ΕΝΔΟΚΡΙΝΟΛΟΓΙΑ ΜΕΤΑΒΟΛΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ

Ρυθμιστικά συστήματα Ενδοκρινικό Νευρικό Ανοσιακό Καταγράφουν μεταβολές του εσωτερικού περιβάλλοντος και επιφέρουν τις κατάλληλες αλλαγές

Ιδιότητες Νευρικό: μεταφέρει αμφίδρομα ερεθίσματα μεταξύ κεντρικου και περιφερικού συστήματος Ανοσιακό: Προστατεύει από λοιμώξεις Ενδοκρινικό: παραλαμβάνει νευροχημικά ερεθίσματα από τον εγκέφαλο και τα μετατρέπει σε ορμονικά

Ενδοκρινικό Σύστημα Ορμόνη είναι η χημική ουσία που παράγεται στον οργανισμό, κυκλοφορεί στο αίμα και έχει ειδική ρυθμιστική δράση στη δραστηριότητα συγκεκριμένων κυττάρων ή οργάνων του σώματος. Παραγωγή ορμονών – Πεπτιδικές (πέψη και διατροφή) – Στεροειδείς – Αμίνες

Αδένες Θυρεοειδής αδένας Παραθυρεοειδής αδένας Υπόφυση Επινεφρίδια Αναπαραγωγικό Σύστημα

Υπόφυση Έχει βάρος mg 15χ19χ6 mm βάση του κρανίου Χωρίζεται σε δυο λοβούς μπροστά αδενουπόφυση – πίσω νευρουπόφηση Βρίσκεται πολύ κοντά στο οπτικό χίασμα

Λειτουργίες Αδενοϋπόφυση – θυρεοτρόπος ορμόνη που ελέγχει τον θυρεοειδή – κορτικοτρόπος ορμόνη που ελέγχει τα επινεφρίδια, – αυξητική ορμόνη που ελέγχει τα οστά, – Γοναδοτροπίνες που ελέγχουν τους όρχεις και τις ωοθήκες και – προλακτίνη που ελέγχει τους μαστικούς αδένες Νευροϋπόφυση – ωξυτοκίνη, που ελέγχει την μήτρα, – αντιδιουριτική, που ελέγχει τα νεφρά.

Προλακτίνη Η υποέκκριση οδηγεί σε μικρή ποσότητα ποσότητα γάλακτος Η υπερέκκριση οδηγεί σε γαλακτόρροια και διακοπή του καταμήνιου

Κορτικοτροπίνη ACTH Διεγείρει την παραγωγή και απελευθέρωση της κορτιζόλης, αλδοστερόνης και των επινεφριδιακών ορμονών Υπερέκκριση οδηγεί στην ασθένεια Cushing Cushing

Σωματοτροπίνη ή αυξητική ορμόνη Διεγείρει την ανάπτυξη των ιστών και κινητοποιεί τα λιπαρά οξέα για την παραγωγή ενέργειας. Η έκκριση της εξαρτάται από δύο ορμόνες του υποθαλάμου σωματοστατίνη και σωματοεκλυτίνη‹‹ Η υποέκκριση οδηγεί σε νανισμό Η υπερέκκριση οδηγεί σε γιγαντισμό Η υπερέκκριση στους ενήλικες προκαλεί ακρομεγαλία

Ακρομεγαλία

Διαταραχές Υπολειτουργία Υπερλειτουργία Αδένωμα Αυτοάνοσα Χειρουργική αφαίρεση Ορμόνες

Θυρεοειδής Αδένας

Ανατομία Κάτω μέρος του τράχηλου Αποτελείται από δύο λοβούς Περίπου 9-10 γρ. ο καθένας Συνδέονται με τον Ισθμό

Ορμόνες Παράγει της ορμόνες – Θυροξίνη Τ4 – Θυροξίνη Τ3 Χρησιμοποιεί το Ιώδιο για την σύνθεση τους Η λειτουργία ρυθμίζεται από τον Υποθάλαμο – Υπόφυση (TRH,TSH) Καλσιτονίνη (ρύθμιση ασβεστίου)

