Διάλεξη 4 η (2013 – 14) Στρατηγικες Καινοτομιας και Αναπτυξη Καινοτομων Προιοντων Δρ. Αλέξανδρος Αποστολάκης Τηλ.: E-class μαθήματος: / / ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΑ ΣΤΟΝ ΤΟΥΡΙΣΜΟ

Στρατηγικές καινοτομίας Εισαγωγή Μπορούμε να δούμε την έννοια της στρατηγικής από δύο πλευρές: Των σχεδίων του οργανισμού που σύμφωνα με αυτή την πλευρά: « Στρατηγική είναι το ευρύ πρόγραμμα για τον προσδιορισμό και την πραγματοποίηση των στόχων ενός οργανισμού και της διεκπεραίωσης της αποστολής του» Των αποτελεσμάτων του οργανισμού ορίζοντας την στρατηγική ως την μακροχρόνια προσαρμογή του οργανισμού στο περιβάλλον. (Stoner & Freeman, 1989)

Στρατηγικές καινοτομίας Εισαγωγή (συνέχεια) Υπάρχει ποικιλία στρατηγικών που μπορεί μια επιχείρηση να θέσει σε δράση, με πολλά διαφορετικά θέματα και για αρκετά μεγάλη χρονική περίοδο. Όλοι οι ορισμοί της καινοτομίας υποδεικνύουν το εύρος των σχεδίων για την επίτευξη της και του μεγάλου χρονικού διαστήματος που απαιτείται για αυτήν. Ο ορισμός που δίνεται για την στρατηγική καινοτομία συνηθέστερα είναι « ο προσδιορισμός και η επίτευξη στόχων της που σχετίζονται με την εισαγωγή ενός προϊόντος/υπηρεσίας, μιας νέας μεθόδου, ή μιας νέας διαδικασίας.

Άξονες ανάπτυξης της Στρατηγικής για την Καινοτομία Η καινοτομία αποτελεί κάτι πολύ περισσότερο από την δημιουργία ενός νέου προϊόντος, μιας βελτιωμένης υπηρεσίας ή την ανακάλυψη ενός τεχνολογικού επιτεύγματος. Για την ανάπτυξη της στρατηγικής καινοτομίας απαιτείται η κατανόηση όλων των στοιχείων του μοντέλου των εργασιών της.

Άξονες ανάπτυξης της Στρατηγικής για την Καινοτομία (συνέχεια) Στην συνέχεια θα παρατεθούν οι ερωτήσεις των Loewe & Dominiquini, που χρειάζεται να απαντηθούν για το θεμέλιο της στρατηγικής. 1.Ποια είναι η αγορά στόχος? Υπάρχει δυνατότητα επέκτασης μας και σε άλλες αγορές? 2.Ποια είναι τα πλεονεκτήματα που θα προσφέρουμε στους πελάτες μας? Ποια θα είναι το προϊόντα/ υπηρεσίες μας? 3.Που τοποθετούμαστε στην παραγωγική αλυσίδα? Ποιοι είναι οι συνεργάτες που θα μας συμβάλλουν στην προσέγγιση της αγοράς στόχου μας? Με ποιο τρόπο θα φτάσουν τα προϊόντα στους πελάτες μας? 4.Ποιος είναι ο τρόπος που θα μας φέρει κερδοφορία στην επιχείρηση? 5.Με ποιο τρόπο θα κρατήσουμε στο ανταγωνιστικό μας πλεονέκτημα που προήλθε από την ανάπτυξη καινοτομίας, για τουλάχιστον τόσο διάστημα όσο απαιτείται για την κάλυψη του κόστους καινοτομίας?

Τα 7 ζωτικά σημεία ανάπτυξης μιας στρατηγικής για την καινοτομία Σύμφωνα με τον Cooper(2007) υπάρχουν 7 ζωτικά σημεία στα οποία πρέπει να επικεντρωθεί η επιχείρηση για την δημιουργία μιας επιτυχημένης υπηρεσίας ή ενός προϊόντος. 1.Χρηματοοικονομική διαχείριση: αποτελεί το δυσκολότερο σημείο από πλευράς διαχείρισης για τις επιχειρήσεις. Η λύση για αυτό το πρόβλημα είναι η αντιμετώπιση κάθε καινούργιου προϊόντος/υπηρεσίας ως νέα επένδυση, που απαιτεί ανάλυση και αξιολόγηση από ένα αποτελεσματικό σύστημα διαχείρισης χαρτοφυλακίου. Η διαχείριση του χαρτοφυλακίου: Αποτρέπει την επιχείρηση από την δημιουργία προϊόντων με μικρή απόδοση. Κατευθύνει την επιχείρηση στην επιλογή ορθού αριθμού προϊόντων για ανάπτυξη, βασιζόμενη στην διαθέσιμη χρηματοδότηση. Κατευθύνει την επιχείρηση στην επιλογή ενός συνόλου προϊόντος, που μπορεί κάποια να έχουν μικρή και άλλα μεγάλη απόδοση, αλλά στο σύνολο τους επιστρέφουν υψηλότερη απόδοση και αξία στην επιχείρηση.

Τα 7 ζωτικά σημεία ανάπτυξης μιας στρατηγικής για την καινοτομία (συνέχεια) 2. Η προσήλωση στις ανάγκες του πελάτη (costumer focus): η επιτυχία ενός προϊόντος εξαρτάται από τα εξής: Αν είναι διαφοροποιημένο Αν δίνει λύση στα προβλήματα του πελάτη Αν η πρόταση αξίας που προσφέρεται είναι πειστική. Η βαθύτερη κατανόηση των αναγκών του πελάτη και η ενθάρρυνση για συμμετοχή στην δημιουργία ή βελτίωση προϊόντων, θα καταστήσει επιτυχημένη την δραστηριότητα της επιχείρηση.

Τα 7 ζωτικά σημεία ανάπτυξης μιας στρατηγικής για την καινοτομία (συνέχεια) 3. Αρχική ανάλυση και μελέτη: Πολλές από τις επιχειρήσεις προσπαθούν να εξοικονομήσουν χρόνο με την παράλειψη αυτού του σταδίου. Όμως, αποτελεί μια διαδικασία η οποία θα εμφανιστεί αναγκαστικά στην συνέχεια, και είναι πολύ πιθανό να απαιτήσει πολύ περισσότερο χρόνο από ότι αν γινόταν σε αρχικό στάδιο. Επιπλέον, σε περίπτωση που η επιχείρηση δεν έχει τα απαιτούμενα στοιχεία και πληροφορίες για το καινούργιο προϊόν, αυξάνονται οι πιθανότητες ανάπτυξης ενός μη κερδοφόρου προϊόντος.

Τα 7 ζωτικά σημεία ανάπτυξης μιας στρατηγικής για την καινοτομία (συνέχεια) 4. Ευέλικτη/ προσαρμοζόμενη ανάπτυξη: στις μέρες μας που οι αγορές χαρακτηρίζονται από αστάθεια αλλά και δυναμικότητα. Αυτό σημαίνει ότι οι επιχειρήσεις πρέπει να αξιολογεί κάθε στάδιο της διαδικασίας ανάπτυξης του προϊόντος, ώστε να υπάρχει σωστή ανατροφοδότηση. Φάση 1 : Δημιουργία → Αξιολόγηση → Ανατροφοδότηση → Προσαρμογή ↓ Φάση 2: Δημιουργία → Αξιολόγηση → Ανατροφοδότηση → Προσαρμογή ↓ Κτλ

Τα 7 ζωτικά σημεία ανάπτυξης μιας στρατηγικής για την καινοτομία (συνέχεια) 5. Ομάδες ανάπτυξης του προϊόντος/ υπηρεσίας: για να επιτευχθεί ταχύτερα και αποτελεσματικότερα η ανάπτυξη των νέων προϊόντων, απαιτείται η συμμετοχή όλων των ατόμων που ανήκουν στα υψηλά επίπεδα ιεραρχίας. Θα πρέπει προσδιοριστούν από την αρχή τα εξής: Ποια θα είναι η ομάδα και από ποιους θα αποτελείται? Ποιοι είναι οι κανόνες που θα πρέπει να ακολουθηθούν? Σε ποιον θα αναφέρεται η ομάδα? Πόσο υψηλός είναι ο προϋπολογισμός? Ποιο είναι το χρονοδιάγραμμα για την ανάπτυξη των νέων προϊόντων? Η ομάδα πρέπει να έχει όραμα, στόχους, κίνητρα και αξίες καθώς ο ανθρώπινος παράγοντας αποτελεί βασική κινητήρια δύναμη για την επιτυχημένη ανάπτυξη νέων προϊόντων.

Τα 7 ζωτικά σημεία ανάπτυξης μιας στρατηγικής για την καινοτομία (συνέχεια) 6. Μετρήσεις: θα πρέπει να υπολογίζονται τα αποτελέσματα των διαδικασιών κάθε φάσης, όπως επίσης και να γίνεται έλεγχος των οικονομικών καταστάσεων. Αυτή η διαδικασία συμβάλει στην βελτίωση των πιο πολλών επιχειρήσεων.

Τα 7 ζωτικά σημεία ανάπτυξης μιας στρατηγικής για την καινοτομία (συνέχεια) 7.Μείωση της γραφειοκρατίας: αναφέρεται στην μείωση των γραφειοκρατικών διαδικασιών που εμποδίζουν την καινοτομική δραστηριότητα να αναπτυχθεί.

Εντοπισμός προβλημάτων σχετικών με την καινοτομία και την αντιμετώπιση τους Σύμφωνα με τους Loewe & Dominiquini (2006), κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι μια επιχείρηση δεν πρέπει να λύνει απλά τα προβλήματα που παρουσιάζονται, καθώς η πηγή των προβλημάτων είναι πολύ βαθύτερη από ότι συνήθως θεωρείται. Οι τομείς οι οποίοι θα πρέπει να εξετασθούν για τον εντοπισμό προβλημάτων είναι οι εξής: Διαδικασία καινοτομίας. Στάση και πολιτική ηγεσίας. Κουλτούρα του οργανισμού. Προσωπικό και ικανότητες. Η επιχείρηση θα πρέπει να δώσει έμφαση και στους τέσσερις αυτούς τομείς και όχι να εστιάσει σε εκείνο μόνο τον τομέα που υπάρχει το πρόβλημα.

