Η Αγία Σοφία και η Οδηγήτρια του Μυστρά Εβιτα Μπελεγρη
Η ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ ΤΟΥ ΜΥΣΤΡΑ Η Αγία Σοφία, στη συνοικία των παλατιών, ταυτίζεται με το καθολικό της πατριαρχικής Μονής του Ζωοδότη Χριστού, που ίδρυσε στα μέσα του 14ου αιώνα ο πρώτος Δεσπότης του Μυστρά Μανουήλ Καντακουζηνός, του οποίου τα μονογράμματα διαβάζονται στα επίκρανα των δυτικών ψευτοπαραστάδων και των κιόνων. Επί Τουρκοκρατίας μετατράπηκε σε τζαμί. Το μνημείο ανήκει στον αρχιτεκτονικό τύπο του δίστυλου σταυροειδούς εγγεγραμμένου με τρούλο ναού, με τρεις τρίπλευρες εξωτερικά αψίδες ανατολικά, νάρθηκα δυτικά και δύο στοές βόρεια και δυτικά, από τις οποίες διατηρείται η πρώτη και το βόρειο τμήμα της δεύτερης. Σύγχρονά του είναι το ταφικό παρεκκλήσι με την υπόγεια κρύπτη ανατολικά της βόρειας στοάς, το τριώροφο καμπαναριό δυτικά και η άλλοτε διώροφη Τράπεζα βορειοδυτικά της εκκλησίας, ενώ μεταγενέστερες προσθήκες αποτελούν τα τρία παρεκκλήσια στη νότια πλευρά του. Ο ναός στο μεγαλύτερο μέρος έχει κτιστεί κατά το πλινθοπερίκλειστο σύστημα και φέρει πλούσιο κεραμοπλαστικό διάκοσμο στα τύμπανα των κεραιών του σταυρού. Από το αρχικό εικονογραφικό πρόγραμμα του καθολικού σώζεται καλύτερα ο ένθρονος Παντοκράτορας στην κόγχη του Ιερού, αντίθετα με τα ανατολικά παρεκκλήσια, όπου ο ζωγραφικός διάκοσμος διατηρείται σχεδόν στο σύνολό του. Με εξαίρεση το διάκοσμο στο βορειοανατολικό παρεκκλήσι, που χρονολογείται στα τέλη του 14ου αιώνα, οι υπόλοιπες παραστάσεις τοποθετούνται στο β΄ μισό του ίδιου αιώνα. Την επιμελημένη διακόσμηση του εσωτερικού του ναού συμπληρώνουν μαρμαροθετήματα, οι δύο κίονες δυτικά και το παλιότερο, του 12ου αιώνα, επιστύλιο του τέμπλου, το οποίο σώζεται αποσπασματικά.
Εικόνες Αγίας Σοφίας
Η Οδηγήτρια Ο ναός της Οδηγήτριας κτίστηκε από τον ηγούμενο Παχώμιο στις αρχές του 14ου αιώνα ως καθολικό της Μονής Βροντοχίου, στην οποία ανήκε και ο κοντινός ναός των Αγίων Θεοδώρων. Ανήκει στον ''μικτό τύπο του Μυστρά'', που συνδυάζει τη βασιλική στο ισόγειο και τον τετράστυλο σταυροειδή εγγεγραμμένο με πέντε τρούλους ναό στο υπερώο, με στοές στη δυτική, βόρεια και νότια πλευρά. Δύο διώροφα παρεκκλήσια διαμορφώνονται στα άκρα του νάρθηκα και δύο ισόγεια στη βόρεια στοά, ενώ νότια της δυτικής στοάς υψώνεται τριώροφο κωδωνοστάσιο. Η νότια στοά, μετά από αλλαγές κατά το 14ο αιώνα, πήρε τη μορφή κοιμητηριακού παρεκκλησίου με αρκοσόλια. Το μνημείο είναι κτισμένο με απλή λιθοδομή, με αραιές στενές οριζόντιες σειρές πλίνθων, ενώ κατά το πλινθοπερίκλειστο σύστημα έχει κτιστεί το κωδωνοστάσιο. Ορθομαρμάρωση και γείσα, με επιπεδόγλυφη ή ζωγραφική διακόσμηση, κοσμούσαν αρχικά το εσωτερικό του, όπως και τοιχογραφίες των αρχών του 14ου αιώνα, άμεσα συνδεδεμένες τεχνοτροπικά με την τέχνη της Κωνσταντινούπολης της ίδιας εποχής, οι οποίες διατηρούνται αποσπασματικά. Καλύτερα διατηρείται ο ζωγραφικός διάκοσμος στα παρεκκλήσια, που χρονολογείται σε διαφορετικές περιόδους: στο βορειοδυτικό παρεκκλήσι οι παραστάσεις είναι σύγχρονες του υπόλοιπου ναού, στο νοτιοδυτικό, στους τοίχους του οποίου ξετυλίγονται τέσσερα αντίγραφα χρυσοβούλλων βυζαντινών αυτοκρατόρων υπέρ της Μονής, τοποθετούνται ανάμεσα στο 1312/3 και στο 1322, στο νοτιοανατολικό στο 1366, ενώ λίγο υστερότερες είναι εκείνες στο νοτιοδυτικό.
Εικόνες Οδηγήτριας
Ευχαριστώ Για την Προσοχή σας ΤΕΛΟΣ Ευχαριστώ Για την Προσοχή σας