Ο ΘΕΟΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΤΕΡΙΝΗΣ ΚΥΡΙΑΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΕΝΗΛΙΚΩΝ

Παρουσίαση με θέμα: "Ο ΘΕΟΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΤΕΡΙΝΗΣ ΚΥΡΙΑΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΕΝΗΛΙΚΩΝ"— Μεταγράφημα παρουσίασης:

1 Ο ΘΕΟΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΤΕΡΙΝΗΣ ΚΥΡΙΑΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΕΝΗΛΙΚΩΝ
Εαρινό Τετράμηνο 2006

2 Ζητά ο Θεός να του μιλάμε και πώς; (α’ μέρος)
Κυριακή, 28 Μαΐου 2006 Ζητά ο Θεός να του μιλάμε και πώς; (α’ μέρος)

3 Γιατί ο Θεός θέλει να προσευχόμαστε;
Ο Θεός ήδη γνωρίζει τις ανάγκες μας (Ματθ. ς’ 8). Τότε γιατί να προσευχόμαστε; Ο σκοπός της προσευχής είναι να κοινωνήσουμε με τον Θεό ως παιδιά με τον Πατέρα τους, να Του εκφράσουμε την αναγνώριση και την εμπιστοσύνη μας προς το πρόσωπό Του και ότι εξαρτώμαστε απόλυτα από Αυτόν να συμμετάσχουμε στα θεία σχέδιά Του.

4 Η προσευχή κάνει καλό μόνο σε εμάς ή επηρεάζει τον Θεό και τον κόσμο;
Η προσευχή κάνει καλό μόνο σε εμάς ή επηρεάζει τον Θεό και τον κόσμο;

5 Η προσευχή αλλάζει τον τρόπο ενέργειας του Θεού
«δεν έχετε, επειδή δεν ζητείτε». Ιακ. δ’ 2 «Και εγώ σας λέγω· Αιτείτε και θέλει σας δοθή· ζητείτε και θέλετε ευρεί, κρούετε και θέλει σας ανοιχθή. Διότι πας ο αιτών λαμβάνει, και ο ζητών ευρίσκει, και εις τον κρούοντα θέλει ανοιχθή». Λουκ. ια’ 9-10.

6 «Και είπε Κύριος προς τον Μωϋσήν, είδον τον λαόν τούτον, και ιδού, είναι λαός σκληροτράχηλος· τώρα λοιπόν, άφες με, και θέλει εξαφθή η οργή μου εναντίον αυτών και θέλω εξολοθρεύσει αυτούς· και θέλω σε καταστήσει έθνος μέγα. Και ικέτευσεν ο Μωϋσής Κύριον τον Θεόν αυτού και είπε, Διά τι, Κύριε, εξάπτεται η οργή σου εναντίον του λαού σου, […] επίστρεψον από της εξάψεως της οργής σου και μεταμελήθητι περί του κακού του προς τον λαόν σου· ενθυμήθητι τον Αβραάμ, τον Ισαάκ και τον Ισραήλ, τους δούλους σου, προς τους οποίους ώμοσας επί σεαυτόν […] Και μετεμελήθη ο Κύριος περί του κακού, το οποίον είπε να κάμη κατά του λαού αυτού». Έξοδος λβ’ 9-14

7 «Εάν κλείσω τον ουρανόν και δεν γίνηται βροχή, και εάν προστάξω την ακρίδα να καταφάγη την γην, και εάν αποστείλω θανατικόν μεταξύ του λαού μου, και ο λαός μου, επί τον οποίον εκλήθη το όνομά μου, ταπεινώσωσιν εαυτούς και προσευχηθώσι και εκζητήσωσι το πρόσωπόν μου και επιστρέψωσιν από των οδών αυτών των πονηρών, τότε εγώ θέλω επακούσει εκ του ουρανού και θέλω συγχωρήσει την αμαρτίαν αυτών και θεραπεύσει την γην αυτών» Β’ Χρον. ζ’

8 Ο μόνος Μεσίτης Για να πλησιάσουμε τον Θεό, όντας αμαρτωλοί, χρειαζόμαστε έναν μεσίτη. Η προσευχή μας είναι αποτελεσματική μόνον διά του Μεσίτου μας, Κυρίου Ιησού Χριστού. «Διότι είναι εις Θεός, εις και μεσίτης Θεού και ανθρώπων, άνθρωπος Ιησούς Χριστός, όστις έδωκεν εαυτόν αντίλυτρον υπέρ πάντων, μαρτυρίαν γενομένην εν ωρισμένοις καιροίς» Α’ Τιμ. β’ 5

9 Δεν ακούει ο Θεός στις προσευχές των μη πιστών;
Ο Θεός είναι παντογνώστης και ελεήμων. Μέσα στο έλεός Του μπορεί να απαντά στις προσευχές και μη πιστών, επιθυμώντας να τους οδηγήσει στη σωτηρία διά του Χριστού. Ωστόσο, ο Θεός δεν έχει υποσχεθεί ότι θα εισακούσει προσευχές μη πιστών. Έχει υποσχεθεί ότι θα εισακούσει προσευχές που γίνονται κατά το θέλημά Του, από πιστούς που τον πλησιάζουν διά του ενός Μεσίτου. Ακόμη και στην ΠΔ ο ρόλος του ερχόμενου Μεσίτη, αντικατοπτριζόταν μέσω του ιερατικού συστήματος.

