Η Ε Κ Κ Λ Η Σ Ι Α Ελληνική Εκκλησία Ευαγγελική Κατερίνης

Παρουσίαση με θέμα: "Η Ε Κ Κ Λ Η Σ Ι Α Ελληνική Εκκλησία Ευαγγελική Κατερίνης"— Μεταγράφημα παρουσίασης:

1 Η Ε Κ Κ Λ Η Σ Ι Α Ελληνική Εκκλησία Ευαγγελική Κατερίνης
Ελληνική Εκκλησία Ευαγγελική Κατερίνης ΚΥΡΙΑΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΕΝΗΛΙΚΩΝ ΕΑΡΙΝΟ ΕΞΑΜΗΝΟ 2008 Η Ε Κ Κ Λ Η Σ Ι Α

2 Κυριακή, 25 Μαΐου 2008 Η αληθινή λατρεία

3 Α. Ορισμός της λατρείας

4 Ορισμός Υπό την ευρεία έννοια λατρεία είναι ολόκληρη η ζωή μας, σε όλους τους τομείς και τις εκδηλώσεις της. Στο προκείμενο μάθημα θα χρησιμοποιήσουμε τη λατρεία υπό τη στενότερη έννοια: Υπ’ αυτή την έννοια, λατρεία ονομάζουμε την πράξη της εξύμνησης του Θεού με το στόμα και με την καρδιά μας στην εκκλησία. Ωστόσο, ήδη εξαρχής γίνεται κατανοητό ότι, αν δεν λατρεύουμε τον Θεό με το σύνολο της ζωής μας, δεν είναι δυνατόν να τον λατρεύουμε στη σύναξη της εκκλησίας.

5 Λατρεία με το στόμα και την καρδιά μας στην εκκλησία
Λατρεία με το στόμα και την καρδιά μας στην εκκλησία «Ο λόγος του Χριστού ας κατοική εν υμίν πλουσίως μετά πάσης σοφίας· διδάσκοντες και νουθετούντες αλλήλους με ψαλμούς και ύμνους και ωδάς πνευματικάς, εν χάριτι ψάλλοντες εκ της καρδίας υμών προς τον Κύριον». Κολ. γ’ 16

6 Ποια στοιχεία περιλαμβάνει η λατρεία στην εκκλησία;
Ποια στοιχεία περιλαμβάνει η λατρεία στην εκκλησία; Προσευχή, συχνά με νηστεία: «Είναι γεγραμμένον, Ο οίκός μου οίκος προσευχής θέλει ονομάζεσθαι». Ματθ. κα’ 13. Βλ. και Πράξεις ιγ’ 1-3. Διδασκαλία του λόγου του Κυρίου και τελετές: «Και ενέμενον εν τη διδαχή των αποστόλων και εν τη κοινωνία και εν τη κλάσει του άρτου και εν ταις προσευχαίς». Πράξ. β’ 42 Ύμνους: «λαλούντες μεταξύ σας με ψαλμούς και ύμνους και ωδάς πνευματικάς, άδοντες και ψάλλοντες εν τη καρδία υμών εις τον Κύριον». Εφεσ. ε’ 19 Προσφορές: «πωλούντες έφερον τας τιμάς των πωλουμένων και έθετον εις τους πόδας των αποστόλων· και διεμοιράζετο εις έκαστον κατά την χρείαν την οποίαν είχε». Πράξ. δ’ 34

7 Ποιοι μπορούν να συμμετέχουν;
Όλοι οι πιστοί μπορούν να συμμετέχουν με ό,τι τους χαρίζει το Πνεύμα του Θεού: «Τι πρέπει λοιπόν, αδελφοί; Όταν συνέρχησθε, έκαστος υμών ψαλμόν έχει, διδαχήν έχει, γλώσ-σαν έχει, αποκάλυψιν έχει, ερμηνείαν έχει· πάντα ας γίνωνται προς οικοδομήν». Α’ Κορ. ιδ’ 26

8 Β. Ποιος είναι ο αποδέκτης της λατρείας;
Β. Ποιος είναι ο αποδέκτης της λατρείας;

