ΜΠΑΡΟΚ,ΚΛΑΣΙΚΗ,ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ ΚΑΙ ΜΟΥΣΙΚΗ!!!!!

Παρουσίαση με θέμα: "ΜΠΑΡΟΚ,ΚΛΑΣΙΚΗ,ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ ΚΑΙ ΜΟΥΣΙΚΗ!!!!!"— Μεταγράφημα παρουσίασης:

1 ΜΠΑΡΟΚ,ΚΛΑΣΙΚΗ,ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ ΚΑΙ ΜΟΥΣΙΚΗ!!!!!
ΜΠΑΡΟΚ,ΚΛΑΣΙΚΗ,ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ ΚΑΙ ΜΟΥΣΙΚΗ!!!!! ΕΡΓΑΣΙΑ ΣΤΗ ΜΟΥΣΙΚΗ

2 ΜΠΑΡΟΚ ΜΟΥΣΙΚΗ Μουσική Μπαρόκ ονομάζεται η μουσική που εντάσσεται στην γενική καλλιτεχνική τεχνοτροπία που ονομάζεται Μπαρόκ και αναπτύχθηκε πρώτα στην Ιταλία κατά τον 17ο αιώνα και εξαπλώθηκε σε όλη την Ευρώπη. Είναι ένας ρυθμός πολύπλοκος, γεμάτος, εντυπωσιακός, σε αντίθεση με την ηρεμία και γαλήνη που επικρατούσε στην Αναγέννηση, αλλά και οργανωμένος και κωδικοποιημένος, χωρίς την κουραστική φόρτιση του 15ου αι. Η τέχνη του Μπαρόκ εντυπωσιάζει, συγκινεί και διεγείρει τη φαντασία με τον πλούτο των διακοσμήσεων.

3 Οι κατακτήσεις της εποχής αυτής είναι:
Η δημιουργία της όπερας με ενέργειες μιας ομάδας μουσικών που έφτιαξαν έναν όμιλο με το όνομα "Φλωρεντιανή Καμεράτα" με σκοπό την αναβίωση της Αρχαίας Ελληνικής τραγωδίας και με πρώτο δημιουργό τον Τζάκοπο Πέρι ( ) που έγραψε σαν πρώτες όπερες τη "Δάφνη" (1597) και την "Ευριδίκη" (1600). Τα πρώτα στοιχεία που έδειχναν τη μετάβαση από την πολυφωνία στην ομοφωνία. Για περίπου 150 χρόνια οι δύο αυτές τεχνικές συνυπήρχαν. Ιδιαίτερα προς το τέλος της εποχής αυτής ο Γ. Σ. Μπαχ ήταν αυτός που κράτησε σαν από πείσμα την πολυφωνία στο προσκήνιο και μάλιστα γράφοντας μερικά από τα ωραιότερα έργα που είχε δώσει και ο ίδιος αλλά και η μουσική τέχνη γενικότερα.

4 Τα μουσικά όργανα παρουσίασαν εξελίξεις και βελτιώσεις αλλά υπήρχαν και εφευρέσεις νέων οργάνων (οι Γκουαρνέρι και οι Στραντιβάρι ήταν δύο από τις σημαντικότερες οικογένειες κατασκευαστών οργάνων της εποχής αυτής) Πολλές κοσμικές μουσικές φόρμες αναπτύχθηκαν την εποχή αυτή όπως η Καντσόνα, η Τοκάτα, η Συμφωνία που αρχίζει να επικρατεί με τη μορφή που της έδωσε ο Αλεσσάντρο Σκαρλάττι ( ), η Σουίτα, η Φούγκα, η Πασσακάλια, το Καπρίτσιο, η Τριο-σονάτα κ.ά. και θρησκευτικές όπως η Καντάτα και το Ορατόριο.