10 «Λέγει προς αυτόν ο Ιησούς· Εγώ είμαι η οδός και η αλήθεια και η ζωή· ουδείς έρχεται προς τον Πατέρα, ειμή δι' εμού». Ιωάν. ιδ’ 6 «Έχοντες λοιπόν, αδελφοί, παρρησίαν να εισέλθωμεν εις τα άγια διά του αίματος του Ιησού, διά νέας και ζώσης οδού, την οποίαν καθιέρωσεν εις ημάς διά του καταπετάσματος, τουτέστι της σαρκός αυτού, και έχοντες ιερέα μέγαν επί τον οίκον του Θεού, ας πλησιάζωμεν μετά αληθινής καρδίας εν πληροφορία πίστεως, έχοντες τας καρδίας ημών κεκαθαρμένας από συνειδήσεως πονηράς και λελουμένοι το σώμα με ύδωρ καθαρόν·» Εβρ. ι’ 19-22

11 Τι σημαίνει «στο όνομα του Χριστού»;
«και ό,τι αν ζητήσητε εν τω ονόματί μου, θέλω κάμει τούτο, διά να δοξασθή ο Πατήρ εν τω Υιώ. Εάν ζητήσητέ τι εν τω ονόματί μου, εγώ θέλω κάμει αυτό» Ιωάν. ιδ’ 13-14 «Έως τώρα δεν ητήσατε ουδέν εν τω ονόματί μου· αιτείτε και θέλετε λαμβάνει, διά να ήναι πλήρης η χαρά σας». Ιωάν. ις’ 24

12 Τι σημαίνει «στο όνομα του Χριστού»;
Δεν σημαίνει να προσθέτουμε μια φράση στο τέλος της προσευχής. Σημαίνει ότι ερχόμαστε ενώπιον του Θεού με την εξουσία και τα δικαιώματα του Χριστού και σε συμφωνία με το πρόσωπό, τον χαρακτήρα και τους σκοπούς Του. «Ο δε Πέτρος είπεν […] εν τω ονόματι του Ιησού Χριστού του Ναζωραίου σηκώθητι και περιπάτει». Πράξ. γ’ 6 «Και στήσαντες αυτούς εις το μέσον, ηρώτων· Διά ποίας δυνάμεως ή διά ποίου ονόματος επράξατε τούτο σεις;» Πράξ. δ’ 7

13 Σε ποιο από τα πρόσωπα της Αγίας Τριάδας προσευχόμαστε;
Κατά κανόνα προσευχόμαστε στον Θεό Πατέρα στο όνομα του Χριστού εν Αγίω Πνεύματι. «Οι δε ακούσαντες, ομοθυμαδόν ύψωσαν την φωνήν προς τον Θεόν και είπον· Δέσποτα, συ είσαι ο Θεός, όστις έκαμες τον ουρανόν και την γην και την θάλασσαν και πάντα τα εν αυτοίς, … Διότι συνήχθησαν επ' αληθείας εναντίον του αγίου Παιδός σου Ιησού, τον οποίον έχρισας,» Πράξεις δ’ 25 κ.ε.

14 Σε ποιον προσευχόμαστε;
Μπορούμε ωστόσο να επικαλούμαστε και τον Κύριο Ιησού Χριστό: «Και ελιθοβόλουν τον Στέφανον, επικαλούμενον και λέγοντα· Κύριε Ιησού, δέξαι το πνεύμά μου». Πράξεις ζ’ 59 «Λέγει ο μαρτυρών ταύτα· Ναι, έρχομαι ταχέως. Αμήν, ναι, έρχου, Κύριε Ιησού». Αποκ. κβ’ 20

15 Μπορούμε να προσευχόμαστε προς το Άγιο Πνεύμα;
Ναι, διότι είναι Θεός, είναι πρόσωπο. Είναι ο Παράκλητος και ο Σύμβουλός μας. «Και είπε προς εμέ, προφήτευσον επί το πνεύμα, προφήτευσον, υιέ ανθρώπου, και ειπέ προς το πνεύμα, Ούτω λέγει Κύριος ο Θεός· Ελθέ, πνεύμα, εκ των τεσσάρων ανέμων και εμφύσησον επί τους πεφονευμένους τούτους και ας αναζήσωσι». Ιεζεκ. λζ’ 9

16 Η Εκκλησία των Πατέρων προσεύχεται:
Βασιλεύ ουράνιε, Παράκλητε, το Πνεύμα της αληθείας, ο πανταχού παρών και τα πάντα πληρών, ο θησαυρός των αγαθών και ζωής χορηγός, ελθέ και σκήνωσον εν ημίν και καθάρισον ημάς από πάσης κηλίδος και σώσον, Αγαθέ, τας ψυχάς ημών.

