ΤΟ ΓΥΝΑΙΚΕΙΟ ΑΝΑΠΑΡΑΓΩΓΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ

Γενικά στοιχεία για την αναπαραγωγή Η αναπαραγωγή είναι η διαδικασία με την οποία παράγεται κάθε νέος οργανισμός και είναι θεμελιώδες χαρακτηριστικό της ζωής. Η μέθοδοι αναπαραγωγής χωρίζονται στη σεξουαλική και ασεξουαλική αναπαραγωγή. Ασεξουαλική (ή μονογονική) είναι η αναπαραγωγή στην οποία κάθε οργανισμός αναπαράγεται χωρίς την ανάγκη αλληλεπίδρασης με άλλον οργανισμό ίδιου είδους, όπως οι μονοκύτταροι οργανισμοί και τα περισσότερα φυτά. Σεξουαλική (ή αμφιγονική) είναι η αναπαραγωγή στην οποία απαιτείται η αλληλεπίδραση δύο οργανισμών , συνήθως ένα από κάθε φύλο, το Αρσενικό και το Θηλυκό. Η αναπαραγωγή του ανθρώπου αποτελεί παράδειγμα σεξουαλικής αναπαραγωγής.

Παράδειγμα αμφιγονικής αναπαραγωγής εντόμων. Μονογονική αναπαραγωγή της αμοιβάδας.

Γενικά στοιχεία για την ανθρώπινη αναπαραγωγή Το γεννητικό σύστημα του ανθρώπου αποτελείται από διαφορετικά όργανα στον άνδρα και τη γυναίκα. Χάρη σε αυτό και τη γεννετήσια επαφή επιτυγχάνεται η αναπαραγωγή και διαιώνιση του ανθρώπινου είδους. Φορέας , αλλά και τροφός του εμβρύου είναι η γυναίκα , που είναι εφοδιασμένη με τα κατάλληλα όργανα. Κατά την 7η βδομάδα της κύησης, ανάλογα με την παρουσία του χρωμοσώματος Y (αρσενικό) ή όχι (θηλυκό) , σχηματίζονται οι όρχεις και οι εμβρυϊκές ωοθήκες αντίστοιχα. Οι όρχεις εκκρίνουν την ορμόνη τεστοστερόνη (ανδρογόνο), που δίνει στο έμβρυο τα ανδρικά χαρακτηριστικά. Οι ωοθήκες αναστέλλουν την έκκριση τεστοστερόνης και στη θέση της παράγονται στεροειδής ορμόνες (οιστρογόνα και προγεστερόνη). Ο σπουδαιότερος ρόλος των στεροειδών ορμονών είναι η ανάπτυξη του γεννητικού συστήματος αλλά και των δευτερευόντων χαρακτηριστικών του γυναικείου φύλου, όπως οι ανεπτυγμένοι μαστοί και η μεγάλη λεκάνη.

Το γεννητικό σύστημα του ανθρώπου. Ο λόγος της ανάπτυξης μεγαλύτερης μυϊκής μάζας των ανδρών από ότι οι γυναίκες είναι η ύπαρξη τεστοστερόνης στους άνδρες.

Γεννητικό σύστημα γυναίκας Το γεννητικό σύστημα της γυναίκας αποτελείται από δύο ωοθήκες, δύο ωαγωγούς και τη μήτρα. Ειδικότερα στη μήτρα συμπεριλαμβάνονται ο τράχηλος της μήτρας, ο κόλπος και το αιδοίο. Γεννητικό Σύστημα Γυναίκας

Οι Ωοθήκες Πρόκειται για 2 όργανα διαστάσεων περίπου 3cm (με αλλαγές σύμφωνα με την ηλικία) τα οποία βρίσκονται δεξιά και αριστερά της μήτρας, συνδεδεμένα με τη σάλπιγγα. Σε κάθε ωοθήκη αναπτύσσονται ωοθυλάκια, τα οποία έχουν σχήμα αμυγδάλου. Κάθε ωοθυλάκιο περιέχει ένα κύτταρο, το ωογόνιο, το οποίο έπειτα εξελίσσεται σε ωάριο με τη διαδικασία της μείωσης. Οι λειτουργίες των ωοθηκών είναι οι εξής : Παραγωγή ωαρίων με τη διαδικασία της ωογένεσης. Παραγωγή στεροειδών ορμονών (οιστρογόνα , προγεστερόνη). Οι ωοθήκες παράγουν εναλλάξ ένα ωάριο σε κάθε εμμηνορυσιακό κύκλο (28 μέρες), ενώ υπάρχει περίπτωση να ωριμάζουν ταυτόχρονα περισσότερα απο ένα ωοθυλάκια, οπότε γίνεται εφικτή η γέννηση περισσότερων από ένα ατόμων

