Η παρουσίαση φορτώνεται. Παρακαλείστε να περιμένετε

Η παρουσίαση φορτώνεται. Παρακαλείστε να περιμένετε

ΟΛΟΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΙ ΟΛΟΙ ΙΔΙΟΙ

Παρόμοιες παρουσιάσεις


Παρουσίαση με θέμα: "ΟΛΟΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΙ ΟΛΟΙ ΙΔΙΟΙ"— Μεταγράφημα παρουσίασης:

1 ΟΛΟΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΙ ΟΛΟΙ ΙΔΙΟΙ
Εργασία της τάξης Ε1 109ο ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ «ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ»

2 ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ

3 «Κανείς δε γεννήθηκε προγραμματισμένος να μισεί έναν άλλο άνθρωπο βάσει του χρώματος, της εθνικότητας ή της θρησκείας. Οι άνθρωποι διδάχθηκαν να μισούν κι αφού έμαθαν να μισούν, μπορεί να μάθουν να αγαπούν . Γιατί η αγάπη είναι πιο εύκολο να κατακλύσει την ανθρώπινη καρδιά από το μίσος…» Νέλσον Μαντέλα, «Long Way to Freedom» Στεφανία, Σμαράγδα

4 Στεφανία, Σμαράγδα Όταν γεννιέμαι , είμαι μαύρος
Όταν μεγαλώσω , είμαι μαύρος Όταν κάθομαι στον ήλιο , είμαι μαύρος Όταν φοβάμαι , είμαι μαύρος Όταν αρρωσταίνω , είμαι μαύρος Κι όταν πεθαίνω , ακόμα είμαι μαύρος. Κι εσύ λευκέ άνθρωπε Όταν γεννιέσαι , είσαι ροζ Όταν μεγαλώνεις , γίνεσαι λευκός Όταν κάθεσαι στον ήλιο , γίνεσαι κόκκινος Όταν κρυώνεις , γίνεσαι μπλε Όταν φοβάσαι , γίνεσαι κίτρινος Όταν αρρωσταίνεις , γίνεσαι πράσινος Όταν πεθαίνεις , γίνεσαι γκρι Και λες εμένα έγχρωμο; Ποίημα που έχει γράψει ένα παιδί από την Αφρική και προτάθηκε από τα Ηνωμένα Έθνη ως το καλύτερο ποίημα του 2006. Στεφανία, Σμαράγδα

5 ΟΡΙΣΜΟΣ Στεφανία, Σμαράγδα
η έννοια του να θεωρείς κατώτερό σου όποιον διαφέρει από σένα… Η έννοια του να μη σέβεσαι την καταγωγή , τη θρησκεία ,το φύλο , ακόμα και την εμφάνιση του άλλου… Η έννοια του να μην κατανοείς τη νοοτροπία του συνανθρώπου σου και τον κατηγορείς γι’ αυτό που είναι… Στεφανία, Σμαράγδα

6 Μορφές ρατσισμού Στεφανία, Σμαράγδα
Φυλετικός Ρατσισμός: η αντίληψη που υποστηρίζει την ανωτερότητα μιας φυλής και αποβλέπει στη διατήρηση της Κοινωνικός ρατσισμός: δηλαδή η εχθρική συμπεριφορά απέναντι σε ορισμένες κοινωνικές ομάδες, όπως είναι οι μετανάστες, τα άτομα με ειδικές ανάγκες, οι πρώην φυλακισμένοι, οι φορείς τους AIDS, οι ομοφυλόφιλοι, οι ναρκομανείς, και άλλες κοινωνικές ομάδες. Εθνικός ρατσισμός: δηλαδή η αντίληψη ότι ένα έθνος είναι ανώτερο από τα άλλα. Θρησκευτικός ρατσισμός: δηλαδή η αντίληψη ότι μία θρησκεία είναι η μόνη αληθινή και πρέπει να επικρατήσει έναντι των υπολοίπων. Ο ρατσισμός των αναπτυγμένων κρατών σε βάρος υπανάπτυκτων, όπως ο ρατσισμός σε βάρος των χωρών του τρίτου κόσμου. Ο ρατσισμός κατά του γυναικείου φύλου, δηλαδή οι εμφανείς ή άτυπες διακρίσεις κατά των γυναικών, που είναι γνωστός ως σεξισμός Στεφανία, Σμαράγδα

7 Αίτια Ρατσισμού Στεφανία, Σμαράγδα
Η έλλειψη ανθρωπιστικής παιδείας και η πνευματική φτώχεια  Από τη στιγμή που τα άτομα δεν διδάσκονται την αξία της ισότητας, της δικαιοσύνης, της ειρήνης, του σεβασμού είναι εύκολο να παρασυρθούν από ρατσιστικές αντιλήψεις. Η κρίση των αξιών, όπως η ανηθικότητα κι ο ανταγωνισμός, καλλιεργούν το μίσος στις ψυχές των ανθρώπων.  Τα συμπλέγματα ανωτερότητας ή κατωτερότητας που φέρουν τα άτομα ή και ολόκληροι λαοί καλλιεργούν επίσης το φθόνο και το μίσος. Επιπλέον δημιουργούν την αίσθηση της υπεροχής και την επιθυμία της κυριαρχίας έναντι των άλλων. Τα οικονομικά συμφέροντα είναι άλλη μία σημαντική αιτία, όπως για παράδειγμα ο φυλετικός ρατσισμός κατά των μαύρων είναι ένα ιδεολόγημα που δημιουργήθηκε για να δικαιολογήσει την εκμετάλλευση των λαών της Αφρικής από τους λευκούς. Οι διάφορες σκοπιμότητες όπως οι επεκτατικές βλέψεις μιας χώρας σε βάρος άλλης. Για παράδειγμα οι μετανάστες κατηγορούνται συνήθως σε μια χώρα για την όξυνση της ανεργίας ή την έξαρση της βίας, ενώ αποκρύπτεται η ανικανότητα της πολιτικής ηγεσίας να δώσει λύσεις.  Ο φανατισμός, θρησκευτικός ή εθνικός, που υποκινείται επίσης από ποικίλες σκοπιμότητες, οικονομικές ή πολιτικές. Στεφανία, Σμαράγδα

8 Συνέπειες ρατσισμού Στεφανία, Σμαράγδα
Ο ρατσισμός σήμερα εκδηλώνεται ποικιλοτρόπως και προσβάλει ανεπανόρθωτα σχεδόν σχέσεις ατόμων, ομάδων, λαών. Προκαλούνται φαινόμενα περιθωριοποίησης, άγονες αντιπαραθέσεις, και καταργούνται τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα. Ευδοκιμούν ο πόλεμος αντί της ειρηνικής συνύπαρξης, η βία αντί της γαλήνης, η ξενοφοβία αντί της γόνιμης αλληλεπίδρασης των λαών.  Ο ρατσισμός εγκυμονεί απρόβλεπτους κινδύνους για μια κοινωνία, για ένα έθνος, επειδή οι έντονες διακρίσεις μπορεί να οδηγήσουν σε εκμετάλλευση κοινωνικών ομάδων, σε διχασμό και αναταραχές.  Κατά αυτόν τον τρόπο ο ρατσισμός μεταθέτει τις ευθύνες για την εκμετάλλευση και τις γνωστές συνέπειές της, τη φτώχεια, την ανεργία, το βιολογικό αφανισμό, τις ανταγωνιστικές ανθρώπινες σχέσεις, την ανισότητα, τη καταπάτηση των φυσικών δικαιωμάτων του ανθρώπου, από τους κύριους υπεύθυνους δηλαδή τις λίγες ισχυρές χώρες ή τις ολιγάριθμες ισχυρές κοινωνικές ομάδες, στα πιο ανίσχυρα θύματά τους, τις χώρες του τρίτου κόσμου, τις φυλετικές και εθνικές μειονότητες, τις οικονομικά και κοινωνικά περιθωριοποιημένες ομάδες.  Στεφανία, Σμαράγδα

9 ΞΕΝΟΦΟΒΙΑ

10 Τίνα-Παναγιώτης Ξενοφοβία
Ξενοφοβία (από το "ξένος" + "φόβος") είναι όταν ένας άνθρωπος είναι επιφυλακτικός ή αντιπαθεί κάτι ή κάποιον που δεν είναι δικό του, δηλ. δεν ανήκουν στην ίδια εθνικότητα, θρησκεία κ.α. Τίνα-Παναγιώτης

11 Τίνα-Παναγιώτης Κοινωνική ξενοφοβία
Αυτή η μορφή ξενοφοβίας εκδηλώνεται σε: Μετανάστες, οι οποίοι δεν ανήκουν στην κοινωνία της χώρας στην οποία μεταναστεύουν. Μια φυλή, η οποία έγινε μέρος της κοινωνίας μιας χώρας μέσω πολεμικών κατακτήσεων. Αυτή η μορφή ξενοφοβίας μπορεί να διευκολύνει τις εχθρικές και βίαιες αντιδράσεις, όπως η μαζική απέλαση των ξένων, πογκρόμ ή και την γενοκτονία. Τίνα-Παναγιώτης

