Η οικονομική κρίση, ο επανασχεδιασμός ενός δημοκρατικότερου νομίσματος και η ανθρώπινη ύπαρξη. By Dr Costas Kyritsis Department of Accounting-Finance Technology and Education Institute of Epirus, Greece Διάλεξη στο Πανεπιστήμιο JAEN SPAIN 2012

Η Παγκόσμια υπερχρέωση δεν είναι το αποτέλεσμα της κακής οικονομική συμπεριφορά. παγκόσμια των δανειοληπτών Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, πωλούν την ιδέα ότι η κρίση του χρέους είναι ένα τοπικό ιδιαίτερο οικονομικό πρόβλημα συμπεριφοράς, για κάθε χώρα, επιχείρηση ή νοικοκυριό ξεχωριστά. Αλλά, όπως κρίση του χρέους εμφανίζεται ως ένα παγκόσμιο πρόβλημα, οι βαθύτερες πραγματικές αιτίες πρέπει να αναζητηθούν, μέσα στο είδος της αναγκαστικής ροής του χρήματος στο σημερινό νομισματικό σύστημα

Ποιος και πότε εκτυπώνει χρήματα στο σημερινό νομισματικό σύστημα Το κράτος : Έχει το δικαίωμα να "εκτύπωση" μόνο μεταλλικά νομίσματα. Πότε: Αυτό συμβαίνει για να ανανεώσει φθαρμένα κέρματα, και σπάνια για την αύξηση ή μείωση των κερμάτων σε κυκλοφορία Η τυπική τράπεζα : Αναγκάζει την κεντρική τράπεζα να "εκτύπωση" χρήματα κάθε φορά που δανείζει χρήματα (που δεν έχει), σύμφωνα με τον κανόνα του κλασματικού αποθέματος 1-10 Πότε: Συνεχώς, όλη την ώρα. Η κεντρική τράπεζα : "Εκτυπώνει" χρήματα όταν αγοράζει δημόσια χρεόγραφα, ομόλογα και άλλα, ή θέλει να "διάσωση" υπερχρεωμένες οργανώσεις. Πότε: συνεχώς ή περιοδικά. Οι αποφάσεις είναι στην δική της διάκριση και είναι φανερές η κρυφές. Παρατήρηση : Είναι μύθος δεν θα πρέπει να "τυπώνονται" χρήματα στο νομισματικό σύστημα, καθώς αυτό θα δημιουργήσει πληθωρισμό. Στην πραγματικότητα τα χρήματα "εκτυπώνονται" γ συνεχώς με χαμηλό ή υψηλό πληθωρισμό. Βλέπε π.χ. PVOLeary.pdf

Ο κανόνας κλασματικών-αποθεμάτων 1-10 των Τραπεζών είναι το ένοχο "σφάλμα" απληστίας του χρηματοπιστωτικού συστήματος Ο κανόνας των κλασματικών αποθεμάτων 1-10: Για το κάθε 10 ευρώ που είναι κατατεθειμένα στην τράπεζα, μπορεί να δανείσει 9 από αυτά επί των τόκων Για κάθε € 10 που υπάρχει ως μετρητά στην τράπεζα, μπορεί να ζητήσει από την κεντρική τράπεζα να "εκτύπωση" 100 ευρώ, να τα δανειστεί, και να δανείσει τα 90 από αυτά επί των τόκων Σε παλαιότερους αιώνες ο κανόνας αυτός σχετιζόταν με την έλλειψη του χρυσού, καθώς όλα τα μετρητά ήταν αποδείξεις καταθέσεων των μετάλλων σε χρυσό και μια άπατη των χρυσοχόων που εξέδιδαν 10 φόρες περισσότερες αποδείξεις από όσο χρυσό είχαν η οποία όμως τελικά νομιμοποιήθηκε.. Αλλά τώρα τα εκδιδόμενα χρήματα δεν βασίζονται σε χρυσό, ο κανόνας αυτός είναι ουσιαστικά άνευ αντικειμένου στον χρυσό αναφέρεται πλέον στο καταθέσεις, και απλά αντανακλά τις φιλοδοξίες των άπληστων τραπεζιτών για τον έλεγχο της παροχής του χρήματος. Ο κανόνας κλασματικό αποθεματικό κάνει τις τράπεζες να λειτουργούν με μόχλευση = 10, το οποίο είναι πολύ ασταθής, καθώς με τον παραμικρό «οικονομικό-σεισμό» του χρηματοπιστωτικού συστήματος οδηγεί σε καταρρεύσεις και χρεοκοπίες των μη-κεντρικών τραπεζών. Αν ένα σημαντικό μέρος των καταθέσεων απαιτηθεί ταυτόχρονα για ανάληψη, από μια τράπεζα για οποιονδήποτε λόγο, η τράπεζα θα χρεοκοπήσει και θα καταστεί αφερέγγυα. Αυτό οδήγησε σε εκβιασμό των κυβερνήσεων και στο να χάσουν τα κράτη το προνόμιο να εκτυπώνουν τα χρήματα, και να το δώσουν άνευ όρων σε μια μικρή ομάδα τραπεζιτών, που είναι οι απόρρητοι ιδιοκτήτες της κεντρικής τράπεζας.

