Άνθρωπος και Περιβάλλον

Παρουσίαση με θέμα: "Άνθρωπος και Περιβάλλον"— Μεταγράφημα παρουσίασης:

1 Άνθρωπος και Περιβάλλον
Ανδρονίκη Κλώνη

2 2.1 Περιβάλλον Το περιβάλλον καθορίζει τις συνθήκες μέσα στις οποίες ο άνθρωπος ζει και αναπαράγεται, ταυτόχρονα όμως διαμορφώνεται από αυτόν, ώστε να ανταποκρίνεται περισσότερο στις ανάγκες του. Οικολογία: είναι η επιστήμη που μελετά τις σχέσεις των οργανισμών με τους αβιοτικούς και βιοτικούς παράγοντες.

3 Η έννοια του οικοσυστήματος
Βιοτικοί παράγοντες: το σύνολο των οργανισμών που ζουν σε μια περιοχή Αβιοτικοί παράγοντες: κλίμα, σύσταση εδάφους, αλατότητα του νερού, διαθεσιμότητα θρεπτικών συστατικών, κ.α. Μελετά τις αλληλεπιδράσεις που αναπτύσσονται μεταξύ τους.

4 Ανάλογα με τον τρόπο που εξασφαλίζουν την τροφή τους οι οργανισμοί μπορεί να είναι:
Παραγωγοί ή αυτότροφοι: οι οργανισμοί που φωτοσυνθέτουν και παράγουν οι ίδιοι τις χημικές ουσίες, δεσμεύοντας ηλιακή ενέργεια π.χ. φυτά, φύκη και κυανοβακτήρια Καταναλωτές ή ετερότροφοι: οι οργανισμοί που παραλαμβάνουν με την τροφή τους τις χημικές ουσίες που είναι απαραίτητες Αποικοδομητές: οι οργανισμοί που τρέφονται με νεκρή οργανική ύλη (μετατροπή σε ανόργανη) π.χ. μύκητες, βακτήρια

5

6 Είδη καταναλωτών Καταναλωτές 1ης τάξης: φυτοφάγα ζώα
Καταναλωτές 2ης τάξης: σαρκοφάγα ζώα τα οποία τρέφονται με φυτοφάγα ζώα Καταναλωτές 3ης τάξης: σαρκοφάγα ζώα τα οποία τρέφονται με άλλα σαρκοφάγα

7 Πληθυσμός: οι οργανισμοί ενός οικοσυστήματος οι οποίοι ανήκουν στο ίδιο είδος
Βιοκοινότητα: το σύνολο των διαφορετικών πληθυσμών που ζουν σε ένα οικοσύστημα Βιότοπος: η περιοχή στην οποία ζει ένας πληθυσμός ή μια βιοκοινότητα

8

9 Ροή ενέργειας Η διατήρηση των οικοσυστημάτων απαιτεί συνεχή προσφορά ενέργειας. Τα οικοσυστήματα του πλανήτη μας, εισάγουν την ενέργεια που είναι απαραίτητη με τη μορφή της ηλιακής ακτινοβολίας. Η διανομή ενέργειας γίνεται μέσω των τροφικών σχέσεων που αναπτύσσονται μεταξύ των οργανισμών του οικοσυστήματος. Απαραίτητη προϋπόθεση για τη διατήρηση τους είναι η ανακύκλωση των διάφορων χημικών στοιχείων, ώστε να είναι συνεχώς διαθέσιμα στους οργανισμούς.

10

11 Χαρακτηριστικά οικοσυστημάτων
Α)Μέγεθος και όρια Το οικοσύστημα είναι ένα σύνολο από αντικείμενα που αλληλοεπιδρούν μεταξύ τους. Το μέγεθος και τα όρια του καθορίζονται κάθε φορά από τον ερευνητή που το μελετά.

