ΕΠΕΙΓΟΥΣΑ ΝΟΣΗΛΕΥΤΙΚΗ & ΕΝΤΑΤΙΚΗ ΝΟΣΗΛΕΙΑ «Φροντίδα αρρώστων με Σήψη» ΘΕΟΔΩΡΟΣ Α. ΚΑΤΣΟΥΛΑΣ Λέκτορας Τμήματος Νοσηλευτικής ΕΚΠΑ 1

Οδηγός αιτία θανάτου στη ΜΕΘ Σήψη Οδηγός αιτία θανάτου στη ΜΕΘ

Ορισμοί Σύνδρομο Συστηματικής Φλεγμονώδους Απάντησης (SIRS Systemic inflammatory response syndrome): Συστηματική φλεγμονώδης απάντηση σε μια ποικιλία σοβαρών κλινικών βλαβών που εκδηλώνεται με δύο τουλάχιστον από τα κάτωθι: α) θερμοκρασία >38º C ή <36 º C β) σφύξεις >90/λεπτό γ) αναπνοές >20/λεπτό ή PaCO2< 32mmHg δ) λευκά WBC >12.000/mm3 ή <4000/mm3 ή >10% άωρες μορφές ουδετερόφιλων

Λοίμωξη: φλεγμονώδης απάντηση, που οφείλεται στην παρουσία κάποιου μικροοργανισμού Σήψη: Συστηματική φλεγμονώδης απάντηση του ανθρώπινου οργανισμού σε σοβαρή λοίμωξη (λοίμωξη + 2 ή > κριτήρια SIRS)

Βαριά σήψη: Σήψη και δυσλειτουργία οργάνου, υπόταση (ΣΑΠ <90mmHg) ή διαταραχή στη μικροκυκλοφορία – υποαιμάτωση (περιφερική ιστική υποάρδευση: γαλακτική οξέωση, ολιγουρία, ↓ επιπέδου συνείδησης κλπ) Σηπτική καταπληξία: Σήψη και υπόταση (που δεν απαντά στη χορήγηση ενδοφλεβίως 500 ml φυσιολογικού ορού) και εκδηλώσεις περιφερικής ιστικής υποάρδευσης

Ανθεκτική καταπληξία: καταπληξία που δεν ανταποκρίνεται στην κλασσική θεραπεία (IV υγρά, ινότροπα και αγγειοσυσπαστικά) μέσα σε 1 ώρα Σύνδρομο Πολλαπλής Οργανικής Δυσλειτουργίας (Multiple Organ Dysfunction Syndrome – MODS): Διαταραχή στη λειτουργία ενός ή περισσοτέρων οργάνων σε τέτοιο βαθμό που η ομοιόσταση δεν μπορεί να διατηρηθεί χωρίς παρέμβαση

Πρωτοπαθής σήψη: όταν ένας άρρωστος είναι σηπτικός κατά την εισαγωγή του στη ΜΕΘ Δευτεροπαθής σήψη: όταν ένας άρρωστος εισάγεται στη ΜΕΘ για άλλη αιτία και κατά την παραμονή του στη ΜΕΘ (μετά 48 ώρες) γίνεται σηπτικός

Παθογένεια και παθοφυσιολογία της σήψης Ι Παθογένεια και παθοφυσιολογία της σήψης Ι. Γραμμές άμυνας του ανοσοποιητικού Πρώτη γραμμή: δέρμα και βλεννογόνοι (κροσσοί, επιθήλιο κόλπου, γαστρικό υγρό κλπ) Δεύτερη γραμμή: α) χυμική ανοσία (λυσοζύμη, λακτοφερρίνη, ανοσοσφαιρίνες, συμπλήρωμα, φιμπρονεκτίνη, ιντερφερόνες, ταφτσίνη κλπ) β) κυτταρική ανοσία (φαγοκύτταρα, T-κύτταρα, κυψελιδικά μακροφάγα κλπ) γ) κυτταροκίνες (ανοσορυθμιστικά πεπτίδια παραγόμενα από τον ξενιστή. Άλλες είναι προφλεγμονώδεις και άλλες αντιφλεγμονώδεις)

