Η παχυσαρκία και η σωματική άσκηση Η παχυσαρκία και η σωματική άσκηση 1

Έχετε μια κατανόηση της διάγνωσης και της αιτιολογίας της παχυσαρκίας Εκτιμήστε την επιδημιολογία και την επιβάρυνση της παχυσαρκίας στην υπηρεσία της υγείας Να είστε σε θέση να συζητήσετε τη φυσική δραστηριότητα και άσκηση για τους παχύσαρκους

26% των ανδρών και των γυναικών ηλικίας 16 ετών και άνω είχαν ταξινομηθεί ως παχύσαρκοι το 2010 (Δείκτης Μάζας Σώματος (ΔΜΣ) 30kg/m2 ή άνω) Οι γυναίκες (46%) ήταν πιο πιθανόν από τους άνδρες (34%) να έχουν αυξημένη περιφέρεια μέσης το 2010 (πάνω από 88cm για τις γυναίκες και πάνω από 102 cm για τους άνδρες) Το 2010, το 17% των αγοριών και 15% των κοριτσιών (ηλικίας 2 έως 15) είχαν χαρακτηριστεί ως παχύσαρκοι, μια αύξηση από 11% και 12% αντίστοιχα από το 1995 http://www.ic.nhs.uk/webfiles/publications/003_Health_Lifestyles/OPAD12/Statistics_on_Obesity_Physical_Activity_and_Diet_England_2012.pdf

Το 2010, το 41% των ερωτηθέντων (ηλικίας 2 +) δήλωσαν ότι βάδιζε 20 λεπτά ή περισσότερο, τουλάχιστον 3 φορές την εβδομάδα και ένα επιπλέον 23% δήλωσαν ότι το έκαναν τουλάχιστον μία φορά ή δύο φορές την εβδομάδα στην Μεγάλη Βρετανία (GB). Ωστόσο, το 20% των ερωτηθέντων ανέφεραν ότι βάδιζε τουλάχιστον 20 λεπτά "λιγότερο από μια φορά το χρόνο ή ποτέ" σε GB

Υπήρξε μια σημαντική ανοδική τάση των δαπανών των νοικοκυριών για τα αυγά, το βούτυρο, τα αναψυκτικά, τη ζάχαρη στο Ηνωμένο Βασίλειο το 2010. Αγορές των νοικοκυριών σε φρούτα μειώθηκε κατά 0,9% το 2010 και τώρα είναι 11,6% χαμηλότερες από το 2007 στο Ηνωμένο Βασίλειο. Αγορές των λαχανικών αυξήθηκε κατά 0,4%, αλλά 2,9% χαμηλότερα από ό, τι το 2007.

The Foresight report, Tackling Obesities: Έργο: Μελλοντικές επιλογές, που δημοσιεύθηκε τον Οκτώβριο του 2007 προέβλεψε ότι αν δεν ληφθεί κανένα μέτρο, το 60% των ανδρών, το 50% των γυναικών και το 25% των παιδιών θα είναι παχύσαρκοι μέχρι το 2050. Υπολογίζεται ότι το κόστος για το ΕΣΥ της Μ.Β. για την παχυσαρκία ήταν το 2007 £4.2 δισ και θα αυξηθεί στα £6.3 δισ το 2015 http://www.bis.gov.uk/foresight/our-work/projects/published-projects/tackling-obesities

Το 2010, υπήρχαν 1,1 εκατομμύρια συνταγογραφούμενα φάρμακα για την αντιμετώπιση της παχυσαρκίας, μια μείωση 24% για το προηγούμενο έτος Τα δύο φάρμακα που συνταγογραφούνται συνηθέστερα για την απώλεια βάρους είναι σιβουτραμίνη, η οποία καταστέλλει αισθήματα πείνας στον εγκέφαλο. Και ορλιστάτη, η οποία εμποδίζει την απορρόφηση του λίπους στο έντερο.

Αυξάνει τον κίνδυνο για: Διαβήτη τύπου ΙΙ Καρδιακές και αγγειακές παθήσεις Αυξημένος κίνδυνος από διάφορους τύπους καρκίνου νόσος της χοληδόχου κύστης Οι μυοσκελετικές παθήσεις Αναπνευστικά προβλήματα Μεταβολικό σύνδρομο: αντίσταση στην ινσουλίνη, τα υψηλά επίπεδα του κοιλιακού λίπους, της γλυκόζης του αίματος, της χοληστερόλης και των τριγλυκεριδίων και υψηλή B Θα Προληφθούν με αλλαγές στον τρόπο ζωής