Καινοτομία και νέα προϊόντα Σύμφωνα με τον Kanter(2006), οι επιχειρήσεις που συγκεντρώνουν όλη την προσοχή τους στην ανάπτυξη ενός ιδιαίτερα καινοτόμου προϊόντος που θα αλλάξει τα δεδομένα της αγοράς, κινδυνεύουν να απορρίψουν άλλες ευκαιρίες που μπορεί να προκύψουν. Όπως επίσης και να παραγκωνίσει τμήματα της επιχειρήσεις από τα οποία μπορεί να γεννηθεί η καινοτομία (marketing, παραγωγή κτλ).

Η συμβατική στρατηγική λογική και η στρατηγική πολύτιμών καινοτομιών. Οι Kim & Mauborgne (1997), έπειτα από έρευνα σε 30 επιχειρήσεις κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι οι όχι και τόσο κερδοφόρες επιχειρήσεις, ακολουθούν την συμβατική στρατηγική λογική, ενώ όσες είχαν υψηλά κέρδη, ακλουθούσαν την στρατηγική πολύτιμών καινοτομιών, όπως την ονόμασαν. Πέντε (5) είναι οι βασικές διαφορές των δύο αυτών στρατηγικών: 1.Οι υποθέσεις που αφορούν τις συνθήκες του κλάδου. 2.Η γνώμη για το σημείο εστίασης της προσοχής της στρατηγικής. 3.Την στάση της διοίκησης για τον τρόπο περαιτέρω ανάπτυξης αλλά και διατήρησης των πελατών. 4.Την αξία που έχουν τα περιουσιακά στοιχεία της επιχείρησης για την ανάπτυξη των δραστηριοτήτων της. 5.Το είδος και το εύρος των προϊόντων/υπηρεσιών.

Διαφορές συμβατικής στρατηγική λογική και στρατηγικής πολύτιμών καινοτομιών Συμβατική στρατηγική λογικήΣτρατηγική πολύτιμων καινοτομιών Οι συνθήκες αγοράς και η υπάρχουσα στρατηγική είναι δεδομένες. Οι συνθήκες αγοράς και η υπάρχουσα στρατηγική δεν είναι δεδομένες. Βασικός σκοπός είναι η κυριάρχηση στην αγορά έναντι των ανταγωνιστών. Η βελτίωση της αξίας της επιχείρησης είναι ο καλύτερος τρόπος κυριάρχησης στην αγορά, χωρίς να αποτελούν οι ανταγωνιστές το πρότυπο σύγκρισης της Η διατήρηση και διεύρυνση του πελατολόγιου, επιτυγχάνεται με την τμηματοποίηση και την κάλυψη των ιδιαίτερων αναγκών του. Η επικέντρωση των προσπαθειών στην ανάπτυξη εκείνων των στοιχείων που είναι σημαντικά για τους πελάτες, θα οδηγήσουν στην προσέλκυση της μάζας των αγοραστών. Επίσης τολμούν να επιτρέψουν σε ήδη υπάρχοντες πελάτες να αποχωρήσουν οικιοθελώς. Τα περιουσιακά στοιχεία αποτελούν δείγμα των δυνατοτήτων τους και μέσο διαπραγμάτευσης. Τι μπορεί δηλαδή να κάνει με όσα διαθέτει. Προτιμούν την μηδενική βάση, τι θα έκανε δηλαδή αν ξεκινούσε η επιχείρηση από την αρχή. Τα προϊόντα δεν ξεφεύγουν από τα συνηθισμένα όρια του κλάδου. Βασικός στόχος είναι η ικανοποίηση των αναγκών των πελατών, άσχετα με το αν ξεπερνά τα συνηθισμένα όρια του κλάδου.

Στρατηγική ανάπτυξης της γνώσης και της καινοτομίας Σύμφωνα με τους Saban et al( 2000), η διαδικασία της μάθησης είναι η συνεχόμενη ικανότητα της επιχείρησης να προσαρμόζει και να επεξεργάζεται νέες πληροφορίες, με σκοπό την βελτίωση των διαδικασιών λήψης απόφασης. Μέσα από αυτή τη συνεχόμενη διαδικασία η επιχείρηση μπορεί να αναπτύξει νέες ιδέες και κατ’ επέκταση νέα προϊόντα.

Στρατηγική ανάπτυξης της γνώσης και της καινοτομίας (συνέχεια) Δέκα (10) βήματα πρέπει να λάβει υπόψη της η επιχείρηση που επιθυμεί και σκοπεύει στην καινοτομία μακροχρόνια, σχετικά με την μάθηση: 1.Η γνώση πρέπει να αποθηκεύεται και να μην υπάρχει προκατάληψη. 2.Να είναι δεκτική σε νέες ιδέες. 3.Όραμα για το μέλλον. 4.Να αποδέχεται τα λάθη σαν μέρος της διαδικασίας. 5.Ελευθερία αποτυχίας στους υπαλλήλους σχετικά με τις καινοτόμες δραστηριότητες της επιχείρησης. 6.Να μαθαίνει από τα λάθη της. 7.Η ποσοτική και ποιοτική πληροφόρηση είναι αναγκαία να δίνεται σε κάθε μέλος που συμμετέχει. 8.Δεν μετριέται μόνο το αποτέλεσμα αλλά και κάθε διαδικασία. 9.Δεν υπάρχουν άριστες λύσεις, μόνο βέλτιστες. 10.Πρέπει να διερευνάται τόσο το παράδοξο, όσο και το προφανές.

Μέθοδοι ανάπτυξης γνώσης. Τρία (3) είναι τα διαδοχικά στάδια ανάπτυξης γνώσης: 1.Είσοδος της πληροφορίας στην επιχείρηση. ↓ 2. Επικοινωνία της πληροφορίας στην επιχείρηση. ↓ 3. Κατάληξη των μελών της επιχείρησης για τον τρόπο ερμηνείας της πληροφορίας.

Μέθοδοι ανάπτυξης γνώσης (συνέχεια). Τρεις είναι η τρόπο εσωτερίκευσης της γνώσης: 1.Μονοκυκλική μέθοδος: αποτελεί την απλή και παθητική αντιμετώπιση του προβλήματος που εμφανίζεται, περιορίζοντας την ανάπτυξη γνώσης. Παρόλο που υπάρχει ανατροφοδότηση, δεν συμβάλει στην κατανόηση των βαθύτερων προβλημάτων και των πηγών τους. 2.Πολυκυκλική μέθοδος: σε αυτή τη μέθοδο, διερευνάται η γενικότερη λειτουργία των διαδικασιών και αξιών της επιχείρησης, αναζητώντας και προτείνοντας ριζικές αλλαγές, για την βελτίωση της απόδοσης της επιχείρησης. Στην συγκεκριμένη μέθοδο, η επιχείρηση δεν αναμένει να προκύψει κάποιο πρόβλημα. Όμως, περιορίζει την ανατροφοδότηση και είναι για μικρό χρονικό διάστημα. 3.Συνεχής προώθηση της γνώσης: χρησιμοποιείται για μακροπρόθεσμο προσανατολισμό, περιέχει και την διαδικασία της μάθησης και την αντιμετώπιση προβλημάτων ή ευκαιριών, και απαιτεί συνεχόμενη ανατροφοδότηση. Με βάση τις διαδικασίες που παρεμπόδιζαν ή διευκόλυναν στο παρελθόν τις διάφορες διαδικασίες, αναπτύσσονται προγράμματα για την βελτίωση τους. Όπως αποδείχτηκε από έρευνα, οι επιχειρήσεις που υιοθετούν αυτή την τακτική Έχουν κατανοήσει καλύτερα ποιοι είναι εκείνοι οι παράγοντες που οδηγούν σε αποτυχία ή επιτυχία των νέων προϊόντων. Διατυπώνουν επιχειρηματικούς στόχους Χρησιμοποιούν καλύτερα μέτρα για τον έλεγχο της επίδοσης των νέων προϊόντων. Όλα τα παραπάνω φανερώνουν την τεράστια σημασία της μάθησης, καθιστώντας την κύριο παράγοντα ανάπτυξης καινοτομιών.

Η στρατηγική της επιχείρησης απέναντι στις νέες ιδέες. Σύμφωνα με τον Kotler (1991) υπάρχουν 5 παράγοντες σαν κομμάτια της στρατηγικής των επιχειρήσεων απέναντι στις καινούργιες ιδέες που εμφανίζονται, για την προώθηση της καινοτομίας: 1.Ώθηση των εργαζομένων να εκφράζουν τις ιδέες τους. 2.Οι ιδέες αυτές πρέπει να γράφονται και να αποστέλλονται στον Υπεύθυνο Ιδεών. Μέσα στις προτάσεις αυτές θα πρέπει να συμπεριλαμβάνονται: Η περιγραφή της ιδέας. Η περιγραφή της αγοράς στόχου. Μια εκτίμηση για το μέγεθος της αγοράς. Μια εκτίμηση για την τιμή του προϊόντος. Ποια είναι η κατάλληλη στιγμή για ανάπτυξη του προϊόντος. Μια εκτίμηση για το κόστος ανάπτυξης και παραγωγής του προϊόντος. Το ποσοστό αποδοχής του προϊόντος. 3.Κάθε βδομάδα θα πρέπει να ελέγχονται και μελετούνται οι προτεινόμενες ιδέες από την Επιτροπή Ιδεών. 4.Διαχωρισμός των ιδεών που απορρίπτονται, είναι οριακές ή ελπιδοφόρες. 5.Κάποιο από τα μέλη της Επιτροπής θα πρέπει να κάνει μια μικρή μελέτη των ελπιδοφόρων ιδεών και να ενημερώσει την υπόλοιπη επιτροπή για την τελική απόφαση απόρριψης ή αποδοχής της ιδέας.

