Ονοματεπώνυμο Φοιτητή: Θεοδούλου Κλεόπας Αριθμός Μητρώου: 4836 Μάθημα: Βιοτεχνολογία Ακαδημαϊκό έτος: 2011-2012 Υπεύθυνη Καθηγήτρια: κα. Μαρία Φράγκου.

Παρουσίαση με θέμα: "Ονοματεπώνυμο Φοιτητή: Θεοδούλου Κλεόπας Αριθμός Μητρώου: 4836 Μάθημα: Βιοτεχνολογία Ακαδημαϊκό έτος: 2011-2012 Υπεύθυνη Καθηγήτρια: κα. Μαρία Φράγκου."— Μεταγράφημα παρουσίασης:

1 Ονοματεπώνυμο Φοιτητή: Θεοδούλου Κλεόπας Αριθμός Μητρώου: 4836 Μάθημα: Βιοτεχνολογία Ακαδημαϊκό έτος: 2011-2012 Υπεύθυνη Καθηγήτρια: κα. Μαρία Φράγκου

2 Περίληψη - Abstract Ο καρκίνος του προστάτη είναι η δεύτερη πιο κοινή αιτία ανδρικών θανάτων από καρκίνο στις Ηνωμένες Πολιτείες. Παρόλα αυτά, το πλήρες εύρος των γενετικών μεταβολών του καρκίνου του προστάτη είναι ατελώς χαρακτηρισμένο. Στο άρθρο μας παρουσιάζουμε την πλήρη ακολουθία επτά πρωτογενών ανθρώπινων καρκίνων του προστάτη σε συνδυασμό με τα φυσιολογικά ομολόγα τους. Αρκετοί όγκοι περιέχουν σύμπλοκα αλυσίδων με ισορροπημένες ανακατατάξεις που συνέβησαν εντός ή δίπλα σε γνωστά γονίδια του καρκίνου. Τα σημεία θραύσης των ανακατατάξεων εμπλουτίστηκαν κοντά στην ανοιχτή χρωματίνη, στον υποδοχέα ανδρογόνων και στις θέσεις πρόσδεσης του ERG DNA για καθορισμό του γονιδίου σύντηξης του ETS με TMPRSS2-ERG, αλλά σχετίζονται αρνητικά με τις περιοχές αυτές σε όγκους που λείπει το γονίδιο σύντηξης ETS. Η παρατήρηση αυτή προτείνει μια σχέση μεταξύ της χρωματίνης ή της μεταγραφικής ρύθμισης με τη γένεση γενετικών ανωμαλιών - διαταραχών. Τρεις όγκοι που περιείχαν ανακατατάξεις διατάραξαν το CADM2, και τέσσερα γεγονότα που διαταράσσουν είτε το PTEN, έναν προστατικό καταστολέα όγκων, είτε το MAGI2, μια πρωτεΐνη αλληλεπίδρασης του PTEN που δεν εμπλέκτηκε προηγουμένως στην προστατική καρκινογένεση. Έτσι, οι γονιδιωματικές ανακατατάξεις μπορεί να προκύψουν από ανωμαλίες στη μεταγραφή ή στη χρωματίνη και να ωθούν ογκογόνους μηχανισμούς καρκίνου του προστάτη.

3 Λίγα λόγια για τον καρκίνο του προστάτη: Μεταξύ των ανδρών στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, ο καρκίνος του προστάτη αριθμεί περισσότερες από 200000 νέες περιπτώσεις καρκίνου και 32000 θανάτους ετησίως. Αν και η θεραπεία στέρησης ανδρογόνων παράγει παροδική αποτελεσματικότητα, οι περισσότεροι ασθενείς με μεταστατικό καρκίνο του προστάτη τελικά πεθαίνουν λόγω της ασθένειας τους. Αυτές οι πτυχές υπογραμμίζουν την κρίσιμη ανάγκη να αρθρωθούν τόσο γενετικές βάσεις όσο και νέοι θεραπευτικοί στόχοι καρκίνου του προστάτη. α) Φυσιολογικός Προστάτης β) Καρκίνος του Προστάτη