5 Οι συνθέτες της εποχής Μπαρόκ με σημαντικό έργο ήταν πολλοί:
Τομάζο Αλμπινόνι ( ) Ιταλός Αντόνιο Βιβάλντι ( ) Ιταλός Κλαούντιο Μοντεβέρντι ( ) Ιταλός Τζιοβάνι Μπατίστα Περγκολέζι ( ) Ιταλός*(Η όπερά του "Η υπηρέτρια κυρά" που ανήκει στην Όπερα Μπούφα, ήταν η αφορμή για μια διαμάχη που ξέσπασε ανάμεσα στους υποστηριχτές της ελαφριάς αυτής όπερα και στους οπαδούς της Γαλλικής όπερας. Επειδή στη διαμάχη αυτή ενεπλάκη και το βασιλικό ζεύγος και η βασίλισσα ήταν με το μέρος της όπερας Μπούφα ενώ ο βασιλιάς με τη Γαλλική όπερα, οι αντιδικίες οδηγούσαν συχνά σε φυλακίσεις, εξορίες, μονομαχίες και ξυλοδαρμούς).

6 Αλεσσάντρο Σκαρλάττι (1660-1725) Ιταλός (πατέρας του Ντομένικο)
Ντομένικο Σκαρλάττι ( ) Τζιρόλαμο Φρεσκομπάλντι ( ) Ιταλός Φρανσουά Κουπρέν ( ) Γάλλος Ζαν Μπατίστ Λυλί ( ) Ιταλός Χένρυ Πέρσελ ( ) Άγγλος Ντήτριχ Μπουξτεχούντε ( ) Δανός Ζαν Φιλίπ Ραμώ ( ) Γάλλος Γκέορκ Φίλιπ Τέλεμαν ( ) Γερμανός Γκέοργκ Φρήντριχ Χαίντελ ( ) Γερμανός Γιόχαν Σεμπάστιαν Μπαχ ( ) Γερμανός

7 ΕΙΚΟΝΕΣ

8 ΜΠΑΡΟΚ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ

9 Η μπαρόκ αρχιτεκτονική εμφανίζεται στις αρχές του 17ου αιώνα στην Ιταλία και γρήγορα εξαπλώνεται και στην υπόλοιπη Ευρώπη. Δανείζεται το αισθητικό λεξιλόγιο της αναγεννησιακής αρχιτεκτονικής και το χρησιμοποιεί με έναν πιο θεατρικό, πιο ρητορικό και πιο επιδεικτικό, εκφράζοντας τον θρίαμβο της απολυταρχικής εξουσίας και της εκκλησίας. Νέες αρχιτεκτονικές αντιλήψεις για το χρώμα, το φως και τη σκιά χαρακτηρίζουν το μπαρόκ. Σε γενικές γραμμές η μπαρόκ αρχιτεκτονική χαρακτηρίζεται από την άφθονη και υπερβολική χρήση των υλικών, παιχνιδιών σκιάς και φωτός, καθώς και χρώματος.

10 ΠΡΟΔΡΟΜΟΙ ΤΟΥ ΜΠΑΡΟΚ Το μπαρόκ συχνά ταυτίζεται με την Αντιμεταρρύθμιση, αν και υιοθετήθηκε επίσης και από την ελίτ των προτεσταντικών χωρών της Βόρειας Ευρώπης και των σλαβικών ορθόδοξων χωρών. Ωστόσο είναι γενικώς αποδεδειγμένο και αποδεκτό πως η μπαρόκ αρχιτεκτονική γεννήθηκε στη Ρώμη, και πως η γέννησή της είναι συνεπακόλουθη της γέννησης της Αδελφότητας του Ιησού, η οποία ιδρύθηκε με απώτερο στόχο να ενισχύσει την χαμένη επιρροή της Καθολικής Εκκλησίας και να εκχριστιανίσει το Νέο Κόσμο. Το τελευταίο δημιούργημα του Μιχαήλ Άγγελου, η βασιλική του Αγίου Πέτρου στο Βατικανό μπορεί να θεωρηθεί ως προάγγελος του μπαρόκ στην αρχιτεκτονική με τις κολοσσιαίες διαστάσεις της.

11 ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ:ΑΦΘΟΝΙΑ
Οι τοιχογραφίες στις οροφές φέρουν ένα άγγιγμα χρώματος. Πολύ συχνά αυτές "ανοίγουν" κατά κάποιο τρόπο τον χώρο, φέροντας ως σχέδιο τον ουρανό, και δίνοντας την εντύπωση ελευθερίας, απεραντοσύνης και μεγαλείου. Η χρήση φωτός και σκιάς καθώς και των παιχνιδιών του φωτός με τη σκιά γίνεται πλέον το κύριο μέλημα των αρχιτεκτόνων. Τα παράθυρα και τα ανοίγματα μεγαλώνουν, αφήνοντας το φως να χυθεί άπλετα μέσα στους χώρους, δημιουργώντας εκρηκτικές αντιθέσεις με τα σκούρα σημεία των εσωτερικών χώρων.

