Ο ΜΕΣΑΙΩΝΙΚΟΣ ΔΥΤΙΚΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ Τα μοναστήρια ως πνευματικά κέντρα Από το 650 περίπου μέχρι τα μέσα του 9ου αι. χώροι καλλιέργειας γραμμάτων και τεχνών τα μοναστήρια και οι αυλές των βασιλιάδων Οι μονές διέθεταν βιβλιοθήκη όπου αντιγράφονταν θρησκευτικά, επιστημονικά και ποιητικά έργα Παρεχόταν λόγια ή θρησκευτική παιδεία Κυριότεροι εκπρόσωποι της πνευματικής ζωής: Γρηγόριος επίσκοπος της Τουρ (ιστορικός), Ισίδωρος επίσκοπος Σεβίλλης, πρόδρομος της Καρολίδειας Αναγέννησης

ΦΛΩΡΕΝΤΙΑ, ΑΡΧΕΣ 8ΟΥ ΑΙΩΝΑ

Καρολίδεια Αναγέννηση Κέντρο η αυλή του Καρόλου (800-840), στο Ακυίσγρανο (Άαχεν) Ίδρυση Ακαδημίας, στην οποία συγκεντρώνονταν λόγιοι και αντιγράφονταν βιβλία Καθιέρωση ενός νέου είδους γραφής, της καρολίδειας μικρογράμματης γραφής Λατινικά κείμενα υπήρξαν πρότυπα για την ποίηση, η ρωμαϊκή τέχνη επηρέασε τους καλλιτέχνες Διδάσκονταν αρχαίες γλώσσες, ρητορική, γεωμετρία, μουσική, γεωγραφία Ιδρύθηκαν σχολεία

Λογοτεχνία Πρώτοι αιώνες: όλα τα κείμενα στα λατινικά 7ος αι.: αγγλοσαξονικό έπος Μπέογουλφ Μέσα 9ου αι.: στα γαλλικά Βίοι Αγίων 12ος αι.: στα γαλλικά Άσμα του Ρολάνδου, έπος των Νιμπελούγκεν 13ος και 14ος αι.: ερωτικά ιπποτικά έμμετρα μυθιστορήματα Ιταλία, Φλωρεντία: Δάντης Θεία Κωμωδία, Πετράρχης Λυρικά, Βοκκάκιος Δεκαήμερο

Επιστήμη και Τεχνολογία Τέλος 12ου αι.: Μπολόνια, Οξφόρδη, Παρίσι: ίδρυση των πρώτων πανεπιστημίων με την υποστήριξη της εκκλησίας Οι αντιπαραθέσεις στα θεολογικά ζητήματα και τα επιστημονικά θέματα οδήγησε σε έρευνα του φυσικού κόσμου και στην αναγέννηση των γραμμάτων και των τεχνών 13ος αι.: Θωμάς Ακινάτης, θεολόγος, προσαρμογή Αριστοτέλη στη χριστιανική πίστη – Ρότζερ Μπέικον, προαναγγέλλει την πειραματική μέθοδο στην επιστήμη

Ελάχιστες τεχνολογικές πρόοδοι, οι περισσότερες κατά τους τελευταίους αιώνες (γεωργική παραγωγή, μέθοδοι εκμετάλλευσης αέρα ή νερού) 12ος αι.: Τεχνικές υαλογραφίας (βιτρώ) και ελαιογραφίας στις εκκλησίες 14ος αι.: εφεύρεση πυροβόλου όπλου

Τέχνη Τα γερμανικά φύλα είχαν την καλλιτεχνική τους παράδοση που τη διασταύρωσαν με την ελληνορωμαϊκή και βυζαντινή τέχνη και αργότερα με την αραβική Από τα μέσα του 11ου αι. η δυτικοευρωπαϊκή τέχνη αποκτά την ταυτότητά της Παράγοντες που συντέλεσαν στην εξέλιξη της θρησκευτικής τέχνης η παπική δύναμη και ο ενθουσιασμός των πιστών