1η φάση: φάση επαγωγής της σύνθεσης των κυτταροκινών Μικροοργανισμός ή ενδοτοξίνη (λιποπολυσακχαρίδη της εξωτερικής μεμβράνης του μικροβιακού τοιχώματος) 1η φάση: φάση επαγωγής της σύνθεσης των κυτταροκινών 2η φάση: βιοσύνθεση της καχεκτίνης (TNF) – κυτταροκίνης στα μακροφάγα 3η φάση: η φάση του καταρράκτη στη σήψη (TNF και δευτεροπαθείς κυτταροκίνες) Διαταραχή ενδοθηλίου

Ανομοιογενής ροή αίματος Δυσλειτουργία οργάνων Λοίμωξη Διαπερατότητα των τριχοειδών Αγγειοδιαστολή Μεσολαβητές της Φλεγμονής Υπόταση Θρόμβωση αγγείων Αγγειοσύσπαση Οίδημα Ανομοιογενής ροή αίματος Ιστική Υποάρδευση Δυσλειτουργία οργάνων Θάνατος 12

Κλινικοεργαστηριακά χαρακτηριστικά στη σήψη Κλινική εξέταση Εργαστηριακά ευρήματα Πυρετός ή υποθερμία Λευκοκυττάρωση ή λευκοπενία ή άωρες μορφές πάνω από 10% Ανεξήγητη ταχύπνοια, αναπνευστική αλκάλωση ή υποξαιμία Θρομβοπενία Ταχυκαρδία και υπόταση και χαμηλές περιφερικές αντιστάσεις Υπεργλυκαιμία Ολιγουρία Γαλακτική οξέωση Σύγχυση, λήθαργος Ήπια ή μέτρια χολόσταση ή και αύξηση των τρανσαμινασών

Αιτίες Συστηματικών επιδράσεων στον ασθενή με σήψη: Η τοπική φλεγμονή είναι μεγάλης έντασης με αποτέλεσμα ένα μέρος από τη μεγάλη έκκριση των κυτταροκινών και άλλων φλεγμονωδών μεσολαβητών εισέρχεται στη συστηματική κυκλοφορία Ένα μέρος από το φορτίο των βακτηριδίων διαπερνά το αγγειακό τοίχωμα, εισβάλει στη συστηματική κυκλοφορία και οδηγεί σε βακτηριαιμία Τμήματα των κατεστραμμένων βακτηρίων εισδύουν στη συστηματική κυκλοφορία και δημιουργούν τοξιναιμία

Συστηματικές εκδηλώσεις στη σήψη Σύστημα Εκδήλωση Παθογένεση Κεντρικό Νευρικό Σύστημα Πυρετός Ενδογενής πυρετογόνος δράση της καχεκτίνης (TNF) της ιντερλευκίνης 1 (IL-1) και της ιντερφερόνης-α Αναπνευστικό Σύστημα Ταχύπνοια και υπεραερισμός Δράση της ενδοτοξίνης και κυτταροκινών στο αναπνευστικό κέντρο ή στους υποδοχείς του πνεύμονα Υποξυγοναιμία Διαταραχές αερισμού αιμάτωσης λόγω υπερέκκρισης διαφόρων μεσολαβητών

Καρδιαγγειακό Σύστημα Μειωμένη συσταλτικότητα του μυοκαρδίου α) Μυοκαρδική ισχαιμία β) Ανώμαλη χρησιμοποίηση του μυοκαρδιακού οξυγόνου γ) ελαττωμένο φορτίο αποθηκών ενέργειας Αγγειοδιαστολή φλεβών και αρτηριών Διαταραχές ενδοθηλίου Υπόταση Ελαττωμένη φλεβική επιστροφή και χαμηλές περιφερικές αγγειακές αντιστάσεις Περιφερική αγγειακή δυσλειτουργία Ανεπαρκής αιμάτωση Μείωση της αιματικής ροής Μειωμένος μεταβολισμός κυττάρου