12 Β) Ισορροπία Τα οικοσυστήματα διατηρούν σε ισορροπία τις σχέσεις που αναπτύσσονται μεταξύ των βιοτικών και αβιοτικών παραγόντων. Οι σχέσεις που αναπτύσσονται μεταξύ των παραγόντων ενώ μεταβάλλονται συνέχεια, οι μηχανισμοί αυτορρύθμισης που διαθέτει ένα οικοσύστημα το κάνουν ικανό να επαναφέρει την ισορροπία.

13 Γ) Ποικιλότητα Διαφορετικά είδη οργανισμών σε ένα οικοσύστημα Όσο μεγαλύτερη ποικιλότητα έχει ένα οικοσύστημα, τόσο πιο ισορροπημένο είναι. Μεγαλύτερη ποικιλία σχέσεων (περισσότερες εναλλακτικές λύσεις στη διατροφή τους, εάν εξαφανιστεί ένα είδος)

14 2.2 Ροή ενέργειας Οι οργανισμοί εξασφαλίζουν την ενέργεια που χρειάζονται μέσω της τροφής τους. Η απεικόνιση των ποιοτικών (ποιος τρώει ποιον) τροφικών σχέσεων γίνεται με τις τροφικές αλυσίδες και τα τροφικά πλέγματα. Η απεικόνιση των ποσοτικών (τι ποσότητα τρώει) τροφικών σχέσεων γίνεται με τις τροφικές πυραμίδες.

15 Τροφικές αλυσίδες

16 Τροφικά πλέγματα Απεικονίζει το σύνολο των τροφικών σχέσεων μεταξύ των οργανισμών ενός οικοσυστήματος.

17 Τροφικές πυραμίδες και τροφικά επίπεδα
Μια τροφική πυραμίδα αποτελείται από τροφικά επίπεδα σε καθένα από τα οποία περιλαμβάνονται όλοι οι οργανισμοί που τρέφονται. 1ο τροφικό επίπεδο: παραγωγοί 2ο τροφικό επίπεδο: καταναλωτές 1ης τάξης 3ο τροφικό επίπεδο: καταναλωτές 2ης τάξης κ.ο.κ Το εμβαδόν που δίνεται σε κάθε ορθογώνιο είναι ανάλογο με το μέγεθος της μεταβλητής.

18 Πυραμίδα πληθυσμού

19 Πυραμίδα βιομάζας

20 Πυραμίδα ενέργειας Μόνο το 10% της ενέργειας ενός τροφικού επίπεδου περνά στο επόμενο.

21 Το 90% της ενέργειας χάνεται διότι:
ένα μέρος της χημικής ενέργειας μετατρέπεται σε θερμότητα (κυτταρική αναπνοή) δεν τρώγονται όλοι οι οργανισμοί ορισμένοι οργανισμοί πεθαίνουν μέρος της οργανικής ύλης αποβάλλεται με τα κόπρανα και τα ούρα και αποικοδομούνται

22 Η κατάταξη των καταναλωτών δεν είναι πάντα εύκολη διότι:
υπάρχουν οργανισμοί που είναι παμφάγοι υπάρχουν οργανισμοί που μπορεί να αλλάζουν τις διατροφικές τους συνήθειες ανάλογα με την εποχή π.χ. αλεπού υπάρχουν οργανισμοί που αλλάζουν διατροφικές προτιμήσεις ανάλογα με το στάδιο της ζωής τους π.χ. βάτραχος

23 Η έννοια της παραγωγικότητας
1% της ηλιακής ακτινοβολίας δεσμεύεται από τους παραγωγούς για φωτοσύνθεση → παραγωγή 170 δισεκατ. τόνων οργανικής ύλης

24

25 Παραγωγικότητα: είναι ο ρυθμός με τον οποίο οι οργανισμοί ενός οικοσυστήματος παράγουν οργανική ύλη.
Πρωτογενής παραγωγικότητα: είναι ο ρυθμός με τον οποίο οι παραγωγοί ενός οικοσυστήματος δεσμεύουν την ηλιακή ακτινοβολία και τη μετατρέπουν σε χημική (οργανική ύλη). Δευτερογενής παραγωγικότητα: είναι ο ρυθμός με τον οποίο οι καταναλωτές ενός οικοσυστήματος, αξιοποιώντας τη χημική ενέργεια που παραλαμβάνουν με την τροφή τους, παράγουν οργανική ύλη.

