Το πορτρέτο των σκουπιδιών μας… Με μια μηχανική κίνηση πετάμε στη μαύρη σακούλα εκατομμύρια ευρώ τόνους πετρελαίου, εκατοντάδες δέντρα και πολύτιμους φυσικούς πόρους. Για να σας αποδείξουμε του λόγου το αληθές, καταγράψαμε την ταυτότητα δέκα συνηθισμένων οικιακών απορριμμάτων

Ένα κουτάκι αλουμινίου «καίει» 0,1 l πετρέλαιο Για αυτό το ταπεινό κουτάκι που ζυγίζει περίπου 15 γραμμάρια, χρειάστηκε βωξίτης βάρους 60 γραμμαρίων. Τα κοιτάσματα βωξίτη δεν είναι ανεξάντλητα. Μεγάλες ποσότητες από το υλικό αυτό βρίσκονται στα τροπικά δάση. Η εξόρυξη τους σημαίνει αποψίλωση των πνευμόνων της γης ή σκάψιμο των βουνών. Επιπλέον για να παραχθεί ένα κουτάκι ξοδεύτηκε ενέργεια ικανή να λειτουργήσει μια τηλεόραση για τρεις ώρες. Όλοι αυτοί οι πολύτιμοι φυσικοί πόροι πάνε χαμένοι εάν το κουτάκι πάει στα σκουπίδια όπου θα μείνει για πολλά χρόνια πριν διαλυθεί.

Οφέλη Ανακύκλωσης Αντίθετα η ανακύκλωσή του έχει πολλά οφέλη. Για να παραχθεί ένα ολοκαίνουριο κουτάκι από ανακύκλωση απαιτείται μόλις το 5% της ενέργειας της κανονικής παραγωγής. Αποφεύγουμε έτσι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα σχεδόν ίσες με το βάρος του. Για κάθε τόνο ανακυκλώσιμου αλουμινίου κερδίζουμε 4 τόνους βωξίτη, 37 βαρέλια πετρέλαιο, 500 κιλά σόδα και 100 κιλά ασβεστόλιθο. Και όλα αυτά σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα.

Ένα γυάλινο μπουκάλι θα φώτιζε ένα δωμάτιο για 8 ώρες. Κατασκευάζεται από άμμο. Ανθρακικό νάτριο και ασβεστόλιθο. Τα τρία αυτά υλικά συγχωνεύονται σε υψηλές θερμοκρασίες και για αυτό απαιτείται σημαντική ενέργεια. Υπολογίζεται ότι για την κατασκευή ενός μπουκαλιού καταναλώνεται ενέργεια ίση με αυτή που καίει ένας λαμπτήρας 100W σε οκτώ ώρες.

Μια μπαταρία μολύνει 400 κυβικά μέτρα νερού Μια μπαταρία είναι αρκετή να μολύνει 400 κ.μ. νερού. Μεγάλο ποσοστό μπαταριών περιέχουν υδράργυρο που προκαλεί νευρολογικές διαταραχές, θάνατο και τύφλωση και το εξαιρετικά επικίνδυνο Κάδμιο που συνδέεται με καρκινογένεση. Αν και η ανακύκλωση των μπαταριών δεν αποδίδει άμεσα οικονομικά, μας προστατεύει από τους κινδύνους τοξικών ουσιών που περιέχουν.

300 εκατ. Ευρώ το χρόνο γίνονται … σακούλες Πάνω από 60.000 τ. πλαστικού μιας χρήσης καταναλώνεται κάθε χρόνο στην Ελλάδα. Η παραγωγή τους υπολογίζεται ότι στοιχίζει περίπου 300 εκ. ευρώ. Πολλαπλάσιο είναι το κόστος τους από τη στιγμή που θα πεταχθούν. Αυξάνουν τον όγκο των σκουπιδιών, η διαχείρισή τους είναι δύσκολη, ενώ μια πλαστική σακούλα χρειάζεται από 100 έως 400 χρόνια για να διαλυθεί αφού ταφεί. Συνεπώς ο βασικός στόχος είναι η μεγάλη μείωση της χρήσης της. Από εκεί και πέρα η εκ νέου χρησιμοποίηση, η συλλογή και η ανακύκλωσή τους αποτελούν καλύτερες επιλογές από το πέταγμα στο σωρό.

Παπανικολάου Τριαντάφυλλος Ρεντίφη Αλεξάνδρα Ρίζος Σωκράτης Υπεύθυνοι Καθηγητές: Μαργιώλας Γιώργος ΠΕ04 Πιπέρης Αντώνης ΠΕ04 Την εργασία εκπόνησαν οι μαθητές της Α’ τάξης του Γενικού Λυκείου Ελάτειας: Αγγελούση Βασιλική Γερολουκά Βασιλική Γκίκα Βαλμπόνα Γραμματίκας Λεωνίδας Θεολόγου Λουκία Καρά Μαίρη Καραούζα Γεωργία Καραούζα Σοφία Κατσάρας Δημήτρης Κίσσα Κωνσταντίνα Κουτσογιώργος Πάρης Λουκαδάκος Γιάννης Μάνδαλος Σωτήρης Παπαβασιλείου Πάρης Παπανικολάου Τριαντάφυλλος Ρεντίφη Αλεξάνδρα Ρίζος Σωκράτης Σπάτα Ανίσα Σπυριλιώτης Θωμάς Στεργίου Βασίλης Τάκη Ευαγγελία Τσιάμη Χρυσούλα Τσέτσο Πάολα Τσιώπος Δημήτρης