Αρχιτεκτονική Επίδραση της βυζαντινής αρχιτεκτονικής: παρεκκλήσι των ανακτόρων στο Άαχεν σύμφωνα με τον Άγιο Βιτάλιο και τον ναό των Αγίων Σέργιου και Βάκχου Ρομανικός ρυθμός: αφετηρία η ρωμαϊκή βασιλική, στερεή και συμπαγής δομή, αψίδες, ημικυκλικά τόξα, λίθινοι θόλοι και πύργοι των κωδωνοστασίων, γλυπτά στο εξωτερικό και τοιχογραφίες στο εσωτερικό (μητρόπολη της Πίζας)

Ρωμη, αλσατια, ζαμιε

Αγιος ΣΕΡΝΕΝ, ΤΟΥΛουΖΗ, ΓΑΛΛΙΑ

Αγιος ΣΕΡΝΕΝ, ΤΟΥΛΟυΖΗ, ΓΑΛΛΙΑ

Αγιος ΣΕΡΝΕΝ, ΤΟΥΛΟυΖΗ, ΓΑΛΛΙΑ

ΚΑΘΕΔΡΙΚΟΣ ΝΑΟΣ Της ΒΕΡΟΝΑ

Γοτθικός ρυθμός Μεγάλο ύψος, τεθλασμένα και οξυκόρυφα τόξα, εξωτερικές τοξωτές αντηρίδες, μεγάλα παράθυρα με υαλογραφήματα (Παναγία Παρισίων, καθεδρικοί της Σαρτρ, Ρενς, Κολωνίας)

ΚΑΘΕΔΡΙΚΟΣ ΝΑΟΣ ΤΗΣ ΡΟΥΕΝ

Παρισι, κολονια

ΚΑΘΕΔΡΙΚΟΣ ΝΑΟΣ ΣΑΡΤΡ

Καθεδρικοσ ναοσ του νταραμ, σκωτια

ΚΑΝΤΕΡΜΠΟΥΡΥ

εδιμβουργο

Εδιμβουργο

Γλυπτική Έλλειψη ενδιαφέροντος για μνημειακή γλυπτική, όπως και στο Βυζάντιο Μετά τον 13ο αι. η γοτθική γλυπτική επηρεάζεται από την ελληνιστική τέχνη

ΠΑΝΑΓΙΑ ΤΩΝ ΠΑΡΙΣΙΩΝ

Βαμβεργη

ΛΕΙΨΑΝΟΘΗΚΗ

Ζωγραφική Επίδραση της βυζαντινής ζωγραφικής (μικρογραφίες σε εκκλησιαστικά χειρόγραφα) Τον 13ο εκκοσμίκευση των θρησκευτικών θεμάτων, αντανάκλαση της φεουδαρχικής κοινωνικής δομής και της αναπτυσσόμενης αστικής τάξης

ΜΟΝΑΧΟ, ΑΡΧΕΣ 11ΟΥ ΑΙΩΝΑ

ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ ΚΟΝΣΟΛΟΣ, Β΄ΜΙΣΟ 13ΟΥ ΑΙ.

Προσπάθεια φυσικής απόδοσης των μορφών – δανεισμός στοιχείων από την κλασική αρχαιότητα Μείωση της ακαμψίας των μορφών – έμφαση στην απόδοση συναισθημάτων Διεθνής γοτθικός ρυθμός, 14ος αι. Τζιόττο ντι Μποντόνε, απομακρύνεται από τη βυζαντινή παράδοση και τη γοτθική ζωγραφική – έργα με πρωτοτυπία και αυθορμητισμό

GIOTTO DI BONDONE

GIOTTO DI BONDONE

ΖΑΝ ΠΥΣΕΛ, ΤΕΛΟς 14ΟΥ ΑΙΩΝΑ

ΒΥΖΑΝΤΙΝΗ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΣΤΟΥΣ ΒΑΛΚΑΝΙΚΟΥΣ ΛΑΟΥΣ ΚΑΙ ΤΗ ΡΩΣΙΑ Τους 9ο και 10ο αι. οι Σέρβοι και οι Ρώσοι γνώρισαν τον βυζαντινό πολιτισμό Μεταφράσεις στη σλαβική και τη βουλγαρική γλώσσα βυζαντινών κειμένων Χρονικά, ρωσικά ιστορικά κείμενα Στην τέχνη: οι Σέρβοι δέχονται και δυτικές επιδράσεις, ενώ οι Ρώσοι ανατολικές Στην Αχρίδα τον 11ο αι. χτίστηκαν ναοί Αγία Σοφία του Κιέβου, ψηφιδωτά και τοιχογραφίες από βυζαντινούς καλλιτέχνες 14ος αι.: Θεοφάνης ο Έλληνας με μαθητή τον Αντρέι Ρουμπλιώφ

ΑΡΑΒΙΚΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ α. Η πόλη κέντρο του αραβικού πολιτισμού Το Μεγάλο Τζαμί είναι το κυριότερο μνημείο της πόλης, κέντρο διδασκαλίας του ισλαμικού νόμου και της αραβικής λογοτεχνίας Μετά τον 9ο αι. ιδρύθηκαν κρατικά κέντρα έρευνας, ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα και νοσοκομεία Στις αγορές πουλούσαν πολυτελή προϊόντα τέχνης με υλικά από μακρινές χώρες Λαμπρά έργα μικροτεχνίας

Κεραμικο κύπελλο, 10ος αι.

ΧΡΥΣΗ ΥΔΡΙΑ, 10Ος ΑΙ.

β. Οι επιστημονικές επιδόσεις των Αράβων ΑΙΓΥΠΤΟΣ (Κάιρο) χαλιφάτο των Φατιμιδών, ΙΣΠΑΝΙΑ (Κόρδοβα) χαλιφάτο των Ομεϊαδών, ΠΕΡΣΙΑ – ΜΕΣΟΠΟΤΑΜΙΑ (Βαγδάτη) χαλιφάτο των Αββασιδών Η Βαγδάτη τον 9ο αι. έγινε κέντρο μελέτης και μετάφρασης αρχαίων Ελλήνων συγγραφέων (χαλίφης Αλ Μαμούν) Σημαντικότεροι Άραβες φιλόσοφοι: Γιακούρ Αλκένδι, Αβικέννας, Αβερρόης, επηρεάστηκαν από τον Αριστοτέλη

Ίδρυση του Οίκου της Σοφίας, επιστημονικού κέντρου 12ος αι.: περίοδος διωγμού της ελεύθερης σκέψης, ρίχτηκαν στην πυρά τα έργα του Αβικέννα και του Αβερρόη Σημαντικές επιδόσεις στην ιατρική 13ος αι.: Ιμπν Χαλντούν, μεγάλος ιστορικός και θεωρητικός στην οικονομία

Μικρογραφια απο αντιγραφο ποιηματος, 13ος αι.

γ. Η αραβική τέχνη Η θρησκευτική αραβική τέχνη είναι ανεικονική Αραβουργήματα : λεπτές δαντελωτές διακοσμητικές συνθέσεις, ζώνες με αραβικά γράμματα, συνήθως αποσπάσματα από το Κοράνι

Ξυλινη οροφη παλερμο, 1140

Τοιχογραφια 836-839

Αρχιτεκτονική Υπάρχει ομοιομορφία, οι παραλλαγές οφείλονται στις προτιμήσεις των χαλιφών Τα πιο ενδιαφέροντα κτίσματα είναι τα τζαμιά και τα ανάκτορα Τζαμιά: κεντρικό κτίσμα με μορφή κύβου και τρούλο στο κέντρο (Ιεροσόλυμα 7ος αι., Κόρδοβα 8ος αι., Κάιρο 9ος αι.) Ανάκτορα: συγκροτήματα με εσωτερικές αυλές με κήπους και κρήνες (Αλάμπρα, Γρανάδα – Ισπανία, 13ος αι.) Δομικό στοιχείο: τεθλασμένα και οξυκόρυφα τόξα

ιεροσολυμα

Κατοψη του τρουλου

κορδοβα

Φρουριο Χαλεπιου, 1210

Χαλεπιο, Συρια

αλαμπρα

αλαμπρα

αλαμπρα

αλαμπρα