4 →Τα τελευταία χρόνια σήμανε μια σημαντική επέκταση στην κατανόηση της σωματικής γενετικής βάσης του καρκίνου του προστάτη. Αξιοσημείωτη σημασία έχει η ανακάλυψη των επαναλαμβανόμενων γονιδίων σύντηξης που δίνουν τους ETS μεταγραφικούς παράγοντες κάτω από τον έλεγχο τον ανδρογονοαπαντώμενων η άλλων εκκινητών. →Αυτά τα ευρήματα υποδηλώνουν ότι αυτές οι γονιδιακές ανακατατάξεις μπορούν να περιλαμβάνουν έναν σημαντικό μηχανισμό που οδηγεί στην προστατική καρκινογένεση. Ωστόσο, αν και η σηματοδότηση ανδρογόνων άξονα αποτελεί μια σημαντική θεραπευτική αγωγή, σχετικά λίγα φάρμακα-στόχοι έχουν εκπονηθεί από γενετικές μελέτες του καρκίνου του προστάτη.

5 Διαδικασίες - Μεθοδολογία : Για να ανακαλύψουμε επιπρόσθετες γονιδιακές μεταβολές που μπορούν να σχετίζονται με το θανατηφόρο προστατικό καρκίνο, πραγματοποιήσαμε μια αντιστοίχηση των τελικών μαζικών παράλληλων αλληλουχιών σε καρκίνους συνδυάζοντας τους με τις φυσιολογικές αλληλουχίες DNA που προέρχονταν από 7 ασθενείς με πρωτογενή καρκίνο του προστάτη υψηλού κινδύνου.

6 Τοπίο των γονιδιακών αλλαγών: Όλοι οι ασθενείς είχαν όγκο σταδίου T2c ή μεγαλύτερο και Βαθμό κακοήθειας Gleason 7 ή μεγαλύτερο. Οροί του ειδικού προστατικού αντιγόνου(PSA) κυμάνθηκαν σε επίπεδα από 2,1 έως 10,2 ng ml -1. Ποίος ο ρόλος του PSA; Το PSA, ή το ειδικό προστατικό αντιγόνο, είναι μία πρωτεΐνη που παράγεται από τον προστάτη και που απελευθερώνεται σε πολύ μικρές ποσότητες στην κυκλοφορία του αίματος. Όταν υπάρχει ένα πρόβλημα με τον προστάτη, όπως όταν αναπτύσσεται και αυξάνεται ένας όγκος, όλο και περισσότερο PSA απελευθερώνεται, έως ότου φθάνει σε ένα επίπεδο όπου μπορεί να ανιχνευθεί εύκολα στο αίμα. Το PSA διαδραματίζει δύο διαφορετικούς ρόλους στον προστατικό καρκίνο - πρώτα ως εργαλείο ανίχνευσης προτού να εντοπιστεί η ασθένεια, και έπειτα ως τρόπος να ελεγχθεί η πρόοδος της ασθένειας μόλις διαγνωσθεί