Υψηλό κοιλιακό λίπος συνδέεται με καρδιαγγειακή νόσο, διαβήτη και υπερλιπιδαιμία WHO (1997) προτείνουν η κοιλιακή περιφέρεια να χρησιμοποιηθεί για την ταυτοποίηση της παχυσαρκίας και ανάλογων ασθενειών βιοηλεκτρική αντίσταση ιστών / Bioelectric impedance Μέτρηση δερματικών πτυχών / Skin fold measurement Λόγος της Περιφέρειας Μέσης προς την Περιφέρεια των Ισχίων (WHR=Waist to Ηip Ratio); Δείκτη Μάζας Σώματος ΔΜΣ = Βάρος (kg) ÷ τετράγωνο του ύψους (σε μέτρα)

ΔΜΣ είναι ο καλύτερος τρόπος για τη μέτρηση του επιπολασμού της παχυσαρκίας ΔΜΣ = Μάζα (kg) / ύψος (m) 2 Δε χρειάζεται εξειδικευμένος εξοπλισμός και συνεπώς είναι εύκολο να μετρηθεί με ακρίβεια και συνέπεια σε μεγάλους πληθυσμούς. ΔΜΣ χρησιμοποιείται ευρέως σε όλο τον κόσμο, επιτρέπει τη σύγκριση μεταξύ χωρών, περιοχών και υποομάδων του πληθυσμού Ύψος και βάρος έχουν χρησιμοποιηθεί για τον υπολογισμό Δείκτη Μάζας Σώματος (ΒΜΙ) Περίμετρος της μέσης έχει χρησιμοποιηθεί για την εκτίμηση κεντρικής παχυσαρκίας

ΤΑΞΙΝΟΜΗΣΕΙΣ ΥΠΕΡΒΑΡΩΝ ΚΑΙ ΠΑΧΥΣΑΡΚΩΝ BMI 25-29.9 30 30-34.9 35-39.9 ≥ 40 Προ-παχύσαρκοι (Υπέρβαροι) Παχύσαρκοι Κατηγορία Ι παχύσαρκοι Class II παχύσαρκοι Κλάση III παχύσαρκοι

Ο αριθμός των επεισοδίων για χειρουργική αυξήθηκε σε 8 Ο αριθμός των επεισοδίων για χειρουργική αυξήθηκε σε 8.087 το 2010/11 – 12 % υψηλότερο από ό, τι το 2009/10 όταν υπήρχαν 7.214. Ο αριθμός των επεισοδίων σε νοσοκομεία του ΕΣΥ με κύρια διάγνωση της παχυσαρκίας μεταξύ των ανθρώπων όλων των ηλικιών ήταν 11.574 το 2010/11. Αυτό είναι πάνω από 10 φορές υψηλότερος από τον αντίστοιχο του 2000/01 (1.054) και 1.003 περιστατικά περισσότερα σε σχέση με το 2009/10 (10.571).

Κριτική του ΔΜΣ Ο ΔΜΣ υποθέτει ότι η αναλογία μυός και λίπους είναι φυσιολογική ΔΜΣ συσχετίζεται πιο στενά με το % του σωματικού λίπους στους άνδρες παρά στις γυναίκες Μπορεί να μην είναι κατάλληλη μέθοδος για τον προσδιορισμό πάχους σε ορισμένους πληθυσμούς Κανονικά άνδρες 15-16% λίπος Κανονικά γυναίκες 19-22% λίπος Αναλογία μέσης /λεκάνης , πτυχή του δέρματος μπορεί να είναι πιο ακριβής

Οι άνδρες> 102 cm (~ 40 ίντσες) Γυναίκες> 88 cm (~ 35 ίντσες) WHR (Λόγος μέσης / λεκάνης) Αυξημένος κίνδυνος για την υγεία > 0,95 για τους άνδρες > 0,85 για τις γυναίκες Αναλογία Υγεία = 0.85/0.80 http://www.bbc.co.uk/health/tools/hip_to_waist/hip_to_waist.shtml

Κατηγορίες Κινδύνου

Ενεργειακό ισοζύγιο Η σωματική δραστηριότητα Η φυσική κατάσταση Διατροφή και διατροφικές συνήθειες Γενετική, γενετικές ανωμαλίες και μεταβολικός ρυθμός