12 Πολιτιστική ξενοφοβία
Η ξενοφοβία έχει και πολιτιστική έννοια, αφού όλοι οι πολιτισμοί δέχθηκαν ξένες επιρροές στην κουλτούρα τους. Ένα παράδειγμα είναι οι ξένες λέξεις που περιλαμβάνονται σε μια εθνική γλώσσα (π.χ. αγγλικές λέξεις στην ελληνική γλώσσα). Αυτό σπάνια οδηγεί σε επιθετικότητα κατά των μεταναστών, αλλά μπορεί να οδηγήσει σε πολιτικές εκστρατείες για "γλωσσικό καθαρισμό", δηλ. να διαγραφούν οι ξένες λέξεις από την γλώσσα τους. Τίνα-Παναγιώτης

13 Τίνα-Παναγιώτης Συνέπειεσ ξενοφοβίασ
 Αρχικά η ξενοφοβία προκαλεί εκρήξεις βίας, συγκρούσεις και αύξηση της εγκληματικότητας αφού οι μετανάστες δε μπορούν να ενταχθούν ομαλά στο κοινωνικό σύνολο, να βρουν μια εργασία και με αυτό τον τρόπο να ζήσουν αξιοπρεπώς. Έτσι προκαλούνται καταστροφές στις υλικές υποδομές της κοινωνίας και ταυτόχρονα τόσο τα θύματα της ξενοφοβίας που μπορούν ανά πάσα στιγμή να δεχθούν κάποια επίθεση βίας αλλά και οι θύτες που πέφτουν συχνά θύματα κλοπών ή διαρρήξεων να βρίσκονται συνεχώς σε ένα κλίμα καχυποψίας, ανασφάλειας και άγχους. Ακόμη η ξενοφοβία εμποδίζει την αρμονική συνεργασία μεταξύ των κατοίκων μιας χώρας. Τέλος σοβαρές είναι και οι επιπτώσεις της ξενοφοβίας στη δημοκρατία, καθώς αυτή πάσχει λόγω της έλλειψης ισότιμων ευκαιριών, της  απουσίας στα κοινά και της έλλειψης πολυφωνίας. Ας μην ξεχνάμε και τις ανισότητες στην εκπαίδευση, στην εργασία και γενικότερα στην καθημερινή ζωή. Τίνα-Παναγιώτης

14 Προσωπικότητες κατά του Ρατσισμού

15 Τίνα-Παναγιώτης Νέλσον Μαντέλα
Ο Νέλσον Μαντέλα (Nelson Rolihlahla Mandela, γεννήθηκε στις 18 Ιουλίου του 1918 στο χωριό Μβέζο (Mvezo) της περιοχής Τράνσκεϊ της Νότιας Αφρικής και απεβίωσε στις 5 Δεκεμβρίου 2013 συγκεκριμένα στην Οικία Χάουτον). Για 20 χρόνια τέθηκε επικεφαλής στη μεγάλη εκστρατεία κατά της ρατσιστικής πολιτικής της κυβέρνησης της Νότιας Αφρικής. Ήταν ο πρώτος έγχρωμος, δημοκρατικά εκλεγμένος πρόεδρος της Νότιας Αφρικής. Πριν εκλεγεί πρόεδρος, ήταν από τους επικεφαλής του κινήματος κατά του Απαρτχάιντ και ενεργό μέλος του ANC. Φυλακίστηκε για 27 χρόνια από το καθεστώς των λευκών. Ο Νέλσον Μαντέλα αποφυλακίστηκε το Φεβρουάριο του 1990, αφού ο πρόεδρος Φρεντερίκ ντε Κλερκ αναγνώρισε το Αφρικανικό Εθνικό Κογκρέσο και ανέστειλε τις εκτελέσεις. Ο Νέλσον Μαντέλα αμέσως παρότρυνε τις ξένες δυνάμεις να μην ελαττώσουν την πίεση που ασκούσαν στη νοτιοαφρικανική κυβέρνηση για συνταγματική μεταρρύθμιση. Τίνα-Παναγιώτης

16 Τίνα-Παναγιώτης Μάρτιν Λούθερ Κινγκ
Την 1η Δεκεμβρίου του 1955, η μοδίστρα Ρόζα Παρκς, αρνούμενη να παραχωρήσει τη θέση της σε έναν λευκό στο λεωφορείο -όπως όριζε ο νόμος- συνελήφθη. Έτσι, οι μαύροι της περιοχής δημιούργησαν την "Ένωση για την Πρόοδο" του Μοντγκόμερυ, με αρχηγό τον Κινγκ, για την καταπολέμηση των φυλετικών διακρίσεων.  Στις 26 Ιανουαρίου του 1956, ο Κινγκ συνελήφθη για υπέρβαση του ορίου ταχύτητας και φυλακίστηκε, λόγω της προεδρίας του, στην Ένωση. Τέσσερις ημέρες αργότερα (30 Ιανουαρίου), το σπίτι του δέχθηκε βομβιστική επίθεση. Στις 21 Φεβρουαρίου, καταδικάστηκε με άλλους 88 μαύρους, λόγω της στάσης τους απέναντι στο νόμο για τα λεωφορεία. Στις 20 Δεκεμβρίου του 1956, το Ανώτατο Δικαστήριο έκρινε αντισυνταγματικές τις φυλετικές διακρίσεις στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς. Τίνα-Παναγιώτης

17

18 Ρατσισμοσ στο σχολειο- παραδειγματα
Οι μεγαλύτεροι επιβάλλονται στους μικρότερους, ακόμα και με σωματική βία. Οι μαθητές από ξένη χώρα κάνουν παρέα συνήθως μεταξύ τους. Μαθητές από ανώτερα κοινωνικά στρώματα, με γονείς ευκατάστατους και μορφωμένους είναι καλύτεροι, συνήθως, στα μαθήματα. Υπάρχουν μαθητές που θέλησαν να παρατήσουν το σχολείο, γιατί αισθάνθηκαν πολύ άσχημα. Κάποιοι άλλοι στράφηκαν στους ψυχολόγους ή προσπάθησαν ν' αυτοκτονήσουν... Στο σχολείο σήμερα όποιος έχει ωραία ρούχα, όμορφο πρόσωπο και το πιο καινούριο κινητό είναι δημοφιλής. Αν έχεις άλλη θρησκεία επίσης διαφέρεις στο σχολείο. Μπορείς βέβαια να μην παρακολουθείς θρησκευτικά... αλλά ένα βλέμμα απορίας το εισπράττεις! Η ανεξιθρησκία βέβαια είναι αναφαίρετο και κατοχυρωμένο δικαίωμα... Τίνα-Παναγιώτης

19 ΦΥΛΕΤΙΚΟΣ ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ

20 Ιστορική αναδρομή Ευαγγελία
«Πας μη Έλλην βάρβαρος». Η διχοτομία Ελλήνων-βαρβάρων υπήρχε στην κλασική αρχαιότητα, όπως αποτυπώνεται καθαρά σε ένα ρητό που ο Διογένης Λαέρτιος αποδίδει στον Θαλή, ενώ άλλοι το απέδιδαν στον Σωκράτη: «Χρωστάω χάρη στην Τύχη για τρία πράγματα: που γεννήθηκα άνθρωπος και όχι ζώο, άνδρας και όχι γυναίκα, Έλληνας και όχι βάρβαρος». Οι Έλληνες, ειδικά μετά τους περσικούς πολέμους, πίστευαν ότι, ελεύθεροι πολίτες καθώς ήταν, ήταν ανώτεροι από τους «βαρβάρους» που υπάκουαν δουλικά σε έναν βασιλιά. Αυτό όμως δεν εμπόδισε πολλούς Έλληνες συγγραφείς να αναφερθούν με σεβασμό στα επιτεύγματα των βαρβάρων, όπως ο Ξενοφώντας για τους Πέρσες ή ο Ηρόδοτος. Ακόμη ,αξιοσημείωτο είναι ότι στην Σπάρτη τα ανάπηρα ή καχεκτικά παιδιά ρίχνονταν στον Καιάδα , διότι δε μπορούσαν να είναι χρήσιμα στο στρατό. Ευαγγελία

21 Ιστορική αναδρομή Ευαγγελία
Άλλα ιστορικά παραδείγματα ρατσισμού στην ιστορία είναι και τα παρακάτω: Οι σκληροί και βίαιοι διωγμοί των χριστιανών από τους ειδωλολάτρες, κατά τους πρώτους χριστιανικούς αιώνες, όπως επίσης, λίγο αργότερα, των αιρετικών και των εθνικών από τους χριστιανούς, Η επαίσχυντη εκμετάλλευση των ιθαγενών (Ινδιάνων, Αφρικανών κ.λπ) από τους αποικιοκράτες, που τους αντιμετώπισαν ρατσιστικά και εφάρμοσαν σκληρότατες πρακτικές εναντίον τους. Ευαγγελία

22 Ιστορική αναδρομή Ευαγγελία
Σύμφωνα με τις ιστορικές πήγες οι κοινωνικές προκαταλήψεις σε βάρος των μαύρων ήταν άγνωστες . Γενικά οι μαύροι συμβίωναν αρμονία με τους ανοιχτόχρωμους λαούς για χιλιάδες χρόνια . Μάλιστα φημίζονταν για τις πολεμικές τους αρετές . Ακόμη Έλληνες και η ρωμαίοι δεν ανέπτυξαν θεωρίες σχετικά την υπέροχη της λευκή φυλής . Πίστευαν ότι το χρώμα τους οφείλουν στις κλιματικές συνθήκες . Αν και το μαύρο χρώμα ήταν συνυφασμένο με το βασίλειο των νεκρών , αυτό δεν επηρέασε τη στάση τους απέναντι στους μαύρους . Ο ρατσισμός εναντίον των μαύρων εμφανίστηκε με τις αποικίες των Ευρωπαίων στις χώρες της Αφρικής το 15ο αιώνα. Τότε οι Ευρωπαίοι λαοί θέλησαν να εκμεταλλευτούν τους ντόπιους λαούς ως φθηνό εργατικό δυναμικό. Ευαγγελία