Η ροη του χρήματος στο σημερινό υπερχρεωστικό νομισματικό σύστημα Δανείζει το 100% του εκδιδόμενου χρήματος Η Κεντρική Τράπεζα Unrevealed owner-bank of the central bank Μεγάλη άλλη Τράπεζα Τυπική μικρή τράπεζα Χ Νοικοκυριά, επιχειρήσεις, κράτος Δανείζει με τόκο Η κεντρική Τράπεζα εκδίδει χρήμα και δανείζει την τράπεζα μετ τν κανόνα κ.α Δανείζει με τόκο

Το νομισματικό σύστημα χωρίς την παθογένεια της υπερχρέωσης Επενδύει το Εκ εκδιδόμενο χρήμα Κρατικός μη Κερδοσκοπικός οργανισμός Επιχείρηση Τυπική μικρή τράπεζα χωρίς κανόνα κ.α Νοικοκυριά Δανείζει το 20% του εκδιδόμενου χρήματος Επενδύει χρήμα Καταθέτει χρλημα Το κράτος κυκλοφορεί το χρήμα με μισθούς, επιδοτήσεις κλπ

Για να είναι ευσταθές ένα τραπεζικό νομισματικό σύστημα, οι τράπεζες δεν θα πρέπει να χρησιμοποιούν τον κανόνα κλασματικών αποθεμάτων 1-10 Ο μέσος όρος της μόχλευσης (ως πηλίκο ενεργητικού προς ίδια κεφάλαια) στις ευρωπαϊκές επιχειρήσεις είναι 3. Ενώ λογω του κανόνα κλασματικών αποθεμάτων 1-10, στις τράπεζες είναι 10. Δηλ οι τράπεζες έχουν την μέγιστη μόχλευση στην οικονομία. Ψηλή μόχλευση σημαίνει περισσότερα κέρδη, αλλά και περισσότερο ρίσκο. Η μόχλευση είναι και μετρό ρίσκου. Μεγάλη μόχλευση σημαίνει μεγάλο ρίσκο. Έτσι οι τράπεζες έχουν το μέγιστο ρίσκο στην οικονομία. Αλλά μέσω των διαφημίσεων οι περισσότεροι νομίζουν πως οι τράπεζες είναι ο σταθερότερος κλάδος στην οικονομία. Από την άλλη μόχλευση 3 σημαίνει για την μέση επιχείρηση πως τα δανειακά κεφάλαια είναι περίπου 66% του ενεργητικού. Αυτό είναι συνέπεια, του ότι για να έχουν πρόσβαση σε κεφάλαια οι επιχειρήσεις πρέπει να δανειστούν από τράπεζες. Αν το εκδιδόμενο χρήμα στο νομισματικό σύστημα κυκλοφορούσε κυρίως χωρίς δανεισμό (έξω από το τραπεζικό σύστημα) η μέση επιχείρηση θα είχε δανειακά κεφάλαια κατά μέγιστο 33% του ενεργητικού. Δηλ μόχλευση 3/2=1.5 μόνο. Αν θα θέλαμε οι τράπεζες να είναι περισσότερο σταθερές από την μέση επιχείρηση λογω του ρόλου κλειδιού που παίζουν στην οικονομία, θα έπρεπε να είχαν μόχλευση λιγότερο από 1.5. Στην πράξη αυτό σημαίνει πως δεν θα πρέπει να χρησιμοποιούν τον κανόνα των κλασματικών αποθεμάτων Ο οποίος είναι άλλωστε η νομιμοποίηση μιας απάτης απληστίας των χρυσοχόων στους παρελθόντες αιώνες.

Για να μην δημιουργείται υπερχρέωση στην οικονομία, το χρήμα πρέπει να κυκλοφορεί κατά 80% όχι με δανεισμό Όταν εκδίδεται το χρήμα κανονικά είναι δημόσιο αγαθό και ανήκει σε όλους. Αυτό σημαίνει πως πρέπει να το εκδίδει ένα μη κερδοσκοπικός οργανισμός. Επιπλέον πρέπει να προσφέρεται στην κοινωνία κυρίως χωρίς δανεισμό. Δηλ μέσω επενδύσεων, επιδοτήσεων, μισθών κλπ.

Με στατιστική μαθηματική βεβαιότητα το παρόν νομισματικό σύστημα (της υπερχρέωσης) είναι μη- βιώσιμο Με στατιστική μαθηματική βεβαιότητα το χρέος των νοικοκυριών, των επιχειρήσεων και των χωρών (όπως η Ισπανία, η Γερμανία, Ελλάδα κλπ) θα πρέπει να αυξάνεται και είναι μη-βιώσιμο. Το μέσο ποσοστό των υποχρεώσεων μιας τυπικής ευρωπαϊκής οικονομίας είναι πάνω από 66%, και είναι ήδη ανωμαλία, καθώς σημαίνει ότι οι επιχειρήσεις δεν είναι χρηματοοικονομικά οι ιδιοκτήτες των περιουσιακών τους στοιχείων, αν και από νομική άποψη φαίνεται να είναι. Οι συνταγές λιτότητας και εξυγίανσης δημόσιων οικονομικών, αν και σε γενικές γραμμές, προφανώς, κάτι βελτιώνουν, είναι εντελώς ανεπαρκής και είναι αδύνατο με αυτές μόνο για να ανακοπεί το αδιέξοδο των αυξανόμενων χρεών. Το προφανές μέτρο της διακοπής του να δανείζεται ια δημόσια οικονομία χρήματα στο σημερινό τραπεζικό νομισματικό σύστημα, είναι ισοδύναμο με το να αργοπεθαίνει οικονομικά το κράτος η με το να χρεοκοπήσει, αν δεν αλλάξει το νομισματικό σύστημα.

