Ομάδα Project Ιστορία Μεσογειακής Διατροφής Σετσίλ - Τουτσέ - Γκιοζντέ - Ντιλάρα

ΜΕΣΟΓΕΙΑΚΗ ΔΙΑΤΡΟΦΗ

Μεσογειακή Διατροφή H βάση της μεσογειακής διατροφής είναι τα δημητριακά. Η μεσογειακή διατροφή μας λέει να τα τρώμε καθημερινά . Επίσης πρέπει να τρώμε κάθε μέρα φρούτα , λαχανικά , γαλακτοκομικά προϊόντα και να χρησιμοποιήσουμε το ελαιόλαδο . Εβδομαδιαία πρέπει να τρώμε ψάρια , πουλερικά , όσπρια , ξηροί καρποί , ελιές , πατάτες, αυγά και γλυκά . Τέλος μηνιαία πρέπει να τρώμε κόκκινο κρέας . Παράλληλα με το να τρεφόμαστε σωστά πρέπει να κάνουμε συστηματική φυσική άσκηση . Επίσης το αλκοόλ πρέπει να το καταναλώνουμε με μέτρο . Η συγκεκριμένη διατροφική σύνθεση της μεσογειακής διατροφής έχει ως αποτέλεσμα αφενός χαμηλή περιεκτικότητα σε κορεσμένα λιπαρά και χοληστερόλη και αφετέρου υψηλή περιεκτικότητα σε υδατάνθρακες και ίνες .

ΚΑΤΑΛΛΗΛΑ ΦΑΓΗΤΑ ΓΙΑ ΜΕΣΟΓΕΙΑΚΗ ΔΙΑΤΡΟΦΗ ΚΑΤΑΛΛΗΛΑ ΦΑΓΗΤΑ ΓΙΑ ΜΕΣΟΓΕΙΑΚΗ ΔΙΑΤΡΟΦΗ

ΙΔΙΩΤΙΚΑ Για τους αρχαίους Έλληνες τα γεύματα της ημέρας ήταν τρία στο αριθμό. Το πρώτο από αυτά ακρατισμός αποτελούσε κριθαρένιο ψωμί βουτηγμένο σε κρασί συνοδευόμενο από σύκα ή ελιές. Το δεύτερο άριστου λάμβανε χώρα το μεσημέρι ή νωρίς το απόγευμα. Το τρίτο, το οποίο ήταν το σημαντικότερο της ημέρας, σε γενικές γραμμές καταναλωνόταν αφού η νύχτα πλέον είχε πέσει. Σε αυτά μπορεί να προστεθεί ένα επιπλέον ελαφρύ γεύμα αργά το απόγευμα. Τέλος το αριστόδειπνου ήταν ένα κανονικό γεύμα που μπορούσε να σερβιριστεί αργά το απόγευμα στη θέση του δείπνου.

Οι διατροφικές συνήθειες των αρχαίων Ελλήνων Τις διατροφικές συνήθειες των αρχαίων Ελλήνων χαρακτηρίζει η λιτότητα, κάτι που αντικατόπτριζε τις δύσκολες συνθήκες υπό τις οποίες διεξάγονταν η Ελληνική γεωργική δραστηριότητα. Θεμέλιο τους ήταν η λεγόμενη «μεσογειακή τριάδα»  σιτάρι, λάδι και κρασί. Θεμέλιο τους ήταν η λεγόμενη «μεσογειακή τριάδα». Στη βάση τις διατροφής των αρχαίων Ελλήνων συναντούμε τα δημητριακά, ζεία* και σε περιπτώσεις ανάγκης μείγμα κριθαριού με σιτάρι από το οποίο παρασκευαζόταν ο άρτος. Με το σιτάρι που χρησιμοποιείται σήμερα οι Αρχαίοι τάιζαν τα ζώα. Τα δημητριακά συνοδεύονταν συνήθως από οπωροκηπευτικά( λάχανα, κρεμμύδια, φακές και ρεβύθια ). Η κατανάλωση κρέατος και θαλασσινών σχετιζόταν με την οικονομική κατάσταση της οικογένειας, αλλά και με το αν κατοικούσε στην πόλη, στην ύπαιθρο ή κοντά στην θάλασσα. Οι Έλληνες κατανάλωναν ιδιαίτερος τα γαλακτοκομικά και κυρίως το τυρί. Το βούτυρο ήταν γνωστό, αλλά έχανε σε προτιμήσεις σε σχέση με το ελαιόλαδο. Το φαγητό συνόδευε κρασί (κόκκινο, λευκό ή ροζέ) αναμεμειγμένο με νερό.