23 Η δουλεία στην ιστορία

24 Γενικά Ευμορφία-Λάιμπα
H δουλεία υπήρξε αρχαίος και διαπολιτισμικός θεσμός που νομιμοποιούσε την μετατροπή του ανθρώπου σε ιδιοκτησία. Απαγορεύτηκε σταδιακά για οικονομικούς και ηθικούς λόγους στις περισσότερες χώρες του κόσμου. Η δουλεία συνεπαγόταν όχι μόνον τον κοινωνικό θάνατο του ατόμου, αλλά του αφαιρούσε αυτή καθαυτή την ανθρώπινη υπόσταση και το υποβίβαζε στο εξής σε αντικείμενο προς ιδιοκτησία και χρήση (ιδιώτη ή κράτους). Σε κατάσταση δουλείας ζούσε κατά καιρούς και περιοχές το 20%- 40% του πληθυσμού των κοινωνιών, ενώ υπήρξαν και κοινωνίες με πολύ υψηλότερο ποσοστό δούλων. Ευμορφία-Λάιμπα

25 Ετυμολογία Ευμορφία-Λάιμπα
Η λέξη δουλεία προέρχεται από το επίθετο δούλος, που προήλθε από την αρχαιότερη λέξη δόελος ή αλλού δόερος (οι οποίες προφέρονταν ασυναίρετες) και που πιθανόν με τη σειρά τους προήλθαν από το ρήμα δέω (δένω). Αρχικά, δούλος χαρακτηριζόταν ο εκ γενετής σκλάβος, δηλαδή εκείνος που γεννιόταν από γονιό σκλάβο, σε αντιδιαστολή –τότε- προς τον ανδράποδο, δηλαδή εκείνον που υποδουλωνόταν σε πόλεμο. Εκείνος που οι γονείς του ήταν και οι δύο δούλοι, ονομαζόταν αμφίδουλος. Ευμορφία-Λάιμπα

26 Μορφές δουλείας Ευμορφία-Λάιμπα
Η κυρίαρχη μορφή δουλείας ήταν συνήθως για τους μεν άνδρες η εξαναγκαστική εργασία μέχρι φυσικής εξόντωσης, για τις δε γυναίκες η σεξουαλική εκμετάλλευση. Τα παιδιά, αγόρια και κορίτσια, χρησιμοποιούνταν συνήθως για σκληρή εργασία ή, σπανιότερα, για υποχρεωτική ενσωμάτωση στον κυρίαρχο πληθυσμό, αλλάζοντας θρήσκευμα και εθνικότητα. Η δουλεία εξακολουθεί να παρατηρείται και σήμερα με διάφορες μορφές, κυρίως σε βάρος γυναικών (εξαναγκαστική πορνεία), παιδιών (επαιτεία, κακοποίηση, εργασία) και σπανιότερα ανδρών (εκμετάλλευση αιχμαλώτων πολέμου σε μερικά αφρικανικά κράτη). Ευμορφία-Λάιμπα

27 Ιστορία της δουλείας Ευμορφία-Λάιμπα
Η δουλεία παρατηρήθηκε ως «εθιμικό δίκαιο» σε όλους τους πολιτισμούς του κόσμου από τους προϊστορικούς χρόνους, όχι όμως και στις πρωτόγονες κοινωνίες, γιατί σε αυτές αρχικά δεν υπήρχε κοινωνική διαστρωμάτωση ή τάξεις. Ως φαινόμενο πρωτοεμφανίστηκε συστηματικά μόνον όταν ο άνθρωπος άρχισε να αποκτά μόνιμη εγκατάσταση και να καλλιεργεί τη γη ή να αναπτύσσει τέχνες. Η δουλεία πήγασε από την ανάγκη εξεύρεσης εργατικού και αγροτικού δυναμικού, αλλά εξυπηρετούσε, παράλληλα, και άλλες ανάγκες. Συνήθως εφαρμοζόταν ως άγραφο «πολεμικό δίκαιο» και ήταν η μοίρα των ηττημένων αλλοεθνών, όμως συχνά εφαρμοζόταν και σε βάρος ατόμων της ίδιας φυλής για αδικήματα που σήμερα θα ενέπιπταν στο ποινικό ή αστικό δίκαιο, όπως της κλοπής ή των χρεών. Ευμορφία-Λάιμπα

28 Η δουλεία στην αρχαιότητα
Η δουλεία ήταν ευρέως διαδεδομένη σε όλους τους αρχαίους πολιτισμούς του κόσμου, συμπεριλαμβανομένου του κινεζικού, του ιαπωνικού, του πολυνησιακού, του ινδικού, των λαών της Αφρικής και της Νότιας Αμερικής όπως και πολλών λαών της Ευρώπης, περιλαμβανομένου του ελληνικού και του ρωμαϊκού. Ιδιαίτερη έμφαση όμως δίνεται συχνά στη δουλεία στην Αρχαία Ελλάδα, όχι επειδή ήταν σκληρότερη, αλλά επειδή η διεθνής κοινότητα και πολλοί Έλληνες θεωρούν αυτονόητο ότι μια χώρα που διέθετε ανεπτυγμένο πολιτισμό και γέννησε τη δημοκρατία, δεν θα έπρεπε να ανέχεται τη δουλεία. Ευμορφία-Λάιμπα

29 Η δουλεία στα ιστορικά χρόνια
Στην Ευρώπη και ειδικά στη Μεσόγειο, η κατάσταση μεταβλήθηκε όταν άρχισε να εξαπλώνεται ο Χριστιανισμός και η φιλοσοφία των Στωικών, αλλά είναι άγνωστο αν τον καθοριστικό ρόλο τον έπαιξαν πιο πεζά γεγονότα, όπως αυτή καθαυτή η αχανής έκταση, η δομή και η οικονομία της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας και, αργότερα, οι επιδημίες και οι συχνοί λιμοί στην ευρωπαϊκή ήπειρο. Στη ρωμαϊκή αυτοκρατορία, η εισροή δούλων ήταν τόσο μεγάλη, που ένας μέσος Ρωμαίος διέθετε πάνω από 10 σκλάβους και οι πλούσιοι 400. Η παρουσία τους όμως δεν ήταν απλώς αριθμητικά έντονη, αλλά και ουσιαστική: μέσα σε τόσο πλούσια «λάφυρα» ανθρώπινης υπόστασης, ανευρίσκονταν πια και πολλοί δούλοι με δυσεύρετα προσόντα και ειδικότητες, όπως γιατροί, δάσκαλοι, λογιστές κλπ. Αυτοί αξιοποιούνταν στον τομέα τους παραμένοντας δούλοι, αλλά είχαν κοινωνική επιρροή, παρότι ανήκαν στην κατώτατη τάξη των σκλάβων. Ευμορφία-Λάιμπα

30 Η δουλεία στο Βυζάντιο Ευμορφία-Λάιμπα
Στο Βυζάντιο συνεχιζόταν όλα αυτά τα χρόνια η εφαρμογή ολοένα ηπιότερης πολιτικής προς τους δούλους που είχε ξεκινήσει στους πρώτους μεταχριστιανικούς αιώνες. Με διατάγματα του Ιουστινιανού και άλλων αυτοκρατόρων ο δούλος έπαψε να είναι νομικά τουλάχιστον πράγμα. Η πιο σημαντική Εισήγηση του Ιουστινιανού ήταν εκείνη που για πρώτη φορά όριζε με νόμο πως ο δούλος είναι άνθρωπος. Επίσης όριζε να δίνεται αυτομάτως το δικαίωμα του Ρωμαίου πολίτη στους δούλους που ελευθερώνονταν ενώ μέχρι τότε οι κοινωνικές διακρίσεις συνεχίζονταν μέχρι και τους απογόνους τρίτης γενεάς του πρώην δούλου. Ευμορφία-Λάιμπα