Οι πολιτικοί εναντίων των τραπεζιτών. Η από πάνω προς τα κάτω λύση του αδιέξοδου μέσω ενός δημόσιου μη-τραπεζικού νομισματικού συστήματος Η τρέχουσα κρίσης της υπερ-χρέωσης δείχνει ξεκάθαρα, ότι η μειοψηφία των μεγάλων τραπεζιτών έχουν λειτουργήσει μέχρι στιγμής, με ένα κοινωνικά ανεύθυνο τρόπο, έχουν αποκτήσει κρυπτο-ολιγαρχική εξουσία στην κοινωνία, μεγαλύτερη από τη δύναμη των πολιτικών που αναγκάζονται να διεξάγουν μία θεατρική αντιπροσωπευόμενη δημοκρατία. Μία από πάνω προς τα κάτω λύση της υπερ-χρέωσης θα απαιτήσει οι πολιτικοί να αλλάξουν τη Συνθήκη του Μάαστριχτ, και να μετατρέψουν την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) σε μη- κερδοσκοπικό οργανισμό που ανήκει αναλογικά με τον πληθυσμό στα κράτη της ευρωζώνης. Μόνο το δημόσιο των κρατών της ευρωζώνης θα πρέπει να έχει το δικαίωμα της έκδοσης του ευρώ και όχι ένα ιδιωτικό τραπεζικό σύστημα. Επιπλέον, η ΕΚΤ πρέπει να τα σεισάχθεια δηλ να κάνει μία συνολική επανεκκίνηση (global reset) και να διαγράψει όλα τα δάνεια που έχει δώσει προς κάθε κατεύθυνση από την ημερομηνία ίδρυσης της (Δημόσιοι τομείς των χωρών της ευρωζώνης αλλά και εμπορικές τράπεζες) Ως μια αλυσιδωτή αντίδραση, επίσης όλες οι άλλες τράπεζες και χρηματοπιστωτικοί οργανισμοί (όπως τα κράτη, το ΔΝΤ, και ο EFSM) επίσης να διαγράψουν ίσο ποσό του δανεισμού, που έχουν κάνει σε άλλες επιχειρήσεις, κράτη η φυσικά πρόσωπα.

Οι επιχειρήσεις και τα νοικοκυριά εναντίων των τραπεζιτών: Η λύση από κάτω προς τα πάνω με τα παράλληλα τοπικά δημοκρατικά δημόσια μη- τραπεζικά νομίσματα Δεδομένου ότι η εξουσία των τραπεζιτών είναι ψηλή πάνω από τους πολιτικούς, ι τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, και την κοινωνία γενικότερα, θα μπορούσε να υποστηριχθεί ότι δεν είναι πολύ πιθανό, ότι όλοι οι πολιτικοί ταυτόχρονα, θα επιλύσουν από πάνω-προς τα κάτω την υπερχρέωση, καθιστώντας το νομισματικό σύστημα, δημόσιο, από ιδιωτικό που είναι τώρα. Τότε μια πιο πιθανή λύση θα είναι ότι ορισμένες από τις χώρες (π.χ. Μεσογειακές), που υποφέρουν περισσότερο από τα υπερβολικά κρατικά χρέη θα καταφύγουν σε παράλληλα τοπικά ανεπίσημα νομίσματα χωρίς να βγουν από το ευρώ η θα βγουν από το ευρώ και θα καταφύγουν σε επίσημα τοπικά νομίσματα. Το παράλληλο τοπικό νόμισμα δεν πρέπει να είναι μια μικρογραφία του ευρώ, ούτε και επανάληψη του παλιού εθνικού τους νομίσματος που πάλι ήταν από ένα ιδιωτικό τραπεζικό σύστημα. Θα πρέπει τώρα να είναι ένα τοπικό εθνικό νομισματικό μη-τραπεζικό σύστημα απαλλαγμένο σχεδιασμένο έτσι ώστε να μην δημιουργεί υπερχρέωση.. Με αυτόν τον τρόπο η κοινωνική δυστυχία, ο αργός οικονομικός θάνατος, και η ανεργία θα έχουν εν μέρει αλλά κατά κύριο λογο επιλυθεί. Σε κάποιο μακρινό μέλλον, θα ξανα-ιδρυθεί ένα νέο δημοκρατικό ευρώ μέσω ενός μη- τραπεζικού πολύ-κρατικού νομισματικού συστήματος ελεύθερο από την παθογένεια της υπερχρέωσης.

Η μη επίλυση: Τα ηθικά, και οικονομικά μειονεκτήματα της εσωτερικής υποτίμησης στις υπερχρεωμένες χώρες της ευρωζώνης Αν δεν θα συμβεί ούτε η από πάνω προς κάτω λύση (το ευρώ θα γίνει ένα πολυγραφικό μη-τραπεζικό νομισματικό σύστημα) ούτε η από κάτω προς τα πάνω λύση (τοπικά εθνικά δημόσια μη-τραπεζικά νομίσματα ελεύθερα από την παθογένεια της υπερχρέωσης), τότε τα επόμενη φαινόμενα θα ακολουθήσουν 1) Ανεργία, 2) Εσωτερικής υποτίμηση μέσω μέτρων λιτότητας, 3) Αυξημένη οικονομικές διαφορές. 4) Μείωση της παραγωγικότητας και της ανάπτυξης Και ακόμα και αν μετά από 5-10 χρόνια, η ακραία της ανεργία και των χρεωκοπία των επιχειρήσεων σταματήσει, θα εξακολουθούμε να ζούμε σε μια μη στατιστικά βιώσιμο νομισματικό σύστημα, όπου ο μόνος τρόπος για να αποφευχθεί η τελική απότομη χρεοκοπία θα ήταν να διαπράξουν αυτοκτονία οικονομικά με μέτρα λιτότητας και με το πάγωμα των οικονομικών δραστηριοτήτων, της παραγωγικότητας και της ανάπτυξης. Ειδικότερα εσωτερική υποτίμηση σημαίνει μείωση της αξίας της ανθρώπινης εργασίας, σε σύγκριση με την αξία των υλικών αγαθών, το οποία είναι ανήθικο. Το ανθρώπινο άυλο έργο περιλαμβάνει τη συμμετοχή της ψυχής, και εξ ορισμού έχει μεγαλύτερη αξία, (ουσιαστικά μη-μετρήσιμη) με χρήματα, σε σύγκριση με την αξία των καταναλωτικών ενσώματων προϊόντων. Επιπλέον, οι αυξημένες οικονομικές διαφορές κάνουν την κοινωνία να υποφέρει, την οδηγεί σε αυξημένη εγκληματικότητα, ψυχολογική ανασφάλεια, έλλειψη εμπιστοσύνης, μειωμένη συλλογική νοημοσύνη κλπ. Βλέπε, π.χ. μελέτες του ΟΗΕ και Πανεπιστημίων στο βίντεο

