ΜΑΘΗΜΑ 9ο Χρηματοδότηση Προμηθευτών Υγείας και Κατάρτιση Προϋπολογισμών Υγειονομικών Μονάδων.

Παρουσίαση με θέμα: "ΜΑΘΗΜΑ 9ο Χρηματοδότηση Προμηθευτών Υγείας και Κατάρτιση Προϋπολογισμών Υγειονομικών Μονάδων."— Μεταγράφημα παρουσίασης:

1 ΜΑΘΗΜΑ 9ο Χρηματοδότηση Προμηθευτών Υγείας και Κατάρτιση Προϋπολογισμών Υγειονομικών Μονάδων

2 Οι Μέθοδοι Αποζημίωσης των Προμηθευτών Υγείας
Η μέθοδος αποζημίωσης των προμηθευτών αναφέρεται κυρίως στους επαγγελματίες υγείας (κύρια γιατρούς) και στα νοσοκομεία. Ο τρόπος πληρωμής των επαγγελματιών προσδιορίζει τόσο τη συμπεριφορά των ιδίων (προσφορά) όσο και τη συμπεριφορά των καταναλωτών – ασθενών (ζήτηση) και επιδρά στην ποιότητα, στο κόστος και στην κατανομή των υπηρεσιών

3 Μέθοδοι αποζημίωσης των νοσοκομείων
Η αποζημίωση των νοσοκομείων είναι ίσως ένα από τα σημαντικότερα ζητήματα της πολιτικής υγείας, γιατί το μέγεθος της δαπάνης για νοσοκομειακή περίθαλψη προσεγγίζει σε αρκετές χώρες του ΟΟΣΑ το 50% των συνολικών δαπανών υγείας

4 ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΗ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΩΝ
Ευθείες χρεώσεις (πλέον δαπανηρή και λιγότερο επιθυμητή για τους ασφαλιστικούς φορείς) Ευθεία έκπτωση επί των χρεώσεων (πληρωμή μειωμένου ποσού μετά από προσυννενόηση) Έκπτωση φθίνουσας κλίμακας επί των χρεώσεων (ποσοστιαία έκπτωση ανάλογα με το συνολικό όγκο των εισαγωγών) Κατά την ευθεία χρέωση είτε ο ίδιος ο ασθενής είτε ο ασφαλιστικός του φορέας (δημόσιος ή ιδιωτικός) πληρώνουν άμεσα το νοσοκομείο κατά την ώρα λήψης των υπηρεσιών. Κατά την ευθεία έκπτωση, το νοσοκομείο προσφέρει κάποια έκπτωση στον ασθενή ή στον ασφαλιστικό του φορέα, κατά την πληρωμή των υπηρεσιών. Κατά την έκπτωση φθίνουσας κλίμακας, το ποσοστό έκπτωσης που προσφέρει το νοσοκομείο προς τον ασφαλιστικό φορέα (δημόσιο ή ιδιωτικό) αυξάνει προοδευτικά ανάλογα με τον αριθμό των εισαγωγών που αυτός (ο ασφαλιστικός φορέας) παραπέμπει προς το νοσοκομείο.

5 ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΗ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΩΝ (συνέχεια)
Ευθείες χρεώσεις ανά ημέρα νοσηλείας (διαπραγματεύσιμη τιμή ανά ημέρα νοσηλείας-κλειστό νοσήλιο) Ημερήσιο νοσήλιο φθίνουσας κλίμακας (βασίζεται στο συνολικό όγκο των ασφαλιζόμενων) Διαφοροποίηση ανά ημέρα νοσηλείας (διαφορά κόστους πρώτων ημερών από τις επόμενες) Ομοειδείς Διαγνωστικές Κατηγορίες (DRGs) Κλειστό νοσήλιο: Είναι το πάγιο ποσό που καταβάλλεται για κάθε μέρα νοσηλείας. Είναι αμετάβλητο και δεν επηρεάζεται από την ποσότητα και το είδος των φροντίδων. Ο τρόπος αυτός χρηματοδότησης θεωρείται πληθωριστικός καθώς στην κλινική και διαχειριστική πρακτική ασκούνται πιέσεις αύξησης του αριθμού των ημερών νοσηλείας για τον ισοσκελισμό των εσόδων με τα έξοδα. Σε περιπτώσεις που ένας ασφαλιστικός φορέας παραπέμπει σε ένα νοσοκομείο μεγάλο αριθμό ασφαλισμένων τότε είναι δυνατόν, το νοσοκομείο ορίσει χαμηλότερη από την ισχύουσα τιμή νοσηλίου. Μάλιστα, αν η έκπτωση αυτή επί του νοσηλίου αυξάνει προοδευτικά, ανάλογα με τον όγκο των εισαγωγών, τότε αναφερόμαστε στο ημερήσιο νοσήλιο φθίνουσας κλίμακας.