Οι Κόκκινοι και Γαλάζιοι Ωκεανοί Οι Κόκκινοι και Γαλάζιοι Ωκεανοί αποτελούν αντικρουόμενες στρατηγικές των επιχειρήσεων. Οι Κόκκινοι Ωκεανοί αποτελούν τις ήδη υπάρχουσες αγορές με τα εξής χαρακτηριστικά: 1.Αποτελούν τις αγορές που υπάρχουν σήμερα. 2.Τα όρια τους είναι γνωστά και αποδεκτά από τις επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται σε αυτές. 3.Υπάρχει έντονος ανταγωνισμός και κυρίαρχος σκοπός των επιχειρήσεων είναι η κατάκτηση του μεγαλύτερου μεριδίου αγοράς. Υπάρχουν φορές που ο ανταγωνισμός είναι τόσο έντονος με αποτέλεσμα να ματώνει ο Ωκεανός, δίνοντας το μεταφορικό όνομα «Κόκκινος Ωκεανός» στην στρατηγική αυτή. 4.Τα περιθώρια κέρδους μειώνονται, όσο αυξάνεται ο αριθμός των επιχειρήσεων στον κλάδο. 5.Απευθύνονται σε niche αγορές και τα προϊόντα είναι συνηθισμένα. Για να καταφέρει μια επιχείρηση να είναι ανταγωνιστική θα πρέπει να : Νικήσει τους ανταγωνιστές. Επικεντρωθεί στο υπάρχον πελατολόγιο. Αξιοποιήσει και εκμεταλλευτεί την υπάρχουσα ζήτηση. Να δημιουργήσει είτε εύκολη αξία στους πελάτες με χαμηλό κόστος, είτε να έχει υψηλό κόστος για υψηλότερη αξία. Οι στρατηγικές τις να είναι στρατηγικές διαφοροποίησης ή χαμηλού κόστους.

Οι Κόκκινοι και Γαλάζιοι Ωκεανοί(συνέχεια) Οι πιο γνωστές επιχειρηματικές στρατηγικές επιλογές για αγορές «Κόκκινων Ωκεανών» είναι εκείνες που έχουν σχεδιάζει να επιτύχουν: Στην ανάπτυξη πωλήσεων. Στην ανάπτυξη κεφαλαίων. Ή στον συνδυασμό των παραπάνω. Η βασική ιδέα που διέπει αυτές τις επιχειρήσεις είναι ότι με την ύπαρξη του συνεχώς μεταβαλλόμενου περιβάλλοντος θα πρέπει να αναπτυχθούν για να καταφέρουν να επιβιώσουν.

Οι Κόκκινοι και Γαλάζιοι Ωκεανοί(συνέχεια) Υπάρχουν οκτώ (8) κύριες κατηγορίες στρατηγικών ανάπτυξης μιας επιχείρησης: 1.Κάθετη ολοκλήρωση προς τα εμπρός: αναφέρεται στην απόκτηση ελέγχου διανομέων ή λιανοπωλητών των προϊόντων της επιχείρησης. 2.Κάθετη ολοκλήρωση προς τα πίσω: αναφέρεται στην αγορά των προμηθευτών της επιχείρησης. 3.Οριζόντια ολοκλήρωση: αναφέρεται στην αγορά των ανταγωνιστών της επιχείρησης. 4.Διείσδυση αγοράς: αναφέρεται στην απόκτηση μεγαλύτερου μεριδίου αγοράς για υπάρχοντα προϊόντα, σε υπάρχουσες αγορές με την βοήθεια κινήσεων marketing.

Οι Κόκκινοι και Γαλάζιοι Ωκεανοί(συνέχεια) 5. Ανάπτυξη αγοράς: αναφέρεται στην εξάπλωση των υπαρχόντων προϊόντων σε καινούργιες γεωγραφικές περιοχές. 6. Ανάπτυξη προϊόντων: αναφέρεται στην αύξηση πωλήσεων μέσα από την βελτίωση των υπαρχόντων προϊόντων ή την δημιουργία καινούργιων προϊόντων. 7. Συσχετιζόμενη διαφοροποίηση: δηλαδή η εισαγωγή νέων συσχετιζόμενων προϊόντων. 8. Ασυσχέτιστη διαφοροποίηση: δηλαδή η πρόσθεση νέων προϊόντων που δεν σχετίζονται με τα ήδη υπάρχοντα προϊόντα της επιχείρησης.

Γαλάζιοι Ωκεανοί Οι «Γαλάζιοι Ωκεανοί» αναφέρονται σε αγορές που δεν είναι γνωστές, δεν υπάρχουν σήμερα, ούτε υπάρχει ανταγωνισμός. Έχουν τα εξής χαρακτηριστικά (Harvard Business Review, Οκτώβριος 2004) : 1.Η ζήτηση σε αυτές τις αγορές περισσότερο δημιουργείται από ότι ικανοποιείται. 2.Τα περιθώρια κέρδους και ανάπτυξης είναι μεγάλα. 3.Επειδή δεν υπάρχει αρχικά ανταγωνισμός, δεν υπάρχουν κανόνες ανταγωνισμού. 4.Για την δημιουργία γαλάζιων ωκεανών χρειάζεται η προσφορά να είναι μεγαλύτερη από την ζήτηση.

Γαλάζιοι Ωκεανοί Δύο είναι οι τρόποι δημιουργίας γαλάζιων ωκεανών: 1.Δημιουργία καινούργιων αγορών (πχ ebay). 2.Διεύρυνση των ορίων αγοράς ενός κόκκινου ωκεανού (πχ η Καναδέζικη επιχείρηση Cirque που κατάφερε να συνδυάσει θεατρικές παραστάσεις με το τσίρκο, αναπτύσσοντας μια καινούργια κερδοφόρα αγορά). Παρόλο που ο όρος «γαλάζιοι ωκεανοί» είναι σύγχρονος, υπήρχαν πάντοτε. Για παράδειγμα πριν ένα αιώνα δημιουργήθηκαν αγορές πετρελαίου, αυτοκινητοβιομηχανίες και μουσικές βιομηχανίες, που συνεχίζουν να δραστηριοποιούνται μέχρι σήμερα πασίγνωστες και πολύ κερδοφόρες επιχειρήσεις.

Γαλάζιοι Ωκεανοί Η αρχή της δημιουργίας γαλάζιων ωκεανών είναι η καινοτομία. Για να δημιουργηθεί ένας γαλάζιος ωκεανός πρέπει να αναπτυχθεί μια ιδέα που θα προσφέρει αξία και στον αγοραστή αλλά και στην επιχείρηση. Επιπλέον, θεωρείται αναγκαία η δημιουργία αξίας στην αγορά με ταυτόχρονη αφαίρεση εκείνων των σημείων που δεν προσδίδουν σημαντική αξία.

Γαλάζιοι Ωκεανοί Πολλοί θεωρούν ότι οι γαλάζιοι ωκεανοί δεν αποτελούν τίποτα παραπάνω από τις ήδη γνωστές έννοιες του management, δηλαδή της καινοτομίας, των ανταγωνιστικών στοιχείων, στην επέκταση του πελατολογίου κτλ. Η κύρια διαφορά που υπάρχει μεταξύ των άλλων γνωστών θεωριών στρατηγικής επίτευξης ανταγωνιστικού πλεονεκτήματος είναι ότι στην στρατηγική γαλάζιων ωκεανών θα πρέπει να επιτευχθεί συνδυασμός ηγεσίας κόστους και διαφοροποίησης, κάτι που διαφέρει από την θεωρία του Porter που διαχωρίζει τις δυο αυτές στρατηγικές.

Παραδοσιακό management και οι Γαλάζιοι Ωκεανοί Ο Michael Porter θεωρεί αδύνατη την ανάπτυξη των στρατηγικών διαφοροποίησης και ηγεσίας κόστους. Επίσης θεωρεί ότι για αν επιτύχει μια επιχείρηση πρέπει να διαλέξει ποια στρατηγική θα ακολουθήσει και να μείνει σε αυτήν με συνέπεια.( Παπαδάκης, 2007). Όσοι υποστηρίζουν τις θεωρίες του Porter, πιστεύουν ότι οι δυο αυτές στρατηγικές αποκλείουν η μια την άλλη, καθώς η στρατηγική διαφοροποίησης απαιτεί υψηλό κόστος, ενώ η στρατηγική ηγεσίας κόστους απαιτεί ελαχιστοποίηση του κόστους. Με αυτό τον τρόπο αν μια επιχείρηση υιοθετήσει και τις δύο αυτές στρατηγικές, θα φτάσει σε κάποιο σημείο που η περαιτέρω μείωση του κόστους θα αποκλείσει κάποιες πηγές διαφοροποίησης. (Παπαδάκης,2007). Σε αυτό το σημείο καθορίζονται τα όρια συμβατότητας των δύο στρατηγικών του Porter.

Παραδοσιακό management και οι Γαλάζιοι Ωκεανοί (συνέχεια). Όμως όλα όσα ειπώθηκαν δεν είναι απόλυτα καθώς τα σύγχρονα συστήματα προσφέρουν μείωση κόστους με ταυτόχρονη διαφοροποίηση και βελτίωση των προϊόντων. Τέτοια συστήματα είναι τα εξής: 1.Just In Time (JIT) παραγωγή: η βασική ιδέα που διέπει αυτό το σύστημα είναι η ανάπτυξη ενός συστήματος που θα μπορεί να καλύπτει τις ανάγκες και απαιτήσεις των πελατών για προϊόντα καλύτερης ποιότητας, σε καλύτερη τιμή και στον κατάλληλο, επιθυμητό χρόνο.

