ΒΙΚΥ ΤΟΥΓΙΟΥΝΤΖΗ ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ ΤΑΡΟΥΣΑ ΛΕΩΝΙΔΑ ΤΑΣΟΣ ΣΤΟΙΚΟΣ ΚΑΒΑΦΗΣ ΒΙΚΥ ΤΟΥΓΙΟΥΝΤΖΗ ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ ΤΑΡΟΥΣΑ ΛΕΩΝΙΔΑ ΤΑΣΟΣ ΣΤΟΙΚΟΣ

ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ Γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου στις 29 Απριλίου 1863 . Πέθανε 29 Απριλίου 1933 από καρκίνο. Ήταν το ένατο παιδί του Πέτρου Καβάφη (1814-1870), μεγαλέμπορου βαμβακιού. Η μητέρα του ανήκε σε παλιά Φαναριώτικη οικογένεια της Κωνσταντινούπολης Έζησε ανύπαντρος .

ΔΟΥΛΕΙΑ Ύστερα από περιστασιακές απασχολήσεις σε χρηματιστηριακές επιχειρήσεις, αποφάσισε να γίνει δημόσιος υπάλληλος και διορίστηκε σε ηλικία 59 χρονών στο Υπουργείο Δημοσίων Έργων το 1922.

ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ ΠΟΥ ΔΗΛΩΝΕ: Ποιητής

ΣΠΟΥΔΕΣ Στην Αλεξάνδρεια ο Kαβάφης διδάχτηκε Αγγλικά, Γαλλικά και Ελληνικά με οικοδιδάσκαλο και συμπλήρωσε τη μόρφωσή του για ένα-δύο χρόνια στο Ελληνικό Εκπαιδευτήριο της Αλεξάνδρειας

ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑ Μελετούσε την ιστορία και ιδιαίτερη σχέση του με την ιστορία φαίνεται επειδή στα περισσότερα του ποιήματα έχει εξέχουσα θέση η Αλεξάνδρεια. Το ποίημά του Θερμοπύλες συνδέεται με την ιστορία καθώς αναφέρεται στο ιστορικό γεγονός.

ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ Τα 154 ποιήματα που αναγνώρισε ο ίδιος (τα λεγόμενα Αναγνωρισμένα), τα 37 Αποκηρυγμένα ποιήματά του, τα περισσότερα νεανικά, σε ρομαντική καθαρεύουσα, τα οποία αργότερα αποκήρυξε, τα Ανέκδοτα, δηλαδή 75 ποιήματα που βρέθηκαν τελειωμένα στα χαρτιά του, καθώς και τα 30 Ατελή, που βρέθηκαν στα χαρτιά του χωρίς να έχουν πάρει την οριστική τους μορφή.

Εκδοτική πρακτική H εκδοτική πρακτική που ακολούθησε ο Kαβάφης ήταν πρωτοφανής. Δεν τύπωσε ποτέ τα ποιήματά του σε βιβλίο, και μάλιστα αρνήθηκε δύο σχετικές προτάσεις που του έγιναν, μία για ελληνική έκδοση και μία για αγγλική μετάφραση των ποιημάτων του

Κατηγορίες ποιημάτων Τα ιστορικά ποιήματα εμπνέονται κυρίως από την ελληνιστική περίοδο. Εδώ ανήκει και το ποίημα Θερμοπύλες, γιατί αναφέρεται στην μάχη. Τα αισθησιακά ή ηδονικά ποιήματα, που είναι και τα πιο λυρικά, κυριαρχεί η ανάμνηση και η αναπόληση. Τα φιλοσοφικά ποιήματα ονομάζονται από άλλους "διδακτικά"

Απήχηση H αντιπαράθεση των οπαδών του Kαβάφη και του Παλαμά γνώρισε μια πρώτη έξαρση το 1918 και κορυφώθηκε στην Aθήνα το 1924, και έλαβε ουσιαστικά τέλος την ίδια χρονιά όταν ο Παλαμάς έκανε μια σύντομη αλλά νηφάλια εκτίμηση του έργου του Kαβάφη. Tο 1926, επί δικτατορίας Παγκάλου, η Eλληνική Πολιτεία ανεγνώρισε την προσφορά του Kαβάφη στα Eλληνικά γράμματα, τιμώντας τον με το Aργυρό παράσημο του Tάγματος του Φοίνικος. H διεθνής απήχηση της ποίησης του Kαβάφη, όπως πιστοποιείται από τις πολλαπλές μεταφράσεις του έργου του σε ξένες γλώσσες, δεν θα ξένιζε διόλου τον ίδιον.

Βιβλιογραφία http://www.kavafis.gr/archive/pictures/list.asp http://www.kavafis.gr/kavafology/bio.asp http://www.kavafis.gr/poems/content.asp?id=150&cat =1 http://www.tovima.gr/culture/article/?aid=385300 http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CF%89%CE% BD%CF%83%CF%84%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE %AF%CE%BD%CE%BF%CF%82_%CE%9A%CE%B1% CE%B2%CE%AC%CF%86%CE%B7%CF%82#cite_not e-3

Βιβλιογραφία http://www.kavafis.gr/kavafology/bio.asp http://www.kavafis.gr/index.asp http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CF%89%CE% BD%CF%83%CF%84%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE %AF%CE%BD%CE%BF%CF%82_%CE%9A%CE%B1% CE%B2%CE%AC%CF%86%CE%B7%CF%82#cite_not e-3