Απόφαση του Δικαστηρίου (τμήμα μείζονος συνθέσεως) της 3ης Σεπτεμβρίου 2008. Yassin Abdullah Kadi και Al Barakaat International Foundation κατά Συμβουλίου.

Παρουσίαση με θέμα: "Απόφαση του Δικαστηρίου (τμήμα μείζονος συνθέσεως) της 3ης Σεπτεμβρίου 2008. Yassin Abdullah Kadi και Al Barakaat International Foundation κατά Συμβουλίου."— Μεταγράφημα παρουσίασης:

1 Απόφαση του Δικαστηρίου (τμήμα μείζονος συνθέσεως) της 3ης Σεπτεμβρίου Yassin Abdullah Kadi και Al Barakaat International Foundation κατά Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ενώσεως και Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων. Συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-402/05 P και C-415/05 P. Συλλογή της Νομολογίας 2008 I (Αναίρεση: υπόθεση ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου T-315/01) To use this title animation slide with a new image simply 1) move the top semi-transparent shape to the side, 2) delete placeholder image, 3) click on the picture icon to add a new picture, 4) Move semi-transparent shape back to original position, 5) Update text on slide.

2

3 INTRODUCTION Λέξεις- Κλειδιά:
Κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας (ΚΕΠΠΑ) /Κοινή θέση 2002/402/ΚΕΠΠΑ. Περιοριστικά μέτρα εις βάρος προσώπων και οντοτήτων συνδεομένων με τον Οσάμα Μπιν Λάντεν, το δίκτυο Αλ Κάιντα και τους Ταλιμπάν. Ηνωμένα Έθνη - Συμβούλιο Aσφαλείας : Ψηφίσματα εκδιδόμενα δυνάμει του κεφαλαίου VII του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών. -Εφαρμογή τους εντός της Κοινότητας. Κανονισμός (ΕΚ) 881/2002 (Μέτρα κατά προσώπων και οντοτήτων περιλαμβανομένων σε κατάλογο που έχει καταρτίσει όργανο των Ηνωμένων Εθνών - Δέσμευση κεφαλαίων και οικονομικών πόρων)/ Επιτροπή του Συμβουλίου Ασφαλείας συσταθείσα με την παράγραφο 6 του ψηφίσματος 1267 (1999) του Συμβουλίου Ασφαλείας. - Προσφυγή ακυρώσεως - Αρμοδιότητα της Κοινότητας - Νομική βάση αποτελούμενη από τον συνδυασμό των άρθρων 60 ΕΚ, 301 ΕΚ και 308 ΕΚ - Θεμελιώδη δικαιώματα : Δικαίωμα προστασίας της ιδιοκτησίας, δικαίωμα ακροάσεως και δικαίωμα αποτελεσματικού δικαστικού ελέγχου. ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ POIARES MADURO της 16ης Ιανουαρίου 2008: Η άποψη κατά την οποία η παρούσα υπόθεση αφορά «ζήτημα πολιτικής φύσεως», το οποίο δεν επιδέχεται την παραμικρή δικαστική εκτίμηση, είναι κατά την άποψή μου αστήρικτη. Ο ισχυρισμός ότι ένα μέτρο είναι αναγκαίο για την εμπέδωση της διεθνούς ειρήνης και ασφάλειας δεν μπορεί να αποκλείει την εφαρμογή των γενικών αρχών του κοινοτικού δικαίου και να στερεί τους πολίτες από τα θεμελιώδη δικαιώματά τους. Iσχυρισμοί που έρχονται σε αντίθεση με τα προβαλλόμενα συνταγματικά δικαιώματα του πολίτη, το επιχείρημα [αυτό] πρέπει να ελεγχθεί δικαστικώς προκειμένου να διερευνηθεί αν ευσταθεί λογικώς και προκειμένου να επιλυθεί το ζήτημα της τυχόν αντιθέσεώς του με την επιδίωξη άλλων σκοπών. Τα θεμιτά όρια της [διακριτικής] ευχέρειας και το ζήτημα της τυχόν υπερβάσεώς τους σε μια συγκεκριμένη περίπτωση είναι «ζητήματα δικαστικής φύσεως»