Φυσιολογία Ημερήσια πρόληψη Ιωδίου μg Χρησιμοποιούνται 80μg Σύνθεση Τ3- Τ4 (60% βάρους είναι Ιώδιο) Το Τ4 μεταβολίζεται σε Τ3 θαλασσινά ψάρια, τα οστρακοειδή και τα φύκια και άλλες τροφές, όπως το τυρί, το αγελαδινό γάλα, τα αυγά, το γιαούρτι. Το κοινό επιτραπέζιο αλάτι που είναι εμπλουτισμένο με ιώδιο

Λειτουργίες Δρουν πρακτικά σε όλα τα όργανα ρύθμιση του μεταβολισμό της γλυκόζης, των λιπών και της χοληστερόλης, ρύθμιση της θερμοκρασίας του σώματος της κινητικότητας του εντέρου ρυθμό της καρδιάς ταχύτητα της μυϊκής σύσπασης στην βρεφική και παιδική ηλικία η έκκριση των θυρεοειδικών ορμονών είναι απαραίτητη, για την ομαλή σωματική και πνευματική ωρίμανση του παιδιού.

Υπερθυρεοειδισμός Νόσος του Graves Τοξική βρογχοκήλη Τοξικό αδένωμα Αδένωμα Υπόφυσης Θυρεοτοξίκωση

Υπερθυρεοειδισμός Η ταχυκαρδία που πολλές φορές συνδυάζεται με αρρυθμία. Η εφίδρωση με χαρακτηριστικά υγρές παλάμες και λεπτό τρόμο των χεριών. Η απώλεια βάρους παρά την μάλλον αυξημένη λήψη τροφής Την μυϊκή αδυναμία, που συνήθως συνοδεύεται από εύκολη κόπωση και αίσθημα εξασθένησης. Την δυσανεξία στις υψηλές θερμοκρασίες του περιβάλλοντος. Υπερκινητικότητα, ευσυγκινησία και συναισθηματική αστάθεια. Εξόφθαλμος. Σε ορισμένες περιπτώσεις και ιδιαίτερα σε νέα άτομα μπορεί να παρουσιαστεί προπέτεια των οφθαλμών.

Εξόφθαλμος (40%)

Βρογχοκήλη

Δερματικές εκδηλώσεις Δέρμα ξηρό με αυξημένη εφίδρωση Έντονος κνησμός και κνίδωση Μαλλιά: λεπτά, λιπαρά, εύθραυστα Τριχόπτωση Όνυχες: χαρακτηριστική περιφερική ονυχόλυση Προκνημιαίο μυξοίδημα: οφείλεται σε εναπόθε- ση υαλουρονικού οξέος στην πρόσθια επιφάνεια της κνήμης.

ονυχόλυση

μυξοίδημα

Θεραπεία Αντιθυρεοειδικά φάρμακα (αναστέλλουν παραγωγή ορμονών) Θυρεοειδεκτομή Ραδιενεργό Ιώδιο

Υποθυρεοειδισμός Ανεπαρκής λειτουργία και ελάττωση των θυρεοειδικών ορμονών Ατροφία του αδένα Διόγκωση αδένα Έλλειψη στην παιδική ηλικία – καθυστέρηση στην σωματική αύξηση και ανάπτυξη εγκεφάλου

Υποθυρεοειδισμός Yποτονικότητα. Αύξηση σωματικού βάρους Tάση υπνηλίας, εύκολη κόπωση Αίσθημα κρύου Δυσκοιλιότητα Bραχνάδα στη φωνή Ξηρότητα και ψυχρότητα δέρματος, Λεπτά και εύθραυστα μαλλιά, με αποτέλεσμα έντονη τριχόπτωση Όνυχες: δύσκολη ανάπτυξη Σε πιο «βαριές» καταστάσεις παρατηρείται: Διαταραχές στην έμμηνο ρύση. Aναιμία. Kατάθλιψη.