6 Μέθοδοι αποζημίωσης των νοσοκομείων
Ομοιογενείς Διαγνωστικές Κατηγορίες (Diagnosis Related Groups-DRGs) Είναι το κύριο υπόδειγμα «προοπτικής αποζημίωσης» (prospective reimbursement) και εφαρμόζεται κυρίως στις ΗΠΑ. Είναι γνωστό και ως σύστημα FETTER από τον ομώνυμο καθηγητή που το εισήγαγε το 1974.Σύμφωνα με τη μέθοδο των DRGs, κάθε άρρωστος που εισάγεται κατατάσσεται σε κάποια προσδιορισμένη και προ-κοστολογημένη διάγνωση και η δαπάνη καταβάλλεται στο νοσοκομείο από τον ασφαλιστικό οργανισμό. Συνολικά υπάρχουν 23 ομαδοποιημένες διαγνωστικές κατηγορίες και ανάλογα με τις προσφερόμενες υπηρεσίες υποδιαιρούνται (στην αρχική εκδοχή των DRG’s) σε 467 υπό- ομάδες.

7 Ομοειδείς Διαγνωστικές Κατηγορίες (DRGs)
Η κοστολόγηση προκύπτει από των ομαδοποίηση των ασθενειών σε διαγνωστικές κατηγορίες (ΗΠΑ, 1983) Στόχοι: μείωση νοσοκομειακής δαπάνης, βελτίωση αποδοτικότητας, αύξηση της παραγωγικότητας Μειονεκτήματα: Δεν λαμβάνονται υπόψη άλλες δαπάνες όπως εκπαίδευση-έρευνα, εξωνοσοκομειακή περίθαλψη, υπηρεσίες δημόσιας υγείας B=ΣPml * ΣNml Όπου: Β: ο προϋπολογισμός του επόμενου έτους Pml: το κόστος περίθαλψης για κάθε διαγνωστική κατηγορία Νml: ο αριθμός των ασθενών που έχουν καταταγεί σε συγκεκριμένη διαγνωστική κατηγορία

8 ΥΠΟΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΝΟΣΗΛΙΟΥ
Κλειστό νοσήλιο: περιλαμβάνει τιμές όλων των υπηρεσιών υγείας. Πάγιο ποσό για κάθε μέρα νοσηλείας (σύστημα χρηματοδότησης στα Ελληνικά Νοσοκομεία από το 1979) Ευλύγιστο ή σπαστό νοσήλιο: ένα μέρος είναι σταθερό, ενώ το υπόλοιπο μεταβάλλεται ανάλογα με σοβαρότητα περιπτώσεων (π.χ. είδος ιατρικής φροντίδας) Ανοικτό νοσήλιο: υπάρχει μία πάγια ημερήσια αμοιβή του νοσοκομείου για τις ξενοδοχειακές & διοικητικές υπηρεσίες. Σε αυτήν προστίθεται η αξία οποιασδήποτε άλλης υπηρεσίας η οποία κοστολογείται κατά πράξη και περίπτωση

9 ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΗ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΩΝ (συνέχεια)
Τιμές περιπτώσεων που σχετίζονται με τις υπηρεσίες (ορίζονται διάφοροι τύποι υπηρεσιών π.χ. Χειρουργική, μαιευτική, ΜΕΘ, ψυχιατρική και ανάλογη αποζημίωση)-Προσδιορισμός Κλειστού Νοσηλίου Τιμή ανά περίπτωση ή πακέτο (π.χ. Φυσιολογικός τοκετός, καισαρική τομή, by-pass κτλ.) Χρόνια εκμίσθωση κλινών (σπάνιος τρόπος αποζημίωσης – όταν υπάρχει πρόβλεψη για έναν σταθερό αριθμό ημερών νοσηλείας)