4 The factual background
I – Το ιστορικό πλαίσιο στο οποίο εντάσσεται η αίτηση αναιρέσεως Ο κ. Kadi , κάτοικος Σαουδικής Αραβίας με περιουσιακά στοιχεία στη Σουηδία , και Al Barakaat, φιλανθρωπικό ίδρυμα για τους πρόσφυγες της Σομαλίας, ισχυρίστηκαν ότι τα περιουσιακά τους στοιχεία που ήταν δεσμευμένα ήταν παράνομη ενέργεια. Η περιουσία τους κατασχέθηκε χωρίς δικαστική ακρόαση ή δικαίωμα αποζημίωσης ή ισχυρισμό για αδίκημα. Το Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών ενέκρινε ψηφίσματα στο κεφάλαιο VII για τη δέσμευση περιουσιακών στοιχείων ατόμων και ομάδων που συνδέονται με τους Ταλιμπάν και τον Οσάμα Μπιν Λάντεν . Η ΕΕ ενέκρινε κανονισμούς για να τεθεί σε ισχύ. Η Σουηδία έθεσε σε ισχύ τον κανονισμό. Οι ενάγοντες κατονομάστηκαν στο ψήφισμα και στον κανονισμό. Ισχυρίστηκαν ότι ο κανονισμός πρέπει να ακυρωθεί σύμφωνα με το άρθρο 263 της ΣΛΕΕ και ότι συνιστά παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Το Πρωτοδικείο της ΕΕ: Eξέτασε αρχικώς το ζήτημα αν το Συμβούλιο είχε την αρμοδιότητα να εκδώσει τον προσβαλλόμενο κανονισμό χρησιμοποιώντας ως νομική βάση τα άρθρα 60 ΕΚ, 301 ΕΚ και 308 ΕΚ. Έκρινε ότι δεν ήταν αρμόδιο να ελέγχει τα μέτρα που έλαβε η Ευρωπαϊκή Κοινότητα (ΕΚ) για την εφαρμογή των ψηφισμάτων του Συμβουλίου Ασφαλείας που υιοθετήθηκαν κατά των τρομοκρατικών δικτύων της Αλ Κάιντα και των Ταλιμπάν και έμμεσα, το κύρος του σχετικού ψηφίσματος του Συμβουλίου Ασφαλείας, jus cogens κανόνες. Οι Kadi (D) και Al Barakaat (D) άσκησαν αναίρεση.

5 II – Η νομική βάση του προσβαλλόμενου κανονισμού
The legal background Aφορά την ιεράρχηση μεταξύ του διεθνούς δικαίου και των γενικών αρχών του δικαίου της ΕΕ. Aποτελούμενη από τον συνδυασμό των άρθρων 60 ΕΚ, 301 ΕΚ και 308 ΕΚ. Πιο αναλυτικά: Ο κανονισμός 881/2002, [για την επιβολή περιοριστικών μέτρων κατά ορισμένων προσώπων και οντοτήτων που συνδέονται με τον Οσάμα Μπιν Λάντεν, το δίκτυο της Αλ Κάιντα και τους Ταλιμπάν], καθόσον επιβάλλει περιοριστικά μέτρα οικονομικής και χρηματοπιστωτικής φύσεως, προφανώς εμπίπτει στο ratione materiae πεδίο εφαρμογής των άρθρων 60 ΕΚ και 301 ΕΚ. Επειδή, όμως, τα άρθρα αυτά δεν παρέχουν ρητώς ή σιωπηρώς εξουσία δράσεως προς επιβολή τέτοιων μέτρων σε αποδέκτες μη έχοντες σύνδεσμο με την κυβέρνηση τρίτης χώρας, αυτή η έλλειψη εξουσίας, οφειλόμενη στον περιορισμό του ratione personae πεδίου εφαρμογής των διατάξεων αυτών μπορεί να καλυφθεί με προσφυγή στο άρθρο 308 ΕΚ. (βλ. σκέψεις 211, 213, 216). Το Πρωτοδικείο μάλιστα έκρινε δε, στη σκέψη 61 της αναιρεσιβαλλομένης αποφάσεως Kadi, ότι επρόκειτο για λόγο δημοσίας τάξεως τον οποίο μπορούσε αυτεπαγγέλτως να εξετάσει ο κοινοτικός δικαστής. II – Η νομική βάση του προσβαλλόμενου κανονισμού Θέμα: Είναι αρμοδιότητα των δικαστηρίων των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης να επανεξετάσουν τα μέτρα της Ευρωπαϊκής Κοινότητας που εφαρμόζουν τα ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών;

