Δημόσιο Διεθνές Δίκαιο, κ’

Παρουσίαση με θέμα: "Δημόσιο Διεθνές Δίκαιο, κ’"— Μεταγράφημα παρουσίασης:

1 Δημόσιο Διεθνές Δίκαιο, 4.4.2019 κ’ 5.4.2019
Διεθνης Ευθύνη ΙΙ Παραβίαση-Λόγοι που Αιρουν το Άδικο-Περιεχομενο Ευθύνης-Επίκληση Ευθύνης Δημόσιο Διεθνές Δίκαιο, κ’

2 Κανονεσ Καταλογισμου- αρθρο 11
απλή αναγνώριση μιας κατάστασης ή έγκρισή της δεν αρκεί αναγνώριση και υιοθέτηση σωρευτικά αναδρομική ισχύ Υπόθεση Eichmann (1960)

3 Παραβίαση Διεθνούς Υποχρέωσης
Άρθρο 12 Ύπαρξη παραβίασης διεθνούς υποχρέωσης’: Παραβίαση διεθνούς υποχρέωσης από Κράτος υφίσταται, όταν μια ενέργεια του Κράτους αυτού δε συνάδει με ό,τι απαιτείται από το Κράτος βάσει της υποχρέωσής του, ανεξάρτητα από την προέλευση ή το χαρακτήρα της. Άρθρο 13 ‘Ισχύουσα διεθνής υποχρέωση Κράτους’: Ενέργεια Κράτους δεν συνιστά παραβίαση διεθνούς υποχρέωσης, εκτός εάν το Κράτος δεσμεύεται από την εν λόγω υποχρέωση κατά το χρόνο που η πράξη λαμβάνει χώρα.

4 Island of Palmas (1928) H ίδια αρχή που υποτάσσει την πράξη που γεννά ένα δικαίωμα στο δίκαιο που ισχύει την ώρα που δημιουργείται, απαιτεί πως η ύπαρξη του δικαιώματος, με άλλα λόγια η συνεχής εκδήλωσή του, θα ακολουθεί τις συνθήκες που απαιτεί η εξέλιξη του δικαίου.

5 Παραβίαση Διεθνούς Υποχρέωσης (2)
Άρθρο 14 ‘Χρονική έκταση της παραβίασης διεθνούς υποχρέωσης’: 1. Η παραβίαση διεθνούς υποχρέωσης, η οποία επέρχεται συνεπεία ενέργειας Κράτους και η οποία δεν έχει διαρκή χαρακτήρα, λαμβάνει χώρα κατά το χρονικό σημείο που η ενέργεια τελείται, ακόμη και εάν οι συνέπειές της εξακολουθούν να υφίστανται.

6 Παραβίαση Διεθνούς Υποχρέωσης (3)
2. Η παραβίαση διεθνούς υποχρέωσης, η οποία επέρχεται συνεπεία πράξης ενός Κράτους και η οποία έχει διαρκή χαρακτήρα, εκτείνεται καθ’ όλη τη χρονική περίοδο στη διάρκεια της οποίας η ενέργεια εξακολουθεί, και δε συνάδει με τη διεθνή υποχρέωση.

7 Παραβίαση Διεθνούς Υποχρέωσης (4)
3. Η παραβίαση διεθνούς υποχρέωσης, η οποία απαιτεί από Κράτος να αποτρέψει ορισμένο γεγονός, λαμβάνει χώρα όταν λάβει χώρα το γεγονός, και εκτείνεται καθ’ όλη τη χρονική περίοδο στη διάρκεια της οποίας το γεγονός εξακολουθεί, και δεν συνάδει με την υποχρέωση αυτή.