9 Ο Θεός και μόνον είναι άξιος λατρείας
Ο Θεός και μόνον είναι άξιος λατρείας «Ένεκεν εμού, ένεκεν εμού θέλω κάμει τούτο· διότι πως ήθελε μολυνθή το όνομά μου; ναι, δεν θέλω δώσει την δόξαν μου εις άλλον». Ησ. μη’ 11 «Άξιος είσαι, Κύριε, να λάβης την δόξαν και την τιμήν και την δύναμιν, διότι συ έκτισας τα πάντα, και διά το θέλημά σου υπάρχουσι και εκτίσθησαν». Αποκ. δ’ 11 «διά να δοξάζηται εν πάσιν ο Θεός διά Ιησού Χριστού, εις τον οποίον είναι η δόξα και το κράτος εις τους αιώνας των αιώνων· αμήν» Α’ Πέτρ. δ’ 11

10 Ο Θεός και μόνον είναι άξιος λατρείας
Ο Θεός και μόνον είναι άξιος λατρείας «Και εγώ ο Ιωάννης είμαι ο ιδών ταύτα και ακούσας. Και ότε ήκουσα και είδον, έπεσα να προσκυνήσω έμπροσθεν των ποδών του αγγέλου του δεικνύοντος εις εμέ ταύτα. Και λέγει προς εμέ· Πρόσεχε μη κάμης τούτο· διότι εγώ είμαι σύνδουλός σου και των αδελφών σου των προφητών και των φυλαττόντων τους λόγους του βιβλίου τούτου· τον Θεόν προσκύνησον». Αποκ. κβ’ 8-9

11 Ο Θεός καλεί έναν λαό για να τον λατρεύει
Ο Θεός καλεί έναν λαό για να τον λατρεύει «Κύριος ο Θεός των Εβραίων με απέστειλε προς σε, λέγων, Εξαπόστειλον τον λαόν μου, διά να με λατρεύση εν τη ερήμω». Έξοδος ζ’ 16 «… έρχομαι διά να συνάξω πάντα τα έθνη και τας γλώσσας· και θέλουσιν ελθεί και ιδεί την δόξαν μου». Ησ. ξς’ 18 «Θέλω ειπεί προς τον βορράν, Δός· και προς τον νότον, Μη εμποδίσης· φέρε τους υιούς μου από μακράν και τας θυγατέρας μου από των άκρων της γης, πάντας όσοι καλούνται με το όνομά μου· διότι εδημιούργησα αυτούς διά την δόξαν μου, έπλασα αυτούς και έκαμα αυτούς». Ησ. μδ’ 6-7

12 Η εκκλησία του Χριστού είναι μια λατρευτική σύναξη
«αλλά προσήλθετε εις όρος Σιών και εις πόλιν Θεού ζώντος, την επουράνιον Ιερουσαλήμ, και εις μυριάδας αγγέλων, εις πανήγυριν και εκκλησίαν πρωτοτόκων καταγεγραμμένων εν τοις ουρανοίς και εις Θεόν κριτήν πάντων, και εις πνεύματα δικαίων οίτινες έλαβον την τελειότητα, και εις νέας διαθήκης μεσίτην Ιησούν, και εις αίμα καθαρισμού το οποίον λαλεί καλήτερα παρά το του Άβελ». Εβρ. ιβ’ 22-24

13 Η λατρεία είναι θέλημα του Θεού
«Διά τούτο μη γίνεσθε άφρονες, αλλά νοείτε τι είναι το θέλημα του Κυρίου. Και μη μεθύσκεσθε με οίνον, εις τον οποίον είναι ασωτία, αλλά πληρούσθε διά του Πνεύματος, λαλούντες μεταξύ σας με ψαλμούς και ύμνους και ωδάς πνευματικάς, άδοντες και ψάλλοντες εν τη καρδία υμών εις τον Κύριον, ευχαριστούντες πάντοτε υπέρ πάντων εις τον Θεόν και Πατέρα εν ονόματι του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, υποτασσόμενοι εις αλλήλους εν φόβω Θεού». Εφεσ. ε’ 17-21