Παραδοσιακό management και οι Γαλάζιοι Ωκεανοί (συνέχεια). 2. Ανασχεδιασμός επιχειρησιακών διαδικασιών: αναφέρεται στην βελτίωση των διαδικασιών και λειτουργιών της επιχείρησης σε συνεχόμενη βάση, για την μείωση του κόστους λειτουργίας, την βελτίωση της εξυπηρέτησης των πελατών και την αύξηση της. 3. Διοίκηση ολικής ποιότητας: αυτό το σύστημα έχει στόχο την βελτίωση της ποιότητας και παραγωγικότητας μιας επιχείρησης. Αυτό επιτυγχάνεται μέσα από την συμμετοχή όλου του ανθρώπινου δυναμικού σε διαδικασίες που θα βελτιώνουν συνεχώς τις λειτουργίες της επιχείρησης. 4. Συνεργασία με τους προμηθευτές. 5. Περιορισμός γκάμας προσφερόμενων προϊόντων.

Ανάπτυξη καινοτόμων προϊόντων Λόγοι αναγκαιότητας για ανάπτυξη νέων προϊόντων από μια επιχείρηση Μερικοί από τους λόγους που οδηγούν τις επιχειρήσεις να επενδύουν περισσότερο στην ανάπτυξη καινοτόμων προϊόντων είναι οι εξής: Η ραγδαία τεχνολογική ανάπτυξη. Ο ισχυρός παγκόσμιος ανταγωνισμός. Οι συνεχώς μεταβαλλόμενες συνθήκες. Οι ευκαιρίες κέρδους που αλλάζουν ταχέως. (Owens,2007)

Λόγοι αναγκαιότητας για ανάπτυξη νέων προϊόντων από μια επιχείρηση Οι βασικοί λόγοι για την ανάπτυξη καινούργιων προϊόντων, σύμφωνα με τον Kotler, είναι οι εξής: 1.Υπάρχοντα προϊόντα θα περάσουν στο στάδιο της παρακμής: Η τεχνολογία συνεχώς αλλάζει. Ο ανταγωνισμός αυξάνεται. Ολοκληρώνεται κύκλος ζωής των προϊόντων. 2.Οι πελάτες θέλουν νέα προϊόντα: Μεταβάλλονται οι προτιμήσεις των πελατών. Οι ανάγκες τους διαφοροποιούνται με τον καιρό.

Οι 8 φάσεις της διαδικασίας ανάπτυξης νέων προϊόντων 1.Η ιδέα γεννιέται. 2.Η ιδέα αξιολογείται. 3.Αναπτύσσεται και δοκιμάζεται η ιδέα. 4.Σχεδιάζεται η στρατηγική marketing. 5.Γίνεται επιχειρηματική ανάλυση. 6.Αναπτύσσεται το προϊόν. 7.Πραγματοποιείται δοκιμή στην αγορά. 8.Εισάγεται το προϊόν στην αγορά.

Οι 8 φάσεις της διαδικασίας ανάπτυξης νέων προϊόντων 1.Η ιδέα γεννιέται: αναφέρεται στο πρώτο στάδιο ανάπτυξης νέου προϊόντος, καθώς για την ανάπτυξη της κάθε καινοτομίας απαιτείται η γέννηση της ιδέας, που μπορεί να προέλθει από διάφορες πηγές. Οι σημαντικότερες πηγές είναι οι εξής: Πελάτες (επιθυμίες & ανάγκες) Ανταγωνιστές (Κινήσεις των ανταγωνιστών). Εργαζόμενοι (προτάσεις που διατυπώνουν). Άτομα των δικτύων διανομής. Ηγεσία. Έρευνες από πανεπιστήμια. Αποτελέσματα από συμβουλευτικές εταιρίες έρευνας αγοράς και marketing. Το μεγαλύτερο ποσοστό ιδεών προέρχεται από τους πελάτες. (Von Hippel, 1988). Η ιδέα δεν αποτελεί κάτι που θα έρθει τυχαία ή από μόνη της, γι’ αυτό όλος ο οργανισμός πρέπει να είναι σε συνεχόμενη διαδικασία εξεύρεσης ιδεών.

Οι 8 φάσεις της διαδικασίας ανάπτυξης νέων προϊόντων (συνέχεια) 2. Αξιολόγηση ιδεών: σε αυτό το στάδιο εντοπίζονται οι ιδέες που θα πρέπει να απορριφθούν, κάτι που θα πρέπει να γίνει όσο πιο γρήγορα γίνεται, λόγω της αύξησης του κόστους ανάπτυξης προϊόντων σε κάθε φάση της διαδικασίας. Θα πρέπει να αποφευχθούν δυο τύποι σφαλμάτων: Σφάλμα απόρριψης: αναφέρεται στην απόρριψη μιας καλής ιδέας και αν η συχνότητα του σφάλματος είναι μεγάλη, υποδεικνύει την συντηρητική σκέψη της διοίκησης. Σφάλμα αποδοχής: αναφέρεται στην αποδοχή μιας κακής ιδέας για ανάπτυξη, που θα έχει σαν αποτέλεσμα μειωμένα αναμενόμενα κέρδη.

Οι 8 φάσεις της διαδικασίας ανάπτυξης νέων προϊόντων (συνέχεια) 3. Αναπτύσσεται και δοκιμάζεται η ιδέα: η ιδέα αποτελεί το πιθανό προϊόν που θα αναπτυχθεί, και αυτό θα πρέπει να μετατραπεί στην ορολογία του καταναλωτή, δηλαδή στην εικόνα του προϊόντος. Η εικόνα αποτελεί την εικόνα εκείνη που καταλαβαίνουν οι καταναλωτές από ένα πραγματικό ή πιθανό προϊόν. Η ιδέα είναι δυνατό να μετατραπεί σε πολλές διαφορετικές εικόνες, εντάσσοντας το σε διαφορετική κατηγορία προϊόντων. Πρέπει λοιπόν να προσδιοριστεί η εικόνα αλλά και ο ανταγωνισμός του προϊόντος.

Οι 8 φάσεις της διαδικασίας ανάπτυξης νέων προϊόντων (συνέχεια) 3. Αναπτύσσεται και δοκιμάζεται η ιδέα Εξίσου σημαντικό θεωρείται το στάδιο της δοκιμής. Σε αυτή τη φάση θα πρέπει να μετρηθούν και ελεγχθούν οι εξής παράγοντες σύμφωνα με τον Kotler (1991): 1)Πόσο σαφή και πειστικά είναι το επιχειρήματα του προϊόντος. 2)Πόσο αναγκαία είναι η ανάπτυξη του συγκεκριμένου προϊόντος. 3)Πόσο θα διαφοροποιείται από τα ανταγωνιστικά προϊόντα. 4)Ποια θα είναι η αξία που θα αντιλαμβάνονται οι καταναλωτές. 5)Ποια είναι η αγορά στόχος και πόσο συχνά θα αγοράζουν το προϊόν.

Οι 8 φάσεις της διαδικασίας ανάπτυξης νέων προϊόντων (συνέχεια) 4. Σχεδιασμός στρατηγικής marketing: αποτελείται από τον προσδιορισμό και περιγραφή τριών βασικών βημάτων (Kotler,1991): Βήμα 1 Προσδιορισμός και περιγραφή για: Το μέγεθος της αγοράς στόχου. Τη δομή της αγοράς στόχου. Την συμπεριφορά της αγοράς στόχου. Τον στόχο πωλήσεων Τον στόχο μεριδίου αγοράς Τα επιδιωκόμενα κέρδη των πρώτων ετών Βήμα 2 Προσδιορισμός και περιγραφή για: Την τιμή του προϊόντος Την στρατηγική διανομής. Τον προϋπολογισμό marketing για τον πρώτο χρόνο Βήμα 3 Προσδιορισμός και περιγραφή για: Το στόχο για μακροχρόνιες πωλήσεις. Το στόχο για τα κέρδη Τη διαχρονική στρατηγική marketing.

Οι 8 φάσεις της διαδικασίας ανάπτυξης νέων προϊόντων (συνέχεια) 5. Επιχειρηματική ανάλυση: σε αυτό το σημείο θα πρέπει να αξιολογηθεί η ελκυστικότητα της ιδέας από τη μεριά της κερδοφορίας. Απαιτείται η εκτίμηση των πωλήσεων. Έπειτα θα πρέπει να γίνει εκτίμηση κόστους και κερδών από τα τμήματα έρευνας& ανάπτυξης, σχεδιασμού, marketing, και χρηματοοικονομικών. Τα κυριότερα σημεία ανάλυσης είναι ο προσδιορισμός : Η χρονική περίοδος αποπληρωμής της επένδυσης ή η περίοδος επανείσπραξης των επενδυμένων κεφαλαίων. Δηλαδή το χρονικό διάστημα που η επιχείρηση εισπράττει την επένδυση και κάποιο ποσό απόδοσης

Οι 8 φάσεις της διαδικασίας ανάπτυξης νέων προϊόντων (συνέχεια) 6. Ανάπτυξη προϊόντος: στο στάδιο αυτό εξετάζεται αν από τεχνικής και εμπορικής απόψεως είναι δυνατή η ανάπτυξη του προϊόντος. Το στάδιο αυτό το αναλαμβάνει συνήθως το τμήμα Ε&Α ή το τμήμα σχεδιασμού, και το κόστος είναι αρκετά υψηλότερο σε σχέση με τα προηγούμενα στάδια. Το τμήμα Ε&Α αναπτύσσει διάφορες εκδοχές του προϊόντος, όμως κάθε εκδοχή πρέπει να έχει πάντοτε να ικανοποιούν τα εξής κριτήρια: Θα πρέπει οι καταναλωτές να καταλαβαίνουν ότι ενσωματώνονται όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά που υπάρχουν στην περιγραφή της ιδέας του προϊόντος. Σε κανονικές συνθήκες, τα προϊόντα αυτά πρέπει να είναι ασφαλή. Το κόστος παραγωγής πρέπει να είναι εντός του προϋπολογισμένου κόστους.

