Σακχαρώδης Διαβήτης τύπου 1 Η ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΤΗΣ ΙΝΣΟΥΛΙΝΟΘΕΡΑΠΕΙΑΣ ΜΕ ΙΝΣΟΥΛΙΝΗ ΜΑΚΡΑΣ ΔΡΑΣΗΣ, GLARGINE ΚΑΙ ΤΑΧΕΑ ΑΝΑΛΟΓΑ ΣΤΟ ΓΛΥΚΑΙΜΙΚΟ ΕΛΕΓΧΟ ΑΣΘΕΝΩΝ ΜΕ ΣΑΚΧΑΡΩΔΗ ΔΙΑΒΗΤΗ ΤΥΠΟΥ 1 Α. Σαφούρης, Ν. Καδόγλου, Ν.Σάιλερ Α´ ΠΑΘΟΛΟΓΙΚΗ ΚΛΙΝΙΚΗ, Διαβητολογικό Ιατρείο ΙΠΠΟΚΡΑΤΕΙΟ ΓΝΘ
Ινσουλίνη Glargine Μιμείται την βασική έκκριση της ινσουλίνης στον οργανισμό 24ωρη δράση - xορηγείται μια φορά την ημέρα Σταθερά επίπεδα Μειώνει τις υπογλυκαιμίες ιδιαίτερα τις νυχτερινές Gly στη θέση Α21 Προσθήκη 2Arg B31-32
Ινσουλίνη Glargine
Ταχείας δράσης ανάλογα Οι ασθενείς συνήθως κάνουν ινσουλίνη νωρίτερα από τα 30 λεπτά που συνιστάται πριν τα γεύματα για τη διαλυτή ινσουλίνη. Τα ταχείας δράσης ανάλογα είναι πιο αποτελεσματικά από τη διαλυτή ινσουλίνη στη ρύθμιση της μεταγευματικής γλυκόζης αίματος χωρίς αύξηση των υπογλυκαιμικών επεισοδίων. Οι υπογλυκαιμίες, σοβαρές ή όχι, νυχτερινές και μη, ελαττώνονται.
Υλικό - Μέθοδος 61 ασθενείς με ΣΔ1 (36 άνδρες, 25 γυναίκες). Ενήλικες με μέση ηλικία 29.1±5.3 έτη. Μέση διάρκεια διαβήτη 14.4±6.2 έτη. Διάρκεια παρακολούθησης 7 έως 22 μήνες. Διαλυτή ινσουλίνη και ενδιάμεσης δράσης ισοφανική ινσουλίνη σε σχήματα 3 ή 4 ενέσεων ημερησίως ινσουλίνη glargine και ταχείας δράσης ανάλογα, σε σχήμα 3 ή 4 ενέσεων ημερησίως.
Παράμετροι Δείκτης μάζας σώματος (ΒΜΙ) HbA1c Μετρήσεις πρωινού σακχάρου Λιπιδαιμικό profile, Αρτηριακή πίεση Αριθμός μονάδων της χορηγούμενης βασικής ινσουλίνης
HbA1c HbA1c: Στατιστικώς σημαντική μείωση (από 7.66±1.02% σε 7.18±1.29%, p=0.040)
Πρωινό σάκχαρο Τιμές του πρωινού σακχάρου: Στατιστικώς σημαντική μείωση (από 182.21±79.73mg/dl σε 152.69±82.89mg/dl, p=0.008)
ΒΜΙ BMΙ: Στατιστικώς σημαντική αύξηση (από 22.89±3.31kg/m2 σε 23.78±4.46kg/m2, p=0.013).
Μονάδες βασικής ινσουλίνης Μονάδες της χορηγούμενης βασικής ινσουλίνης: Στατιστικώς σημαντική μείωση (από 39.69±13.24 μονάδες ισοφανικής ινσουλίνης σε 28.93±10.55 μονάδες glargine, p=0.001)
ΑΠ, λιπιδαιμικό προφίλ Οι τιμές τόσο της συστολικής όσο και της διαστολικής αρτηριακής πίεσης δεν μεταβλήθηκαν. Τα επίπεδα της ολικής χοληστερόλης, της HDL, της LDL και των τριγλυκεριδίων ελαττώθηκαν αλλά όχι στατιστικά σημαντικά.
Συμπεράσματα Η εντατική θεραπεία με ταχείας δράσης ανάλογα και βασική ινσουλίνη glargine βελτιώνει τον γλυκαιμικό έλεγχο σε ασθενείς με ΣΔ 1 ενώ φαίνεται να προκαλεί αύξηση του σωματικού βάρους. Η φυσιολογική δυναμική διακύμανση της ενδογενούς ινσουλίνης στη διάρκεια της ημέρας
Σακχαρώδης Διαβήτης τύπου 1 Η ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΤΗΣ ΙΝΣΟΥΛΙΝΟΘΕΡΑΠΕΙΑΣ ΜΕ ΙΝΣΟΥΛΙΝΗ ΜΑΚΡΑΣ ΔΡΑΣΗΣ, GLARGINE, ΚΑΙ ΤΑΧΕΑ ΑΝΑΛΟΓΑ ΣΤΟ ΓΛΥΚΑΙΜΙΚΟ ΕΛΕΓΧΟ ΑΣΘΕΝΩΝ ΜΕ ΣΑΚΧΑΡΩΔΗ ΔΙΑΒΗΤΗ ΤΥΠΟΥ 1 Α. Σαφούρης, Ν. Καδόγλου, Ν.Σάιλερ Α´ ΠΑΘΟΛΟΓΙΚΗ ΚΛΙΝΙΚΗ, Διαβητολογικό Ιατρείο ΙΠΠΟΚΡΑΤΕΙΟ ΓΝΘ