Τι έτρωγαν οι Αρχαίοι Έλληνες ; ΤΑ ΔΗΜΗΤΡΙΑΚΑ Τα δημητριακά σερβίρονται συνήθως με ένα συνοδευτικό γνωστό με τη γενική ονομασία όψων . Αρχικά η ονομασία αναφερόταν σε ό,τι μαγειρευόταν στη φωτιά και κατ’επέκταση σε οτιδήποτε συνόδευε το ψωμί . Από την κλασσική εποχή και μετά , πρόκειται για ψάρι και λαχανικά : λάχανα , κρεμμύδια , φακές , ρεβίθια , πράσινα φασόλια κ.α. Σερβίρονταν ως σούπα , βραστό ή πολτοποιημένα ( έτνος ) καρυκευμένα με ελαιόλαδο , ξύδι , χόρτα ή μία σάλτσα ψαριού γνωστή με την ονομασία γάρον .

ΤΑ ΦΡΟΥΤΑ ΚΑΙ ΤΑ ΛΑΧΑΝΙΚΑ Για τους κατοίκους των πόλεων τα φρέσκα οπωροκηπευτικά ήταν πολύ ακριβά και έτσι καταναλώνονταν σπάνια . Οι φτωχότεροι πολίτες προτιμούσαν τα ξηρά λαχανικά . Το τυπικό φαγητό του μέσου εργάτη ήταν η φακή . Μία τυπική στρατιωτική μερίδα περιλάμβανε τυρί , σκόρδο και κρεμμύδι . Τα φρούτα , φρέσκα ή ξηρά τρώγονταν ως επιδόρπιο . πρόκειται για σύκα , σταφίδες , καρύδια και φουντούκια . Τα ξηρά σύκα χρησίμευαν επίσης ως ορεκτικό , πίνοντας παράλληλα κρασί . Στην περίπτωση αυτή , συνοδεύονταν συχνά από ψητά κάστανα , στραγάλια ή ψημένους καρπούς οξιάς .

ΤΟ ΚΡΕΑΣ Η κατανάλωση ψαριών και κρεατικών σχετίζεται με την οικονομική επιφάνεια του σπιτιού αλλά και τη γεωγραφική του θέση : Οι αγροτικές οικογένειες μέσω του κυνηγιού και της τοποθέτησης μικροπαγίδων είχαν πρόσβαση σε πτηνά και λαγούς , ενώ μπορούσαν να μεγαλώνουν πουλερικά και χήνες στις αυλές τους . Οι ελαφρώς πλουσιότεροι μπορούσαν να διατηρούν κοπάδια με πρόβατα , κατσίκες και γουρούνια . Στις πόλεις το κρέας κόστιζε πάρα πολύ με εξαίρεση το χοιρινό.

ΑΛΛΑ ΦΑΓΗΤΑ Άλλα εδέσματα των αρχαίων Ελλήνων ήταν γλυκά όπως η <<σησάμις>> (είτε με τη μορφή που έχει το σημερινό παστέλι , είτε με σφαιροειδή μορφή) , οι <<πλακούντες>> η <<άμμιλος>> (τούρτα) η <<μελιτούττα>> ( είδος γαλατόπιτας ) καθώς και τα <<αρτοκρέατα>> ( κρεατόπιτες ) οι << τηγανιτές >> ή τα <<τήγανα>> (τηγανητές ή λουκουμάδες)