Κρετίνος

Αιτιολογία Έλλειψη Ιωδίου Θυρεοειδίτιδα Hashimoto Δυσορμογένεση Βρογχοκηλογόνα φάρμακα Φαρμακοθεραπεία (Θυροξίνη) Ρύθμιση Ιωδίου

Όζοι θυρεοειδή Συχνοί στις γυναίκες (5%) 0,004% καρκίνος Οι περισσότεροι όζοι είναι καλοήθεις

Παραθυρεοειδής Αδένας 4 αδένες, ςε μέγεθος φακής Πίσω από τον θυρεοειδή αδένα Παράγουν παραθορμόνη Μεταβολισμό και δράση ασβεστίου

Ασβέστιο 2% του βάρους Δόμηση οστών mg την ημέρα Η απορρόφηση του ασβεστίου γίνεται στο λεπτό έντερο (δωδεκαδάκτυλο) Μετά την ηλικία των ετών εμφανίζεται δυσαπορρόφηση του Κυρίως από γαλακτοκομικά προϊόντα

Ασβέστιο Στη διαπερατότητα των κυτταρικών μεμβρανών νευρική-μυϊκή διεγερσιμότητα, μυϊκή συστολή, διατήρηση φυσιολογικού ρυθμού καρδιακής λειτουργίας Στη σύνθεση και απελευθέρωση της ακετυλχολίνης και άλλων νευροδιαβιβαστών Στην πήξη του αίματος (παράγοντας Χ) Στο σχηματισμό της διάμεσης συνδετικής ύλης των κυττάρων Στη δραστηριοποίηση ενζυμικών συστημάτων στην παραγωγή του γάλακτος

Παραθορμόνη Παρεμπόδιση της πτώσης ασβεστίου στο αίμα και εξωκυττάριο χώρο Δρα στα οστά, στα δόντια, στους νεφρούς και το έντερο Αυξάνει την οστεολυτική δραστηριότητα των οστεοκλαστών Αυξάνει την επαναρρόφηση ασβεστίου στα νεφρά Προάγει την απορρόφηση από το έντερο.

ΚΑΛΣΙΤΟΝΙΝΗ Έχει αντίθετη δράση από την παραθορμόνη στη ρύθμιση του ασβεστίου. Αναστέλλει την οστεοκλαστική δραστηριότητα με παράλληλη αύξηση της εναπόθεσής του στα οστά Αύξηση έκκρισης του φωσφόρου στους νεφρούς (υποφωσφαταιμία) του ασβεστίου και του Νατρίου.

ΒΙΤΑΜΙΝΗ D Επιταχύνει την απορρόφηση του ασβεστίου από το έντερο Συμβάλλει στη αύξηση παραγωγής πρωτεϊνών που δεσμεύουν εκλεκτικά το ασβέστιο Δρα συνεργικά με την παραθορμόνη προάγοντας την κινητοποίηση των οστεοκλαστών (προκαλώντας υπερασβεστιαιμία) Αυξάνει την επαναρρόφηση του ασβεστίου στα νεφρικά ουροφόρα σωληνάρια Συμβάλλει στη σωστή δόμηση των οστών και την ομοιοστασία του ασβεστίου στο πλάσμα Ασκεί πολλαπλές δράσεις στο ανοσοποιητικό σύστημα (ελαττώνει την παραγωγή λευκοκινών,ιντερφερόνης κλπ).

Παραγωγή VIT D ποσοστό μεγαλύτερο από το 90% της βιταμίνης D παράγεται από την επίδραση της ηλιακής ακτινοβολίας σε ουσίες που υπάρχουν στο δέρμα (στερόλες). Ηλιακή έκθεση, ακόμη και περιορισμένης επιφάνειας του σώματος για 5-10 λεπτά καθημερινά, κατά τις μεσημβρινές ώρες του καλοκαιριού, της άνοιξης και του φθινοπώρου, παράγει ποσότητα βιταμίνης D αρκετή για να καλύψει τις ανάγκες του ανθρώπινου οργανισμού.

Βιταμίνη D την τελευταία 20ετία, παρατηρείται σε σημαντικό ποσοστό, έλλειψης βιταμίνης D λόγω ανεπαρκούς εκθέσεως του σώματος συνέβαλε και ο φόβος εμφανίσεως καρκίνου του δέρματος από αύξηση της υπεριώδους ακτινοβολίας λόγω της «τρύπας» του όζοντος. είναι μεγαλύτερη κατά τους χειμερινούς μήνες Επιπλέον σε υπερήλικες και ιδιαίτερα τους ευρισκόμενους σε Ιδρύματα, παρατηρείται σε μεγάλη συχνότητα η έλλειψη

