ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΑΝΟΙΚΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ

Παρουσίαση με θέμα: "ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΑΝΟΙΚΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ"— Μεταγράφημα παρουσίασης:

1 ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΑΝΟΙΚΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ
ΘΕΜΑΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ: ΔΕΟ10 – Βασικές Αρχές Δικαίου και Διοίκησης

2 Συγγραφή επιστημονικής εργασίας
1. Δομή περιεχομένου της εργασίας 2. Τεχνικά χαρακτηριστικά 3. Γλωσσική διατύπωση

3 1. Δομή Περιεχομένου 1.1. Είδη Εργασιών
1.1.1 Δημοσίευση με τη μορφή βιβλίου: διδακτορική διατριβή-μεταπτυχιακή εργασία 1.1.2 Δημοσίευση άρθρου σε περιοδικό Ενδιάμεση Εργασία αναφερόμενη σε μάθημα ή τμήμα μαθήματος 1.2. Κατηγορίες εργασιών Θεωρητικές μελέτες-Θεωρητικές έρευνες Εμπειρικές έρευνες

4 Δομή μίας επιστημονικής εργασίας
Τίτλος θέματος Πίνακας Περιεχομένων Περίληψη Εισαγωγή Κεφάλαια Συμπεράσματα-Προτάσεις Παράρτημα Βιβλιογραφία

5 Αρίθμηση της δομής της εργασίας
Εισαγωγή 1. 1.1. 1.2. 2. 2.1. 2.2……. 3. 3.1. 3.2….. 4. Συμπεράσματα -Προοπτική Παράρτημα Βιβλιογραφία

6 Εναλλακτικός τρόπος αρίθμησης
Εισαγωγή Πρώτο κεφάλαιο. Τίτλος…… 1.1. 1.2. Δεύτερο κεφάλαιο. Τίτλος…… 2.1. 2.2……. Τρίτο κεφάλαιο. Τίτλος ….. 3.1. 3.2….. 4. Συμπεράσματα-Προτάσεις Παράρτημα Βιβλιογραφία

7 Εργασία: Θεωρητική μελέτη – θεωρητική έρευνα
Εισαγωγή (εισαγωγή - υποβολή των διερευνώμενων ερωτημάτων) κλπ. Κεφάλαια ( ανάπτυξη του κάθε κεφαλαίου της εργασίας) 6. Συμπεράσματα και προτάσεις Παράρτημα Βιβλιογραφία

8 2. Τεχνική Διάρθρωση Πρόχειρος σκελετός της εργασίας (Λέξεις- κλειδιά)
Θέμα, Σκοπός- Σημασία της διερεύνησης του συγκεκριμένου θέματος Ερευνητικά ερωτήματα Μεθοδολογική προσέγγιση του θέματος Συμβολή της έρευνας στην επιστήμη Βιβλιογραφία

9 2.1. Διάρθρωση των τίτλων των κεφαλαίων και υποκεφαλαίων
Οι τίτλοι των κεφαλαίων και υποκεφαλαίων να έχουν σχέση με το γενικότερο θέμα και να προκαλούν την προσοχή Οι τίτλοι δεν πρέπει είναι ούτε μονολεκτικοί ούτε και μακροσκελείς. Οι τίτλοι δεν πρέπει να τίθενται υπό μορφή ερωτημάτων Οι τίτλοι πρέπει να είναι σχετικοί με το περιεχόμενο του θέματος

10 2.2. Τεχνική ανάπτυξης του περιεχομένου της εργασίας
Εισαγωγή: Συνήθως γράφεται μετά το πέρας των κεφαλαίων ανάπτυξης, διότι εκ των υστέρων αναπτύσσεται μεγαλύτερη ασφάλεια για τους τιθέμενους στόχους, επίλυση προβλημάτων και ενδεχομένως σε αλλαγές και βελτιώσεις του αναπτυσσόμενου θέματος Κεφάλαια: Γίνεται μια ιεραρχικά δομημένη ανάπτυξη του θέματος (δημιουργική ανασύνθεση) Συμπεράσματα- Προτάσεις: (Συμπεράσματα : πυκνή παρουσίαση των πορισμάτων που προέκυψαν από την ανάπτυξη στα κεφάλαια, Προτάσεις: ίδιες απόψεις που τελούν σε αλληλουχία με τα συμπεράσματα) Παράρτημα(κείμενα, υλικό, μεθοδολογικά εργαλεία) Βιβλιογραφία

11 3. Τεχνικές σύνταξης εργασίας
Δημιουργική» ανάπτυξη του θέματος Προσοχή στη δομή των σκέψεων Επιστημονικό ύφος Όχι έκθεση ιδεών, συρραφή φράσεων, συναισθηματικές εξάρσεις, λογοτεχνικές διατυπώσεις Σύνδεση και λογική συνέχεια περιόδων και παραγράφων

12 3.1. Τρόπος διατύπωσης των σκοπών και στόχων στο εισαγωγικό μέρος
Όταν πρόκειται για τη διατύπωση σκοπών και στόχων: Ο σκοπός είναι γενικότερος: Σκοπός ενός προγράμματος είναι η αντιμετώπιση του άγχους με μορφές και τρόπους οι οποίοι υποδεικνύονται από την Ψυχοδυναμική των ομάδων. Οι στόχοι είναι ειδικοί και σαφώς διατυπωμένοι

