Κατέβασμα παρουσίασης
Η παρουσίαση φορτώνεται. Παρακαλείστε να περιμένετε
ΔημοσίευσεΕὐκλείδης Κακριδής Τροποποιήθηκε πριν 7 χρόνια
1
Κοινό Ευρωπαϊκό Πλαίσιο Αναφοράς για τις γλώσσες
Και ΕΔΙΑΜΜΕ
2
Η ελληνική ως ξένη/ δεύτερη γλώσσα στην Ελλάδα και στο εξωτερικό
ανήκει στις λιγότερο ομιλούμενες/ διδασκόμενες γλώσσες και ο αριθμός αυτών που τη διδάσκονται, σε σύγκριση με άλλες ευρωπαϊκές γλώσσες, δεν είναι ιδιαίτερα μεγάλος
3
Η ζήτηση για την εκμάθηση της ελληνικής γλώσσας
προέρχεται από Ομογενείς και αλλοδαπούς, από καθηγητές, από φοιτητές οι οποίοι έρχονται στα ελληνικά πανεπιστήμια για σπουδές και χρειάζεται να γνωρίζουν την ελληνική προκειμένου να παρακολουθήσουν τα πανεπιστημιακά μαθήματα, αλλά και από αλλοδαπούς που θέλουν να μάθουν την ελληνική γλώσσα από αγάπη για τους Έλληνες, την Ελλάδα και τον ελληνικό πολιτισμό.
4
Τα προγράμματα που προωθούνται από το ΣτΕ
στοχεύουν να διευρύνουν τον επικοινωνιακό ορίζοντα του μαθητή πέρα από τα όρια της δικής του γλωσσικής κοινότητας και να τον καταστήσουν ικανό να επικοινωνεί σε περιστάσεις προφορικής διαπροσωπικής επικοινωνίας με άτομα που μιλούν άλλη γλώσσα.
5
Το Νοέμβριο του 1991 πραγματοποιήθηκε ένα διακυβερνητικό συμπόσιο με τίτλο Η Διαφάνεια και η Συνάφεια στην Εκμάθηση Γλωσσών στην Ευρώπη: Στόχοι, Αξιολόγηση, Πιστοποίηση με την πρωτοβουλία της ομοσπονδιακής κυβέρνησης της Ελβετίας. Το συμπόσιο αυτό συντέλεσε στο να αναπτύξει το Συμβούλιο της Ευρώπης ένα περιεκτικό, διαφανές και με συνάφεια πλαίσιο αναφοράς το οποίο να προσδιορίζει επίπεδα γλωσσικής επάρκειας.
6
Μερικά χρόνια αργότερα, δημοσιεύτηκε
το Κοινό Ευρωπαϊκό Πλαίσιο Αναφοράς για τις Γλώσσες: εκμάθηση, διδασκαλία, αξιολόγηση (Common European Framework of Reference for Languages, Learning, Teaching, Assessment) το οποίο χρησιμοποιείται από καθηγητές, εκπαιδευτές, συγγραφείς εγχειριδίων και εξεταστικούς φορείς για το σχεδιασμό, τη διδασκαλία και τη χορήγηση πιστοποιητικών.
7
Το ΕΔΙΑΜΜΕ Αφού πήρε στοιχεία/δεδομένα με μελέτες για τους μαθητές οι οποίοι μετέχουν στην ελληνόγλωσση εκπαίδευση στη διασπορά Διαμόρφωσε πλαίσιο για: Αμερική (ΗΠΑ-Καναδά), Ευρώπη, Αυστραλία, π. Σοβιετική Ένωση, Ν.Αφρική και Ν. Αμερική Σε σχέση και αναφορικά με το ΚΕΠΑ
8
Το Πλαίσιο περιγράφει με κατανοητό τρόπο:
Το Πλαίσιο περιγράφει με κατανοητό τρόπο: τις απαραίτητες δεξιότητες για την επικοινωνία, τις σχετικές γνώσεις και ικανότητες, τις περιστάσεις και τους τομείς της επικοινωνίας. Επιπλέον, ορίζει τους στόχους και τις μεθόδους της διδασκαλίας και της εκμάθησης και παρέχει τα απαραίτητα εργαλεία για την αξιολόγηση της γλωσσομάθειας.