ΒΥΖΑΝΤΙΝΕΣ ΓΕΥΣΕΙΣ

Η ΔΙΑΤΡΟΦΗ ΣΤΑ ΒΥΖΑΝΤΙΝΑ ΧΡΟΝΙΑ   Η περίοδος του Βυζαντίου είναι μια σημαντική εποχή, όπου το ελληνικό στοιχείο αναδεικνύεται κυρίαρχο και παράλληλα συμβιώνει με άλλους λαούς, που είχαν πρόσβαση στη Μεσόγειο, αλλά και στην Κασπία και στη Μαύρη θάλασσα. Η διατροφή των ανθρώπων εξαρτάται από τη γεωγραφική θέση που κατοικούσαν, αλλά και την οικονομική τους κατάσταση. Σημαντικές αλλαγές υπήρξαν... Διαφοροποιήσεις στις διατροφικές συνήθειες επέβαλλαν διαφορετικές κλιματολογικές και γεωγραφικές συνθήκες, η κοινωνική και οικονομική διαστρωμάτωση του πληθυσμού, η πιστή ή όχι τήρηση των απαγορεύσεων, που υποδείκνυαν οι διάφορες θρησκείες. Σημαντικές αλλαγές υπήρξαν, στις διατροφικές συνήθειες των Βυζαντινών μετά το 1204 μ.Χ. και την κατάλυση της αυτοκρατορίας από τους Σταυροφόρους.

ΨΑΡΙΑ ΚΑΙ ΘΑΛΑΣΣΙΝΑ Τα ψάρια ήταν η ιδιαίτερη αγαπητή τροφή των Βυζαντινών . Τα ψάρια οι Βυζαντινοί τα έτρωγαν «εκζεστά» (βραστά) , «οφτά» (ψητά) ή «τηγάνου» (τηγανιτά) .

ΚΡΕΑΤΑ Το κρέας δεν αποτελούσε καθημερινή τροφή για τους Βυζαντινούς . Όχι μόνον επειδή ήταν μάλλον σπάνιο και ακριβό , αλλά και εξαιτίας των νηστειών που υπαγόρευε η χριστιανική θρησκεία , για τις μισές τουλάχιστον ημέρες του χρόνου.

ΌΣΠΡΙΑ Τα όσπρια ήταν φθηνά και είχαν την τιμητική τους στο τραπέζι των ασθέστερα οικονομικά τάξεων . Τα πιο συνηθισμένα όσπρια ήταν το « φασούλιν » , τα «κουκκία» , η φακή , τα « λουπινάρια » και τα « ερεβίνθια ».

ΠΟΥΛΕΡΙΚΑ Είναι το κρέας που έτρωγαν περισσότερο από κάθε άλλο . Οι Βυζαντινοί προτιμούσαν τις πάπιες , τις χήνες , τα περιστέρια , τα παγόνια , τις πέρδικες , τα κοτσύφια και τις τσίχλες

ΛΑΧΑΝΙΚΑ Τα λαχανικά ήταν , όχι μόνον φθηνά αλλά και νηστίμα και έτσι κατείχαν σημαντική θέση στο τραπέζι των Βυζαντινών . Μαρούλια , λάχανα , σπανάκι , καρότα , πράσα , κουνουπίδια και κρεμμύδια ήταν τα λαχανικά « πρώτης γραμμής » , τα οποία μπορούσαν να τα καλλιεργήσουν ακόμα και τα νοικοκυριά των πόλεων . Οι Βυζαντινοί δεν γνώριζαν την πατάτα και την ντομάτα .

ΦΡΟΥΤΑ ΚΑΙ ΞΗΡΟΙ ΚΑΡΠΟΙ ΦΡΟΥΤΑ ΚΑΙ ΞΗΡΟΙ ΚΑΡΠΟΙ Τα φρούτα και οι ξηροί καρποί αποτελούσαν το επιδόρπιο των Βυζαντινών φρούτα , όπως σύκα και τα σταφύλια τα αποξέραιναν και μαζί με κάστανα αμύγδαλα , φιστίκια και κουκουνούρια τα έτρωγαν στους χειμερινούς μήνες

Τι έτρωγαν οι Αρχαίοι Έλληνες : Τι έτρωγαν οι Αρχαίοι Έλληνες : * δημητριακά * φρούτα και λαχανικά * κρέας * γλυκά * ψάρι Η διατροφή των Αρχαίων Ελλήνων ήταν επίσης ίδια με τη μεσογειακή διατροφή . Προτιμούσαν να τρώνε κρέας και ψάρι . Το κάθε φαγητό συνοδευόταν με ψωμί . Το ελαιόλαδο ήταν το κύριο συστατικό των φαγητών τους .

