Ηλιακή καταιγίδα.

Slides:



Advertisements
Παρόμοιες παρουσιάσεις
Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΟΥ 10 ZOOM Από το απειροελάχιστο στο …άπειρο .
Advertisements

Γεωγραφία ΣΤ΄Δημοτικού Σχολικό Έτος
Σχέσεις Ηλίου – Γης Χρήστος Σ. Ζερεφός.
Κίνηση φορτίου σε μαγνητικό πεδίο
Μπορούμε να δούμε τα άτομα…..
Με τα μάτια του Hubble.
ΤΑ ΑΣΤΕΡΙΑ “οι άλλοι ήλιοι”
Κωνσταντίνος Βασιλόπουλος & Δημήτρης Μιχαλακόπουλος
Ηλιακό Σύστημα Ερευνητική εργασία 2ου τετραμήνου της Ά τάξης του 1ου Γενικού λυκείου Καστοριάς.
ΟΜΑΔΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ ΑΠΟ ΜΑΘΗΤΕΣ ΤΗΣ Β ΛΥΚΕΙΟΥ ΤΟΥ 1ου ΓΕ. Λ
ΗΗΜΕΙΑ.
Οι πλανήτες είναι οι εξής:
Ταξινόμηση κατά Hubble, Σμήνη Γαλαξιών, Σκοτεινή Ύλη
Η γένεση και ο «θάνατος» των αστέρων Λουκάς Βλάχος
Μελανές οπές Σεμινάριο φυσικής 2007 Μπεθάνη Αγνή.
Παρατήρηση φαινομένων στην Γη: Milky Way, Παλίρροια, Σέλας,
ΠΛΑΝΗΤΕΣ.
ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΥ- ΔΗΜΗΤΡΑ ΓΕΩΡΓΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
Κομήτης Οι Κομήτες είναι ουράνια σώματα που σε αντίθεση με τους απλανείς αστέρες και τους πλανήτες παρουσιάζουν όψη νεφελώδη, ενώ η ύλη από την οποία συνίστανται.
Μοιραία Σύγκρουση Ο όρος προσδιορίζει μικρά σώματα του Ηλιακού Συστήματος, που είναι σε τροχιά γύρω απ' τον Ήλιο.. Αστεροειδής.
Οπτική, Καθρέφτες και Διαφάνεια σωμάτων
ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΗ ΦΥΣΙΚΗ Β ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ.
8.3 ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΟΥ ΦΩΤΟΣ 8.4 ΤΟ ΧΡΩΜΑ.
Η ατμόσφαιρα.
Ερευνητική Εργασία Ο Θάνατος(;) των άστρων
ΤΟ ΗΛΙΑΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ «στις γειτονιές του φεγγαριού…» Νίκη Μαματσή Φυσικός.
Επιμέλεια: Δρακοπούλου Ευαγγελία Αριθμός Μητρώου:
Οι μαύρες τρύπες είναι γιγαντιαία άστρα τα οποία κατά το τέλος της ζωής τους καταρρέουν στην ιδία τους τη μάζα με αποτέλεσμα να καμπυλώνουν άπειρα τον.
Ηλεκτρομαγνητικά πεδία
ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΚΑΙ ΜΟΡΦΕΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ
Μετεωροειδείς και αστεροειδείς.
Βάλια Σκούρα Μελίνα Μερτζάνη
ΔΙΑΣΤΗΜΑ ΚΑΙ ΠΛΑΝΗΤΕΣ ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΚΟΥΡΑΣ.
ΗΛΙΑΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ.
ΗΛΙΑΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ Ο ήλιος εκπέμπει φως και θερμότητα στη γη
Η ΓΗ ΚΑΙ ΟΙ ΠΛΑΝΗΤΕΣ.
Επίκουρος Καθηγητής Αστροφυσικής
ΤΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ!!.
ΤΟΞΟΤΗΣ Τοξότης είναι αστερισμός που σημειώθηκε στην αρχαιότητα από τον Πτολεμαίο. Ο τοξότης συνδέετε με το μύθο του κενταύρου και σε άλλες πολλές περιοχές.
. ZOOM ZOOM Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΟΥ 10 Από το απειροελάχιστο στο …άπειρο.
Διάλεξη 13 Βαρυονική και Σκοτεινή Ύλη Βοηθητικό Υλικό: Liddle κεφ. 9.1.
ΜΙΚΡΑ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΑ ΤΟΥ ΗΛΙΑΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ Πέτρος Καϊναδάς Διημερίδα Αστρονομίας 4-5 Απριλίου 2009.
Θανάσης Αλμπάνης & Γιάννης Ρίζος. Ερευνητική εργασία με θέμα τον πλανήτη Δία O Δίας είναι ο μεγαλύτερος πλανήτης του Ηλιακού Συστήματος. Είναι ο πέμπτος.
Ελλή παπίγγη Αλέξανδρος Κυρίτσης Θανάσης M οίρας Αντώνης Νταγιάκος.
Κεφάλαιο 9 Η ατμόσφαιρα.
Βασικές αρχές έκθεσης Στα πλαίσια του μαθήματος Φωτογραφίας στο τμήμα Συντήρησης Έργων Τέχνης και Αρχαιοτήτων, στα Δ.ΙΕΚ Σπάρτης Ρήγου Θάλεια.
Τροπικοί κυκλώνες. Χαρακτηριστικά Πολύ μεγαλύτερη ένταση και μικρότερη έκταση από εξωτροπικούς κυκλώνες. Πολύ μεγαλύτερη ένταση και μικρότερη έκταση από.
Η Σελήνη είναι ο μοναδικός φυσικός δορυφόρος της Γης και ο πέμπτος μεγαλύτερος φυσικός δορυφόρος του ηλιακού συστήματος. Πήρε το όνομά του από την Σελήνη,
ΚΡΟΝΟΣ Ο ΠΛΑΝΗΤΗΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΕΝΝΕΑ ΔΑΚΤΥΛΙΟΥΣ ΜΑΡΙΑ-ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΘΕΟΔΩΡΙΔΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΤΖΕΜΠΕΤΖΗ ΝΕΣΤΟΡΑΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΕΛΙΑΣ.
BΛΕΠΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΜΙΑ ΜΑΥΡΗ ΤΡΥΠΑ Βλάχου Ευγενία, Δάικου Νικολέτα, Ντινόπαπα Ειρήνη, Σιντορεάκ Αλεξάνδρα Γενικό Λύκειο Ν. Καλλικράτειας:
Ηλιακό Σύστημα.
Ειρήνη Ελμίρα Ευτυχία ΣΤ΄1
Ο ΧΡΟΝΟΣ ΚΑΙ Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΟΥ
Φυσική: Η Βαρύτητα Πατσαμάνη Αναστασία
Κωνσταντίνος Βελαλής & Παναγιώτης Πατατούκος
Ηλιακο συστημα.
ΣΥΝΕΣΤΙΑΚΗ ΜΙΚΡΟΣΚΟΠΙΑ
Υπεύθυνος καθηγητής – Κ . Βαλανίδης
ΦΥΣΙΚΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ.
ΕΞΕΡΕΥΝΗΣΗ ΔΙΑΣΤΗΜΑΤΟΣ!
<<Η Βαρύτητα>>ΗΕργασία πληροφορικής
Εργασία της μαθήτριας Άννας Μαρίας της τάξης ΣΤ
ΦΩΣ & ΔΙΑΔΟΣΗ ΤΟΥ ΦΩΤΟΣ ΦΥΣΙΚΗ Γ’ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ
Που ειμαστε... Ο γαλαξίας μας, milky way...
ΠΛΑΝΗΤΕΣ.
ΑΔΑΜΙΔΟΥ ΔΗΜΗΤΡΑ ΔΙΠΛΑΣ ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΚΑΛΑΜΠΟΚΗ ΘΕΟΔΩΡΑ
PROJECT 4: ΗΛΙΑΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ
Η κοσμική σκόνη.
Η κοσμική σκόνη.
Σκοτεινh yλη και Σκοτεινh Ενeργεια
Μεταγράφημα παρουσίασης:

Ηλιακή καταιγίδα

Επιπτώσεις καταιγίδας -διαταραχές στις δορυφορικές τηλεπικοινωνίες -προβλήματα στα ηλεκτρικά δίκτυα -προβλήματα στις αερομεταφορές -προβλήματα στους αγωγούς πετρελαίου -προβλήματα στα συστήματα GPS -ευκρινέστερη εμφάνιση στο βόρειο σέλας

Βόρειο Σέλας Το φαινόμενο αυτό είναι από τα ωραιότερα που προσφέρει η Φύση σε ποικιλία χρωμάτων και σχεδίων σε αιφνίδιες εμφανίσεις και με γρήγορες σχετικά μεταμορφώσεις. Το Σέλας τόσο το Βόρειο όσο και το Νότιο παρατηρείται συχνότερα κατά μήκος ζώνης της οποίας το κέντρο απέχει από τους πόλους περίπου 10 μοίρες.

Πώς δημιουργείται; Τα ηλεκτρόνια που διεισδύουν στα υψηλά στρώματα διεγείρουν τα άτομα του Οξυγόνου και του Αζώτου που υπάρχουν σε εκείνα τα ύψη. Η διέγερση αυτή γίνεται με την μετατόπιση των ηλεκτρονίων αυτών των ατόμων που όμως όταν επανέλθουν στην αρχική τους κατάσταση εκπέμπουν πλέον φως που είναι χαρακτηριστικό σε κάθε αέριο και που βρέθηκε έτσι ότι το φαινόμενο αυτό εμφανίζεται κυρίως σε ύψος από 100 χλμ. από το έδαφος μέχρι μερικές εκατοντάδες χιλιομέτρων υπεράνω αυτού με αποτέλεσμα το θέαμα του φαινομένου να γίνεται πιο φαντασμαγορικό.