9
προσδιορίζει επίσης τα επίπεδα γλωσσομάθειας με τα οποία
οι μαθητές μπορούν να μετρήσουν την πρόοδό τους σε όλη τη διάρκεια της ζωής τους, διευκολύνει την αναγνώριση των προσόντων και συνεπώς την κινητικότητα στην Ευρώπη αλλά και σε όλον τον ελληνόφωνο κόσμο
10
Οι έξι βαθμίδες της κλίμακας ελληνομάθειας είναι οι εξής:
A1 (Breakthrough) στοιχειώδης γνώση, A2 (Waystage) βασική γνώση, B1 (Threshold) μέτρια γνώση, B2 (Vantage) καλή γνώση, Γ1 (Effective Operational Proficiency) πολύ καλή γνώση, Γ2 (Mastery) άριστη γνώση.
11
1. Πεδία αναφοράς το προσωπικό πεδίο, το δημόσιο πεδίο,
1. Πεδία αναφοράς το προσωπικό πεδίο, το δημόσιο πεδίο, το επαγγελματικό πεδίο, το εκπαιδευτικό πεδίο
12
1. Είδη κειμένων Τα είδη κειμένων περιλαμβάνουν: Προφορικά όπως,
1. Είδη κειμένων Τα είδη κειμένων περιλαμβάνουν: Προφορικά όπως, ァ Δημόσιες ανακοινώσεις και οδηγίες ァ Δημόσιες ομιλίες, διαλέξεις, παρουσιάσεις, κηρύγματα ァ Τελετουργικά (επίσημες τελετές, θρησκευτικές λειτουργίες) ァ Ψυχαγωγία (θέατρο, σόου, απαγγελίες, τραγούδια) ァ Σχολιασμός αθλητικών γεγονότων (ποδόσφαιρο, κρίκετ, πυγμαχία, ιπποδρομίες, κτλ.) ァ Δελτία ειδήσεων
13
ァ Δημόσιες συζητήσεις και αντιπαραθέσεις
ァ Διαπροσωπικοί διάλογοι και συνομιλίες ァ Τηλεφωνικές συνομιλίες ァ Επαγγελματικές συνεντεύξεις ァ Γραπτά, ァ Βιβλία, λογοτεχνικά ή μη, και λογοτεχνικά περιοδικά ァ Περιοδικά ァ Εφημερίδες ァ Εγχειρίδια οδηγιών ァ Διδακτικά βιβλία ァ Κόμικς ァ Ενημερωτικά και περιγραφικά φυλλάδια ァ Διαφημιστικό υλικό
14
ァ Δημόσια σήματα και ανακοινώσεις
ァ Ταμπέλες σε σουπερμάρκετ, μαγαζιά και αγορές ァ Συσκευασίες και ετικέτες προϊόντων ァ Έντυπα και ερωτηματολόγια ァ Επαγγελματικές και εμπορικές επιστολές, φαξ ァ Προσωπικές επιστολές ァ Εκθέσεις και ασκήσεις ァ Υπομνήματα, αναφορές και επιστημονικά άρθρα Σημειώματα και μηνύματα
15
1. Είδη δραστηριοτήτων Υπάρχουν τέσσερις τύποι δραστηριοτήτων: η παραγωγή (production), η κατανόηση (reception), η διάδραση (interaction) και η διαμεσολάβηση (mediation).
16
3.1 Οι δραστηριότητες παραγωγής
περιλαμβάνουν τόσο προφορικές όσο και γραπτές δραστηριότητες. Στις δραστηριότητες παραγωγής προφορικού λόγου (ομιλίας) ο χρήστης της γλώσσας παράγει ένα προφορικό κείμενο του οποίου αποδέκτες είναι ένας ή περισσότεροι ακροατές. Στις δραστηριότητες παραγωγής γραπτού λόγου ο χρήστης της γλώσσας ως συγγραφέας παράγει ένα γραπτό κείμενο του οποίου αποδέκτες είναι ένας ή περισσότεροι αναγνώστες.
17
3.2 Οι δραστηριότητες κατανόησης
περιλαμβάνουν κατανόηση προφορικού και γραπτού λόγου. Στις δραστηριότητες κατανόησης προφορικού λόγου ο χρήστης της γλώσσας ως ακροατής δέχεται και επεξεργάζεται προφορικά δεδομένα που παράγονται από έναν ή περισσότερους ομιλητές. Στις δραστηριότητες κατανόησης γραπτού λόγου ο χρήστης ως αναγνώστης δέχεται και επεξεργάζεται γραπτά δεδομένα που παράγονται από έναν ή περισσότερους συγγραφείς.