14 Γ. Επακόλουθα της γνήσιας λατρείας
Γ. Επακόλουθα της γνήσιας λατρείας

15 Ευφραινόμαστε στον Θεό
«Εφανέρωσας εις εμέ την οδόν της ζωής· χορτασμός ευφροσύνης είναι το πρόσωπόν σου· τερπνότητες είναι διαπαντός εν τη δεξιά σου». Ψαλμ. ις’ 11 «Πόσον αγαπηταί είναι αι σκηναί σου, Κύριε των δυνάμεων Επιποθεί και μάλιστα λιποθυμεί ψυχή μου διά τας αυλάς του Κυρίου· η καρδία μου και η σαρξ μου αγαλλιώνται διά τον Θεόν τον ζώντα». Ψαλμ. πδ’ 1-2

16 Ο Θεός ευφραίνεται στον λαό Του
Ο Θεός ευφραίνεται στον λαό Του «Και θέλεις είσθαι στέφανος δόξης εν χειρί Κυρίου και διάδημα βασιλικόν εν τη παλάμη του Θεού σου. Δεν θέλεις πλέον ονομασθή, Εγκαταλελειμμένη· ουδέ η γη σου θέλει πλέον ονομασθή, Ηρημωμένη· αλλά θέλεις ονομασθή, Η ευδοκία μου εν αυτή· και η γη σου, Η νενυμ-φευμένη· διότι ο Κύριος ηυδόκησεν επί σε, και η γη σου θέλει είσθαι νενυμφευμένη». Ησ. ξβ’ 3-4 « Κύριος ο Θεός σου, ο εν μέσω σου, ο δυνατός, θέλει σε σώσει, θέλει ευφρανθή επί σε εν χαρά, θέλει αναπαύεσθαι εις την αγάπην αυτού, θέλει ευφραίνεσθαι εις σε εν άσμασι». Σοφ. γ’ 17

17 Πλησιάζουμε στον Θεό «Έχοντες λοιπόν, αδελφοί, παρρησίαν να εισέλθωμεν εις τα άγια διά του αίματος του Ιησού, διά νέας και ζώσης οδού, την οποίαν καθιέρωσεν εις ημάς διά του καταπετάσματος, τουτέστι της σαρκός αυτού, και έχοντες ιερέα μέγαν επί τον οίκον του Θεού, ας πλησιάζωμεν μετά αληθινής καρδίας εν πληροφορία πίστεως, έχοντες τας καρδίας ημών κεκαθαρμένας από συνειδήσεως πονηράς και λελουμένοι το σώμα με ύδωρ καθαρόν». Εβρ. ι’ 19-22

18 Ο Θεός πλησιάζει σε εμάς
«πλησιάσατε εις τον Θεόν, και θέλει πλησιάσει εις εσάς». Ιακ. δ’ 8 «Συ δε ο Άγιος κατοικείς μεταξύ των επαίνων του Ισραήλ». Ψαλμ. κβ’ 3 «τότε, ως ήχησαν οι σαλπιγκταί και οι ψαλτωδοί ομού μιά φωνή, υμνούντες και δοξολογούντες τον Κύριον […] ο οίκος ενεπλήσθη νεφέλης, ο οίκος του Κυρίου, και δεν ηδύναντο οι ιερείς να σταθώσι διά να λειτουργήσωσιν, εξ αιτίας της νεφέλης· διότι η δόξα του Κυρίου ενέπλησε τον οίκον του Θεού». Β’ Χρον. ε’ 13-14

19 Ο Θεός μας διακονεί «Διότι δεν έχομεν αρχιερέα μη δυνάμενον να συμπαθήση εις τας ασθενείας ημών, αλλά πειρα-σθέντα κατά πάντα καθ' ομοιότητα ημών χωρίς αμαρτίας. Ας πλησιάζωμεν λοιπόν μετά παρρη-σίας εις τον θρόνον της χάριτος, διά να λάβωμεν έλεος και να εύρωμεν χάριν προς βοήθειαν εν καιρώ χρείας». Εβρ. δ’ 15-16

20 Ο Θεός μας μεταμορφώνει
«Ο δε Κύριος είναι το Πνεύμα· και όπου είναι το Πνεύμα του Κυρίου, εκεί ελευθερία. Ημείς δε πά-ντες βλέποντες ως εν κατόπτρω την δόξαν του Κυρίου με ανακεκαλυμμένον πρόσωπον, μετα-μορφούμεθα εις την αυτήν εικόνα από δόξης εις δόξαν, καθώς από του Πνεύματος του Κυρίου» Β’ Κορ. γ’ 17-18