Τι έτρωγαν οι Βυζαντινοί : Τι έτρωγαν οι Βυζαντινοί : * ψάρια και θαλασσινά * κρέας * όσπρια * πουλερικά * λαχανικά * φρούτα και ξηροί καρποί Οι διατροφή των Βυζαντινών ήταν σαν τη μεσογειακή . Προτιμούσαν να τρώνε ψάρια και θαλασσινά , κρέατα , πουλερικά. Τα λαχανικά είχαν σημαντικά θέση στο τραπέζι των Βυζαντινών . Όχι μόνο επειδή ήταν φθηνά αλλά και νηστίσιμα. Οι Βυζαντινοί ακολουθούσαν τους κανόνες της θρησκείας για αυτό είχαν κάποια τρόφιμα που δεν έτρωγαν σε κάποιο χρονικό διάστημα λόγο νηστείας . Τέλος χρησιμοποιούσαν τα φρούτα και τους καρπούς ως επιδόρπιό τους .

ΟΙ ΦΡΑΣΕΙΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΡΙΖΕΣ ΒΥΖΑΝΤΙΝΕΣ «Πάμε να τσιμπήσουμε κάτι» Οι Βυζαντινοί , όπως και οι Αρχαίοι , έτρωγαν τις στερεές τροφές με τα χέρια . Όταν έτρωγαν κρέας έπιαναν και τσιμπούσαν τη μερίδα τους με τα δάχτυλα. Από τη συνήθεια αυτή των Βυζαντινών έχει μείνει η φράση , που λέμε ως σήμερα στους καλεσμένους μας : Πάμε να τσιμπήσουμε κάτι ( δηλ. να φάμε ) .

«Αυτό μοσχοβολάει» Οι κάτοικοι της υπαίθρου και ιδιαίτερα οι γυναίκες μάζευαν και χρησιμοποιούσαν αρωματικά φυτά , βότανα και λουλούδια για τον καλλωπισμό τους , τη μαγειρική και την Παρασκευή των αρωμάτων ..

ΜΕΣΟΓΕΙΑΚΗ ΠΥΡΑΜΙΔΑ

ΜΕΣΟΓΕΙΑΚΟ ΠΙΑΤΟ

Χουσεΐν Μπεγκίουμ Ομέρ Εϊλέμ Σακήρ Εκρέμ Μπεκίρ Ερτουρούλ Ομάδες τροφίμων Χουσεΐν Μπεγκίουμ Ομέρ Εϊλέμ Σακήρ Εκρέμ Μπεκίρ Ερτουρούλ

Πρωτεΐνες

Πρωτεΐνες Οι πρωτεΐνες είναι μεγάλα οργανικά μόρια τα οποία αποτελούνται από αμινοξέα. Τα αμινοξέα αποτελούν τους βασικούς δομικούς λίθους των πρωτεϊνών στη φύση υπάρχουν 20 διαφορετικά αμινοξέα . Τα αμινοξέα χωρίζονται σε 2 κατηγορίες: σε απαραίτητα και μη απαραίτητα.