Η ΑΘΩΩΣΗ ΤΟΥ ΜΕΣΟΥ ΦΥΣΙΚΟΥ ΠΡΟΣΩΠΟΥ Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΔΕΝ ΗΡΘΕ ΔΙΟΤΙ ΠΑΡΑΒΙΑΣΤHΚΑΝ ΚΑΠΟΙΟΙ ΝΟΜΟΙ! ΤΟ ΛΑΝΘΑΣΜΕΝΑ ΣΧΕΔΙΑΣΜΕΝΟ ΑΝΤΙΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΕΥΡΩ ΚΑΙ ΔΟΛΛΑΡΙΟ ΕΦΕΡΑΝ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΔΕΝ ΦΤΑΙΕΙ Η ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΤΟΥ ΜΕΣΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ

SARDEX science.eu/files/uploads/Sardexnet %20copy.pdfhttp:// science.eu/files/uploads/Sardexnet %20copy.pdf ΟΙ ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΕΣ-ΤΑ ΑΠΑΙΤΟΥΜΕΝΑ Με βάση όσα μας παρουσίασαν, στο summer school του Πανεπιστημίου της Θεσσαλίας στον Βόλο τον Ιούλιο (2014) μια σκιαγράφηση των κανόνων λειτουργίας του είναι οι εξής 1) Tο sardex λειτουργεί ως ιδιωτική επιχειρηματική δραστηριότητα οικονομικών υπηρεσιών συλλογικής αλληλο-πίστωσης και υπηρεσιών συστημάτων πληροφορικής και αμείβεται με μηνιαίες συνδρομές των μελών. 2) Κάθε παραγωγική επιχείρηση, η ελεύθερος επαγγελματίας, η αγρότης κλπ που γράφεται στο δίκτυο, δεσμεύεται να διάθεση (τουλάχιστο) 10% των πωλήσεων μέσα από την αλληλο-πίστωση ( η ηλεκτρονικό νόμισμα) sardex. 3) Για κάθε συναλλαγή σε sardex ανάμεσα σε δυο μέλη, (που είναι και άτοκη πίστωση για 12 μήνες) εκδίδονται κανονικά παραστατικά, ως εάν γινόταν η συναλλαγή σε ευρώ και πληρώνονται κανονικά φόροι σε ευρώ. Όλα γίνονται σύμφωνα με τον νόμο, και ο νόμος επιβάλει κυρώσεις σε όσους δεν εκπληρώσουν τις υποχρεώσεις τους.

ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙΑ 4) Οι συνολικές εκροές-πιστώσεις και εισροές-χρεώσεις σε sardex για κάθε μέλος, αλλά και για όλο το δίκτυο, σε αρκούντως διάστημα (>=12 μηνών) μέσα στο χρόνο είναι μηδέν. 5) Εδώ μπορεί να διαφοροποιηθεί κάποιος από τους κανόνες του sardex (ακλουθώντας ένα ανάλογο κανόνα του gradido), και να θέσπιση πως κάθε νέο μέλος μόλις εγγραφή, αποκτά ένα σταθερό πόσο, σε sardex που εκδίδεται εκείνη την στιγμή, και έτσι τελικά το υπόλοιπο του μπορεί να είναι θετικό αντί μηδέν. Με αυτό τον τρόπο ενθαρρύνεται η παραγωγικότητα και οι συναλλαγές, αλλά κάνεις δεν είναι αρχικά προνομιούχος. 6) Η επιχείρηση sardex ως διαιτητής, παρακολουθεί μέσω από το ιντερνέτ και ειδικό λογισμικό με βάσεις δεδομένων, τις συναλλαγές και πιστώσεις όλων των μελών του δικτύου. Δεν επιτρέπεται, πώληση, η δανεισμός του sardex.

Στόχοι πίσω από το sardex 1/2 1) ΣΤΟΧΟΙ. Ένα τοπικό νόμισμα μέσα από μια ιδιωτικη επιχειρηση, που θα πρέπει να έχει τους εξής σκοπούς Μείζονες Σκοποί. α) Την υποβοήθηση της ανάπτυξης, αύξηση της παραγωγής και κινητικότητας της τοπικής οικονομίας, εν μέσω της διεθνούς και Εθνικης οικονομικής κρίσης. β) Την δημιουργία προτύπου παραδείγματος τοπικού νομίσματος και μεθόδου αντιμετώπισης έλλειψης χρημάτων στην παρούσα οικονομικής κρίσης, που μπορεί να εμπνεύσει την μίμηση και σε άλλες περιοχές. γ) Την έμπρακτη κοινωνική διαπαιδαγώγηση του τοπικού πληθυσμού σε νέους ηθικότερους, πιο δίκαιους, καινοτομικούς οικονομικούς θεσμούς (όπως νέες αντιλήψεις περί χρήματος) που προάγουν την αύξηση της οικονομικής αυτό- υπευθυνότητας, αμοιβαίας κοινωνικής εμπιστοσύνης, τοπικής υπερηφάνειας, και είναι κοντύτερα στην άμεση Δημοκρατία. Ελάσσονες Σκοποί. α) Την αύξηση της καλής φήμης της επιχείρηση, μέσω ενός τρόπου που θα έχει σχετικά ασφαλή επιτυχία β) Την δημιουργία ενός σημαντικού συστηματικού εσόδου στην πιχείρηση.