21 Οι εχθροί του Κυρίου φεύγουν
«Και συμβουλευθείς μετά του λαού, διέταξε ψαλτωδούς διά να ψάλλωσιν εις τον Κύριον και να υμνώσι την μεγαλοπρέπειαν της αγιότητος αυτού, εξελθόντες έμπροσθεν του στρατεύ-ματος, και να λέγωσι, Δοξολογείτε τον Κύριον, διότι το έλεος αυτού μένει εις τον αιώνα. Και ότε ήρχισαν να ψάλλωσι και να υμνώσιν, ο Κύριος έστησεν ενέδρας εναντίον των υιών Αμμών, Μωάβ και των εκ του όρους Σηείρ, των ελθόντων κατά του Ιούδα· και εκτυπήθησαν». Β’ Χρον. κ’ 21-22

22 Οι μη πιστοί αντιλαμβάνονται την παρουσία του Θεού
Οι μη πιστοί αντιλαμβάνονται την παρουσία του Θεού «Εάν λοιπόν συνέλθη η εκκλησία όλη επί το αυτό […] εάν πάντες προφητεύωσιν, εισέλθη δε τις άπιστος η ιδιώτης, ελέγχεται υπό πάντων, ανακρίνεται υπό πάντων, και ούτω τα κρυπτά της καρδίας αυτού γίνονται φανερά· και ούτω πεσών κατά πρόσωπον θέλει προσκυνήσει τον Θεόν, κηρύττων ότι ο Θεός είναι τωόντι εν μέσω υμών. Τι πρέπει λοιπόν, αδελφοί; Όταν συνέρχησθε, έκαστος υμών ψαλμόν έχει, διδαχήν έχει, γλώσσαν έχει, αποκάλυψιν έχει, ερμηνείαν έχει· πάντα ας γίνωνται προς οικοδομήν». Α’ Κορ. ιδ’ 23-26

23 Δ. Προϋποθέσεις για αληθινή λατρεία
Δ. Προϋποθέσεις για αληθινή λατρεία

24 Ο Θεός είναι το επίκεντρο της λατρείας
Ο Θεός είναι το επίκεντρο της λατρείας «Απόδοτε εις τον Κύριον την δόξαν του ονόματος αυτού· λάβετε προσφοράς και εισέλθετε εις τας αυλάς αυτού. Προσκυνήσατε τον Κύριον εν τω μεγαλοπρεπεί αγιαστηρίω αυτού· φοβείσθε από προσώπου αυτού, πάσα η γη». Ψαλμ. 96: 8-9

25 Ο Θεός είναι το επίκεντρο της λατρείας, όχι εμείς
Ο Θεός είναι το επίκεντρο της λατρείας, όχι εμείς «Λατρεία δεν είναι χριστιανική διασκέδαση, παρόλο που αναζωογονεί. Δεν είναι θρησκευτική παράδοση, παρόλο που δημιουργούνται συνήθειες και οι καλές συνήθειες είναι καλό πράγμα. Δεν είναι το μέσον για να φέρουμε πιο πολλούς στην εκκλησία, παρόλο που η γνήσια λατρεία είναι ελκυστική. Λατρεία δεν είναι κάτι που πάω να πάρω από την εκκλησία, ως καταναλωτής, δεν πάω απλώς γιατί ευχαριστιέμαι, αν και ευχαριστιέμαι». Γ. Αδάμ

26 Η αληθινή λατρεία γίνεται εν πνεύματι
Η αληθινή λατρεία γίνεται εν πνεύματι «Πλην έρχεται ώρα, και ήδη είναι, ότε οι αληθινοί προσκυνηταί θέλουσι προσκυνήσει τον Πατέρα εν πνεύματι και αληθεία· διότι ο Πατήρ τοιούτους ζητεί τους προσκυνούντας αυτόν. Ο Θεός είναι Πνεύμα, και οι προσκυνούντες αυτόν εν πνεύματι και αληθεία πρέπει να προσκυνώσι». Ιωάν. δ’ 23-24 «Ο λαός ούτος με πλησιάζει με το στόμα αυτών και με τα χείλη με τιμά, η δε καρδία αυτών μακράν απέχει απ' εμού». Ματθ. ιε’ 8