Αιμοποιητικό Σύστημα Λευκοκυττάρωση και αύξηση των ουδετερόφιλων Απελευθέρωση από τις αποθήκες του μυελού των οστών άωρων μορφών Ενεργοποίηση του συμπληρώματος C3a από την ενδοτοξίνη Αύξηση του διεγερτικού παράγοντα των αποικιών Λευκοπενία Μειωμένα αποθέματα των λευκοκυττάρων στο μυελό Περιφερική χρησιμοποίηση των ουδετερόφιλων Βλάβη από βακτηριακά προϊόντα Καταστολή του μυελού από φλεγμονώδεις μεσολαβητές Σιδηροπενία Ταχεία εισροή σιδήρου στο ήπαρ από την ενδοτοξίνη και άλλες πυρετογόνες ουσίες Αναιμία Διάχυτη ενδαγγειακή πήξη Μεγάλη ενδαγγειακή αιμόλυση Θρομβοπενία Προσκόλληση αιμοπεταλίων στο κατεστραμμένο μικροαγγειακό ενδοθήλιο Δράση φαρμάκων Επίδραση της ενδοτοξίνης, της καχεκτίνης ή της ιντερλευκίνης 1

Γαστρεντερικό Σύστημα Αιμορραγία από ανώτερο πεπτικό Ανάπτυξη εντός 24 ωρών ανώδυνων διαβρώσεων 1 έως 2 mm στο βλεννογόνο του στομάχου και του 12δακτύλου Υπερχολερυθριναιμία Τοπική ηπατοκυτταρική βλάβη Εξωηπατική χολόσταση αγνώστου αιτιολογίας Λύση των ερυθροκυττάρων Βακτηριακή αλλόθεση Ανεπάρκεια πεπτικού σωλήνα και μετανάστευση τοξινών ή μικροβίων στη κυκλοφορία Περιφερικό Νευρικό Σύστημα Περιφερική πολυνευροπάθεια Υπεργλυκαιμία Υποξία Υπολευκωματιναιμία Διαταραχή της μικροκυκλοφορίας Ουροποιητικό Σύστημα ΟΝΑ Νεφρική αγγειοσύσπαση Ελάττωση σπειραματικής διήθησης

Μεταβολικές και ηλεκτρολυτικές διαταραχές Υπεργλυκαιμία Ελαττωμένη χρησιμοποίηση γλυκόζης Αυξημένη αντίσταση στην ινσουλίνη Ανεπαρκή έκκριση της ινσουλίνης Ηπατική δυσλειτουργία Υπογλυκαιμία Ηπατική ανεπάρκεια Έλλειψη γλυκογόνου στο ήπαρ Αναχαίτιση της γλυκονεογένεσης Υπολευκωματιναιμία Δράση της ιντερλευκίνης Καταβολισμός των πρωτεϊνών των σκελετικών μυών Επαναδιανομή της αλβουμίνης στον εξωαγγειακό χώρο Διάσπαση των πρωτεινών για εύρεση ενέργειας - αυτοκανιβαλισμός Υπερτριγλυκεριδαιμία Ελάττωση της δραστηριότητας της λιποπρωτεϊνικής λιπάσης των ιστών Υπονατριαιμία Αυξημένη έκκριση της αντιδιουρητικής ορμόνης

Πρωτογενής Σήψη Κώμα ή stupor που οφείλεται σε μηνιγγίτιδα, εγκεφαλίτιδα, εγκεφαλικό απόστημα, υποσκληρίδιο εμπύημα κλπ Οξεία αναπνευστική ανεπάρκεια από πνευμονία ή ARDS Υπόταση που δεν ανταποκρίνεται στα υγρά από σοβαρή λοίμωξη από οποιοδήποτε μέρος του σώματος (οξεία χολοκυστίτιδα, εκκολπωματίτιδα κλπ) Πρωτοπαθής βακτηριαιμία ή λοιμώδης ενδοκαρδίτιδα

