Aναπτυξιακό Κλάδεμα Ίρις Θεοδωρίδου, 2010

Στόχος του κλαδέματος είναι: να δημιουργήσουμε όσο πιο γρήγορα ένα εύρωστο, ευθύκορμο, ψηλό, νεαρό δέντρο για να αποφύγουμε ζημιές από τα χορτοφάγα ζώα και τις πυρκαγιές. Η φωτιά σχεδόν πάντα ξεκινάει από το έδαφος και με τα δυνατά μελτέμια προχωράει γρήγορα. Ενώ ο αέρας μπροστά ανάβει τα χόρτα, από πίσω τα σβήνει και αν δεν υπάρχουν χαμηλά κλωνάρια, περνάει από κάτω από τα δέντρα χωρίς να τους κάνει ζημιά.

Για να πετύχουμε αυτόν τον στόχο, ξεκινάμε το κλάδεμα σε ηλικία 3-5 ετών. Ξεκινάμε από τη βάση του δενδρυλλίου Εικόνα 1

Επίσης, αφαιρούνται οι παραφυάδες από την βάση τους. Οι πλάγιοι κάτω βλαστοί που πρέπει να φύγουν, κόβονται σύρριζα στον κορμό μ’ ένα καλά ακονισμένο κλαδευτήρι. Επίσης, αφαιρούνται οι παραφυάδες από την βάση τους. Εικόνα 2

Το κλάδεμα γίνεται σύριζα στον κορμό Το κλάδεμα γίνεται σύριζα στον κορμό Εικόνα 3

Εάν ξεκινήσει το κλάδεμα σε μεγαλύτερη ηλικία πρέπει να γίνει σταδιακά, δηλαδή δεν αφαιρούμε σε μια χρονιά όλα τα κλαδιά που θα θέλαμε να φύγουν, γιατί πρέπει να υπολογίσουμε πόσες πληγές μπορούμε να κάνουμε χωρίς να αποδυναμώσουμε το δεντράκι (εικόνα 4-10).

Σταδιακό κλαδεμα στο ίδιο δέντρο. Εικόνα 4 : ακλάδευτο Εικόνα 5 : το πρώτο φειδωλό κλάδεμα

Το μεγάλο τραύμα που δημιουργήθηκε από την αφαίρεση του μεγάλου κλαδιού Εικόνα 7 Εδώ έχουμε μια μεγάλη πληγή που κάναμε στο δέντρο 1. Για να αφήσουμε το δέντρο να επουλώσει την πληγή του και να μη το αποδυναμώσουμε δεν προχωρήσαμε σε περαιτέρω κλαδέματα. Εικόνα 6

Άλλο ένα ακλάδευτο δέντρο Εικόνα 8

Το πρώτο φειδωλό κλάδεμα Εικόνα 9

Ο κλαδεμένος κορμός με 5 μικρά τραύματα Εικόνα 10

Μόλις κλείσουν οι πολλές μικρές πληγές και οι μεγαλύτερες έχουν σχηματίσει ένα ευδιάκριτο στεφάνι επουλωτικού ιστού (εικόνα 11) στον περίγυρο της πληγής, μπορούμε να συνεχίσουμε το κλάδεμα (περίπου μετά από 2 χρόνια). Η καλύτερη εποχή κλαδέματος για τις βελανιδιές είναι από Μάρτιο έως Απρίλιο (πριν ανοίξουν τα μπουμπούκια) . Εικόνα 11

Στην εικόνα 11 παρατηρούμε μια πληγή εντελώς κλειστή . 3 φρέσκιες πληγές σύρριζα στον κορμό μια πληγή που έχει στεφάνι από επουλωτικό ιστό μια πληγή που είναι σχεδόν κλειστή

Στις εικόνες 12 και 13 παρατηρούμε ένα σπασμένο κλωνάρι πριν και μετά το κλάδεμά του Εικόνα 12 Εικόνα 13

Συμπέρασμα Κάθε φορά που βγαίνετε στην ύπαιθρο, είναι καλό να κάνετε ένα αναπτυξιακό κλάδεμα σε κάποιο νεαρό δεντράκι. Θα νιώσετε πολύ χαρά, όταν περνώντας αργότερα θα διαπιστώσετε, ότι το <<δικό σας>> δεντράκι έχει μεγαλώσει περισσότερα από τα άλλα ακλάδευτα. Ταυτόχρονα το κλάδεμα των χαμηλών κλωναριών (μέχρι 3 μέτρα από το έδαφος ) είναι η καλύτερη προστασία του δέντρου από την πυρκαγιά.