8 Παραβίαση Διεθνούς Υποχρέωσης (3)
Δεν ενδιαφέρουν τα αποτελέσματα για το χαρακτηρισμό μιας παραβίασης ως στιγμιαίας ή διαρκούς. προπαρασκευαστικές ενέργειες δεν περιλαμβάνονται

9 Παραβίαση Διεθνούς Υποχρέωσης (3)
Άρθρο 15 ‘Παραβίαση που συνίσταται σε σύνθετη ενέργεια’: 1. Η παραβίαση διεθνούς υποχρέωσης από Κράτος με μία σειρά από πράξεις ή παραλείψεις χαρακτηριζόμενες συνολικά ως άδικη ενέργεια λαμβάνει χώρα, όταν λάβει χώρα η πράξη ή η παράλειψη, η οποία, σε συνδυασμό με τις υπόλοιπες πράξεις ή παραλείψεις, επαρκεί για να πληρωθεί η υπόσταση της άδικης ενέργειας. 2. Εν προκειμένω, η παραβίαση εκτείνεται σε όλη τη χρονική περίοδο, η οποία αρχίζει με την πρώτη από τις πράξεις ή παραλείψεις της σύνθετης ενέργειας (του συνόλου) και διαρκεί για όσο χρόνο οι πράξεις ή παραλείψεις αυτές επαναλαμβάνονται και εξακολουθούν να μη συνάδουν με τη διεθνή υποχρέωση.

10 Λόγοι που Αίρουν το Άδικο (ΛΑΑ)
6 περιστάσεις (3 προγενέστερη πράξη + 3) ΕΔΔ: ’λειτουργόυν ως όχι ως ‘ αποτελούν δικαιολογία μη-συμμόρφωσης για όσο χρονικό διάστημα διαρκούν. Αρ. 26: δεν νοείται επίκληση ΛΑΑ σε κανόνες αναγκαστικού δικαίου Ενέργεια Καταλογισμός + Παραβίαση=ΔΑΕ (*ΛΑΑ) = ΔΕ

11 Συναίνεση (Αρ. 20) Έγκυρη συναίνεση Κράτους στην τέλεση συγκεκριμένης ενέργειας από άλλο Κράτος αίρει τον άδικο χαρακτήρα της ενέργειας αυτής ως προς το πρώτο Κράτος, στην έκταση που η ενέργεια παραμένει εντός των ορίων της συναίνεσης.

12 Νόμιμη άμυνα (Αρ. 21) Ο άδικος χαρακτήρας ενέργειας Κράτους αίρεται, εάν η ενέργεια συνιστά νόμιμο μέσο άμυνας που λαμβάνεται σύμφωνα με το Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών. Αρ. 51 Χάρτη ΟΗΕ

13 Αντίμετρα (Αρ. 22) Ο άδικος χαρακτήρας ενέργειας Κράτους, η οποία δε συνάδει με διεθνή υποχρέωση έναντι άλλου Κράτους, αίρεται, εάν και στο μέτρο που η πράξη συνιστά αντίμετρο που λαμβάνεται εναντίον του δεύτερου Κράτους σύμφωνα με το Δεύτερο Κεφάλαιο του Τρίτου Μέρους.

14 Δεύτερο Κεφάλαιο του Τρίτου Μέρους (Αρ. 49-54)
΄Αντίμετρο’: μέτρο του θιγόμενου Κράτους που απευθύνεται προς το Κράτος που φέρει ΔΕ το οποίο θα ήταν παράνομο αν δεν λαμβανόταν ως απάντηση σε προηγούμενη ΔΑΕ. λήψη κυρωτικών μέτρων από το θύμα ώστε να προστατευθεί από την ΔΑΕ (βλ. ποινικό δίκαιο) Σκοπός αντιμέτρου: η αποκατάσταση της νομιμότητας και ο εξαναγκασμός του ευθυνόμενου Κράτους σε συμμόρφωση- προσωρινό μέτρο μέτρο αυτο-βοήθειας όχι τιμωρίας αντίποινα vs. αντίμετρα vs. μη-φιλικές πράξεις

15 Υπόθεση Συμφωνίας Αεροπορικών Υπηρεσιών (1978)
Συμφωνία 1946: εμπορικές πτήσεις 1978: PanAmerican δυτ.ακτή- Λονδίνο-Παρίσι με αλλαγή αεροπλάνου στο Λονδίνο απαγόρευση αποβίβασης στο Παρίσι - απαγόρευση πτήσεων Γαλλικών εταιρειών στη δυτ.ακτή ‘αναλογικότητα’/‘αναγκαιότητα’