7 ΣΤΑΔΙΟΔΙΕΥΚΡΙΝΗΣΗ T1Ο όγκος δεν μπορεί να ψηλαφηθεί ή να απεικονισθεί με εξετάσεις όπως το διορθικό υπερηχογράφημα. T1aΟ όγκος βρίσκεται τυχαία κατά την διουρηθρική εκτομή του προστάτη (συχνά γνωστή με την σύντμηση TURP) για καλοήθη υπερπλασία του προστάτη. Ο καρκίνος βρίσκεται σε ποσοστό μικρότερο από το 5% στους ιστούς που αφαιρέθηκαν. T1bΟ καρκίνος βρίσκεται τυχαία κατά την διουρηθρική εκτομή του προστάτη αλλά είναι σε ποσοστό μεγαλύτερο από 5% στους ιστούς που αφαιρέθηκαν. T1cΟ καρκίνος βρίσκεται με την βελόνα βιοψίας, η οποία εκτελείται λόγω του υψηλού PSA. T2Ο όγκος ψηλαφάται με την δακτυλική εξέταση αλλά είναι ακόμα περιορισμένος στον προστάτη. T2aΟ καρκίνος είναι περιορισμένος στον έναν μόνο λοβό του προστάτη (δεξιό ή αριστερό) και καταλαμβάνει λιγότερο από τον μισό. T2bΟ καρκίνος είναι περιορισμένος στον έναν μόνο λοβό του προστάτη (δεξιό ή αριστερό) και καταλαμβάνει περισσότερο από τον μισό. T2cΟ καρκίνος καταλαμβάνει και τους δύο λοβούς. T3Ο καρκίνος έχει αρχίσει να εξαπλώνεται έξω από τον προστάτη και μπορεί να διηθεί και τις σπερματοδόχες κύστεις. T3aΟ καρκίνος εξαπλώνεται έξω από τον προστάτη αλλά όχι στις σπερματοδόχες κύστεις. T3bΟ καρκίνος του προστάτη έχει εξαπλωθεί στις σπερματοδόχες κύστεις. T4Ο καρκίνος έχει εξαπλωθεί σε ιστούς γειτονικούς στον προστάτη (εκτός από τις σπερματοδόχες κύστεις). T4aΟ καρκίνος έχει εξαπλωθεί στον αυχένα της κύστης, στο ορθό ή και στο έξω σφιγκτήρα T4bΟ καρκίνος έχει εξαπλωθεί στο τοίχωμα της πυέλου (ανελκτύρας μυς του ορθού).

8 Κλινικά χαρακτηριστικά των 7 προστατικών καρκίνων: ΔείγμαΗλικίαGleason Score Στάδιο Όγκου PSA levelFusion Status PR-0581694+5T3b9.2 ng/mlTMPRSS2-ERG PR-1701623+4T3a2.1 ng/mlTMPRSS2-ERG PR-2832663+4T2c6.6 ng/mlTMPRSS2-ERG PR-0508573+4T2c7.8 ng/mlNegative PR-1783664+4T2c9.8 ng/mlNegative PR-3027664+4T3b10.2 ng/mlNegative PR-3043693+4T2c7.2 ng/mlNegative

9 Τρείς όγκοι περιείχαν χρωμοσωματικές ανακατατάξεις που αφορούν τους TMPRSS2-ERG γονιδιακούς τόπους, όπως προσδιορίζεται από το φθορισμό υβριδισμού επί τόπου(FISH) και PCR με αντίστροφη μεταγραφή. (RT-PCR). Επεξήγηση Μεθόδων: FISH(Fluorescent in situ hybridization): Μικρά κομμάτια DNA (ανιχνευτές), δεσμεύονται σε συγκεκριμένες περιοχές των υπό ανάλυση χρωμοσωμάτων (υβριδοποίηση). Κάθε ανιχνευτής σημαίνεται με μια διαφορετικού χρώματος φθορίζουσα ουσία. Αυτοί οι φθορίζοντες ανιχνευτές αναμένεται να συνδεθούν με τα συγκεκριμένα χρωμοσώματα που ψάχνουμε. Χρησιμοποιώντας ένα μικροσκόπιο φθορισμού, ο γενετιστής μπορεί να δει τα χρωματιστά φθορίζοντα σήματα για κάθε διαφορετικό χρωμόσωμα (ένα, δύο ή περισσότερα). Η αλυσιδωτή αντίδραση πολυμεράσης (PCR): είναι μία μέθοδος βιοχημείας και μοριακής βιολογίας για την απομόνωση και τον πολλαπλασιασμό μίας αλληλουχίας DNA. Με τη χρήση της συγκεκριμένα θραύσματα DNA μπορούν να κλωνοποιηθούν σε έναν δοκιμαστικό σωλήνα απουσία ζωντανών κυττάρων. Ένας πλήρης κύκλος μιας PCR αντίδρασης περιλαμβάνει τρία στάδια: -Αποδιάταξη του DNA -Προσαρμογή των εκκινητήρων στο DNA εκμαγείο -Επιμήκυνση των εκκινητήρων RT-PCR (PCR με αντίστροφη μεταγραφή): Αρχικά συντίθεται ένα μονόκλωνο μόριο cDNA από ένα μόριο mRNA χρησιμοποιώντας το ένζυμο αντίστροφη μεταγραφάση. Προστίθενται εκκίνησες της PCR με πολυμεραση του DNA. Γίνεται σύνθεση δευτέρου κλώνου συμπληρωματικού του cDNA και περαιτέρω πολ/σμος του.