Μη λοιμώδεις αιτίες που προσποιούνται σήψη Φάρμακα Υπερβολική δόση από συμπαθητικομιμητικά, αντιχολινεργικά, σαλικυλικά, αναστολείς της χολινεστεράσης Απόσυρση φαρμάκου όπως αλκοόλ, οπιούχα και βαρβιτουρικά Αλλεργική αντίδραση Αναφυλαξία Συστηματικές αγγειίτιδες Αγγειίτιδα από υπερευαισθησία Συστηματικός ερυθηματώδης λύκος Οζώδης πολυαρτηρίτιδα Οξεία παγκρεατίτιδα Εκτεταμένη βλάβη ιστών Ραβδομυόλυση Απόφραξη αγγείων με νέκρωση ιστών θερμοπληξία

Βασικές αρχές θεραπείας της σήψης Κατάλληλη αντιμικροβιακή αγωγή Επίτευξη αιμοδυναμικής σταθερότητας Χειρουργική επέμβαση όπου χρειάζεται

Intensive Care Med 2008; 34(1):17-60 Οι οδηγίες βοηθούν αλλά δεν υποκαθιστούν την κρίση του κλινικού και την ικανότητα του να λαμβάνει αποφάσεις Με σκοπό τη βελτίωση της διάγνωσης, διαχείριση και θεραπεία της σήψης εκδόθηκαν κατευθυντήριες οδηγίες, οι οποίες αναθεωρήθηκαν το 2008 Intensive Care Med 2008; 34(1):17-60 Με σκοπό τη βελτίωση της διάγνωσης, διαχείρισης και θεραπείας της σήψης εκδόθηκαν κατευθυντήριες οδηγίες το 2003, οι οποίες αναθεωρήθηκαν το 2008

Guidelines ΔΥΟ ΔΕΣΜΕΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΩΝ 1. Δέσμη Μέτρων Ανάνηψης (πρώτες 6 ώρες) 2. Δέσμη Μέτρων περαιτέρω αντιμετώπισης Δέσμη ονομάζεται ομάδα παρεμβάσεων, οι οποίες όταν εκτελούνται μαζί είναι περισσότερο αποτελεσματικές από όταν εκτελούνται μεμονωμένα. Δέσμη ονομάζεται ομάδα παρεμβάσεων, οι οποίες όταν εκτελούνται μαζί είναι περισσότερο αποτελεσματικές από όταν εκτελούνται μεμονωμένα.

Summary algorithm of management guidelines for ED care of patients with septic shock/severe sepsis. Nguyen et al., Ann Emerg Med. 2006;48:28-54.

EGDT: Early Goal Directed Therapy Nguyen et al., Ann Emerg Med. 2006;48:28-54.

Σήψη: Επείγουσα Κατάσταση Στο Τμήμα – Στο ΤΕΠ – Στη ΜΕΘ Προσέγγιση με προτεραιότητες, ιεραρχημένη σύμφωνα με το ΑΒCD. Μέτρηση γαλακτικού οξέoς ορού Αντιμετώπιση υπότασης ή γαλακτικής οξέωσης με bolus υγρά Λήψη καλλιεργειών (αίματος και από άλλες πιθανές εστίες) Χορήγηση αντιβιοτικών ευρέως φάσματος εντός της 1ης ώρας Αναγνώριση και έλεγχος της λοιμώδους εστίας Άμεση αντιμετώπιση Μεταφορά στη ΜΕΘ

Στόχοι αντιμετώπισης της σηπτικής καταπληξίας Αιμοδυναμικές παράμετροι Πίεση ενσφήνωσης >10 και <18mmHg Μέση αρτηριακή πίεση > 60mmHg Καρδιακός Δείκτης >2.2lt/min/m2 στη σήψη και > 4lt/min/m2 στο σηπτικό σοκ Επάρκεια απόδοσης οξυγόνου στους ιστούς Κορεσμός αρτηριακού αίματος >92% Συγκέντρωση αιμοσφαιρίνης > 10gr/dl Μεικτό φλεβικό PvO2> 30mmHg Γαλακτικό στο αίμα < 2ml/lt Επαρκής αιμάτωση οργάνων ΚΝΣ καλό επίπεδο συνείδησης Δέρμα θερμό καλά αιματούμενο Νεφρά ωριαία διούρηση > 1ml/kg