Οι Ωαγωγοί Πρόκειται για στενούς σωλήνες 11-14 εκατοστών. Αρχίζουν απο τις ωοθήκες και καταλήγουν στη μήτρα. Μέσω αυτών γίνεται η μεταφορά των ωαρίων στη μήτρα, αλλά είναι και ο συνήθης τόπος όπου γίνεται η γονιμοποίηση του ωαρίου. Έχουν ένα κροσσωτό άκρο, τον κώδωνα της σάλπιγγας, προς την μεριά της ωοθήκης και με αυτό συλλαμβάνουν το ωάριο μετά την ωοθυλακιορρηξία και το μεταφέρουν στη μήτρα. Σπάνια το γονιμοποιημένο ωάριο παραμένει στον ωαγωγό και τότε μπορεί να έχουμε εξωμήτρια κύηση, που με την ανάπτυξη του εμβρύου σπάζει η σάλπιγγα με αποτέλεσμα σοβαρή εσωτερική αιμορραγία, πολύ επικίνδυνη για τη ζωή της εγκύου (ρήξη σάλπιγγας σε εξωμήτρια κύηση).

Η Μήτρα Οι δύο ωαγωγοί καταλήγουν στη μήτρα που είναι ένα κοίλο μυώδες όργανο όπου γίνεται η ανάπτυξη του εμβρύου. Βρίσκεται ανάμεσα στην ουροδόχο κύστη και το ορθό έντερο μέσα στη λεκάνη. Στηρίζεται με διάφορους συνδέσμους.Τα τοιχώματα της μήτρας αποτελούνται από το ενδομήτριο , το επιφανειακό στρώμα πλούσιο σε αδένες γυρισμένο προς το εσωτερικό της κοιλότητας και το μυομήτριο, το εξωτερικό μυϊκό στρώμα.

Ο Κόλπος Το μπροστινό μέρος της μήτρας ονομάζεται τράχηλος και καταλήγει στον κόλπο. Ο κόλπος είναι ένας ινομυώδης σωλήνας, μήκος περίπου 8 – 9 cm, που εξυπηρετεί την εισαγωγή του πέους για την εκσπερμάτωση κατά τη συνουσία, καθώς και την έξοδο του εμβρύου. Η έξοδος των ούρων δεν γίνεται από τον κόλπο, αλλά από την ουρήθρα, σε αντίθεση με τους άντρες, όπου η ουρήθρα είναι κοινή έξοδος των ούρων και του σπέρματος. Ο κόλπος αποτελεί το τελικό τμήμα του γεννητικού συστήματος και πριν από την πρώτη συνουσία της γυναίκας το στόμιο του κόλπου φράσσεται μερικώς από μια μεμβράνη , τον παρθενικό υμένα και έχει μόνο ένα τρήμα (άνοιγμα). Το εύρος του ανοίγματος του παρθενικού υμένα κατά την παιδική ηλικία είναι μικρό ενώ κατά την εφηβεία διευρύνεται και επιτρέπει την δίοδο έως και δύο δακτύλων χωρίς να ραγεί, γεγονός που αποδεικνύει ότι ο παρθενικός υμένας δεν αποτελεί εμπόδιο στην διενέργεια συνουσίας, ανεξάρτητα από το μέγεθος του πέους. Ο παρθενικός υμένας εμφανίζει ποικίλες παραλλαγές ως προς τον αριθμό και την μορφολογία του στομίου του. Η στερεότητα του παρθενικού υμένα και επομένως η αντοχή του στην προσπάθεια ρήξης του κατά την πρώτη συνουσία διαφέρει από γυναίκα σε γυναίκα. Επίσης ποικίλει και ο βαθμός του πόνου και της αιμορραγίας που προκαλείται από την ρήξη του, δεδομένου ότι εξαρτώνται από την μορφή του αλλά και την πυκνότητα των αγγείων και των νεύρων.