16 Force Majeure/Ανωτέρα Βία (Αρ. 23)
1. Ο άδικος χαρακτήρας ενέργειας Κράτους, η οποία δε συνάδει με διεθνή υποχρέωση του Κράτους αυτού, αίρεται, εάν η ενέργεια οφείλεται σε ανωτέρα βία, δηλαδή στην επέλευση μιας ακατανίκητης δύναμης ή ενός απρόβλεπτου γεγονότος εκτός των ορίων ελέγχου του Κράτους, που καθιστούν την εκπλήρωση της υποχρέωσης πρακτικώς αδύνατη υπό τις περιστάσεις αυτές. 2. Η παράγραφος 1 δεν εφαρμόζεται εάν: (α) η κατάσταση της ανωτέρας βίας οφείλεται, είτε αφ’ εαυτής είτε σε συνδυασμό με άλλους παράγοντες, στη συμπεριφορά του Κράτους που την επικαλείται ή (β) το Κράτος έχει αναλάβει τον κίνδυνο της επέλευσης αυτής της κατάστασης.

17 Force Majeure/Ανωτέρα Βία (Αρ. 23)
η ‘ακατανίκητη δύναμη’ ή το ‘απρόβλεπτο γεγονός’ δεν μπορούσε να προβλεφθεί η συμπεριφορά δεν είναι προϊόν ελεύθερης βούλησης η εκπλήρωση της υποχρέωσης δεν πρέπει να είναι απλά δύσκολη αλλά ‘αδύνατη’

18 Κατάσταση Κινδύνου Ζωής (Aρ 24)
1. Ο άδικος χαρακτήρας ενέργειας Κράτους, η οποία δε συνάδει με διεθνή υποχρέωση του Κράτους αυτού, αίρεται, εάν ο αυτουργός της υπό κρίση ενέργειας, ευρισκόμενος σε κατάστασης κινδύνου ζωής, δεν έχει άλλο εύλογο τρόπο διάσωσης της δικής του ζωής ή της ζωής άλλων ατόμων που έχουν ανατεθεί στη φροντίδα του. 2. Η παράγραφος 1 δεν εφαρμόζεται εάν:(α) η κατάσταση κινδύνου ζωής οφείλεται, είτε αφ’ εαυτής είτε σε συνδυασμό με άλλους παράγοντες, στη συμπεριφορά του Κράτους που την επικαλείται ή (β) η επίμαχη ενέργεια ενδέχεται να προκαλέσει παρόμοιο ή μεγαλύτερο κίνδυνο.

19 Κατάσταση Κινδύνου Ζωής (Aρ 24)
η συμπεριφορά είναι προϊόν ελεύθερης βούλησης προστατευόμενο έννομο αγαθό: ζωή

20 Κατάσταση Ανάγκης (Αρ. 25)
1. Η κατάσταση ανάγκης δεν μπορεί να γίνει αντικείμενο επίκλησης από Κράτος ως λόγος άρσεως του άδικου χαρακτήρα μιας ενέργειας, η οποία δεν συνάδει με μια διεθνή υποχρέωση του Κράτους αυτού, εκτός εάν η ενέργεια αυτή: (α) είναι ο μόνος τρόπος για να διαφυλάξει το Κράτος ουσιώδες συμφέρον από σοβαρό και επικείμενο κίνδυνο και (β) δεν παραβλάπτει σημαντικά ουσιώδες συμφέρον του Κράτους ή των Κρατών, έναντι των οποίων υφίσταται η υποχρέωση, ή της διεθνούς κοινότητας ως συνόλου. 2. Σε κάθε περίπτωση, η κατάσταση ανάγκης δεν μπορεί να γίνει αντικείμενο επίκλησης από Κράτος ως λόγος άρσεως του άδικου χαρακτήρα μιας ενέργειας εάν: (α) η υπό κρίση διεθνής υποχρέωση αποκλείει τη δυνατότητα επίκλησης κατάστασης ανάγκης ή (β) το Κράτος έχει συμβάλλει στη δημιουργία της κατάστασης ανάγκης.