6 II – Η νομική βάση του προσβαλλόμενου κανονισμού
The legal background Aφορά την ιεράρχηση μεταξύ του διεθνούς δικαίου και των γενικών αρχών του δικαίου της ΕΕ. II – Η νομική βάση του προσβαλλόμενου κανονισμού Πράγματι, βάσει των άρθρων 60 ΕΚ και 301 ΕΚ θα ήταν δυνατή μόνον η λήψη μέτρων εις βάρος τρίτης χώρας. ειδικότερα δε οι φράσεις «έναντι των οικείων τρίτων χωρών» και «με μία ή περισσότερες τρίτες χώρες». Μάλιστα μετά την κατάρρευση του καθεστώτος κατά του οποίου στρέφονται αυτά τα μέτρα, δεν υφίσταται πλέον επαρκής σύνδεσμος μεταξύ αυτών των ατόμων ή οντοτήτων με την οικεία τρίτη χώρα. Το Πρωτοδικείο εξετάζοντας, στη συνέχεια, τις αιτιάσεις που αφορούσαν τη νομική βάση του προσβαλλομένου κανονισμού, αποφάνθηκε, πρώτον, ότι, όπως υποστήριξαν το Συμβούλιο και η Επιτροπή, τα άρθρα 60 ΕΚ και 301 ΕΚ δεν συνιστούν επαρκή νομική βάση επί της οποίας θα μπορούσε να στηριχτεί ο κανονισμός αυτός (αναιρεσιβαλλόμενες αποφάσεις Kadi, σκέψεις 92 έως 97). Ειδικότερα, διαπίστωσε ότι σκοπός του κανονισμού αυτού είναι η εφαρμογή συστήματος «ευφυών» κυρώσεων (smart sanctions), νέου τύπου, χαρακτηριστικό των οποίων αποτελεί η απουσία οποιασδήποτε σχέσεως μεταξύ των κυρώσεων και του εδάφους ή του καθεστώτος μιας τρίτης χώρας.