Το Αιδoίο Το αιδοίο ουσιαστικά είναι τα εξωτερικά γεννητικά όργανα της γυναίκας, τα οποία καλύπτουν τα ανοίγματα του κόλπου και της ουρήθρας. Αποτελείται απο δύο ζεύγη πτυχών, τα μικρά και τα μεγάλα χείλη. Στην πρόσθια ένωση των δύο μικρών χειλέων βρίσκεται η κλειτορίδα που είναι ένα μικρό , μέγεθος μπιζελιού στυτικό όργανο, ευαίσθητο, με σπογγώδη ιστό που συγκεντρώνει αίμα κατά τη διάρκεια του σεξουαλικού ερεθισμού, όπως ακριβώς και το πέος. Γύρω από το στόμιο του κόλπου, υπάρχουν αδένες που κατά τη σεξουαλική διέγερση εκκρίνουν υγρό για τη διευκόλυνση της εισόδου του πέους.

Στάδια της γυναίκας κατά την Σεξουαλική Επαφή Το σώμα της γυναίκας, πριν , κατά τη διάρκεια, αλλά και μετά τη σεξουαλική επαφή διέρχεται απο τις ακόλουθες καταστάσεις : 1) Ερωτική επιθυμία 2) Κορύφωση διέγερσης 3) Οργασμό 4) Χαλάρωση

Ερωτική Επιθυμία Προκαλείται από φυσικό ερεθισμό και χαρακτηρίζεται από τη συγκέντρωση μεγάλης ποσότητας αίματος στα γεννητικά όργανα και στο στήθος. Για τις γυναίκες η πρώτη ένδειξη του σεξουαλικού ερεθισμού είναι η εμφάνιση κολπικών υγρών, που αρχίζει 10-30 δευτερόλεπτα μετά την εμφάνιση της ερωτικής επιθυμίας. Η πυκνότητα, η ποσότητα και η οσμή τους ποικίλλουν από τη μία γυναίκα στην άλλη, αλλά και στην ίδια γυναίκα από στιγμή σε στιγμή. Σε αντίθεση με πολλές αντιλήψεις η ποσότητά των κολπικών υγρών δεν είναι απαραίτητα ενδεικτική του επιπέδου διέγερσης της γυναίκας, ούτε και η παρουσία τους σημαίνει ότι η γυναίκα είναι έτοιμη για σεξουαλική επαφή. Η παρουσία τους διευκολύνει απλώς την είσοδο του πέους στον κόλπο.

Κορύφωση της Σεξουαλικής Διέγερσης Κορύφωση της Σεξουαλικής Διέγερσης Πρόκειται για το στάδιο το οποίο ακολουθεί την ερωτική επιθυμία και χαρακτηρίζεται απο κλιμάκωση της σεξουαλικής έντασης. Επιτυγχάνεται με τον ερεθισμό των εροτογενών περιοχών της γυναίκας, οι οποίες δεν είναι μόνο τα γεννητικά όργανα , αλλά και τα χείλη, ο σβέρκος, το στήθος, τα μάγουλα, οι λοβοί των αυτιών, η περιοχή κάτω από τον αφαλό ή η περιοχή στο εσωτερικό των μηρών, περιοχές δηλαδή ευαίσθητες σε σεξουαλικά ερεθίσματα. Σε αυτό το στάδιο παρατηρείται στο σώμα της γυναίκας επιτάχυνση του καρδιακού ρυθμού, της αναπνοής και αύξηση της πίεσης του αίματος. Οι κόρες των οφθαλμών διαστέλλονται, το χρώμα των χειλιών βαθαίνει, οι θήλες ανορθώνονται, η περιοχή του αιδίου διογκώνεται, η κλειτορίδα σκληραίνει και υγραίνεται. Κατά την κορύφωση της γυναίκας παρατηρείται το εξής βήμα : Το άνοιγμα του κόλπου της γυναίκας στενεύει σε ποσοστό περίπου 30% και το πέος αιχμαλωτίζεται μέσα, επομένως κατά κάποιο τρόπο οι μύες του κόλπου παίρνουν το σχήμα του πέους , γι αυτό και το μήκος του δεν παίζει και τόσο σημαντικό ρόλο στην ικανοποίηση της γυναίκας.

