Ιατρικό Τμήμα Πανεπιστημίου Πατρών Απαρτιωμένη διδασκαλία στην Αιματολογία 2012 Αργύρης Συμεωνίδης Σύνοψη της προσέγγισης ασθενούς με πανκυτταροπενία.

Slides:



Advertisements
Παρόμοιες παρουσιάσεις
Μ Ε Τ Α Γ Γ Ι Σ Η Α Ι Μ Ο Π Ε Τ Α Λ Ι Ω Ν ΔΙΕΥΘΥΝΤΡΙΑ ΒΙΟΠΑΘΟΛΟΓΟΣ
Advertisements

ΕΠΙΛΟΓΗ ΔΟΤΩΝ ΠΛΑΣΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΑΙΜΟΠΕΤΑΛΙΩΝ
Ηπατιτιδα C: διάγνωση και αντιμετώπιση μιας σιωπηλής νόσου
Τ Κύτταρα και Ρύθμιση της Διάρκειας Ζωής τους
ΠΑΘΟΦΥΣΙΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΔΙΑΦΟΡΙΚΗ ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΤΗΣ ΑΝΑΙΜΙΑΣ
Η αναιμία ως οντότητα. Ορθόχρωμες Ορθοκυτταρικές Αναιμίες.
ΑΡΧΕΣ ΑΝΤΙΜΙΚΡΟΒΙΑΚΗΣ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ Χ. ΚΟΤΖΑΜΠΟΥΓΙΔΗΣ
ΓΕΝΙΚΗ ΔΙΑΓΝΩΣΤΙΚΗ (MEDI-TEST)
Ατομικό – Κληρονομικό ιστορικό
Διαγνωστική Προσέγγιση Ασθενή
ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΤΟΥ ΑΡΡΩΣΤΟΥ
ΑΝΑΙΜΙΑ ΧΡΟΝΙΑΣ ΝΟΣΟΥ (σύνδρομο)
ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΛΟΥΚΑ ΕΙΔΙΚΕΥΟΜΕΝΗ ΙΑΤΡΟΣ ΒΙΟΠΑΘΟΛΟΓΟΣ
Διάγνωση και αντιμετώπιση της υπονατριαιμίας Ειδικευόμενος Νεφρολογίας
Θρομβοπενίες Εισαγωγικό σημείωμα Συντονίστρια: Δρ Αθανασία Αγοράστη Βιοπαθολόγος, Διευθύντρια Ε.Σ.Υ. Επιστημονικά Υπεύθυνη Αιματολογικού Εργαστηρίου Γενικό.
Εισαγωγή Επιβίωση ερυθροκυττάρων ημέρες.
“Aplasticanemia”, από Hallaric διαθέσιμο με άδεια CC BY-SA 3.0
Αιματολογία ΙΙ (Θ) Ενότητα 5: Αναιμία Χρόνιας Νόσου Αναστάσιος Κριεμπάρδης Τμήμα Ιατρικών εργαστηρίων Ανοικτά Ακαδημαϊκά Μαθήματα στο ΤΕΙ Αθήνας Το περιεχόμενο.
ΗΠΑΤΙΚΗ ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΑ ΚΑΙ ΘΡΕΨΗ
Καρκίνος του αίματος.
Διαταραχές των αρχέγονων κυττάρων
Μικροαγγειοπαθητικές αιμολυτικές αναιμίες
ΑΝΙΣΟΚΥΤΤΑΡΩΣΗ Παθολογική διακύμανση του μεγέθους των ερυθρών αιμοσφαιρίων (φυσιολογική διάμετρος = 7-8 μm) Παρατηρείται σε οποιαδήποτε βαριά αναιμία π.χ.
ΜΥΕΛΟΔΥΣΠΛΑΣΤΙΚΑ ΣΥΝΔΡΟΜΑ Καθηγήτρια Παθολογικής ανατομικής
ΑΝΑΙΜΙΕΣ ΧΡΟΝΙΩΝ ΝΟΣΗΜΑΤΩΝ