31 Η δουλεία στα νεότερα χρόνια
Στο Βυζάντιο η κατάσταση των δούλων χειροτέρεψε όταν εμφανίστηκαν και σταδιακά κυριάρχησαν οι Οθωμανοί. Στην Οθωμανική αυτοκρατορία, οι δούλοι πολλαπλασιάστηκαν και οι συνθήκες ζωής για όλους τους υποταγμένους λαούς ήταν εξαιρετικά δύσκολες, ειδικά στον αγροτικό τομέα. Την ίδια εποχή άρχισε στην Ευρώπη νέα εισαγωγή δούλων, αυτή τη φορά σωρηδόν από την Αφρική. Το γεγονός ότι ήταν μαύροι στο χρώμα επιδείνωνε τη θέση τους, επειδή ήταν δύσκολο να διαφύγουν –εντοπίζονταν γρήγορα. Επίσης η διαφορά στο χρώμα έκανε τους δεσπότες ή κυρίους να μην ταυτίζονται διόλου μαζί τους, να τους φέρονται πιο σκληρά και να μην τους ενσωματώνουν καθόλου στην κοινωνική ζωή με μικτούς γάμους ή υιοθεσίες. Οι πρώτοι Ευρωπαίοι που δημιούργησαν εμπορικό σταθμό για δούλους στην Αφρική, συγκεκριμένα στην Γκάνα, ήταν οι Πορτογάλοι. Οι σκλάβοι φορτώνονταν σε πλοία για την Ευρώπη και μετά για την Αμερική, Συνήθως το 20% από αυτούς πέθαινε στη διάρκεια του ταξιδιού. Μετά την εξολόθρευση του γηγενούς πληθυσμού της Αμερικανικής ηπείρου από ασθένειες που έφεραν οι εισβολείς Ευρωπαίοι, η ζήτηση σε εργατικά χέρια καλύφθηκε από Αφρικανούς σκλάβους. Έτσι, ξεκίνησε η πιο μακροχρόνια και ευρείας κλίμακας εκμετάλλευση της αναγκαστικής εργασίας στην ανθρώπινη ιστορία. Υπολογίζεται ότι από τον 15ο μέχρι τον 18ο αιώνα μεταφέρθηκαν στην βόρεια Αμερική, κεντρική Αμερική και νότια Αμερική πάνω από Αφρικανοί. Ευμορφία-Λάιμπα

32 Οι δούλοι ως περιουσιακό στοιχείο
Οι δούλοι άλλοτε θεωρούνταν και αντιμετωπίζονταν ως κινητή περιουσία και άλλοτε ως ακίνητη. Στην πρώτη περίπτωση πουλιούνταν στην αγορά. Η τιμή τους παρουσίαζε διακυμάνσεις όπως του σιταριού ή άλλων εμπορικών αγαθών, ανάλογα με τη σχέση προσφοράς και ζήτησης. Σε περιόδους με αφθονία δούλων (μετά από πολέμους) η τιμή έπεφτε. Σε εποχές μεγάλης ζήτησης (τους μήνες που απαιτείτο πιο εντατική δουλειά στους αγρούς) η τιμή ανέβαινε. Όταν οι μισθοί ή τα μεροκάματα των ντόπιων ανέβαιναν, η ζήτηση για σκλάβους αύξανε και η τιμή τους ανέβαινε επίσης. Ευμορφία-Λάιμπα

33 Κατάργηση της δουλείας
Κινήσεις για την κατάργηση της δουλείας σημειώθηκαν κατά το 18ο αιώνα. Το σύνταγμα των ΗΠΑ, που εκπονήθηκε το1788, προέβλεπε την απελευθέρωση των δούλων μέσα σε μια περίοδο 20 χρόνων. Ωστόσο, η δουλεία συνέχισε να υφίσταται στις νότιες πολιτείες των ΗΠΑ. Στις αρχές του 19ου αιώνα, η Βρετανία, η Γαλλία και τα περισσότερα από τα νέα ανεξάρτητα έθνη της Νότιας και Κεντρικής Αμερικής κατάργησαν τη δουλεία. Ευμορφία-Λάιμπα

34 Η δουλεία σήμερα Ευμορφία-Λάιμπα
Η Ελλάδα είναι από τις πρώτες χώρες που απαγόρευσε στη νεότερη ιστορία τη δουλεία, αμέσως μετά τον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα του Το σύνταγμα του 1822, του 1823, όπως και του 1844 όριζαν ότι «εις την ελληνική επικράτειαν ούτε πωλείται ούτε αγοράζεται άνθρωπος. Αργυρώνητος δε παντός γένους και πάσης θρησκείας, άμα πατήσας το Ελληνικό έδαφος, είναι ελεύθερος και από τον δεσπότην αυτού ακαταζήτητος». Το σημερινό Σύνταγμα με το άρθρο 22, ορίζει ότι «οποιαδήποτε μορφή αναγκαστικής εργασίας απαγορεύεται» και «η εργασία αποτελεί δικαίωμα και προστατεύεται από το Κράτος, που μεριμνά για τη δημιουργία συνθηκών απασχόλησης όλων των πολιτών και για την ηθική και υλική εξύψωση του εργαζόμενου αγροτικού και αστικού πληθυσμού. Όλοι οι εργαζόμενοι, ανεξάρτητα από φύλο ή άλλη διάκριση, έχουν δικαίωμα ίσης αμοιβής για παρεχόμενη εργασία ίσης αξίας.» Ευμορφία-Λάιμπα

35 Η δουλεία σήμερα Ευμορφία Λάιμπα
Παρά το γεγονός ότι στο σύγχρονο άνθρωπο φαντάζει αδύνατο να διατηρεί σήμερα δούλους, δυστυχώς υπάρχουν άλλες μορφές δουλείας: Τrafficking (Το εμπόριο ανθρώπων ).  Στις αρχές του 21ου αιώνα, το εμπόριο γυναικών αποτελεί μια μορφή σύγχρονου δουλεμπορίου καθώς οι γυναίκες-θύματα παραμένουν «κτήματα» των διακινητών που τις εμπορεύονται, ζουν σε καθεστώς παρανομίας και επομένως αποκλεισμού και είναι υποχρεωμένες να εργάζονται υπό οποιεσδήποτε συνθήκες ακόμη και όταν έχει εξασθενήσει η υγεία τους. Σύμφωνα με στοιχεία της Unesco, περισσότεροι από άνθρωποι στον πλανήτη ζουν υπό συνθήκες σκλαβιάς. Παιδική εργασία: Ανήλικα παιδιά εξαναγκάζονται σε εργασία, για ελάχιστη ή καθόλου αμοιβή, και υφίστανται συνθήκες και καταστάσεις ακατάλληλες για την ηλικία τους, ενώ δεν λαμβάνουν, στην συντριπτική πλειοψηφία, την μόρφωση και την ψυχαγωγία που απολαμβάνουν οι ελεύθεροι συνομήλικοί τους. Σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία των διεθνών οργανισμών, πάνω από παιδιά, ηλικίας ετών, είναι αναγκασμένα να εργάζονται. Ευμορφία Λάιμπα

36 Η δουλεία σήμερα Ευμορφία Λάιμπα
Δουλεία λόγω καταγωγής: σε ορισμένες χώρες, κυρίως της Αφρικής, η ιδιότητα του σκλάβου μπορεί να περάσει από τη μία γενιά στην άλλη, φτάνοντας σε βάθος αιώνων. Μπορεί ο σκλάβος να είχε κάποιο χρέος για το οποίο υποθήκευσε τον εαυτό του και την οικογένειά του, ή απλά να είχε την ατυχία να γεννηθεί στην κάστα των δούλων. Τα θύματα αυτής της μορφής δουλείας υπολογίζονται στα περίπου παγκοσμίως. Καταναγκαστική εργασία: Τα 12 με 13 εκατ. άτομα παγκοσμίως που εξαναγκάζονται με κάποιο τρόπο να εργαστούν για όφελος τρίτου, με ελάχιστη ή και καθόλου αμοιβή και συνήθως υπό απειλή βίας για τους ίδιους ή τους οικείους τους , υπολογίζεται ότι αποφέρουν οικονομικά κέρδη ύψους 31.6 δισεκατομμυρίων δολαρίων ετησίως. Ευμορφία Λάιμπα

37 ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ kατα των γυναικων

38 Στέλλα-Νέστορας Γενικά
Τα παλιά χρόνια οι σχέσεις των δύο φύλων δεν ήταν όπως οι σημερινές. Την προϊστορική εποχή η γυναίκα ήταν σε πρώτη θέση. Αυτό συνεχίστηκε και στα μινωικά χρόνια αλλά ύστερα η θέση της γυναίκας έπεσε πάρα πολύ χαμηλά με αποτέλεσμα από την αρχαιότητα μέχρι και πριν από λίγες δεκαετίες οι άνδρες να θεωρούν τις γυναίκες πολύ κατώτερές τους, να τις καταπιέζουν και να τις εκμεταλλεύονται. Στέλλα-Νέστορας

39 Στέλλα-Νέστορας Μινωική Κρήτη
Οι γυναίκες στην κοινωνία της μινωικής Κρήτης είχαν τα ίδια περίπου δικαιώματα και ελευθερίες με τους άντρες. Έπαιρναν μέρος σ' όλες τις εκδηλώσεις της ζωής, στις γιορτές, τα αγωνίσματα, το κυνήγι. Όπως και οι σημερινές γυναίκες, χτένιζαν με φροντίδα τα μαλλιά τους, βάφονταν, φορούσαν φανταχτερά φορέματα και όμορφα στολίδια. H κρητική μόδα όπως τη βλέπουμε στις τοιχογραφίες της εποχής, φανερώνει τον πλούτο και την πολυτέλεια και δείχνει τη χαρά αυτής της ζωής. Στην αρχαία Κρήτη το ντύσιμο ήταν στην αρχή ίδιο για τον άντρα και τη γυναίκα. Μια κοντή ποδιά. Ύστερα προστέθηκε μια ζώνη. Αργότερα το συνηθισμένο γυναικείο ντύσιμο ήταν μια φούστα, ένα κοντό και στενό πουκάμισο κι ένα επανωφόρι μακρύ ή μια εσάρπα... Το ντύσιμο αυτό θυμίζει το σημερινό. Βέβαια η σημερινή γυναίκα που ντύνεται έτσι κομψά, είτε είναι Γαλλίδα, Ιταλίδα ή Ελληνίδα μπορεί να μην υποψιάζεται ότι οι γυναίκες της Κρήτης, πριν χιλιάδες χρόνια, ήταν εξίσου κομψές. Στέλλα-Νέστορας