7 II – Η νομική βάση του προσβαλλόμενου κανονισμού
The legal background Aφορά την ιεράρχηση μεταξύ του διεθνούς δικαίου και των γενικών αρχών του δικαίου της ΕΕ. II – Η νομική βάση του προσβαλλόμενου κανονισμού Το Πρωτοδικείο αποφάνθηκε, δεύτερον, ότι το Συμβούλιο ορθώς έκρινε ότι το άρθρο 308 ΕΚ δεν συνιστά επαρκή νομική βάση. (αναιρεσιβαλλόμενες αποφάσεις Kadi, σκέψεις 98 έως 121). Το Πρωτοδικείο έκρινε, τρίτον, ότι το Συμβούλιο είχε, πάντως, την αρμοδιότητα να εκδώσει τον προσβαλλόμενο κανονισμό, με τον οποίο τίθεται σε εφαρμογή εντός της Κοινότητας το σύστημα οικονομικών και χρηματοπιστωτικών κυρώσεων που προβλέπει η κοινή θέση 2002/402, στηριζόμενο στον συνδυασμό των άρθρων 60 ΕΚ, 301 ΕΚ και 308 ΕΚ. Έκρινε, σχετικώς, ότι η καταστολή της διεθνούς τρομοκρατίας και, ειδικότερα, η επιβολή οικονομικών και χρηματοπιστωτικών κυρώσεων, όπως η δέσμευση κεφαλαίων, εις βάρος ατόμων και οντοτήτων για τις οποίες υπάρχει η υπόνοια ότι συμβάλλουν στη χρηματοδότηση της διεθνούς τρομοκρατίας δεν συναρτάται με κανέναν από τους σκοπούς που ρητώς τάσσουν στην Κοινότητα τα άρθρα 2 ΕΚ και 3 ΕΚ (αναιρεσιβαλλόμενες αποφάσεις Kadi, σκέψη 116, και Yusuf και Al Barakaat, σκέψη 152). Στο πλαίσιο των άρθρων 60 ΕΚ και 301 ΕΚ, η δράση της Κοινότητας αποτελεί, κατά το Πρωτοδικείο, δράση της Ενώσεως στηριζόμενη στον κοινοτικό πυλώνα μετά την υιοθέτηση από το Συμβούλιο κοινής θέσεως ή κοινής δράσεως στον τομέα της ΚΕΠΠΑ (αναιρεσιβαλλόμενες αποφάσεις Kadi, σκέψη 125, καθώς και Yusuf και Al Barakaat, σκέψη 161).

8 IV – Οι προβαλλόμενες παραβιάσεις θεμελιωδών δικαιωμάτων
The legal background IV – Οι προβαλλόμενες παραβιάσεις θεμελιωδών δικαιωμάτων Θεμελιώδη δικαιώματα - Δικαίωμα προστασίας της ιδιοκτησίας, δικαίωμα ακροάσεως και δικαίωμα αποτελεσματικού δικαστικού ελέγχου. III – Η αρμοδιότητα των κοινοτικών δικαιοδοτικών οργάνων να εξετάσουν αν ο προσβαλλόμενος κανονισμός θίγει θεμελιώδη δικαιώματα Η αρμοδιότητα των δικαστηρίων των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι να αναθεωρήσουν τα μέτρα που έλαβε η Ευρωπαϊκή Κοινότητα και τα οποία εφαρμόζουν τα ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών. Τα δικαστήρια της ΕΚ έχουν την εξουσία να ελέγχουν τη νομιμότητα όλων των κοινοτικών πράξεων, συμπεριλαμβανομένων των επίδικων κανονισμών που αποσκοπούν στην εφαρμογή των ψηφισμάτων που εγκρίθηκαν από το Συμβούλιο Ασφαλείας στο πλαίσιο του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών. Η απόφαση ενός δικαστηρίου της ΕΕ ότι ένα μέτρο της ΕΚ δεν συνάδει με ένα υπέρτατο κανόνα δικαίου στην κοινοτική έννομη τάξη δεν συνεπάγεται την αμφισβήτηση της νομιμότητας του εν λόγω ψηφίσματος στο διεθνές δίκαιο.