Οι 8 φάσεις της διαδικασίας ανάπτυξης νέων προϊόντων (συνέχεια) 7. Δοκιμή στην αγορά: εδώ, σκοπός μας είναι να εξετάσουμε τις αντιδράσεις των καταναλωτών αλλά και των πωλητών Σε σχέση με τον χειρισμό και τη χρήση του προϊόντος. Να προσδιορίσουμε το μέγεθος της αγοράς. Τι είδους δοκιμή θα πραγματοποιηθεί. Πόση δοκιμή χρειάζεται. Το τελευταίο επηρεάζεται από : Το κόστος της επένδυσης. Τον κίνδυνο που υπάρχει στην επένδυση. Την στενότητα του χρόνου. Το κόστος της έρευνας.

Οι 8 φάσεις της διαδικασίας ανάπτυξης νέων προϊόντων (συνέχεια) 8. Είσοδος στην αγορά: το στάδιο αυτό κοστίζει περισσότερο από κάθε προηγούμενο στάδιο γιατί αναπτύσσεται το προϊόν, κάτι που σημαίνει ότι απαιτείται υπογραφή συμβολαίων παραγωγής, αγορά ή ενοικίαση εγκαταστάσεων παραγωγής και έρευνα marketing.

Οι 8 φάσεις της διαδικασίας ανάπτυξης νέων προϊόντων (συνέχεια) Πιο συγκεκριμένα, σύμφωνα με τον Kotler, πρέπει να ληφθούν υπόψη τα εξής: Επιλογή σωστού χρόνου: 1.Να εισέλθει πρώτη στην αγορά: αν συμβεί αυτό κατοχυρώνει τον τίτλο του ηγέτη, εξασφαλίζει πελατεία και καλός αντιπροσώπους. 2.Να εισέλθει παράλληλα με τον ανταγωνιστή: σε αυτή τη περίπτωση οι επιχειρήσεις ανταγωνίζονται ταυτόχρονα για την απόκτηση καλύτερων δικτύων διανομής, πελατών, αντιπροσώπων, και εκπαιδεύουν ταυτόχρονα τους υπαλλήλους τους. Θα υπερισχύσει όποιος είναι καλύτερα προετοιμασμένος στην ανάπτυξη διαδικασιών marketing ή εξυπηρέτησης πελατών κτλ. 3.Να εισέλθει μετά τον ανταγωνιστή: εδώ η επιχείρηση χάνει τον τίτλο του ηγέτη, όμως ο ανταγωνιστής επωμίζεται όλο το κόστος εκπαίδευσης και η επιχείρηση θα γνωρίζει πώς να αποφύγει λάθη που έγιναν από την ηγέτιδα επιχείρηση. Η εποχικότητα του προϊόντος αλλά και η ύπαρξη αποθεμάτων του προϊόντος που θα αντικατασταθεί καθορίζουν πότε θα είναι ο κατάλληλος χρόνος εισόδου.

Οι 8 φάσεις της διαδικασίας ανάπτυξης νέων προϊόντων (συνέχεια) Επιλογή κατάλληλου τόπου: Στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις δεν υπάρχει η δυνατότητα προώθησης σε όλη την χώρα, γι’ αυτό επιλέγεται η καταλληλότερη γεωγραφική περιοχή και στην συνέχεια επεκτείνονται. Οι μεγάλες επιχειρήσεις διαλέγουν ευρύτερες περιοχές αρχικά και στην συνέχεια μετακινούνται στις επόμενες. Τα κριτήρια επιλογής της πρώτης αλλά και κάθε επόμενης αγοράς είναι τα εξής: 1.Δυνατότητες της αγοράς. 2.Φήμη της επιχείρησης στην περιοχή. 3.Το κόστος αποθέματος στο δίκτυο. 4.Πόσο ποιοτικά είναι τα στοιχεία της έρευνας στην περιοχή. 5.Πόσο επηρεάζει η περιοχή αυτή άλλες περιοχές. 6.Εισαγωγή καινούργιων προϊόντων από ανταγωνιστές.

Οι 8 φάσεις της διαδικασίας ανάπτυξης νέων προϊόντων (συνέχεια) Επιλογή αγορών στόχων: κάθε επιχείρηση επιθυμεί να έχει υψηλές πωλήσεις και ταχεία εξάπλωση και σε άλλες αγορές στόχους. Γι’ αυτό θα πρέπει να επιλέγεται η αγορά στόχος που έχει τα περισσότερα από τα ακόλουθα χαρακτηριστικά: 1.Γρήγορη υιοθέτηση του προϊόντος. 2.Συχνή χρήση του προϊόντος. 3.Θετική άποψη για το προϊόν. 4.Το κόστος για την εύρεση των μελών της αγοράς αυτής να μην είναι υψηλό. 5.Η γνώμη τους να είναι βαρυσήμαντη.

Οι 8 φάσεις της διαδικασίας ανάπτυξης νέων προϊόντων (συνέχεια) Επιλογή της στρατηγικής εισόδου στην αγορά: Σχεδιάζεται η στρατηγική διείσδυσης στην αγορά και μοιράζονται οι οικονομικοί πόροι του marketing στα διάφορα εργαλεία του που θα χρησιμοποιηθούν (πχ διαφημίσεις, έρευνα marketing, δημόσιες σχέσεις κτλ).

Πιθανοί λόγοι αποτυχίας για ένα νέο προϊόν 1.Υπερεκτίμηση του μεγέθους της αγοράς. 2.Κακός σχεδιασμός του προϊόντος. 3.Λάθος τοποθέτηση του προϊόντος στην αγορά. 4.Υψηλή κοστολόγηση του προϊόντος. 5.Περισσότερα έξοδα από όσα αναμενόμενα κέρδη. 6.Μη αποτελεσματική προώθηση. 7.Ισχυρότερη αντίδραση από τους ανταγωνιστές από εκείνη που αναμέναμε.

Παράγοντες που εμποδίζουν την επιτυχή δημιουργία ενός νέου προϊόντος. 1.Έλλειψη καλών ιδεών για νέα προϊόντα. 2.Νομικοί και κοινωνικοί περιορισμοί. 3.Υψηλό κόστος δημιουργίας νέου προϊόντος. 4.Έλλειψη χρηματικών πόρων. 5.Μη εξειδικευμένο προσωπικό. 6.Σύντομος κύκλος ζωής του προϊόντος εξαιτίας της ταχείας αντιγραφής του από ανταγωνιστές. 7.Μικρός χρόνος ανάπτυξης νέου προϊόντος, καθώς φοβούνται την γρήγορη αντίδραση των ανταγωνιστών.

Πόσο πραγματικά καινοτόμο είναι ένα νέο προϊόν? Οι επιχειρήσεις την δεκαετία του 1990 επένδυαν περισσότερα σε καινοτομίες και είχαν μεγάλα περιθώρια κέρδους. Σήμερα οι επιχειρήσεις προτιμούν να διαφοροποιούν τα προϊόντα και να προσαρμόζονται στις συνθήκες του περιβάλλοντος παρά να αναπτύσσουν πραγματικές καινοτομίες. (Cooper,2007).

Πόσο πραγματικά καινοτόμο είναι ένα νέο προϊόν? Σύμφωνα με τους Booz, Allen & Hamilton, η παρακάτω κλίμακα χρησιμοποιείται ως μέτρο ιεράρχησης των καινούργιων προϊόντων ανάλογα με το πόσο καινοτόμα είναι. 1= περισσότερο καινοτόμο..... έως 6=λιγότερο καινοτόμο 1.Καινούργιο σε παγκόσμιο επίπεδο: φτιάχνει μια εντελώς καινούργια αγορά. Δηλαδή το προϊόν πρέπει να είναι νέο και για την επιχείρηση αλλά και για την αγορά. Μόνο το 10% των προϊόντων και είναι εκείνα που κοστίζουν περισσότερο και έχουν μεγαλύτερο ρίσκο. 2.Καινούργια γκάμα προϊόντων: για πρώτη φορά διεισδύετε σε μια υπάρχουσα αγορά καινούργιο προϊόν. 3.Προσθήκη στις υπάρχουσες αγορές νέα προϊόντα. 4.Βελτίωση υπαρχόντων προϊόντων. 5.Τοποθέτηση υπαρχόντων προϊόντων σε νέες αγορές ή νέα τμήματα 6.Μείωση του κόστους ενός προϊόντος που ήδη υπάρχει κρατώντας σταθερή την ποιότητα αλλά και την απόδοση του.

Τι πιστεύουν οι ίδιοι οι Managers για την καινοτομία του προϊόντος. Το 87% των μάνατζερ που ερωτήθηκαν απάντησαν πως δέχονται πιέσεις για την ανάπτυξη καινοτόμων προϊόντων (Owens,2007). Μια έρευνα του 2006, σύμφωνα με τον Schuman, βγήκαν τα εξής αποτελέσματα 1.Όλοι συμφωνούν ότι η καινοτομία είναι απαραίτητη για την επιτυχία μιας επιχείρησης. 2.Λιγότεροι από το μισό δείγμα του πληθυσμού που ερωτήθηκαν θεωρούν τις επιχειρήσεις τους ιδιαίτερα ικανές στην ανάπτυξη καινούργιων προϊόντων. 3.Διπλάσιος χρόνος χρειάζεται από τον σχεδιασμό έως την γραμμή παραγωγής για ένα εντελώς καινοτόμο προϊόν, από ότι η παραγωγή ενός απλά διαφοροποιημένου προϊόντος. 4.Για να επιτύχει ένα νέο προϊόν πρέπει να είναι προσανατολισμένο στις ανάγκες των καταναλωτών, όπως επίσης χρειάζεται χρόνο και κεφάλαια. 5.Κύρια προτεραιότητα της επιχείρησης πρέπει να γίνει η έρευνα, η προώθηση και η ανάπτυξη των νέων προϊόντων. 6.Παρόλο που το κόστος αυξάνεται όταν αναπτύσσεται η καινοτομία, η πετυχημένη ανάπτυξη προϊόντων είναι ο μοναδικός τρόπος για να επιβιώσουν και να αναπτυχθούν οι επιχειρήσεις σήμερα. Από 60% έως 90% αποτυχία σημειώνουν οι προσπάθειες ανάπτυξης καινοτομίας όσο σημαντικές και αν είναι για την επιβίωση των επιχειρήσεων, καθώς αποτελούν μια δύσκολη και με μεγάλο κόστος διαδικασία.

