Μύκητεσ – Ταξινομηση Αντιβιοτικα - Δραση Γενική Μικροβιολογία Εργαστήριο Δρ Στυλιανός Λογοθέτης Μύκητεσ – Ταξινομηση Αντιβιοτικα - Δραση

ΜΥΚΗΤΕΣ Βρίσκονται παντού Οι μύκητες έχουν ευρεία κατανομή στη φύση (αέρας, νερό, χώμα, οργανική ύλη υπό αποσύνθεση). Οι γνωστοί μύκητες είναι περίπου 400.000. Είναι ευκαρυωτικοί οργανισμοί με υψηλή κυτταρική οργάνωση. Είναι αυστηρά αερόβιοι, αλλά μπορούν να ζήσουν και με μειωμένο O2 ή απουσία Ο2. Είναι οργανισμοί χημειοτροφικοί και μη-φωτοσυνθετικοί. Η λέξη "μύκης" στα αρχαία ελληνικά σήμαινε κομβίο. Μυκητίαση είναι η νόσος που προκαλείται από μύκητες, ενώ μυκητολογία είναι η επιστήμη που μελετά τους μύκητες. Βρίσκονται παντού Αρκετά ανθεκτικοί σε συνθήκες που είναι απαγορευτικές για βακτήρια Μερικοί αντέχουν την παστερίωση Αναπαράγονται με σπόρια Είναι φωτοσυνθετικοί οργανισμοί και μερικοί απο αυτούς αναπτύσονται με διακλαδιζόμενα ινίδια που λέγονται υφές και που στο σύνολό τους απαρτίζουν τα μυκήλια

ΤΑΞΙΝΟΜΗΣΗ ΤΩΝ ΜΥΚΗΤΩΝ ΦΥΚΟΜΥΚΗΤΕΣ : Το Μυκήλιο δεν χωρίζεται απο εγκάρσια τοιχώματα και η παραγωγή σπορίων γίνεται σε μεγάλους αριθμούς τα σποράγγεια Ο εγγενής πολλαπλασιασμός τους γίνεται με σύντηξη δύο κυττάρων και το αποτέλεσμα της σύντηξης είναι το ζυγοσπόριο ένα κύτταρο με παχύ σκούρο χρώμα Περιλαμβάνουν χερσαία και υδρόβια είδη. Η διαφορά τους είναι ότι τα χερσαία στερούνται μαστιγίου Χαρακτηριστικό γένος είναι το Rhizopus του οποίου το μυκήλιο διακλαδίζεται με τέτοιο τρόπο ώστε σχηματίζονται ριζοειδή. Οι επιφανειακές μορφές είναι εκείνες πουυ φέρουν τα σποράγγεια ( περιέχουν τα σπόρια , Αγενής πολλαπλασιασμός)

ΒΑΣΙΔΙΟΜΥΚΗΤΕΣ Μαζί με τους Ασκομύκητες θεωρούνται ανώτεροι μύκητες σε αντίθεση με του Φυκομύκητες που θεωρούνται κατώτεροι Παράγουν σπόρια σε ειδικούς σχηματισμούς που καλούνται Βασίδια Ανήκουν τα μανιτάρια Γένη γνωστά είναι τα Agaricus, A. bisporus, Pleurotus Τα σπόρια όταν βρουν κατάλληλο έδαφος βλαστάνουν και σχηματίζουν ένα απλοειδές μυκήλιο το οποίο eξαπλώνεται μέσα στο έδαφος. Δύο τέτοια απλοειδή μυκήλια μετά από σύντηξη δίνουν γένεση σε ένα δικαρυωτικό (διπύρηνο) μυκήλιο στο οποίο οι δύο πυρήνες συνυπάρχουν χωρίς να συντήκονται. Το μυκήλιο «εκκρίνει» ένζυμα τα οποία διασπούν οργανικές ενώσεις από το περιβάλλον σε πιο απλές ενώσεις που απορροφούνται από τον ίδιο μύκητα. Μετά από μια περίοδο αύξησης οι πολλαπλασιαστικές μορφές των μανιταριών που προκύπτουν από τα διπύρηνα μυκήλια βγαίνουν αττό το έδαφος. H σύντηξη των πυρήνων μέσα στα αναπαραγωγικά κύτταρα ακολουθείται από μείωση κατά την οποία σχηματίζονται απλοειδή σπόρια. O μεγάλος αριθμός των απλοειδών σπορίων που παράγονται εξαπλώνονται με διάφορους τρόπους αλλά κυρίως με τη βοήθεια του αέρα και δίνουν γένεση σε νέους οργανισμούς.