ΠΡΟΓΕΝΝΗΤΙΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ
9/19/2016 Ι. ΜΕΛΕΤΗΣ 1 ΣΙΔΗΡΟΒΛΑΣΤΙΚΕΣ ΑΝΑΙΜΙΕΣ ΣΙΔΗΡΟΒΛΑΣΤΙΚΕΣ ΑΝΑΙΜΙΕΣ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΚΕΣ u Κατά το φυλοσύνδετο υπολειπόμενο χαρακτήρα: u Ευαίσθητη στη χορήγηση.
Αλεξάνδρα Κουράκλη-Συμεωνίδου Απαρτιωμένη διδασκαλία 2014 ΛΕΜΦΩΜΑ ΗΟDGKIN.
Ιστορικό 1. Γυναίκα ηλικίας 30 ετών παραπονείται για ξηρό επίμονο βήχα από μηνός, που επιδεινώνεται με την κατάκλιση, ενώ από εβδομάδος είναι επίμονος.
ΜΕΣΟΓΕΙΑΚΗ ΑΝΑΙΜΙΑ (ΘΑΛΑΣΣΑΙΜΙΑ) Αλεξάνδρα Κουράκλη-Συμεωνίδου Απαρτιωμένη διδασκαλία Μάρτιος 2014.
Λευχαιμίες Είναι παθολογικές καταστάσεις μάλλον αγνώστου αιτιολογίας που χαρακτηρίζονται από υπερπλασία κυττάρων της λευκής σειράς.
Αλεξάνδρα Κουράκλη-Συμεωνίδου Απαρτιωμένη διδασκαλία 2012.
ΑΠΑΡΤΙΩΜΕΝΗ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΣΤΗΝ ΑΙΜΑΤΟΛΟΓΙΑ ΜΑΡΤΙΟΣ 2014 ΑΣΘΕΝΗΣ ΜΕ ΑΝΑΙΜΙΑ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΚΟΥΡΑΚΛΗ-ΣΥΜΕΩΝΙΔΟΥ ΑΙΜΑΤΟΛΟΓΟΣ.
ΜΥΕΛΟΔΥΣΠΛΑΣΤΙΚΑ ΣΥΝΔΡΟΜΑ Απαρτιωμένη διδασκαλία στην Αιματολογία 2012.
ΑΝΑΙΜΙΕΣ ΑΠΌ ΕΛΛΕΙΠΗ ΠΛΗΡΩΣΗ ΤΟΥ ΕΡΥΘΡΟΚΥΤΤΑΡΟΥ ΜΕ ΑΙΜΟΦΑΙΡΙΝΗ 1. ΣΙΔΗΡΟΠΕΝΙΚΗ 2. ΣΙΔΗΡΟΒΛΑΣΤΙΚΗ 3. ΑΙΜΟΣΦΑΙΡΙΝΟΠΑΘΕΙΕΣ.
26/9/2016 É. ÌÅËÅÔÇÓ 1 ΘΡΟΜΒΟΠΕΝΙΚΕΣ ΠΟΡΦΥΡΕΣ Θρομβοπενία: n Αριθμός ΑΜΠ μικρότερος από 150x10 9 /l n Στο επίχρισμα του περιφερικού αίματος χαρακτηρίζεται.
Mεταγγισεις αιματος.
Αλεξάνδρα Κουράκλη-Συμεωνίδου Απαρτιωμένη διδασκαλία 2012 ΛΕΜΦΩΜΑ ΗΟDGKIN.
ΑΝΑΙΜΙΑ ΧΡΟΝΙΑΣ ΝΟΣΟΥ (σύνδρομο) ΟΡΙΣΜΟΣ ΟΡΙΣΜΟΣ Ήπια/μέτρια αναιμία που συνοδεύει αρκετές λοιμώξεις, φλεγμονώδεις καταστάσεις και αρκετές κακοήθειες,
Ρευματοειδής Αρθρίτιδα παιδιών Νόσος του Still Στέφανος Πατεράκης - Φυσικοθεραπευτής.
Θεραπευτική αγωγή ασθενών με Μυελοδυσπλαστικά Σύνδρομα Απαρτιωμένη διδασκαλία στην Αιματολογία 2012.
Διαγνωστική προσέγγιση, παρακλινική διερεύνηση και διαφορική διάγνωση ασθενούς με λεμφαδενοπάθεια Απαρτιωμένη διδασκαλία στην Αιματολογία Αργύρης Σ. Συμεωνίδης.