40 Στέλλα-Νέστορας Αρχαία Αθήνα
Στην Αθήνα οι άντρες συμμετείχαν στη διακυβέρνηση του κράτους ή σε άλλες εκδηλώσεις της δημόσιας ζωής, ενώ οι γυναίκες έμεναν στο σπίτι. Σπάνια έβγαιναν έξω, συνήθως για να παρακολουθήσουν ορισμένες θρησκευτικές γιορτές. Η Αθηναία, δηλαδή η γυναίκα που ήταν σύζυγος ή κόρη Αθηναίου πολίτη, ήταν αρκετά δύσκολο να αποκτήσει την ανεξαρτησία της και παρέμενε πάντοτε υπό την κηδεμονία του πατέρα της ή του νόμιμου κηδεμόνα της, του ''κυρίου'' της όπως λεγόταν. Στέλλα-Νέστορας

41 Στέλλα-Νέστορας Αρχαία Σπάρτη
Σε καμία Ελληνική πόλη στην αρχαία Ελλάδα  οι γυναίκες δεν απολάμβαναν την ίδια ελευθερία και κοινωνική θέση όπως οι Σπαρτιάτισσες. Μόνο στη Σπάρτη οι γυναίκες διέθεταν οικονομική δύναμη και επιρροή. Τα κορίτσια ασχολούνταν με τον αθλητισμό και λάμβαναν δημόσια εκπαίδευση σε αντίθεση με άλλες πόλεις, όπου οι περισσότερες γυναίκες ήταν τελείως αγράμματες. Οι αρχαίες Σπαρτιάτισσες δεν ήταν τόσο ελεύθερες όσο οι σύγχρονες γυναίκες. Οι κύριοι ρόλοι τους στην κοινωνία, ήταν της συζύγου και μητέρας. Οι πατέρες διάλεγαν τους συζύγους γι’ αυτές και δεν είχαν το δικαίωμα να αρνηθούν. Στέλλα-Νέστορας

42 Στέλλα-Νέστορας Η γυναίκα στη Ρώμη
Στην αρχαία Ρώμη, τη νομική θέση της γυναίκας χαρακτήριζε η πλήρης υποταγή στην εξουσία πρώτα του πατέρα ή του αδελφού και αργότερα του συζύγου, ο οποίος ασκούσε πατριαρχική εξουσία(patria potestas)πάνω στη σύζυγο. Στα μάτια του νόμου οι γυναίκες ήταν πλάσματα ασθενή(imbeciles).Αυτό τους έδινε σε ορισμένες περιπτώσεις τη δυνατότητα να επικαλούνται ως ελαφρυντικό την άγνοια του νόμου, αλλά τους στερούσε την νομική ικανότητα να υπογράφουν συμβόλαια ή διαθήκες ή να καταθέτουν ως μάρτυρες σε δικαστήρια. Δεν μπορούσαν επίσης να ασκήσουν δημόσιο λειτούργημα. Παρ’ όλα αυτά η κοινωνική θέση της Ρωμαίας Οικοδέσποινας ήταν υψηλή, ακόμη και στους παλαιότερους χρόνους. Βαθμιαία βελτίωσε επίσης την νομική θέση της, απέκτησε περισσότερη ελευθερία, μεγαλύτερη δύναμη. Στη ρωμαϊκή ιστορία, είναι πλήθος τα ονόματα γυναικών  που διακρίθηκαν για τον ισχυρό χαρακτήρα, την ευφυία και την ανάμιξη τους σε πολιτικές ραδιουργίες.  Στέλλα-Νέστορας

43 Στέλλα-Νέστορας Η γυναίκα στο Βυζάντιο
Η θέση της γυναίκας στο Βυζάντιο ήταν κατώτερη από τη θέση του άνδρα, σύμφωνα με τη βυζαντινή νομοθεσία. Τα κορίτσια υποχρεώνονταν από πολύ μικρά να παντρευτούν όποιον διάλεγε ο πατέρας τους ή να πάνε σε μοναστήρι. Η ηλικία γάμου για τους Βυζαντινούς ήταν τα 15 με 25 περίπου χρόνια για τα αγόρια και τα 13 έως 16 για τα κορίτσια. Οι γονείς είχαν υποχρέωση να δίνουν προίκα στις κόρες τους κι αυτό ήταν ένας λόγος για τον οποίο οι φτωχοί εύχονταν να γεννούν αγόρια. Η κυριότερη απασχόληση των γυναικών ήταν η εργασία στο σπίτι. Ιδιαίτερα το γνέσιμο και η ύφανση ήταν βασικές ασχολίες για όλες σχεδόν τις γυναίκες, από το πιο φτωχό σπίτι ως τα πλούσια μοναστήρια και το ίδιο το παλάτι. Τα κορίτσια των περισσότερων οικογενειών μάθαιναν συνήθως ανάγνωση, γραφή, αριθμητική, ιερή ιστορία και ωδική. Μόνο οι κόρες αριστοκρατικών και πλούσιων οικογενειών μπορούσαν να αποκτήσουν μεγαλύτερη μόρφωση, αν το ενέκριναν οι γονείς τους. Οι γυναίκες στο Βυζάντιο έπρεπε να ντύνονται σεμνά, να μην κυκλοφορούν μόνες στους δρόμους και να αποφεύγουν να συναναστρέφονται με άνδρες. Στέλλα-Νέστορας

44 Στέλλα-Νέστορας Η γυναίκα στο Βυζάντιο
Παρ‘ όλους όμως αυτούς τους περιορισμούς, οι γυναίκες έπαιζαν ένα πολύ σημαντικό ρόλο όχι μόνο στην οικογενειακή αλλά και στην κοινωνική και την οικονομική ζωή του κράτους. Πολλές γυναίκες ασκούσαν διάφορα επαγγέλματα: γιατρίνες, μαμές, καλλιγράφισσες, ιδιοκτήτριες πλοίων. Και βέβαια, πάρα πολλές βοηθούσαν επαγγελματικά τους συζύγους τους στην ιατρική, στο καπηλειό, στο πανδοχείο ή στις αγροτικές εργασίες. Μετά τον 11ο αιώνα οι γυναίκες ασχολήθηκαν και με το εμπόριο τροφίμων. Είχαν αρτοποιεία ή πουλούσαν φρούτα και λαχανικά. Σε ορισμένες περιπτώσεις εξαιρετικές γυναίκες αναδείχτηκαν ως ποιήτριες (Κασσιανή), συγγραφείς (Άννα Κομνηνή) ή αυτοκράτειρες (Θεοδώρα του Ιουστινιανού) και ξεπέρασαν τους άνδρες της εποχής τους. Αναφέρονται ακόμα και περιπτώσεις που γυναίκες όλων των τάξεων συμμετείχαν σε κοινωνικά ή θρησκευτικά γεγονότα, όπως π.χ. σε δημόσιες διαμαρτυρίες κατά των εικονομάχων αυτοκρατόρων. Στέλλα-Νέστορας

45 Στέλλα Νέστορας Η γυναίκα στο Μεσαίωνα
Οι γυναίκες γενικά ήταν υπόδουλες και υποταγμένες στο πλαίσιο ενός κόσμου ο οποίος εμφανίζεται να κυριαρχείται από τις αντρικές αρετές ιπποτών ή ασκητικών μοναχών, καθώς η εξουσία απέκλειε τις γυναίκες από την κορυφή της κοινωνίας. Ωστόσο, μπορούμε να συναντήσουμε και γυναίκες που αποδεικνύουν το αντίθετο, εφόσον μπόρεσαν να διοικήσουν επικράτειες και να κυβερνήσουν υπηκόους.  Η θέση της γυναίκας στη συντηρητική αγροτική κοινωνία είναι χειρότερη από αυτήν της αριστοκρατίας. Υπάρχει μισογυνισμός στη νοοτροπία των ανθρώπων εκεί, καθώς και αρκετά παραδείγματα ενδοοικογενειακής βίας. Τέλος, η μεσαιωνική Εκκλησία δεν διστάζει να αναθέσει σε γυναίκες θέσεις ευθύνης με πολιτική και οικονομική ισχύ. Οι ηγούμενες των μονών ασκούν εξουσία και διαχειρίζονται πολλές φορές τεράστιες περιουσίες.  Στέλλα Νέστορας