13 3.2. Γλωσσικό ύφος Δεν πρόκειται για έκθεση ιδεών
Διατύπωση προβληματισμών, επεξεργασία επιχειρημάτων με όχι την καθομιλούμενη γλώσσα αλλά με χρήση επιστημονικής ορολογίας και περισσότερο λόγιες λέξεις. Ωστόσο, είναι προτιμότερο το ύφος να είναι «στεγνό» και ακριβές, παρά «λογοτεχνικό» και ανακριβές. Χρήση κάποιου Λεξικού, ώστε ο γραπτός λόγος να αποκτήσει μεγαλύτερη ποικιλία. Ομαδοποίηση των σκέψεων και παρουσίασή τους σε ομογενοποιημένες ενότητες με τη χρήση συνήθως του παραγωγικού συλλογισμού (από το γενικό στο ειδικό). Χρήση παραγράφων.

14 (συνέχεια) Οι παράγραφοι να μην είναι σύντομοι
Να μη γίνεται χρήση μακροπεριόδου (μακροσκελείς προτάσεις, δηλαδή μία κύρια πρόταση με πολλές δευτερεύουσες προτάσεις). Χρήση πυκνού λόγου (μία κύρια πρόταση, η οποία να μην συνοδεύεται πάνω από μια δευτερεύουσα πρόταση) Να μη γίνεται χρήση του πρώτου ενικού προσώπου, αλλά του τρίτου ενικού προσώπου (όχι «στην παρούσα εργασία θα αναλύσω….», αλλά στην παρούσα εργασία επιχειρείται μια ανάλυση….») αλλά τρίτο ενικό πρόσωπο (σκοπός της παρούσας εργασίας…). Επίσης καλό είναι να αποφεύγεται και το πρώτο πληθυντικό πρόσωπο («στην παρούσα εργασία θα επιχειρήσουμε…..»)

15 (συνέχεια) Όταν γίνεται μια αφήγηση, πρέπει να χρησιμοποιείται ο ίδιος χρόνος ρήματος σε ολόκληρη την παράγραφο, και οπωσδήποτε σε ολόκληρη την περίοδο.

16 3.3. Βιβλιογραφικές παραπομπές
Οι βιβλιογραφικές παραπομπές είναι ένας κωδικοποιημένος τρόπος προσδιορισμού των πηγών, από τις οποίες αντλούνται στοιχεία για την εργασία . Δεν υφίσταται επιστημονικό κείμενο χωρίς βιβλιογραφικές παραπομπές

17 3.3.1 Αναλυτικό (Ευρωπαϊκό) σύστημα παραπομπών
Α) Αυτόνομα Βιβλία: Επίθετο και Όνομα Συγγραφέα, Τίτλος Βιβλίου, Συνολικός αριθμός τόμων όταν είναι πάνω από ένας, Εκδοτικός οίκος, Τόπος έκδοσης, Χρονολογία έκδοσης, Τόμος όταν υπάρχει πάνω από ένας, Σχετικές σελίδες. Παράδειγμα: Παυλόπουλος, Προκόπιος, Η Δημόσια Υπηρεσία, Εκδόσεις Νομική Βιβλιοθήκη, Αθήνα, 2017, σελ. 85. Β) Κεφάλαια σε συλλογικά βιβλία: Επίθετο και όνομα Συγγραφέα, «Τίτλος κεφαλαίου», στο Όνομα και Επίθετο Επιμελητή (επιμ.), Τίτλος Βιβλίου, Συνολικός αριθμός τόμων όταν είναι πάνω από ένας, Εκδοτικός οίκος, Τόπος έκδοσης, Χρονολογία έκδοσης, Τόμος όταν υπάρχει πάνω από ένας, Σελίδες στις οποίες εκτείνεται το κεφάλαιο, Σχετικές σελίδες. Παράδειγμα: Μαρίνος Μιχαήλ Θεόδωρος, εις: Δίκαιο Προσωπικών Εταιριών (επιμέλεια Ν. Ρόκας), τόμος Ι, Εκδόσεις Νομική Βιβλιοθήκη, Αθήνα, 2001, § 3 αριθ. 126.

18 συνέχεια Γ) Άρθρα σε περιοδικά:
Επίθετο και Όνομα Συγγραφέα, «Τίτλος άρθρου», Όνομα περιοδικού, Τόμος, Τεύχος (Χρονολογία), Σελίδες στις οποίες εκτείνεται το άρθρο. Παράδειγμα: Παμπούκης Κωνσταντίνος, Εκπροσώπηση των εμπορικών εταιριών Το απεριόριστο και μη περιορίσιμο της εξουσίας εκπροσωπήσεως αυτών, ΕπισκΕΔ 2014, τεύχος 1, σελ Οι παραπομπές κατά το ευρωπαϊκό σύστημα τίθενται είτε στο τέλος της εργασίας (και τότε ονομάζονται «σημειώσεις τέλους») είτε, πολύ καλύτερα, στο κάτω μέρος της σελίδας (και τότε ονομάζονται «υποσημειώσεις»).

19 3.3.2 Σύστημα (παραπομπών)Harvard
Παράδειγμα:(Χρυσόγονος, 2014:216),