ΤΟ ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΗΜΕΝΟ ΒΙΒΛΙΟ ΣΤΗΝ ΠΡΟΣΧΟΛΙΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΕΛΕΝΗ ΖΑΧΑΡΙΑ 26-2-2014 ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ
Αρχικά έδειξα στα παιδιά τις χαρούμενες και λυπημένες φατσούλες στα χαρτόνια και μετά τις μοίρασα τυχαία. Τους έδωσα χρόνο για να δουν τι φάτσα είχε ο καθένας και τους εξήγησα ότι έπρεπε να σηκώνουν το καρτελάκι ανάλογα με το πώς ένιωθε ο κάθε ήρωας.
Λίγα λόγια για το βιβλίο Ο κύριος Σκανταλιάρης κάνει συνέχεια σκανταλιές. Στο βιβλίο εμφανίζονται αρχικά οι ήρωες-φίλοι του χαρούμενοι για την έκπληξη που τους περιμένει, αλλά γρήγορα συνειδητοποιούν πως πρόκειται για μια ακόμα σκανταλιά του κύριου Σκανταλιάρη. Στο τέλος, ο κύριος Σκανταλιάρης πέφτει και αυτός «θύμα» σκανταλιών. Στο βιβλίο υπάρχει συνεχή εναλλαγή συναισθημάτων ανάμεσα σε αυτόν που κάνει την σκανταλιά και σε αυτόν που την παθαίνει.
Την ώρα της ανάγνωσης σταματούσα σε διάφορα σημεία και ανάλογα με το πώς ένιωθε ο ήρωας κάποια παιδιά σήκωναν το ταμπελάκι με τη φάτσα που ταίριαζε.
Μόλις τελείωσα την ανάγνωση παίξαμε ένα παιχνίδι αναπαράστασης μιας σκανταλιάς από το βιβλίο με παντομίμα. Δύο παιδιά έδειχναν με παντομίμα στα υπόλοιπα μια σκανταλιά και τα υπόλοιπα έπρεπε να την βρουν.
Όταν τελείωναν με την παντομίμα τους ρωτούσα πως ένιωθε το κάθε παιδί. Το παιδί που έκανε την σκανταλιά… Το παιδί που την πάθαινε…
Δραματοποίησαν τις δικές τους σκανταλιές και να τις έδειξαν στους υπόλοιπους… Όπως π.χ. εδώ που ο Λ. δίνει ένα ποτήρι με «νερό» στο Γ. και αυτός το πίνει μην ξέροντας τι έχει μέσα. Τελικά τα συναισθήματα αυτού που κάνει τη σκανταλιά δεν είναι πάντα ίδια με τα συναισθήματα εκείνου που τη δέχεται…