Προσδιοριστικοί παράγοντες επιτυχίας ή αποτυχίας ενός νέου προϊόντος Μόνο το 10% των προϊόντων που εισάγονται στην αγορά απολαμβάνουν την εμπορική επιτυχία (The Wall Street Journal,1997). Για το λόγο αυτό πολλοί επιστήμονες και ερευνητές έχουν προσπαθήσει να προσδιορίσουν εκείνους τους παράγοντες που καθιστούν ένα προϊόν επιτυχημένο ή όχι. Όμως τα αποτελέσματα δεν είναι σαφή και ξεκάθαρα: Υπάρχουν μελέτες που προσδιορίζουν πάνω από εβδομήντα (70) παράγοντες που θεωρούνται αναγκαίοι για την επιτυχία ενός προϊόντος (Balachandra&Friar, 1997). Άλλες έρευνες αναφέρουν μόνο τρεις (3) και άλλες πάνω από δώδεκα (12) (Balachandra, 2000). Τέλος, υπάρχουν παράγοντες που αναφέρονται μόνο σε μια μελέτη (Balachandra, 2000).

Οι τρεις διαστάσεις ενός νέου προϊόντος 1.Είδος καινοτομίας. 2.Είδος της αγοράς. 3.Είδος της χρησιμοποιούμενης τεχνολογίας (Balachandra&Friar, 1997). 1. Είδος καινοτομίας: υπάρχουν τρία είδη καινοτομίας σύμφωνα με τον Jonsson Ριζική καινοτομία: αναφέρεται στην δημιουργία ενός εξολοκλήρου νέου προϊόντος, που έχει τη δυνατότητα να δημιουργήσει καινούργιο πεδίο δράσης των επιχειρήσεων. Ειδικές ή προσαρμοστικές καινοτομίες: αναφέρεται στις βελτιώσεις των υπαρχόντων προϊόντων ή διαδικασιών μιας επιχείρησης. Αυξητικές καινοτομίες: αναφέρεται σε μικρές και σταδιακές βελτιωτικές κινήσεις για τα υπάρχοντα προϊόντα.

Οι τρεις διαστάσεις ενός νέου προϊόντος (συνέχεια). Αυξητική καινοτομία: η βασική και η σύνθετη καινοτομία παραμένουν ίδιες. Υπάρχουν μικρές βελτιωτικές αλλαγές στο προϊόν σχετικά με την ευκολία χρήσης, την εμφάνιση του προϊόντος κτλ. επειδή η τεχνολογία είναι δοκιμασμένη, υπάρχουν μεγαλύτερες πιθανότητες για τεχνική επιτυχία. Είναι σχετικά εύκολος ο χρηματοοικονομικός και χρονικός προγραμματισμός. Από την άλλη πλευρά, υπάρχει μεγάλη πίεση για μείωση του κόστους και επιτάχυνση της ανάπτυξης της καινοτομίας. Ο παράγοντας της τεχνολογίας δεν παίζει σημαντικό ρόλο στη συγκεκριμένη περίπτωση, γιατί η τεχνολογία είναι δοκιμασμένη. Ριζική καινοτομία: εξαιτίας της αβεβαιότητας για τα τεχνικά θέματα, ο χρονικός και ο χρηματοοικονομικός προγραμματισμός, αλλά και η οργανωτική δομή πρέπει να είναι ευέλικτα για την ταχύτερη επίλυση προβλημάτων. Επειδή η τεχνολογία δεν είναι τόσο οικεία και προσιτή στον καταναλωτή, όπως η πιθανότητα επιτυχίας της τεχνολογίας είναι μικρή. Λόγω της μη ξεκάθαρης εικόνας που έχουμε για την αγορά, οι παράγοντες επιτυχίας που σχετίζονται με αυτήν δεν έχουν ιδιαίτερη αξία. Η αξία και ανωτερότητα του προϊόντος δεν μπορεί να προσδιοριστεί μιας και δεν υπάρχουν παρόμοια προϊόντα στην αγορά. Σημαντικό ρόλο κατέχει ο τρόπος συνδυασμού της παραγωγής και προώθησης του προϊόντος. (Balachandra,2000)

Οι τρεις διαστάσεις ενός νέου προϊόντος (συνέχεια). Προσδιοριστικές ερωτήσεις για το είδος της καινοτομίας : 1.Μοιάζουν οι βασικές διαδικασίες χειρισμού της ανάπτυξης του νέου προϊόντος με κάποιο άλλο που ήδη υπάρχει? 2.Οι τεχνικές που χρησιμοποιούνται είναι σχετικά γνωστές? 3.Έχει ήδη στην κατοχή της η επιχείρηση τους απαραίτητους πόρους? 4.Είναι δυνατή η παραγωγή του με τις υπάρχουσες εγκαταστάσεις? Αν οι ερωτήσεις απαντηθούν με καταφατικό τρόπο τότε η καινοτομία είναι αυξητική, αν όχι τότε είναι ριζική. Σε κάθε περίπτωση οι παράγοντες επιτυχίας είναι διαφορετικοί.

Οι τρεις διαστάσεις ενός νέου προϊόντος (συνέχεια). 2. Το είδος της αγοράς που απευθύνεται: Σε υπάρχουσα αγορά : η αβεβαιότητα δεν είναι μεγάλη, καθώς οι πελάτες του προϊόντος έχουν μάθει να το χρησιμοποιούν αλλά περιμένουν βελτιωτικές αλλαγές. Στην συγκεκριμένη περίπτωση, είναι σχετικά εύκολη η διαδικασία συλλογής των απαιτήσεων και επιθυμιών των καταναλωτών, καθώς υπάρχει ένα μέγεθος δεδομένων. Επίσης, ο προσδιορισμός του μεγέθους της αγοράς είναι εύκολος, καθώς υπάρχουν στατιστικά μοντέλα που θα επεξεργαστούν τα διαθέσιμα δεδομένο. Με αυτό τον τρόπο μπορεί να γίνει γνωστό το μερίδιο της αγοράς για το καινούργιο προϊόν.

Οι τρεις διαστάσεις ενός νέου προϊόντος (συνέχεια). 2. Το είδος της αγοράς που απευθύνεται: Σε καινούργια αγορά : εδώ πρόκειται να καλυφθεί μια «κρυμμένη» ανάγκη, αυξάνοντας έτσι την αβεβαιότητα επιτυχίας. Υπάρχει πιθανότητα να προσδιοριστεί με λάθος τρόπο το προφίλ του πελάτη αλλά και η χρήση του προϊόντος, καθιστώντας δύσκολο τον προσδιορισμό του μεγέθους της αγοράς. Μέσα από την εμπειρική κατανόηση των αναγκών των καταναλωτών θα επέλθει η κατανόηση της αγοράς.

Οι τρεις διαστάσεις ενός νέου προϊόντος (συνέχεια). Προσδιοριστικές ερωτήσεις για το είδος της αγοράς. 1.Υπάρχουν προϊόντα που να μοιάζουν με της επιχείρησης στην αγορά εδώ και αρκετό καιρό? 2.Ο υπάρχον ανταγωνισμός είναι ισχυρός? 3.Υπάρχει διαθέσιμη αγορά στόχος για το προιον αυτό? 4.Είναι δυνατός ο προσδιορισμός του μεγέθους της αγοράς? 5.Είναι δυνατός ο προσδιορισμός του προφίλ του καταναλωτή - στόχου? Σε περίπτωση που οι απαντήσεις στις παραπάνω ερωτήσεις είναι καταφατικές, τότε το προϊόν απευθύνεται σε υπάρχουσα αγορά, αν όχι τότε σκοπεύει την δημιουργία μιας καινούργιας αγοράς.

Οι τρεις διαστάσεις ενός νέου προϊόντος (συνέχεια). 3. Το είδος της τεχνολογίας η οποία χρησιμοποιείται στην καινοτομία: Ο χαρακτηρισμός της τεχνολογίας ως νέα ή ξεπερασμένη είναι πολύ δύσκολος. Όμως εδώ η νέα τεχνολογία για ανάπτυξη καινοτομίας απευθύνεται στην ίδια την επιχείρηση, δηλαδή αν για εκείνη η τεχνολογία αυτή που θα χρησιμοποιηθεί είναι νέα ή ήδη γνωστή. Σε οικεία: οι τεχνικοί κίνδυνοι δεν είναι σημαντικοί, καθώς η ανάπτυξη του προϊόντος είναι κυρίως μηχανολογική. Το προϊόν πρέπει να προσαρμοστεί στα όρια των εδραιωμένων τεχνολογικών διαδικασιών. Συνεπώς το πλεονέκτημα της θα πρέπει να δημιουργηθεί εντός του πλαισίου αυτού που ήδη υπάρχει. Οι στόχοι, ο σχεδιασμός, και οι φάσης ανάπτυξης είναι προκαθορισμένα. (Balachandra,2000).

Οι τρεις διαστάσεις ενός νέου προϊόντος (συνέχεια). 3. Το είδος της τεχνολογίας η οποία χρησιμοποιείται στην καινοτομία: Πρωτόγνωρη αγορά: απαιτείται οργανωτική ευελιξία και στενή σχέση μεταξύ των τμημάτων Ε&Α, μηχανολογίας και παραγωγής. Η πρωτόγνωρη τεχνολογία μπορεί να αποκτηθεί είτε από άλλη επιχείρηση είτε να την αναπτύξει η ίδια. Επίσης, χρειάζεται η δημιουργία μιας ομάδας μεταφοράς της τεχνολογίας, και σε περίπτωση που η τεχνολογία είναι αναπτυγμένη από την επιχείρηση τότε ο χρηματικός προϋπολογισμός πρέπει να είναι επαρκής.