10 Μέθοδοι αποζημίωσης των νοσοκομείων
Αποζημίωση ανά περίπτωση νοσηλείας («τιμή πακέτο») σε αρκετά υγειονομικά συστήματα η μέθοδος αποζημίωσης ανά νοσηλεία χρησιμοποιείται ως παραλλαγή των DRG’s 3 . Στη χώρα μας, η μέθοδος αυτή άρχισε να εφαρμόζεται μετά το 1991 οπότε προσδιορίστηκε το «πακέτο» αποζημίωσης της καρδιοχειρουργικής επέμβασης αορτοστεφανιαίας παράκαμψης (CABG - by pass) το οποίο αφορά δημόσια και ιδιωτικά νοσοκομεία. Στη συνέχεια το 1997 καθορίστηκαν για το δημόσιο τομέα ειδικές αποζημιώσεις ανά περίπτωση, όπως μεταμοσχεύσεις οργάνων, καρδιολογικές επεμβατικές θεραπείες (π.χ τοποθέτηση βηματοδότη, αγγειοπλαστική)

11 Μέθοδοι αποζημίωσης των νοσοκομείων
Ο σφαιρικός προϋπολογισμός (Global Budget) Ο προϋπολογισμός αυτός συμφωνείται (ετησίως), μετά από διαπραγμάτευση, μεταξύ της διοίκησης του νοσοκομείου και του χρηματοδοτικού φορέα. Το νοσοκομείο αναλαμβάνει να προσφέρει συγκεκριμένο όγκο υπηρεσιών κατ΄ έτος καλύπτοντας συγκεκριμένες ανάγκες του πληθυσμού, σύμφωνα με τον προϋπολογισμό που αναλαμβάνει να τον χρηματοδοτήσει ο φορέας που καλύπτει τους πολίτες. Τυχόν δαπάνες επενδύσεων καλύπτονται από ξεχωριστή χρηματοδότηση. Το θετικό στοιχείο είναι η επίτευξη ελέγχου του κόστους από την πλευρά του χρηματοδότη και η ενίσχυση του εσωτερικού μάνατζμεντ του νοσοκομείου, ώστε να προωθήσει την αποτελεσματικότητα της λειτουργίας. Από την άλλη πλευρά, η ποιότητα των υπηρεσιών δεν είναι εξασφαλισμένη, γιατί το νοσοκομείο πιθανόν να μειώσει την ποιότητα των προσφερόμενων υπηρεσιών ώστε να ανταποκριθεί στο κόστος

12 Μέθοδοι αποζημίωσης των νοσοκομείων
Αποζημίωση ανά κεφαλή εξυπηρετούμενου πληθυσμού Μεταξύ του χρηματοδότη και του νοσοκομείου πραγματοποιείται ετήσια συμφωνία για την παροχή ειδικού πακέτου υπηρεσιών που μπορεί να περιλαμβάνει όλο το εύρος των νοσοκομειακών υπηρεσιών ή μόνο συγκεκριμένες από αυτές (κάλυψη ατυχημάτων, καρδιολογικών επεμβάσεων κλπ). Για το συγκεκριμένο πληθυσμό που καλύπτεται νοσοκομειακά υπάρχει μια αμοιβή ανά άτομο και σε περίπτωση προβλήματος το νοσοκομείο αναλαμβάνει τη νοσηλεία. Είναι μια από τις απλούστερες μεθόδους αποζημίωσης και προτιμάται από τον χρηματοδότη αφού μετακυλύει την ευθύνη για το κόστος στο νοσοκομείο. Ωστόσο, και με αυτή τη μέθοδο εγείρονται ερωτήματα ως προς την ποιότητα της φροντίδας που θα προσφέρει το νοσοκομείο, στην προσπάθειά του να περιορίσει το κόστος