12 ΘΕΑΤΡΙΚΟΤΗΤΑ Το σχέδιο των πρώτων εκκλησιών μπαρόκ παραμένει "σοφό" και διατηρεί το σχήμα της κλασσικής βασιλικής. Αυτό που κάνει τις εκκλησίες "μπαρόκ" είναι το γεγονός πως η πρόσοψη τους αντιμετωπίζεται ως ένα προσκήνιο αρχαίου θεάτρου, με κίονες, κόγχες και κοιλώματα γεμάτα γλυπτά κτλ. Ποτέ πριν -και πολύ σπάνια μετά- δεν είχαν κατασκευαστεί βωμοί εκκλησιών όπως ακριβώς μία θεατρική σκηνή, περιστοιχισμένη από κίονες, αγγέλους και αγίους, οι οποίοι είναι σαν σε θεατρική παράσταση. Βιβλικές σκηνές πάνω σε ένα κρεμασμένο πανί στην πίσω σκηνή, ο εκάστοτε προστάτης-άγιος της εκκλησίας σμιλευμένος στο προσκήνιο: τα πάντα θυμίζουν έντονα θεατρική σκηνή.

13 ΟΥΡΜΠΑΝΙΣΜΟΣ Το μπαρόκ καινοτομεί πραγματικά στην ιδέα της πόλης. Η ιταλική Αναγέννηση είχε αρχίσει ήδη να επανεξετάζει τον ουρμπανισμό, την αστυφιλία δηλαδή, αλλά όλα αυτά στα στενά περιθώρια της μεσαιωνικής πόλης. Τον Μεσαίωνα οι περισσότεροι άνθρωποι ζούσαν σε μικρά χωριά, στο ύπαιθρο, ενώ οι πόλεις ήταν λίγες και μικρές. Μόλις με τη δύση των μεσαιωνικών χρόνων η πόλη αποκτά περισσότερη σημασία και δύναμη. Το μπαρόκ αντιθέτως, ανοίγει την πόλη. Οραματίζεται την πόλη ως κέντρο όλων των εξουσιών. Όπως όλη η φύση του μπαρόκ, τα πάντα άρχισαν στη Ρώμη.

14 ΠΕΡΙΟΧΙΚΕΣ ΠΑΡΑΛΛΑΓΕΣ:ΙΤΑΛΙΑ
Το μπαρόκ εμφανίζεται στο δεύτερο μισό του 16ου αιώνα, πρώτα στη Ρώμη, και αργότερα και στην υπόλοιπη Ιταλία. Πρωτοπόρος του ιταλικού μπαρόκ θεωρείται ο Κάρλο Μαντέρνο (Carlo Maderno) με την église Sainte-Suzanne, κατασκευασμένη μεταξύ 1585 και Ο δυναμικός ρυθμός των κιόνων, η κεντρική και περίπλοκη πρόσοψη, τα αγάλματα που είναι τοποθετημένα στις κόγχες και τις εσοχές θυμίζοντας έντονα αρχαίο θέατρο, όλα αυτά συνηγορούν στην πρώτη εμφάνιση του μπαρόκ. Το πιο πετυχημένο παράδειγμα είναι η τραπεζοειδής προσέγγιση προς τη βασιλική του Αγίου Πέτρου που προσφέρει η πλατεία του Αγίου Πέτρου, σχεδιασμένη από τον Μπερνίνι. Θεωρείται το αριστούργημα της μπαρόκ θεατρικότητας. Δύο κιονοστοιχίες δίνουν το σχήμα της τεράστιας πλατείας, εκτεινόμενες από τη βασιλική ως τους δύο βραχίονες που βρίσκονται στην άκτη της πλατείας, υποδεχόμενες τα πλήθη. Το ελλειπτικό σχήμα είναι τυπικό του μπαρόκ.