ΑΣΚΟΜΥΚΗΤΕΣ Οι Ασκομύκητες αποτελούν μια μεγάλη τάξη μυκήτων με γνωστούς μύκητες όπως ο Penicillium. Τα σπόρια των Ασκομυκήτων περικλείονται από ένα σχηματισμό που ονομάζεται ασκός. H ανάπτυξη των Ασκομυκήτων γίνεται ως εξής: Στο βλαστικό στάδιο του μύκητα που αποτελείται από το μυκήλιο αναπτύσσονται ειδικές υφές τα κονιδιοφόρα που φέρουν απλοειδή σπόρια τα κονίδια. Τα κονίδια στο μύκητα Neurospora έχουν ένα χαρακτηριστικό ροζ έως πορτοκαλί χρώμα. Όταν ωριμάσουν τα κονίδια απελευθερώνονται με ευκολία και ακολουθούν τα ρεύματα του αέρα. Όταν έλθουν σε επαφή με ένα κατάλληλο υπόστρωμα. τότε εκβλαστάνουν και δίνουν γένεση σε βλαστικό μυκήλιο. Στο Neurospora ο οποίος είναι ένας ετεροθαλής ασκομύκητας, υπάρχει και εγγενής αναπαραγωγή. Τα απλοειδή μυκήλια σχηματίζουν βλαστικές μορφές. που ονομάζονται πρωτοπεριθέσια. Αυτά αποτελούνται από μια ελικοειδή υφή που βρίσκεται μέσα σε ένα περίβλημα που σχηματίζεται από μάζα κανονικών υφών.

Καταταξη μορφολογικη Οι μύκητες κατατάσσονται μορφολογικά σε : Ζυμομύκητες ή ζύμες Νηματοειδείς ή μυκηλιακούς Δίμορφους   

Οι ζυμομύκητες είναι μονοκυττάριοι οργανισμοί Οι ζυμομύκητες είναι μονοκυττάριοι οργανισμοί. Μακροσκοπικά σχηματίζουν λείες αποικίες, που μοιάζουν με των βακτηρίων. Μικροσκοπικά παρατηρούνται οβάλ ή σφαιρικά βλαστοκύτταρα, διαμέτρου 3-15 µm, που πολλαπλασιάζονται με εκβλάστηση και παράγουν ψευδοϋφές.       Οι νηματοειδείς ή μυκηλιακοί είναι πολυκυττάριοι οργανισμοί. Μακροσκοπικά, έχουν επιφάνεια βαμβακοειδή, κοκκιώδη ή βελουδοειδή. Παράγουν χρωστική. Μικροσκοπικά, παρατηρούνται υφές διαμέτρου 2-10 µm. Παράγουν σπόρια, που ονομάζονται κονίδια. Οι δίμορφοι μύκητες, υπό διαφορετικές συνθήκες (θερμοκρασία 37°C ή 25°C, CO2, βιταμίνες, αμινοξέα), αναπτύσσονται σε μορφή ζυμομύκητα (37° C ) ή νηματοειδούς μύκητα (25°C). Οι νηματοειδείς μύκητες σχηματίζουν υφές :

Το μυκήλιο μπορεί να είναι : α. Βλαστικό Το μυκήλιο μπορεί να είναι : α. Βλαστικό β. Αέριο γ. κυστίδια ασπεργίλλου Οι υφές μπορεί να είναι : α. με διαφραγμάτια (αληθείς υφές) β. χωρίς διαφραγμάτια (κοινοκυττάριες Ανάλογα με τη μορφολογία διακρίνονται σε γ. κτενοειδείς, σπειροειδείς δ. ρακετοειδείς