21 Κατάσταση Ανάγκης (Αρ. 25)
αρνητική διατύπωση ‘σύγκριση’ προστατευτέων συμφερόντων είτε Κράτους είτε της διεθνούς κοινότητας

22 Συνέπειες επίκλησης περιστάσεως άρσεως του αδίκου (Αρ. 27)
Η επίκληση μιας περίστασης άρσεως του άδικου χαρακτήρα, σύμφωνα με το παρόν Κεφάλαιο, τελεί υπό την επιφύλαξη: (α) της συμμόρφωσης με την επίμαχη υποχρέωση, εάν και στο μέτρο που η περίσταση άρσης του αδίκου δεν υφίσταται πλέον και (β) του ζητήματος της αποζημίωσης για οποιαδήποτε υλική βλάβη που προκλήθηκε από την υπό κρίση ενέργεια.

23 Λογοι Άρσης του Αδίκου Αρ. 20 Συναίνεση Αρ. 21 Νόμιμη άμυνα
Αρ. 22 Αντίμετρα Αρ. 23 Force Majeure (Ανωτέρα Βία) Αρ. 24 Κατάσταση Κινδύνου Ζωής Αρ. 25 Κατάσταση Ανάγκης

24 Rainbow Warrior Γενικός Γραμματέας ΟΗΕ: οι 2 πράκτορες πρέπει να παραμείνουν στην ατόλη Hao για 3 χρόνια αφότου παραδοθούν από τη Ν. Ζηλανδία. Απαγορεύεται να αποχωρήσουν παρά με τη συγκατάθεση και των 2 μερών.

25 Περιεχόμενο διεθνούς ευθύνης
Άρθρο 28 ‘Έννομες Συνέπειες της Διεθνώς Άδικης Ενέργειας’: Η διεθνής ευθύνη του Κράτους που επέρχεται με την τέλεση μιας διεθνώς άδικης ενέργειας, σύμφωνα με τις διατάξεις του Πρώτου Μέρους, περιλαμβάνει έννομες συνέπειες, όπως αυτές περιγράφονται στο παρόν Μέρος. πρωτογενείς υποχρεώσεις στο Κράτος που φέρει ΔΕ (βλ. αστικό δικαίο) Άρθρο 29 ‘Διαρκές Καθήκον Εκπλήρωσης’: Οι έννομες συνέπειες μιας διεθνώς άδικης ενέργειας σύμφωνα με το παρόν Μέρος δεν επηρεάζουν το διαρκές καθήκον του Κράτους που υπέχει ευθύνη να εκπληρώνει την υποχρέωση που παραβίασε.

26 Παύση και Μη Επανάληψη (Αρ. 30)
Το Κράτος που υπέχει ευθύνη για τη διεθνώς άδικη ενέργεια, φέρει την υποχρέωση: (α) να παύσει αυτήν την ενέργεια, εφόσον συνεχίζεται (β) να παράσχει κατάλληλες διαβεβαιώσεις και εγγυήσεις περί μη επανάληψης της ενέργειας, εφόσον αυτό κρίνεται αναγκαίο κατά τις περιστάσεις.

27 Παύση και Μη Επανάληψη (Αρ. 30)
‘παύση’: αρνητική έκφανση μελλοντικής συμπεριφοράς/εξασφάλισης τελείωσης συνεχιζόμενης ΔΑΕ προϋπόθεση: η πρωτογενής υποχρέωση να βρίσκεται εν ισχύ ‘μη-επανάληψη’: θετική έκφανση μελλοντικής συμπεριφοράς/ προληπτικός σκοπός ‘διαβεβαιώσεις’ προφορικές, ‘εγγυήσεις’ συνήθως προληπτικά μέτρα

28 Επανόρθωση (Αρ. 31) 1. Το Κράτος που υπέχει ευθύνη φέρει την υποχρέωση να επανορθώσει πλήρως τη ζημία, η οποία προκλήθηκε από τη διεθνώς άδικη ενέργεια. Υπόθεση Εργοστασίου του Chorzow (ΔΔΔΔ, 1928): Αποτελεί αρχή του διεθνούς δικαίου πως η παραβίαση μιας υποχρέωσης περιλαμβάνει την υποχρέωση επανόρθωσης σε ικανοποιητική μορφή. […] Η επανόρθωση πρέπει, στο μέτρο του δυνατού, να εξαλείψει όλες τις συνέπειες της παράνομης ενέργειας και να εγκαταστήσει εκ νέου την κατάσταση που, με κάθε βεβαιότητα, θα υπήρχε εαν η πράξη δεν είχε διαπραχθεί.