26 Μεικτή και καθαρή παραγωγικότητα
Μεικτή παραγωγικότητα: αποτελεί το συνολικό ποσό της οργανικής ύλης που παράγεται Καθαρή παραγωγικότητα: αποτελεί το ποσό της οργανικής ύλης που απομένει, μετά την αφαίρεση της οργανικής ύλης που οξειδώθηκε για την κάλυψη των ενεργειακών αναγκών των οργανισμών

27 Μέθοδος υπολογισμού της καθαρής πρωτογενούς παραγωγικότητας σε φρυγανικό οικοσύστημα
Τα φυτά επιβιώνουν στο άνυδρο και μακρύ καλοκαίρι της Κύπρου. Θερίζουμε το Νοέμβριο 10 τυχαία τεμάχια εμβαδού 1m2 το καθένα. Θερμαίνεται το υλικό στους 80 – 90 0C (αφαίρεση νερού), το ζυγίζουμε και υπολογίζουμε το μέσο όρο της ξηρής μάζας (βιομάζα). Επαναλαμβάνεται η διαδικασία τον Απρίλιο και διαπιστώνεται ότι η βιομάζα αυξήθηκε (παράγουν οργανική ύλη που ενσωματώνεται στους παραγωγούς).

28 Η παραγωγικότητα διαφέρει στα οικοσυστήματα
Μικρή παραγωγικότητα: έρημοι, βαθιές λίμνες Μεγάλη παραγωγικότητα: δέλτα των ποταμών, κοραλλιογενής ύφαλοι

29 Παράγοντες που καθορίζουν το μέγεθος της πρωτογενούς παραγωγικότητας:
ηλιοφάνεια θερμοκρασία διαθεσιμότητα θρεπτικών ουσιών διαθεσιμότητα νερού βάθος στο οποίο διεισδύει το φως στα υδάτινα οικοσυστήματα

30 2.3 Βιογεωχημικοί κύκλοι Η ύλη που υπάρχει διαθέσιμη στη βιόσφαιρα είναι περιορισμένη γι΄αυτό και ανακυκλώνεται. Απαραίτητα χημικά στοιχεία: C, H, O, N, P κ.α Βιογεωχημικοί κύκλοι: οι επαναλαμβανόμενες κυκλικές πορείες των χημικών στοιχείων στα οικοσυστήματα.

31 1. Ο κύκλος του άνθρακα Δόμηση βιολογικών μακρομορίων
Η πορεία του άνθρακα ακολουθεί τη ροή της ενέργειας Ο άνθρακας εισέρχεται στα οικοσυστήματα με τη μορφή διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα. Το CO2 παραλαμβάνεται από τα φυτά – φωτοσύνθεση – και το μετατρέπουν σε γλυκόζη.

32

33 Η γλυκόζη χρησιμοποιείται κατά την κυτταρική αναπνοή, όπου παράγεται διοξείδιο του άνθρακα, το οποίο επιστρέφει στην ατμόσφαιρα. Από το υπόλοιπο μέρος της οργανικής ύλης που παράγεται, ένα μέρος μεταβιβάζεται, ως τροφή, στους καταναλωτές, ενώ άλλο καταλήγει ως νεκρή οργανική ύλη (φύλλα, καρποί, κλαδιά) στο έδαφος και γίνεται τροφή για τους αποικοδομητές μαζί με τη νεκρή οργανική ύλη των ζώων.

