ΘΕ 5: Διάσπαση και αντιπαλότητα στις θρησκείες Φώτης Έξαρχος Β’1
Μεταρρύθμιση ονομάζεται η οργανωμένη κίνηση, στις αρχές του 16 ου αι, για την εξυγίανση και την αναμόρφωση του εκκλησιαστικού βίου και των θεσμών της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας. Παράγοντες που ευνόησαν την εκδήλωση των αντιδράσεων ήταν: η διάδοση των ιδεών της Αναγέννησης, η εφεύρεση της τυπογραφίας, και οι κοινωνικοπολιτικές συνθήκες της εποχής. Αιτίες της μεταρρύθμισης: Το χάσμα ανάμεσα στο λόγο του Ευαγγελίου και στην τακτική της ηγεσίας της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας. Η κοσμική εξουσία που ασκούσαν ο ανώτερος κλήρος και οι πολυτελής ζωή των εκκλησιαστικών ηγετών. Οι βαριές οικονομικές εισφορές που επέβαλαν οι Πάπες. Η πατροπαράδοτη αντίθεση μεταξύ πολιτικής εξουσίας και κλήρου που υπήρχε στις γερμανικές χώρες. Η δυσαρέσκεια του πληθυσμού.
Η αφορμή: Αφορμή ήταν τα συγχωροχάρτια και ο τρόπος με τον οποίον τα διέθετε ο Πάπας, ώστε να μαζέψει χρήματα. Πρωτεργάτης της Μεταρρύθμισης υπήρξε ο Μαρτίνος Λούθηρος, μοναχός, καθηγητής Θεολογίας, που καταγόταν από πλούσια αστική οικογένεια, ο οποίος εξοργίστηκε με τα συγχωροχάρτια και το 1517 θυροκόλλησε στο ναό της Βιττεμβέργης τις αντιπαπικές « θέσεις» του, όπου υποστήριξε ότι: Ο Πάπας δεν έχει το δικαίωμα να παρέχει συγχωροχάρτια. Η θεία χάρη δεν εξαγοράζεται. Η σωτηρία της ψυχής αποκτάται με πίστη και μετάνοια. Πίστευε ότι η μόνη αυθεντία είναι η Αγία γραφή και όχι ο Πάπας. Υποστήριζε ότι η λατρεία πρέπει να γίνεται στη γλώσσα που μιλιέται σε κάθε τόπο και όχι στα λατινικά.
Το κήρυγμα του Λούθηρου δεν προκάλεσε μόνο αναστάτωση στην Εκκλησία, είχε επίσης κοινωνικές και πολιτικές συνέπειες. Οι μικροί γαιοκτήμονες, καταπιεσμένοι από τους φεουδάρχες, εξεγέρθηκαν. Ο «πόλεμος των χωρικών», όπως ονομάστηκε, πήρε διαστάσεις πραγματικής επανάστασης. Ο εμφύλιος πόλεμος απείλησε τη Γερμανία και τέλος το 1555 υπογράφηκε η Ειρήνη της Αυγούστας. Σύμφωνα με την ειρήνη: Ο λουθηρανισμός αναγνωρίστηκε ως νόμιμο δόγμα στη Γερμανία. Κάθε ηγεμόνας μπορούσε να ακολουθεί και να επιβάλει στην περιοχή του όποιο δόγμα προτιμούσε. Εκκλησιαστικά κτήματα που είχαν δημευθεί από τους λουθηρανούς ηγεμόνες θα παραμένουν σε αυτούς.
Μέσα στον 16 ο αιώνα η μεταρρύθμιση είχε απλωθεί στο μεγαλύτερο μέρος της Κεντρικής και Βόρειας Ευρώπης. Επικράτησε και σε άλλες χώρες όπως την Ελβετία, την Αγγλία, τη Σκωτία, την Ολλανδία, τη Σουηδία και αλλού.
Η εξυγίανση και η αναμόρφωση της καθολικής Εκκλησίας ήταν αναγκαία, διότι είχε περιοριστεί η επιρροή της, τόσο στον πνευματικό, όσο και στον πολιτικό βίο της Ευρώπης. Τα βίαια μέτρα δεν οδήγησαν πουθενά, έπρεπε λοιπόν να αντιμετωπιστεί η κατάσταση με άλλου είδους μέτρα. Έτσι η καθολική Εκκλησία οδηγήθηκε στην αντιμεταρρύθμιση. Αντιμεταρρύθμιση ονομάζουμε το σύνολο των μέτρων που πήρε η καθολική Εκκλησία για να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά τη Μεταρρύθμιση αλλά και να αναμορφωθεί η ίδια και να ενισχυθεί το κύρος της.
Τα μέτρα της Αντιμεταρρύθμισης: Αναδιοργάνωση μοναχικών ταγμάτων και η ίδρυση νέων με σκοπό: την ιεραποστολή, τη φιλανθρωπία, την εκπαιδευτική δραστηριότητα με την ίδρυση σχολείων, την τόνωση της καθολικής πίστης και την εξουδετέρωση στηριγμάτων της Μεταρρύθμισης. Αναδιοργάνωση της ιερής εξέτασης. Έκδοση καταλόγου απαγορευμένων βιβλίων. Σύγκλιση της Συνόδου του Τρέντο ( ), όπου καταδικάστηκε ο προτεσταντισμός.
Τα αποτελέσματα της μεταρρύθμισης. Διασπάστηκε η Δυτική Εκκλησία. Η ρυθμιστική επέμβαση του Πάπα σε ζητήματα της καθολικής Ευρώπης περιορίσθηκε. Προωθήθηκε από τη μεταρρύθμιση η ανάπτυξη του ερευνητικού πνεύματος. Αναζωογονήθηκε το θρησκευτικό συναίσθημα τόσο των καθολικών όσο και των προτεσταντών. Ευνοήθηκε η δημιουργία εθνικών κρατών. Διαδόθηκε η παιδεία. Δημιουργήθηκαν νέα ρεύματα στις τέχνες, στην επιστήμη και στη λογοτεχνία.
laris.lar.sch.gr/istoria/ist_metar.htm laris.lar.sch.gr/istoria/ist_metar.htm