Αντιμετώπιση σοβαρής σήψης: υγρά Ποια υγρά; Κρυσταλλοειδή: N/S 0.9%, Ringer’s lactate Φτηνά και εξίσου αποτελεσματικά Κολλοειδή: διάλυμα αλβουμίνης Παραμένουν στον ενδαγγειακό χώρο μεγαλύτερο χρονικό διάστημα Πολύ πιο ακριβά Συνθετικά κολλοειδή: hydroxyethyl starch, gelatins Λιγότερο αποτελεσματικά, πιο φτηνά, επίδραση στην πήξη Υπέρτονα διαλύματα: σε επιλεγμένες περιπτώσεις: ΚΕΚ

Crystalloids vs Colloids Φυσικά ή συνθετικά κολλοειδή: 300 – 500 ml σε 30΄ Κρυσταλλοειδή: 500 – 1000 ml σε 30΄ Crystalloids φθηνά & εξίσου αποτελεσματικά >ποσότητες & >οίδημα (>όγκος κατανομής) Απαιτούμενη ποσότητα υγρών Colloids Παρακολούθηση της αιμοδυναμικής ανταπόκρισης του ασθενούς

Αγγειοδραστικά Αγγειοσυσπαστικά Ινότροπα Αδρενεργικοί υποδοχείς α: αγγειοσύσπαση β1: HR & συσταλτικότητα μυοκαρδίου β2: αγγειοδιαστολή Crit Care Clin 2009; 25:781-802

Vasoactive Agent Receptor Activity Agent a1 a2 b1 b2 Dopa Dobutamine + + ++++ ++ 0 Dopamine ++/+++ ? ++++ ++ ++++ Epinephrine ++++ ++++ ++++ +++ 0 Norepinephrine +++ +++ +/++ 0 0 Phenylephrine ++/+++ + ? 0 0 34

Αντιμετώπιση σοβαρής σήψης: Αγγειοσυσπαστικά Επί αποτυχίας της χορήγησης υγρών Ο χρόνος έναρξης χορήγησης εξαρτάται από τη βαρύτητα της νόσου Νοραδρεναλίνη ή Ντοπαμίνη (πρώτη επιλογή) Υπερέχουν της αδρεναλίνης (ταχυκαρδία, πιθανά σπλαχνική άρδευση) και της φαινυλεφρίνης (μειώνει τον όγκο παλμού) Χορήγηση μέσω ΚΦΓ Τοποθέτηση αρτηριακού καθετήρα Intensive Care Med 2008; 34(1):17-60

Χορήγηση Αντιβιοτικών Αρχική εμπειρική αγωγή: δραστική για όλα τα πιθανά βακτήρια/μύκητες να έχει καλή συγκέντρωση στη πιθανή εστία λοίμωξης Εκτίμηση του αποτελέσματος μετά 48-72h Προσδιορίζουμε στάθμη φαρμάκων (μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα, μικρότερη τοξικότητα και κόστος) Άμεση  εντός της 1ης ώρας  μετά τη λήψη καλλιεργειών Καλή γνώση των κανόνων  παρασκευής  τρόπου χορήγησης των φαρμάκων Θα λάβουμε υπ’ όψη: - το ιστορικό του ασθενούς - την υποκείμενη νόσο - το κλινικό σύνδρομο - την ευρύτητα του φάσματος του/των φαρμάκου/ων

Χορήγηση Αντιβιοτικών Συνδυασμός σε υποψία Pseudomonas, ουδετεροπενία, πολυανθεκτικά μικρόβια για τουλάχιστον 3-5 ημέρες Διάρκεια αγωγής: 7-10 ημέρες εκτός σε βραδεία ανταπόκριση περιπτώσεις εμπυήματος, μεσοθωρακίτιδας, μέχρι να ελεγχθεί πλήρως η εστία ανοσολογική ανεπάρκεια ή ουδετεροπενία πολυανθεκτικά μικρόβια Άμεση διακοπή αντιβιοτικών εφ΄όσον επιβεβαιωθεί ότι το κλινικό σύνδρομο δεν είναι λοιμώδους αιτιολογίας

