήθειες: πρόσληψη φυτικών ινών, λήψη υγρών, δυσανεξία σε τροφές  Κατάκλιση / σωματική άσκηση  Λήψη φαρμάκων που επηρεάζουν τις κενώσεις

 Ακρόαση εντερικών ήχων (μείωση/αύξηση), επίκρουση για παρουσία αερίων (τυμπανικός ήχος), ανίχνευση διάτασης κοιλιάς με άλγος  Απουσία κένωσης για 3 ημέρες: μέτρα αποβολής κοπράνων  Διάρροια: αναγνώριση ερεθιστικών τροφών  Κλινήρης ασθενής: απομόνωση, βοήθεια με τη χρήση σκωραμίδας

ΦΡΟΝΤΙΔΑ ΕΠΙ ΔΙΑΤΑΡΑΧΩΝ (1)  Ακράτεια:συχνός καθαρισμός δέρματος με απαλές κινήσεις, χρήση μαλακτικών αλοιφών πλησίον του πρωκτού  Διάρροια: χορήγηση υδρικής δίαιτας, αναπλήρωση απωλειών υγρών- ηλεκτρολυτών, φάρμακα (όχι >48 ώρες) – ακολούθως γαλακτοκομικά για την αποκατάσταση εντερικής χλωρίδας

 Δυσκοιλιότητα: αύξηση πρόσληψης υγρών, φυτικών ινών, αντίστοιχων φαρμάκων per os - υπόθετα ορθού (κυρίως γλυκερίνης): διεγείρουν την εσωτερική επιφάνεια του εντέρου, σχηματίζουν αέρια που το διατείνουν  Υποκλυσμός: εισαγωγή υγρού στο ορθό με σωλήνα, αύξηση περισταλτισμού - επίσης επί διαγνωστικών εξετάσεων εντέρου - 120cc, θερμοκρασία 37,8-40,5 0 C, προσθήκη λιπαντικού στο άκρο

ΦΡΟΝΤΙΔΑ ΕΠΙ ΔΙΑΤΑΡΑΧΩΝ (2)  Εντεροστομία: χειρουργική εκτροπή εντερικού περιεχομένου, έξοδος από κοιλιακό τοίχωμα - επί Ca, τραυματισμού, εκτεταμένης φλεγμονώδους νόσου - συχνή η υγρασία, δυσοσμία: τακτική αλλαγή, φροντίδα δέρματος - ασκοί συλλογής: ίδια διάμετρο με τη στομία, ζώνη στήριξης - φυσιολογικά, ερυθρό χρώμα: ωχρό υποδηλώνει μειωμένη αιμάτωση