10 Τα Circos Plots που υποδεικνύουν τις γονιδιωματικές ανακατατάξεις και αλλαγές αριθμού αντιγράφων για κάθε προστατικό γονιδίωμα καρκίνου παρουσιάζονται πιο κάτω: Κάθε Circos Plot απεικονίζει το γονιδιακό τόπο στον εξωτερικό δακτύλιο και τον χρωμοσωμικό αριθμό αντιγράφων στον εσωτερικό δακτύλιο(κόκκινο-αντιγραφικό κέρδος, μπλέ - απώλεια αντιγραφών) Οι διαχρωμοσωμικές μεταθέσεις και οι διαχρωμοσωμικές ανακατατάξεις εμφανίζονται με μοβ και πράσινο αντίστοιχα. Τα γονιδιώματα είναι οργανωμενα σύμφωνα με την παρουσία(πρώτη γραμμή) ή την απουσία (κάτω γραμμή) του TMPRSS2-ERG γονιδίου σύντηξης.

11 Εντοπίσαμε ένα μέσο όρο 3866 υποθετικών σωματικών μεταλλάξεων βάσεων (εύρος 3,192-5,865) ανά όγκο. Αυτός ο ρυθμός μετάλλαξης είναι παρόμοιος με εκείνο που παρατηρήθηκε σε οξεία μυελογενή λευχαιμία και καρκίνο του μαστού, αλλά 7-15 φορές χαμηλότερα επίπεδα απ’ ότι αναφέρθηκε για μικροκυτταρικό καρκίνο του πνεύμονα και στο μελάνωμα. Ο ρυθμός μετάλλαξης στα CpG δινουκλεοτίδια (cytosine – phosphate – guanine) ήταν πάνω από 10 φορές υψηλότερη απ’ ότι σε άλλες γονιδιακές θέσεις. Ένας μέσος όρος από 20 μη συνώνυμες μεταλλάξεις βάσεων ανά δείγμα εμφανίστηκαν σε γονίδια που κωδικοποιούν πρωτεΐνες (εύρος 13-43). Προσδιορίσαμε επίσης 6 υψηλής εμπιστοσύνης μεταλλάξεις κωδικοποίησης ( 4 διαγραφές και 2 προσθήκες) που κυμαίνονται από 1 – 9 ζεύγη βάσεων σε μήκος, συμπεριλαμβανομένων 2 ζευγών βάσεων εισαγωγής πλαισίου ανάγνωσης στο ογκοκατασταλτικό γονίδιο, PTEN. Ανακατατάξεις – Μεταλλάξεις που παρουσιάστηκαν: Βλέπουμε λοιπόν πόσο μεγάλη είναι η πολυπλοκότητα του καρκίνου του προστάτη και δεν είναι μόνο αυτά………

