Ισιδώρα Χατζηγεωργίου ΑΕΜ:30184 Νόσος Huntington Ισιδώρα Χατζηγεωργίου ΑΕΜ:30184

George Huntington

Γενικά χαρακτηριστικά Η νόσος Χάντιγκτον (HD) ή αλλιώς χορεία του Χάντιγκτον είναι ένα σταδιακά εκδηλούμενο αυτοσωμικό επικρατές ανίατο νευροεκφυλιστικό νόσημα, που οδηγεί στο θάνατο, εκδηλώνεται σε ηλικία μεταξύ 40-50 ετών και προσβάλει 35,000 άτομα ετησίως. Η αξονική τομογραφική απεικόνιση μπορεί να αποκαλύψει ατροφία του κερκοφόρου πυρήνα του εγκεφάλου. Οι νευροπαθολογικές αλλοιώσεις τείνουν να υπολείπονται χρονικά των κλινικών εκδηλώσεων, αλλά είναι ειδικές όσον αφορά την ατροφία των μικρών νευρώνων του κερκοφόρου και του φακοειδούς πυρήνα και των νευρώνων της ωχράς σφαίρας.

Συμπτώματα Τα συμπτώματα της νόσου του Χάντιγκτον συνήθως γίνονται αισθητά μεταξύ των ηλικιών 35 και 44 ετών, αλλά μπορεί να αρχίσουν σε οποιαδήποτε ηλικία. Το πιο χαρακτηριστικό από τα σωματικά συμπτώματα είναι οι σπασμωδικές και ανεξέλεγκτες κινήσεις που ονομάζονται χορεία. Οι ψυχοκινητικές λειτουργίες γίνονται όλο και πιο μειωμένες, έτσι ώστε κάθε ενέργεια που απαιτεί τον έλεγχο των μυών να επηρεάζεται. Κοινές συνέπειες είναι η φυσική αστάθεια, η μη φυσιολογική έκφραση του προσώπου, και οι δυσκολίες στη μάσηση, στην κατάποση και στην ομιλία.

Συμπτώματα Παρουσιάζονται επίσης διαταραχές του ύπνου και άνοια. Η νεανική HD εμφανίζει διαφορετικά συμπτώματα, δεδομένου ότι σε γενικές γραμμές προοδεύει ταχύτερα με την ακαμψία να είναι το κυρίαρχο σύμπτωμα. Οι επιληπτικές κρίσεις είναι επίσης ένα κοινό σύμπτωμα αυτής της μορφής HD.

Πρόγνωση Ο θάνατος επέρχεται κατά μέσο όρο 17 χρόνια μετά την εκδήλωση των συμπτωμάτων(έκπτωση νοητικών λειτουργιών, σπασμοί, δυσκαμψία και δυστονία). Σε ποσοστό 3% η έναρξη των συμπτωμάτων είναι σε ηλικία μικρότερη των 15 ετών. Περιστασιακά τα συμπτώματα εμφανίζονται μετά την ηλικία των 60 ετών.

Γενετική Η νόσος μεταβιβάζεται ως αυτοσωμικός επικρατής χαρακτήρας και προκαλείται από μια ασταθούς μήκους μετάλλαξη στο γονίδιο της huntingtin. Φυσιολογικά εντοπίζονται 10 με 29 αντίγραφα (κατά μέσο όρο 18) της επανάληψης CAG στο 5'-άκρο του κωδικοποιού DNA, ενώ σε ασθενείς η επανάληψη επεκτείνεται στα 36 με 120 αντίγραφα (συνήθως 40 με 55). Οι ασθενείς με την νεανική μορφή έχουν την τάση να παρουσιάζουν ευμεγεθέστερες επεκτάσεις. Το μέγεθος της επαναλαμβανόμενης αλληλουχίας τείνει να αυξάνεται στην πατρική μεταβίβαση, ενώ στη μητρική μεταβίβαση είναι γενικά σταθερό.

Διάγνωση Η διάγνωση βασίζεται στην κλινική εκδήλωση των συμπτωμάτων. Η ανίχνευση προσυμπτωματικών φορέων και η προγενετική διάγνωση επιτυγχάνεται με άμεση ανάλυση DNA. Εφαρμόζεται ειδική multiplex αλυσιδωτή αντίδραση πολυμεράσης (PCR), που ανιχνεύει τον ακριβή αριθμό επαναλήψεων CAG στο γονίδιο της HD. Σε όλες τις περιπτώσεις της προγεννητικής διάγνωσης των γονιδιακών νοσημάτων πρέπει να αποκλείεται η επιμειξία μητρικών κυττάρων με την ανάλυση των πολυμορφικών δεικτών. Για το λόγο αυτό είναι πάντα απαραίτητο να συνοδεύεται το δείγμα του προγεννητικού ελέγχου με 1-2ml περιφερικού αίματος της μητέρας. Η εξέταση για τη νόσο πρέπει να γίνεται μετά από γενετική συμβουλευτική.