Λοιμώξεις στη ΜΕΘ & Ρόλος του νοσηλευτή

Παράγοντες κινδύνου ανάπτυξης λοιμώξεων Μολυσματικός παράγοντας: συνήθως η ενδογενής χλωρίδα, η οποία μπορεί να έχει αποικισθεί με διάφορα μικροβιακά νοσοκομειακά στελέχη Ευαίσθητος φορέας / ξενιστής: ακραίες ηλικίες, εξασθενημένο ανοσοποιητικό, χρόνια πάθηση, υποσιτισμός, χειρουργική επέμβαση, ανοσοκατασταλτικά, αντιβιοτικά, stress, τραύμα κλπ Τρόπος μετάδοσης: άμεση επαφή, αερογενώς, έμμεσα με επιμόλυνση αντικειμένου, με ενδιάμεσο ξενιστή

Πνευμονία των ασθενών που αερίζονται μηχανικά (Ventilator associated pneumonia-VAP) Είναι η πνευμονία που αναπτύσσεται σε ασθενείς υπό μηχανικό αερισμό, 48 ώρες μετά τη διασωλήνωση. Πρώιμη: μεταξύ 48-72 ωρών (St aureus, H.influenza, Str. Pneumonia) Οψιμη: μετά από 72 ώρες (MRSA, Ps auroginosa, Ainetobacter spp)

Παθογένεια VAP H ανάπτυξη VAP προυποθέτει συνήθως τον αποικισμό του στοματοφάρυγγα με παθογόνους μικροοργανισμούς

Παθογένεια VAP Ο αποικισμός της τραχείας προηγείται της VAP στους περισσότερους αλλά όχι σε όλους τους ασθενείς Μια μειοψηφία ασθενών με αποικισμό της τραχείας αναπτύσσειVAP O στόμαχος είναι reservoir παθογόνων για εμφάνιση VAP αλλά αυτό δεν φαίνεται να συμβαίνει συχνά

Το biofilm του τραχειοσωλήνα

Αιτιολογία VAP AJRCCM 2002;165:867

Πρόληψη VAP Α. Μη φαρμακολογικά μέτρα Αποτελεσματικά Αφαίρεση τραχειοσωλήνα και Levine το ταχύτερο δυνατό* Χρήση formal προγράμματος ελέγχου λοιμώξεων * Πλύσιμο χεριών * Ημικαθιστή θέση των ασθενών * Αποφυγή γαστρικής υπερδιάτασης * Στοματική διασωλήνωση της τραχείας Αποφυγή επαναδιασωλήνωσης εάν είναι δυνατόν Συνεχής αναρρόφηση υπογλωττιδικών εκρίσεων Διατήρηση επαρκούς πίεσης στο cuff * * Recommended by CDC

Β. Μη φαρμακολογικά μέτρα Μη αποτελεσματικά Καθημερινή αλλαγή κυκλωμάτων αναπνευστήρα Καθημερινή αλλαγή φίλτρων εφύγρανσης Αναπνευστική φυσιοθεραπεία Καθετήρες συνεχούς βρογχοαναρρόφησης Γ. Μη φαρμακολογικά μέτρα Αμφίβολα Ποδιές και γάντια Βακτηριοστατικά φίλτρα εφύγρανσης Αλλαγές θέσεως

Α. Φαρμακολογικά μέτρα Αποτελεσματικά Αποφυγή αντιβιοτικών αν δεν χρειάζονται * Προφύλαξη stress ulcers μόνο σε υψηλού κινδύνου ασθενείς Κυκλική χορήγηση αντιβιοτικών Πλύσεις στόματος με χλωρεξιδίνη G-CSF (Granulocyte colony-stimulating factor) σε ουδετεροπενικούς Αντιβιοτικά επί πυρετού σε ουδετεροπενικούς Εμβόλια έναντι Str Pn, H.infl, influenza virus * Recommended by CDC

Β. Φαρμακολογικά μέτρα Γ.Φαρμακολογικά μέτρα Μη αποτελεσματικά Αντιβιοτικά υπό μορφή αεροσόλης Εκλεκτική αποστείρωση πεπτικού (SDD) Γ.Φαρμακολογικά μέτρα Αμφίβολα Προφυλακτική παρεντερική αντιβίωση σε κώμα Συνδυασμός αντιβιοτικών Προφυλακτική ανοσοσφαιρίνη Οξινα εντερικά διαλύματα

