Η γυναίκα στην Αρχαία Αθήνα
Κοινωνική θέση Είχε κατηγοριοποιηθεί ως «δεύτερο φύλο» Έμενε μόνο μέσα στο σπίτι Τεκνοποίηση Καμία πρόοδος σε σχέση με την ομηρική εποχή Η έξοδος μιας γυναίκας αντιμετωπιζόταν με καχυποψία και απέχθεια Είχε πάντοτε συνοδεία(υπηρέτριας, ευνούχου, συγγενή) Είχε τη δυνατότητα να παρακολουθήσει θέατρο στις εξόδους της (τραγωδίες)
Έπρεπε να μένει μακριά από παράθυρα, για να μην τη δει κανείς περαστικός Είχαν θεσπιστεί νόμοι (συνδυασμός αστυνομικών και δικαστικών) για τις παραβάτριες (γυναικονόμοι) Καμία νομική υπόσταση Σχεδόν θέση δούλης με παραπλήσια δικαιώματα Δεν υπήρχαν διαφορετικές λέξεις για να χαρακτηριστεί μια γυναίκα ανδρική περιφρόνηση Η γυναίκα είχε πάντα κάποιον «κύριον», ανεξαρτήτως ηλικίας, οικογενειακής κατάστασης κλπ Υπήρχαν θρησκευτικές γιορτές που ήταν μόνο για γυναίκες
Καθημερινή ζωή Περιορισμένη στο σπίτι (κυρίως στο γυναικωνίτη) Υποχρέωση της ήταν οι οικιακές εργασίες (μαγείρεμα, καθαριότητα και φροντίδα σπιτιού, ύφανση) Φροντίδα και των οικιακών δούλων Τεκνοποίηση και ανατροφή παιδιών Οι φτωχότερες γυναίκες είχαν περισσότερη ελευθερία κινήσεων
Ένδυση Οι κοντές έβαζαν σόλες από φελλό κάτω από τα παπούτσια για να ψηλώσουν Οι αδύνατες έβαζαν κάτω από τα φορέματα υλικά για να φαίνεται ότι έχουν καμπύλες Για ωραιότερο πρόσωπο χρησιμοποιούσαν και περούκες. Οι περισσότερες ήταν μελαχρινές Άλλες τα έβαφαν ξανθά κατασκευάζοντας μόνες τους τα υλικά (βαφές) Ασχολούνταν με τα μαλλιά τους και επιχειρούσαν διάφορες κομμώσεις
Φορούσαν χιτώνες και ιμάτια μέχρι τα πόδια κάτω, οι οποίοι συνήθως ήταν κοντομάνικοι Φορούσαν έντονα χρώματα (βυσσινί, ουρανί, εμπριμέ) Ύστερα έφτιαχναν κεντητά φορέματα με ζωγραφισμένα λουλούδια Χρησιμοποιούσαν καλλυντικά (έβαφαν πρόσωπο, χείλη, μάτια, βλέφαρα) Χρησιμοποιούσαν κρέμες (ρυτίδες, πανάδες, ιδρώτα, στήθος, λαιμό) Για τα καλλυντικά και τις κρέμες χρησιμοποιούσαν ειδικά βουρτσάκια Φoρούσαν κοσμήματα (σκουλαρίκια, περιδέραια, βραχιόλια)
Έρωτας και γάμος Ευκαιρίες γνωριμιών γίνονταν μόνο στις εξόδους σε μέρες γιορτής (πανηγύρια) Οι νέες αντάλλαζαν ντροπαλές και διακριτικές ματιές με τους νέους Ο νέος είχε την δυνατότητα να εκδηλώσει το αίσθημα του γράφοντας στην πόρτα της κοπέλας το όνομα της με το «καλή» μπροστά Οι περισσότεροι γάμοι γίνονταν με συνοικέσιο, όπου γινόταν η χρήση μεσολαβητή (προξενήτρα) Οι οικογένειες δεν γνωρίζονταν μεταξύ τους
Αν συμφωνούσαν, πραγματοποιούνταν μια συνάντηση μεταξύ πεθερού και νέου για να κανονίσουν τα οικονομικά (προίκα) Η γυναίκα μπορούσε να πάρει από το πατρικό της μόνο 3 φορέματα και μερικά οικιακά σκεύη Γάμοι γίνονταν ακόμα και μέσω διαθήκης, καθώς ο πατέρας ήθελε να να παντρέψει την κόρη του ακόμα και μετά το θάνατο του, και αυτό οι κληρονόμοι είχαν υποχρέωση να σεβαστούν Υπάρχουν περιπτώσεις όπου ο σύζυγος πριν πεθάνει είχε ορίσει αυτόν που θα παντρευτεί τη χήρα του Θεωρούσαν τις ανύπαντρες γεροντοκόρες, συνεπώς κατάρα
Μύρτις, ένα κοριτσάκι 11 ετών που έζησε στην αρχαία Αθήνα «αφηγείται» την ιστορία του
Πέθανε πριν από 2.500 χρόνια στην Αθήνα Πέθανε από τυφοειδή πυρετό Βρέθηκε το 1994-1995 στο λεγόμενο Τάφο του Λοιμού κατά τις ανασκαφές στον Κεραμικό Το κρανίο της βρισκόταν σε αρκετά καλή κατάσταση Έτσι επιστήμονες κατάφεραν μέσω εξέτασης να αναπλάσουν το πρόσωπο της
Πιθανά εξωτερικά χαρακτηριστικά: Μεγάλο μέτωπο Καστανά μάτια Καστανά μαλλιά Είχαν διατηρηθεί η άνω και η κάτω γνάθος και όλα τα δόντια του παιδιού, τα μόνιμα και μερικά από τα νεογιλά