ΥΔΑΤΑΝΘΡΑΚΕΣ

ΥΔΑΤΑΝΘΡΑΚΕΣ Οι υδατάνθρακες αποτελούνται από σάκχαρα. Χωρίζονται σε τρείς κατηγορίες : 1)Απλά Σάκχαρα: Στα απλά σάκχαρα ανήκουν οι μονοσακχαρίτες, γλυκόζη, φρουκτόζη, γαλακτόζη και οι δισακχαρίτες. 2)Ολιγοσακχαρίτες: Σχηματίζουν από 3-9 μόρια σακχάρων. Παραδείγματα είναι οι μολτοδεξτρίνες με 9 μόρια γλυκόζης. 3) Πολυσακχαρίτες : Πού βρίσκονται : Η γλυκόζη και η ιρρουκτόζη βρίσκονται στα φρούτα, στα λαχανικά και στο μέλι. Η σουκρόζη βρίσκεται στο ζαχαροκάλαμο και σε φρούτα η λακτόζη στο γάλα και τα γαλακτοκομικά, ενώ η μολτόζη στο κριθάρι. Τροφές πλούσιες σε άμυλο είναι το ψωμί, τα ζυμαρικά, το ρύζι, οι πατάτες και τα όσπρια. Ο ρόλος τους: Οι υδατάνθρακες αποτελούν την κυριότερη πηγή ενέργειας για τον οργανισμό.

ΛΙΠΗ-ΕΛΑΙΑ

ΛΙΠΗ-ΕΛΑΙΑ Τα λιπίδια είναι οργανικές ενώσεις διαλυτές σε οργανικό διαλύτη και αδιάλυτες σε νερό. Τα πιο συνηθισμένα λιπίδια είναι τα τριγλυκερίδια (ενώσεις ενός μορίου γλυκερόλης με τρία μόρια λιπαρών οξέων). Τα τριγλυκερίδια διακρίνονται σε λίπη και έλαια,άναλογα με το αν υφίστανται σε στερεή υγρή μορφή.

Οι βιταμίνες και ο ρόλος τους Οι βιταμίνες είναι οργανικές ουσίες , αναγκαίες σε ελάχιστες ποσότητες και είναι απαραίτητες για τη σωστή λειτουργία του οργανισμού. ΟΙ βιταμίνες χωρίζονται σε Υδατοδιαλυτές Βιταμίνες και σε Λιποδιαλυτές Βιταμίνες. Υδατοδιαλυτές Βιταμίνες ΄Εχουν την ιδιότητα να διαλύονται στο νερό. Δεν αποθηκεύονται για μεγάλο χρονικό διάστημα στο ανθρώπινο οργανισμό , για αυτό και δεν είναι τοξικέςΛιποδιαλυτές Βιταμίνες Οι βιταμίνες αυτές διαλύονται στα λίπη. Ανεπάρκεια σε αυτές τις βιταμίνες , μπορούν να εμφανίσουν τα άτομα με διαιτολόγιο φτωχό σε λίπη.

ΦΥΤΙΚΕΣ ΙΝΕΣ

ΦΥΤΙΚΕΣ ΙΝΕΣ Οι φυτικές ίνες δεν ανήκουν στα «θρεπτικά συστατικά». Είναι υδατάνθρακες φυτικής προέλευσης που αδυνατούν να διασπαστούν από τον ανθρώπινο οργανισμό . Συγκεκριμένα, είναι το βρώσιμο τμήμα των φυτικών τροφίμων και διέρχονται από τον οργανισμό μας χωρίς να απορροφώνται στο λεπτό έντερο περνώντας ανέπαφες στο παχύ έντερο . Εκεί, υφίστανται μερική ή ολική ζύμωση από τα βακτήρια του εντέρου και κατά τη διαδικασία αυτή παράγονται διάφορα παραπροϊόντα, λιπαρά οξέα βραχείας αλύσου και αέρια. Οι ευεργετικές συνέπειες των φυτικών ινών στην υγεία οφείλονται στη συνδυασμένη δράση της διαδικασίας ζύμωσης και της παραγωγής των ανωτέρων παραπροϊόντων.