12 Συνέχεια μεταλλάξεων……. Δυο γονίδια (SPTA 1 και SPOP) εμπλέκονται σε μεταλλάξεις σε 2 από τους 7 όγκους. Το SPTA 1 κωδικοποιεί μια πρωτείνη που εμπλέκεται στον προσδιορισμό του σχήματος των ερυθροειδών κυττάρων. Το SPOP κωδικοποιεί ένα διαμορφωτή της ουβικιτίνωσης και στη μεταγραφική ρύθμιση. Οι μεταλλάξεις που οφείλονται στο SPOP υπερέβησαν το αναμενόμενο ποσοστό στους όγκους αυτούς. Είναι ενδιαφέρον οι τροποποιητές της χρωματίνης CHD1, CHD5 και HDAC9 που μεταλλάχτηκαν σε 3 από τους 7 καρκίνους του προστάτη. Αυτά τα γονίδια ρυθμίζουν τη δυνατότητα διαφοροποίησης των εμβρυικών βλαστικών κύτταρων, την γονιδιακή ρύθμιση και την καταστολή του όγκου. Μέλη του HSP-1 συμπλόκου απάντησης στο στρες (HSPA2. HSPA5 και HSP90AB1) έχουν επίσης μεταλλαχθεί σε 3 από τους 7 όγκους. Επιπλέον, βρήκαμε μια απλή οδό KEGG, δηλ. την επεξεργασία και παρουσίαση ενός αντιγόνου που μεταλλάσσεται σημαντικά από τα 616 διαφορετικά σύνολα γονιδίων που αντιστοιχούν στις οικογένειες γονιδίων και τις γνωστές οδούς. Άλλα γνωστά καρκινικά γονίδια έχουν μεταλλαχθεί σε απλούς όγκους συμπεριλαμβανομένων των PRKCI και DICER. Το αποτέλεσμα είναι ενδιαφέρον, δεδομένου ότι συνδέει το κλινικό όφελος με την ανοσοθεραπεία του καρκίνου του προστάτη. Έτσι, μερικές κωδικοποιητικές μεταλλάξεις μπορεί να συμβάλουν στην ογκογένεση και να προτείνουν πιθανές θεραπευτικές παρεμβάσεις.

13 Σύνθετα πρότυπα ισορροπημένων αναδιατάξεων: Δεδομένης της σημασίας των ογκογόνων γονιδίων σύντηξης στον καρκίνο του προστάτη, στη συνέχεια χαρακτηρίζουμε το φάσμα των χρωμοσωμικών αναδιατάξεων. Προσδιορίσαμε ενα μέσο όρο 90 αναδιατάξεων ανά γονιδίωμα (ευρος 43-213). Εξετάσαμε 594 υποψήφιες ανακατατάξεις πολλαπλασιασμένες με PCR. Τρία γονίδια που διαταράχθηκαν από τις ανακατατάξεις είχαν επίσης μη συνώνυμες μεταλλάξεις σε άλλο δείγμα: ZNF407, CHD1(τροποποιητής χρωματίνης) και PTEN. Αυτές οι ανακατατάξεις αυξάνονουν την πιθανότητα η απορυθμισμένη CHD1 να συμβάλει σε διαφοροποίησεις σε μερικά πρόδρομα κύτταρα καρκίνου του προστάτη.

14 Λεπτομερής εξέταση αυτών των χρωμοσωμικών ανακατατάξεων αποκάλυψε ένα διακριτό μοτίβο ενός ισορροπημένου σπασίματος και επανασύνδεσης που δεν είχε παρατηρηθεί προηγουμένως σε συμπαγείς όγκους. Έτσι δημιουργείται ένας νέος συνδυασμός χρωμοσωμάτων, χωρίς ταυτόχρονη απώλεια γενετικού υλικού

15 Επεξήγηση εικόνας: α)Διάγραμμα πρότυπο κλειστής αλυσίδας χρωμοσωμικής ρήξης και επανασύνδεσης. Ρήξεις προκαλούνται σε ένα σύνολο γονιδιακών θέσεων(αριστερά), ακολουθούμενες από μια ανταλλαγή ελεύθερων άκρων χωρίς απώλειες χρωμοσωμικού υλικού(μέσο), οδηγώντας στο παρατηρούμενο πρότυπο ισορροπημένων(ουδέτερων αντιγράφων) μετατοπίσεων που αφορούν ένα κλειστό σύνολο σημείων θραύσης(δεξιά). β)Συγκρότημα ανακατατάξεων των όγκων του προστάτη PR-1701. Η TMPRSS2-ERG σύντηξη παράγεται από ανακατατάξεις που αφορούν 4 γονιδιωματικές θέσεις στα χρωμοσώματα 1 και 21. Κάτω, Διάγραμμα των σημείων θραύσης και ισορροπημένων μεταθέσεων. γ) Συγκρότημα αναδιάταξης στον καρκίνο του προστάτη PR-2832 που αφορούν σημεία διακοπής και συγχωνεύσεις σε 9 διαφορετικές γονιδιωματικές θέσεις. Το αποτέλεσμα δείχνει ακολουθίες που διπλασιάζονται ή διαγράφονται στο παράγωγο χρωμόσωμα με αποτέλεσμα τη διασταύρωση σύντηξης.