Αποθήκες Λίπους Κατανάλωση ενέργειας Πρόσληψη Ενέργειας ΕΞΑΙΡΕΣΕΙΣ ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗ ΚΑΙ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ Η παχυσαρκία προκαλείται από την πρόσληψη περισσότερης ενέργειας από όση δαπανάται επί μακρό χρονικό διάστημα. Η περίσσεια θερμίδων που καταναλώνονται οδηγούν σε μια συσσώρευση του λίπους του σώματος, είτε με το να αποθηκεύονται ως λίπος ειτε εμποδιζοντας την κινητοποίηση και την οξέιδωση ενδογενούς λίπους. Γενικώς, η λήψη περισσότερων (ή λιγοτερων) από 3500 kcal από όσες καταναλώνονται θα οδηγήσει σε αύξηση (ή μειωση) περίπου 1 lb λίπους. Γενετικοί παράγοντες μπορει να επηρεασουν το ποσο του βάρους μέσω υπερβολικής λήψης τροφης. Σε μια έρευνα, η αύξηση του βάρους ποικίλει πολυ ανάμεσα σε 12 μονοζυγωτικά ζευγάρια διδυμων που λάμβαναν χρονίως περισσότερες από 1000 kcal/μέρα. Ωστόσο, οι αυξήσεις του βάρους ήταν παρόμοιες σε κάθε ταίρι του ζευγαριού. 17

Ορμόνες-οι μεταβολές στο μεταβολισμό αυτών των ορμονών μπορεί να οδηγήσουν σε αύξηση του βάρους και μπορεί να σχετίζεται με τον καρκίνο του μαστού στις γυναίκες (οιστρογόνα) Σε άνδρες σπλαχνικός λιπώδης ιστός συσχετίζεται με ορμόνες του αρσενικού φύλου

Τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα περιλαμβάνουν παχυσαρκία, ιδιαίτερα κοιλιακό λίπος Αντίσταση στην ινσουλίνη Υπεργλυκαιμία νηστείας Διαταραχές λιπιδίων (↑τριγλυκερίδια αίμα, ↓ αίματος υψηλής πυκνότητας λιποπρωτεΐνης-χοληστερόλη) Υπέρταση

Όλα τα στοιχεία του μεταβολικού συνδρομου σχετίζονται στενά με την αύξηση βάρους, κυρίως γύρω από την κοιλιά και τα σπλάχνα Αυξημένος κίνδυνος καρδιαγγειακής νόσου (1.5-3 x risk) Αντίσταση στην ινσουλίνη προδιαθέτει για ανάπτυξη διαβήτη τύπου II

Η παχυσαρκία επάγει μία κατάσταση αντοχής στην ινσουλίνη με αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης διαβήτη 80% των ατόμων με διαβήτη τύπου ΙΙ είναι παχύσαρκοι Αυξημένα επίπεδα των κυκλοφορούντων ελευθέρων λιπαρών οξέων μπορεί να είναι η αιτία της ανθεκτικότητας στην ινσουλίνη Ελεύθερα λιπαρά οξέα έχουν αποδειχθεί ότι αναστέλλουν την χρήση γλυκόζης που διεγείρεται από την ινσουλίνη στους μύες

Υπερπαραγωγή οιστρογόνου ειναι ύποπτη για τον καρκίνο της μήτρας Ο κίνδυνος είναι 3 x υψηλότερος σε παχύσαρκες γυναίκες (ΔΜΣ> 31 kg/m2) (Le Mura 2004, σελ. 309)

Μερικές μελέτες έχουν δείξει ότι η παχυσαρκία (κοιλιακή κατανομή του λίπους) προκαλεί οσφυαλγία και επιδείνωση των συμπτωμάτων Η παχυσαρκία είναι ένας καθιερωμένος παράγοντας κινδύνου για την οστεοαρθρίτιδα (πόνος στο γόνατο) Stevenson et al (2001) Spine,26,370-377 Kushner Weinsier (2000) Curr Opin Rheum, Med Clin North Am, 84, 387 - 399

Εκτίμηση Φαρμακολογική Χειρουργική Έλεγχος Διατροφής Άσκηση Διαχείριση Συμπεριφοράς

Ημερήσια δραστηριότητα αντιπροσωπεύει το 20-25% των ημερήσιων δαπανών ενέργειας Ως εκ τούτου συνδυάζουν την άσκηση με μειωμένη πρόσληψη

Τρέχουσες συστάσεις για τη φυσική δραστηριότητα για ενήλικες Τρέχουσες συστάσεις για τη φυσική δραστηριότητα για ενήλικες 150 λεπτά μέτριας δραστηριότητας την εβδομάδα 75 λεπτά έντονης δραστηριότητας(CMO report 2011) 10,000 βήματα Για πολλούς ανθρώπους, από 45-60 λεπτά μέτριας έντασης σωματική δραστηριότητα την ημέρα είναι απαραίτητη για την πρόληψη της παχυσαρκίας