29 Επανόρθωση (Αρ. 31) 2. Η ζημία (injury) περιλαμβάνει οποιαδήποτε βλάβη (damage), υλική ή ηθική, που προκλήθηκε από τη διεθνώς άδικη ενέργεια του Κράτους. ‘ζημία’- νομική έννοια όχι πραγματική α. αφορά τα προστατευόμενα έννομα συμφέροντα ενός Κράτους κυριαρχία περιουσία υπηκόους β. περιλαμβάνει 1. υλική βλάβη- ο,τιδήποτε μπορεί να αποτιμηθεί με οικονομικούς όρους ή 2. ηθική βλάβη- π.χ ψυχική οδύνη γ. προκύπτει από τη ΔΑΕ (απαιτείται αιτιώδης σύνδεσμος)

30 Rainbow Warrior (2) παυση και εγγυήσεις μη-επανάληψης;
υποχρέωση παύσης δεν υπήρχε γιατί η πρωτογενής υποχρέωση έχει παρέλθει, εγυήσεις δεν θεωρήθηκαν αναγκαίες επανορθωτικά μέτρα; Η Γαλλία προκάλεσε αγανάκτηση και δημόσια κατακραυγή στη Ν. Ζηλανδία και προκάλεσε μια νέα, επιπρόσθετη μη- υλική βλάβη …  ηθικής, πολιτικής και νομικής φύσης η οποία προκλήθηκε από την περιφρόνηση της αξιοπρέπειας και του κύρους όχι μόνο της Ν.Ζηλανδίας ως Κράτους, αλλά και των υψηλότερων κλιμακίων της δικαστικής και εκτελεστικής εξουσίας του Κράτους αυτού

31 Μορφές Επανόρθωσης (Αρ. 34)
Πλήρης επανόρθωση της ζημίας που προκλήθηκε από διεθνώς άδικη ενέργεια μπορεί να επιτευχθεί μέσω επαναφοράς των πραγμάτων στην προτέρα κατάσταση, αποζημίωσης και ικανοποίησης, είτε μεμονωμένα, είτε σε συνδυασμό μεταξύ τους, σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος Κεφαλαίου. χρονική σειρά εξέτασης των μορφών

32 Επαναφορά των Πραγμάτων στην Προτέρα Κατάσταση (Aρ. 35)
Το Κράτος που υπέχει ευθύνη για διεθνώς άδικη ενέργεια υποχρεούται να επαναφέρει τα πράγματα στην κατάσταση που είχε διαμορφωθεί πριν την τέλεση της άδικης ενέργειας, εφόσον και στο βαθμό που η επαναφορά: (α) δεν είναι πρακτικώς αδύνατη (β) δεν επιφέρει εξαιρετικά δυσανάλογο βάρος εν σχέσει με την ωφέλεια που απορρέει από την επαναφορά αντί της αποζημίωσης.

33 Επαναφορά των Πραγμάτων στην Προτέρα Κατάσταση (Aρ. 35)
επαναφορά στο status quo ante, όχι στην κατάσταση που θα υπήρχε αν δεν είχε διαπραχθεί η ΔΑΕ (δλ. διαφυγόν κέρδος) α) ‘πρακτικώς αδύνατη’ β) ‘επιφέρει δυσανάγολο βάρος’

34 Αποζημίωση (Αρ. 36) 1. Το Κράτος που φέρει ευθύνη για διεθνώς άδικη ενέργεια υποχρεούται να παράσχει αποζημίωση για τη βλάβη που προκάλεσε η ως άνω ενέργειά του, στο βαθμό που η βλάβη αυτή δεν μπορεί να αποκατασταθεί με επαναφορά των πραγμάτων στην προτέρα κατάσταση. 2. Η αποζημίωση πρέπει να καλύπτει κάθε βλάβη αποτιμητή σε χρήμα, συμπεριλαμβανομένων και των διαφυγόντων κερδών, στο βαθμό που τα τελευταία αποδεικνύονται.