Οι τρεις διαστάσεις ενός νέου προϊόντος (συνέχεια). Προσδιοριστικές ερωτήσεις για το είδος της τεχνολογίας. 1.Η τεχνολογία που χρησιμοποιείται για την ανάπτυξη ενός νέου προϊόντος είναι παρόμοια με κάποιου άλλου προϊόντος? 2.Χρησιμοποιούνται σχετικά νέες τεχνικές? 3.Υπάρχει στην κατοχή της επιχείρησης ο απαραίτητος εξοπλισμός? Οικεία τεχνολογία έχουμε όταν οι απαντήσεις είναι καταφατικές, και πρωτόγνωρη όταν είναι αρνητικές.

Η σημασία της ταχύτητας στην διαδικασία ανάπτυξης νέων προϊόντων Σύμφωνα με τον Owens(2007), οι managers δέχονται έντονες πιέσεις για να μειώσουν το χρόνο ανάπτυξης νέων προϊόντων. Όταν η διαδικασία αυτή είναι μακροχρόνια βλάπτει την επιχείρηση άμεσα, με αύξηση του κόστους και έμμεσα με την καθυστέρηση εισαγωγής στην αγορά. Ο Davis (2002) υποστηρίζει πως εκείνες οι επιχειρήσεις που χρειάζονται λιγότερο χρόνο ανάπτυξης ενός προϊόντος είναι πιο επιτυχημένες. Λόγοι που καθυστερούν την διαδικασία ανάπτυξης καινούργιων προϊόντων είναι 1.Μη σωστός προσδιορισμός των απαιτήσεων. 2.Η αβεβαιότητα της τεχνολογίας. 3.Η μη υποστήριξη της διοίκησης. 4.Έλλειψη πόρων. 5.Λάθος διαχείριση των διαδικασιών ανάπτυξης νέων προϊόντων. Πολλές φορές είναι προτιμότερο μια επιχείρηση να επενδύσει περισσότερα από όσα υπολόγιζε στην ανάπτυξη νέων προσόντων ώστε να βγουν έγκαιρα στην αγορά. Σύμφωνα με τον Hutlink, εκείνα τα προϊόντα που λανσάρονται στην αγορά και είναι εντός προϋπολογισμού αλλά με εξάμηνη καθυστέρηση, στην διάρκεια μιας πενταετίας έχουν 33% μειωμένα κέρδη. Σε αντίθεση με εκείνες τις επιχειρήσεις που υπερβαίνουν μέχρι και 50% του προϋπολογισμού, με ταχύτερη όμως είσοδο στην αγορά έχουν μόνο 5% μειωμένα κέρδη.

Η σημασία της ταχύτητας στην διαδικασία ανάπτυξης νέων προϊόντων (συνέχεια). Σύμφωνα με τις απαντήσεις που δόθηκαν από τα μέλη των ομάδων ανάπτυξης καινούργιων προϊόντων, οι σημαντικότεροι λόγοι επιτάχυνσης της διαδικασίας ανάπτυξης νέων προϊόντων είναι οι εξής: 1.Ο παγκόσμιος και τοπικός ανταγωνισμός που συνεχώς αυξάνεται. 2.Οι ραγδαίες τεχνολογικές αλλαγές. 3.Οι απαιτήσεις των πελατών για ταχύτερη ανάπτυξη προϊόντων. 4.Οι απαιτήσεις και οι ανάγκες της επιχείρησης για επίτευξη των αναπτυξιακών στόχων που θέτουν. 5.Ο κύκλος ζωής των προϊόντων που μειώνεται συνεχώς, λόγω του ανταγωνισμού, της τεχνολογικής ανάπτυξης, και των συνεχώς μεταβαλλόμενων αναγκών και επιθυμιών της αγοράς. 6.Η πίεση που ασκεί η ηγεσία για επιτάχυνση των διαδικασιών ανάπτυξης προϊόντος. 7.Η βαθιά επιθυμία των επιχειρήσεων να είναι ηγέτες στις ανερχόμενες αγορές

Η σημασία της ταχύτητας στην διαδικασία ανάπτυξης νέων προϊόντων (συνέχεια). Τα παρακάτω στοιχεία φανερώνουν τα κοινά σημεία εκείνων των επιχειρήσεων που επιτυγχάνουν μεγάλες ταχύτητες ανάπτυξης νέων προϊόντων. 1.Θεωρούν αποτελεσματικότερη την δημιουργία διατμηματικών ομάδων και όχι στην διατήρηση ανεξάρτητων τομέων, χωρίς καμία προσκόλληση σε διαδικασίες που έχουν προκαθοριστεί. 2.Ο χρόνος αποτελεί μονάδα μέτρησης της αποδοτικότητας. 3.Επιμένουν στην ενημέρωση όλων των μελών τις επιχείρησης για τις κινήσεις που θα πραγματοποιηθούν σχετικά με τους πελάτες, τους ανταγωνιστές και κάθε είδους λειτουργίας της επιχείρησης. Η πληροφορία δεν παρέχεται μόνο στο ψηλότερο σημείο της πυραμίδας διοίκησης.

Στρατηγική διαχείρισης των τμημάτων της επιχείρησης για την καινοτομία. Η έγκαιρη δημιουργία διατμηματικών ομάδων για την ανάπτυξη νέων προϊόντων, οδηγεί στον έγκαιρο προσδιορισμό των απαιτήσεων του προϊόντος, πριν επενδυθούν χρήματα χωρίς λόγο και πριν παγιοποιηθούν λάθος κινήσεις. Επιπλέον, το προϊόν δοκιμάζεται σε κάθε τομέα καθώς τα μέλη των διαφορετικών τμημάτων θα συμβάλουν στην αξιολόγηση του προϊόντος σε σχέση με το αντικείμενο των μελών. ( Suomala & jokionen, 2003), (Cooper et al.,1998), (Hart et al,2003). Οι Ayers, Dahlstrom & Skinner (1997) μετά από έρευνα έδειξαν ότι η καλή συνεργασία μεταξύ των τμημάτων Ε&Α και marketing αυξάνει το ποσοστό επιτυχίας των νέων προϊόντων.

Στρατηγική της συνεχούς παραγωγής καινοτόμων προϊόντων. Δυο είναι οι τρόποι που μπορούμε να δούμε την προσπάθεια των επιχειρήσεων για ανάπτυξη νέου προϊόντος. Ο ένας τρόπος είναι η από την μεριά της προσπάθειας αυτής ως διαδικασία στην οποία περιλαμβάνονται διάφορα βήματα ή να το δούμε από την πλευρά της διαδικασίας αυτής ως δημιουργία και απορρόφησης γνώσης για την ανάπτυξη πολλών νέων προϊόντων στην επιχείρηση.

Στρατηγική της συνεχούς παραγωγής καινοτόμων προϊόντων. Η συνεχής ανάπτυξη καινούργιων προϊόντων είναι δύσκολη και απαιτεί τις παρακάτω διαδικασίες στα διάφορα επίπεδα του οργανισμού: 1.Ενσωμάτωση πολλών παραγόντων εκτός του παραδοσιακό/συντηρητικού πλαισίου στο τμήμα Ε&Α. 2.Στενή επικοινωνία και πληροφόρηση των διαφορετικών τμημάτων. 3.Συντονισμένη προσπάθεια και υψηλά προσόντα για την καλύτερη λειτουργία και επικοινωνία στην επιχείρηση. 4.Πρέπει να προσδιορίσει ξανά τον παραδοσιακό ρόλου της ηγεσίας. Θα πρέπει να βοηθάει και να επικεντρώνεται στην απορρόφηση και μεταφορά της γνώσης, δίνοντας την ευκαιρία στα μέλη του οργανισμού να μάθουν από τις εμπειρίες άλλων μελών. 5.Υιοθέτηση συμπεριφορών που ενδυναμώνουν την προσπάθεια για δημιουργία, εξάπλωση και μεταφορά της γνώσης εντός και έκτος οργανισμού.

Στρατηγική για την επιτάχυνση της ανάπτυξης νέων προϊόντων. Σύμφωνα με τον Robinso& Chiag (2002) οι παράγοντες επιτάχυνσης της ανάπτυξης των προϊόντων είναι οι εξής: 1.Η ανάθεση εργασιών σε τρίτους, εμπιστευόμενοι εξωτερικές πηγές μέσα στην αγορά. 2.Συχνότερη διοργάνωση προγραμμάτων έρευνας και ανάπτυξης. 3.Επιβράβευση και ανταμοιβή επιτυχημένων ενεργειών. 4.Δημιουργία κλίματος ανταγωνισμού στην επιχείρηση σε σχέση με την έρευνα. 5.Εμπιστοσύνη σε νέες και καινοτόμες στρατηγικές για την καλύτερη διαχείριση της Ε&Α. 6.Τακτικές αξιολογήσεις. 7.Πολλή καλή συνεργασία μεταξύ του τμήματος Ε&Α και των άλλων τμημάτων της επιχείρησης.

Στρατηγική για την επιτάχυνση της ανάπτυξης νέων προϊόντων (συνέχεια) Επίσης προτείνεται από τον Owens (2007) 1.Η έμπρακτη αφοσίωση της διοίκησης για την ανάπτυξη νέων προϊόντων. 2.Ο προσδιορισμός του στρατηγικού οράματος. 3.Επαρκής οικονομικοί πόροι. 4.Επιμονή και πίστη στην ανάπτυξη καινοτομίας. 5.Συμμετοχή όλων των μελών της επιχείρησης στην διαδικασία ανάπτυξης νέων προϊόντων. 6.Αλλαγή μεθόδου εργασίας με μια πιο σύγχρονη και αποτελεσματική. 7.Έλεγχος από νωρίς του προϊόντος. 8.Δημιουργία μιας διατμηματικής ομάδας, με οικιοθελή συμμετοχή των μελών που θα χαρακτηρίζονται όμως από γνώσεις, ταλέντα και αφοσίωση.