9 Advocate General Opinion
Judgment Advocate General Opinion Σύμφωνα με τη γνώμη του γενικού εισαγγελέα Maduro, το Ευρωπαϊκό δίκαιο δεν έπρεπε να υποκύψει άνευ όρων στο Διεθνές δίκαιο, εάν η συνέπεια θα μπορούσε να είναι μια παραβίαση των βασικών συνταγματικών αρχών. «21. Αυτό μας φέρνει στο ερώτημα για το πώς η σχέση μεταξύ της διεθνούς έννομης τάξης και της κοινοτικής έννομης τάξης πρέπει να περιγραφεί. Η λογική αφετηρία της συζήτησής μας πρέπει, φυσικά, να είναι το ορόσημο στην Van Gend en Loos, στην οποία το δικαστήριο βεβαίωσε την αυτονομία της κοινοτικής έννομης τάξης. Το δικαστήριο υποστήριξε ότι η Συνθήκη είναι όχι μόνο μια συμφωνία μεταξύ των κρατών, αλλά μια συμφωνία μεταξύ των λαών της Ευρώπης. Θεώρησε ότι η Συνθήκη είχε καθιερώσει μια «νέα έννομη τάξη», υπόχρεη σε, αλλά ευδιάκριτη από την υπάρχουσα έννομη τάξη του δημόσιου διεθνούς δικαίου. Με άλλα λόγια, η Συνθήκη έχει δημιουργήσει μια υπερέχουσα έννομη τάξη διεθνικών διαστάσεων, των οποίων διαμορφώνει το «βασικό συνταγματικό χάρτη». 24. Όλες αυτές οι υποθέσεις έχουν από κοινού ότι, αν και το δικαστήριο λαμβάνει υπόψη του τον σεβασμό των υποχρεώσεων που είναι επιβεβλημένες στην Κοινότητα δυνάμει του διεθνούς δικαίου, επιδιώκει, πρώτα απ' όλα, να συντηρήσει το συνταγματικό πλαίσιο που δημιουργείται από τη Συνθήκη. Η σχέση μεταξύ του διεθνούς δικαίου και της κοινοτικής έννομης τάξης κυβερνάται από την ίδια την κοινοτική έννομη τάξη, και το διεθνές δίκαιο μπορεί να υπερκεράσει αυτή τη κοινοτική έννομη τάξη μόνο υπό τους όρους που τίθενται από τις συνταγματικές αρχές της Κοινότητας.

10 Advocate General Opinion
Judgment Advocate General Opinion iii. Το γεγονός ότι τα μέτρα στο ζήτημα προορίζονται να καταστείλουν τη διεθνή τρομοκρατία δεν πρέπει να εμποδίσει το δικαστήριο από την πραγματοποίηση του καθήκοντός του να συντηρήσει το κράτος δικαίου. Με αυτό τον τρόπο, αντί να περάσει στην περιοχή της πολιτικής, το δικαστήριο επιβεβαιώνει τα όρια που ο νόμος επιβάλλει σε ορισμένες πολιτικές αποφάσεις. Χωρίς αυτό, μακροπρόθεσμα, καμία δημοκρατική κοινωνία δεν μπορεί αληθινά να ευημερήσει. Στις λέξεις του Aharon Barak, πρώην πρόεδρος στο ανώτατο δικαστήριο του Ισραήλ: iv. Δεν υπάρχει κανένας λόγος, επομένως, για το δικαστήριο για να απομακρυνθεί, στην παρούσα υπόθεση, από τη συνηθισμένη ερμηνεία του των θεμελιωδών δικαιωμάτων που έχουν επικαλεσθεί από τον αναιρεσιβάλλοντα. Οι παρούσες περιστάσεις μπορούν να οδηγήσουν σε μια διαφορετική μέση λύση που βρίσκεται μεταξύ των αξιών που περιλαμβάνονται στην προστασία των θεμελιωδών δικαιωμάτων αλλά και το standard της προστασίας που διατίθενται το οποίο οφείλουν να μην μεταβάλλουν. « Είναι τότε όταν τα πυροβόλα βρυχούνται που χρειαζόμαστε ειδικά τους νόμους… Κάθε προσπάθεια του κράτους – ενάντια στην τρομοκρατία ή οποιοδήποτε άλλο εχθρό – διευθύνεται σύμφωνα με τους κανόνες και το νόμο. Υπάρχει πάντα νόμος με τον οποίο το κράτος πρέπει να συμμορφωθεί. Δεν υπάρχει καμία «μαύρη τρύπα». …