34 Παρέμβαση του ανθρώπου στον κύκλο του άνθρακα
Καύση ορυκτών καυσίμων Εξόρυξη του άνθρακα (απελευθέρωση στην ατμόσφαιρα) Καταστροφή των δασών (υλοτόμηση, εκχερσώσεις) → Αύξηση διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα → κλιματικές αλλαγές

35 2. Ο κύκλος του αζώτου 78% άζωτο στην ατμόσφαιρα
Αζωτοδέσμευση: μετατροπή του ατμοσφαιρικού αζώτου σε μορφές αξιοποιήσιμες από τους παραγωγούς Ατμοσφαιρική αζωτοδέσμευση: το άζωτο της ατμόσφαιρας αντιδρά είτε με υδρατμούς → σχηματίζεται αμμωνία, είτε με το οξυγόνο → σχηματίζονται νιτρικά ιόντα Βιολογική αζωτοδέσμευση: αζωτοδεσμευτικά βακτήρια (ζουν συμβιωτικά στις ρίζες των ψυχανθών στα φυμάτια) δεσμεύουν το άζωτο και το μετατρέπουν σε νιτρικά ιόντα, τα οποία μπορούν να απορροφηθούν από τα ψυχανθή

36 Ψυχανθή: τριφύλλι μπιζελιά φασολιά φακή σόγια

37

38 Νεκρή οργανική ύλη και αζωτούχα προϊόντα του μεταβολισμού των ζώων (ουρία, ουρικό οξύ, κόπρανα) διασπώνται από τους αποικοδομητές → παραγωγή αμμωνίας Νιτροποιητικά βακτήρια: μετατρέπουν την αμμωνία σε νιτρικά ιόντα τα οποία παραλαμβάνονται από τα φυτά Απονιτροποιητικά βακτήρια: μετατροπή των νιτρικών ιόντων σε μοριακό άζωτο, το οποίο επιστρέφει στην ατμόσφαιρα

39 Παρέμβαση του ανθρώπου στον κύκλο του αζώτου
Αζωτούχα λιπάσματα Αστικά λύματα σε υδάτινα οικοσυστήματα → Ευτροφισμός

40 Οικολογικοί τρόποι εμπλουτισμού του εδάφους σε άζωτο:
Αγρανάπαυση Αμειψισπορά – εναλλαγή στη καλλιέργεια σιτηρών και ψυχανθών

41 3. Ο κύκλος του νερού Με την εξάτμιση το νερό απομακρύνεται με τη μορφή υδρατμών. Επιδερμική εξάτμιση από την επιφάνεια των φύλλων – διαπνοή (απομάκρυνση του νερού μέσω των στομάτων) Το νερό του εδάφους απορροφάτε από τις ρίζες των φυτών Με τις κατακρημνίσεις (βροχή, χιόνι, χαλάζι) το νερό απομακρύνεται από την ατμόσφαιρα και γίνεται διαθέσιμο στα υδάτινα και τα χερσαία οικοσυστήματα

42

43 Το νερό που πέφτει στην ξηρά μπορεί:
να εξατμιστεί να εισχωρήσει στο υπέδαφος και στα υπόγεια ύδατα να προσληφθεί από τα φυτά και να απομακρυνθεί με τη διαπνοή να απομακρυνθεί με την επιφανειακή απορροή από το χερσαίο περιβάλλον

44

45 Τα επιφανειακά ρέοντα ύδατα απομακρύνουν και τα θρεπτικά συστατικά.
→ Τα δέλτα των ποταμών εμφανίζουν πολύ υψηλή παραγωγικότητα.

46 2.4 Ο ανθρώπινος πληθυσμός
Γεωργική επανάσταση – αύξηση πληθυσμού Βιομηχανική επανάσταση – βελτίωση του τρόπου ζωής και αύξηση διάρκειας ζωής Προβλήματα με τη διαθεσιμότητα φυσικών πόρων λόγω ραγδαίας αύξησης πληθυσμού Καταστροφές στο περιβάλλον Ρυθμός 1,8% αύξηση ετησίως

47 Πληθυσμιακή αύξηση Σε πολλές αναπτυσσόμενες χώρες ο πληθυσμός αυξάνεται ετησίως με ρυθμό 3% διότι πολλά παιδιά σημαίνει περισσότερα εργατικά χέρια που θα βοηθούν την οικογένεια. Στις αναπτυγμένες χώρες είναι μικρότερος του 1% - οι γεννήσεις μειώνονται καθώς αυξάνεται η ευμάρεια της οικογένειας και δεν χρειάζεται τα παιδιά να εργαστούν για να καλυφθούν οι βασικές τους ανάγκες.