16 Αυτή η ''κλειστή αλυσίδα'' του μοτίβου θραύσης και επανασύνδεσης ήταν εμφανής σε κάθε ένα από τους TMPRSS2-ERG θετικούς σε σύντηξη καρκίνους του προστάτη. Σε 2 από αυτές τις περιπτώσεις, τόσο η TMPRSS2 όσο και η ERG γονιδιακή θέση ενεπλάκησαν σε μια κλειστή αλυσίδα σημείων θραύσης. Για παράδειγμα, η TMPRSS2-ERG σύντηξη γονιδίων στο PR-1701 παρήχθη από ένα κλειστό κουαρτέτο των ισορροπημένων μετατοπίσεων στα χρωμοσώματα 21 και 1. Η σύντηξη γονιδίων TMPRSS2-ERG στο PR-0581 έγινε μέσα σε ένα κλειστό τρίο των ενδο-χρωμοσωμικών ανακατατάξεων που αφορούν την C21ORF45, ERG και TMPRSS2.

17 Επαναλαμβανόμενες αναδιατάξεις που αφορούν το CADM2: To CADM2 ( cell adhesion molecule 2-κύτταρο προσκόλλησης μορίου) κωδικοποιεί ένα μέλος των μορίων προσκόλλησης κυττάρων της ανοσοσφαιρίνης. Η πολυπλοκότητα των αναδιατάξεων της CADM2 πρότεινε ότι μια απλή προσέγγιση επικύρωσης FISH θα μπορούσε να αποδειχθεί ανεπαρκής για να καθορίστεί η συνολική συχνότητα των αναδιατάξεων της CADM2. Παρόλα αυτά έχουμε ένα ανεξάρτητο έλεγχο των 90 επιπλέον προστατικών όγκων που χρησιμοποιούν μια διαχωρισμένη δοκιμή FISH που σχεδιάστηκε για να διερευνηθεί ο τόπος της CADM2. Τα αποτελέσματα αυτά επιβεβαίωσαν ότι η CADM2 αναδιατάσσεται στον καρκίνο του προστάτη. 5/90 1/90

18 Ανακατατάξεις που διαταράσσουν το PTEN και το MAGI2: Δύο προστατικοί όγκοι περιείχαν σημεία θραύσης εντός του PTEN ογκοκατασταλτικού γονιδίου. Και στις δυο περιπτώσεις, οι αναδιατάξεις δημιουργούν ετερόζυγες διαγραφές που επιβεβαιώνονται από την ανάλυση FISH. Στον όγκο (PR-0581), οι αναδιατάξεις του PTEN συνυπήρξαν με την εισαγωγή ενός δινουκλεοτιδίου εντός την κωδικοποιητικής αλληλουχίας του PTEN Καλοήθεια καρκίνος του προστάτη

19 Δυο επιπλέον όγκοι είχαν αναδιατάξεις που διατάρασσαν τo γονίδιο MAGI2 (membrane associated guanylate kinase,WW και PDZ domain containing 2), που κωδικοποιεί μια αλληλεπιδρώντα πρωτείνη του PTEN. Σε ένα όγκο (PR-0505), δύο ανεξάρτητα αλλά στενά ευθυγραμμισμένα αντίστροφα γεγονότα επηρέασαν τον τόπο της MAGI2. Στον άλλο όγκο (PR-2832), παρατηρήθηκαν δύο μεγάλου εύρους ενδοχρωμοσωμικές αναστροφές. Έτσι 3 από τους 7 όγκους είχαν αναδιατάξεις που αναμένεται να αδρανοποιήσουν το PTEN ή το MAGI2, συμπεριλαμβανομένων όλων των 3 όγκων που είχαν αναδιατάξεις στο TMPRSS2-ERG.