11 Το Γενικό Δικαστήριο υποστήριξε ότι ο κανονισμός ήταν έγκυρος:
Judgment General Court Το Γενικό Δικαστήριο υποστήριξε ότι ο κανονισμός ήταν έγκυρος: Αν και οι συμφωνίες με ένα κράτος μη μέλος επικρατούν συνήθως, δεν μπορεί να επικρατήσει των προβλέψεων που αποτελούν ένα μέρος του πυρήνα των συνταγματικών θεμελίων του συστήματος της ΕΕ. , το ψήφισμα του Συμβουλίου Ασφαλείας ήταν δεσμευτικό σε όλα τα μέλη των Η.Ε (Χάρτης αρθ. 25 των Η.Ε) και επικράτησε σε όλες τις συνθήκες (αρθ. 103). Έπρεπε να πραγματοποιηθεί ακόμα κι αν συγκρουόταν με τις Συνθήκες της ΕΕ. Η Ναυτιλιακή στρατηγική ασφάλειας της ΕΕ (EU MSs) ήταν μέλος στο Χάρτη των Η.Ε πριν από τις Συνθήκες της ΕΕ, έτσι το αρθ. ΣΛΕΕ 351(1) απαίτησε την εκπλήρωση εκείνων των υποχρεώσεων. Αυτό σήμαινε ότι το ψήφισμα επικράτησε του νόμου της ΕΕ. Η ΕΕ δεν δεσμεύθηκε βάσει του διεθνούς δικαίου, αλλά δεσμεύθηκε στο νόμο της ΕΕ, σύμφωνα με την απόφαση στη International Fruit Company (1972) υπόθεση 214/72, [1972] ECHR Δεν υπήρξε, επίσης, καμία παράβαση ενός κανόνα jus cogens από το ψήφισμα.

12 Το Δικαστήριο έκρινε ότι το ψήφισμα ήταν άκυρο στο νόμο της ΕΕ:
Judgment Court of Justice Το Δικαστήριο έκρινε ότι το ψήφισμα ήταν άκυρο στο νόμο της ΕΕ: «281. Επ'αυτού να σημειωθεί ότι η Κοινότητα είναι βασισμένη στο κράτος δικαίου, δεδομένου ότι ούτε τα κράτη μέλη του ούτε τα όργανα του δεν μπορούν να αποφύγουν την αναθεώρηση της συμμόρφωσης των πράξεών τους με το βασικό συνταγματικό χάρτη, τη Συνθήκη ΕΚ, η οποία καθιέρωσε ένα πλήρες σύστημα νομικών προσφυγών και διαδικασιών με σκοπό να επιτρέψουν στο Δικαστήριο να αναθεωρήσει τη νομιμότητα των πράξεων των οργάνων (υπόθεση 294/83 Les Verts β το Κοινοβούλιο [1986] ECR 1339, παράγραφος 23) «Στα ίδια τα θεμέλια της Κοινότητας» είναι ορισμένοι κανόνες. Το δικαστήριο δεν είχε καμία αρμοδιότητα για να αναθεωρήσει τη νομιμότητα των αποφάσεων του Συμβουλίου Ασφαλείας, αλλά θα μπορούσε να αναθεωρήσει τους κανονισμούς της ΕΕ. Ο κανονισμός εκδόθηκε για να εφαρμόσει τις υποχρεώσεις κρατών μελών. Αν και βάσει του διεθνούς δικαίου οι αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας επικρατούν, βάσει του νόμου της ΕΕ η ιεραρχία των κανόνων διαφέρει. Απέρριψε ότι το αρθ. 351 ΣΛΕΕ προστάτευσε τον κανονισμό από την αμφισβήτηση. Ο κανονισμός ακυρώθηκε σε σχέση με Kadi, αλλά η επίδρασή του διατηρήθηκε για μια περιορισμένη περίοδο. 285. Προκύπτει από όλες εκείνες τις εκτιμήσεις ότι οι υποχρεώσεις που επιβάλλονται από μια διεθνή συμφωνία δεν μπορούν να έχουν την επίδραση του παραμερισμού των συνταγματικών αρχών της Συνθήκης ΕΚ, οι οποίες περιλαμβάνουν την αρχή ότι όλες οι κοινοτικές πράξεις πρέπει να σεβαστούν τα θεμελιώδη δικαιώματα,