15 ΓΑΛΛΙΑ

16 Οι Γάλλοι ονομάζουν "κλασική" την αρχιτεκτονική του αιώνα του Λουδοβίκου ΙΔ΄, δηλαδή του 17ου αιώνα, και απορρίπτουν την ονομασία "μπαρόκ". Αυτή η αντιπαράθεση μεταξύ ενός "λογικού" κλασικισμού α λα φρανσαίζ και ενός "υπερβολικού" μπαρόκ σε ιταλικό στυλ οφείλεται στην γενική θέληση που επικρατούσε στη Γαλλία τον 17ο αιώνα να αντικατασταθεί η Ρώμη με το Παρίσι ως κέντρο της ευρωπαϊκής πνευματικής και πολιτιστικής ζωής. Και πράγματι, είναι οι Βερσαλλίες και η αυλή του βασιλιά-ήλιου που παίρνουν τη θέση της Ρώμης ως κοιτίδα πολιτισμού και πρότυπο προς μίμηση για την υπόλοιπη Ευρώπη.

17 Η οριστική ρήξη έρχεται το 1665 όταν ο Λουδοβίκος απορρίπτει τα σχέδια του Ιταλού αρχιτέκτονα Μπερνίνι για τις κιονοστοιχίες του Λούβρου: ο πιο διάσημος και ο πιο ζητημένος αρχιτέκτονας της Ευρώπης εκείνη την εποχή απορρίπτεται από τη γαλλική βασιλική αυλή. Αυτό όμως δεν σημαίνει πως η αρχιτεκτονική κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Λουδοβίκου ΙΔ΄ και διαδόχου του Λουδοβίκου ΙΕ΄ δεν περιλαμβάνει τίποτε το μπαρόκ. Αντιθέτως, το γούστο για την μεγαλοπρέπεια, την προοπτική και την πολυτελή διακόσμηση φανερώνει αρκετά την επίδραση του μπαρόκ και στη Γαλλία. Μάλιστα πολλοί ιστορικοί της τέχνης θεωρούν πως η αρχιτεκτονική της συγκεκριμένης χρονικής περιόδου στη Γαλλία ήταν αποκλειστικα και μόνο μπαρόκ.

18 ΕΙΚΟΝΕΣ

19 ΚΛΑΣΙΚΗ ΜΟΥΣΙΚΗ Το επίθετο -κλασικός προέρχεται από τη λατινική λέξη -classicus δηλαδή κάτι εξαιρετικό. Διάφοροι ορισμοί συνδέουν τον όρο με την ελληνική και λατινική αρχαιότητα, ως συμμόρφωση του ύφους ή της σύνθεσης με τα πρότυπα της ελληνικής και λατινικής αρχαιότητας (Oxford English Dictionary). Οι ορισμοί αυτοί μεταφέρθηκαν στην μουσική για να δηλώσουν περισσότερο την διάκριση μεταξύ της "έντεχνης" μουσικής από την λαϊκή ή παραδοσιακή. Η έννοια της κλασικής μουσικής, παρέπεμπε επομένως σε μία "ανώτερη" μορφή μουσικής σύνθεσης, με "σοβαρούς" σκοπούς και πέρα από τον ψυχαγωγικό χαρακτήρα. Ο όρος "Κλασική Σχολή" χρησιμοποιήθηκε αργότερα στη Γερμανία το 1830 για το έργο των Χάυδν, Μότσαρτ και Μπετόβεν. Με τον όρο "κλασική μουσική" αναφερόμαστε ευρύτερα στην Δυτικοευρωπαϊκή μουσική παραγωγή που εκτείνεται σε μία αρκετά μεγάλη χρονική περίοδο, περίπου από το 470 μέχρι και την σύγχρονη εποχή.