Στόχοι πίσω από το sardex 2/2 Οι πρώτες ύλες υπάρχουν, η παραγωγική δυνατότητα υπάρχει, άνθρωποι με τις κατάλληλες επιδεξιότητες υπάρχουν, ζήτηση κατανάλωσης προϊόντων και υπηρεσιών υπάρχει, αλλά δεν υπάρχουν τα επίσημα ευρώ, και είναι κρίμα να παγώνει έτσι η οικονομία και να υποφέρουν οι άνθρωποι. Είναι φανερό πως απαιτείται η εισαγωγή μια νέας έννοιας και λειτουργίας του χρήματος, έστω και παράλληλα μόνο προς το υπαρκτό ευρώ.

Η ιστορία του Σαρδεξ 1/8

Η ιστορία του Σαρδεξ 2/8

Η ιστορία του Σαρδεξ 3/8

Η ιστορία του Σαρδεξ 4/8

Η ιστορία του Σαρδεξ 5/8

Η ιστορία του Σαρδεξ 6/8

Η ιστορία του Σαρδεξ 7/8

Η ιστορία του Σαρδεξ 8/8

Μερικές λεπτομέρειες για το Σάρδεξ Ετήσιος προϋπολογισμός 600Κ-800Κ ευρώ Break even το 2ο έτος Εισχώρηση στην αγορά 2% των επιχειρήσεων Κόστος λογισμικού χαμηλό διότι συνδύασαν υπαρκτά δωρεάν λογισμικά Μέχρι το Break even χρέωναν 5% στις συναλλαγές

GRADIDO

Ο συγγραφέας

ΑΠΌ ΤΗΝ ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΤΡΑΠΕΖΙΚΟΥ ΧΡΗΜΑΤΟΣ ΣΕ ΜΙΑ ΝΕΑ

ΠΩΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ 1/2 1)Το συλλογικό όργανο και μόνο εκδίδει το χρήμα 2) Κάθε μήνα, για κάθε άτομο εκδίδονται 3 ποσά Α+Α+Α, το πρώτο για τις ανάγκες επιβίωσης του ατόμου, το δεύτερο για τα κοινά (για το 1 άτομο), το τρίτο για την οικολογία της φύσης 3) Κάθε έτος το χρήμα χάνει υποχρεωτικά χ% της αξίας του (Προτεινόμενο Χ%=50%). Αυτό εξασφαλίζει α) Πως η ποσότητα του χρήματος θα είναι σταθερή ως προς τον αριθμό των ατόμων β) πως ανα-ισοκατανεμεται το χρήμα γ) Πως η συσσώρευση ρευστού κεφαλαίου αποθαρρύνεται.

ΠΩΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ 2/2 Αποδεικνύεται μαθηματικά με προσμοιάσει, πως αν όλα τα gradido που εκδίδονται κάθε μήνα με Α=1000 δεν ξοδεύονται καθόλου, και αποταμιεύονται, λογω της 50% απομείωσης της άξιας ετήσια, κατά μέγιστο, ασύμπτωτα, μπορούν να συσσωρεύσει κάθε άτομο 20 χιλ, και από το δίκτυο για λογαριασμό του ατόμου και την φύση 40 χιλ. Φυσικά με επιχειρηματικές δραστηριότητες ένα άτομο μπορεί να συσσώρευση κάποια μέρα περισσότερα, αλλά όχι από απλή αποταμίευση. Οι οικονομικές ανισότητες δεν εμποδίζονται στο gradido.

Το δίκτυο gradido στο Ιντερνέτ Το τοπικό νόμισμα gradido λειτουργεί ως μη κερδοσκοπικό δίκτυο στο ιντερνέτ, με τουλάχιστο 3000 μέλη διεθνώς.

ΣΥΓΚΡΙΣΗ ΤΩΝ SARDEX- GRADIDO To sardex λειτούργει μέσα από μια ιδιωτική επιχείρηση, το gradido λειτούργει καλλίτερα μέσα από τοπική αυτοδιοίκηση, αλλα και από ιδιωτικό δίκτυο To sardex βασίζεται στο τελικό υπόλοιπο μηδέν για κάθε μέλος και για το δίκτυο συνολικά, το gradido επιτρέπει θετικό υπόλοιπο για κάθε μέλος και ο δίκτυο συνολικά. Στo sardex το νόμισμα δεν χάνει υποχρεωτικά την αξία του το όπως στο gradido. Στo sardex η πίστωση είναι πάντα άτοκη και δεν επιτρέπεται δανεισμός η αγορά του νομίσματος, ενώ στο gradido επιτρέπεται δανεισμός, ακόμα και με θετικό επιτόκιο, η αγορά του νομίσματος. Το gradido συλλέγει σημαντικά πόσα, για το κοινό καλό, και την φύση, ενώ το sardex, απλώς συντηρείται με συνδρομές. Το gradido μπορεί να είναι το μοναδικό νόμισμα σε μια κοινωνία, ενώ το sardex, μάλλον όχι και πρέπει να είναι παράλληλο νόμισμα στο κανονικό.

Το ελεύθερο χρήμα του Silvio Gesell Και το sardex και το Gradido (όπως και το πείραμα του Woergle) είναι εμπνευσμενα από το ελεύθερο χρήμα του Silvio Gesell (freigeld) Το χρήμα ως προνομιακό αγαθό λόγο μη φθοράς, πράγμα που οδηγεί στο θετικό επιτόκιο δανεισμού.