ΥΠΕΡΑΣΒΕΣΤΙΑΙΜΙΑ Πρωτοπαθής Υπερπαραθυρεοειδισμός Υπερασβεστιαιμία των καρκίνων – Τοπική οστεόλυση – Έκτοπη παραγωγή φυσικής παραθορμόνης – Παραγωγή – σπάνια – δραστικής βιταμίνης D Οικογενής υποασβεστιουρική υπερασβεστιαιμία (FHH) Δηλητηρίαση με βιταμίνη D

ΥΠΕΡΑΣΒΕΣΤΙΑΙΜΙΑ Νευροψυχιατρικές διαταραχές (διαταραχές ύπνου, ευερεθιστότητα, κατάθλιψη, συγχυτικά φαινόμενα, υπνηλία, λήθαργο μέχρι και κώμα), γαστρεντερικές (ανορεξία, έμετοι, δυσκοιλιότητα, οξεία παγκρεατίτιδα) καρδιαγγειακές (αρρυθμίες, πιθανώς υπέρταση) νεφρικές (πολυουρία και πολυδιψία σκελετικές (οστικά άλγη, αρθραλγίες)

ΥΠΑΣΒΕΣΤΙΑΙΜΙΑ Ανεπάρκεια έκκρισης παραθορμόνης ανεπάρκεια βιταμίνης D Διαταραχές του μεταβολισμού του μαγνησίου Σοβαρές κλινικές καταστάσεις στις οποίες συμμετέχουν πολλοί παράγοντες (παγκρεατίτις, σηψαιμία, επιπλοκές εκτεταμένων εγκαυμάτων ή βαρέων νοσημάτων).

ΥΠΑΣΒΕΣΤΙΑΙΜΙΑ τετανία, επιληπτικοί σπασμοί μεταβολή της διανοητικής καταστάσεως ανθιστάμενη συμφορητική καρδιακή ανεπάρκεια κράμπες, παραισθησίες και αιμωδίες άκρων, αλλαγή συμπεριφοράς. Μακροχρόνια υπασβεστιαιμία μπορεί να παρατηρηθούν πρόωρος καταρράκτης, απώλεια τριχών, ξηρότητα δέρματος

Υποπαραθυρεοειδισμός Επίκτητος: αποτελεί την πιο συχνή αιτία οφείλεται συνήθως σε θυρεοειδεκτομές, παραθυρεοειδεκτομές, ριζικό καθαρισμό του λαιμού (επί εκτεταμένων καρκίνων της περιοχής) Θεωρείται μόνιμος εφ΄όσον επιμένει πάνω από 6 μήνες μετά την εγχείρηση. Σε θυρεοειδεκτομές μόνιμος υποπαραθυρεοειδισμός αναφέρεται σε συχνότητα που κυμαίνεται από 0,5-6,6% ανάλογα με την εμπειρία του χειρουργού, και το είδος της εγχειρήσεως,

Χορήγηση Ασβεστίου Βιταμίνης Δ

Σχηματισμός οστού Η οστική μάζα (ποσότητα οστών) αυξάνεται στην αρχή κατά την εμβρυική και νηπιακή ηλικία ο ρυθμός της αύξησης μειώνεται μέχρι την ηλικία της εφηβείας. με την εφηβεία εκδηλώνεται τεράστια αύξηση του σχηματισμού του οστού και της οστικής πυκνότητας. Η αύξηση σχεδόν ολοκληρώνεται κατά το 18ο με 20ο έτος της ζωής από την ηλικία αυτή και μετά μια μικρή ποσότητα οστού σχηματίζεται μέχρι και την ηλικία των ετών.

SOl08

Οστεοπόρωση η νόσος εκείνη του οστού που χαρακτηρίζεται από τη μείωση της οστικής μάζας. διαταραχή που χαρακτηρίζεται από αραίωση της πυκνότητας του, «πορώδη» σύσταση και διαταραχή της συνοχής των οστικών δοκίδων μείωση της οστικής αντοχής στις φορτίσεις και στις δυνάμεις παραμόρφωσης τα οστά γίνονται εύθραυστα εκδηλώνονται κατάγματα σε διάφορα σημεία του σκελετού.

Οστεοπόρωση

Η οστεοπόρωση θεωρείται “σιωπηλή νόσος”, γιατί η οστική απώλεια προηγείται και εξελίσσεται αθόρυβα χρόνια πριν την τελική διαμόρφωση εκείνης της διαταραχής της ποιότητας του οστού που θα οδηγήσει το κόκαλο στα όρια του καταγματικού κινδύνου.