35 Αποζημίωση (Αρ. 36) σκοπός αποζημίωσης: αποκατάσταση της βλάβης που προκλήθηκε λόγω της ΔΑΕ αιτιώδης σύνδεσμος εύρος αποζημίωσης: περιλαμβάνει όπου θεωρείται απαραίτητο και τόκους (Αρ. 38)

36 Ικανοποίηση (Αρ. 37) 1. Το Κράτος που φέρει ευθύνη για διεθνώς άδικη ενέργεια υποχρεούται να παράσχει ικανοποίηση για τη βλάβη που προκάλεσε η ως άνω ενέργειά του, στο βαθμό που η βλάβη αυτή δεν μπορεί να αποκατασταθεί με επαναφορά των πραγμάτων στην προτέρα κατάσταση ή με αποζημίωση. 2. Η ικανοποίηση μπορεί να συνίσταται σε αναγνώριση της παραβίασης, σε έκφραση μεταμέλειας, σε επίσημη συγγνώμη ή να παρέχεται με άλλο προσήκοντα τρόπο. 3. Η ικανοποίηση δεν πρέπει να είναι δυσανάλογη προς τη ζημία, και δεν μπορεί να λαμβάνει εξευτελιστική μορφή προς το Κράτος που φέρει ευθύνη.

37 Ικανοποίηση (Αρ. 37) Rainbow Warrior: ‘Η πρακτική της ικανοποίησης συνέχεται με την περίπτωση ηθικής ή νομικής βλάβης η οποία συντελείται άμεσα στο Κράτος, σε αντιδιαστολή με τη βλάβη σε πρόσωπα.’

38 Mack v Guatemala (2003) 1990: δολοφονία από στρατιωτικές δυνάμεις λόγω αντικυβερνητικής δράσης αποζημίωση στους συγγενείς για ηθική και υλική βλάβη διαλεύκανση υπόθεσης δικαστικά, τιμωρία ενόχων (απαγόρευση αμνηστίας και παραγραφής) και δημοσιοποίηση αποτελεσμάτων δημοσίευση απόφασης στο ΦΕΚ και σε εφημερίδα εθνικής εμβέλειας τέλεση δημόσιας τελετής στη μνήμη της Mack παρουσία των ανωτάτων αρχών της χώρας και στη μνήμη του αστυνομικού που δολοφονήθηκε όσο ερευνούσε την υπόθεση αλλαγή του προγράμματος εκπαίδευσης των ενόπλων δυνάμεων και της αστυνομίας εγκαθίδρυση ετήσιας υποτροφίας στην ανθρωπολογία στο όνομα του θύματος ονοματοδοσία ενός κεντρικού δρόμου ή πλατείας στην πρωτεύουσα και τοποθέτηση δημόσιας πλακέτας στο σημείο όπου τελέστηκε η δολοφονία όλα τα παραπάνω σε χρονικό διάστημα 1 χρόνου

39 Σοβαρές Παραβιάσεις Υποχρεώσεων που Απορρέουν απο Αναγκαστικούς Κανόνες
Αρ. 40 ‘ Εφαρμογή του Παρόντος Κεφαλαίου’ 1. Το παρόν Κεφάλαιο εφαρμόζεται στις περιπτώσεις διεθνούς ευθύνης που απορρέει από σοβαρή παραβίαση μιας υποχρέωσης που επιβάλλεται από αναγκαστικό κανόνα του γενικού διεθνούς δικαίου. 2. Η παραβίαση τέτοιας υποχρέωσης λογίζεται ως σοβαρή, όταν συνίσταται σε σοβαρή ή συστηματική αδυναμία του Κράτους που υπέχει ευθύνη, να εκπληρώσει την υποχρέωση.

40 Επιμέρους Συνέπειες Σοβαρής Παραβίασης Υποχρέωσης σύμφωνα με το παρόν Κεφάλαιο (Αρ. 41)
1. Τα Κράτη συνεργάζονται για την άρση, με νόμιμα μέσα, κάθε σοβαρής παραβίασης υπό την έννοια του Άρθρου Κανένα Κράτος δεν μπορεί να αναγνωρίσει ως νόμιμη μια κατάσταση που δημιουργήθηκε από σοβαρή παραβίαση υπό την έννοια του Άρθρου 40, ούτε να παράσχει βοήθεια ή να συμβάλλει στη διατήρηση της κατάστασης αυτής. 3. Το Άρθρο αυτό τελεί υπό την επιφύλαξη των λοιπών συνεπειών που αναφέρονται στο παρόν Μέρος, καθώς και κάθε περαιτέρω έννομης συνέπειας που επέρχεται, σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, από παραβίαση, η οποία εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής του παρόντος Κεφαλαίου.