20     Με τον όρο κλασική εποχή της μουσικής στην Ευρώπη αναφερόμαστε στην κλασική περιόδο της Δυτικής μουσικής. Η κλασική εποχή ακολούθεί της  Μπαρόκ και κυμαίνεται από  το 1750 μ.Χ έως και  το 1830 μ.Χ. Την εποχή αυτή ιδρύθηκε η ορχήστρα και δημιουργήθηκε η συμφωνική δομή της.Η κλασική μουσική χαρακτηρίζεται από μία ομοφωνική μουσική γραφή. Κυριαρχεί μια βασική μελωδία και όλα τα υπόλοιπα μουσικά μέρη που την συνοδέυουν υποστηρίζουν τη μελώδια αυτή. Το μουσικό κείμενο χωρίζεται σε σύντομες περιόδους ή φράσεις ενώ οι αρμονίες εναλλάσονται με βραδύτερο ρυθμό. Το ύφος της είναι αρμονικό και μελωδικό.Τα μουσικά όργανα που χρησιμοποιούνται ειναι : η άρπα, το βιολί, ορείχαλκος, woodwind, πιάνο, αρπίχορδο και διάφορα κρουστά. Η χρήση τους μέσα στο μουσικό κομμάτι γίνεται ταυτόχρονα. Κάποια όργανα χρησιμοποιούνται σόλο και άλλα ομαδικά. Έτσι δημιουργήθηκαν οι συμφωνικές ορχήστρες, οι οποίες περιέχουν 5 ή περισσότερους τύπους οργάνων (Όπερα). Στις ορχήστρες της κλασικής μουσικής  παύει η κυριαρχία των βιολίων και καθιερώνονται ομάδες,πρώτα και δεύτερα βιολιά.

21 Εχουμε περισσότερη χρήση πνευστών
Εχουμε περισσότερη χρήση πνευστών. Η κλασική ορχήστρα εχει περισσότερα όργανα. Έχει δυνατότερο ήχο και είναι πιο ευέλικτη στην εναλλαγή οργάνων.Την εποχή αυτή η μουσική συνδέθηκε και με τις μικρότερες κοινωνικές τάξεις, το κουαρτέτο απευθύνοταν σε όλους. Πολλοί επιθυμούσαν να μάθουν κάποιο μουσικό όργανο ή να συνθέσουν. Όλο και περισισσότεροι από τη μεσαία ταξη πήγαιναν για να ακούσουν μουσική , πράγμα που παλιότερα έκαναν μόνο οι ευγενείς.Τα κυριότερα μουσικά κέντρα ήταν η Βιένη, το Παρίσι, η Νάπολη, η Βενετία και το Λονδίνο. Στις χώρες αυτές οι μουσικοί ήταν υπό την προστασία των ευγενών και των βασιλίαδων. Συμαντικοί συνθέτες είναι : Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότζαρτ, Λούντβιχ  βαν Μπετόβεν, Φραντς Γιόζεφ Χάυντιν, Αντρέα Λουκέσι και ο Γιόχαν Σεμπάστιαν Μπαχ.Η κλασική μουσική διαφέρει από τη Μπαρόκ. Στη Κλασική μουσική έχουμε μια εναλλαγή συναισθημάτων σε ένα μουσικό κομμάτι κάτι που δεν παρατηρείτε στη Μπαρόκ.

22 ΠΕΡΙΟΔΟΙ ΤΗΣ ΚΛΑΣΙΚΗΣ Η ιστορία της κλασικής ευρωπαϊκής μουσικής μπορεί να χωριστεί στις παρακάτω κύριες ιστορικές περιόδους: Μεσαίωνας: η μεσαιωνική μουσική καλύπτει την περίοδο περίπου από τα τέλη του 5ου αι. μέχρι το 1400. Αναγέννηση: η αναγεννησιακή μουσική καλύπτει την περίοδο 1400–1600. Μπαρόκ: η μπαρόκ μουσική καλύπτει την περίοδο 1600–1750. Κλασική εποχή: η μουσική της περιόδου 1730–1830. Ρομαντισμός: η ρομαντική εποχή της μουσικής καλύπτει την περίοδο 1815–1910. Σύγχρονη εποχή: η μουσική η οποία παράγεται κατά κύριο λόγο στον 20ο αιώνα διατηρώντας χαρακτηριστικά γνωρίσματα της μουσικής των προηγούμενων περιόδων.