27 Η λατρεία απορρέει από το ποιος είναι και τι έχει κάνει ο Θεός
«Θέλω σε υψόνει, Θεέ μου, βασιλεύ· και θέλω ευλογεί το όνομά σου εις τον αιώνα και εις τον αιώνα. Καθ' εκάστην ημέραν θέλω σε ευλογεί· και θέλω αινεί το όνομά σου εις τον αιώνα και εις τον αιώνα. Μέγας ο Κύριος και αξιΰμνητος σφόδρα· και η μεγαλωσύνη αυτού ανεξιχνίαστος. Γενεά εις γενεάν θέλει επαινεί τα έργα σου, και τα μεγαλείά σου θέλουσι διηγείσθαι. Θέλω λαλεί περί της ενδόξου μεγαλοπρεπείας της μεγαλειότητός σου και περί των θαυμαστών έργων σου· και θέλουσι λέγει την δύναμιν των φοβερών σου κατορθωμάτων, και θέλω διηγείσθαι την μεγαλωσύνην σου· Θέλουσι διαδίδει την μνήμην του πλήθους της αγαθότητός σου, και θέλουσιν αλαλάξει την δικαιοσύνην σου. Ελεήμων και οικτίρμων ο Κύριος· μακρόθυμος και πολέλεος. Αγαθός ο Κύριος προς πάντας· και οι οικτιρμοί αυτού επί πάντα τα ποιήματα αυτού». Ψαλμ. ρμε’ 1-9

28 Στη λατρεία ο Θεός αποκαλύπτεται ταυτόχρονα ως μακράν και εγγύς
Ο Χριστός μας δίδαξε να αποκαλούμε τον άπειρο Θεό του ουρανού πατέρα μας: «Πάτερ ημών ο εν τοις ουρανοίς, αγιασθήτω το όνομά σου· ελθέτω η βασιλεία σου· γενηθήτω το θέλημά σου, ως εν ουρανώ, και επί της γής» Ματθ. ς’ 9-10 Η λατρεία, λοιπόν, εκφράζεται ταυτόχρονα με δέος, αλλά και με ενθουσιασμό.

29 Βασικό στοιχείο της λατρείας είναι το δέος και η κατά Θεόν λύπη
Ο Θεός είναι ακατάληπτος, άπειρος, άγιος. Είναι Θεός δικαιοσύνης και κρίσεως. Δέος και μετάνοια, λύπη για την αμαρτωλότητά μας και εξομολόγηση είναι η φυσική μας αντίδραση μπροστά στο μεγαλείο και την αγιότητα του Θεού: «… είδον τον Κύριον καθήμενον επί θρόνου υψηλού και επηρμένου, και το κράσπεδον αυτού εγέμισε τον ναόν […] Τότε είπα, Ω τάλας εγώ διότι εχάθην επειδή είμαι άνθρωπος ακαθάρτων χειλέων και κατοικώ εν μέσω λαού ακαθάρτων χειλέων επειδή οι οφθαλμοί μου είδον τον Βασιλέα, τον Κύριον των δυνάμεων». Ησ. ς’ 1-5

30 Βασικό στοιχείο της λατρείας είναι η ευγνωμοσύνη και η χαρά
Βασικό στοιχείο της λατρείας είναι η ευγνωμοσύνη και η χαρά Ο Θεός, όμως, είναι και αγάπη. Μας συναντά εν Χριστώ και γίνεται ο λυτρωτής μας. Εν Κυρίω είμαστε πλήρεις. Είμαστε ευγνώμονες και γεμάτοι χαρά: «λαλούντες μεταξύ σας με ψαλμούς και ύμνους και ωδάς πνευματικάς, άδοντες και ψάλλοντες εν τη καρδία υμών εις τον Κύριον, ευχαριστούντες πάντοτε υπέρ πάντων εις τον Θεόν και Πατέρα εν ονόματι του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού». Εφεσ. ε’ 20 «τον οποίον (Χριστόν) αν και δεν είδετε αγαπάτε, εις τον οποίον, αν και τώρα δεν βλέπητε αυτόν, πιστεύοντες όμως αγαλλιάσθε με χαράν ανεκλάλητον και ένδοξον». Α’ Πέτρ. α’ 8