Διατροφή Kατά την Εφηβική Ηλικία

Διατροφή Kατά την Εφηβική Ηλικία Κατά την εφηβεία ο ρυθμός ανάπτυξης του οργανισμού είναι πολύ αυξημένος και καλείται να καλύψει τις ιδιαίτερες ανάγκες του μυϊκού ιστού, των οστών, του όγκου του αίματος και της εμμήνου ρήσεως. Ο ρυθμός ανάπτυξης στους εφήβους διαφοροποιείται σε μεγάλο βαθμό από άτομο σε άτομο, κυρίως λόγω των διαφορετικών επιπέδων φυσικής δραστηριότητας. Οι ενεργειακές απαιτήσεις των κοριτσιών προσεγγίζουν τις 2600 θερμίδες την ημέρα, ενώ των αγοριών τις 3600 θερμίδες.  Ο έφηβος θα πρέπει να καταναλώνει ικανοποιητικές ποσότητες πρωτεΐνης υψηλής βιολογικής αξίας και άρα τροφές όπως το κρέας, το ψάρι, το κοτόπουλο, τα γαλακτοκομικά και το αυγό.  

Διατροφή Kατά την Εφηβική Ηλικία Τα λιπαρά πρέπει να καλύπτουν το 30% των ημερήσιων προσλαμβανομένων θερμίδων.  Προσοχή! Το λίπος της τροφής είναι απαραίτητο, αλλά σε ισορροπημένες ποσότητες. Μια διατροφή που προσδίδει ποσοστό λίπους μικρότερο του 30% των ημερήσιων θερμίδων, μπορεί να οδηγήσει σε ανεπαρκή πρόσληψη βιταμινών και απαραίτητων λιπαρών οξέων και άρα σε προβλήματα ανάπτυξης. Από την άλλη πλευρά διαιτολόγια πλούσια σε λίπος μπορεί να οδηγήσουν σε προβλήματα παχυσαρκίας. 

ΣΥΝΤΑΓΕΣ-ΔΙΑΤΡΟΦΙΚΟ ΠΙΑΤΟ ΤΖΟΣΚΟΥΝ-ΜΕΡΤ-ΣΑΜΗ-ΦΟΥΡΚΑΝ

Ασουρέ

Ασουρέ- Εκτέλεση Βάζετε αποβραδίς το σιτάρι σε μπόλικο νερό να σταθεί. Την επόμενη το ξεπλένετε, το σουρώνετε, και το βάζετε σε μια μεγάλη κατσαρόλα με αρκετό φρέσκο νερό, και το ξυλαράκι της κανέλλας, να βράσει για να μαλακώσει (2-2½ ώρες). Αν δείτε το νερό να λιγοστεύει (το σιτάρι φουσκώνει πολύ) προσθέστε κι άλλο για να είναι σαν αραιή σούπα. Σ’ ένα τηγάνι βάλτε το αλεύρι και ανακατεύοντάς το συνεχώς πάνω από μέτρια φωτιά, αφήστε το να πάρει ένα χρώμα καστανό. Μόλις πάρει καστανό χρώμα το αλεύρι, κατεβάζετε το τηγάνι από τη φωτιά, και ρίχνετε ανακατεύοντας συνεχώς, νερό από το σιτάρι, για αν γίνει ένας πολτός. Τον πολτό αυτό τον ενσωματώνετε στο σιτάρι που είναι πια έτοιμο, και, ανακατεύοντας πάλι, αφήνετε τον ασουρέ να πάρει 1-2 βράσεις, βάζοντας τώρα στην κατσαρόλα τη ζάχαρη, τις σταφίδες, και τους ξηρούς καρπούς χοντροκοπανισμένους. Σερβίρετε σε ατομικά μπωλ ή σε μια μεγάλη σαλατιέρα, αφαιρώντας το ξυλαράκι της κανέλλας και το βάζετε στο ψυγείο. Την ώρα που θα το βγάλετε από το ψυγείο για κατανάλωση, το πασπαλίζετε με κανέλλα και σουσάμι.

Μπακλαβά Συνταγή για μπακλαβά: ΥΛΙΚΑ   ΥΛΙΚΑ για 6 άτομα 1/2 κιλό φύλλο Μπακλαβά. 350 γρ. Καρύδια χοντροκομμένα. 350 γρ. Βούτυρο. 2 κ. κ. κανέλα σκόνη. ΓΙΑ ΤΟ ΣΙΡΟΠΙ 400 γρ. Νερό. 800 γρ. Ζάχαρη.

