ΛΙΜΝΗ ΛΕΡΝΗ Η Λέρνη είναι αρχαία παραθαλάσσια τοποθεσία της Αργολίδας, περίπου 7 χλμ. νότια του Άργους, στη θέση του σημερινού οικισμού Μύλοι, στις ανατολικές.

Παρουσίαση με θέμα: "ΛΙΜΝΗ ΛΕΡΝΗ Η Λέρνη είναι αρχαία παραθαλάσσια τοποθεσία της Αργολίδας, περίπου 7 χλμ. νότια του Άργους, στη θέση του σημερινού οικισμού Μύλοι, στις ανατολικές."— Μεταγράφημα παρουσίασης:

1 ΛΙΜΝΗ ΛΕΡΝΗ Η Λέρνη είναι αρχαία παραθαλάσσια τοποθεσία της Αργολίδας, περίπου 7 χλμ. νότια του Άργους, στη θέση του σημερινού οικισμού Μύλοι, στις ανατολικές υπώρειες του όρους Ποντίνου. Ήταν φημισμένη στην αρχαιότητα για τα άφθονα νερά της, τα οποία τροφοδοτούν την αργολική πεδιάδα ακόμη και σήμερα.

2 Η Λέρνη αναφέρεται άλλοτε ως ποταμός, άλλοτε ως πηγή και άλλοτε ως λίμνη (και συνεκδοχικά ως πεδιάδα) και έδωσε την ονομασία της σε ολόκληρη την περιοχή. Από την πηγή Λέρνη πήγαζε ο ποταμός Ποντίνος, παράλληλα σχεδόν προς τον Αμυνωνή εκβάλλοντας στη παρακείμενη θάλασσα μετά από ρου μικρού μήκους

3 Από τα άφθονα νερά της, καθώς και άλλων παρακείμενων πηγών όπως του Αμφιαράουσχηματίζονταν κατά την αρχαιότητα πολλά τέλματα από τα οποία και γεννήθηκε ο μύθος της Λερναίας Ύδρας, αλληγορικά ως πρώτη προσπάθεια αποξήρανσης ελών στον ελλαδικό χώρο από τους μυθικούς κατοίκους, προσωποποιούμενοι στη μορφή του Ηρακλή.

4 Επίσης στον ίδιο χώρο ήταν και η λίμνη Αλκυονία, την οποία θεωρούσαν απύθμενη (το ίδιο πιστεύουν μέχρι σήμερα οι κάτοικοι της περιοχής) και είσοδο του Κάτω Κόσμου. Από αυτήν, σύμφωνα με την μυθολογία, κατέβηκε ο Διόνυσος στον Άδη για να φέρει τη Σεμέλη. Εδώ, επίσης κατά τη μυθολογία, ζούσε και η Λερναία Ύδρα (το τερατόμορφο μυθικό έλος) που με πυρκαγιές και επιχωματώσεις "σκότωσε" ο Ηρακλής αλληγορικά και αποξήρανε τη περιοχή, στον δεύτερο από τους άθλους του.

5 Η αφθονία των πλούσιων υδάτων της περιοχής μαρτυρείται και από το γεγονός ότι σε απόσταση μικρότερη των 400 μ. από την ακτή, μέσα στη θάλασσα, υφίσταται η μεγάλη πηγή γλυκού νερού λεγόμενη "Δεινή" ή "Ανάβολος" στην οποία κατά τον Παυσανία οι Αργείοι έρριπταν τα προς τον Ποσειδώνα διακοσμημένα ζωντανά άλογά τους, ως προς θυσία τρόπο τινά, τα οποία στη συνέχεια ο Ποσειδώνας τα ελευθέρωνε και επέστρεφαν στην ακτή. Η όλη περιοχή της Λέρνης ήταν στενότατα συνδεδεμένη με την αρχαία λατρεία του υγρού στοιχείου όπου και γιορτάζονταν τα Λέρναια

6 Σε απόσταση περίπου 10 χιλιομέτρων από το χωριό Μύλοι, τα ερείπια της αρχαίας Λέρνας, χώρος γνωστός στη μυθολογία από την πάλη του Ηρακλή με τη Λερναία Ύδρα, ένα δράκοντα με σώμα φιδιού και εννέα κεφάλια, που ζούσε σε ένα έλος. Στην πραγματικότητα, ο μύθος του άθλου αυτού του Ηρακλή συμβολίζει την προσπάθεια των Αχαιών να αποξηράνουν τα μολυσμένα έλη της περιοχής. Παρά την ύπαρξή τους, η αφθονία των νερών ευνόησε την εγκατάσταση πληθυσμών, με αποτέλεσμα να κατοικηθεί ο χώρος στη Νεολιθική Εποχή και να φτάσει σε ακμή το 3000 π.Χ. περίπου, όπως απέδειξαν και οι ανασκαφές του Αμερικανού Κάσκεϊ.