31 Βασικό στοιχείο της λατρείας είναι η προσδοκία της έλευσής Του
Βασικό στοιχείο της λατρείας είναι η προσδοκία της έλευσής Του «Διότι οσάκις αν τρώγητε τον άρτον τούτον και πίνητε το ποτήριον τούτο, τον θάνατον του Κυρίου καταγγέλλετε, μέχρι της ελεύσεως αυτού». Α’ Κορ. ια’ 26 «και αυτοί οίτινες έχομεν την απαρχήν του Πνεύματος, και ημείς αυτοί στενάζομεν εν εαυτοίς περιμένοντες την υιοθεσίαν, την απολύτρωσιν του σώματος ημών». Ρωμ. η’ 23 «Διότι απεθάνετε, και η ζωή σας είναι κεκρυμμένη μετά του Χριστού εν τω Θεώ· όταν ο Χριστός, η ζωή ημών, φανερωθή, τότε και σεις μετ' αυτού θέλετε φανερωθή εν δόξη». Κολ. γ’ 3-4

32 Στη λατρεία συμμετέχουμε με όλο μας το είναι
Στη λατρεία συμμετέχουμε με όλο μας το είναι «Ο δε Ιησούς απεκρίθη προς αυτόν ότι πρώτη πασών των εντολών είναι· Άκουε Ισραήλ, Κύριος ο Θεός ημών είναι εις Κύριος· και θέλεις αγαπά Κύριον τον Θεόν σου εξ όλης της καρδίας σου, και εξ όλης της ψυχής σου, και εξ όλης της διανοίας σου, και εξ όλης της δυνάμεώς σου· αύτη είναι η πρώτη εντολή». Μαρκ. ιβ’ 29-30 Στη λατρεία συμμετέχω με το πνεύμα, το σώμα και την ψυχή, με τη θέληση, με τον νου και το συναίσθημα. Με ό,τι είμαι και με ό,τι έχω.

33 Στη λατρεία συμμετέχουμε με όλο μας το είναι
Στη λατρεία συμμετέχουμε με όλο μας το είναι Η ψυχή και το πνεύμα μας ανυψώνονται: «Καθώς επιποθεί η έλαφος τους ρύακας των υδάτων, ούτως η ψυχή μου σε επιποθεί, Θεέ. Διψά η ψυχή μου τον Θεόν, τον Θεόν τον ζώντα· πότε θέλω ελθεί και θέλω φανή ενώπιον του Θεού;» Ψαλμ. μβ’ 1-2 Ο νους μας ανακαινίζεται βάσει του λόγου του Θεού: «και μη συμμορφόνεσθε με τον αιώνα τούτον, αλλά μεταμορφόνεσθε διά της ανακαινίσεως του νοός σας, ώστε να δοκιμάζητε τι είναι το θέλημα του Θεού, το αγαθόν και ευάρεστον και τέλειον». Ρωμ. ιβ’ 2

34 Στη λατρεία συμμετέχουμε με όλο μας το είναι
Στη λατρεία συμμετέχουμε με όλο μας το είναι Η θέλησή μας ενισχύεται, ώστε να ακολουθήσει το θέλημα του Θεού. «Ώστε, αδελφοί μου αγαπητοί, γίνεσθε στερεοί, αμετακίνητοι, περισσεύοντες πάντοτε εις το έργον του Κυρίου, γινώσκοντες ότι ο κόπος σας δεν είναι μάταιος εν Κυρίω». Α’ Κορ. ιε’ 58

35 Στη λατρεία συμμετέχουμε με όλο μας το είναι
Στη λατρεία συμμετέχουμε με όλο μας το είναι Το σώμα μας προσφέρεται για εκτέλεση του θελήματος του Θεού: «Σας παρακαλώ λοιπόν, αδελφοί, διά των οικτιρμών του Θεού, να παραστήσητε τα σώματά σας θυσίαν ζώσαν, αγίαν, ευάρεστον εις τον Θεόν, ήτις είναι η λογική σας λατρεία». Ρωμ. ιβ’ 1

36 Βιβλιογραφία Grudem, Systematic Theology κεφ. 51
Γ. Αδάμ, Ισορροπημένη λατρεία (ομιλία στην Ημερίδα για τη λατρεία, Κατερίνη 24 Νοεμβρίου 2007).