Νοσοκομειακή Ουρολοίμωξη

Μέτρα πρόληψης ουρολοίμωξης Εφαρμογή καθετήρα μόνο όταν είναι απολύτως απαραίτητος Εισαγωγή με άσηπτες, ατραυματικές συνθήκες Αποφυγή περιποίησης βαλάνου με διάλυμα povidone iodine Αλλαγή του καθετήρα όταν είναι αποφραγμένος Χρήση κλειστού κυκλώματος συλλογής ούρων Σάκος συλλογής ούρων σε χαμηλότερο επίπεδο από την κύστη Κένωση του ουροσυλλέκτη κάθε 8 ώρες Επαρκής διούρηση με τη λήψη επαρκών ποσοτήτων υγρών

Περιποίηση αρτηριακών και φλεβικών γραμμών

Πρόληψη λοιμώξεων ΚΦΚ Δ εν συνιστάται χημειοπροφύλαξη με αντιβιοτικά Συνιστάται ήπια αντιπηκτική θεραπεία Σαν θέση τοποθέτησης προτιμάται η υποκλείδιος Κατά την τοποθέτηση απαιτείται η εφαρμογή κανόνων μείζονος αντισηψίας Η τοποθέτηση του ΚΦΚ γίνεται πάντα από εκπαιδευμένο προσωπικό Δεν συνιστώνται αλοιφές με αντιβιοτικά στην είσοδο του καθετήρα Αnn Intern Med 2000, CID 2001

Πρόληψη λοιμώξεων ΚΦΚ Κατά το χειρισμό του σημείου σύνδεσης με τη συσκευή του ορού απαιτούνται: Αποστειρωμένα γάντια Αντισηψία Κλείσιμο πάντα με νέο βιδάκι Τοποθέτηση του σημείου σύνδεσης πάνω σε αποστειρωμένη γάζα Αnn Intern Med 2000, CID 2001

Πρόληψη λοιμώξεων ΚΦΚ Συνιστάται: Να αποφεύγονται οι αιμοληψίες από τον ΚΦΚ Έκπλυση με ηπαρινούχο διάλυμα αν δεν υπάρχει στάγδην χορήγηση υγρών Χορήγηση παρεντερικής διατροφής από ξεχωριστό αυλό Παρακολούθηση σημείου εισόδου καθημερινά Αλλαγή επικάλυψης σημείου εισόδου ανα 4-5 ημέρες Αnn Intern Med 2000, CID 2001

Πρόληψη λοιμώξεων ΚΦΚ Αλλαγή συσκευών χορήγησης κάθε 72-96 ώρες Αλλαγή συσκευών παρεντερικής διατροφής και μεταγγίσεων αμέσως μετά τη χρήση Οι συσκευές μέτρησης ΚΦΠ να αλλάζονται σε κάθε χρήση αν δεν είναι μονίμως συνδεδεμένες με το κύκλωμα Δεν συνιστάται η αλλαγή ρουτίνας των ΚΦΚ, ούτε με τη χρήση οδηγού σύρματος Αnn Intern Med 2000, CID 2001

Δεν υπάρχει επίσημη οδηγία Πότε χρησιμοποιούμε καθετήρες με επένδυση αντιμικροβιακού ή αντισηπτικού; Δεν υπάρχει επίσημη οδηγία Έχουν ίσως θέση όπου η συχνότητα των βακτηριαιμιών είναι >3.3. 1000 ημ. καθετηριασμού, ο καθετήρας θα μείνει <2- 3 εβδομάδες και έχουν αποτύχει να μειώσουν τις λοιμώξεις όλα τα άλλα μέτρα που έχουν εφαρμοσθεί J Hosp Infection 2006 Ann Intern Med 2005 Αnn Intern Med 2000, CID 2001 Arch Intern Med 2002