48

49 Άνθρωπος και περιβαλλοντικά προβλήματα
Εκμετάλλευση των φυσικών πόρων χωρίς όρια οδηγούν σε περιβαλλοντικές καταστροφές. Προβλήματα: Μείωση της Βιοποικιλότητας Ερημοποίηση Ρύπανση (εδάφους, νερού, αέρα)

50 1. Μείωση της βιοποικιλότητας
Βιοποικιλότητα: ποικιλία των ζωντανών οργανισμών Μεγαλύτερη βιοποικιλότητα → σταθερότερο οικοσύστημα Λόγω περιβαλλοντικών καταστροφών των περιοχών στις οποίες ζουν οι οργανισμοί → εξαφάνιση σπάνιων φυτικών και ζωικών ειδών

51 Υγρότοποι Βιότοποι οι οποίοι βρίσκονται στο όριο μεταξύ χερσαίων και υδάτινων περιοχών (αβαθή, μόνιμα ή εποχικά νερά) Παραδείγματα: τα δέλτα των ποταμών, οι αβαθείς λίμνες, τα ποτάμια, τα έλη, οι λιμνοθάλασσες Έχουν μεγάλη παραγωγικότητα (άφθονα θρεπτικά συστατικά) και επιβιώνουν διάφοροι οργανισμοί όπως: έντομα, πουλιά, ερπετά, αμφίβια, ψάρια

52 Καταστροφή υγροτόπων λόγω:
Αποξηράνσεις για μετατροπή τους σε γεωργική γη Έργα για διευθετήσεις χειμάρρων και κοιτών ποταμών → μεταβολές στον κύκλο του νερού Χρήση λιπασμάτων και φυτοφαρμάκων

53 Τροπικά δάση Φιλοξενούν ένα μεγάλο αριθμό διαφορετικών οργανισμών
Φιλοξενούν ένα μεγάλο αριθμό διαφορετικών οργανισμών Η βλάστηση είναι πλούσια, αλλά τα εδάφη είναι φτωχά (τα θρεπτικά συστατικά προσλαμβάνονται από τα φυτά) Η αποικοδόμηση είναι γρήγορη λόγω ψηλής θερμοκρασίας και υγρασίας.

54 Καταστροφή τροπικών δασών
Αποψίλωση και κάψιμο τροπικών δασών για: Δημιουργία γεωργικής γης (άγονη) Επέκταση των πόλεων Υλοτόμηση Διάνοιξη δρόμων Εύρεση νέων ειδών και χρήση τους για φαρμακευτικούς σκοπούς → Οι οργανισμοί απειλούνται με εξαφάνιση

55 2. Ερημοποίηση Χαμηλή βροχόπτωση Λόγοι ερημοποίησης: Όξινη βροχή
Αποψίλωση δασών Πυρκαγιές Υπερβόσκηση

56 Πυρκαγιές στα μεσογειακά οικοσυστήματα
Μεσογειακό κλίμα: θερμό και ξηρό καλοκαίρι Τα μεσογειακά οικοσυστήματα μπορούν να επανακάμψουν σε λιγότερο από 10 χρόνια λόγω της ανάπτυξης μηχανισμών αναγέννησης Παραδείγματα: σχηματισμός νέων βλαστών και φύλλων από υπόγειους οφθαλμούς, αυξημένη φύτρωση σπερμάτων που διασκορπίστηκαν λόγω της φωτιάς κ.α.