Οστεοπόρωση η κληρονομική επιβάρυνση που συμμετέχει σε πολύ υψηλό ποσοστό (μέχρι και 70-80%) οι ορμόνες των ωοθηκών (οιστρογόνα) και των όρχεων (τεστοστερόνη ) η ύπαρξη διαταραχών στην αυξητική ορμόνη προβλήματα διατροφής (συνθήκες υποσιτισμού με περιορισμό θερμίδων, και μειωμένης ποσότητας σε ασβεστίου και βιταμίνης D), προβλήματα συνύπαρξης άλλων συστηματικών νοσημάτων μειωμένη σωματική δραστηριότητα και διάφορες επιβλαβείς συνήθειες όπως το αλκοόλ και το κάπνισμα.

Οστεοπόρωση H λειτουργία των ωοθηκών στην γυναίκα είναι θεμελιώδους σημασίας τα οιστρογόνα επιδρούν θετικά στον σχηματισμό νέου οστού Η εμμηνόπαυση σηματοδοτεί την έναρξη μιας περιόδου η οποία χαρακτηρίζεται από την παντελή πρακτικά έλλειψη των οιστρογόνων. κυρίως κατά την διάρκεια της πρώτης πενταετίας-δεκαετίας μετά την εμμηνόπαυση, παρατηρείται πολύ γρήγορη απώλεια της οστικής μάζας. ο γυναικείος σκελετός εκτίθεται από την 4η δεκαετία και μετά σε δυσμενέστατες συνθήκες για την διατήρηση του σωστού του μεταβολικού ρυθμού του οστού 80% μεγαλύτερη επίπτωση της οστεοπόρωσης στην γυναίκα σε σχέση με τον άνδρα

Διάγνωση οστεοπυκνομετρία (DXA) χρήση ειδικής μεθόδου ακτινοβολίας δίνει πληροφορίες για την οστική πυκνότητα, (περιεκτικότητα του οστού σε άλατα ασβεστίου) έλλειψη πληροφοριών σχετιζομένων με την ποιότητα του οστού

Διάγνωση Δυστυχώς το πρώτο σύμπτωμα είναι σχεδόν πάντα το κάταγμα σταδιακή ελάττωση στο ύψος τους, κρίσεις ζωστηροειδούς ραχιαλγίας ή και οσφυαλγίας, έως και κύφωση αυτόματα καταγμάτα των σπονδύλων οι οποίοι χάνουν το φυσιολογικό τους ύψος

Θεραπεία - Πρόληψη επαρκής πρόσληψη ασβεστίου και VIT D σωματική άσκηση (το κόκαλο αντιδρά στις δυνάμεις που ασκούνται πάνω με την ενίσχυση και σχηματισμό νέου οστού) Φαρμακευτική Αγωγή – Ορμονική θεραπεία – Διφωσφονικά

Επινεφρίδια Ενδοκρινείς Αδένες 8-10 γρ. Άνω πόλους Νεφρών

Ορμόνες Αλδοστερόνη Γλυκοκορτικοειδή (κορτιζόλη, κορτικοστερόνη και κορτιζόνη) Κατεχολαμίνες (επινεφρίνη και νορεπινεφρίνη. Ανδρογόνα

Κορτιζόλη σημαντικές επιδράσεις στο μεταβολισμό των πρωτεϊνών, των υδατανθράκων και των λιπιδίων αντιδιουρητική ορμόνη εξασθενεί τη λειτουργία του ανοσοποιητικού Προάγει την ανάπτυξη οστεοπόρωσης αυξάνει την αρτηριακή πίεση

Καταβολική Δράση Ελάττωση των κυτταρικών πρωτεϊνών, ιδιαίτερα των μυών Η κορτιζόλη εξοικονομεί γλυκόζη ενισχύοντας την λιπολυτική δράση των κατεχολαμινών στο λιπώδη ιστό. Διέγερση της γλυκονεογένεσης δρα ανασταλτικά στην πρόσληψη της γλυκόζης από τα μυϊκά κύτταρα και τα λιποκύτταρα

Καταβολική Δράση η αύξηση της καρδιακής παροχής και η αύξηση της πιέσεως αυξάνει την οστική απορρόφηση προκαλεί αναστολή της αύξησης του σώματος αναστέλλει τον πολλαπλασιασμό των ινοβλαστών και την παραγωγή κολλαγόνου το δέρμα γίνεται λεπτό εύθραυστο και δεν επουλώνεται εύκολα.