Παράγοντες που επιταχύνουν την διαδικασία ανάπτυξης νέων προϊόντων 1.Έμφαση στη σημασία της ταχύτηταςKessler& Chakrabarti (1996) 2. Ξεκάθαροι στόχοιKessler& Chakrabarti (1996) 3. Υποστήριξη προϊόντος από την ανώτατη διοίκηση Kessler& Chakrabarti (1996), Mabert et al. (1992), Cooper& Kleinschmidt(1994), Karagozogly&Brown (1993) 4. Έμπειρα μέλη στην ομάδαKessler& Chakrabarti (1996), Carmel (1995) 5.Ύπαρξη πρωταγωνιστή του προϊόντοςKessler& Chakrabarti (1996) 6. Χρήση εξωτερικών πηγώνKessler& Chakrabarti (1996) 7. Ελάττωση των αλλαγών σχεδιασμού κατά την ανάπτυξηKessler& Chakrabarti (1996) 8. Πολυλειτουργικές ομάδες Kessler& Chakrabarti (1996), Mabert et al. (1992), Cooper& Kleinschmidt(1994), Karagozogly&Brown (1993) 9.Επιλογή ενός εμπειρικού αρχηγού για την ομάδαMabert et al. (1992) 10. Μικρή συνεκτική ομάδα με έμπειρα, σταθερά μέλη & κοινό όραμα.Carmel (1995)

Παράγοντες που επιταχύνουν την διαδικασία ανάπτυξης νέων προϊόντων 11. Ξεκάθαρη κατανοητή& αποδεκτή στρατηγικήCrawford (1992) 12. Παρακολούθηση προόδου, χρονοδιαγράμματα Crawford (1992), Gold (1987), Karagozogly&Brown (1993) 13. Αποφάσεις με βάση τις πληροφορίες από πελάτες και προμηθευτές.Crawford (1992) 14. Ανάπτυξη δεξιότητας στις δράσεις πριν την ανάπτυξηCooper& Kleinschmidt(1994) 15. Προσήλωση στις ανάγκες του πελάτη και της αγοράς Cooper& Kleinschmidt(1994) 16. Μείωση πολυπλοκότητας του προϊόντοςGriffin (1997) 17. Εσωτερική ανάπτυξη της τεχνολογίαςMcDonough& Barcazk( 1991) 18.Συμμετοχική ηγεσία McDonough& Barcazk( 1991) 19. Αυξανόμενες αμοιβές για επιτυχημένη απόδοσηGold (1987) 20. Καλλιέργεια εσωτερικού ανταγωνισμού Gold (1987)

Παράγοντες που επιταχύνουν την διαδικασία ανάπτυξης νέων προϊόντων 21. Ενοποίηση τμήματος Ε&Α με τις άλλες λειτουργίεςGold (1987) 22. Εμπλοκή πελατών στη διαδικασίαGold (1987), Karagozogly&Brown (1993) 23. Αποκόμιση γνώσης από λάθη Gold (1987), Karagozogly&Brown (1993), Crawford (1992) 24. Ξεκάθαρος χρονικός στόχοςKessler& Chakrabarti (1996) 25. Σταθερά μέλη της ομάδαςKessler& Chakrabarti (1996) 26. Λιγότερος χρόνος για δοκιμή/έλεγχο του προϊόντοςKessler& Chakrabarti (1996) 27. Απλούστευση διαδικασιών Millson et al.(1992)

Η παγίδα της βιασύνης στην ανάπτυξη νέων προϊόντων Όσο μεγαλύτερο είναι το πλήθος των διαδικασιών που προσθέτονται στην διαδικασία ανάπτυξης των νέων προϊόντων, τόσο περισσότερος χρόνος θα απαιτηθεί για την ολοκλήρωση των εργασιών. Όμως, σύμφωνα με τα αποτελέσματα της έρευνας των Bajaj, Kerke,& Srinivasan (2004), η πρόσθεση περισσότερων διαδικασιών και λειτουργιών αυξάνει την πιθανότητα επιτυχίας ενός νέου προϊόντος. Η γρήγορη εκτέλεση μειωμένων διαδικασιών μπορεί να οδηγήσει σε λάθη και κατ’ επέκταση σε μειωμένα κέρδη. Η ταχύτητα ολοκλήρωσης του έργου είναι σαφώς πολλή σημαντική, όμως η παράλειψη σημαντικών διαδικασιών μπορεί να οδηγήσει σε: Ελλιπή σχεδιασμό προϊόντος. Δημιουργία δυσλειτουργικού προϊόντος. Νομικές υποχρεώσεις και ευθύνες για το προϊόν. Επιστροφές των ελαττωματικών προϊόντων. Μεγαλύτερο κόστος παραγωγής. Η πρόκληση στην οποία θα πρέπει να ανταπεξέλθει η επιχείρηση είναι η δημιουργία νέου προϊόντος, έγκαιρη είσοδο στην αγορά, χωρίς να προσπεράσει κανένα από τα σημαντικά στάδια της διαδικασίας και χωρίς να μειώσει την ποιότητα του προϊόντος.

Ανάπτυξη νέου προϊόντος και εμπορευματοποίηση Είναι κοινώς αποδεκτό και επιβεβαιωμένο από την βιβλιογραφία ότι η επιτυχία ενός νέου προϊόντος σχετίζεται με την γρήγορη ανάπτυξη και είσοδο του στην αγορά την κατάλληλη χρονική στιγμή (Wong,2002). Η έγκαιρη είσοδος του προϊόντος στην αγορά είναι ένας βασικός λόγος που ανταγωνίζονται οι επιχειρήσεις καθώς επιδιώκουν την ηγεσία στην αγορά. Η ταχεία ανάπτυξη και ολοκλήρωση των διαδικασιών για ένα νέο προϊόν δεν σημαίνει απαραίτητα ότι είναι ικανό να λανσαριστεί στην αγορά, καθώς μπορεί να εμφανιστούν προβλήματα εμπορευματοποίησης στις διάφορες χώρες στόχους. Δηλαδή, οι managers πρέπει να προσαρμόσει το προϊόν στις διαφορετικές επιθυμίες και ανάγκες των διαφορετικών χωρών. (Wong,2002).

Διαχείριση διαδικασίας έρευνας και ανάπτυξης νέων προϊόντων Εσωτερικές αιτίες αποτυχίας ονομάζονται εκείνες οι αιτίες που πηγάζουν από τον οργανισμό και ως ένα βαθμό είναι ελεγχόμενες. Χωρίζονται σε δύο κατηγορίες, εκείνες που σχετίζονται με : Την κουλτούρα της επιχείρησης Την ίδια την διαδικασία ανάπτυξης της καινοτομίας, μέσα σε αυτήν εμφανίζονται οι εξής λόγοι αποτυχίας: 1.Μη επαρκής προσδιορισμός του στόχου. 2.Ανεπάρκεια στην αντιστοίχηση των πράξεων με τον στόχων. 3.Μη επαρκής συμμετοχή στις ομάδες ανάπτυξης καινοτομίας. 4.Μη επαρκής παρακολούθηση και έλεγχος των αποτελεσμάτων. 5.Ανεπάρκεια στην επικοινωνία, συνεργασία και πληροφόρηση.

Προγραμματισμός καινοτομίας Η καινοτομία μπορεί να καταστραφεί αν υπάρχει υπερβολικός έλεγχος και παρακολούθηση της διαδικασίας ανάπτυξης της. Ένας επιπλέον λόγος είναι η χρήση μεθόδων και δομών που χρησιμοποιούνται για τα ήδη υπάρχοντα προϊόντα. Τα μέλη που συμμετέχουν θα πρέπει να αναμένουν διάφορες αποκλίσεις και δεν θα πρέπει να ανταμείβονται για την τήρηση του αρχικού σχεδίου, καθώς η απλή τήρηση του μπορεί να καταστρέψει την καινοτομία.(Kanter,2006) Η διαδικασία της καινοτομίας αποτελεί συλλογική προσπάθεια και δεν απευθύνεται σε ένα μόνο πρόσωπο. Οι Nonaka&Takeuchi περιέγραψαν την διαδικασία ανάπτυξης νέων προϊόντων σαν ένα παιχνίδι ράγκμπι που καθ’ όλη την διάρκεια του παιχνιδιού οι παίκτες συνεργάζονται και προσαρμόζουν τις ενέργειες τους σύμφωνα με εκείνες των συμπαικτών τους. Πολλές φορές μπορεί να δημιουργηθούν λάθη στις διαδικασίες και αποφάσεις σχετικά με το νέο προϊόν, από την προσπάθεια της επιχείρησης να μετρήσει τις επιδόσεις της, σύμφωνα με τον Saban (2000). Η προσήλωση της επιχείρησης στην ανάλυση μόνο βραχυχρόνιων χρηματοοικονομικών καταστάσεων μπορεί να αποκλίνει την επιχείρηση από το στόχο της. Τα χρηματοοικονομικά μεγέθη δεν θα πρέπει να είναι ο μοναδικός τρόπος μέτρησης της απόδοσης, καθώς υπάρχει πιθανότητα να εμφανίσουν μια όχι και τόσο σαφής ή ειλικρινής εικόνα για την ανάπτυξη του προϊόντος. Όμως, απαιτείται η λογική διαχείριση των οικονομικών καταστάσεων και η μέτρηση της απόδοσης της καινοτομίας με αυτό τον τρόπο, για να μπορούν να πραγματοποιηθούν οι μακροχρόνιοι στόχοι της επιχείρησης αλλά και οι βραχυχρόνιοι για την επιτυχημένη ανάπτυξη της καινοτομίας και του οράματος της επιχείρησης.