Δεν υπάρχουν πολλές έρευνες Μείωση περίπου 3 εκατοστών σχετίζεται με την απώλεια βάρους 3kg Η έντονη δραστηριότητα με βάρη σχετίζεται με χαμηλότερο κοιλιακό λίπος Η σωματική δραστηριότητα είναι ο ισχυρότερος ανεξάρτητος προγνωστικός δείκτης του συνόλου του σώματος και του κεντρικού λίπους

20 λεπτά γρήγορο περπάτημα μπορεί να μειώσει την όρεξη και να οδηγήσει σε υψηλότερο κορεσμό και αισθημα πληρότητας που μπορεί να σχετίζεται με τα επίπεδα της λεπτίνης στον ορό Η τακτική σωματική δραστηριότητα μπορεί να ρυθμίσει τα επίπεδα όρεξης

Ενεργά άτομα έχουν υψηλότερο μεταβολικό ρυθμό ηρεμίας απο εκέινα με καθιστική ζωή Άσκηση με Αντίσταση παράγει μεγαλύτερη κατανάλωση οξυγόνου μετά την άσκηση από την άσκηση αντοχής Βραχυπρόθεσμη αυξηση του μεταβολικού ρυθμού έχει δύο φάσεις: μία διαρκεί 2 ώρες, και η άλλη μέχρι 48 ώρες (έκταση των οποίων εξαρτάται από την ένταση και τη διάρκεια της προηγούμενης δραστηριότητας) Μειωση άλιπης μάζας έχει σημαντική επίδραση στο μεταβολικό ρυθμό ηρεμίας

Αερόβια άσκηση σε άτομα άνω των 55 ετων μείωσε τη λιπώδη μάζα, αλλά είχε μικρή επίδραση στην άλιπη μάζα (αλλαγή της λιπώδους μάζας σχετίζεται σημαντικά με τη διάρκεια των προγραμμάτων) Άσκηση με αντίσταση μείωσε τη λιπώδη μάζα και αύξησε την άλιπη μάζα

Πιο αποτελεσματική σε συνδυασμό με δίαιτα Σημαντική στην διατήρηση της απώλειας βάρους Ψυχολογικές επιπτώσεις της άσκησης είναι ένα βασικό στοιχείο για την απώλεια βάρους- κατάθλιψη λιγότερο πιθανή, βελτιώνει την αυτοεκτίμηση και την εικόνα του σώματος

Μπορεί να οδηγήσει σε βέλτιστη αλλαγή στη σύνθεση του σώματος, διατηρώντας την άλιπη μάζα, ενώ παράλληλα συμβάλλει στο αρνητικό ενεργειακό ισοζύγιο Διατροφή και μόνο αποτέλεσμα ↓ FFM ~ 24-28% Άσκηση & διατροφή οδηγεί σε ↓ FFM ~ 11-13%

παράγοντες κινδύνου, προσέξτε να μην φέρουν σε δύσκολη θέση / ταπεινώσουν Κατά τη συνταγογράφηση λάβε υπόψη τους ψυχολογικούς παράγοντες, το περιβάλλον και τις πρακτικές πτυχές Η απώλεια βάρους θα πρέπει να είναι πρωταρχικός στόχος (ρεαλιστικός στόχος 0.25-0.5kg/week) Καθησυχάστε ότι με αυτόν τον ρυθμό, θα πάρει λίγο χρόνο για να επιτευχθεί ο τελικός στόχος → αλλαγή του τρόπου ζωής

Frequency / συχνότητα Intensity / ένταση Time Type καθημερινά ή τουλάχιστον 5 φορές / εβδομάδα, ξεκούραση μέσα στην εβδομάδα για να αποφυγετε το "κάψιμο", η διαλλειματική άσκηση παράγει μεγαλύτερη κατανάλωση οξυγόνου μετά την άσκηση στα παχύσαρκα άτομα από την άσκηση σε σταθερή ρυθμό Intensity / ένταση εξαρτάται από το άτομο (το επίπεδο της παχυσαρκίας / συννοσηρότητες) Time εξαρτάται από την συν-νοσηρότητα, επηρεάζεται από την ένταση της δραστηριότητας, ο στόχος για όσο το δυνατόν περισσότερο για τη μεγιστοποίηση των δαπανών ενέργειας Type αερόβια, με βάρη και την άσκηση αντίστασης

Ευχάριστη Με αεροβική άσκηση ME αντίσταση θα επιτευχθεί απώλεια βάρους με τη διατήρηση της FFM (επωφελής στη διατήρηση ή την αύξηση του μεταβολικού ρυθμού)