13 Μέθοδοι αποζημίωσης των επαγγελματιών υγείας
Αμοιβή κατά πράξη (fee for service): συχνά δημιουργεί πληθωριστικές τάσεις, κύρια λόγω αύξησης του όγκου των προσφερόμενων υπηρεσιών, αποτέλεσμα προκλητής ζήτησης. Αμοιβή με πάγιο μισθό: ελέγχονται οι δαπάνες, καθώς δεν προκαλείται αύξηση της ζήτησης. Ωστόσο, συχνά παρατηρείται αδυναμία εξυπηρέτησης των ασθενών και χαμηλή ικανοποίησή τους, εξαιτίας της μειωμένης παραγωγικής απόδοσης των γιατρών. Αμοιβή κατά κεφαλή ασφαλισμένου (capitation): ο συμβεβλημένος γιατρός- συνήθως οικογενειακός- ενός ασφαλιστικού φορέα, είναι υποχρεωμένος να δέχεται έναν ορισμένο αριθμό ασφαλισμένων. Με την αμοιβή κατά κεφαλή ασφαλισμένου, για τον ασφαλιστικό φορέα το κόστος είναι σε μεγάλο βαθμό προβλέψιμο, ενώ το σύστημα δεν δημιουργεί κίνητρα για υπερκατανάλωση, αλλά αντίθετα ενθαρρύνει τους γιατρούς να προάγουν την πρόληψη και να περιορίζουν τις άσκοπες επισκέψεις. Από την άλλη πλευρά ο πολίτης αισθάνεται ότι έχει τον δικό του προσωπικό γιατρό, εφόσον του δίνεται το δικαίωμα επιλογής και αλλαγής του σε περίπτωση που δεν είναι ικανοποιημένος από το γιατρό που αρχικά επέλεξε.

14 Μέθοδοι αποζημίωσης των επαγγελματιών υγείας
Η αμοιβή κατά κεφαλή θα μπορούσε να λειτουργήσει σε ικανοποιητικό βαθμό με δύο προϋποθέσεις: α) να μην απορρίπτονται ασθενείς που καταναλώνουν μεγάλο όγκο υπηρεσιών και να υπάρχουν υψηλότερες αμοιβές για συγκεκριμένες κατηγορίες καταναλωτών (που χρειάζονται αυξημένες φροντίδες) και β) να υπάρχει ανώτατο όριο συμβεβλημένων μελών, ώστε να μην μειώνεται ο χρόνος επικοινωνίας και να μην υπάρχουν καθυστερήσεις.

15 Μέθοδοι αποζημίωσης γιατρών Σχεδιάζεται να εφαρμοστεί??
Μέθοδοι αποζημίωσης γιατρών Εφαρμογή στην Ελλάδα Κλασικές μέθοδοι Αμοιβή κατά πράξη +Ελεύθερη επιλογή γιατρού, - Προκλητή ζήτηση => αύξηση δαπανών ΝΑΙ 2. Αμοιβή με πάγιο μισθό + Συγκράτηση δαπανών, - Χαμηλή παραγωγικότητα γιατρών - Κατάργηση ελεύθερης επιλογής Σύγχρονες μέθοδοι 3. Αμοιβή κατά κεφαλή + Προβλέψιμο κόστος, ικανοποίηση χρηστών Σχεδιάζεται να εφαρμοστεί?? 4. Οργανισμοί Προστασίας της Υγείας + Συγκράτηση δαπανών λόγω διαπραγμάτευσης του ύψους της κατά κεφαλήν αμοιβής, + Βελτίωση υπηρεσιών λόγω ανταγωνισμού => ικανοποίηση των καταναλωτών ΟΧΙ Αμοιβή μέσω των Οργανισμών Προστασίας της Υγείας (Health Maintenance Organizations - HMO’s) Οι Οργανισμοί Προστασίας της Υγείας (H.M.O’s) θεσμοθετήθηκαν στις ΗΠΑ, τη δεκαετία του Πρόκειται για θεσμό που αφορά στην παροχή εξωνοσοκομειακής περίθαλψης από ομάδες ιατρών, που αμείβονται εκ των προτέρων, με καθορισμένο ποσό ετησίως. Τα μέλη που εγγράφονται έχουν την ευχέρεια της επιλογής του πακέτου των υπηρεσιών του οποίου η χρήση είναι απεριόριστη. Πρόκειται για μια περίπτωση κατά κεφαλή αποζημίωσης του ιατρικού σώματος και περιέχει την έννοια της διαπραγμάτευσης του ύψους της αμοιβής μεταξύ των HMO’s ή των ασφαλιστικών φορέων. Έτσι, εξασφαλίζεται, κατά κάποιο τρόπο, η συγκράτηση των δαπανών ιατρικής περίθαλψης με παράλληλη ικανοποίηση των καταναλωτών. Ο ανταγωνισμός μεταξύ των HMO’s προκαλεί βελτίωση των παρεχόμενων υπηρεσιών και των προτεινόμενων τιμών, αλλά υπάρχει και ο κίνδυνος μονοπώλησης του χώρου από έναν οργανισμό ή της υποεξυπηρέτησης με όλα τα αρνητικά επακόλουθα.