Διάττοντες αστέρες (1 από 3) Ένας διάττοντας αστέρας είναι ένα φωτεινό σημείο σαν αστέρας που εμφανίζεται ξαφνικά από το πουθενά στο νυχτερινό ουρανό, κινείται με ταχύτητα ανιχνεύσιμη με γυμνό μάτι επί λίγα (συνήθως 1 ή 2) δευτερόλεπτα και μετά εξαφανίζεται. Στη δημοτική γλώσσα, οι διάττοντες αστέρες ονομάζονται και «πεφτάστερα».

Διάττοντες Αστέρες (2 από 3) Οι διάττοντες δεν έχουν καμιά συγγένεια με τους «μόνιμους» από ολόκληρη τη Γη, οι διάττοντες είναι μικροί μετεωροειδείς, μικροί ή μεγαλύτεροι κόκκοι διαστημικής σκόνης, που προέρχονται συνήθως από κομήτες και δεν ξεπερνούν σε διαστάσεις ένα σπυρί ρυζιού!

Διάττοντες Αστέρες (3 από 3) Το φαινόμενο του διάττοντα αστέρα παρουσιάζεται όταν οι κόκκοι αυτοί εισέρχονται στην ατμόσφαιρα της Γης με τυπικές διαπλανητικές ταχύτητες αρκετών χιλιομέτρων το δευτερόλεπτο.

Χαρακτηριστικά Οι διάττοντες είναι αθόρυβοι και ποτέ δεν φθάνουν μέχρι την επιφάνεια του πλανήτη μας. Διέρχονται από μέρη όπου προηγουμένως είχε περάσει κάποιος κομήτης. Οι βροχές διαττόντων συνδέονται με συγκεκριμένο κομήτη η καθεμιά και με συγκεκριμένες ημερομηνίες του έτους κατά τις οποίες η Γη διέρχεται από την τροχιά του κομήτη.

Μαύρη τρύπα Μαύρη τρύπα είναι μια συγκέντρωση μάζας σημαντικά μεγάλης ώστε η δύναμη της βαρύτητας να μην επιτρέπει σε οτιδήποτε να ξεφεύγει από αυτή. Το βαρυτικό πεδίο είναι τόσο δυνατό, ώστε η ταχύτητα διαφυγής κοντά του ξεπερνά την ταχύτητα του φωτός. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα ότι τίποτα, ούτε καν το φως, δεν μπορεί να ξεφύγει από τη βαρύτητα της μαύρης τρύπας, εξ' ου και η λέξη «μαύρη». Ο όρος «μαύρη τρύπα» δεν αναφέρεται σε τρύπα με τη συνήθη έννοια (οπή), αλλά σε μια περιοχή του χώρου, από την οποία τίποτα δεν μπορεί να επιστρέψει.

Ιδιότητες και Δομή Σύμφωνα με την κλασική γενική σχετικότητα, ούτε ύλη ούτε πληροφορίες μπορούν να κινηθούν από το εσωτερικό μιας μαύρης τρύπας προς έναν εξωτερικό παρατηρητή. Για παράδειγμα, δεν μπορεί κάποιος να πάρει δείγμα του υλικού της ή να δεχτεί την ανάκλαση από μια φωτεινή πηγή ούτε να πάρει πληροφορίες για το υλικό από το οποίο αποτελείται η μαύρη τρύπα. Αυτό σημαίνει ότι στις μαύρες τρύπες έχουμε απώλεια πληροφορίας σε σχέση με το είδος των σωματιδίων (τα μόνα χαρακτηριστικά που «διατηρεί στη μνήμη» η μαύρη τρύπα είναι η μάζα και το φορτίο της απορροφημένης ύλης). Επομένως, μια μαύρη τρύπα πρέπει να χαρακτηρίζεται από μια ορισμένη εντροπία.

Σχηματισμός Οι μαύρες τρύπες προβλέπονται από την Γενική θεωρία της Σχετικότητας, η οποία όχι μόνο λέει ότι οι μαύρες τρύπες (ή αλλιώς μελανές οπές) μπορούν να υπάρξουν, αλλά προβλέπει ότι σχηματίζονται στη φύση οποτεδήποτε συγκεντρώνεται σε ένα δεδομένο χώρο επαρκής ποσότητα μάζας, μέσω της διαδικασίας που καλείται βαρυτική κατάρρευση. Όσο η μάζα μέσα σε μία συγκεκριμένη περιοχή μεγαλώνει, η δύναμη της βαρύτητας γίνεται πιο ισχυρή.

THE END!!! Βασίλης Γ. Δεμένεγας Ιωάννα Παούρη