ΡΥΘΜΟΣ ΕΝΤΑΣΗ 0 0.5 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 Τίποτε απολύτως Πολύ, πολύ ήπια / αδύναμη Πολύ ήπια, αδύναμη Ήπια / αδύναμη μέτρια Κάπως έντονη/ strong Πολύ έντονη/ strong Πολύ, πολύ έντονη/ strong MAXIMAL

Η βαθμίδα εκμάθησης Ποσό πληροφορίας που δυνητικά Ξεχνάς Ποσό SPEAKING DEMONSTRATING SIMULATING CONFIRMING Ποσό πληροφορίας που δυνητικά Ξεχνάς Ποσό πληροφορίας που δυνητικά διατηρείται πες δείξε κάνε ερώτηση ACPET Fawcett, 2008 Η βαθμίδα εκμάθησης

Πώς μπορούμε να τους δώσουμε κίνητρα; Ετοιμότητα του ατόμου να πραγματοποιήσει και να διατηρήσει ένα πρόγραμμα (αλλαγή συμπεριφοράς) Τα στάδια της αλλαγής (Prochaska και Di Clemente, 1977, 1982, 1992 .....) Πώς μπορούμε να διευκολύνουμε τους ασθενείς μας στο σημείο ετοιμότητας; Πώς μπορούμε να τους δώσουμε κίνητρα;

Αυτο αποτελεσματικότητα (Bandura) Η αυτοπεποίθηση ενός ατόμου να έχει την ικανότητά να εκτελεί και να είναι επιτυχής. Πάρτε ένα μέτρο νωρίς ...…. Bandura 1977……2000..

Στάδιο μη ετοιμότητας Σκέψη Προετοιμασία Δράση Συντήρηση Falko, Sniehotta, Schwarzer (2004) E J Soc Psychol, 35, 565 -576 Rollnick, Kinnersley & Stott (1993) BMJ, 307, 188-190 Prochaska & Norcross (2001) Psychotherapy, 38(4) 443 - 447 Elder, Ayala & Harris (1999) Am J Prev Med, 17(4) 275 - 284

Επιχείρημα και διαφωνία Αγνοώντας / tuning out Παθητική συμφωνία Άρνηση και ελαχιστοποίηση Ερμηνεύοντας Η γλώσσα του σώματος

Πλεονεκτήματα Μειονεκτήματα Βραχυπρόθεσμα Βραχυπρόθεσμα Κοιμηθείτε καλύτερα ... Μειώστε το στρες Είναι επώδυνο... Πλεονεκτήματα Μακροπρόθεσμα Μειονεκτήματα Μακροπρόθεσμα Πάρα πολύ χρονοβόρα .. Καλύτερη υγεία ... Χάστε βάρος Μειώστε τον πόνο Βελτίωση της λειτουργίας

Κίνητρα (OARS) Οι ανοιχτές ερωτήσεις (Open ended questions) Χώρος για εξερεύνηση Επιβεβαιώσεις (Affirmations) Θετική ενίσχυση Ακρόαση (Reflective listening) Επαναλαμβάνοντας, αναδιατυπώνοντας, παραφράζοντας Συνοψίζοντας (Summarising) Πάμε μαζί Dr Stephen Pack - UH, Miller and Rollnick, 2002

Bandura, A. (1977). Self Efficacy: Toward a unifying theory of behavior change. Psychology Review, 84, 191 -215 Bouchard C, Tremblay A, Despres JP, et al. (1990). The response to long-term overfeeding in identical twins. N Engl J Med;322:1477-1482 De Flines J, Scheen AJ. (2010). Management of metabolic syndrome and associated cardiovascular risk factors. Acta Gastroenterol Belg. Apr-Jun,73(2),261-6 Guyton AC & Hall JE (2006). Textbook of Medical Physiology (11th ed.). Philadelphia: Elsevier Le Mura, L.M., Von Duvillard, S.P. (2003) Clinical Exercise Physiology – Application and Physiological Principles. Lippincott, Williams & Williams Powers MA (2008). The Obesity Hypoventilation Syndrome. Respiratory Care, 53(12), 1723-1730 Prochaska J, O., Wayne F. V. (1997) The transtheoretical model of health behavior, Am. J. Health Prom, 12, 1, 38-48 Rollnick, S., Kinnersley, P., Stott, N (1993) Methods of helping people with behaviour change, BMJ, 307, 188-90 Rollnick, S. Miller, W. (2002) Motivational Interviewing, NY, Guildford Press Woolf- May K (2006). Exercise prescription: physiological foundations. A Guide for health, sport and exercise professionals. Edinburgh: Elsevier