7 Η Λέρνα ήταν φημισμένη στην αρχαιότητα για τα άφθονα νερά της που ακόμα και σήμερα τροφοδοτούν την αργολική πεδιάδα: εκτός από τη Λέρνα, που αναφέρεται άλλοτε ως ποταμός, άλλοτε ως πηγή και άλλοτε ως λίμνη -και συνεκδοχικά ως πεδιάδα - και που έδωσε το όνομά της σ’ ολόκληρη την περιοχή, υπήρχε ποταμός και πηγές της Αμυμώνης, η πηγή του Αμφιαράου και τέλος η λίμνη Αλκυονία, η οποία εθεωρείτο απύθμενη (χαρακτηριστικό είναι ότι το ίδιο πιστεύουν μέχρι σήμερα οι κάτοικοι της περιοχής) και είσοδος του Κάτω κόσμου: από αυτήν, σύμφωνα με την παράδοση, κατέβηκε ο Διόνυσος στον Άδη για να φέρει τη Σεμέλη. Τα ήρεμα νερά της Αλκυονίας τραβούσαν για πάντα όποιον επιχειρούσε να κολυμπήσει σ’ αυτά.

8 Κοντά στο Άργος και την Τίρυνθα, υπήρχε μια λίμνη που λεγόταν Λέρνα
Κοντά στο Άργος και την Τίρυνθα, υπήρχε μια λίμνη που λεγόταν Λέρνα. Οι αρχαίοι Έλληνες πίστευαν ότι η λίμνη αυτή συνόρευε με τον Άδη. Μέσα στα έλη της και στις ρίζες των πελώριων πλατανιών, ζούσε ένα τρομερό φίδι με εννέα κεφάλια, η Λερναία Ύδρα. Τις νύχτες άφηνε τη λίμνη, έμπαινε στον κάμπο και ρήμαζε τα ζώα.     

9 Οι κάτοικοι της περιοχής δεν τολμούσαν να σκοτώσουν το επικίνδυνο νερόφιδο γιατί έλεγαν πως ήταν κι αυτό παιδί της Έχιδνας και αδελφή του λιονταριού της Νεμέας και πως, αν του έκοβαν το ένα κεφάλι στη θέση του θα φύτρωναν άλλα δύο.

10

11 -Αυτή την Ύδρα θέλω να σκοτώσεις, είπε ο Ευρυσθέας ύστερα από αρκετό καιρό στον Ηρακλή. Αυτός είναι ο δεύτερος άθλος σου.     Αυτή τη φορά ο Ηρακλής πήρε μαζί τον αγαπημένο του ανιψιό, τον Ιόλαο, που ήταν γιος του αδελφού του Ιφικλή. Έφτασαν στην όχθη της λίμνης και είδαν το τρομερό φίδι να αναταράζει τα νερά και να κρύβεται στη φωλιά του, ανάμεσα στις ρίζες των δέντρων.

12

13 -Πρέπει να το βγάλουμε από κει, είπε ο Ηρακλής
-Πρέπει να το βγάλουμε από κει, είπε ο Ηρακλής. Άναψε μια μεγάλη φωτιά Ιόλαε. -Με ποιον τρόπο θα μπορέσουμε να το βγάλουμε από τη φωλιά του; ρώτησε ο Ιόλαος που στη θέα του τρομερού ερπετού έχασε την ψυχραιμία του. Αν μπούμε στη λίμνη, η Ύδρα θα μας γραπώσει εύκολα και θα μας παρασύρει στο βυθό. -Έννοια σου και δεν θα μπούμε στη λίμνη, Ιόλαε. Άναψε τη φωτιά και θα δεις με ποιον τρόπο θα βγάλουμε την Ύδρα από τη λίμνη.

14

15 Ο Ιόλαος κουβάλησε πολλά ξύλα, άναψε φωτιά και ο Ηρακλής έβαλε ανάμεσα στις φλόγες τασιδερένια βέλη του. Όταν πύρωσαν αρκετά και κοκκίνισαν οι άκρες τους, τα έριξε με το τόξο του ένα-ένα στη φωλιά της Ύδρας. Το φοβερό νερόφιδο, που δεν άντεχε στη ζέστη, βγήκε από τη φωλιά του. Ο ατρόμητος Ηρακλής άρπαξε τότε ένα τσεκούρι που είχε φέρει μαζί του και όρμηξε καταπάνω στο θεριό της λίμνης. Η Ύδρα τίναξε τα εννιά κεφάλια της για να χτυπήσει τον Ηρακλή. Μα ξαφνικά το ένα της κεφάλι κόπηκε πέρα για πέρα από το κοφτερό τσεκούρι.     Και τότε ο Ηρακλής είδε με φρίκη στη θέση του κομμένου κεφαλιού να φυτρώνουν άλλα δύο!

16 Φίλιππος Γεωργίνης Βασίλης Μακρυγιάννης