Μπακλαβά ΕΚΤΕΛΕΣΗ Βουτυρώνουμε ένα μικρό ταψάκι και στρώνουμε την μισή ποσότητα φύλλων βουτυρώνοντας τα ένα ένα χωριστά. Στρώνουμε το μίγμα καρυδιών και κανέλας και προσθέτουμε τα υπόλοιπα φύλλα βουτυρώνοντας με τον ίδιο τρόπο. Χαράζουμε με μυτερό μαχαίρι ρόμβους ή παραλληλόγραμμα στην επιφάνεια. Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 170 βαθμούς για 1,5 περίπου ώρα. Βράζουμε το σιρόπι για 10 λεπτά. Το αφήνουμε να κρυώσει λίγο και περιχύνουμε τον μπακλαβά όσο είναι ζεστός. Σκεπάζουμε με πετσέτα για να μέχρι να απορροφήσει το σιρόπι.

Μπαϊραμ Κάθε οικογένεια σφάζει ένα ζώο (αρνί, κατσίκι, μοσχάρι) την πρώτη ημέρα που γιορτάζεται το μπαϊράμι. Μια προσφορά στο Θεό. Μετά το κρέας μαγειρεύεται αλλά με το κρέας αυτό δεν πίνουμε αλκοόλ. Το ζώο που σφάζεται, κόβεται σε κομμάτια και μοιράζεται στους γείτονες αλλά και σε ανθρώπους που δεν έχουν να φάνε. Κάθε νοικοκυρά ετοιμάζει ένα γλυκό για τις ημέρες του μπαϊραμιού. Συνήθως ετοιμάζει μπακλαβά. Όταν κάποιος έρχεται επίσκεψη, του κερνάει ένα κομμάτι γλυκό.

Ραμαζάνι Το Ραμαζάνι κρατάει 29 μέρες . Το Ραμαζάνι κρατάει 29 μέρες . Συνήθως κάθε οικογένεια μαγειρεύει όποιο φαγητό θέλει σούπα ή τραχανά και από γλυκά φτιάχνουν μπακλαβά ή κανταΐφι. Τα φαγητά δεν πρέπει να είναι αλμυρά. Από τις 4:30 το πρωί μέχρι τις 9:00 το βράδυ δεν τρώμε και δεν πίνουμε τίποτα.

OΜΑΔΑ PROJECT ΕΡΩΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΙΑΤΡΟΦΗ Νιχάλ Σεϊχάν Χουμεϊρά Τζιχάν

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟΥ ΔΙΑΤΡΟΦΗΣ

ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΔΙΑΤΡΟΦΗΣ Η παιδική ηλικία είναι αυτή στην οποία μπαίνουν τα θεμέλια για τη σωστή ανάπτυξη και για την καλή υγεία. Αυτό αναμφισβήτητα ξεκινάει από τη διατροφή μας. Για το λόγο αυτό πρέπει σε αυτή η φάση η διατροφή να είναι πλούσια σε θρεπτικά συστατικά και ισορροπημένη. Υπάρχουν 6 ομάδες τροφίμων: 1. Γαλακτοκομικά 2. Δημητριακά 3. Λαχανικά 4. Φρούτα 5. Κρεατικά 6. Λίπη & γλυκά

ΓΙΑ ΠΡΩΙΝΟ

1η ΕΠΙΛΟΓΗ 1 ποτήρι γάλα με δημητριακά πρωινού Χυμός φρούτων χωρίς ζάχαρη

2η ΕΠΙΛΟΓΗ: 1 ποτήρι γάλα Ψωμί με ταχίνι ή μαργαρίνη και μέλι ή μαρμελάδα Χυμός φρούτων χωρίς ζάχαρη