17 Ο ρόλος του Αγίου Πνεύματος στην προσευχή
«Ωσαύτως δε και το Πνεύμα συμβοηθεί εις τας ασθενείας ημών· επειδή το τι να προσευχηθώμεν ως πρέπει δεν εξεύρομεν, αλλ' αυτό το Πνεύμα ικετεύει υπέρ ημών διά στεναγμών αλαλήτων· ο δε ερευνών τας καρδίας εξεύρει τι είναι το φρόνημα του Πνεύματος, ότι κατά Θεόν ικετεύει υπέρ των αγίων». Ρωμ. η’ 26-27

18 Τι σημαίνει «προσεύχομαι εν πνεύματι»;
«προσευχόμενοι εν παντί καιρώ μετά πάσης προσευχής και δεήσεως διά του Πνεύματος» Εφεσ. ς’ 18 Σεις όμως, αγαπητοί, εποικοδομούντες εαυτούς επί την αγιωτάτην πίστιν σας, προσευχόμενοι εν Πνεύματι Αγίω» Ιούδας 20 Σημαίνει να προσευχόμαστε έχοντας συνείδηση της παρουσίας του Θεού που αγιάζει εμάς και τις προσευχές μας.

19 Ιδιωτική προσευχή Και ο Δανιήλ, καθώς έμαθεν ότι υπεγράφη η γραφή, εισήλθεν εις τον οίκον αυτού· και έχων τας θυρίδας του κοιτώνος αυτού ανεωγμένας προς την Ιερουσαλήμ, έπιπτεν επί τα γόνατα αυτού τρίς της ημέρας, προσευχόμενος και δοξολογών ενώπιον του Θεού αυτού, καθώς έκαμνε πρότερον» Δαν. ς’ 10 «Συ όμως, όταν προσεύχησαι, είσελθε εις το ταμείον σου, και κλείσας την θύραν σου προσευχήθητι εις τον Πατέρα σου τον εν τω κρυπτώ, και ο Πατήρ σου ο βλέπων εν τω κρυπτώ θέλει σοι ανταποδώσει εν τω φανερώ». Ματθ. ς’ 6

20 Συμπροσευχή «Πάλιν σας λέγω ότι εάν δύο από σας συμφωνήσωσιν επί της γης περί παντός πράγματος, περί του οποίου ήθελον κάμει αίτησιν, θέλει γείνει εις αυτούς παρά του Πατρός μου του εν ουρανοίς. Διότι όπου είναι δύο ή τρεις συνηγμένοι εις το όνομά μου, εκεί είμαι εγώ εν τω μέσω αυτών». Ματθ. ιη’ 19-20 Οι δε ακούσαντες, ομοθυμαδόν ύψωσαν την φωνήν προς τον Θεόν και είπον· Δέσποτα, συ είσαι ο Θεός, όστις έκαμες τον ουρανόν και την γην και την θάλασσαν και πάντα τα εν αυτοίς, …» Πράξ. δ’ 24

21 Νηστεία «Και όταν νηστεύητε, μη γίνεσθε ως οι υποκριταί σκυθρωποί· διότι αφανίζουσι τα πρόσωπα αυτών, διά να φανώσιν εις τους ανθρώπους ότι νηστεύουσιν· αληθώς σας λέγω, ότι έχουσιν ήδη τον μισθόν αυτών» Ματθ. ς’ 16 Και είπε προς αυτούς ο Ιησούς· Μήπως δύνανται οι υιοί του νυμφώνος να πενθώσιν, ενόσω είναι μετ' αυτών ο νυμφίος; θέλουσιν όμως ελθεί ημέραι, όταν αφαιρεθή απ' αυτών ο νυμφίος, και τότε θέλουσι νηστεύσει» Ματθ. θ’ 15

22 Νηστεία «Και ενώ υπηρέτουν εις τον Κύριον και ενήστευον, είπε το Πνεύμα το Αγιον· Χωρίσατε εις εμέ τον Βαρνάβαν και τον Σαύλον διά το έργον, εις το οποίον προσεκάλεσα αυτούς. Τότε αφού ενήστευσαν και προσευχήθησαν και επέθεσαν τας χείρας επ' αυτούς, απέστειλαν». Πράξ. ιγ’ 2 «Και αφού εχειροτόνησαν εις αυτούς πρεσβυτέρους κατά πάσαν εκκλησίαν, προσευχηθέντες με νηστείας, αφιέρωσαν αυτούς εις τον Κύριον, εις τον οποίον είχον πιστεύσει». Πράξ. ιδ’ 23

23 Βιβλιογραφία Grudem, Systematic Theology, κεφ. 18.

24 Προσευχή και περισυλλογή
προσευχόμενοι εν παντί καιρώ μετά πάσης προσευχής και δεήσεως διά του Πνεύματος, και εις αυτό τούτο αγρυπνούντες με πάσαν προσκαρτέρησιν και δέησιν υπέρ πάντων των αγίων