Ο ΕΚΒΙΑΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ ΤΟΥ ΑΤΟΜΟΥ Η αυταπάτη πως ένα άτομο, από γέννησης του δεν έχει δικαίωμα, στην επιβίωση και απολαβή της κληρονομίας αιώνων πολιτισμού, …….παρά μονό αν απόκτηση χρήματα! Η εξίσωση πως όσα παρέχω στην κοινωνία πρέπει να ισούνται σε αξία με όσο μου παρέχει η κοινωνία, είναι αυταπάτη, διότι λογω συσσώρευσης πολιτισμικής κληρονομίας αιώνων, η κοινωνία πάντα θα παρέχει περισσότερα, από οτι ένα σύνηθες άτομο σε αυτήν. Άρα μια μορφή χρήματος βασισμένη σε ένα τέτοιοι ισοζύγιο, αδικεί το άτομο και το αναγκάζει να απολαμβάνει πάντα λιγότερα!

Ελάχιστο ισόβιο επίδομα επιβίωσης, για όλες τις ηλικίες. Ένα νέο ανθρώπινο δικαίωμα Ο προηγούμενος εκβιασμός λύνεται με το ελάχιστο εγγυημένο επίδομα επιβίωσης, για όλες τις ηλικίες, από μωρό, μέχρι υπέργηρος, αντικαθιστά σύνταξη και επιδόματα ανεργίας και είναι ένα αναφαίρετο δικαίωμα όπως αυτό της ασφάλισης και της υποχρεωτικής παιδείας. Αλλιώς ζούμε σε ένα οικονομικά απάνθρωπο υποδουλωτικό σύστημα.

ΠΩΣ ΤΑ ΤΟΠΙΚΑ ΝΟΜΙΣΜΑΤΑ ΕΊΝΑΙ ΚΑΛΛΙΤΕΡΟ ΧΡΗΜΑ ΑΠΌ ΤΟ ΤΡΑΠΕΖΙΚΟ? Τα 2 αυτά τοπικά νομίσματα δεν κυκλοφορούν κυρίως μέσα από τραπεζικό χρέος, οπότε δεν οδηγούν σε υπερχρέωση. Το Sardex παρέχει 12-μήνη άτοκη πίστωση σε ύψος 10% του ενεργητικού Το gradido παρέχει έμμεσα ελάχιστο εγγυημένο επίδομα επιβίωσης (ελευθερία από την ανάγκη)

Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΧΡΗΜΑΤΟΣ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ. 1/2 Χρήματα βιώνεται ως 1) Μερίδιο στα αγαθά του πλανήτη 2) Ως μέσο των συναλλαγών 3) Μέτρο της ανθρώπινης δραστηριότητας/εργασίας 4) Ως πρώτη ύλη για την οργάνωση των επιχειρήσεων και την ομαδική δραστηριότητα, ή λειτουργικο κεφάλαιο 5) Ως περιορισμός με την μορφη του χρέους στις επιχειρηματικες δραστηριότητες, ή τριβή μετρησης στις παραγωγικές δραστηριότητες. 6) Αντίθετα, όταν σε αφθονία, ως μέτρο της ελευθερίας στις προσωπικές δραστηριότητες 7) Ως τεχνολογία της άσκησης της εξουσίας του ανθρώπου πάνω σε άνθρωπο 8) Ως τεχνική για να δημιουργήσει ανισότητες στο επιπεδο διαβίωσης και ανισοτητες κοινωνικής εξουσίας.

Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΧΡΗΜΑΤΟΣ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ. 2/2 9) Ως μέσα πειθούς 10) Ως μακρο-κοινωνικη "θερμοκρασία" των κοινωνικών δραστηριοτήτων 11) Ως μεσο για να ρυθμίσει δίκαιες συμφωνίες, προσφορές, κ.α. 12) Όπως ενσωματώμενη αξία των πολύτιμων μετάλλων στα νομίσματα. 13) Ως διαφορά των τιμών των ίδιων αγαθών μεταξύ διαφορετικών εθνών με διαφορετικά νομίσματα. 14) Ως μόνο το ρευστο μέρος της οικονομικής αξίας η πλουτου γενικα (το υπολοιπο εναι παγια περιουσιακών στοιχείων, όπως ακίνητα κ.λπ.) Με άλλα λόγια, σε μια κοινωνία, τα χρήματα είναι μόνο το μικρότερο μέρος της συνολικής οικονομικής αξίας ή του πλούτου, τόσο για το άτομο ή το δημόσιο τομέα. 15) Ως ένα μέτρο του πόσο μια κοινωνική οντότητα (ένα άτομο ή μια ομάδα ατόμων) συμβάλλουν στον πολιτισμό σε σχέση με το πόσο ο πολιτισμός συμβάλλει στην οντότητα. 16) Η έλλειψη χρημάτων είναι η στέρηση της ελευθερίας λογο ανάγκης και το υψηλός χρηματικος πλούτος στην κοινωνία από ένα άτομο ή ομάδα ατόμων μπορεί να είναι ένας έμμεσος τρόπος της στέρησης της ελευθερίας λογο ανάγκης των άλλων ανθρώπων που δεν έχουν αυτό τον πλούτο, και δεν μπορούν να έχουν πρόσβαση σε αγαθά και υπηρεσίες του πολιτισμού.

ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΑΤΑΡΓΗΘΕΙ ΤΟ ΧΡΗΜΑ? Ενόσω υπάρχει ατομική ιδιοκτησία, και η ελεύθερη αγορά, που την μεταβάλει, φαίνεται να χρειάζεται και μια μορφή χρήματος όχι όμως καταναγκη τραπεζικού. Όχι κατά ανάγκη του γνωστού τραπεζικού χρήματος, αλλά κάποια μορφή, ακόμα και ηλεκτρονική η άλλη. Σε κάποιες μορφές οικονομίας όπως οι οικο-κοινότητες, εσωτερικά στα μέλη τους το χρήμα έχει καταργηθεί, διότι υπάρχει συλλογική μορφή ιδιοκτησίας.

ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ Η ΑΤΟΜΙΚΗ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΧΡΗΜΑΤΑ ? Ενας τροπος να εξαλειπτε μια κοινωνια, μεσω των νομων,το χρημα και την εμμεση δουλεία που δημιουργει, θα ηταν η ατομικη η συλλογικη ιδιοκτησια να υπαρχει μονο για ενσωματα αγαθα και οχι για αυλα αγαθα. Ας φανταστουμε πως θα ηταν μια τετοια κοινωνία 1. ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΧΕΙ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑ ΤΟΥ ΧΡΗΜΑΤΑ Π.χ. Ενα σπιτι ειναι ενσωματο αγαθο, αλλα το συμβολαιο-τιτλος-ιδΙοκτησιας του σπιτιου ειναι αυλο ασωματο αγαθο αρα δεν μπορει αν εχει το ιδιο τιτλο ιδιοκτησιας, να το αγορασηξς η να το πωλησης. Κανεις δεν μπορει να εχει ιδιοκτησια τα συναιθηματα η τις σκεψεις η την συνειδηση των αλλων ανθρωπων διοτι αυτα ειναι αυλα αγαθα. Το χρημα ως αυλο αγαθο επισης δεν μπορει να εχει τιτλο ιδικτησιας δηλ κανεις δεν μπορει να κατεχει ως ιδιοκτησια χρημα. Ετσι σουσιατικα δεν υπαρχει ως αγαθο που μπορεις να αγορασης η να πουλησης. Υπαρχουν μοναδες αξιας αγαθων που τα συγκρινουν στις αγοραπωλησιες αλλα αυτες οι αφηρημενες μοναδες αγαθων, οι ιδιες δεν μπορουν αν γινουν ιδιοκτησια, να τις αγορασης η να τις πωλησεις. Οπως π.χ. δεν μπορεις να αγορασεις 3 κιλα η 5 μετρα ετσι αφηρημενα ως οντοτητα χωρις να ειδικευσεις αν προκειτα για 3 κιλα σιταρι και 5 μετρα σκοινι η 3 κιλα σογια και 5 μετρα κλωστη. 2) Η ΑΤΟΜΙΚΗ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΟΝΟ ΣΤΑ ΕΝΣΩΜΑΤΑ ΑΓΑΘΑ Eτσι καθε ανθρωπος μπορει να εχει περιουσια μονο σε ενσωματα αγαθα (tangible assets). Για την οικονομια και ανταλλαγες φυσικα θα χρειαζεται καποιος να εχει ευκολα ανταλλαξιμο αγαθο (αναλογο του χρηματος) και αυτο θα μπορουσε να ειναι ενα "καλαθι" απο διαφορετικα εμπορευματα (commodities), π.χ. στην σημερινη οικονομια 1) Σιταρι 2) Σογια 3) Πετρελαιο 4) Φυσικο αεριο 4) Ασημι κλπ Στην πραγματκοτητα υπαρχει κατι τετοιο ηδη τωρα στην οικονομια των εμπορευματων που δρα οπως το χρημα αλλα δεν ειναι χρημα και λεγεται terra (traded reference currency)

Η ΔΥΟ ΒΑΣΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ ΑΛΛΟΤΡΙΩΣΗΣ ΑΠΟ ΤΟ ΧΡΗΜΑ. Σύμφωνα με τον Erich From αλλά και πολλούς άλλους στοχαστές, οι δυο βασικότερες πήγες αλλοτρίωσης και χάσιμο βασικής ελευθερίας της βούλησης και της αυτο-υπευθυνότητας του ατόμου αλλά και των κρατών και οικονομικών οργανισμών, στο παρόν οικονομικό σύστημα είναι 6.1) Η πρωταρχική πηγή. Ο δανεισμός απο το τραπεζικό σύστημα. Kατα μεσο ορο οι επιχειρήσεις έχουν περίπου 66% ποσοστό δανεισμού στο σύνολο του ενεργητικού. Αυτο ειναι σχεδόν αναγκαστικό δεδομένου πως οι κεντρικές τράπεζες εκδίδουν το χρημα, το εχουν στην δικη τους κυριότητα όταν εκδίδεται και αναγκάζουν την κυκλοφορία του στο οικονομικό σύστημα, μονο μέσα απο το τραπεζικό σύστημα και τον δανεισμό. Έτσι τα κράτη, οι επιχειρήσεις, ελεύθεροι επαγγελματίες και τα φυσικά πρόσωπα έχουν πρόσβαση στο χρήμα ως κεφάλαιο κυρίως μονο μέσω δανεισμού. Είναι γνωστή η παροιμία "Ο δανεισμένος είναι σκλάβος του δανειστή". 6.2) Η δευτερεύουσα πηγή. Οι κεφαλαιουχικοί ιδιοκτήτες η επενδυτές (των ιδίων κεφαλαίων) σε μια επιχείρηση είναι η εξουσία που περνά την επικυριαρχία της στην διοίκηση μιας επιχείρησης για προσλήψεις, στόχους και τρόπο λειτουργίας και αλλοτριώνει τους εργαζόμενους. Χάνουν βασική ελευθερίας της βούλησης και την αυτο-υπευθυνότητα και αυτό-καθορισμό τους στην εργασία. Η επιχείρηση δεν λειτουργεί στην λήψη αποφάσεων δημοκρατικά, αλλά ολιγαρχικά.