57

58 Αν όμως καεί επανειλημμένα και μετά γίνεται βόσκηση στην περιοχή τότε δεν μπορεί να επανακάμψει το οικοσύστημα. Συνέπειες: Αυξάνεται η διάβρωση του εδάφους Καταστρέφονται τα φυτά Δεν συγκρατείται το νερό από τις ρίζες των φυτών και δημιουργούνται χείμαρροι

59 3. Ρύπανση Είναι η επιβάρυνση του περιβάλλοντος με κάθε παράγοντα (ρύπο) που έχει βλαπτικές επιδράσεις στους οργανισμούς. Παραδείγματα ρύπων: χημικές ουσίες, θερμότητα, ήχος, ακτινοβολίες Κριτήριο για την απειλή ενός οικοσυστήματος είναι ο ρυθμός με τον οποίο προστίθεται ένας ρύπος

60 Ατμοσφαιρική Ρύπανση Βιομηχανική επανάσταση – καύση ορυκτών καυσίμων
Ανέγερση μεγάλων βιομηχανικών μονάδων στις πόλεις Αύξηση του ανθρώπινου πληθυσμού Εκπομπή βιομηχανικών ρύπων Μαζική χρήση αυτοκινήτων

61 (Α) Φαινόμενο του θερμοκηπίου
Υπέρμετρη καύση ορυκτών καυσίμων → αύξηση CO2 Αύξηση του ποσοστού υπέρυθρης ακτινοβολίας που δεσμεύεται από το CO2 → αύξηση της θερμοκρασίας Σοβαρές κλιματικές αλλαγές που οδηγούν: στην τήξη των πολικών πάγων ανύψωση της στάθμης της θάλασσας απώλεια μεγάλων χερσαίων εκτάσεων άγονες περιοχές εξαφάνιση ειδών

62

63 (Β) Το φωτοχημικό νέφος
Λονδίνο 1952 – νέφος μείγμα από διοξείδιο του θείου, και άλλων προϊόντων ατελούς καύσης των ορυκτών καυσίμων Λος Άντζελες και Αθήνα – καφέ νέφος, αντίδραση ουσιών που παράγονται από τις μηχανές εσωτερικής καύσης με το οξυγόνο και την επίδραση της ηλιακής ακτινοβολίας

64 Πρωτογενείς ρύποι: οξείδια του αζώτου (καταστροφές στους ιστούς των πνευμόνων), μονοξείδιο του άνθρακα (εμποδίζει τη μεταφορά Ο2 στους ιστούς) και υδρογονάνθρακες (καρκινογόνα) Δευτερογενείς ρύποι: όζον (επηρεάζει τη λειτουργία του αναπνευστικού συστήματος), νιτρικό υπεροξυακετύλιο (ΡΑΝ) (ερεθίζει τα μάτια)

65 (Γ) Η εξασθένιση της στιβάδας του όζοντος
Στα κατώτερα επίπεδα το όζον αποτελεί ρύπο Στα ανώτερα επίπεδα της ατμόσφαιρας (15 – 30 km) σχηματίζει μια στιβάδα όπου απορροφά μέρος της υπεριώδη ακτινοβολία. Η υπεριώδη ακτινοβολία σκοτώνει μονοκύτταρους οργανισμούς, προκαλεί μεταλλάξεις στο DNA, καταρράκτη και καρκίνο του δέρματος.

66 1970 – 1980 δημιουργία μιας τρύπας στο όζον πάνω από την Ανταρκτική
Αιτία: οι χλωροφθοράνθρακες που χρησιμοποιούνται ως ψυκτικά υγρά στα ψυγεία, στα κλιματιστικά και στα σπρέι Από το 1994 το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αποφάσισε την απαγόρευση και αντικατάσταση τους από υδροφθοράνθρακες.