Άλλες πιθανές ενδείξεις χρήσης ΚΦΚ με επένδυση αντιμικροβιακού/αντισηπτικού Μηριαίος ή σφαγιτιδικός καθετήρας Εγκαυματίες Ουδετεροπενικοί ή μεταμοσχευμένοι Ασθενείς με αποικισμό από MRSA Αιμοκαθαιρόμενοι Ολική παρεντερική σίτιση Είσοδος ή αλλαγή καθετήρα σε ασθενή με ενεργό βακτηριαιμία ή σε θέση γειτνίασης με ανοικτό τραύμα Επείγουσα τοποθέτηση ΚΦΚ Αnn Intern Med 2000, CID 2001 Arch Intern Med 2002

Ενδείξεις για την Υγιεινή Χεριών Όταν τα χέρια είναι εμφανώς λερωμένα, γίνεται πλύση με καλλυντικό ή αντιμικροβιακό σαπούνι και νερό. Εάν τα χέρια δεν είναι εμφανώς λερωμένα, γίνεται τακτική αντισηψία με αλκοολούχο διάλυμα. Guideline for Hand Hygiene in Health-care Settings. MMWR 2002; vol. 51, no. RR-16.

Χρόνος Καθαρισμού Χεριών: Μιας Νοσηλεύτριας 8ωρης εργασίας Πλύση χεριών με σαπούνι και νερό: 50 λεπτά Βασισμένο σε 7 πλύσεις/ώρα Αλκοολούχο διάλυμα: 20 λεπτά Βασισμένο σε 7 χρήσεις/ώρα ~ Τα αλκοολούχα διαλύματα μειώνουν τον χρόνο για αντισηψία χεριών~ Voss A and Widmer AF, Infect Control Hosp Epidemiol 1997:18;205-208.

Αποτελεσματικότητα Προϊόντων Υγιεινής Χεριών στα βακτήρια Καλή Πιο καλή Άριστη Plain soap is good at reducing bacterial counts but antimicrobial soap is better, and alcohol-based handrubs are the best. Καλλυντικό Σαπούνι Αντιμικροβιακό Σαπούνι Αλκοολούχο Διάλυμα

Αποτελεσματικότητα Προϊόντων Υγιεινής Χεριών Καλή Φτωχή Συμβατότητα με το δέρμα ΟΧΙ ΝΑΙ Απαραίτητη υποδομή (νιπτήρες, χειροπετσέτες) Επιμόλυνση του περιβάλλοντος (νιπτήρας, λοιπό χέρι) ταχεία καταστροφή απομάκρυνση Καταστροφή μικροοργανισμών >4 περίπου 3 λογάριθμοι Μείωση της συγκέντρωσης των μικροοργανισμών Απομάκρυνση ρύπων Επάλειψη με αλκοολούχο σκεύασμα Αντισηπτικό πλύσιμο

Η υγιεινή των χεριών περιλαμβάνει και τη σωστή χρήση των γαντιών

Γάντια Φοράτε γάντια όταν υπάρχει επαφή με αίμα ή άλλα βιολογικά υγρά Φοράτε γάντια όταν υπάρχει επαφή με αίμα ή άλλα βιολογικά υγρά Αφαιρείτε τα γάντια μετά από κάθε ασθενή μη διασπείρετε το μικροβιακό φορτίο που έχει συγκεντρωθεί- μην αγγίζετε πόμολα, πόρτες, τηλέφωνα κ.ά. επιφάνειες με τα γάντια Μην πλένετε τα γάντια Τα γάντια δεν υποκαθιστουν την υγιεινή των χεριών (έχουν οπές / μεταφέρονται μικρόβια) Wearing gloves reduces the risk of healthcare workers acquiring infections from patients, prevents flora from being transmitted from healthcare workers to patients, and reduces contamination of the hands of healthcare workers by flora that can be transmitted from one patient to another. Gloves should be used when HCWs have contact with blood or other body fluids. Gloves should be removed after caring for a patient. The same pair of gloves should not be worn for the care of more than one patient. Gloves should not be washed or reused. Guideline for Hand Hygiene in Health-care Settings. MMWR 2002; vol. 51, no. RR-16.

Ευχαριστώ για την προσοχή σας