20 Περίληψη άλλων εξειδικευμένων μεθόδων: Το πλήρες γονιδίωμα των 7 προστατικών όγκων και των ασθενών- συνδυασμένων κανονικών δειγμάτων ταξινομήθηκε σε περίπου 30- πλαίσια απλοειδούς κάλυψης σε μια πλατφόρμα illumina GA II sequencer. Το DNA απομονώθηκε από αίμα ασθενών και από όγκους μετά από ριζική προστατεκτομή και υποβλήθηκε σε μεγάλης ποιότητας διαδικασίες ελέγχου για την παρακολούθηση της δομικής ακεραιότητας του DNA, σύμφωνα με το γενότυπο και την καθαρότητα του όγκου. Ακατέργαστα δεδομένα αλληλουχίας υποβλήθηκαν σε επεξεργασία με λογισμικό illumina και περάστηκαν στο Picard Pipeline. Τα αρχεία αυτά για αναλύθηκαν από το Firehose Pipleline για να χαρακτηριστεί το πλήρες φάσμα των σωματικών μεταλλάξεων για κάθε όγκο, συμπεριλαμβανομένου και των αντικαταστάσεων ζευγών βάσεων, σύντομων εισαγωγών ή διαγραφών, και ευρείας κλίμακας διαρθρωτικές αναδιατάξεις. Η τεχνική FISH πραγματοποιήθηκε επίσης για επιλεγμένες επαναλαμβανόμενες αναδιατάξεις.

21 Συζήτηση – Συμπεράσματα: Αυτή η μελέτη είναι η πρώτη ολοκληρωμένη ανάλυση της αλληλουχίας του γονιδιώματος του ανθρώπινου καρκίνου του προστάτη. Παλαιότερα στόχος ήταν ο προσδιορισμός συγκεκριμένων αλληλουχιών ώστε να ανταποκρίνονται σεσυγκεκιμένα φάρμακα. Όμως οι επαναλαμβανόμενες συγχωνεύσεις και ανακατατάξεις των γονιδίων έδειξαν ότι είναι κρίσιμα γεγονότα στον καρκινο! Προηγούμενες μελέτες σε γενετικά μηχανικά μοντέλα ποντικιών έδειξαν ότι η απορύθμιση της ERG και η απώλεια του PTEN πυροδοτεί το σχηματισμό επιθετικών όγκων του προστάτη. Η ανακάλυψη των MAGI2 γονιδιακών ανακατατάξεων στον καρκίνο του προστάτη υποδηλώνει ότι τόσο το PTEN όσο και το MAGI2 μπορει να βελτιώσουν την πρόγνωση και θεραπεία του καρκίνου του προστάτη όπως επίσης κ αι τα υπόλοιπα μεταλλαγμένα γονίδια που ανακαλύφθηκαν σε αυτή τη μελέτη. Η γονιδιακή πολυπλοκότητα του πρωτογενούς καρκίνου του προστάτη είναι πολύ μεγάλη. Η ανάλυση των πιθανών παραγόντων που οδηγούν σ’ αυτόν ανοίγει νέους ορίζοντες στους γενετιστές, στους βιολόγους και στους κλινικούς ιατρούς ώστε να βρουν την κατάλληλη θεραπεία για κάθε είδος καρκίνο του προστάτη ώστε οι θάνατοι να μειωθούν.

22 Βιβλιογραφία Ιατρική Γενετική Thompson & Thompson The genomic complexity of primary human prostate cancer.'' (Nature Vol. 470, 10 Feb 2011, pages 214- 220.) Βασικές Αρχές Κυτταρικής Βιολογίας (alberts, bray, hopkin, johnson, lewis, raff, Roberts, walter). Βιοχημεία, Τόμος Ι, Stryer http://www.ourologos.gr/prostatecancergr.htm#3 http://www.poulakis-urology.com/index.php/prostate- cancer/stages http://www.poulakis-urology.com/index.php/prostate- cancer/stages

23 Ευχαριστώ πολύ για την προσοχή σας!!