ΕΡΥΘΡΟΠΟΙΗΣΗ Έλενα Σολωμού Αιματολόγος Λέκτορας Παθολογίας Ιατρική Σχολή Πανεπιστημίου Πατρών.
ΕΠΙΛΟΓΗ ΑΙΜΟΔΟΤΩΝ.
14/11/2016 Ι. ΜΕΛΕΤΗΣ 1 ΘΡΟΜΒΩΤΙΚΗ ΘΡΟΜΒΟΠΕΝΙΚΗ ΠΟΡΦΥΡΑ ή σύνδρομο Moschkowitz (ενήλικες): Διάσπαρτες θρομβώσεις της μικροκυκλοφορίας και ένα σύνδρομο.
Διαταραχές των λεμφοκυττάρων Διαταραχές των λεμφοκυττάρων Γεώργιος Θεοδοσιάδης Παθολόγος-Αιματολόγος Αναπληρωτής Διευθυντής Κέντρου Αιμοδοσίας ΙΓΝΑ.
ΕΡΥΘΡΟΒΛΑΣΤΟΠΕΝΙΕΣ ΟΞΕΙΕΣ ΕΡΥΘΟΒΛΑΣΤΟΠΕΝΙΕΣ ΧΡΟΝΙΕΣ ΕΡΥΘΡΟΒΛΑΣΤΟΠΕΝΙΕΣ
ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΚΕΣ ΔΥΣΕΡΥΘΡΟΠΟΙΗΤΙΚΕΣ ΑΝΑΙΜΙΕΣ
Χρονιες λεμφικές λευχαιμιες
ΚΟΚΚΙΩΜΑΤΩΔΕΙΣ ΦΛΕΓΜΟΝΕΣ
Χειρουργική Κλινική, Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Πατρών
Στοιχεία - Κλειδιά Μονοκλωνική CD5+ λεμφοκυττάρωση αίματος και μυελού των οστών. Λεμφαδενικές διογκώσεις. Σπληνομεγαλία. Υπογαμμασφαιριναιμία. Αυτοάνοση.
Ανίχνευση υψηλών επιπέδων ενδοκυττάριων ενεργών μορφών οξυγόνου (ROS) και ανεπάρκειας αντιοξειδωτικών μηχανισμών σε προγονικά κύτταρα ασθενών με Μυελοδυσπλαστικά.
ΧΡΟΝΙΑ ΜΥΕΛΟΓΕΝΗΣ ΛΕΥΧΑΙΜΙΑ
Β. Μούγιου1, Ι. Δρίκος1, Ε. Ράγκου1, Ν. Ιακωβίδου1,
ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΜΕΤΑΜΟΣΧΕΥΣΗΣ
Βασικές αιματολογικές αναλύσεις
ΧΑΛΚΟΣ ΚΑΙ ΕΡΥΘΡΟΠΟΙΗΣΗ
ΑΝΑΙΜΙΕΣ.
ΕΝΔΕΙΞΕΙΣ ΜΕΤΑΓΓΙΣΗΣ ΑΙΜΑΤΟΣ
ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΕΝΟΣ ΑΡΡΩΣΤΟΥ ΜΕ COOMBS ΑΡΝΗΤΙΚΗ ΑΙΜΟΛΥΤΙΚΗ ΑΝΑΙΜΙΑ
Γιάννης Μελέτης 15/1/2007.
ΑΙΤΙΑ ΠΑΝΚΥΤΤΑΡΟΠΕΝΙΑΣ
ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΜΕΤΑΜΟΣΧΕΥΣΗΣ
Γενική αίματος και φυσιολογικός αιμοποιητικός μυελός
Αιτια της αναιμιας επι καρκινου
ΑΝΑΙΜΙΑ ΚΥΗΣΗΣ ``Φυσιολογική'' αναιμία από αιμοαραίωση
ΕΝΔΕΙΞΕΙΣ ΜΕΤΑΓΓΙΣΗΣ ΑΙΜΑΤΟΣ
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΒΕΛΙΣΣΑΡΗΣ ΕΠΙΚΟΥΡΟΣ ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΠΑΤΡΩΝ
Θαλασσαιμίες Υπεύθυνος: Ι. Πετρόχειλος, Παιδίατρος, Διευθυντής ΕΣΥ Διευθύντρια κλινικής: Καθηγήτρια Β. Παπαευαγγέλου Σταματία Σουρρή May 8, #WorldThalassemiaDay.
Μεταγράφημα παρουσίασης:

Ιατρικό Τμήμα Πανεπιστημίου Πατρών Απαρτιωμένη διδασκαλία στην Αιματολογία 2012 Αργύρης Συμεωνίδης Σύνοψη της προσέγγισης ασθενούς με πανκυτταροπενία

Αρχική κλινική προσέγγιση Συμπτωματικός ή μη συμπτωματικός ασθενής Νοσηλευόμενος ή μη νοσηλευόμενος Τυχαίο εύρημα, οξεία εισβολή ή χρόνια κατάσταση Βαρύτητα κυτταροπενιών Ηλικία του ασθενούς Οικογενειακό ιστορικό Υποκείμενα νοσήματα Λαμβανόμενα φάρμακα Ύπαρξη σπληνομεγαλίας, ηπατομεγαλίας λεμφαδενοπάθειας

Βασική διαφορική διάγνωση I. Υπερσπληνισμός Ανοσολογική αντίδραση Άλλου τύπου φαρμακευτική «αντίδραση» Παροδική αναστολή του μυελού από υποκείμενο χρόνιο νόσημα Συγγενές – κληρονομικό νόσημα Σύνδρομο υποπλασίας μυελού Μυελοδυσπλαστικό σύνδρομο Διηθητική νόσος του μυελού

Κίρρωση του ήπατος Άλλη ηπατική νόσος με πυλαία υπέρταση Κοκκιωματώδη νοσήματα Θησαυρισμώσεις Παρασιτώσεις Καλοήθεις όγκοι του σπληνός Χρόννιες αιμολυτικές αναιμίες - Αιμοσφαιρινοπάθειες Λεμφοϋπερπλαστικά νοσήματα Μυελοϋπερπλαστικά νοσήματα Βασική διαφορική διάγνωση ΙI. Υπερσπληνισμός

Μεταστατική νόσος οποιασδήποτε πρωτοπαθούς εστίας Λεμφώματα συνήθως χαμηλής κακοηθείας Λευχαιμία από τριχωτά κύτταρα Κεγχροειδής φυματίωση Ιδιοπαθής μυελοΐνωση Οστεοπέτρωση Ορισμένες θησαυρισμώσεις χωρίς σημαντική σπληνομεγαλία Βασική διαφορική διάγνωση ΙΙI. Διηθητικά νοσήματα του μυελού

ΑΙΜΟΦΑΓΟΚΥΤΤΑΡΙΚΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ  Χαρακτηρίζεται από πανκυτταροπενία και μορφολογικές ενδείξεις φαγοκυττάρωσης ερυθρών, κοκκιοκυττάρων και αιμοπεταλίων από μακροφάγα του μυελού των οστών και ολοκλήρου του ΔΕΣ.  Ο μυελός είναι υποκυτταρικός στο 1/3 των περιπτώσεων  Αναιμία (100%), θρομβοπενία (91%), ουδετεροπενία (65%)  Εκδηλώσεις: λεμφαδενοπάθεια, πυρετός, απώλεια βάρους, εξάνθημα, διαταραχή αιμόστασης, ηπατοσπληνομεγαλία, αυξημένα ηπατικά ένζυμα.

ΧΡΟΝΙΑ ΙΔΙΟΠΑΘΗΣ ΟΥΔΕΤΕΡΟΠΕΝΙΑ ( CIN)  Ανεξήγητη μείωση του αριθμού των ουδετεροφίλων κάτω των φυσιολογικών ορίων για μεγάλο χρονικό διάστημα  Ανοσολογικής αρχής (αντι-ουδετεροφιλικά αντισώματα, κυκλοφορούντα ανοσοσυμπλέγματα, αντισώματα εναντίον των πρόδρομων κυττάρων της μυελικής σειράς, κυτταροεξαρτώμενη καταστολή της μυελοποίησης)  Μη ανοσολογικής αρχής

Βασική εργαστηριακή προσέγγιση Μορφολογία περιφερικού αίματος, ΔΕΚ ΤΚΕ, δείκτες φλεγμονώδους αντίδρασης (CRP, αλβουμίνη, ινωδογόνο, φερριτίνη, πρωτεϊνόγραμμα) Ηπατική βιοχημεία, απεικόνιση μεγέθους και υφής υποχον- δρίων σπλάγχνων, απεικόνιση εσωτερικών λεμφαδένων Έλεγχος αντισωμάτων ιογενών λοιμώξεων Έλεγχος παρουσίας αυτοαντισωμάτων Ανοσοφαινότυπος λεμφοκυττάρων περιφερικού αίματος Εκτίμηση μυελού με αναρρόφηση και βιοψία Καρυότυπος κυττάρων μυελού Ειδικές κατά περίπτωση εξετάσεις

Επαγρύπνηση για τα μυελοδυσπλαστικά σύνδρομα Είναι πολύ συχνά στους ασθενείς > 65 ετών Κάθε ορθοκυτταρική ή μακροκυτταρική αναιμία που επιμένει και δεν μπορεί να ερμηνευτεί από άλλη αιτία και κάθε άλλη επιμένουσα κυτταρο- πενία θα πρέπει να εγείρει υποψία ΜΔΣ ΜΔΣ Μπορεί να εμφανιστούν και σε μικρότερες ηλικίες, ακόμα και στα παιδιά Για να τεθεί η διάγνωση χρειάζεται εξέταση μυελού και εκτίμηση από ειδικό αιματολόγο Εξέταση μυελού πρέπει να γίνεται πάντοτε όταν ασθενής χρειάστηκε μεταγγίσεις ερυθροκυττάρων χωρίς η αιτία να είναι προφανής Η διάγνωση είναι απαραίτητο να γίνεται γιατί υπάρχουν ειδικές θεραπείες που τροποποιούν την πορεία της νόσου