23 ΧΡΟΝΟΔΙΑΓΡΑΜΜΑ ΣΥΝΘΕΤΩΝ

24 ΚΛΑΣΙΚΗ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ
Κατά τον 5ο αιώνα π.Χ. παράλληλα με το ιωνικό κιονόκρανο  και το δωρικό κιονόκρανο   που χρησιμοποιήθηκαν ήδη από την αρχαϊκή εποχή, εμφανίζεται και το κορινθιακό    που τον 4ο αιώνα χρησιμοποιείται όλο και περισσότερο, κυρίως στο εσωτερικό των ναών. Είναι το πιο περίτεχνο κιονόκρανο της ελληνικής αρχιτεκτονικής με φύλλα ακάνθου (αγκαθιού) και έλικες που βγαίνουν ανάμεσά τους και είναι κι αυτές διακοσμημένες με φυτικά σχέδια, όπως βλέπουμε στο παραπάνω σχέδιο. Αντιπροσωπευτικά δείγματα της κλασικής αρχιτεκτονικής είναι τα μνημεία της Ακρόπολης των Αθηνών.

25 Ανεβαίνοντας τις κλίμακες, στα δεξιά μας βλέπουμε το μικρό, χαριτωμένο ναό της Αθηνάς Νίκης ή της Απτέρου Νίκης σε σχέδια του αρχιτέκτονα Καλλικράτη:    και στο τέλος της κλίμακας  βρισκόμαστε μπροστά στα Προπύλαια, μεγαλόπρεπη είσοδο σχεδιασμένη από τον αρχιτέκτονα Μνησικλή. Είναι συνδυασμός δωρικού ρυθμού (εξωτερική όψη) και ιωνικού ρυθμού (εσωτερικά). Η οροφή του μνημείου στο εσωτερικό αποτελείται από μαρμάρινες τετράγωνες πλάκες ("φατνώματα") που ήταν ζωγραφισμένες με χρυσό χρώμα σε γαλάζιο φόντο, δίνοντας μια υπέροχη εντύπωση στον εισερχόμενο θεατή.

26 Μόλις περνούσε ο αρχαίος επισκέπτης τα Προπύλαια, αντίκρυζε το τεραστίων διαστάσεων άγαλμα της Αθηνάς Προμάχου, ύψους περίπου έντεκα μέτρων, από ορείχαλκο, έργο του Φειδία. Το βλέπουμε σε σχεδιαστική αναπαράσταση:     Στο ψηλότερο σημείο του βραχώδους λόφου βρίσκεται κτισμένος ο Παρθενώνας  σε σχέδια του αρχιτέκτονα Ικτίνου και του Καλλικράτη,   αφιερωμένος στην Αθηνά Παρθένο.     (:Αναπαράσταση του χώρου με τον Παρθενώνα δεξιά )

27 Ο Παρθενώνας, το μεγαλύτερο αρχιτεκτονικό έργο και το μεγαλοπρεπέστερο, είναι και αυτό  συνδυασμός δωρικού ρυθμού   στην εξωτερική όψη με ανάλογους κίονες, τρίγλυφα και μετόπες   και στοιχείων ιωνικού ρυθμού, όπως η ζωφόρος:   (: παριστάνει την πομπή των Παναθηναίων) που βρίσκεται όχι στην εξωτερική όψη, αλλά  στο σηκό του ναού:     Στο σηκό του ναού βρισκόταν το εντυπωσιακό χρυσελεφάντινο άγαλμα της θεάς Αθηνάς, έργο του Φειδία, του γλύπτη που είχε αναλάβει με μεγάλο επιτελείο καλλιτεχνών υπό την εποπτεία του το όλο έργο της οικοδόμησης και διακόσμησης στην Ακρόπολη.   (: σχεδιαστική αναπαράσταση του  αγάλματος της Παρθένου Αθηνάς,

28 ΕΙΚΟΝΕΣ

29 ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΜΟΥΣΙΚΗ Με τον όρο σύγχρονη κλασική μουσική ονομάζουμε ευρύτερα τη μουσική εξέλιξη της ύστερης Ρομαντικής εποχής του 20ου αιώνα που συνοδεύτηκε από έντονες αναζητήσεις και αμφισβητήσεις των συμβατικών ακουσμάτων των προηγούμενων αιώνων. Δεν είναι φυσικά δυνατόν να ορισθεί ακριβώς η ημερομηνία μετάβασης από τη ρομαντική εποχή στη σύγχρονη. Τα στοιχεία συνυπήρχαν όπως συνήθως γίνεται για κάποιο διάστημα μέχρι να γίνουν ξεκάθαρες οι τάσεις που θα επικρατήσουν, όπως: Η εισαγωγή εξωτικών κλιμάκων, πέρα των Ευρωπαικών Η συχνή χρήση των διαφωνιών Τα μεγάλα μελωδικά πηδήματα (μεγάλες αποστάσεις ανάμεσα στις γειτονικές νότες) Η ιδιόρυθμη και μη συμβατική χρήση των οργάνων Οι εντονότατες μεταβολές τις δυναμικής Η προσπάθεια κατάργησης κάθε έννοιας της τονικότητας