41 Επιμέρους Συνέπειες Σοβαρής Παραβίασης Υποχρέωσης σύμφωνα με το παρόν Κεφάλαιο (Αρ. 41)
1971: ΔΔΧ, Γνωμοδότηση για τις Έννομες Συνέπειες για τα Κράτη από τη Συνεχιζόμενη Παρουσία της Ν. Αφρικής στη Ναμίμπια/1996: ΕΔΔΑ, Λοιζίδου κ. Τουρκίας 1979: ‘παραβιάσεις’ vs ΄εγκλήματα’ Κρατών παρ 1: υποχρέωση συμπεριφοράς- συντονισμός ενεργειών Κρατών παρ 2: υποχρέωση αποτελέσματος

42 Ενεργοποίηση της Διεθνούς Ευθύνη
Θέση σε ισχύ των υποχρεώσεων που απορρέουν από τη θεμελίωση της ΔΕ Επίκληση της ΔΕ Αντίμετρα (αυτο-βοήθεια)

43 Επίκληση της Ευθύνης από το Ζημιωθέν Κράτος (Αρ. 42)
Ένα Κράτος δικαιούται, ως ζημιωθέν, να επικαλεστεί την ευθύνη άλλου Κράτους, εφόσον η υποχρέωση που παραβιάστηκε έχει αναληφθεί: (α) έναντι του πρώτου Κράτους μεμονωμένα […]

44 Επίκληση της Ευθύνης από το Ζημιωθέν Κράτος (Αρ. 42)
[…] ή (β) έναντι μιας ομάδας Κρατών στην οποία περιλαμβάνεται το πρώτο Κράτος ή έναντι της διεθνούς κοινότητας ως συνόλου, και η παραβίαση της υποχρέωσης (i) επηρεάζει συγκεκριμένα το πρώτο Κράτος

45 Επίκληση της Ευθύνης από το Ζημιωθέν Κράτος (Αρ. 42)
ή (β) έναντι μιας ομάδας Κρατών στην οποία περιλαμβάνεται το πρώτο Κράτος ή έναντι της διεθνούς κοινότητας ως συνόλου, και η παραβίαση της υποχρέωσης[…] (ii) έχει τέτοιο χαρακτήρα, ώστε δύναται να μεταβάλει ριζικά τη θέση όλων των άλλων Κρατών, έναντι των οποίων η υποχρέωση έχει αναληφθεί, ως προς την περαιτέρω τήρηση της υποχρέωσης αυτής. Η συμμόρφωση ενός Κράτους εξαρτάται από και απαιτεί συγεκριμένη συμπεριφορά από τα υπόλοιπα μέρη.

46 Πλειονότητα Ζημιωθέντων Κρατων/Κρατων που Υπεχουν Ευθύνη
Άρθρο 46 ‘Πλειονότητα Ζημιωθέντων Κρατών’: Όταν περισσότερα Κράτη έχουν υποστεί ζημία από την ίδια διεθνώς άδικη ενέργεια, κάθε ζημιωθέν Κράτος δικαιούται να επικαλεστεί μεμονωμένα την ευθύνη του Κράτους το οποίο τέλεσε τη διεθνώς άδικη ενέργεια. Άρθρο 47 ‘Πλειονότητα Κρατών που Υπέχουν Ευθύνη’ 1. Όταν περισσότερα Κράτη υπέχουν ευθύνη για την ίδια διεθνώς άδικη ενέργεια, η ευθύνη του κάθε Κράτους μπορεί να επικληθεί σε σχέση με τη συγκεκριμένη ενέργεια. 2. Η παράγραφος 1: (α) δεν επιτρέπει σε οποιοδήποτε Κράτος να αναζητήσει, μέσω αποζημίωσης, την επανόρθωση ζημίας μεγαλύτερης από αυτήν που υπέστη. (β) τελεί υπό την επιφύλαξη οποιουδήποτε δικαιώματος προσφυγής εναντίον των λοιπών Κρατών που υπέχουν ευθύνη. συνυπαιτιότητα- ευθύνη εις ολόκληρο