Εμβρυϊκά Τα έμβρυα που παράγονται με in vitro γονιμοποίηση μπορεί να είναι γενετικά ελεγμένα για τη νόσο χρησιμοποιώντας προεμφυτευτική γενετική διάγνωση . Η τεχνική αυτή, όπου ένα μόνο κύτταρο αποσπάται από ένα έμβρυο 4 έως 8 κυττάρων και στη συνέχεια ελέγχεται για τη γενετική ανωμαλία, μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να εξασφαλίσει ότι τα έμβρυα με μεταλλαγμένα htt γονίδια δεν εμφυτεύονται, και ως εκ τούτου οποιοσδήποτε απόγονος δεν θα κληρονομήσει την ασθένεια. Είναι επίσης δυνατόν να γίνει προγεννητική διάγνωση για ένα έμβρυο μέσα στη μήτρα.

Κλινικά Μια σωματική εξέταση , μερικές φορές σε συνδυασμό με την ψυχολογική εξέταση , μπορεί να καθορίσει αν η εμφάνιση της νόσου έχει αρχίσει. Οι υπερβολικές ακούσιες κινήσεις σε οποιοδήποτε μέρος του σώματος είναι συχνά η αιτία για την αναζήτηση ιατρικής συμβουλής. Εάν αυτές οι απότομες κινήσεις έχουν ξεκινήσει σε τυχαία χρονική στιγμή και διανομή στα μέρη του σώματος, προτείνουν μια διάγνωση της νόσου του Χάντινγτον. Γνωστικά ή ψυχιατρικά συμπτώματα είναι σπάνια η πρώτη διάγνωση. Συνήθως αναγνωρίζονται μόνο εκ των υστέρων ή όταν αναπτυχθούν περαιτέρω. Το πόσο μακριά έχει προχωρήσει η ασθένεια μπορεί να μετρηθεί χρησιμοποιώντας την ενιαία κλίμακα βαθμολόγησης της νόσου του Huntington η οποία παρέχει ένα συνολικό σύστημα αξιολόγησης που βασίζεται σε κινητήρα, συμπεριφορά, γνωστικές και λειτουργικές αξιολογήσεων

Θεραπεία Αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει κάποια δυνατότητα πλήρους θεραπείας της νόσου, αλλά υπάρχουν φάρμακα που βοηθούν στον έλεγχο των συναισθηματικών και κινητικών δυσκολιών, ενώ έχει βρεθεί ότι είναι σημαντικό για τα άτομα που πάσχουν από τη συγκεκριμένη νόσο να διατηρούν καλή φυσική κατάσταση. Τα άτομα που παρουσιάζουν τα συμπτώματα της νόσου, θα πρέπει να εξετάζονται από νευρολόγο και να λαμβάνουν την κατάλληλη ιατρική βοήθεια.

Jan Nolta, director of the UC Davis Stem Cell Program and Institute for Regenerative Cures, has a CIRM Early Translational Award to develop stem cell-based therapies for Huntington's disease.

Κοινωνική Ευαισθητοποίηση Οργανώσεις αυτοβοήθειας, με τις πρώτες να ιδρύονται το 1960 και να αυξάνονται σε αριθμό, έχουν εργαστεί για την αύξηση της ευαισθητοποίησης του κοινού, ώστε να παρέχει υποστήριξη για τα άτομα και τις οικογένειές τους, και να προωθήσουν την έρευνα. Η Hereditary Disease Foundation, μια ερευνητική ομάδα που γεννήθηκε από την πρώτη οργάνωση υποστήριξης, έπαιξε σημαντικό ρόλο στην εύρεση του γονιδίου, το 1993. Από τότε, κάθε λίγα χρόνια γίνονται νέες ανακαλύψεις και η κατανόηση της νόσου βελτιώνεται. Οι τρέχουσες ερευνητικές κατευθύνσεις περιλαμβάνουν τον προσδιορισμό του ακριβούς μηχανισμού της νόσου, βελτιώνοντας τα ζωικά μοντέλα για την επίσπευση της έρευνας, τις κλινικές δοκιμές των φαρμακευτικών προϊόντων για τη θεραπεία των συμπτωμάτων ή την επιβράδυνση στην εξέλιξη της νόσου, καθώς και τη μελέτη των διαδικασιών, όπως η θεραπεία βλαστικών κυττάρων , με στόχο την αποκατάσταση των ζημιών που προκαλούνται από της νόσο.

Κοινώνικη Ευαισθητοποίηση στις ΗΠΑ