46 Η γυναίκα κατά την Τουρκοκρατία
Στη χειρότερη θέση από όλους τους υπόδουλους, ανεξάρτητα από την κοινωνική τάξη, βρισκόταν οι γυναικείο φύλο. Η γυναίκα είχε ελάχιστα δικαιώματα και κυρίως καθήκοντα /υποχρεώσεις : Ως σύζυγος και ως μητέρα μένει στο σπίτι. Λέγεται πως, αν το σπίτι είχε παράθυρα προς τον δρόμο, τα παντζούρια ήταν πάντοτε κλειστά. Οι γυναίκες των λαϊκών τάξεων πήγαιναν στα αμπέλια και στα χωράφια . Ξημερώματα κινούσαν για τη δουλειά και νύχτα γύριζαν σπίτι. Αν κάποια γυναίκα τολμούσε να ντυθεί, να βαφτεί και να κυκλοφορήσει έξω -σε κάποια γιορτή ή πανηγύρι- αντιμετώπιζε την κατακραυγή των τοπικών ιεραρχών και της κοινωνίας. Στους ναούς υπήρχε ο γυναικωνίτης κατ’ αντιγραφή των συναγωγών. Τα κορίτσια ασχολούνταν με το κέντημα και το ράψιμο υπό την καθοδήγηση των μητέρων τους και βρίσκονταν κάτω από την απόλυτη εξάρτηση των γονιών τους. Εκείνοι έβρισκαν το γαμπρό για τις κόρες τους και τις πάντρευαν σε μικρή ηλικία. Επειδή οι γαμπροί ζητούσαν μεγάλη προίκα, πολλά πτωχά κορίτσια έμεναν ανύπαντρα. Στις αγροτικές περιοχές της Στερεάς, της Ηπείρου και της Θεσσαλίας ο ξυλοδαρμός των γυναικών από τους άντρες τους ήταν σύνηθες φαινόμενο, ενώ σε ορισμένες περιοχές έφτασε να θεωρείται και δείγμα αγάπης. Στέλλα-Νέστορας

47 Γυναίκες που ξεχώρισαν στην Τουρκοκρατία
Κατά την επαναστατική κυρίως περίοδο, η πίστη της γυναίκας στη θρησκεία, η αγάπη στην πατρίδα και η γενναιοψυχία της την καθιστούν πολύτιμο συνεργάτη και συμπαραστάτη του άνδρα. Τον παρακολουθούσε στις μάχες, του έφερνε τρόφιμα, νερό, πολεμοφόδια. Συμμεριζόταν τις κακουχίες και τους κινδύνους του πολέμου. Πολεμούσε στο πλευρό του και με την παρουσία της εμψύχωνε τους πολεμιστές. Αρκετές τέτοιες γυναίκες ξεχώρισαν στην τουρκοκρατία (Σούλι, Μεσολόγγι, Μάνη, νησιά). Στέλλα-Νέστορας

48 Η γυναίκα στην Ελλάδα το 19ο αιώνα
Μετά το τέλος της τουρκικής κυριαρχίας στον ελλαδικό χώρο και με την ίδρυση του ελληνικού κράτους το 1832, η γυναίκα και πάλι δεν είναι ισότιμη με τον άντρα. Στους νεότερους χρόνους και συγκεκριμένα στο τέλος του 18ου αιώνα, λίγες μορφωμένες και μαχητικές γυναίκες κινητοποιούνται για ζητήματα ισότητας.  Η γυναίκα πάλεψε για την κατάκτηση συγκεκριμένων ατομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων, ξεκινώντας από το δικαίωμα στην εκπαίδευση αφού η παιδεία ήταν απρόσιτη σε αυτή. Μέχρι τα τέλη του 19ου αιώνα οι γυναίκες ήταν σχεδόν αποκλεισμένες από τη μισθωτή εργασία. Στις αγροτικές οικογένειες, καθώς τις περισσότερες φορές ήταν πατριαρχικές, οι γυναίκες είχαν περιορισμένη ζωή, κλεισμένες στο σπίτι των αντρών τους ή των πατεράδων τους στην περίπτωση που δεν είχαν παντρευτεί ακόμη. Είχαν στερημένο βίο, γεμάτο κακουχίες και χωρίς ανέσεις. Ένα ιδανικό αποτελεί το να μην δει κανείς την ανύπαντρη κοπέλα, καθώς δεν είχαν να προσφέρουν στους γαμπρούς πολλά προικιά εκτός από την αγνότητα, την τιμή και την αθωότητα των ίδιων των κοριτσιών.  Για να παντρευτεί μια κοπέλα έπρεπε οι γονείς της να προσφέρουν όσο το δυνατόν γίνεται περισσότερο δελεαστική προίκα, ενώ χωρίς αυτήν ήταν σχεδόν αδύνατο σε κάθε περίπτωση να υπάρξει γάμος, αφού αποτελούσε πολλές φορές τον κύριο σκοπό ενός γάμου.  Στέλλα-Νέστορας

49 Στέλλα-Νέστορας Οι γυναίκεσ σήμερα
Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, η βία ενάντια στις γυναίκες αποτελεί δυστυχώς ακόμη και σήμερα, διαδεδομένη μάστιγα και μάλιστα όχι μόνο στις υποβαθμισμένες κοινωνίες. Η έκθεση της Unicef για τις κακοποιημένες γυναίκες δίνει ανατριχιαστικές εικόνες σε όλο τον πλανήτη: · Μία στις πέντε γυναίκες παγκοσμίως πέφτει καθημερινά θύμα κάποιας μορφής κακοποίησης. · Κάθε μέρα 14 γυναίκες θανατώνονται από γονείς ή συγγενείς επειδή «ατίμασαν» την οικογένειά τους. · Στις ΗΠΑ μία γυναίκα κακοποιείται κάθε εννιά λεπτά. · Στη Σουηδία μία γυναίκα κακοποιείται μέχρι θανάτου κάθε δέκα μέρες. · Στη Μ. Βρετανία μία γυναίκα δολοφονείται κάθε τρεις μέρες. · Στην Ινδία το 40% των παντρεμένων γυναικών ξυλοκοπείται ενώ γυναίκες πεθαίνουν ετησίως στο βωμό των προκαταλήψεων. · Στην Αίγυπτο το 35% των γυναικών κακοποιούνται καθημερινά από το σύζυγό τους. · Στο Πακιστάν, το 1997 θανατώθηκαν περισσότερες από 300 γυναίκες για λόγους τιμής. · Στο Μπαγκλαντές είναι νομικά κατοχυρωμένο το να ρίχνει κάποιος οξύ στο πρόσωπο μιας γυναίκας. Στέλλα-Νέστορας

50 Οι γυναίκεσ στον Τρίτο Κόσμο
Σε πολλές περιοχές του κόσμου (κυρίως στην Ασία και την Αφρική) η κατάσταση των γυναικών είναι τραγική! Τις εκμεταλλεύονται, τις καταπιέζουν, στερούν από αυτές στοιχειώδη δικαιώματα. Υπάρχουν κοινωνίες της Αφρικής όπου οι γονείς παντρεύουν τα κορίτσια από την παιδική τους ηλικία, άλλοτε για να απαλλαγούν από αυτά, άλλοτε για να ξεπληρώσουν χρέη! Όταν ήταν μόλις 14 ετών, η Beatrice Kitamula τώρα 19 ετών, παντρεύτηκε τον Elias Shola 63 ετών τώρα, για να εξοφλήσει το χρέος του πατέρα της. Στη φωτογραφία, με το "σύζυγο" και το 2 χρονών κοριτσάκι της: Στέλλα-Νέστορας

51 Οι γυναίκεσ στον Τρίτο Κόσμο
Ο πατέρας της Mwaka Simbeye την πάντρεψε όταν ήταν 11 ετών για να ξεπληρώσει ένα χρέος 11 δολαρίων. Εκείνη το έσκασε αλλά οι γονείς της τη βρήκαν και την έφεραν πίσω μετά από 6 μήνες. Στέλλα-Νέστορας

52 Ρατσισμός και Εμφάνιση

53 Διάκριση λόγω εμφάνισης
Η λέξη ρατσισμός, παραπέμπει τη σκέψη μας σε διακρίσεις που αφορούν στη φυλή, το χρώμα του δέρματος, τη γλώσσα, τη θρησκεία… Πέρα όμως από όλα αυτά τα προφανή για όλους, υπάρχει μια μορφή ρατσισμού, που τις περισσότερες φορές δε γίνεται αντιληπτή: Η ΔΙΑΚΡΙΣΗ ΛΟΓΩ ΕΜΦΑΝΙΣΗΣ… Ελένη-Άλντο

54 Παχύσαρκα άτομα Ελένη-Άλντο
Όσο περίεργο και εάν ακούγεται, ρατσισμό δεν υφίστανται οι άνθρωποι μόνο λόγω του φύλου, της θρησκείας και του χρώματος του δέρματος. Στην εποχή μας, ρατσιστική αντιμετώπιση υφίστανται και όσοι διαφοροποιούνται από τα προβαλλόμενα πρότυπα σωματικής αναπηρίες ή με παραπανίσια κιλά υπόκεινται σε διαφορετική αντιμετώπιση. Τα άτομα με υπερβάλλον βάρος, βρίσκονται στο στόχαστρο ρατσιστικών πεποιθήσεων. Πληθώρα ερευνών, και σε ελληνικό έδαφος, καταδεικνύουν το γεγονός. Οι παχύσαρκοι έφηβοι έχουν λιγότερους φίλους, κοινωνικοί, ενώ ακόμη και μικρά παιδιά με περιττά κιλά, αντιμετωπίζονται διαφορετικά από τους συνομηλίκους τους. Ελένη-Άλντο