13 Court of Justice Judgment
σεβασμός που συγκροτεί τον όρο της νομιμότητάς τους [=που είναι για το δικαστήριο να αναθεωρεί στα πλαίσια του πλήρους συστήματος των νομικών προσφυγών που καθιερώνονται από τη Συνθήκη]. viii. ΚΑΙ καταλήγει ότι το άρθρο 300, παράγραφος 7 ΣΕΚ προβλέπει ότι οι συμφωνίες που συνάπτονται υπό τους όρους που καθορίζονται από το άρθρο αυτό δεσμεύουν τα όργανα της Κοινότητας και τα κράτη μέλη, επομένως δε, η διάταξη αυτή, εφαρμοζόμενη επί του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, του προσδίδει ιεραρχική υπεροχή έναντι των πράξεων του παραγώγου κοινοτικού δικαίου. Πάντως, στο πλαίσιο του κοινοτικού δικαίου, η ιεραρχική αυτή υπεροχή δεν ισχύει έναντι του πρωτογενούς δικαίου, ιδίως δε έναντι των γενικών αρχών στις οποίες περιλαμβάνονται τα θεμελιώδη δικαιώματα. iv Μια συνθήκη δεν μπορεί ποτέ να απολαύσει την πρωτοκαθεδρία πέρα από τις προβλέψεις (συμπεριλαμβανομένης της προστασίας των θεμελιωδών ανθρώπινων δικαιωμάτων) που αποτελούν μέρος των συνταγματικών θεμελίων της ένωσης. v «οι αρχές που φυλάσσονται… ως θεμέλιο της Ένωσης» Την ερμηνεία αυτή επιρρωννύει η παράγραφος 6 αυτού του άρθρου 300 ΣΕΚ, κατά την οποία δεν μπορεί να τεθεί σε ισχύ διεθνής συμφωνία αν το Δικαστήριο γνωμοδοτήσει αρνητικώς ως προς τη συμβατότητά της με τη Συνθήκη ΕΚ, εκτός αν προηγουμένως η Συνθήκη τροποποιηθεί. vi «οι αρχές που αποτελούν μέρος της κοινοτικής έννομης τάξης» vii Ακόμα κι αν ο χάρτης των Η.Ε ήταν δεσμευτικός στην ΕΕ, δεν θα έπαιρνε την πρωτοκαθεδρία πέρα από τις συστατικές συνθήκες, ή τα συνταγματικά θεμέλια του συστήματος της ΕΕ.

14 Conclusions Το ερώτημα ποια είναι τα μέτρα που πρέπει να ληφθούν προκειμένου να συμμορφωθούν πλήρως με την κρίση του ΔΕΕ σε Kadi παραμένει ακόμα. Φαίνεται ότι η απάντηση σε αυτό πρόκειται να βρεθεί στα Η.Ε παρά στο επίπεδο της ΕΕ. Η υπόθεση αυτή σηματοδοτεί την πρώτη φορά που το ΔΕΚ επιβεβαίωσε τη δικαιοδοσία του για τον έλεγχο της νομιμότητας ενός μέτρου που υλοποιεί τις αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας. Αποτελεί επίσης την πρώτη φορά που το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο ακύρωσε ένα μέτρο της ΕΚ που καθιστά παράνομο το ψήφισμα του ΣΑΗΕ! Συμπερασματικά, η υποθ. Kadi αποτελεί αναντίρρητα μια «groundbreaking» απόφαση που χαρακτηρίζει το ρόλο του δικαστή στους χρόνους που υποφέρουν τα ανθρώπινα δικαιώματα. Όπως ο Γεν. Εισαγγελέας Maduro σημείωσε «αυτό πρόκειται ακριβώς όταν τα δικαστήρια οφείλουν να αναμιχθούν, προκειμένου να εξασφαλιστεί ότι οι πολιτικές ανάγκες του σήμερα δεν γίνονται οι νομικές πραγματικότητες του αύριο» Στην υποθ. Kadi βεβαίως αποδεικνύεται ότι ο κοινοτικός δικαστής αναμιγνύεται. “Any society that would give up a little liberty to gain a little security will deserve neither and lose both.” Benjamin Franklin

15 POWERFUL PRESENTATIONS!
THANK YOU