Ο Οργασμός Ο οργασμός είναι μια συναισθηματική και σωματική εμπειρία που συμβαίνει στο τέλος ενός κύκλου ερωτικής απόκρισης. Διαρκεί 10-30 δευτερόλεπτα και κατά τη διάρκειά του ολόκληρο το σώμα συμμετέχει στην απελευθέρωση της συσσωρευμένης σεξουαλικής έντασης. Το αποτέλεσμα είναι μια σειρά από ακούσιες και ευχάριστες διαδοχικές μυϊκές συσπάσεις που βιώνει η γυναίκα στον κόλπο, στη μήτρα και στον σφιγκτήρα του πρωκτού. Τέτοιες μυϊκές συσπάσεις και σπασμοί μπορούν να εκδηλωδούν και σε άλλα σημεία του σώματος, όπως είναι τα πόδια, το στομάχι ή η πλάτη. Ένας ήπιος οργασμός μπορεί να έχει 3-5 συσπάσεις, ενώ ένας έντονος από 10-15 και διαφέρει από γυναίκα σε γυναίκα.

Ο ρόλος του οργασμού Ο οργασμός είναι ιδιαίτερα ευεργετικός, καθώς προκαλεί την παραγωγή ενδορφινών, μιας ομάδας ουσιών που παράγονται στον εγκέφαλο και έχουν την ιδιότητα να ανακουφίζουν τον πόνο και εμπλέκονται στην διαδικασία του ελέγχου του στρες, της μείωσης των συσπάσεων των εντερικών τοιχωμάτων και τον καθορισμό της διάθεσης. Εκτός όμως αυτού , οι ενδορφίνες εμπλέκονται στην διαδικασία του ελέγχου του στρες, της μείωσης των συσπάσεων των εντερικών τοιχωμάτων και τον καθορισμό της διάθεσης. Επίσης ρυθμίζουν την απελευθέρωση διάφορων ορμονών, ειδικά αναπτυξιακών. Ο ρόλος του οργασμού στην αναπαραγωγή : Με τη σύσπαση των μυών της γυναίκας, γίνεται διαστολή της μήτρας και έτσι υποδέχεται πιο εύκολα το σπέρμα. Επίσης, εαν δεν υπήρχε η ικανοποίηση της γυναίκας κατά την σεξουαλική επαφή εκείνη δεν θα ωθούνταν στο να επιτελέσει τη σεξουαλική πράξη και έτσι δεν θα διαιωνιζόταν το ανθρώπινο είδος. Η φύση έχει προνοήσει έτσι ώστε ο άντρας και η γυναίκα να ικανοποιούνται με τη σεξουαλική επαφή έτσι ώστε να επιθυμούν οι ίδιοι να αναπαράγονται.

Μορφές του οργασμού Κλειτοριδικός: Κλειτοριδικός είναι ο οργασμός ο οποίος προέρχεται από τον άμεσο ερεθισμό της κλειτορίδας, ο οποίος επιτυγχάνεται είτε με στοματική συνουσία είτε με τη χρήση του χεριού του συντρόφου ή της γυναίκας όταν αυτή αυνανίζεται. Κολπικός: Κολπικός είναι ο οργασμός ο οποίος προέρχεται από τον έμμεσο ερεθισμό της κλειτορίδας. Αυτός ο έμμεσος ερεθισμός προκαλείται κατά την διάρκεια της συνουσίας, από τις παλινδρομικές κινήσεις του πέους στον κόλπο, που έχει σαν αποτέλεσμα την ρυθμική κίνηση και ερεθισμό των εξωτερικών τοιχωμάτων του κόλπου και της κλειτορίδας, όπως επίσης προκαλείται και από την τριβή της κλειτορίδας επάνω στην ηβική σύμφυση του άντρα κατά τη διάρκεια της συνουσίας. Παρατηρούμε ότι υπεύθυνο όργανο για την επίτευξη οργασμού στη γυναίκα είναι η κλειτορίδα. Ωστόσο πολλές γυναίκες δηλώνουν ότι υπάρχει ένα σημείο (από 2.5 έως 7.6 εκατοστά ανάλογα τη γυναίκα) στο πάνω μέρος του κόλπου που η διέγερση του έχει ως αποτέλεσμα ισχυρούς οργασμούς. Η ύπαρξη ενός τέτοιου σημείου μελετήθηκε από έναν Γερμανό γυναικολόγο Ernst Grafenberg το 1940, ο οποίος καθώς έκανε μελέτες πάνω στο ουροποιητικό σύστημα της γυναίκας, διαπίστωσε ότι υπήρχε στο εσωτερικό του κόλπου μια ερωτογενής περιοχή, η οποία με την ερωτικό ερεθισμό της είχε ως αποτέλεσμα την έκχυση υγρών. Προς τιμήν του το σημείο αυτό ονομάστηκε σημείο G.