55 Άτομα με ειδικές ανάγκες (ΑμεΑ)
Άτομα με ειδικές ανάγκες είναι συνάνθρωποί μας που έχουν κάποια σωματική ή πνευματική μειονεξία η οποία τους δυσκολεύει στην σωματική και πνευματική τους πρόοδο και εξέλιξη.  ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΑΜΕΑ: Τα άτομα αυτά μπορούμε να τα κατατάξουμε στις παρακάτω κατηγορίες : Άτομα με : Διαταραχές της ομιλίας Δυσκολίες μάθησης Ελαφρά ή μέση νοητική υστέρηση Βαριά νοητική υστέρηση Σοβαρές συναισθηματικές διαταραχές Διάφορα οργανικά νοσήματα Σοβαρή απώλεια ακοής Πολλαπλές μειονεξίες Ορθοπεδικές βλάβες Κώφωση Ελλιπής όραση Κώφωση – Τύφλωση Ελένη-Άλντο

56 Τι αντιμετωπίζουν τα ΑμεΑ;
Στη σύγχρονη κοινωνία, τα 2/3 του πλανήτη δεν παρέχουν ιδιαίτερα ιατρικά ή εκπαιδευτικά μέσα στους ανθρώπους με ειδικές ανάγκες. Ακόμη και ο επιστημονικός κόσμος εξακολουθεί να τους χαρακτηρίζει και να τους διαχωρίζει σωματικά , εκπαιδευτικά και συναισθηματικά από τον υπόλοιπο πληθυσμό, ενώ η κοινή γνώμη έχει παραμείνει μυστηριωδώς καλυμμένη σε προκαταλήψεις ( π. χ. οφείλεται η μειονεξία σε αμαρτίες γονέων ή θεία τιμωρία)σε λανθάνουσες απόψεις περί κληρονομικότητας ή /και μετάδοσης ενός προβλήματος ή / και σε φόβο/ αποστρέφεται προς οποιονδήποτε είναι «διαφορετικός». Στην καθημερινότητά τους αντιμετωπίζουν προβλήματα μετακίνησης, μόρφωσης και επαγγελματικής αποκατάστασης, ψυχαγωγίας αλλά και αντιμετώπισης από τους άλλους ανθρώπους. Θάνος-Αλέξανδρος

57 Διάσημοι με αναπηρίες Στίβεν Χώκινγκ
O Στίβεν Χώκινγκ (Stephen Hawking, γεννήθηκε στις 8 Ιανουαρίου 1942) είναι Βρετανός θεωρητικός φυσικός, κοσμολόγος, συγγραφέας και Διευθυντής Ερευνών στο Κέντρο Θεωρητικής Κοσμολογίας στο πανεπιστήμιο του Κέμπριτζ. Μεταξύ των σημαντικών επιστημονικών εργασιών του ήταν μια συνεργασία με τον Ρότζερ Πένροουζ (Roger Penrose) επάνω σε θεωρήματα βαρυτικής μοναδικότητας στα πλαίσια της γενικής σχετικότητας και η θεωρητική πρόβλεψη ότι οι μαύρες τρύπες εκπέμπουν ακτινοβολία, που συχνά καλείται ακτινοβολία Χώκινγκ. O Χώκινγκ ήταν ο πρώτος που εξέθεσε μια κοσμολογία που εξηγήθηκε από μια ένωση της γενικής θεωρίας της σχετικότητας και της κβαντικής μηχανικής. Είναι φανατικός υποστηρικτής της ερμηνείας πολλών κόσμων της κβαντικής μηχανικής. Είναι Επίτιμος Συνεργάτης της Βασιλικής Κοινωνίας των Τεχνών, ισόβιο μέλος στην Επισκοπική Ακαδημία Επιστημών, και αποδέκτης του Προεδρικού Μεταλλίου της Ελευθερίας, το υψηλότερο πολιτικό βραβείο στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ο Χώκινγκ ήταν Καθηγητής Μαθηματικών στο πανεπιστήμιο του Κείμπριτζ μεταξύ 1979 και 2009 Θάνος-Αλέξανδρος

58 Παραολυμπιακοί ΑγώνεΣ

59 Ιστορία Παραολυμπιακών αγώνων
Οι πρώτοι αγώνες για αθλητές με αναπηρία έγιναν το 1948 στο Στόουκ Mάντεβιλ στην Αγγλία. Την ημέρα της τελετής έναρξης για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1948 στο Λονδίνο, ξεκίνησαν και θεσμοθετήθηκαν οι αγώνες του Στόουκ Mάντεβιλ και πραγματοποιήθηκε η πρώτη αθλητική διοργάνωση για αθλητές με αμαξίδιο. Τέσσερα χρόνια αργότερα, αθλητές από την Ολλανδία συμμετείχαν σε αυτούς τους αγώνες και έτσι γεννήθηκε το διεθνές κίνημα που είναι γνωστό πλέον ως Παραολυμπιακό κίνημα. Οι πρώτοι Αγώνες Ολυμπιακού χαρακτήρα για αθλητές με αναπηρία οργανώθηκαν το στην Ρώμη, ύστερα από τους Ολυμπιακούς Αγώνες στην ίδια πόλη. Θεωρούνται ως οι πρώτοι Παραολυμπιακοί Αγώνες. Περίπου 400 αθλητές από 23 χώρες συμμετείχαν σε 8 αθλήματα, 6 από τα οποία εξακολουθούν να περιλαμβάνονται στο αγωνιστικό πρόγραμμα των Παραολυμπιακών Αγώνων (Τοξοβολία, Κολύμβηση, Ξιφασκία, Καλαθοσφαίριση, Επιτραπέζια Αντισφαίριση, Στίβος). Από τότε, οι Παραολυμπιακοί Αγώνες διεξάγονται κάθε 4 χρόνια, πάντα την ίδια χρονιά με τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Το 1976 στο Τορόντο, προστέθηκαν και άλλες κατηγορίες αναπηρίας και γεννήθηκε η ιδέα της συγχώνευσης διαφορετικών κατηγοριών αθλητών με αναπηρία για τη συμμετοχή τους σε διεθνείς αθλητικές διοργανώσεις. Την ίδια χρονιά έγιναν και οι πρώτοι Χειμερινοί Παραολυμπιακοί Αγώνες στην Σουηδία. Οι Παραολυμπιακοί Αγώνες της Σεούλ (1988) ξεχώρισαν και από το γεγονός ότι οι Ολυμπιακοί και Παραολυμπιακοί Αγώνες φιλοξενήθηκαν στην ίδια χώρα, στην ίδια πόλη και χρησιμοποιήθηκαν οι ίδιες εγκαταστάσεις με τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Έκτοτε, οι Παραολυμπιακοί Αγώνες γίνονται πάντα στην ίδια πόλη με τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Από το 1960, έχουν διοργανωθεί δώδεκα (12) Θερινοί Παραολυμπιακοί Αγώνες και εννέα (9) Χειμερινοί. Οι Παραολυμπιακοί Αγώνες έχουν εξελιχθεί πλέον στο δεύτερο μεγαλύτερο αθλητικό γεγονός μετά τους Ολυμπιακούς. Χρύσα

60 Χρύσα Γκόλμπολ (Goalball)
Το Γκόλμπολ (Goalball) είναι ένα ομαδικό άθλημα, σχεδιασμένο για τυφλούς αθλητές. Επινοήθηκε το 1946 από τον Αυστριακό Hanz Lorenzen, και τον Γερμανό Sepp Reindle, σε μία προσπάθεια να βοηθηθεί η αποκατάσταση των βετεράνων του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου.  Το άθλημα παρουσιάστηκε για πρώτη φορά σε Παραολυμπιακούς Αγώνες το 1976 κατά τη διάρκεια των Παραολυμπιακών Αγώνων του Τορόντο. Το πρώτο Πρωτάθλημα Γκόλμπολ διεξήχθη το 1978, ενώ στο πρόγραμμα των Παραολυμπιακών Αγώνων μπήκε το 1980, στους Αγώνες του Άρνεμ της Ολλανδίας. Είναι ένα από τα τρία αθλήματα των Παραολυμπιακών Αγώνων που δεν έχει αντίστοιχο Ολυμπιακό άθλημα. Χρύσα

61 Χρύσα Μπότσια (Boccia)
Αποτελεί Παραολυμπιακό άθλημα, και παίζεται σε περισσότερες από 40 χώρες. Στο πρόγραμμα των Παραολυμπιακών Αγώνων μπήκε για πρώτη φορά το 1984 στην Παραολυμπιάδα της Νέας Υόρκης. Είναι ένα από τα τρία αθλήματα των Παραολυμπιακών Αγώνων που δεν έχουν αντίστοιχο Ολυμπιακό άθλημα. Χρύσα

62 Ποδόσφαιρο 5x5 Το Ποδόσφαιρο 5x5, που είναι γνωστό στον χώρο της αναπηρίας ως Ποδόσφαιρο Τυφλών, είναι το πιο δημοφιλές ανάμεσα στα αθλήματα για τυφλούς και με σοβαρά προβλήματα όρασης αθλητές, αφού είναι εφάμιλλο σε ρυθμό και ταχύτητα με το αντίστοιχο των βλεπόντων. Οι τυφλοί ποδοσφαιριστές δείχνουν παρόμοια επίπεδα τεχνικής, επιδεξιότητας και πάθους και αυτό είναι που ξαφνιάζει τους περισσότερους. Το Ποδόσφαιρο Τυφλών είναι προσαρμογή του Ποδοσφαίρου Σάλας. Γεννήθηκε στις αυλές των σχολείων και κολλεγίων τυφλών και μεταφέρθηκε σε κλειστό χώρο για να αυξηθεί ο ρυθμός, η ταχύτητα και η ασφάλειά του. Το πρώτο επίσημο πρωτάθλημα έγινε στην Ισπανία το 1986, ενώ ορόσημο για το άθλημα υπήρξαν οι Παραολυμπιακοί Αγώνες ΑΘΗΝΑ 2004, όπου συμπεριλήφθη  για πρώτη φορά στο πρόγραμμα των αγώνων. Κάθε αγώνας παίζεται από δύο ομάδες με συνολικά 10 αθλητές. Στον αγωνιστικό χώρο βρίσκονται 4 τυφλοί αθλητές και 1 τερματοφύλακας ο οποίος βλέπει και 5 αναπληρωματικοί στον πάγκο. Η διάρκεια ενός αγώνα είναι 50 λεπτά σε 2 ημίχρονα των 25 λεπτών. Χρύσα