16 Μέθοδοι αποζημίωσης Νοσοκομείων Εφαρμογή στην Ελλάδα
Κλασικές Αναδρομικές μέθοδοι αποζημίωσης Πληρωμή κατά πράξη -Δημιουργία πληθωριστικών τάσεων λόγω προκλητής ζήτησης ΝΑΙ, (κύρια στα ιδιωτικά) 2. Ημερήσιο (κλειστό) νοσήλιο - Δημιουργία πληθωριστικών τάσεων λόγω προκλητής αύξησης των ημερών νοσηλείας ΝΑΙ, σε δημόσια νοσοκομεία. Στα ιδιωτικά εφαρμόζεται σε συνδυασμό με το ανοικτό νοσήλιο Σύγχρονες Προοπτικές μέθοδοι αποζημίωσης 3. Σφαιρικός προϋπολογισμός + Έλεγχος του κόστους από την πλευρά του χρηματοδότη + Ενίσχυση του εσωτερικού μάνατζμεντ - Πιθανή μείωση της ποιότητας ώστε το νοσοκομείο να καλύψει τις ανάγκες του με βάση τους συγκεκριμένους πόρους ΟΧΙ. Εναλλακτικά χρησιμοποιείται α) η κρατική επιδότηση για κάλυψη χρεών και δαπάνες επενδύσεων και β) ο επαυξητικός προϋπολογισμός για κάλυψη λειτουργικών εξόδων και δαπάνης μισθοδοσίας 4. Ομοιογενείς διαγνωστικές κατηγορίες (DRGs) + έλεγχος του κόστους - πιθανή εσπευσμένη εξαγωγή ΟΧΙ 5. Αποζημίωση ανά περίπτωση νοσηλείας («τιμή πακέτο») + Συγκράτηση της δαπάνης για τον χρηματοδότη - Συνήθως η αποζημίωση (χαμηλότερη του πραγματικού κόστους) οδηγεί σε καταβολή πρόσθετων άτυπων πληρωμών ΝΑΙ (π.χ καρδιοχειρουργικές επεμβάσεις, λαπαροσκοπική αφαίρεση χολής, τοποθέτηση ορθοπαιδικών υλικών κλπ) 6. Αποζημίωση ανά κεφαλή εξυπηρετούμενου

17 ΒΑΣΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ ΚΑΤΑΡΤΙΣΗΣ ΠΡΟΫΠΟΛΟΓΙΣΜΟΥ

18 ΠΡΟΫΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ …είναι ένα ετήσιο (συνήθως) σχέδιο, που εκτιμά τις δαπάνες κατά τη διάρκεια μιας περιόδου και το αναμενόμενο εισόδημα της ίδιας περιόδου

19 Σκοποί προϋπολογισμού στις Υπηρεσίες Υγείας
Να σχεδιάζει τους στόχους, τα προγράμματα και τις ενέργειες των ΥΥ και των οικονομικών πόρων που απαιτούνται για την επίτευξη τους. Να παροτρύνει τους επαγγελματίες υγείας μέσω της ανάλυσης των πραγματικών καταστάσεων Να λειτουργεί ως πρότυπο (σημείο αναφοράς) για την αξιολόγηση της απόδοσης των managers

20 ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ ΚΑΤΑΡΤΙΣΗΣ ΠΡΟΫΠΟΛΟΓΙΣΜΟΥ
Καθορισμός του στόχου για την παραγωγικότητα Πρόβλεψη του φόρτου εργασίας (ημέρες νοσηλείας ανά έτος) Προϋπολογισμός των ωρών φροντίδας των ασθενών (ώρες ανά ασθενή) Προτεινόμενα προγράμματα στελέχωσης (με βάση τις απαιτούμενες ώρες φροντίδας) Σχεδιασμός μη παραγωγικών ωρών (π.χ διακοπές, άδειες εκπαιδευτικές, άδειες ασθένειας κτλ.) Ταξινόμηση παραγωγικού και μη παραγωγικού χρόνου Εκτίμηση του κόστους των αναλωσίμων και των υπηρεσιών που θα απαιτηθούν για το επόμενο έτος Πρόβλεψη επενδύσεων κεφαλαίου