Αντιβιοτικα αντιμικροβιακα Τα βακτηριακά φάρμακα χωρίζονται σε κατηγορίες ανάλογα με το πού επιδρούν .Επιπλέον γίνεται κατάταξή τους σε βιοχημικά συγγενικές ομάδες. Ως προς τον κυτταρικό τους στόχο, διακρίνονται αυτά που αναστέλλουν τη σύνθεση του κυτταρικού τοιχώματος αυτά που αποδομούν την κυπαρική μεμβράνη όσα αναστέλλουν την πρωτεϊνοσυνθεση όσα παρεμβαίνουν ,στις λειτουργίες των πυρηνικών οξέων Τα τελευταία διαιρούνται σε αυτά που παρεμβαίνουν: στη διαμόρφωση αυτών στην κατάσταση της διπλής Ελικας στη σύνθεση απαραίτητων μονομερών στη σύνθεση του πολυμερούς πυρηνικού οξέως

Κατηγορίες αντιβιοτικών Β-λακταμικά αντιβιοτικά Ονομάζονται έτσι από το φερώνυμο δακτύλιο, και περιλαμβάνουν πολλούς τύπους αντιβιοτικών: τις πενικιλλίνες, τις κεφαλοσπορίνες, τις μονοβακτάμες και τις καρβαπενέμες.Ολα τα β-λακταμικά παρεμποδίζουν τη σωστή διαπλοκή και σύνθεση της πεπτιδογλυκάνης, με αποτέλεσμα ασταθές κυτταρικό τοίχωμα. Γλυκοπεπτίδια Αναστέλλουν τη σύνθεση του κυτταρικού τοιχώματος. Φωσφομυκίνη Αναστέλλει τη σύνθεση του κυτταρικού τοιχώματος. Πολυμυξίνεs Είναι επιφανειοτασικά, και δρουν ως απορρυπαντικά, αποδομώντας την κυτταρική μεμβράνη, πιθανώς δεν ασκούν δράση και επί του βακτηριακού γενετικού υλικού. Λινκοσαμίδεs Αναστολείς πρωτεϊνοσύνθεσης, δεσμεύονται στη μεγάλη (50S) ριβοσωμική υπομονάδα, και εμποδίζουν την επιμήκυνση της πολυπεπτιδικής αλυσίδας, αλλά και την πρόσδεση του mRNA στο ριβόσωμα. Μακρολίδεs Αναστολείς πρωτεϊνοσύνθεσης, δεσμεύονται στη μεγάλη (50S) ριβοσωμική υπομονάδα, και εμποδίζουν την επιμήκυνση της πολυπεπτιδικής αλυσίδας και την πρόσδεση του mRNA στο ριβόσωμα. Χλωραμφαινικόλη Αναστολέας πρωτεϊνοσύνθεσης. δεσμεύεται στη μεγάλη (50S) ριβοσω υπομονάδα, και εμποδίζει την επιμίκηνση της πολυπεπτιδικής αλυσίδας. και την πρόσδεση του mRNA στο σώμα. Τετρακυκλίνεs Αναστολείς πρωτεϊνοσύνθεσης, δεσμέυονται στη μικρή (30S) ριβοσωμική υπομονάδα, και εμποδίζουν τη σύνδεση του που φέρει αμινοξέα (αμινο-ακυλο στο ριβόσωμα, αλλά και τη φωσφοριλίωση

Αμινογλυκοσίδεs Αναστολείς πρωτείνοσύνθεσης, δεσμέυονται στη μικρή (3OS) ριβοσωμική υπομονάδα, και προκαλούν λανθασμένη ανάγνωση του γενετικού κώδικα, εμποδίζουν τη σύνδεση του t-RNA, που φέρει αμινοξέα (αμινο-ακυλο t-RNA) στο ριβόσωμα, και πιθανώς δεσμεύονται και στη μεγαλη (5OS) ριβοσωμική υπομονάδα. Φουσιδικό Οξύ Αναστολέας πρωτέίνοσύνθεσης. Σουλφοναμίδεs Ανταγωνιστές του παρα-αμινοβενζοϊκού οξέος, με αποτέλεσμα την αναστολή σύνθεσης πουρινών (ουρακίλη, θυμίνη, κυτοσίνη). Τριμοεθοπρίμη Αναστολέας της αναγωγάσης του διυδροφυλικού οξέος, με αποτέλεσμα την αναστολή σύνθεσης πουρινών (ουρακίλη, θυμίνη, κυτοσίνη). Συνδυάζεται με σουλφοναμίδες σε αποτελεσματικά σχήματα. Συπροφλοξασινη – cyproxin Kefalosporines makrolydes

Γενική δράση αντιβιοτικών

Ριβοσωμική δράση Αντιβιοτικών

Κύτταρο και αντιβιωτικά