30 Αυτά είναι κάποια από τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν την νέα αυτή πορεία της μουσικής. Ατονικότητα, Δωδεκαφθογγισμός, Σειραϊσμός είναι τα ονόματα που προσδιορίζουν ένα τρόπο γραφής που απέχει πολύ από τον καθιερωμένο. Αφού η κλίμακα διαιρεθεί σε 12 ημιτόνια που το κάθε ένα από αυτά είναι το ίδιο σημαντικό με τα άλλα 11 για να μην υπάρχει η αίσθηση του τονικού κέντρου, αφηνόμαστε σε μία μουσική αριθμητική να οδηγήσει μία κατασκευή, που στηρίζεται αρκετά στη ρυθμική διαφοροποίηση ώστε να δώσει ένα νέο ορισμό στο νόημα της λέξης "Μουσική".

31 Παράλληλα, αναπτύσονται αρκετά τα ηλεκτρονικά μηχανήματα τα οποία ανοίγουν νέους ορίζοντες στην έρευνα των ανήσυχων ανθρώπων. Μερικά από τα είδη μουσικής που αναπτύχθηκαν με χρήση ηλεκτρικών μηχανημάτων είναι η Συγκεκριμένη Μουσική, η Ηλεκτρονική Μουσική, η Μουσική του Τυχαίου κ.ά.

32 ΣΥΝΘΕΤΕΣ Σημαντικοί συνθέτες της εποχής αυτής είναι:
Κλωντ Ντεμπυσύ ( ) Άρνολντ Σένμπεργκ ( ) Ιγκόρ Στραβίνσκι ( ) Άντον Βέμπερν ( ) Άλμπαν Μπεργκ ( ) Λουίτζι Νταλαπίκολα ( ) Λουτσιάνο Μπέριο ( ) Νίκος Σκαλκώτας ( ) Καρλχάινς Στοκχάουζεν ( ) Τζων Κέιτζ ( ) Ιάννης Ξενάκης ( ) Γιάννης Χρήστου ( )

33 ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ
Το γυαλί είναι το υλικό που χαρακτηρίζει την αρχιτεκτονική του 21ου αιώνα και δεσπόζει σε κάθε σύγχρονο οικοδόμημα. Η σύγχρονη αρχιτεκτονική οδηγείται πρωτίστως από τις τεχνολογικές εξελίξεις της εφαρμοσμένης μηχανικής και τη διαθεσιμότητα νέων υλικών που οδηγεί στην εφεύρεση νέων τεχνικών οικοδόμησης. H χρήση του γυαλιού στο παρελθόν ήταν περιορισμένη κυρίως ως υλικό κάλυψης των ανοιγμάτων. Η χρήση αυτή θεωρήθηκε καθοριστική μιας και εξασφάλιζε προστασία από τα καιρικά φαινόμενα, διατηρώντας την οπτική επαφή με το εξωτερικό περιβάλλον. Η διαφάνεια και η εντύπωση του ενιαίου εσωτερικού με τον εξωτερικό χώρο, αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για πολλά αρχιτεκτονικά ρεύματα. Στα τέλη του 20ου αιώνα το γυαλί μαζί με τ’ άλλα σύγχρονα υλικά χρησιμοποιήθηκε ευρέως και αποτέλεσε σύμβολο πλουτισμού κι ευημερίας.. Σήμερα, χάρη στην προηγμένη πια τεχνολογία, οι δυνατότητες που δίνει είναι απεριόριστες. Οι απαιτήσεις των σύγχρονων κατασκευών, οδήγησαν στη δημιουργία κρυστάλλων με εξελιγμένες δυνατότητες και προδιαγραφές για όλες τις κατασκευαστικές και διακοσμητικές ανάγκες.

34 ΕΙΚΟΝΕΣ

35

36

37

38

39 ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ WWW.WIKIPEDIA.GR WWW.IN2LIFE.GR WWW.SCH.GR