ΜΕΡΙΚΟΙ ΑΠΩΤΑΤΑ ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΟΙ ΑΦΟΡΙΣΜΟΙ ΓΙΑ ΤΟ ΧΡΗΜΑ 1/2 1) ΤΟ ΧΡΗΜΑ ΕΙΜΑΙ ΜΕΘΟΔΟΣ ΕΞΑΣΚΗΣΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ ΚΑΙ ΜΟΡΦΗΣ ΕΜΜΕΣΗΣ ΑΠΡΟΣΩΠΗΣ ΔΟΥΛΙΑΣ ΑΠΟ ΑΝΘΡΩΠΟ ΣΕ ΑΝΘΡΩΠΟ 2) ΤΟ ΧΡΗΜΑ ΕΙΝΑΙ Η ΜΕΘΟΔΟΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ ΑΝΙΣΟΤΗΤΗΤΩΝ ΕΠΟΜΕΝΩΣ ΒΑΘΥΤΑΤΑ ΑΝΤΙ-ΑΜΕΣΟΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ 3) ΕΤΣΙ ΤΟ ΧΡΗΜΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΓΙΑ ΝΑ ΣΥΝΤΗΡΕΙΤΑΙ ΜΙΑ ΔΙΑΡΚΗΣ ΑΝΤΙΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΟΛΙΓΑΡΧΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ ΑΠΟ ΜΙΑ ΜΕΙΟΝΟΤΗΤΑ ΣΤΗΝ ΠΛΕΙΟΦΗΦΙΑ.

ΜΕΡΙΚΟΙ ΑΠΩΤΑΤΑ ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΟΙ ΑΦΟΡΙΣΜΟΙ ΓΙΑ ΤΟ ΧΡΗΜΑ 2/2

ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΧΡΗΜΑΤΟΣ. ΠΡΟΣ ΜΙΑ ΟΛΟ ΚΑΙ ΠΙΟ ΑΧΡΗΜΑΤΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ 1/2 Το ιντερνετ εχει πετυχει να καλυπτει καποιες απο τις αναγκες του ανθρωπου στην πυραμιδα του A. Maslow οπως, βιβλιογραφια, μουσικη, σινεμα, εκπαιδευση κλπ Ομως με την αναπτυξη του 3D printing, οι ανθρωποι θα κατεβαζουν δωρεαν το απαραιτητο λογισμικο για την 3D εκτυπωση ποτηριων, καρεκλων, αλλων βιομηχανικων ειδων και ακομα και σπιτιων. Η βασικη επιβιωση του ατομου θα τεινει να ειναι σχεδον δωρεαν και σχεδον καθολικη. Το ελαχιστο εγγυημενο επιδμα επιβιωσης ειναι σε αυτην την κατευθυνση. Ο πολιτισμος βαδιζει σε μια ολο και πιο αχρηματη κοινωνια! Οι ανισοτητες που δημιουργει το χρημα τεινει να τις καταργει η πληροφορια. Οι τραπεζες τεινουν να αντικατασταθουν με online επιχειρησεις που φερνουν σε επαφη δανειστες και δανειζομενους, χωρις ποτε να παιρνουν στην κυριοτητα τους τα διακινουμενα χρηματα (οπως οι μεσιτες ακινητων). Τα χρηματιστηρια τεινουν να αντικατασταθουν απο ειδος crowdfunding οπου δεν υπαρχει τζογος προσφορας και ζητησης μετοχω αλλα συναλλαγες μεριδιων παντα σε σταθερη τιμη και συμμετοχη στα κερδη της πραγματικης επιχειρηματιοκοτητας μονο. Οι επιχειρησεις στο τελος θα τεινουν να αντικαθιστανται με κοινοβιακους συνεταιρισμους και κοινοτισμο. Απωτερα θα ερθη και η εποχη που η σταδιακη αποχρηματικοποιηση της κοινωνιας θα ειναι σχεδον ολοκληρωτικη.

Η ΠΥΡΑΜΙΔΑ ΤΟΥ MASLOW

ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΧΡΗΜΑΤΟΣ. ΠΡΟΣ ΜΙΑ ΟΛΟ ΚΑΙ ΠΙΟ ΑΧΡΗΜΑΤΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ 2/2

Η ΠΛΑΝΗΤΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΧΡΗΜΑΤΟΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΝΩΣΗ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΓΙΑ ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΕΥΗΜΕΡΙΑ Υπαρχει εδω και 10-ετιες μια προπαγανδα, πως η δυναμη του χρηματος και της επιχειρηματικοτητας ειναι αυτο που μπορει να ενωση τους λαους για μια πλανητικη επιβιωση. Οτι οι εθνικες κυβερνησεις ειναι πολυ στενομυαλες, για να σταθουν στο υψος των πλανητικων προβληματων, και πολεμα η μια εναντιον της αλλης. Ομως ισως η αληθινη πραγματικοτητα ειναι πως το χρημα δυστυχως δεν μπορει να φερει την πλανητικη ευημερια των ανθρωπων. Διοτι ειναι στην φυση της λειτουργιας του χρηματος και ειναι ακριβως το χρημα που δημιουργει ανισοτητες και χωριζει τους εχοντες απο τους μη εχοντες. Το χρημα λειτουργει με την ελευθερη αγορα κατω απο τον στατιστικο νομο της κατανομης του Pareto δηλ παλω απο το 80% του πλουτου συγκεντρωνεται σε λιγοτερο απο 20% του πληθυσμου. Αντιθετα οι πολιτικοι θεσμοι και αποφασεις μπορουν να τιθασεψουν τις παραπανω οικονομικες ανισοτητες και τις αδικιες τους.

ΑΝΑΦΟΡΕΣ