47 Επίκληση της Ευθύνης από Κράτος Διάφορο του Ζημιωθέντος (Αρ. 48)
1. Κάθε Κράτος διάφορο του ζημιωθέντος δικαιούται να επικαλεστεί την ευθύνη άλλου Κράτους, σύμφωνα με την παράγραφο 2, εφόσον: (α) η υποχρέωση που παραβιάστηκε έχει αναληφθεί έναντι ομάδας Κρατών στην οποία περιλαμβάνεται το πρώτο Κράτος και εφόσον η υποχρέωση κατοχυρώνεται με σκοπό τη διασφάλιση κάποιου συλλογικού συμφέροντος της ως άνω ομάδας ή (β) η υποχρέωση που παραβιάστηκε έχει αναληφθεί έναντι της διεθνούς κοινότητας ως συνόλου.

48 Επίκληση της Ευθύνης από Κράτος Διάφορο του Ζημιωθέντος (Αρ. 48)
(β) υποχρεώσεις erga omnes ΔΔΧ, Barcelona Traction, 1970: όλα τα Κράτη έχουν νομικό συμφέρον για την προστασία αυτών των υποχρεώσεων (α) υποχρεώσεις erga omnes partes

49 Επίκληση της Ευθύνης από Κράτος Διάφορο του Ζημιωθέντος (Αρ. 48)
2. Κάθε Κράτος που δικαιούται να επικαλεστεί την ευθύνη άλλου Κράτους σύμφωνα με την παράγραφο 1, μπορεί να αξιώσει από το Κράτος που υπέχει ευθύνη: (α) παύση της διεθνώς άδικης ενέργειας και παροχή διασφαλίσεων και εγγυήσεων περί μη επανάληψης, σύμφωνα με το Άρθρο 30 και (β) εκπλήρωση της υποχρέωσης προς επανόρθωση σύμφωνα με τα προηγούμενα Άρθρα, προς το συμφέρον του ζημιωθέντος Κράτους ή των δικαιούχων της υποχρέωσης που παραβιάστηκε.

50 Ευθύνη Κράτους από Ενέργεια Άλλου Κράτους
Άρθρο 16 ‘Βοήθεια ή συνδρομή στην τέλεση διεθνώς άδικης ενέργειας’: Κράτος, το οποίο βοηθά ή συνδράμει άλλο Κράτος να τελέσει μία διεθνώς άδικη ενέργεια, υπέχει διεθνή ευθύνη για το γεγονός αυτό εάν: (α) το πρώτο Κράτος δρα κατ’ αυτόν τον τρόπο εν γνώσει των περιστάσεων της διεθνώς άδικης ενέργειας και (β) η ενέργεια θα ήταν διεθνώς άδικη εάν είχε τελεστεί από το πρώτο Κράτος.

51 Ευθύνη Κράτους από Ενέργεια Άλλου Κράτους
Άρθρο 17 ‘Διεύθυνση και έλεγχος επί της τέλεσης διεθνώς άδικης ενέργειας’: Κράτος, το οποίο κατευθύνει άλλο Κράτος και ασκεί έλεγχο ως προς την τέλεση μιας διεθνώς άδικης ενέργειας, υπέχει διεθνή ευθύνη για την πράξη αυτή εάν: (α) το πρώτο Κράτος δρα κατ’ αυτόν τον τρόπο εν γνώσει των περιστάσεων της διεθνώς άδικης ενέργειας και (β) η ενέργεια θα ήταν διεθνώς άδικη εάν είχε τελεστεί από το πρώτο Κράτος.

52 Ευθύνη Κράτους από Ενέργεια Άλλου Κράτους
Άρθρο 18 ‘Εξαναγκασμός άλλου Κράτους’: Κράτος, το οποίο εξαναγκάζει άλλο Κράτος να προβεί σε ενέργεια, υπέχει διεθνή ευθύνη για την ενέργεια αυτή εάν: (α) ελλείψει του εξαναγκασμού, η ενέργεια θα ήταν διεθνώς άδικη ενέργεια του εξαναγκαζόμενου κράτους και (β) το εξαναγκάζον Κράτος δρα κατ’ αυτόν τον τρόπο, εν γνώσει των περιστάσεων της ενέργειας