3η ΕΠΙΛΟΓΗ 1 Αυγό βρασμένο Ψωμί Χυμός φρούτων χωρίς ζάχαρη

4η ΕΠΙΛΟΓΗ Τοστ με τυρί και γαλοπούλα

Ερωτηματολόγιο Άσκησης Εμπρού, Σεβήμ, Αϊτούλ, Εμέλ

Αποτελέσματα ερωτηματολογίων άσκησης σε μορφή γραφημάτων

Συμβουλές άσκησης Η βελτίωση του βιοτικού επιπέδου των τελευταίων χρόνων, παράλληλα με τη μείωση του ελεύθερου χρόνου των ανθρώπων, οδήγησαν σταδιακά στην εμφάνιση του φαινομένου της υποκινητικότητας και νέων "σύγχρονων" ασθενειών. Η καλή φυσική κατάσταση συνδέεται αναπόσπαστα με τη σωματική και πνευματική υγεία και βελτιώνεται μέσα από διάφορες μορφές άσκησης. 

Μια αποτελεσματική δραστηριότητα αερόβιας άσκησης και ενδυνάμωσης των κάτω άκρων. Kατά την ποδηλασία συνιστάται η διατήρηση ενός σταθερού ρυθμού, ενώ η τακτική αλλαγή του δρομολογίου αυξάνει την απόλαυση της δραστηριότητας. Σωματικά Οφέλη: Βελτίωση καρδιαγγειακής και πνευμονικής λειτουργίας, ενδυνάμωση κάτω άκρων και κοιλιακών. Απαραίτητος εξοπλισμός: Ποδήλατ ο, σορτς ποδηλασίας, κράνος και φως. ΠΟΔΗΛΑΣΙΑ

Αερόβια δραστηριότητα, η οποία δεν απαιτεί υψηλό επίπεδο τεχνικής Αερόβια δραστηριότητα, η οποία δεν απαιτεί υψηλό επίπεδο τεχνικής. Για να υπάρξουν καρδιοαναπνευστικές προσαρμογές, ο ασκούμενος πρέπει να εκτελεί τουλάχιστον 20 λεπτά συνεχούς τρεξίματος στο 50-85% της μέγιστης καρδιακής του συχνότητας. Σωματικά Οφέλη: Βελτίωση καρδιαγγειακής και πνευμονικής λειτουργίας, ενδυνάμωση κάτω άκρων. Απαραίτητος εξοπλισμός: Αθλητικά παπούτσια κατάλληλα για τρέξιμο. ΤΡΕΞΙΜΟ

Φυσική δραστηριότητα αποτελεσματική για την προαγωγή της υγείας Φυσική δραστηριότητα αποτελεσματική για την προαγωγή της υγείας. Έχει αποδειχθεί ότι το καθημερινό περπάτημα, για τουλάχιστον 45 λεπτά, βοηθά τα αγγεία της καρδιάς να παραμείνουν ελαστικά, συμβάλλει στη μείωση της «κακής» χοληστερίνης (LDL) και ενισχύει, μεταξύ άλλων, την πρόληψη εμφάνισης διαβήτη. Σωματικά Οφέλη: Βελτίωση καρδιαγγειακής και πνευμονικής λειτουργίας. Απαραίτητος εξοπλισμός: Αθλητικά παπούτσια κατάλληλα για περπάτημα, καπέλο και νερό. ΠΕΡΠΑΤΗΜΑ

Ποδόσφαιρο, καλαθοσφαίριση, πετοσφαίριση, χειροσφαίριση είναι ορισμένες από τις γνωστότερες αθλοπαιδιές που έχουν ευεργετικά οφέλη για την υγεία των ασκουμένων, βελτιώνοντας τα επίπεδα φυσικής κατάστασης και ενισχύοντας την κοινωνικοποίηση, τη συνεργασία και την ευγενή άμιλλα μεταξύ των παιδιών. Σωματικά Οφέλη: Βελτίωση καρδιαγγειακής και πνευμονικής λειτουργίας, μυϊκή ενδυνάμωση άνω και κάτω άκρων. Απαραίτητος εξοπλισμός: Κατάλληλα παπούτσια και ρούχα. ΑΘΛΟΠΑΙΔΙΕΣ