1. Σκοπός του ΜΘ στη Δημόσια Εκπαίδευση είναι οι μαθητές/τριες να γνωρίσουν: α) την αντίληψη της Ορθόδοξης Εκκλησίας για τη σχέση του ανθρώπου με τον Θεό και, κατ ᾽ επέκταση, με τον εαυτό του, το συνάνθρωπό του και τη φύση. β) την αντίληψη των μεγάλων θρησκευμάτων για τη σχέση του ανθρώπου με τον Θεό και, κατ ᾽ επέκταση, με τον εαυτό του, το συνάνθρωπό του και τη φύση. γ) το θρησκευτικό φαινόμενο και τις παραλλαγές του στην ιστορία.

1.1. Γνωριμία με την Ορθόδοξη Εκκλησία. Aρμονική ενότητα του ανθρώπου με τον Θεό. O Θεός είναι αγάπη, γι ᾽ αυτό και είναι κοινωνία τριών προσώπων. Aυτό σημαίνει ότι αγάπη σημαίνει: α) υπέρβαση της μονάδας, δηλαδή του ατομικισμού, της εγωπάθειας. β) υπέρβαση της δυάδας, δηλαδή της αποκλειστικότητας, της αντίθεσης. γ) τριαδικότητα (εγώ – εσύ - ο άλλος = εμείς), δηλαδή ενότητα με όλους.

1.1.1 Aρμονική ενότητα του ανθρώπου με τον εαυτό του: ψυχή + σώμα. Ψυχή = + βουλητικό + λογιστικό + συναισθηματικό. Συν-τονισμός όλων των μερών. Συνέπειες μη συντονισμού: μόνο ψυχή > ιδεαλισμός· μόνο σώμα > υλισμός. Mόνο λογική > διανοητικισμός· μόνο συναίσθημα > συναισθηματισμός· μόνο βούληση > βουλησιαρχία.

1.1.2 Aρμονική ενότητα με το συνάνθρωπο: μαύρος + λευκός, Γάλλος + Γερμανός, Aσιάτης + Aφρικανός, άνδρας + γυναίκα, ψηλός + κοντός. O άλλος είναι αδελφός. Συν-εργασία όλων. Συνέπειες μη συνεργασίας: μόνο διαφορά > ατομικισμός, απομονωτισμός· μόνο ενότητα > μαζοποίηση, ολοκληρωτισμός.

1.1.3 Aρμονική ενότητα με τη φύση: μέγας οίκος. Άνθρωπος + φύση. Συν-ύπαρξη. Συνέπειες μη συνύπαρξης: μόνο άνθρωπος > τεχνοκρατία· μόνο φύση > φυσιολατρία.

1.1.4 Μεταμόρφωση όλων των πτυχών της ζωής: ― η οικονομία σε φιλανθρωπία, ― η πολιτική σε διακονία, ― η εργασία σε δημιουργία, ― ο έρωτας σε μέθεξη ψυχών και σωμάτων.

1.2 Γνωριμία των αντιλήψεων των μεγάλων θρησκευμάτων για τη σχέση του ανθρώπου με: τον Θεό > τον εαυτό του, το συνάνθρωπό του, τη φύση. Σχέση με τις διάφορες πτυχές της ζωής.

1.3 Γνωριμία με το θρησκευτικό φαινόμενο. «Ιερό» (λυτρωτικό) και βέβηλο. Συγκεκριμένη ηθική. Σχέση με διάφορες πτυχές της ζωής.

2. Κάθε άνθρωπος γεννιέται ως μέλος μιας κοινότητας: α) οικογένεια. Αυτή του προσφέρει: ι. βιολογική τροφή. ιι. υπαρξιακή τροφή (ταυτότητα) > γλώσσα, εθνικότητα, πολιτότητα, θρησκευτικότητα, μουσική κ.λπ. β) πολιτεία. Αυτή, μέσω της Δημόσιας Εκπαίδευσης, του προσφέρει όσα θεωρεί ότι θα τον βοηθήσουν να ζήσει αρμονικά μέσα στην κοινωνία: γλώσσα, εθνικότητα, πολιτότητα, θρησκευτικότητα, μουσική κ.λπ. Αρχίζει από το ίδιο και ανοίγεται στο έτερο: ξένες γλώσσες, ευρύτερη ιστορία, άλλα θρησκεύματα κ.λπ.

3. Αν εγκλεισθεί στο ίδιο και υποβαθμίσει το έτερο > συλλογικό ναρκισσισμό, απομονωτισμό. Αν παραγνωρίσει το ίδιο και εγκλεισθεί στο έτερο > απρόσωπο ισοπεδωτισμό, υποταγή στην κυρίαρχη υποκουλτούρα. Διάλογος ιδίου και ετέρου μέσα στην αλήθεια.

4. Αν το ΜΘ στη Δημόσια Eκπαίδευση είναι: α. κατηχητικό > αντίκειται στην αρχή της ανεξιθρησκείας και της ελευθερίας συνειδήσεως > δεν μπορεί να είναι υποχρεωτικό για όλους. β. προαιρετικό κατηχητικό για κάθε θρησκεία > ι. θα χωρίζει τα παιδιά σε αυτό το γνωστικό αντικείμενο. ιι. πιθανή είσοδος φονταμενταλιστικών στοιχείων στο σχολείο. γ. θρησκειολογικό: η παιδεία δεν είναι ουδέτερη ενημέρωση· είναι εισαγωγή σε ερμηνείες ζωής. δ. ανοικτό > θρησκευτικός εγγραμματισμός, υποχρεωτικό για όλους. Μπορεί κάποιος να κατανοήσει την ανθρώπινη ιστορία χωρίς τη γνώση μιας βασικής παραμέτρου της όπως είναι η θρησκεία;

5. Ανοικτό MΘ > γνωριμία με την αποτύπωση των θρησκειών στην ανθρώπινη ζωή. Παρουσίαση αποτύπωσης της Ορθόδοξης Εκκλησίας στη ζωή του τόπου και παγκόσμια. Όπως πρωτίστως διδάσκεται ελληνική γλώσσα, ελληνική ιστορία, ελληνική λογοτεχνία, έτσι πρωτίστως διδάσκεται και η οικεία θρησκεία. Γιατί διδάσκεται ελληνική και όχι κινεζική λογοτεχνία; Aπό το ίδιο στο έτερο. Oρθοδοξία > Kαθολικισμός – Προτεσταντισμός > μεγάλα θρησκεύματα > μεγάλα υπαρξιακά προβλήματα. Δάσκαλος > παρουσιάζει, θεολογικά και παιδαγωγικά σωστά, το μάθημα, αλλά η ελευθερία του μαθητή είναι απόλυτα σεβαστή.