21 ΚΕΝΤΡΑ ΚΟΣΤΟΥΣ/ΕΣΟΔΩΝ/ΚΕΡΔΩΝ
…τμήμα με καθορισμένες ευθύνες και συγκεκριμένες δαπάνες (π.χ. κλινικές, χειρουργεία κτλ.) Σε κάθε κέντρο κόστους δίδεται ένας κωδικός Μονάδα μέτρησης για κάθε κέντρο κόστους: ένας δείκτης π.χ. ημέρες νοσηλείας

22 Τα τρία στάδια προσδιορισμού των επιμέρους ειδών κόστους κατά την κατάρτιση του προϋπολογισμού
Ο εντοπισμός και προσδιορισμός των παραγόντων που επηρεάζουν το κόστος (cost identification) Ο προσδιορισμός και η μέτρηση των ποσοτήτων των παραγωγικών πόρων που χρησιμοποιήθηκαν (measurement of resource use). Το τρίτο στάδιο είναι η αποτίμηση της πραγματικής αξίας των αναλισκόμενων πόρων (cost valuation) συμπεριλαμβανομένου και του κόστους ευκαιρίας

23 ΦΑΣΕΙΣ ΠΡΟΫΠΟΛΟΓΙΣΜΟΥ
Φάση της διαμόρφωσης (ανάπτυξη σχεδίων, στόχων- συγκέντρωση όλων των οικονομικών στοιχείων και διανομή στα κέντρα κόστους, ανάλυση στοιχείων) Φάση της επανεξέτασης ή έγκρισης (κατάρτιση προϋπολογισμών των μονάδων, υποβολή των προϋπολογισμών των μονάδων προς έγκριση, αναθεώρηση και ενσωμάτωση στον προϋπολογισμό του οργανισμού κτλ.) Φάση της εκτέλεσης (δραστηριότητες καθοδήγησης και αξιολόγησης δαπανών και εσόδων, αναθεώρηση προϋπολογισμού εάν απαιτείται)

24 ΕΙΔΗ ΚΟΣΤΟΥΣ Σταθερό κόστος: δεν συνδέονται με την ποσότητα και δεν μεταβάλλονται όταν μεταβάλλεται η παραγωγή Μεταβλητό κόστος: συνδέεται με την ποσότητα του παραγόμενου προϊόντος π.χ. τις ημέρες νοσηλείας Εφάπαξ κόστος: πρόκειται για σταθερή δαπάνη η οποία δεν επιστρέφεται εάν ένα πρόγραμμα ακυρωθεί Μεταβλητό κόστος (Variable cost): είναι το κόστος που μεταβάλλεται όταν μεταβάλλεται το μέγεθος παραγωγής του προϊόντος ή ο αριθμός των προσφερόμενων υπηρεσιών, όπως για παράδειγμα τα αναλώσιμα μιας θεραπευτικής παρέμβασης (καθετήρες, φίλτρα αιμοκάθαρσης κτλ.) και τα φάρμακα. Σταθερό κόστος (Fixed cost): σε αντίθεση με το μεταβλητό, το σταθερό κόστος δεν μεταβάλλεται ανάλογα με την ποσότητα του προϊόντος που παράγεται και επιβαρύνει την επιχείρηση ακόμη και όταν η παραγωγή είναι μηδενική, όπως για παράδειγμα τα ενοίκια, οι αποσβέσεις των μηχανημάτων κτλ. Αυτού του είδους το κόστος εξακολουθεί να είναι το ίδιο, ανεξάρτητα από τον αριθμό των ασθενών που νοσηλεύονται σε ένα ίδρυμα, αφού θεωρητικά μία κλινική θα πληρώσει το ίδιο ενοίκιο είτε νοσηλεύσει 1 ασθενή είτε 20 ασθενείς. Οι νοσοκομειακές μονάδες χαρακτηρίζονται από αυξημένη αναλογία σταθερών ειδών κόστους και για το λόγο αυτό θα πρέπει να φροντίζουν να έχουν και υψηλή πληρότητα ώστε να εξασφαλίζουν και τα ανάλογα έσοδα.

