Στο διάλειμμα.

Παρουσίαση με θέμα: "Στο διάλειμμα."— Μεταγράφημα παρουσίασης:

1 Στο διάλειμμα

2 Όταν είμαστε μέσα στην τάξη, καθόμαστε στη θέση μας πολύ φρόνιμα.
Μαθηματικά 12+23= 17-5= 3 φορές το 5= 12+8+6= Όταν είμαστε μέσα στην τάξη, καθόμαστε στη θέση μας πολύ φρόνιμα. Κάνουμε ότι λέει η δασκάλα μας. Είμαστε σπουδαίοι, καταπληκτικοί!

3 Ύστερα βγαίνουμε από την τάξη και πηγαίνουμε στην αυλή.
Χτύπησε το κουδούνι! Ώρα για διάλειμμα παιδιά! Να πάρετε το κολατσιό σας για να φάτε ! Όταν χτυπήσει το κουδούνι για διάλειμμα, η δασκάλα μας λέει να πάμε στην αυλή. Τότε φοράμε το μπουφάν μας και μετά παίρνουμε από την τσάντα μας κάτι για να φάμε. Ύστερα βγαίνουμε από την τάξη και πηγαίνουμε στην αυλή.

4 Τώρα όλοι θα φάμε και θα παίξουμε!!

5 Αφού φάω, μερικές φορές πηγαίνω μόνος μου κοντά στο φράχτη και βλέπω τα λουλούδια και τους θάμνους.

6 Πολλές φορές, έρχονται κοντά μου τα άλλα παιδιά
Πολλές φορές, έρχονται κοντά μου τα άλλα παιδιά. Θέλουν να είναι φίλοι μου και να παίζουμε ή να τρέχουμε μαζί. Με αγκαλιάζουν. Είναι καλοί φίλοι.

7 Άλλες φορές, πηγαίνω εγώ κοντά στα παιδιά
Άλλες φορές, πηγαίνω εγώ κοντά στα παιδιά. Μου αρέσει πολύ να είμαι με τους φίλους μου μαζί, θέλω κι εγώ να παίξω με τη μπάλα.

8 Θέλω κι εγώ να παίξω ποδόσφαιρο με το μπουκάλι.

9 Μερικές φορές δεν ξέρω πώς να ζητήσω από τους φίλους μου να παίξουμε
Μερικές φορές δεν ξέρω πώς να ζητήσω από τους φίλους μου να παίξουμε. Δεν ξέρω τι να κάνω! Είμαι μόνος μου και θέλω να παίξω.

10 Τότε, βγάζω το παπούτσι μου και το πετάω
Τότε, βγάζω το παπούτσι μου και το πετάω. Η κάλτσα μου γίνεται βρώμικη και το πόδι μου θα πονέσει από τις πετρούλες και τα σκουπίδια που θα πατήσω. Ωχ! Ωχ!

11 Οι φίλοι μου λυπούνται που δεν έχω παπούτσι, και η δασκάλα λυπάται
Οι φίλοι μου λυπούνται που δεν έχω παπούτσι, και η δασκάλα λυπάται. Έρχονται και με βοηθούν να το φορέσω. Μήπως νομίζουν πως είμαι μικρό μωρό;

12 Εγώ είμαι μεγάλο παλικάρι
Εγώ είμαι μεγάλο παλικάρι! Όταν είμαι στο σχολείο θα φοράω τα παπούτσια μου για να είναι καθαρά τα πόδια μου και να μην πονάνε.

13 Όταν θέλω να παίξω, μπορώ να πάω κοντά σε ένα παιδάκι και να του κρατήσω το χέρι. Θα καταλάβει ότι θέλω να είμαστε μαζί. Μπορώ να του πω «Έλα να τρέξουμε!» και όλα θα είναι εντάξει.