σύνδρομο CUSHING είναι μια παθολογική κατάσταση κατά την οποία υπερεκκρίνονται γλυκοκορτικοειδή (κορτιζόλη). 70% εμφανίζεται αμφοτερόπλευρη υπερπλασία των επινεφριδίων. Τα αίτια του συνδρόμου είναι πολλά και διακρίνονται σε δύο κατηγορίες, ανάλογα με το αν προκαλείται από την ΑCTHή όχι συχνότερη αιτία είναι το αδένωμα της υπόφυσης (80%)

σύνδρομο CUSHING Η παχυσαρκία είναι το πρωιμότερο και κυριότερο σημείο της νόσου κεντρική συσσώρευση λίπους στην κοιλιά και στον κορμό, ενώ τα άκρα παραμένουν λεπτά Υπάρχει χαρακτηριστική εναπόθεση του λίπους στον αυχένα («τράχηλος βούβαλου») Το πρόσωπο λόγω της εναπόθεσης λίπους εμφανίζει την εικόνα του «πανσεληνοειδούς προσωπείου»

Δέρμα λεπτό εύθρυπτο με εκχυμώσεις (μώλωπες) δέρμα Η κεντρική μυοπάθεια, και η υπέρταση. Οι μώλωπες διατηρούνται για πολύ χρόνο Οι μικροί τραυματισμοί δεν επουλώνονται εύκολα Εμφανίζονται κυανέρυθρες ραβδώσεις (ραγάδες) στην κοιλιά, στους μαστούς, τις μασχάλες, και τους γλουτούς υπερτρίχωση, η ακμή και η λιπαρότητα του δέρματος παρατηρούνται ψυχικές διαταραχές.

σύνδρομο CUSHING γίνονται μια σειρά από εξετάσεις − ελεύθερη κορτιζόλη ούρων 24ώρου − ημερήσια διακύμανση κορτιζόλης ορού − δοκιμασία καταστολής με δεξαμεθαζόνη − αξονική ή μαγνητική τομογραφία επινεφριδίων − επίπεδα ACTH − Μαγνητική τομογραφία υπόφυσης Θεραπεία Ανάλογα με την αιτία προχωρούμε και στην αντίστοιχη θεραπεία. Συνήθως πρόκειται για κάποιον όγκο που προκαλεί την κατάσταση αυτή και προχωρούμε σε χειρουργική αφαίρεση του όγκου.

ΠΡΟΣΟΧΗ Θα πρέπει να αποφεύγονται τραυματισμοί στο Δέρμα

Αλδοστερόνη Προάγει την απορρόφηση Να και έκκριση Κ (ρυθμίζει τον όγκο των υγρών του σώματος) Απουσία αλδοστερόνης -υπόταση -υπερκαλιαιμία Υπερέκκριση αλδοστερόνης -υποκαλιαιμία -υπέρταση

Επινεφριδική ανεπάρκεια περίπου 80% είναι η αυτοάνοση καταστροφή του φλοιού των επινεφριδίων. φυματίωση και το AIDS αμφοτερόπλευρη αιμορραγία, συστηματικές μυκητιάσεις, διηθητικές νόσους, (λέμφωμα, σαρκοείδωση), χειρουργική αφαίρεση ή κυτταροτοξικές ουσίες.

Νόσος Αddison αδυναμία, καταβολή, ανορεξία ναυτία, τάση για εμετό υπόταση και υπογλυκαιμία υποογκαιμία, υπονατριαιμία, υπερκαλιαιμία αρτηριακή υπόταση

υπέρχρωση του δέρματος και των βλεννογόνων

Νόσος Αddison απαιτείται να λειφθούν δείγματα αίματος για να γίνει μέτρηση σακχάρου, νατρίου, καλίου, επιπέδων κορτιζόλης και ACTH. Αξονική, μαγνητική τομογραφία και υπερηχογράφημα των επινεφριδίων συνεισφέρουν στη διάγνωση τόσο της οξείας όσο και της χρόνιας μορφής της ΘΕΡΑΠΕΙΑ Στην οξεία μορφή της νόσου απαιτείται άμεση χορήγηση υγρών, ηλεκτρολυτών και υδροκορτιζόνης. ∆όση υποκατάστασης περιλαμβάνει τη χορήγηση υδροκορτιζόνης που είναι