25 Άμεσο υγειονομικό και άμεσο μη υγειονομικό κόστος
Άμεσο υγειονομικό κόστος (direct medical cost): σχετίζεται άμεσα με τη φροντίδα του ασθενούς Άμεσο μη υγειονομικό κόστος (direct non medical cost): δεν σχετίζεται άμεσα με την παροχή φροντίδας στους ασθενείς (π.χ. υποστηρικτικές υπηρεσίες-καθαριότητα, διατροφή)

26 Παραδείγματα ειδών άμεσου κόστους (υγειονομικού και μη)
Παράμετροι Κόστος νοσοκομειακής φροντίδας 1. Ξενοδοχειακή φροντίδα (κόστος διαμονής, κτλ) 2. Ειδικές φροντίδες (π.χ. νοσηλεία στην εντατική μονάδα) 3. Κόστος νοσηλευτικού προσωπικού 4. Κόστος ιατρικού προσωπικού 5. Φάρμακα 6. Αναλώσιμα 7. Εργαστηριακές εξετάσεις 8. Τεχνολογικός εξοπλισμός 9. Γενικά έξοδα (overheads) Κόστος ασθενών και οικογένειας 1. Μεταφορικά έξοδα (προς το νοσοκομείο ή την κλινική) 2. Κατ’ οίκον νοσηλεία 3. Επιπρόσθετα έξοδα (π.χ. ειδική δίαιτα, οικιακές τροποποιήσεις κτλ.)

27 ΕΙΔΗ ΠΡΟΫΠΟΛΟΓΙΣΜΟΥ Επαυξητικός προϋπολογισμός
Προϋπολογισμός μηδενικής βάσης Λειτουργικός προϋπολογισμός = Προϋπολογισμός επενδύσεων Κατά την κατάρτιση του επαυξητικού προϋπολογισμού λαμβάνεται υπόψη ο προϋπολογισμός του προγενέστερου έτους και αυξάνονται οι προβλεπόμενες δαπάνες και τα αναμενόμενα έσοδα κατά κάποιο ποσοστό, ανάλογα με τις εκτιμήσεις μας. Κατά τον προϋπολογισμό μηδενικής βάσης εξετάζονται εξ αρχής όλες οι δαπάνες ως προς τη σκοπιμότητά τους και γίνονται οι προβλέψεις από μηδενική βάση. Ωστόσο, επειδή αυτή η διαδικασία είναι εξαιρετικά χρονοβόρα, το δέον θεωρείται ότι είναι να ακολουθείται η προσέγγιση του επαυξητικού προϋπολογισμού για τις περισσότερες κατηγορίες δαπανών οι οποίες εξ ορισμού είναι αναγκαίες (π.χ μισθοδοσία ήδη υφιστάμενου νοσηλευτικού και ιατρικού προσωπικού σε ένα δημόσιο νοσοκομείο) και να εξετάζεται από μηδενική βάση η χρησιμότητα άλλων δαπανών π.χ έξοδα προβολής και δημοσιότητας σε ένα δημόσιο νοσοκομείο. Ο προϋπολογισμός επενδύσεων αφορά μόνο τις προβλεπόμενες δαπάνες για επενδύσεις και τα αναμενόμενα έσοδα για την κάλυψή τους, ενώ ο λειτουργικός προϋπολογισμός αφορά την εκτίμηση των εσόδων και των εξόδων για τη διενέργεια όλων των υπόλοιπων δραστηριοτήτων μιας μονάδας, πέραν των επενδύσεων.

28 Αναλογία κόστους προς χρέωση
…εάν η χρέωση για μία μέρα νοσηλείας είναι € και ο λόγος κόστος/χρέωση είναι , τότε το κόστος είναι x € 225 = € 191,34 (€ 191,34: € 225 = € 191,34/ € 225 = ) Είναι προφανές ότι ο λόγος κόστος/χρέωση θα πρέπει να είναι μικρότερος της μονάδας, (δηλ. η χρέωση θα πρέπει να είναι μεγαλύτερη του κόστους) ώστε να μην οδηγηθεί το νοσοκομείο σε έλλειμμα. Δυστυχώς, αυτό δεν ισχύει στα ελληνικά δημόσια νοσοκομεία, όπου η χρέωση ανά ημέρα νοσηλείας είναι πολύ μικρότερη από το πραγματικό κόστος νοσηλείας, γεγονός που αποτελεί μία από τις βασικές αιτίες δημιουργίας χρηματοδοτικών προβλημάτων στα νοσοκομεία του ΕΣΥ.