63 Καλαθοσφαίριση με αμαξίδιο
Η Καλαθοσφαίριση με αμαξίδιο είναι ένα από τα πιο θεαματικά και δημοφιλή αθλήματα των Παραολυμπιακών Αγώνων. Στην Καλαθοσφαίριση με αμαξίδιο κάθε ομάδα αποτελείται από πέντε παίκτες, οι οποίοι παίζουν μέσα στον αγωνιστικό χώρο και επτά αναπληρωματικούς. Αλλαγές γίνονται κατά τη διάρκεια διακοπών στον αγώνα. Σκοπός κάθε ομάδας είναι αφενός να σκοράρει στο καλάθι των αντιπάλων και αφετέρου να εμποδίσει την αντίπαλη ομάδα από το να σκοράρει. Νικήτρια είναι η ομάδα που με τη λήξη του αγώνα έχει πετύχει τους περισσότερους πόντους. Η Καλαθοσφαίριση με αμαξίδιο στους Παραολυμπιακούς Αγώνες και η Καλαθοσφαίριση στους Ολυμπιακούς Αγώνες παρουσιάζουν ελάχιστες διαφορές σε ότι αφορά τη μορφή και τις διαστάσεις του γηπέδου, το σταθερό εξοπλισμό και τους κανονισμούς. Η βασική διαφορά τους έγκειται στη χρήση του αμαξιδίου, το οποίο ο αθλητής καλείται να χρησιμοποιεί με ευχέρεια ως εργαλείο προκειμένου να επιτύχει τους αγωνιστικούς του σκοπούς. Στην Καλαθοσφαίριση με αμαξίδιο συμμετέχουν άνδρες και γυναίκες με κάκωση του νωτιαίου μυελού, ακρωτηριασμό, εγκεφαλική παράλυση ή άλλες κινητικές αναπηρίες. Χρύσα

64 Χρύσα Ξιφασκία με αμαξίδιο
Η Ξιφασκία με αμαξίδιο είναι ένα άθλημα υψηλών απαιτήσεων προσαρμογής, οργάνωσης και υπομονής. Η εφευρετικότητα σε συνδυασμό με την πολύωρη άσκηση και προπόνηση αποτελούν βασικά εφόδια για κάθε αθλητή της Ξιφασκίας. Στη Ξιφασκία συμμετέχουν αθλητές με κινητικές αναπηρίες, οι οποίοι αγωνίζονται με αμαξίδιο. Κατά τη διεξαγωγή ενός αγώνα Ξιφασκίας, τα αμαξίδια είναι σταθεροποιημένα στο έδαφος, επιτρέποντας παρόλα αυτά στον αθλητή ή την αθλήτρια να εκτελέσει γρήγορες εναλλασσόμενες κινήσεις. Χρύσα

65 Παραολυμπιονίκεσ

66 Σεμπάστιαν + Ιάκωβος Αντώνης Αρέστη
Ο Αντώνης Αρέστη είναι Κύπριος αθλητής του στίβου, που αναδείχθηκε παραολυμπιονίκης στο Πεκίνο τον Σεπτέμβριο του 2008, κατακτώντας δύο αργυρά μετάλλια στα 200 μέτρα ανδρών στην κατηγορία Τ46 και στα 400 μέτρα ανδρών στην ίδια κατηγορία. Σεμπάστιαν + Ιάκωβος

67 Μανώλης Στεφανουδάκης
Γεννήθηκε στις 05 Απριλίου 1983 στο Ηράκλειο Κρήτης. Από τις 23 Απριλίου 2007, εξαιτίας ενός τροχαίου ατυχήματος, είναι παραπληγικός. Μετά το ατύχημα παντρεύτηκε την Ερμιόνη Κυριακάκη και απέκτησε μαζί της μια κόρη τη Γεωργία. Το 2008 συμμετείχε για πρώτη φορά στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Ατόμων με Αναπηρία, στο όποιο κατέκτησε το πρώτο του χρυσό μετάλλιο στην σκυταλοδρομία 4x50 m., ενώ στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα του 2009 κατέκτησε ένα χρυσό μετάλλιο στα 100 m. ελεύθερο, ένα ασημένιο στα 50 m. ύπτιο, ένα χάλκινο στα 50 m. ελεύθερο και ένα χρυσό στη σκυταλοδρομία 4x50 m. Ωστόσο, η δυσκολία της μετακίνησης στο Ηράκλειο για τις προπονήσεις του, λόγω της έλλειψης υποδομών στον τόπο του, τον έκαναν να εγκαταλείψει την κολύμβηση και να ασχοληθεί με το στίβο. Σεμπάστιαν + Ιάκωβος

68 Σεμπάστιαν + Ιάκωβος Χρήστος Αγγουράκης
Ο Χρήστος Αγγουράκης (γεν. 1952 στο Ηράκλειο Κρήτης) είναι Έλληνας παραολυμπιονίκης στίβου στις ρίψεις: σφαίρα, ακόντιο, δίσκος. Έχει κατακτήσει ένα αργυρό (1992) και τρία χάλκινα παραολυμπιάκα μετάλλια (1988, 1992, 2004). Αναδείχθηκε παγκόσμιος πρωταθλητής ακοντισμού το 1994, πρωταθλητής Ευρώπης στο δίσκο το 2003 και έχει καταρρίψει το παγκόσμιο ρεκόρ ακοντισμού. Μετέχει σε παραολυμπιακούς αγώνες από το 1976, παλαιότερα στις κατηγορίες Β1 και THW3 και σήμερα στην κατηγορία F53 ατόμων με τετραπληγία. Το 2005 τιμήθηκε με το βραβείο ΠΣΑΤ καλύτερου Έλληνα αθλητή ΑΜΕΑ. Είναι ο παλαιότερος εν ενεργεία Έλληνας αθλητής με κινητικά προβλήματα. Σεμπάστιαν + Ιάκωβος

69 Κωνσταντίνος Φύκας Σεμπάστιαν + Ιάκωβος
Ο Κωνσταντίνος-Μάριος Φύκας (γεν. 1981) είναι Έλληνας παραολυμπιονίκης και παγκόσμιος πρωταθλητής της κολύμβησης. Έχει κατακτήσει πέντε παραολυμπιακά μετάλλια (2 χρυσά, 3 ασημένια) σε τρεις Παραολυμπιάδες (1996, 2000, 2004), τρία χρυσά και ένα ασημένιο σε παγκόσμια πρωταθλήματα, πέντε χρυσά και ένα χάλκινο σε ευρωπαϊκά πρωταθλήματα και έχει καταρρίψει πέντε φορές το παγκόσμιο ρεκόρ στα 50μ και 100μ ελεύθερο της κατηγορίας S8. Σεμπάστιαν + Ιάκωβος

70 Ανθή Καραγιάννη Σεμπάστιαν + Ιάκωβος
Ανθή Καραγιάννη  Η Ανθή Καραγιάννη (γεν. 1981 στην Καβάλα) είναι Ελληνίδα παραολυμπιονίκης και παγκόσμια πρωταθλήτρια στίβου, στους αγώνες δρόμων ταχύτητας και στο άλμα εις μήκος. Έχει κατακτήσει τρία ασημένια (2004) και δύο χάλκινα παραολυμπιακά μετάλλια (2008 και 2012). Αναδείχθηκε παγκόσμια πρωταθλήτρια τρεις φορές το 2006 (100μ, άλμα εις μήκος) και το 2007 (άλμα εις μήκος) και πρωταθλήτρια Ευρώπης το 2007 στο άλμα εις μήκος και τα 100μ. Μετέχει σε παραολυμπιακούς αγώνες στις κατηγορίες Τ13, F13, ατόμων με περιορισμένη όραση. Το 2007 τιμήθηκε με το Βραβείο ΠΣΑΤ καλύτερου Έλληνα αθλητή ή αθλήτριας με αναπηρία (το 2007 ήταν ενιαίο το βραβείο ανδρών-γυναικών). Το Δημοτικό Στάδιο «Ανθή Καραγιάννη» στην πόλη της Καβάλας πήρε το όνομά του προς τιμήν της Ανθής Καραγιάννη το 2004. Σεμπάστιαν + Ιάκωβος

71 Βίντεο για το Ρατσισμό

72 Βιβλιογραφία Δικαιώματα


Κατέβασμα ppt "ΟΛΟΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΙ ΟΛΟΙ ΙΔΙΟΙ"

Παρόμοιες παρουσιάσεις


Διαφημίσεις Google