Το σημείο G (G-spot) Πρόκειται για μια περιοχή σχήματος φασολιού στο εσωτερικό πάνω του κόλπου ,κοντά στην ουρήθρα, η οποία αποτελεί μέρος του προστάτη και διογκώνεται κατά τον ερωτικό ερεθισμό. Πήρε το όνομά της από τον γυναικολόγο Ernst Grafenberg , ο οποίο και την ανακάλυψε. Όταν ανακαλύφθηκε, στην επιστημονική κοινότητα υπήρξαν αμφιλεγόμενες απόψεις, καθώς ως τότε ήταν πιστευτό πως ο οργασμός μια γυναίκας επιτυγχάνεται μόνο με τον ερεθισμό της κλειτορίδας της. Μελέτες γίνονται μέχρι σήμερα. Έως τώρα υπάρχουν οι εξής θεωρίες: Το σημείο G υπάρχει ως αυτόνομη δομή, σαν μια δεύτερη περιοχή που είναι υπεύθυνη για τον οργασμό εκτός της κλειτορίδας, αλλά δεν το διαθέτουν όλες οι γυναίκες. Προέρχεται από ρίζες νευρών της κλειτορίδας και ο κολπικός οργασμός οφείλεται ακριβώς στον ερεθισμό του. Το διαθέτουν όλες οι γυναίκες, αλλά δεν αντιδρά σε όλες με τον ίδιο τρόπο. Όταν το σημείο G διεγείρεται δημιουργεί στη γυναίκα την ανάγκη για ούρηση, διότι πιέζει την ουροδόχο κύστη.

Ανασταλτικοί παράγοντες του οργασμού Η αποτυχία μεγάλου αριθμού γυναικών να βιώσουν τον οργασμό κατά την ερωτική πράξη αποτελεί μείζον πρόβλημα, που διαταράσσει την ισορροπία του ζευγαριού και δημιουργεί συναισθήματα κατωτερότητας και στους δυο συντρόφους. Βιολογικοί παράγοντες Ψυγολογικοί και άλλοι παράγοντες

Βιολογικοί παράγοντες η χρήση αντικαταθλιπτικών, ηρεμιστικών, υπνωτικών και αντιυπερτασικών χαπιών από τη γυναίκα. η παρουσία έρπητα στα γεννητικά όργανα, τα χλαμύδια και άλλες λοιμώξεις που κάνουν την ερωτική επαφή επώδυνη. Επίσης αναστέλλουν τη διέγερση της κλειτορίδας και του κόλπου τα σπερματοκτόνα αλλά και τα κολπικά αρωματικά σπρέι. οι επαναλαμβανόμενοι τοκετοί και γενικά χειρουργικές επεμβάσεις στις ευρύτερη περιοχή των γεννητικών οργάνων.

Ψυγολογικοί και άλλοι παράγοντες οι έντονες διαμάχες μεταξύ των συντρόφων. το αίσθημα της ενοχής της γυναίκας, ειδικά όταν το αγόρι της την πιέζει να κάνουν έρωτα γιατί αλλιώς θα «πάει» με άλλη. το άγχος και οι συνθήκες διαβίωσης. ο τόπος στον οποίο γίνεται η σεξουαλική επαφή. η μη επαρκής σεξουαλική διέγερση οφειλόμενη κυρίως σε απουσία προκαταρκτικών και διέγερσης της κλειτορίδας.

Χαλάρωση Είναι η τελευταία φάση στη σεξουαλική διαδικασία. Ακολουθεί τον οργασμό και το σώμα επιστρέφει στην κατάσταση ηρεμίας. Το στάδιο αυτό διαφέρει σημαντικά ανάμεσα σε άντρες και γυναίκες. Οι γυναίκες μπορούν να έχουν συνεχόμενους οργασμούς(ιδίως όταν αυνανίζονται) χωρίς να εξαντληθούν(πολλαπλός οργασμός). Αντίθετα, οι άντρες δεν είναι ικανοί για πολλαπλό οργασμό Αυτό είναι απολύτως λογικό, καθώς ο οργασμός του άνδρα είναι αυτός που δίνει τέλος στην σεξουαλική επαφή καθώς τότε εκκρίνεται το σπέρμα. Γι’ αυτό το λόγο και ο οργασμός της γυναίκας δεν είναι απαραίτητος και μπορεί να μην υπάρξει κατά τη σεξουαλική επαφή.

Εργάστηκαν οι : Μάνος Χαρακόπουλος Γιώργος Σπανός Γιάννης Πελεκάνος