Κατεχολαμίνες Aδρεναλίνη (συνώνυμη της επινεφρίνης) Nοραδρεναλίνη Ντοπαμίνη

Κατεχολαμίνες βοηθούν τον οργανισμό να ανταπεξέρχεται σε οξείες στρεσογόνες καταστάσεις. κινητοποιεί όλες τις ενεργειακές πηγές του σε περιπτώσεις έντονης δραστηριότητας κάποια επείγουσα ενέργεια κατά τη λεγόμενη "αντίδραση μάχης ή φυγής« Ερεθίσματα για την έκκριση αποτελούν ο φόβος, οι συγκινήσεις, οι καταστάσεις έκτακτης ανάγκης, το ψύχος, η πτώση της πίεσης και η υπογλυκαιμία

Λειτουργίες αυξάνουν την παροχή της καρδιάς σε αίμα ταχυκαρδία και αύξηση της συσταλτικότητας του μυοκαρδίου, αυξάνουν τη συστολική αρτηριακή πίεση αυξάνουν το σάκχαρο του αίματος, επάγοντας τη διάσπαση του γλυκογόνου του ήπατος. ενισχύει τη λιπόλυση στον λιπώδη ιστό. προκαλούν αίσθημα άγχους, όξυνση των αντανακλαστικών. Επιπλέον προκαλεί διαστολή των βρόγχων, μυδρίαση τρέμουλο και ανόρθωση των τριχών.

Φαιοχρωμοκύτωμα υψηλή αρτηριακή πίεση υπερτασικές κρίσεις ταχυκαρδία, εφίδρωση, άλγος στο θώρακα ή την κοιλία πονοκεφάλους, ανησυχία, τρόμο και ωχρότητα. ΑΜΦΕΤΑΜΙΝΗ – ECSTASY ΕΦΕΔΡΙΝΗ

Σακχαρώδης Διαβήτης μεταβολική ασθένεια η οποία χαρακτηρίζεται από αύξηση της συγκέντρωσης του σακχάρου στο αίμα (υπεργλυκαιμία) από διαταραχή του μεταβολισμού της γλυκόζης, των λιπιδίων και των πρωτεϊνών, Ελαττωμένη έκκριση ινσουλίνης είτε λόγω ελάττωσης της ευαισθησίας των κυττάρων του σώματος στην ινσουλίνη.

Ινσουλίνη Κατά την πέψη της τροφής οι υδατάνθρακες διασπώνται σε γλυκόζη απορροφούνται και εισέρχονται στο αίμα για να παραχθεί ενέργεια, η γλυκόζη πρέπει πρώτα να εγκαταλείψει την κυκλοφορία και να εισέλθει στα διάφορα κύτταρα Όταν υπάρχει αρκετή ινσουλίνη στο αίμα λειτουργεί σαν κλειδί που ανοίγει την πόρτα για να εισέλθει η γλυκόζη από τις ειδικές διόδους στο κύτταρο σάκχαρο του αίματος μειώνεται

Ινσουλίνη

Σακχαρώδης Διαβήτης Ινσουλινοεξαρτώμενος (διαβήτης τύπου Ι) – καταστροφή των β-κυττάρων του παγκρέατος – κυριότερη αιτία διαβήτη σε παιδιά Μη ινσουλινοεξαρτώμενος,διαβήτης τύπου ΙΙ – περίπου το 80% του συνόλου των διαβητικών – πάγκρεας παράγει λιγότερη ινσουλίνη – σχετίζεται στενά με την παχυσαρκία Διαβήτης κύησης – κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης

Σακχαρώδης Διαβήτης μέχρι το 2030 περισσότερα από 300 εκατομμύρια άνθρωποι θα έχουν εκδηλώσει σακχαρώδη διαβήτη τύπου ΙΙ σαφή ένδειξη για τη συσχέτιση της νόσου με το σύγχρονο τρόπο ζωής αποτελεί μια από τις κύριες αιτίες θανάτου παγκοσμίως

Κυριότερα συμπτώματα η πολυδιψία (έντονη δίψα) η πολυουρία (ειδικότερα κατά τις βραδινές ώρες) η πολυφαγία, η οποία από απώλεια και όχι από αύξηση βάρους ο κνησμός η συχνή εξάντληση χωρίς ιδιαίτερη σωματική δραστηριότητα η δυσκολία επούλωσης των πληγών οι συχνές φλεγμονές και λοιμώξεις.