18
3.3 Οι δραστηριότητες διάδρασης
περιλαμβάνουν την προφορική και γραπτή διάδραση. Στις δραστηριότητες προφορικής διάδρασης ο χρήστης της γλώσσας ενεργεί εναλλάσσοντας τους ρόλους του ομιλητή και του ακροατή με έναν ή περισσότερους συνομιλητές έτσι ώστε να δομούν από κοινού τη συνομιλία. Η διάδραση μέσω γραπτού λόγου περιλαμβάνει δραστηριότητες όπως οι παρακάτω: κυκλοφορία και ανταλλαγή σημειωμάτων, υπενθυμίσεων κτλ., όταν η προφορική συναλλαγή είναι αδύνατη ή ακατάλληλη, αλληλογραφία μέσω επιστολών, φαξ, ηλεκτρονικού ταχυδρομείου κτλ., διαπραγματεύσεις του κειμένου συμφωνιών, συμβολαίων, κτλ., συμμετοχή σε ηλεκτρονικές συσκέψεις on-line ή off-line.
19
Ο χρήστης της γλώσσας απαιτείται να έχει συγκεκριμένες γνώσεις όπως:
α. Γνώση του κόσμου (knowledge of the world) β. Κοινωνικοπολιτισμική γνώση (sociocultural knowledge) γ. Διαπολιτισμική επίγνωση (intercultural awareness)
20
4. Επιτελεστική δεξιότητα1. (savoir-faire)
περιλαμβάνει: α. Πρακτικές δεξιότητες β. Διαπολιτισμικές δεξιότητες (Framework, 2001: ).
21
1. Υπαρκτική ικανότητα (savoir-ētre)
χαρακτηρίζεται από: ァ στάσεις (π.χ. ανοιχτή στάση για άλλους ανθρώπους, ιδέες, κοινωνίες και πολιτισμούς), ァ κίνητρα (π.χ. εσωτερικά/ εξωτερικά), ァ αξίες, ァ πεποιθήσεις, ァ τρόποι σκέψης, ァ παράγοντες της προσωπικότητας (π.χ. αισιοδοξία/ απαισιοδοξία, αυτοέλεγχος, ευφυΐα) (Framework, 2001:105-6).
22
6. Μαθησιακή ικανότητα (savoir-apprendre)
Επιτρέπουν στο μαθητή να χειρίζεται με μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα και ανεξαρτησία τις νέες προκλήσεις της γλωσσικής εκμάθησης. Η ικανότητα για μάθηση αποτελείται από πολλά στοιχεία: ァ Γλωσσική επίγνωση και επικοινωνία ァ Γενική φωνητική επίγνωση και δεξιότητες ァ Δεξιότητες μελέτης ァ Βοηθητικές δεξιότητες (Framework, 2001:106-8).
23
7. Γλωσσική δεξιότητα Η γλωσσική δεξιότητα διακρίνεται στους παρακάτω τομείς: λεξιλογική, γραμματική, σημασιολογική, φωνολογική και ορθογραφική ικανότητα.
24
7.1 Λεξιλογική ικανότητα αποτελείται από λεξικά στοιχεία και γραμματικά στοιχεία. Τα λεξικά στοιχεία περιλαμβάνουν α) στερεότυπες εκφράσεις (τυποποιημένες προτάσεις, ιδιωματικές φράσεις, στερεότυπα πλαίσια) και β) μεμονωμένες λέξεις. Τα γραμματικά στοιχεία ανήκουν σε κλειστές λεξικές κατηγορίες (άρθρα, σύνδεσμοι, αντωνυμίες, προθέσεις, βοηθητικά ρήματα, κτλ.)
25
7.2 Γραμματική ικανότητα Η γραμματική ικανότητα είναι η ικανότητα να κατανοεί και εκφράζει κανείς νοήματα μέσω της παραγωγής και αναγνώρισης καλοσχηματισμένων φράσεων και προτάσεων σύμφωνα με αυτές τις αρχές (και όχι με απομνημόνευση και αναπαραγωγή τους ως τυποποιημένων εκφράσεων). Παραδοσιακά, γίνεται μια διάκριση ανάμεσα στη μορφολογία και τη σύνταξη.
26
7.3 Σημασιολογική ικανότητα
Η λεξική σημασιολογία (lexical semantics) πραγματεύεται θέματα που αφορούν τη σημασία των λέξεων, όπως η σχέση της λέξης με τα συμφραζόμενα (αναφορά, υποδήλωση, έκφραση γενικών και ειδικών εννοιών), σχέσεις μεταξύ λέξεων (συνωνυμία/ αντωνυμία, υπωνυμία, σχέσεις μέρους-όλου, ανάλυση σε συστατικά, μεταφραστική ισοδυναμία).