67 (Δ) Η όξινη βροχή Απελευθέρωση οξειδίων του αζώτου και διοξειδίου του θείου στην ατμόσφαιρα λόγω: ηφαιστειακής δραστηριότητας αποικοδόμησης των οργανικών ουσιών από βακτήρια καύσης υγρών καυσίμων Τα αέρια αντιδρούν με υδρατμούς και μετατρέπονται σε νιτρικό και θειώδες οξύ, τα οποία επιστρέφουν στη Γη διαλυμένα στο νερό της βροχής, στο χιόνι, στην ομίχλη ή στο χαλάζι.

68 Το νερό της βροχής είναι ελαφρά όξινο (ρΗ 5,6)
Η όξινη βροχή έχει ρΗ μικρότερο του 5 Συνέπειες: καταστροφή του φυλλώματος των δέντρων ελάττωση της γονιμότητας του εδάφους θάνατος φυτικών και ζωικών οργανισμών καταστροφές σε ιστορικά αρχιτεκτονικά μνημεία και έργα τέχνης (διάβρωση)

69 Ρύπανση των υδάτων Οργανικά λύματα
Τοξικές ουσίες (βαρέα μέταλλα, πετρελαιοειδή, οργανικοί διαλύτες) και παραπροϊόντα χημικών κατεργασιών (βυρσοδεψίας, μεταλλουργίας) Λιπάσματα Εντομοκτόνα και φυτοφάρμακα Αστικά λύματα (περιττώματα) Ουσίες καθημερινής χρήσης π.χ. απορρυπαντικά, προϊόντα καθαρισμού Θερμό νερό από τις ψυκτικές εγκαταστάσεις των πυρηνικών αντιδραστήρων και των εργοστασίων (μείωση οξυγόνου στο νερό)

70 Ευτροφισμός Τα αστικά λύματα και τα λιπάσματα εμπλουτίζουν τα υδάτινα οικοσυστήματα με νιτρικά και φωσφορικά άλατα, τα οποία αποτελούν θρεπτικά συστατικά για το φυτοπλαγκτόν → αύξηση πληθυσμού τους Αύξηση πληθυσμού του ζωοπλαγκτόν Με το θάνατο των πλαγκτονικών οργανισμών συσσωρεύεται οργανική ύλη η οποία προκαλεί αύξηση των αποικοδομητών Μείωση οξυγόνου → θάνατος ψαριών

71

72 Εντομοκτόνο DDT Δεν διασπώνται από τους οργανισμούς και συσσωρεύονται μέσω των τροφικών αλυσίδων στους κορυφαίους θηρευτές. Βιοσυσσώρευση: το φαινόμενο στο οποίο η συγκέντρωση τοξικών ουσιών αυξάνεται στους ιστούς των οργανισμών καθώς κινούμαστε κατά μήκος της τροφικής αλυσίδας Συνέπειες: μείωση ρυθμού αναπαραγωγής των αρπακτικών πτηνών (εύθραυστα κελύφη των αυγών τους) Αντικαταστάθηκε από βιοδιασπώμενα εντομοκτόνα

73

74 Ρύπανση του εδάφους Ρύπανση από τοξικές ουσίες π.χ. ραδιενεργά απόβλητα, εντομοκτόνα και βαρέα μέταλλα Συνέπειες: Ερημοποίηση Διοχέτευση τοξικών ουσιών στα υδάτινα οικοσυστήματα ή στα υπόγεια νερά

75 Ηχορύπανση Ο θόρυβος αποτελεί μια μορφή ρύπανσης εφόσον επηρεάζει το όργανο της ακοής αλλά και το σύνολο των λειτουργιών του. Η ένταση του ήχου μετρείται σε ντεσιμπέλ (dB). Η συνεχής έκθεση του ανθρώπου σε ήχο έντασης μεγαλύτερη από 85 dB είναι ικανή να προκαλέσει απώλεια της ακοής. Ο έντονος ήχος επηρεάζει και την ψυχική υγεία των ανθρώπων (επιθετικότητα, στρες, αύξηση αρτηριακής πίεσης, έκκριση γαστρικών υγρών και μείωση αυτοσυγκέντρωσης)

76