Επιπλοκές του σακχαρώδη διαβήτη Διαβητική κετοξέωση και διαβητικό κώμα – είναι ανίκανος να μεταβολίσει τη γλυκόζη και αντί αυτής αποδομεί λίπος για ενέργεια, με αποτέλεσμα τη συσσώρευση των κετονών στο αίμα. – μπορεί ταχύτατα να μεταπέσει σε κώμα και θάνατο Υπογλυκαιμία – επίπεδο του σακχάρου στο αίμα πέφτει κάτω από το κατώτερο φυσιολογικό – ιδρώτας, ο τρόμος και το αίσθημα παλμών, η ζάλη, η πείνα και οι διαταραχές της διάθεσης (εκνευρισμός και κεφαλαλγία)

Επιπλοκές Διαβητική μικροαγγειοπάθεια Προσβάλλονται τα τριχοειδή και προτριχοειδή αγγεία και εμφανίζεται διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια και νεφροπάθεια Διαβητική μακροαγγειοπάθεια πρώιμη εμφάνιση αθηροσκλήρυνσης, αυξημένη εμφάνιση στεφανιαίας νόσου, αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο, περιφερική αρτηριακή νόσο Περιφερική νευροπάθεια (βλάβη των νεύρων)

Περιφερική νευροπάθεια βλάβη των νεύρων δεν έχει αίσθηση του πόνου, της θερμοκρασίας, της πίεσης, της αφής και είναι συχνά παραμορφωμένο.

Διαβητικό Πόδι δεν έχει αίσθηση του πόνου, της θερμοκρασίας, της πίεσης, της αφής ελάττωση της ροής του αίματος στα αγγεία των ποδιών. ακόμα και ένα μικρό έλκος (ένας τραυματισμός), μπορεί να οδηγήσει σε γρήγορη επιδείνωση, σε μια λοίμωξη ή σε ένα χρόνιο έλκος που δεν επουλώνεται.

ΠΡΟΣΟΧΗ Δοκιμασία της θερμοκρασία του νερού πρώτα με το χέρι Ποτέ μη χρησιμοποιείται χημικά διαλύματα, νυστέρι, ψαλίδι ή άλλα αιχμηρά εργαλεία για την περιποίηση των ποδιών Αποφεύγετε τις θερμοφόρες Είναι προτιμότερη η χρήση λίμας για την περιποίηση των νυχιών Αφήστε την θεραπεία των κάλων σε ειδικούς

Παχυσαρκία είναι η υπέρμετρη και παθολογική αύξηση της ποσότητας του σωματικού λίπους στο ανθρώπινο σώμα. έχει ως συνέπεια την αύξηση του σωματικού βάρους.

Αιτιολογία είναι αποτέλεσμα της αυξημένης θερμιδικής πρόσληψης μειωμένη ενεργειακή κατανάλωση μέσω της άσκησης. Ο σύγχρονος αστικός τρόπος ζωής ευνοεί αυτήν τη δυσαναλογία η περισσότερο εύκολη ανεύρεση τροφής και η συνεχής διάθεση τροφής στο περιβάλλον (πχ γεμάτο ψυγείο) συμβάλλουν στην πρόκληση της παχυσαρκίας

Δείκτη Μάζας Σώματος Δείκτης Μάζας Σώματος = Σωματικό Βάρος (σε κιλά)/Ύψος2 (σε μέτρα) Λιποβαρής<18,5 Φυσιολογικός ,9 Υπέρβαρος 25-29,9 Παχυσαρκία, τάξης Ι 30-34,9 II35-39 III=ή>40

Επιπλοκές Σακχαρώδης διαβήτης τύπου 2, 61% Καρκίνος ενδομητρίου, 34% Χολολιθίαση, 30% Οστεοαρθρίτιδα, 24% Αρτηριακή υπέρταση, 17% Στεφανιαία νόσος, 17% Καρκίνος μαστού, 11% Καρκίνος παχέως εντέρου, 11%