27
Η γραμματική σημασιολογία (grammatical semantics) ασχολείται με τις σημασίες γραμματικών στοιχείων, κατηγοριών, δομών, και διαδικασιών. Η πραγματολογική σημασιολογία (pragmatic semantics) ασχολείται με λογικές σχέσεις όπως η συνεπαγωγή (entailment), η προϋπόθεση (presupposition), η υπονόηση (implicature) κτλ. (Framework, 2001:115-16).
28
7.4 Φωνολογική ικανότητα Περιλαμβάνει τη γνώση και τις δεξιότητες να αντιλαμβάνεται και να παράγει τα παρακάτω: ァ τις ηχητικές ενότητες (φωνήματα) της γλώσσας και την πραγμάτωσή τους σε συγκεκριμένα περιβάλλοντα (αλλόφωνα), ァ τα φωνητικά χαρακτηριστικά που διακρίνουν τα φωνήματα (διακριτικά χαρακτηριστικά), ァ τη φωνητική σύσταση των λέξεων (συλλαβική δομή), ァ την φωνητική των προτάσεων (προσωδία),επιτονισμό
29
7.5 Ορθογραφική ικανότητα
Οι υποψήφιοι θα πρέπει να αναγνωρίζουν και να παράγουν: ァ την ορθογραφία των λέξεων, ァ τα σημεία στίξης και τις συμβάσεις ως προς τη χρήση τους, ァ λογογραφικά (logographic) σύμβολα που χρησιμοποιούνται ευρέως &, $ κτλ.)
30
8. Κοινωνιογλωσσική δεξιότητα
8. Κοινωνιογλωσσική δεξιότητα Ο υποψήφιος θα πρέπει να γνωρίζει τα παρακάτω: 1. Γλωσσικοί δείκτες κοινωνικών σχέσεων 2. Συμβάσεις ευγενείας 3. Εκφράσεις λαϊκής σοφίας Τα γκράφιτι, τα συνθήματα στα μπλουζάκια, οι τηλεοπτικές φράσεις της μόδας, οι κάρτες και οι αφίσες στους χώρους εργασίας έχουν σήμερα συχνά αυτή τη λειτουργία. 4. Διαφορές ύφους (register) 5. Διάλεκτος και ιδίωμα
31
9. Πραγματολογική δεξιότητα
9. Πραγματολογική δεξιότητα Η πραγματολογική δεξιότητα αφορά τη λειτουργική χρήση των πηγών της γλώσσας (παραγωγή γλωσσικών λειτουργιών, πράξεων λόγου) κατά τη διάρκεια διαδραστικών ανταλλαγών (Framework, 2001:13). Η πραγματολογική δεξιότητα ορίζεται από δυο συνισταμένες:
32
9.1 “Ικανότητα του συνεχούς λόγου” (discourse competence)
Είναι η ικανότητα του χρήστη να διατάσσει τις προτάσεις σε σειρά με τέτοιο τρόπο ώστε να παράγει συνεκτικά σύνολα γλώσσας.
33
9.2 Λειτουργική ικανότητα (functional competence)
Η ικανότητα αυτή αναφέρεται στη χρήση της ομιλίας και των γραπτών κειμένων στην επικοινωνία για συγκεκριμένους λειτουργικούς σκοπούς.
34
Η λειτουργική ικανότητα διακρίνεται σε:
9.2.1 Μικρολειτουργίες: είναι κατηγορίες για τη λειτουργική χρήση μεμονωμένων εκφωνημάτων, συνήθως κατά τη διάρκεια μιας παρέμβασης σε μια διάδραση. 9.2.2 Μακρολειτουργίες: είναι κατηγορίες για τη λειτουργική χρήση του προφορικού λόγου ή του γραπτού κειμένου που αποτελούνται από μια ακολουθία προτάσεων π.χ. περιγραφή, αφήγηση, σχολιασμός, παρουσίαση, επιχειρηματολογία κτλ. 9.2.3 η λειτουργική ικανότητα περιλαμβάνει επίσης γνώση και ικανότητα χρήσης των “σχημάτων” κοινωνικής διάδρασης που διέπουν την επικοινωνία, όπως τα σχήματα λεκτικών συνδιαλλαγών
35
Ύστερα από το Αναλυτικό Πρόγραμμα
Δημιουργήθηκε η σειρά “Μαργαρίτα”1,2,3,4,5,6,7 (βιβλία μαθητή, δραστηριοτήτων,CD, οδηγίες για τον δάσκαλο) για τα επίπεδα Α1,Α2,Β1 Το αλφαβητάρι ( εισαγωγικό στο γραμματισμό) Το βιβλίο εξεταστικών δοκιμασιών (testing)
Παρόμοιες παρουσιάσεις
© 2024 SlidePlayer.gr Inc.
All rights reserved.